Stair.ขยับรัก ข้ามขั้น : (รุ่นพ่อ?VSรุ่นลูก)+++ 39

tanya

ถ้าหากว่าซ้ำต้องขออภัยนะครับและขอโทษเจ้าของเรื่องด้วยนะครับเพราะว่าคัดลอกมาอีกที
ความเดิมตอนที่แล้ว

พอไอ้เปี๊ยกรู้ว่าแกรับสมัครผู้ช่วย มันก็ดีใจสุดๆ อย่างกับว่าจีบแกติดแล้วเวอร์ซะไม่มี ผมเลยต้องเตือนมันอีกสารพัด และลงท้ายว่า
“ถ้าแกไม่รับก็ตัดใจนะเปี๊ยก พี่ว่าเปี๊ยกได้คุยกับแกจริงๆเปี๊ยกคงถอยเองแหละ”
มันรับปากผมแบบขอไปทีสุดๆผมล่ะอยากไปนั่งดูตอนมันสัมภาษณ์กับแกจริงๆ ดูว่ามันจะออกมาหน้าเจื่อนขนาดไหน
หลังจากนั้นสองวันมันก็ลาออกจากผู้ช่วยพี่มัน นพคุณก็โคตรใจดีผมว่ามันน่าจะรู้ว่าน้องมันไปคราวนี้มีจุดประสงค์แอบแฝงแต่มันก็ยังปล่อยน้องมันไปอีก ไม่ตามใจก็คงปลงตกกับน้องมันแล้วล่ะแล้วไอ้เปี๊ยกก็ไปสมัครงาน ตำแหน่งประวัติศาสตร์ของบริษัท ตกเย็นมันก็โทรมาหาผม เสียงดูดีใจสุดๆ
“พี่นัท ผมได้งานแล้ว คุณไพฑูรย์เขารับผมเป็นผู้ช่วยแล้วล่ะ”
ผมยืนอึ้ง นึกในใจว่าเปี๊ยกมันต้องฟังผิดแน่ๆ
“รู้ได้ไงวะเปี๊ยก”
“เขาให้เลขาเขาโทรมาบอก พรุ่งนี้ผมได้เริ่มงานเลย”
ผมอึ้ง มองเห็นแต่ลางร้ายเต็มไปหมด เงียบไปสักพัก ผมก็พูดไป
“เออ โชคดีแล้วกัน”
   หลังจากนั้นผมกับพวกเพื่อนๆ ก็มาประชุมกัน เตรียมวางแผนรับมือไอ้เปี๊ยกที่คงจะอกหักแน่ๆ อยู่ที่ว่ากี่วัน งานนี้ไม่มีนพคุณมานั่งเป็นประธาน เพราะติดดูแลเมียที่ป่วย แต่ผมโทรบอกมันแล้ว เพื่อให้มันสบายใจ มันก็ดูปลงกับน้องคนเล็กมันแล้วล่ะ จากนั้นเราเลยลงความเห็นกันว่า ไอ้เปี๊ยกอกหักคราวนี้ จะต้องซ้ำมันจนมันเข็ด ไม่งั้นเดี๋ยวมันได้ไปทำงานสถานสงเคราะห์คนชราแน่ๆ คิดดูนะ ตอนมันอายุสิบห้า มันชอบอาจารย์อายุยี่สิบห้ายี่สิบหก พอมันอายุสิบเก้า มันก็ขยับไปที่อาจารย์อายุสามสิบกว่า ตอนนี้มันอายุยี่สิบสาม ล่อซะรุ่นพ่อเลย ขืนปล่อยต่อไป ผมว่ามันคงสมัครตัวเองเข้าไปทำงานบ้านบางแคแน่ๆ เพื่อนๆ อย่างพวกผมรับไม่ได้เด็ดขาด
   เราวางแผนกันเป็นมั่นเป็นเหมาะ นับวันรอเวลาไอ้เปี๊ยกอกหัก กะว่าคราวนี้แหละมันคงเข็ดหลาบสักที แต่เรื่องเหนือธรรมชาติที่วิทยาศาสตร์พิสูจน์ไม่ได้มีจริง ไม่เชื่ออย่าลบหลู่
   สัปดาห์แรกนอกจากพวกเราจะรอเก้อแล้ว เราได้รู้ข่าวว่าเปี๊ยกมันประสบความสำเร็จในการชวนคุณไพฑูรย์ไปดูหนัง หลังจากนั้นพวกเราเลยต้องเรียกมันมาสัมภาษณ์ ถามว่ามันเล่นของอะไร ถึงชวนลุงแกไปดูหนังได้ มันก็ยิ้มกระมิดกระเมี้ยนภาษามันนั่นแหละ แล้วตอบว่า
   “ก็ชวนปกตินั่นแหละ เขาน่ารักสุดๆ เลยล่ะ”
   ผมเห็นไอ้เปี๊ยกทำหน้าเขิน แล้วพูดคำว่าน่ารักแล้วนึกขนลุก เอ่อ..ที่ขนลุกไม่ใช่เพราะมันทำแล้วน่าเกลียดนะ มันทำแล้วดูน่ารักนั่นแหละ แต่..คนที่ทำให้มันทำท่าแบบนี้ดันเป็นตาลุงปิศาจนั่นน่ะสิ อ๊ะ ผมเผลอเรียกฉายาแกอีกแล้ว เอาน่า นิดๆ หน่อยๆ ไม่มีใครอยากเรียกชื่อจริงแกหรอก นอกจากไอ้เปี๊ยก กับเพื่อนแก
   หลังจากนั้นพวกเราเลยมีงานอดิเรกใหม่ คอยฟังข่าวว่าเปี๊ยกกับลุงแกไปถึงไหนกันแล้ว โห... มันมีดวงเกินคาด ตอนแรกเราคิดว่ามันจะถูกแกไล่ตะเพิดออกภายในสองอาทิตย์ ที่ไหนได้ อาทิตย์แรกมันชวนแกไปดูหนังสำเร็จ เดือนต่อมามันก็ได้ไปนอนบ้านแกแล้ว มันบอกว่าแกป่วย มันเลยไปดูแล พวกเรางี้เหวอกินไปตามๆ กัน โดยเฉพาะผม ซึ่งเคยเห็นแกมาตั้งปีกว่า คนอย่างแกเนี่ยนะให้ใครไปดูแลตอนป่วย ทำงานปีกว่าผมไม่เคยเห็นแกไม่สบายด้วยซ้ำ แกอยู่ยงจนเข้าขั้นตายยาก ไอ้เปี๊ยกทำท่าเขินสุดๆ ท่าทางมันจะดีใจ มันบอกว่า
   “แกไม่สบาย เป็นหวัด ร่างกายก็ไม่ค่อยแข็งแรง ผมเลยต้องไปดูแล”
   โห... ถ้าผมไม่รู้จักไอ้เปี๊ยกมาตั้งแต่มันยังตัวกระเปี๊ยกนะ ผมด่ามันว่าตอแหลแน่ๆ ลุงแกทนยิ่งกว่ากระเบื้องตราช้าง มาบอกแกร่างกายไม่ค่อยแข็งแรง เอาเถอะ มันไม่ใช่คนโกหก เราเลยลงความเห็นกันว่า บางทีเปี๊ยกมันอาจจะมีดวงสมพงษ์กับลุงแก แต่เราไม่ได้บอกมันนะ กลัวยิ่งไปให้ความหวังมันอีก พออกหักทีนี้จะดามกันลำบาก
   หลังจากนั้นเราก็ได้รู้ว่า คุณไพฑูรย์แกทำอาหารอร่อย เฮ้ย ไอ้เปี๊ยกมันพัฒนาสุดๆ มันไปบุกถึงบ้าน ให้แกทำอาหารให้ทานเรียบร้อย พวกผมงี้อึ้งกิมกี่ เริ่มมีลุ้นกับมันแล้ว ที่ลุ้นกับมันน่ะ เพราะเวลามันเล่าเรื่องแก มันหน้าแดง ท่าทางเขินโคตร เราไม่เคยเห็นมันมีความสุขแบบนี้ ปกติเห็นมันมาก็หน้าสลด เพราะอกหัก เราเลยพลอยลุ้นให้มันสมหวังไปด้วย
   พักนี้ไอ้เปี๊ยกไม่ค่อยได้มาเจอพวกเราบ่อยแล้ว เพราะมันอาสาขับรถไปรับไปส่งคุณไพฑูรย์แกเช้าเย็น เพิ่งรู้เหมือนกันว่าบ้านแกกับบ้านมันอยู่ใกล้กันโคตร มันถึงกับเพ้อว่าคงเป็นพรหมณ์ลิขิต พวกเราก็ไม่อยากขัดมัน เพราะเริ่มจะเชื่ออย่างนั้นจริงๆ ก็ลุงแกเคยซะที่ไหน ให้คนอื่นขับรถไปรับไปส่ง เพิ่งมีมันเป็นรายแรก แล้วก็เรื่องก่อนหน้านี้อีก พอเราไม่ค้านกันเหมือนแต่ก่อน ไอ้เปี๊ยกเลยยิ่งฮึดหนัก ระยะหลังนี่ได้ยินว่ามันได้ไปค้างบ้านแกช่วงวันหยุดสุดสัปดาห์ด้วย เหลือเชื่อไหมล่ะ? เรางี้สงสัยว่ามันคงจีบแกติดแล้วมั้ง เพราะพฤติกรรมอย่างกับคู่แต่งงาน แต่มันบอกว่ายังไม่รู้เลยว่าแกจะเอายังไง แกเป็นคนใจแข็ง แถมไม่ค่อยแสดงออกทางสีหน้า ไม่รู้ว่าแกคิดอะไรอยู่กันแน่
   ข้อนี้ผมเห็นด้วย ลุงแกหน้าตายจริงๆ ที่ไอ้เปี๊ยกได้ใกล้ชิดแกขนาดนี้ เรียกว่าอภินิหารสุดๆ แล้วล่ะ เรารู้ว่ามันต้องใช้เวลาเข้าถึงลุงแก แต่เราก็คิดถึงมันเหมือนกัน วันหนึ่งผมเลยโทรไปชวนมันมาเล่นบาสฯ มันทำท่าอึกๆ อักๆ ท่าทางจะติดที่ต้องไปค้างบ้านลุง ผมเลยแหย่ไป
   “ชวนลุงแกมาเล่นด้วยกันดิ จะได้ครบคู่”
   เออ ผมพูดเล่นนะตอนนั้น แต่วันเสาร์มันก็มาจริงๆ ชวนลุงแกมาด้วย ผมงี้ขนลุก ไม่อยากเชื่อว่ามันจะพาแกมาได้ ผมลาออกมาหลายเดือนแล้วนะ แต่เจอแกอีกที แกมองผมแบบเดิมเป๊ะ อย่างกับตอนอยู่ในบริษัทงั้นแหละ เกิดมาเพิ่งเคยเจอคนที่มองคนอื่นได้กดดันทุกเวลาทุกสถานการณ์ก็แกนี่แหละ ผมล่ะสงสัยจริงๆ ว่าไอ้เปี๊ยกชอบแกตรงไหน แล้วไหนคือความน่ารักของแก
   ผมชวนไอ้เปี๊ยกเล่นๆ แต่มันดันพาลุงแกมาได้จริง เพราะอย่างนั้น พวกเราเลยกระอักกระอ่วนกันอย่างหนัก เพราะไม่รู้ว่าแกจะเล่นได้สักกี่นาที กลัวแกจะเป็นลมเป็นแล้งถึงขั้นหามส่งโรงพยาบาล สุดท้ายเลยให้ไอ้เปี๊ยกจับคู่ดูแลแกไปเลย เพราะขืนแยกกัน เปี๊ยกมันคงโยนลูกให้แกแทนที่จะส่งให้ฝั่งเดียวกันแทนน่ะสิ
   ตอนผมรู้ว่าได้แกกับเปี๊ยกมาอยู่ทีม ผมงี้ไม่รู้จะดีใจหรือเสียใจดี ได้แกมาอยู่ทีมก็ดี ถ้าอยู่ฝั่งตรงข้ามเกิดเจอหน้าแกแล้วชนแกล้มขึ้นมา ผมว่าความซวยต้องเกาะหลังผมแน่ๆ แต่อยู่ทีมเดียวกันผมไม่รู้ว่าจะต้องหามแกส่งโรงพยาบาลตอนไหน แต่แกมั่นของแกนะ แกเดินชิลๆ ลงสนาม แถมมองพวกผมด้วยสายตาประมาณว่า อย่าถ่วงฉันล่ะ โอ๊ย ผมสงสัยจริงๆ ว่าไอ้เปี๊ยกมันทนสายตาแบบนี้ก็แกไปได้ยังไง
   แล้วเกมก็เริ่ม เฮ้ย.. ลุงแก.. เก่งว่ะ ไม่บอกไม่รู้แกสี่สิบกว่า แกเล่นบาสฯโคตรคล่อง มารู้จากไอ้เปี๊ยกตอนหลังว่าแกออกกำลังกายประจำ มากกว่าพวกผมเสียอีก เออ มิน่าแกเลยไม่ค่อยป่วยไม่ค่อยไข้ แถมหุ่นดีเวอร์ๆ
   ตั้งแต่ผมเกิดมา เพิ่งเข้าใจคำว่าเพอร์เฟกแมนตอนที่เห็นแกเล่นบาสฯนี่แหละ นิ้วแกยาว เล็บก็ตัดจนมน ไม่สั้นมากไม่ยาวมาก เคาะลูกบาสฯได้ไม่มีปัญหาอะไร นิ้วแกโคตรสวย เรียวไม่มีรอยหัก หุ่นแกก็เพรียว เวลาแกกระโดดขึ้นชู้ตลูกที พวกเราได้แต่ยืนมองอึ้งๆ แบบว่าแกดูดีเวอร์เลยล่ะ
   สรุปว่าทีมผมชนะขาดลอย นอกจากลุงแกจะเล่นบาสฯเก่งเกินกว่าที่พวกผมคาด ไอ้เปี๊ยกยังทำหน้าที่ป้องกันแกอย่างดี คนอื่นก็ไม่มีใครกล้าบั๊มกับมัน เพราะกลัวซี่โครงหัก ผมเลยยิ้มหน้าบาน เพราะตอนแรกปลงแล้วว่าแพ้แน่ๆ หลังจากนั้นเราก็อาบน้ำ เปี๊ยกมันก็หวงของมันอีกแน่ะ พาลุงแกไปอาบในซอก ผมล่ะอยากจะบอกมันจริงๆ ว่าของลุงแกไม่มีใครอยากดูหรอก นอกจากตัวมันนั่นแหละ
   แล้วเราก็ไปทานข้าวกันต่อ มื้อนี้ลาบปาก เพราะลุงแกเลี้ยง พอออกนอกบริษัทแกก็ใจดีสมเป็นผู้ใหญ่เหมือนกันนะ เราก็เด็กดีไร้ความเกรงใจ กินกันเต็มอิ่ม เพราะรู้ว่าแค่นี้ขนหน้าแข้งแกไม่ร่วงหรอก จากนั้นเราก็ชวนกันไปร้องคาราโอเกะตามสูตร พร้อมกับเตรียมลาเปี๊ยก เพราะมันคงต้องกลับพร้อมกับลุง แต่ปรากฏว่า ลุงแกบอกว่าจะไปร้องด้วย พวกเรางี้อึ้ง หันไปมองหน้าเปี๊ยก ไอ้เปี๊ยกก็หน้าแดง จนพวกผมชักนึกสงสัยว่ามันกับลุงแกขั้นไหนกันแล้วแน่
   พวกเราวัยรุ่น ชอบลองของ เอาล่ะ เราอาจจะไม่รุ่นเด็กอายุยี่สิบ แต่ก็ยังไม่รุ่นสี่สิบแบบลุงแล้วกัน ดังนั้นเมื่อแกบอกจะไป พวกเราก็สนองเต็มที่ โชคดีมีบางคนกลับไปก่อน เราเลยไม่ต้องจองห้องใหญ่ เราหน้าด้านให้แกเลี้ยงข้าวมาแล้ว
คาราโอเกะคงให้แกเลี้ยงต่อไม่ไหว กลัวแกจะพ่นไฟใส่ เราเลยออกกันเอง ห้องเล็กๆ แบบนี้แหละ อบอุ่นและถูก
   ไอ้เปี๊ยกหวงลุงเช่นเคย พาไปนั่งริมสุด ก็ดี พวกผมไม่อยากเบียดกับแกนักหรอก กลัวถูกแกมองด้วยสายตาจิกกัด
แล้วเราก็แหกปากร้องเพลงกันแบบไม่เกรงใจผู้ใหญ่ ปกติไอ้เปี๊ยกนี่ก็ตัวร้องคาราโอเกะนะ แต่วันนั้นมันซุ่มเงียบ นั่งข้างลุงร้องเป็นลูกคู่พวกเรา แล้วสักพักมันก็สะกิดเพื่อนคนหนึ่งให้เลือกเพลงให้ พวกผมพอเห็นชื่อเพลงแล้ว ตื่นเต้นแทนมันสุดๆ เพราะเชื่อว่ามันจะร้องจีบลุงแกแน่นอน
   พอถึงช่วงเพลงขึ้น ผมรีบส่งไมค์ให้เปี๊ยก แล้วบังคับลุงแกถือไว้ไมค์หนึ่ง เพราะไม่รู้จะให้ใครถือ ให้แกเอาไปถือนั่นแหละ เผื่อสายไมค์จะสื่อใจถึงแกได้บ้าง แล้วเปี๊ยกก็เริ่มร้อง โอ้โห.. พวกเราโคตรจะเขินแทนมันเลย มันร้องไปมองหน้าแกไป นี่ขนาดพวกผมเป็นผู้ชาย เป็นคนดูแท้ๆ ยังเขิน แต่.. คุณไพฑูรย์แกไม่ธรรมดา นอกจากแกจะอายุสี่สิบสองและได้รับสารพัดฉายาไม่น่าพูดถึงจากเหล่าพนักงานในบริษัท แกยังเป็นจอมวางมาดแบบหาตัวจับยาก ตอนไอ้เปี๊ยกร้องเพลงที่พวกเราเขินกันแทบตาย แกนั่นหน้านิ่งสนิท นิ่งจริงๆ นะ ผมไม่อยากบรรยาย นิ่งจนเรายังอึ้งแทนเปี๊ยก แกนิ่งขนาดนี้เปี๊ยกมันจะทนร้องจนจบได้รึเปล่าเนี่ย
   แต่ปรากฏ ไอ้เปี๊ยกร้องจนจบได้ เพื่อนๆ ซาบซึ้งโคตรๆ นับถือความพยายามของมัน ผมงี้ต้องลุกไปกอดมันเลยนะ เพราะสงสารมันสุดๆ มันทำขนาดนี้ลุงแกยังหน้านิ่งอยู่เลย เปี๊ยกเอ๊ย เวรกรรมของเอ็งแท้ๆ เลย แต่เปี๊ยกมันแฮปปี้ของมัน เหมือนรุ่นซิมโทรศัพท์ มันร้องเสร็จก็เขินเองเสร็จ ท่าทางมีความสุขกับหน้าตายๆ ของลุงแกมา ผมล่ะไม่รู้จะลุ้นกะมันยังไงดี เอาล่ะ ในเมื่อมันชวนแกให้มาเล่นบาสฯ มาร้องคาราโอเกะแบบหน้าตายๆ กับเราได้ ผมว่ามันกับแกความสัมพันธ์ไม่ธรรมดาแล้วล่ะ
   เราเลยโทรไปเล่านพคุณหลังจากนั้น เหมือนมันจะพอรู้เรื่องจากน้องมันบ้างแล้ว มันบอกว่าคุณไพฑูรย์เป็นคนดังในแวดวงบริหารทรัพยากรบุคคลเลยล่ะ ว่างๆ มันก็อยากจะไปเจอดูสักที
ทำงานแบบเดียวกัน แถมเป็นระดับผู้บรรยาย ไม่ธรรมดา มันว่ามางี้ ผมว่านะมันเตรียมจะไปดูหน้าน้องเขยหรือน้องสะใภ้ในอนาคตที่อายุมากกว่ามันมากกว่า
ผมไม่รู้นพคุณแวะไปแล้วรึเปล่า แต่ผมมารู้อีกทีหลังจากนั้นว่ามันกับไอ้เปี๊ยกต้องไปดูแลพี่สาวคนโตซึ่งป่วยอยู่ที่
แคนนาดา แล้วเหมือนเปี๊ยกต้องไปอยู่ยาว เพราะนพคุณต้องกลับมาทำงานต่อ
เปี๊ยกมันไปดูแลพี่สาวได้สักสามเดือนมั้ง มันกลับมาอีกที ผมเห็นมันหน้าบานเป็นจานกระด้ง เหมือนว่าจะหอบผ้าหอบผ่อนย้ายไปอยู่กับลุงแกเรียบร้อยแล้ว

นี่ถ้าไม่ประสบเองกับตัวผมไม่เชื่อนะเนี่ย พวกเพื่อนๆอนุโมทนาสาธุว่าเปี๊ยกมันคงได้เจอเนื้อคู่สักที คุณไพฑูรย์แกไม่ใช่คนคบคนง่ายๆด้วย ที่แกยอมลงกับไอ้เปี๊ยกขนาดนี้ เปี๊ยกมันคงได้อยู่ยาว
ก็หวังว่าแกจะอยู่นานๆ ให้เปี๊ยกมันดูแลไปจนแก่จนเฒ่าทั้งคู่ล่ะนะส่วนพวกผม ขอหาภรรยาอายุน้อยกว่าหรือพอๆ กันก็แล้วกันผมไม่อยากเลียนแบบไอ้เปี๊ยกมันหรอก ปล่อยให้มันชอบของมันไปคนเดียวก็พอ

ืnneess

ขอบคุณครับ ^^

Medmayom

อืม ยังมีต่ออีกไหมเนี่ย อะครับ

kiwwy

ขอบคุณขร๊า อิอิ {:sm-52:}

Klong

ขอบคุนครับ

tarsii

ขอบคุณมากนะ

cawee

ขอบคุนคราฟผม

wi2

ขอบคุณครับ{:6_176:}{:6_176:}

minone

ขอบคุนคับ

redboy

ย้อนหลังได้เยี่ยมเลย

ShangHai

ขอบคุณครับ

imboon

ขอบคุณครับ

Greerapat

ขอบคุณครับ

4_NAY

น่ารักจัง

tonone

ขอบคุณครับ

tazman

น่ารักมากคับ

auto101

ขอบคุณครับ

freezz

ขอบคุณทีมงานไอ้เปี๊ยกมากๆนะครับ ที่ไม่ขัดขวาง ^^ แถมเอาใจช่วยด้วย

OdenOden

ชอบมากครับผม

KPG

ชอบจังเลยครับ เรื่องน่ารักเี