ก็คนมันรักทำไงได้ @@@@@ 3

tanya

ถ้าหากว่าซ้ำต้องขออภัยนะครับและขอโทษเจ้าของเรื่องด้วยนะครับเพราะว่าคัดลอกมาอีกที
ความเดิมตอนที่แล้ว
“เกรช”มันไม่รอให้พูดจบเรียกเสียงแข็งเลยทำเอาเกรชหน้าเสียที่โดนว่าต่อหน้าเพื่อนมันไม่ชอบให้ใครมางี่เง่าใส่มัน
“ขอโทษคะ เกรชแค่เตือนไว้”น้องเกรชรีบง้อทันทีบอกเสียงอ่อยๆ
“พี่โตแล้ว อย่าให้เยอะนัก”มันพูดเสียงเรียบหน้าไม่ยิ้มแล้วครับ
“เออ เกรชได้เวลาแล้วมั้ง ให้เขายกเค้กมาเลยนะ”เพื่อนน้องเกรชครับ ชื่อส้ม สะกิดให้น้องเกรชหันไปหาพยักเพยิดให้ทำตาม
“นั่นสิ บอกเขาได้เลย”น้องเกรชบอกก่อนน้องส้มจะเรียกเด็กเสริฟ์ให้นำเค้กเข้ามา ดนตรีบนเวทีก็เล่นเพลงให้ ผมบอกตามตรงถ้าไม่ใช่งานเพื่อนหรือคนกันเองรู้สึกแปลกๆ คนรอบๆก็หันมามองเมื่อดีเจพูดจบว่าวันเกิดใคร อยากจะเอาหน้าแทรกเข้าไปใต้โต๊ะจริงๆ จบแล้วน้องเกรชก็ตัดเค้กแจกจ่ายทุกคน ก่อนจะลากไอ้บลูออกไปเต้น ตามด้วยเพื่อนๆของน้อง
“พี่ไผ่ไม่ไปเหรอคะ”น้องเก้เข้ามาถามผมเมื่อเห็นว่าเหลือผมที่นั่งกับไอ้พาย ส่วนไอ้หวายกับไอ้เจย์ก็ไปออกสเต็ปเทพของมันแล้ว
“ไม่ล่ะ”ผมตอบสั้นๆ จนน้องไม่รู้จะคุยอะไร
“ปวดหัว อยากกลับบ้าน”ไอ้พายเหมือนจะรู้รีบพูดอ้อนทันที
“เออ รู้แล้ว”ผมบอกไอ้พายที่สบตาและยักคิ้วให้กวนๆ ก่อนจะหันไปมองน้องเก้กับเพื่อนที่พูดไม่ออก ทำท่าฮึดฮัดเดินไป
“ทำเป็นว่าคนอื่น แหวะ”มันเงยหน้าขึ้นมาทันทีที่พวกนั้นเดินไป
“ไอ้พาย กูไม่รู้ว่ามึงเป็นอะไรช่วงนี้ดูมึงหงุดหงิดง่าย ระงับอารมณ์หน่อยยังไงไอ้บลูมันก็เพื่อนเรา”ผมพูดกับมันจนมันหน้าหงอย
“กูไม่รู้จะพูดอะไร กูสับสน”มันพูดออกมาอย่างที่คิดจริงๆ ดูมันสับสน
“มึงยังไม่ต้องบอกอะไรเอาไว้พร้อมก็ค่อยมาคุยกัน พวกกูเป็นห่วงมึงนะ”ผมตบไหล่บอกมัน มันพยักหน้า ผมส่ายหน้าก่อนจะมองไปทางอื่นก็เจอกับไอ้คนตัวหอมนั่งอยู่โต๊ะนั้นกับเพื่อนกลุ่มใหญ่ ผมว่ามันไม่ใช่คนสงบปากสงบคำเท่าไรหรอกถ้าไปแหย่มันเข้าขนาดผมกวนมันๆยังสวนกลับทันควันเลย ที่จริงถ้าจะถามเบอร์โทรหรือที่อยู่มันจากเพื่อนผมก็คงไม่ยาก แต่มันไม่สนุกเหยื่อแบบนี้มันต้องล่าเองถึงจะสะใจเวลาที่ได้กิน หึหึ
ตอนที่ 3
ผมเดินกลับมาที่โต๊ะก็ดันซวยไปเดินชนไอ้คนเมื่อกี้อีก ตอนที่เจอกันในห้องน้ำผมไม่ได้สนใจว่าใครเดินเข้ามา พอหันไปเห็นมันก็นึกขึ้นได้ว่าวันนี้มันนั่งตรงโต๊ะหินไม่ไกลจากผมตอนที่รอเพื่อนอยู่รู้สึกมันจะมองผมด้วยแต่ผมทำเป็นไม่สนใจ ไม่รู้มันคุยอะไรกับเพื่อนมันที่ทำหน้าได้ฟิลลิ่งมากแต่มันหน้านิ่งเป็นหินสลักเลย จนเพื่อนมันมาอีกสองคน ผมว่าพี่คนตัวเล็กน่ารักดีและมองไม่ผิดน่าจะเป็นเกย์เหมือนผม ส่วนเพื่อนมันอีกคนป๊อบมากทั้งสาวทั้งเกย์ติดตรึมทำเหมือนเป็นแฟนพี่คนตัวเล็กเลยถ้าไม่บอกว่าเพื่อนกันไม่มีใครเชื่อหรอก แต่ก็ต้องเชื่อเพราะแกควงกับสาวนิเทศฯชื่อเกรช รุ่นเดียวกับผมแหละ
“เป็นอะไรคะ นังดอกฝิ่น ทำหน้าเหมือนปวดขี้”โมนิก้า หรือ ไอ้โมทย์เพื่อนผมที่ยกเครื่องตัวเองหมดแล้วแบบดูไม่รู้เลยว่าเป็นกระเทยเรียกลากชื่อผมซะยาวเลย อีห่าจิก เป็นเพื่อนสนิทมากอีกคนแต่เรียนคนละที่
“ถ้าขี้ได้ตอนนี้จะใส่ปากมึงก่อนเลย”ผมตอบมันกลับไปก่อนจะกระดกเหล้าต่อ
“แหม อีฝืด ขี้น่ะไม่อยากกิน ตอนนี้อยากกินผู้ชายมากกว่า คนที่เดินชนมึงอ่ะ หุ่นโคตรเร้าต่อมกูเลย”มันด่าก่อนจะเอ่ยถึงไอ้คนนั้น ทำเอาสองสาวแท้ ชื่อหนูจ๋ากับยาหยีสนใจทันทีชะนีสองตัวนี้เรียนที่เดียวกับอีโมนิค ตามด้วยนังออย เกย์หุ่นพอๆกับผมแหละแต่ผมดูดีกว่าเยอะ หุหุ อย่าไปบอกมันนะครับ และก็ไอ้แฝดนรกเสือไบทั้งคู่ สามตัวนี้เรียนที่เดียวกับผม
“มันมืดมึงยังตาดีเห็นหน้ามันเร้าต่อมอัณฑะมึงอีกเหรอ”ผมว่ามันกลับไปบ้าง
“อุ๋ย อีนี่กูผ่าแล้ว และเรดาร์กูไม่พลาดหรอก นั่นนะกูอมได้เลยว่า หน้าไม่เน่าแถมเป้าเลิศด้วย”มันพูดกลับด้วยสีหน้ามั่นใจมาก
“และรู้สึกว่าจะมองมาทางมึงด้วยนะ เห็นมองบ่อยด้วยแต่ท่าจะเสร็จนังเก้ซะมั้ง”หนูจ๋าเอ่ยบอกผมก่อนจะบุ้ยปากให้ดูว่ามันที่นั่งมองมาทางโต๊ะพวกผม ผมหันไปมองแวบนึงก็หันกลับมา
“รู้จักเหรอ”ผมถามหนูจ๋า ที่มันพูดถึงคนชื่อเก้แบบเกลียดมาก
“รู้จักดีเลยล่ะ เกือบจะตบกันแล้วจริงไหม อีหยี”มันพูดก่อนจะหันไปหายาหยี
“เออ แม่งบอกพวกกูไปแย่งงานพวกมันตอนไปคัดพิตตี้ อีกรูปรีสวยสู้กูไม่ได้แล้วพาล”ยาหยีแทบจะกระแทกเสียงเลยก่อนจะด่าได้สะใจ
“เรื่องชะนีช่างเถอะ แต่กูอยากรู้ว่าเขาสนใจมึงเหรอ อีฝิ่น เร็วๆกูเสี้ยนมากอยากทราบ”อีโมนิคตัดบทพูดถึงไอ้นั่น
“ไม่รู้ กูไม่ได้สนใจ”ผมบอกอย่างไม่ใส่ใจ ก่อนจะมองโทรศัพท์ที่ดังขึ้น แล้วกดวางทันทีไม่ดูหรอก
“แต่กูเห็นด้วยกับโมนิค นะว่าหล่อไม่ใช่เล่น ดูแบดบอยดีอ่ะ”ยาหยีบอกพร้อมกับทำท่าทางประกอบแบบเคลิ้มครับ
“อีกอย่างนะ อีเก้จะได้หน้าแตกด้วยที่เขาไม่เอาชะนี แต่มาเอาเกย์ ฮิฮิๆ”นังหนูจ๋าพูดแบบไม่กระดากปาก
“ทุเรศแหละมึงสำรวมมั่งกูไม่ใช่เครื่องมือแก้แค้นชะนีคู่อริมึงนะ อีกอย่างไม่เห็นจะหล่อเลยหน้าตาก็งั้นๆแหละ”ผมบอกอย่างหมั่นไส้
“แรดจริงๆ ว่ากูแพลบๆแต่ตัวเองนี่เสือกสังเกตจนทะลุเสื้อผ้าเลยมั้งมึง ทำเป็นไม่สนใจแต่เสือกรู้ว่าเขาหน้าตายังไง กูว่านะทำเป็นกันท่าพวกกูล่ะสิ ชิมิ ชิมิ”อีโมนิคด่าพร้อมกับตบท้ายได้น่าถีบมาก
“มึงชอบก็เอาไปเถอะ กูไม่สน”ผมบอกมันก่อนจะมองโทรศัพท์ด้วยความหงุดหงิด กดวางอีก
“ถ้าเขาเอานะกูจะรีบเอาขาหนีบให้แน่นเลยมึง โหะโหะ”มันว่าพร้อมกับหัวเราะเอามือป้องปากแบบดัดจริต
“แต่สงสัยจะอดวะไอ้โมทย์ เอ้ย โมนิค มึงดูเขามองไอ้ฝิ่นสิตาคมฉิบหาย”ไอ้โอมที่เงียบไม่ใช่อะไร ไม่มีโอกาสแทรก ได้ทีเลยพูดมาบ้าง
“เขาเป็นแฟนกับพี่คนที่ซบเปล่าวะ ที่ตัวเล็กๆเห็นเดินกับพี่บลูบ่อยๆ”ไอ้อารม์สออกความเห็นบ้าง
“ไม่หรอกกูว่าน่าจะเป็นแฟนพี่บลูมากกว่า เห็นแกตามต้อยๆ แต่พี่บลูเขามีแฟนแล้วนี่ยังไงวะ”อีออยออกความเห็นมั่งที่มีโอกาส
“กูภาวนาขอให้โสด ชะนีหรือเก้ง กวาง อย่าได้มาสูบเชียว ของกู”โมนิก้ายกมือบนบานเลย
“เขาเป็นของมึงตั้งแต่เมื่อไร อีหอยทาก”อีออยอดไม่ได้หันกลับมาด่าหลังจาก มองตัวผู้ที่เดินผ่านไป
“นับตั้งแต่อีฝิ่นไม่เอาแล้วยกให้กูนั่นแหละ ชัดมั้ยอีบ่าง”มันก็กัดกับมาทันควัน มันสองคนเถียงกัน ทำเอาพวกผมส่ายหน้าเลย
“นี่อีฝืด ข่าวมึงอ่ะที่คั่ว ยั่ว มั่วผู้ชายไปทั่ว เงียบมั่งหรือยัง”เรียกชื่อกูซะเสียเลย ผมเบะปาก
“ก็ดีกว่าปล่อยข่าวว่ากูมั่วผู้หญิง”ผมยักคิ้วบอกมัน
“อีกระซู่ กวนตีนแหละ เอาเรื่องจริง”มันตีแขนผมอย่างแรง แม่งเป็นรอยหมด
“ช่างมันสิ กูถือว่าทำบุญทำทานกายภาพบำบัดปากพวกมันจะได้ไม่บิดเบี้ยวเป็นอัมพาต”ผมบอกแบบไม่แคร์
“อุ้ยอีนี่กูว่ามึงทำบุญด้วยสัดส่วนงามๆของมึงดีกว่าไหม มึงเก็บไว้นานเสียของนะมึงหรือถ้าไม่ใช้ก็หยอดกาวหรือเย็บไปเลยนะ เพื่อนสาวอุตส่าห์หวังดี ดอกก”มันกระแทกเสียงใส่ได้สะใจมาก
“กูจะปิดทำไม มันยังไว้ขี้ได้ อีกะเทยหมดหูรูดพูดไม่คิด”ผมว่ามันกับบ้าง มันค้อนควักเลย ไอ้พวกนั้นขำท่าทางมันใหญ่เลย  ก่อนจะออกจากผับที่ได้เวลาปิดพอดี พวกมันสี่คนไปด้วยกัน ไอ้โอมกับไอ้อาร์มสก็แยกไป เหลือผมที่วันนี้เอามอไซด์มาใส่เสื้อหนัง ถุงมือ สวมหมวกกันน็อค สตาร์ทเครื่องเตรียมจะออก ก็เจอรถบีบแตรให้เลยหันไปมองแต่ผมปิดหมวกแล้ว ปรากฏว่าเป็นมันนั่นแหละครับ ขับรถบีเอ็มดับบลิวพร้อมกับเพื่อนมันสองคน มันทำมือแบบว่าแข่งกันไหม ผมขึ้นคร่อมก่อนจะยกนิ้วกลางแล้วทิ่มลงให้มันแทนสตาร์ทออกไปแต่พอจะได้ยินมันหัวเราะก่อนจะขับตามมาติดๆ
“ใครวะ ไอ้ไผ่หุ่นเอ็กส์ฉิบ แถมชูนิ้วให้มึงด้วยรู้ได้ไงวะว่ามึงหัวตก ฮ่าๆๆ”ไอ้หวายหัวเราะชอบใจ
“ไม่รู้ พวกมึงนั่งดีๆแล้วกัน”ผมบอกแค่นั้นยังไม่อยากพูดอะไรมาก ก่อนจะออกตัวทันที ตอนนี้ถนนโล่งมาก ผมกับมันผลัดกันนำผลัดกันตามตอนนี้มันนำผมอยู่ครับ ผมไม่คิดว่าตัวแค่นั้นมันจะขี่รถมอไซด์ได้เร็วขนาดนี้เรียกว่าฝีมือเลยล่ะ เจ๋งจริง นึกว่ามันจะกลับกับเพื่อนมันซะอีก ก่อนไปติดไฟแดง มันก็เร่งบิดเครื่องผมมองมันในกระจก ไอ้สองคนที่ตอนนี้นั่งปากแทบไม่หุบสงสัยจะช็อคกับการขับรถของผมอยู่ สักพักเสียงโทรศัพท์ดังขึ้น ไอ้เจย์เป็นคนรับ ไอ้หวายจับสายรัดแน่นเลยครับ หน้าโคตรตลกเลย ส่วนไอ้พายโดนไอ้บลูลากไปด้วยกว่าจะขึ้นรถได้มันออกฤทธิ์ออกเดชซะจนแฟน
ไอ้บลูไม่กล้าพูดเลยทั้งที่ไม่พอใจว่าจะเอาไอ้พายไปทำไม ไอ้หวายมันก็ถาม ไอ้บลูบอกมันไม่อยากไปค้างกับเกรชเลยต้องเอาไอ้พายไปด้วย แต่มันขึ้นอยู่กับไอ้พายถ้ามันไม่ไปซะอย่างก็ไม่มีอะไรแต่อย่างที่บอกมันแพ้ทางไอ้บลู
“เออ ไม่รู้วะ แม่งกูหัวใจจะวายกันอยู่แล้ว ไอ้เชี่ยหวายฉี่ราดแล้วมั้ง อะไรนะ กูบอกไม่รู้ เอาไว้มึงมาถามมันเองแล้วกัน แค่นี้นะมันออกตัวแล้ว ไอ้`ตัวเงินตัวทอง`ไผ่ เบาหน่อยโว้ย”เสียงสุดท้ายของไอ้เจย์ พร้อมกับไอ้หวายที่เบิกตากว้าง ผมได้แต่ยิ้มก่อนจะเร่งตามมันไปติดๆ ก่อนจะถึงทางแยกผมต้องขึ้นทางด่วนส่วนมันตอนนี้ขี่เข้ามาเกือบชิดผมเลย ก่อนจะปาดหน้าซิ่งลงทางต่างระดับไปผมเบรกนิดหน่อย เก่งจริงมึงปาดหน้ารถกูเข้าให้
“ไอ้บลูโทรมาทำไม”ผมถามไอ้เจย์ที่ตอนนี้แทบจะลงไปกองกับพื้นข้างล่าง ส่วนไอ้หวายกำลังปรับสติและลมหายใจอยู่
“มันถามว่ามึงรีบขับรถไปไหน เป็นอะไรหรือเปล่า”ไอ้เจย์บอกกลับมาพร้อมกับทำท่าอยากจะอ้วก ผมยิ้มแต่ไม่พูดอะไร
“สัด มึงยิ้มแต่พวกกูสองคนจะอ้วกอยู่แล้ว แล้วสรุปมึงตามใครวะ”ไอ้หวายด่าพร้อมกับถามหลังจากตั้งสติได้แล้ว ผมส่ายหน้า
“ไอ้`ตัวเงินตัวทอง` มึงไม่รู้เขาเป็นใครแต่มึงเหยียบรถอย่างกับจะพาพวกกูไปทัวร์นรกเนี่ยะนะ”พวกมันโวยวายใส่ผมใหญ่เลย ผมก็หัวเราะ
“เออน่า คิดซะว่านั่งรถไฟเหาะแล้วกัน”ผมบอกพวกมันยิ้มๆ พวกมันเอามือตีหัวพร้อมกันเลยแต่ไม่แรงนัก ก่อนจะขับต่ออย่างอารมณ์ดี เมื่อกี้ผมแอบถ่ายรูปมันด้วยโทรศัพท์ตอนมันเดินมาเอารถแต่มันไม่รู้ตัวหรอก ไม่ธรรมดาจริงๆอยากรู้ว่ามีอะไรให้น่าค้นหาอีกอีกมั้ย
ตอนที่ 4
“พี่เขาชอบมึงเหรอวะ”ไอ้โอมถามผมขณะที่กำลังเดินเลือกของกันที่สยามฯ วันนี้เลิกไวก็เลยมาเดินเล่น
“นั่นสิ กูเห็นเขามองมึงตลอดเลยเวลาที่สวนกันน่ะ”ไอ้อาร์มก็ออกปากบ้าง
“ไม่รู้ กูไม่ได้สนใจ”ผมตอบมันไป
“เหรอ ไม่ได้สนใจ คริคริ”อีออยพูดเหมือนไม่เชื่อด้วยน้ำเสียงล้อเลียน
“กูพูดจริง มึงเคยเห็นกูมองมันเหรอ”ผมถามแต่ไม่มองหน้าพวกมัน ตามองอะไรเรื่อยเปื่อย
“เคย”แม่งพูดพร้อมกันเลย
“ตอนไหน”ไม่ยอมง่ายๆ
“ทุกตอนที่เขามองมึง”รวมหัวกันเข้าไป
“กูอาจจะมองอย่างอื่นก็ได้ แล้วบังเอิญมันอยู่ตรงนั้น”ผมก็ยงแถไปเรื่อย จนเรามาถึงร้านพวกจิว อืม ดูจิวไปเปลี่ยนดีกว่า
“บังเอิญมาก พี่หล่อแม่งยืนทุกที”อีออยยังประชดไม่เลิก
“มึงก็ไปบอกให้มันไปยืนที่อื่นสิ”ผมบอกพวกมันแบบข้างๆคูๆ
“ให้กูไปบอกเขา กูบอกมึงไม่ง่ายกว่าเหรอ”อีออยย้อนถามผมได้ใจมาก ทำเอาผมอึ้งไป
“ยอมรับเถอะมึงก็สนใจพี่เขา”ไอ้โอมยังสาระแนต่อ
“ทำไมต้องยอมรับด้วย ถึงจะมองก็ไม่ได้หมายความว่าสนใจซักหน่อย”ผมพูดอย่างไม่สนใจ มือก็หยิบจับของดูไปเรื่อย
“ไม่ทำไม พี่เขาก็ดูดีนะ รูปร่างหน้าตา หุ่นแมนๆ ที่เห็นแล้วอิจฉา กูว่าเขาไม่ใช่หล่อแบบมองแล้วจบ มันมีอะไรที่มากกว่านั้น”ไอ้อาร์มสาธยายไอ้คนตาคมซะจนทะลุปุโปร่ง ถามผมว่าชอบมันมั้ยบอกได้เลยว่าไม่ชอบ แต่ก็ไม่ได้รู้สึกรำคาญเวลามันมองแต่ถ้าเป็นคนอื่นผมจะมองกลับด้วยสายตาบ่งบอกว่าไม่ชอบอย่ามายุ่งกับกูก็ไม่กล้าแล้ว คนหน้าตาดีกว่ามันผมก็เคยเจอมาแล้วแต่ก็ไม่ได้ทำให้รู้สึกแบบนี้  ยิ่งฐานะไม่ต้องพูดถึงไม่มีไม่ว่าแต่อย่ามาเกาะกันแดกหรือมาอวดร่ำอวดรวยใส่บอกตามตรงรับได้แต่ไม่คบ อยากซื้ออะไรให้ก็ตามใจแต่จำไว้ว่าไม่ได้ขอ
“มึงก็ชอบเขาสิ”ผมบอกมัน ก่อนจะเลือกจิวได้ ห้าอัน ตอนยื่นส่งให้คนขายที่มองหน้าผมยิ้มๆ ผมชินแล้วล่ะกับการที่คนจะมองแบบนี้ไม่ใช่หลงตัวเอง บางครั้งไม่ชอบด้วยซ้ำถ้าผมไม่คิดจะเล่นด้วย
“ปากดี อีนี่ทำเล่นตัวไปเถอะมึง หล่อขนาดนี้ทำไมไม่จีบกูวะ”อีออยพูดใส่ผมอย่างหมั่นไส้ ก่อนจะมองหน้าคนขายส่งสายตาให้ปริบๆ
“กูเห็นด้วยกับออดี้นะ”เป็นชื่อที่อีอีออยมันตั้งเองบอกจะได้ดูน่าขับขี่คิดไปได้นะมึง ไอ้อาร์มพูดก่อนจะกอดเอวผม ทำเอาไอ้คนขายชะงักไปทันที ไอ้สองคนนี้มันรู้งานถ้าผมไม่มีทีท่าล่ะก็มันจะทำเนียนโอบกอดแบบที่แฟนเขาทำกันและพวกผมก็ไม่แคร์ด้วยว่าจะมองยังไง ทำไงได้เกิดเป็นเกย์ก็ต้องยอมรับว่าเป็น เออ และไอ้นั่นมันเป็นเกย์หรือไบเปล่าวะ หรือแค่อยากลองของแปลกถึงได้มองผมแบบนั้น
“แม่ง มองอย่างกับจะแดกมึง บ่งบอกมากว่าพวกเดียวกับกู”ไอ้โอมพูดทันทีที่เดินพ้นร้านแต่ไอ้คนขายยังมองผมอยู่คล้ายจะเสียดาย แต่ไอ้อาร์มยังไม่ปล่อยมือออกจากตัวผมแต่เปลี่ยนมาเดินเกาะไหล่แทนโดยมีอีออยเข้าไปควงไอ้โอมทันทีพวกผมแบบนี้แหละครับ
“ก็ได้แค่มอง ปล่อยมันเอาไว้เข้ามาเมื่อไรค่อยว่ากัน”ผมบอกเรียบๆอย่างไม่ใส่ใจก่อนจะเดินมาถึงร้านหนังสือ ผมรีบปาดเข้าไปทันทีเดี๋ยวไม่ทันยิ่งขายดีด้วยก่อนจะเดินยิ้มออกมาเมื่อได้หนังสือคู่สร้างคู่สมผมชอบอ่านมากราคาถูกแถมความรู้เยอะอีกต่างหาก ผมไม่ได้มีหุ้นส่วนกับเจ้าของเขาหรอกแต่แอบโปรโมทให้ว่าของเขาดีจริงๆ

ABCAAA

ขอบคุณครับ

imanaji

ขอบคุณครับ

aRmkung

ขอบคุณครับ

Klong

ขอบคุณครับ

orrick

ขอบคุนนะคับ ^^

maybemore

ขอบคุณคัรบ

peemakung

ขอบคุณครับ

adan

ขอบคุณครับ

game6969

ขอบคุนมากมาย

llMAGz

ขอบคุณครับ

1712

ขอบคุณครับ

Mikkiny

ชอบบบบบบบบบบบบบ

harain15

ขอบคุณครับ

thae33001

ขอบคุณครับ

kiwwy

ขอบคุณมากค่ะ อิอิ{:4_112:}

kamaji

ขอบคุนคราบ

ton521

ขอบคุนครับ

dung

ขอบคุณครับผม

GBOMK

ขอบคุนคับผม