[Damage love บำเรอรัก บทเมียน้อย อย่าดื้อ]. . .!!!!! 9

tanya

ถ้าหากว่าซ้ำต้องขออภัยนะครับและขอโทษเจ้าของเรื่องด้วยนะครับเพราะว่าคัดลอกมาอีกที
ความเดิมตอนที่แล้ว
วุฒิกำมือแน่น เขาพยายามสะกดอารมณ์ตัวเองเอาไว้ยามเมื่อเห็นร่างเล็กทำตามสิงห์อย่างว่าง่ายมันทำให้เขาโกรธจนอยากไปกระชากตัวไอ้เพื่อนรักให้ออกห่างจากของๆเขา
“อีกคำนะครับ อ้าม”
ร่างเล็กอีกร่างที่ยืนหลบอยู่หน้าประตูหัวเสีย  ตอนแรกเขารู้สึกดีใจเมื่อมาเห็นสภาพน้องชายตัวเองเป็นแบบนี้มันเจ็บมากกว่าที่เขาคาดคิดไว้อีก แต่ตอนนี้เขาไม่พอใจทั้งวุฒิทั้งสิงห์โอ๋กันเข้าไป
น้ำไม่รู้ตัวเลยว่าวุฒินั้นไม่ใช่คนทำเขาหัวเสียเลยแม้แต่นิด แต่คนที่ทำให้เขาอารมณ์เสียจริงๆคือสิงห์ ภาพสิงห์ ป้อนข้าวให้นนท์ หรือแม้แต่พูดจาเพราะๆใส่ นั้นแหละที่ทำให้น้ำยืนอารมณ์บูดอยู่นอกห้อง
“น้ำ”วุฒิกำลังหมุนตัวออกมาก็เห็นน้ำพอดี
“วุฒิ น้องนนท์เป็นไงบ้าง ใครทำอะไรน้อง ฮึก น้ำเป็นห่วงน้อง”น้ำรีบปรี่เข้าไปหาวุฒิพลางทำท่าเหลือบสายตาไปดูนนท์อย่าเป็นห่วง วุฒิกอดน้ำแทรกเข้ามาในอก กดจูบเบาๆที่หน้าผากก่อนพาน้ำเดินเข้าไปหานนท์
ภาพตรงหน้าทำเอา นนท์เจ็บจี้ดตรงหัวใจ เพราะความเสียใจ
“นนท์ เป็นอะไรมากไหม พี่ขอโทษนะ พี่ขอโทษที่ไม่อยู่ห้อง ฮึกๆ”น้ำผละออกจากวุฒิเข้าไปหานนท์ทันที เขาค่อยๆบีบน้ำตาแสร้งเสียใจ
“นนท์เป็นอะไรมากไหม ฮือ ฮือ พี่ขอโทษ”
“…………………..”นนท์นิ่งเงียบ
“นนท์บอกพี่มานะ….ใครทำร้ายนนท์แบบนี้”น้ำทำท่าเหมือนจะขาดใจตายเมื่อเห็นนนท์ใกล้ๆ ถ้าเล้าเป็ดมีรางวัลผู้ร้ายยอกเยี่ยมรับรองว่า น้ำคงติดหนึ่งในสิบเขาสักวัน
“…………………..”นนท์ไม่ได้ตอบอะไร แต่เขามองพี่ชายตัวเองด้วยสายตาเย็นชาผิดจากเมื่อก่อนจนสิงห์สังเกตได้
นนท์ขยับตัวหนีน้ำ สิงห์วางถ้วยข้าวต้มก่อนรับตัวคนตัวเล็กที่หลบมาทางเขาเข้ามากอด
“น้องคงกลัวอยู่น่ะน้ำ”สิงห์ทำตาดุใส่ น้ำคอตกเพราะความน้อยใจสิงห์ ค่อยๆหันหลังกลับไปแทรกไหล่วุฒิพิงเบาๆ
“น้องกลัวน้ำ ฮือ ฮือ น้ำเสียใจ น้ำดูแลน้องได้ไม่ดี มันเป็นความผิดน้ำเองวุฒิ ฮือ ฮือ”น้ำสะอื้นไห้ น้ำตาจอมปลอมไหลออกมา
อย่างง่ายดาย มือเล็กกอดวุฒิแน่น ภาพสิงห์ตระกองกอดนนท์กระแทกซ้ำลงมาในใจอีกรอบอย่างไม่รู้ตัว เขาค่อยๆเก็บความเกลียดชังใส่ลงไปในใจอีกใส่ลงไปอีก
“เชี้ยเอ้ย”
ส่วนวุฒิสบถเบาๆในลำคอเพราะคู่นั้นเหมือนกัน ตอนนี้เขาไม่สังเกตเลยว่าเวลาที่น้ำและนนท์อยู่ด้วยกัน ใครกันแน่ที่เขาแคร์และห่วงใยมากที่สุด
“นนท์ ไม่ต้องกลัวนะครับ พี่น้ำกับพี่วุฒิจะมารับนนท์กับบ้านเฉยๆ”
สิงห์ลูบหัวคนตัวเล็กในอกไปมาอย่างเอ็นดูปนสงสาร นนท์ส่ายหน้าตัวสั่นเหมือนลูกนก เขาไม่อยากกลับไป ไม่อยากกลับไปโดนพี่วุฒิทำร้าย ไม่อยากกลับไปสู้หน้าพี่น้ำ ไม่อยากถามความจริงไม่เอาไม่อยากเลย
“มะ มะ เอา นนท์อยากอยู่กับพี่สิงห์”
O.O
เสียงแหบสั่นๆเล่นเอาทั้งน้ำ วุฒิ สิงห์ กระตุกกันเลยทีเดียว น้ำอยากจะหันไปด่าออกมาทันทีแล้วก้าวขึ้นไปกระชากนนท์ออกมาตบตีให้หายแค้น วุฒิอยากต่อยไอ้สิงห์เพราะความอิจฉา แล้วอุ้มคนตัวเล็กกลับห้องตัวเอง
สิงห์ใจเต้นตึกๆเขาดีใจที่นนท์พูดแบบนั้น ดีใจจนพูดไม่ออกเลย เขาได้แต่กระชับกอดคนตัวเล็กแน่นขึ้นมาอีก
บทที่ 11 เจอกันครั้งแรก วุฒิ-นนท์
ย้อนไปเมื่อหนึ่งปีก่อน
ในคืนอันหนาวเหน็บชีวิตที่เกิดมาเพียบพร้อมร่ำรวยเงินทองก็ไม่ได้หมายความว่าจะมีความสุขเสมอไป
ชีวิตของเขามีคุณพ่อและพี่ชายที่แสนดีถึงแม้คุณแม่จะเสียไปแล้ว แต่คุณแม่อีกคนก็ดูแลเขาเป็นอย่างดี
แต่เขารู้สักว่างเปล่าเหมือนใช้ชีวิตอยู่ตัวคนเดียว
คุณพ่อย้ายครอบครัวไปทำงานอยู่ต่างประเทศนานๆถึงจะกลับมาที
เขาอยู่กับพี่ชายตามลำพังในคอนโดหรูที่คุณพ่อซื้อให้ พี่ชายเขาอยากใช้ชีวิตในเมืองไทยมากกว่าจึงขออยู่ที่นี่
ตัวเขาเองอยากย้ายไปอยู่กับคุณพ่อมากกว่า อยากอยู่กันพร้อมหน้าพร้อมตา มีพ่อแม่พี่น้อง
แต่เมื่อเห็นแก่พี่ชายที่เขารัก เขาก็เลยขอร้องคุณพ่ออีกทาง ก็ได้อยู่จริงๆ
คืนนี้เขาเดินปล่อยอารมณ์มาเรื่อยดูแสงสียามค่ำคืนเพราะไม่อยากกลับไปนอนอยู่ในห้องสี่เหลี่ยมกว้างๆที่เงียบเหงาเหมือนเคย
กรุงเทพมหานคร เมืองที่ไม่เคยหลับใหล สีลม สยาม รัชดา  บลาๆ บางทีออกมาเจอแสงสีบ้างก็ดีนะ เขาคิดแบบนั้น
“คืนนี้ว่างรึเปล่ามีแขกหรือยัง” จู่ๆก็มีผู้ชายคนหนึ่งอายุคงไม่ห่างจากเขามากเข้ามาทัก
ผู้ชายเหรอ ถ้าเป็นผู้หญิงเขาจะไม่แปลกใจเลยแต่นี่เป็นผู้ชายมาทักเขา
คลับบอย เขาอ่านป้ายหน้าร้านที่ตัวเองยืน ก่อนเหลียวมองรอบตัวเพื่อให้แน่ใจว่าสายตาของผู้ชายตรงหน้ามองมาที่เขาจริงๆ
ห๊ะ สนใจผมเหรอครับผมไม่ได้ขายนะ คนตัวเล็กอยากจะโวยวาย
แต่อีกใจก็อยากจะลองท้าทายทำในสิ่งที่ไม่เคยทำมาบ้าง ถ้าผมจะขอกระโดดออกจากชีวิตในกรอบมาลองนอกกรอบดูบ้างมันคงจะไม่ผิดหรอกนะ คนตัวเล็กคิดอย่างสนุก
“สนใจผมเหรอครับ”เขาเอ่ยขึ้น แล้วเดินไปใช้นิ้วมือเกาะที่เสื้อผู้ชายตรงหน้า ค่อยๆเอามือลูบเบาๆบริเวณอก ระหว่างที่ทำเขาก็แอบหัวเราะคิคิ ในใจ นี่เขาทำอะไรลงไป
นักเรียนเรียนดีของโรงเรียน เด็กเก่งเรียบร้อยที่ใครๆต่างก็ชื่นชม ถ้าใครมาเห็นเขาทำแบบนี้คงจะตกใจกันใหญ่โต ฮ่าๆ เขาหัวเราะคิกคักอย่างบ้าบอในความคิดเด็กๆ ส่งผลให้ดูเหมือนกำลังยั่วยวนผู้ชายตรงหน้าอย่างเชี่ยวชาญ
คนตัวโตกว่าถูกลูบคมด้วยมือเล็กตัวเขาสั่นเบาๆ เด็กบ้า ปากแดงน่าจูบจริงๆเขาเที่ยวที่นี้บ่อยๆไม่เห็นเคยเจอ
อย่างนี้คงปล่อยหลุดมือไม่ได้หรอก
“สนซิ ว่าแต่จะไปรึเปล่าละ”
“คุณมีเงินรึเปล่าละครับ”
“ต้องการเท่าไหร่ละ”
“ต้องดูก่อน ถ้าถึงใจผมอาจใจดีลดราคาให้”
คำพูดเล็ก ทำเอาความอดทนของคนตัวโตขาดผึง
ปัง!
   ประตูห้องถูกปิดลงกลอนแน่นหนา คนตัวเล็กมองไปรอบๆห้องอย่างกล้าๆกลัวๆ ถ้าจะหนีกลับบ้านตอนนี้จะทันไหมนะ เขารีบหันหลังไปทันที
   ผลั๊ก
   เขาเดินไปชนอกคนตัวโตข้างหลัง ดวงใจน้อยๆเต้นถี่จนแทบกระเด็นออกมานอกอก
   “คะ คุณ คือผม อยาก….อะอื้ม”กลับบ้านคำพูดหลังถูกจูบร้อนแรงประกบอย่างรวดเร็ว ร่างเล็กถูกอุ้มลอยหวือจากพื้น สองตาลืมตาโพรงอย่างตกใจ
   อ๊ะ ไม่นะ เขาดิ้นขลุกขลักตัวเขาสั่นไปหมดด้วยความกลัว จูบแรกของเขาเป็นจูบที่ร้อนแรงจนตัวเขาอ่อนยวบยาบไปหมด อ๊า
   คนตัวโตวางคนตัวเล็กไว้บนเตียงพลางจ้องมองดวงตาเล็กที่ฉายแววความไร้เดียงสาน่าเอ็นดู ยิ่งมองยิ่งอยากสัมผัส
เขาถอดเสื้อตัวเองทิ้ง
“อยากแล้วเหรอ…เริ่มเลยนะ”
   คนตัวเล็กเนื้อตัวอ่อนแรงเหมือนเป็นโรคไร้กระดูก หัวใจเต้นไม่หยุด ร่างกายร้อนวูบวาบ ในหัวว่างเปล่ามึนเมาในรสจูบที่ได้มาเมื่อคู่ รู้สึกตัวอีกทีก็ถูกทาบทับลงมากดจูบอีกรอบ
“อื้อ”ดีเหลือเกิน คนตัวเล็กติดใจในรสจูบที่แสนอ่อนโยน
เขาค่อยๆตอบรับลิ้นร้อนๆที่ควานเข้ามาหาความหวานเย็นชุ่มช่ำในปากเขา
“อ๊า หวานเหลือเกิน”คนตัวโตผละออก ก้มลงไปแกะชุดนักเรียนสีขาวออกไปกองทิ้งไว้ข้างเตียงเหลือแต่เพียงอันเดอร์แวร์ตัวจิ๋วที่ติดเอาไว้
สัมผัสร้อนๆจากปากใหญ่ ซุกไซ้ทั่วเรือนร่าง ลำคอ หน้าอก พุงเล็กๆ เขาค่อยจูบ เลีย ดูดดึง และกัดเล็กๆเพื่อสร้างรอยเอาไว้บนเนื้อบาง
“จ๊วบๆ”ปทุมถันทั้งสองข้างถูกเลียรัวจนตั้งชูชันสีชมพูหวาน
“แฮ่กๆ”เสียงหอบเพราะอาการเสียวซ่าน จนทำเอาร่างบางยกหลังขึ้นเพื่อมอบความน่ารักส่งเข้าปากคนตัวโต สองมือขยุมอยู่บนศีรษะใหญ่จับขยำเพื่อลดแรงต้องการของตนเอง
“อ๊า ตรงนั้นมันสะ เสียวจังครับ”ความรู้สึกจักกระจี้ นั้นสร้างความรัญจวนให้คนตัวเล็กอย่างที่ไม่เคยสัมผัสรู้จัก
คนตัวโตกินจนสมใจ เขาเงยหน้าขึ้นมอง ปากได้รูปยิ้มอย่างเจ้าเล่ห์เมื่อเห็นหน้าคนตัวเล็กหลับตาพริ้มอย่างน่ารัก
เขาค่อยๆล้วงมือไปตรงนั้นของร่างเล็ก ดึงอันเดอร์แวร์สีขาวออก
“มะ ไม่ครับ”คนตัวเล็กลืมตาตื่นรีบใช้มือยื้อเสื้อผ้าชิ้นน้อยเพื่อปิดบังส่วนอ่อนไหวของตน ไม่ไหวออกมาภายนอก
“ขอได้ไหม”คำพูดหวามเล่นเอามือเล็กค่อยๆหลุดออกจากสิ่งนั้น อันเดอร์แวร์ตัวเล็กถูกรูดออกไปอย่างง่ายดาย
สิ่งอ่อนไหวเล็กๆชูชันขึ้นมาหยอกล้อ คนตัวโตก้มลงไปใช้ลิ้นหยอกเอิน จนคนตัวเล็กชูดปากค้าง ยกสะโพกลอยเด่นเหนือพื้น  จ่อสิ่งนั้นเข้าปากคนตัวใหญ่อย่างง่ายดาย ร่างใหญ่จัดการกลืนกิน กวาดลิ้นเล่นวน แล้วค่อยๆโยกขึ้นลงช้าๆจากนั้นก็เปลี่ยนเป็นเร็ว
“อ๊า คุณครับ อย่าครับ อ๊า เร็วไป อ๊ะ ดีจัง อื้อ”
แฮ่กๆ ร่างเล็กนอนหอบเอียงหน้าซุกลงบนหมอนอย่างเขินอาย ส่วนนั้นฉีดน้ำหวานสีขาวบริสุทธิ์ออกมาให้คนตัวโตดื่มกินอย่างกระหาย
เสื้อผ้าที่เหลือบนร่างสูงถูกกองไปทับกับอีกส่วนข้างล่าง เขาขยับตัวเข้าไปหาคนตัวเล็ก
มือใหญ่หยิบขวดเจลออกมาเทบนฝ่ามือ จากนั้นจับคนตัวเล็กนอนคว่ำ ใช้หมอนสอดเข้าที่บริเวณสะโพกด้านหน้า ส่งผลให้ก้นเล็กโด่งออกมาแยกขาน้อยๆออกจากกัน ช่องทางเล็กสีชมพูเข้มถูกปิดสนิทเนื้อด้านหน้าขมิบเป็นจังหวะเล็กๆ คนตัวเล็กก้มหน้ากดลงบนฟูกนิ่ง นึกเสียววาบไปทั่วท้อง
นิ้วใหญ่ค่อยๆทาเจลหล่อลื่นลงไปตรงทางเข้าเล็กแคบ จากนั้นใช้ที่เหลือชโลมไอ้หนูตัวโตของเขา นิ้วแรกค่อยๆชำแรกเร้นเข้าไปเปิดทาง
“อึก”ร่างเล็กขยับตัวหนี แต่ถูกมือหนาจับกดเอาไว้ได้ หนึ่งนิ้วเข้าไปอย่างยากลำบากค่อยๆขยับแทรกซึมเข้าออก เข้าออกเพื่อให้ชินทางจากนั้นนิ้วที่สองค่อยๆตามเข้าไป คนตัวเล็กขมิบชิดติดจนไม่สามารถขยับไปไหนได้
“แฮ่กๆ”หน้าท้องเล็กเขม้วเข้าหากันเพราะความเจ็บปวด
“โอ๊ย”!ร่างบางกรีดร้องลั่น เกร็งตัวเมื่อนิ้วที่สามนิ้วถูกส่งเข้าไปจนสุดทาง แล้วเลื่อนเข้าออกเป็นจังหวะ ร่างหนาแอบลอบมองใบหน้าบางเหย่เก เขาเข้าออกอย่าเบามือ จากนั้นเสียงร้องเพราะความเข็บปวดกลับกลายมาเป็นเสียงครางหวาน
“อื้ม อ๊า อึก”
เขาถอนนิ้วออกมาทันที แล้วค่อยๆเอามือแหวะช่องทางเล็กๆออก แล้วส่งความเป็นชายอันใหญ่โตเข้าไป
“อ๊า”ก้นเล็กโด่งขึ้นสูงเพราะแรงอัดถูกส่งเข้าไปในทีเดียว น้ำตาค่อยๆไหลอกมาเพราะความเจ็บปวดที่ประมาณไม่ได้
ร่างสูงจับเอวเล็กตั้งหลัก ก่อนแทรกความยิ่งใหญ่เข้าออกอย่างรวดเร็วเพราะความต้องการตอนนี้ของเขามันขัดกับการกระทำเป็นอย่างมาก
ความจริงเขาอยากกระชากร่างเล็กลงไปนอนบนเตียงตั้งแต่ก้าวเข้าห้องแล้วฉีกชุดนักเรียนน่ารักทิ้ง จากนั้นก็บีบเฟ้นร่างเล็กให้ทั่วเท่าที่ตัวต้องการทำรอยช้ำไว้คอยเตือนความจำ แล้วกระหน่ำอารมณ์อัดใส่ แต่พอเห็นความอ่อนหัดที่ต้องแปลกใจจึงค่อยๆปลอบประโลมช้าๆแต่เนิ่นนานดีกว่า
ทั้งสองร่างปลดปล่อยความต้องการของตัวเองออกมาจนหมด ร่างเล็กซุกตัวเข้าไปหาร่างหนากอดเอาไว้เหมือนกับว่ากลัวจะหลุดหนีหายไปไหน มือใหญ่ลูบหัวคนตัวเล็กไปมาอย่างเอ็นดู
อ๊าย เขาทำมันไปแล้วร่างเล็กนึกครวญครางในใจ มันเจ็บแรกๆจากนั้นก็รู้สึกดี >//////< โอ๊ยไม่เอาเขาคิดอะไรเนี่ย แต่มันอบอุ่นจัง อื้อ ผมขอกอดนานๆได้ไหม ผมชอบแบบนี้ที่สุดเลย
   ตาเล็กๆกระพริบเปิดสิ่งแรกที่เห็นคือใบหน้าหล่อเหลามองลงมา
“ตื่นแล้วเหรอ”แทนคำตอบเขาพยักหน้าเล็กแล้วซุกหน้าเข้าไปในอกใหญ่อีกรอบ
“เมื่อคืนดีไหม”คำถามอีกอันเล่นเอาคนตัวเล็กเงยหน้าแดงๆขึ้นมามองอย่างเอียงอาย
“>/////////< ดีครับ”
“ฮ่าๆปากหวานจัง อยากได้เท่าไหร่หืม”
“ผม…เอ่อ ไม่เอาเงินแล้ว แต่…ขออยู่กับคุณนานๆได้ไหม”

ืnneess

ขอบคุณครับ

imanaji

ขอบคุณครับ

pkclub2146

ขอบคุณครับ

gigusa

ขอบคุนมากครับ

x_man19

ขอบคุณครับ

tajarak

ขอบคุณครับ

-dewza-

ขอบคุณมากๆเลยนะครับ

Stone316

ขอบคุณมากคร้าบ

V3_TR1

สนุกมากครับ

pointtwo

ขอบคุณครับ

loessakkk

ขอบคุนครับ

Klong

ขอบคุนครับ

snowprince1994

ขอบคุณมากนะคับ

dung

ขอบคุณมากๆครับ

kikkapkao

ขอบคุนคราฟ

peemakung

ขอบคุณครับ

chabooae

ขอบคุณครับ

Mikkiny

ชอบบบบบบบบบบบบ

sensedevil

ขอบคุณมากเลยนะครับ