ก็คนมันรักทำไงได้ @@@7

tanya

ถ้าหากว่าซ้ำต้องขออภัยนะครับและขอโทษเจ้าของเรื่องด้วยนะครับเพราะว่าคัดลอกมาอีกที
ความเดิมตอนที่แล้ว
“กูจะอ้วก พูดชื่อตัวเอง แหวะ”ไอ้หวายพูดทำท่าประกอบ กูว่ามึงไม่ต้องถามแล้วมั้งไอ้หวาย
“อะไรของมึงไอ้หวาย ปกติกูก็พูดกับพายอย่างนี้อยู่แล้ว”ไอ้บลูยังแก้ตัวหน้าตาเฉย
“เหรอ ไอ้`ตัวเงินตัวทอง`บลู ปกติมาก”ไอ้สองตัวลากเสียงได้หน้าหมั่นไส้มากก่อนจะหันมาทางผม
“กูก็แค่พูดตามที่เขาพูดมา กูก็ไม่ได้อะไรกับน้องมันหรอก”ไอ้เจย์พูดออกตัว แต่รู้ว่ามันพูดจริง
“แล้วมึงยังไงไอ้ไผ่”ไอ้หวายหันมาถามผม
“อะไร”ผมถามมันงงๆ อยู่ๆก็โพล่งขึ้นมาไม่มีเกริ่น
“เรื่องน้องฝิ่น มึงไม่ต้องเสือกบอกนะว่าไม่มีอะไร กูรู้แล้วว่าวันนั้นมึงขับรถตามใคร ไอ้ฉิบหายทำพวกกูเกือบตาย”ไอ้หวายพูดก่อนจะด่าตบท้ายเรื่องที่ทำให้มันเสียวจนมันไม่ให้ผมขับรถอีก รวมทั้งไอ้เจย์ด้วย
“จริงเหรอวะ เก่งอ่ะขับปาดหน้ามึงได้”ไอ้พายตาโตแถมชมมันอีก
“กูยอมให้หรอก”ผมก็ยังแถไปเรื่อยตาก็มองมันที่เงยหน้ามาสบตา ก่อนจะยักคิ้วให้มันแต่มันทำปากด่าผม
“สัด หลงตัวเอง”ไอ้เจย์ด่าเน้นๆ ตามด้วยไอ้สามตัวที่เหลือ
“มีส่งสายตานะมึง”ไอ้บลูแซวผมก่อนจะมองตาม ไอ้พายหัวเราะคิก
“แต่ดูแล้วเขาไม่แลมึงเลยว่ะ มีอะไรให้พวกกูช่วยมั้ย”ไอ้หวายพูดพร้อมเสนอหน้าทันที
“เออ ให้พวกกูช่วยมั้ย”ไอ้เจย์ก็รีบสมทบ
“กูคุยให้เอามั้ย”ไอ้พายพูดแถมยักคิ้วให้ ประมาณว่าพวกเดียวกันเดี๋ยวกูคุยให้
“เออ กูว่าดีนะ”ไอ้บลูรีบเออ
“พวกมึงจัดการตัวเองก่อนดีกว่า เรื่องกูๆจัดการเอง”ผมพูดเรียบๆแต่ยกยิ้ม ทำเอาไอ้พายกับไอ้บลูหน้าเหวอ มีแต่ไอ้หวายกับไอ้เจย์ที่หัวเราะชอบใจที่มันสองคนโดนย้อนเข้าให้
“ฮ่ๆๆ กูกดไลท์ให้เลยไอ้ไผ่”ไอ้เจย์พูดทำท่ากดไลท์ด้วย
“ยาธาตุมั้ยครับ แก้จุกเสียด”ไอ้หวายพูดล้อเลียน ไอ้พายยกนิ้วกลางให้ ไอ้บลูทำหน้ามึนไม่สนใจกินอย่างเดียว แต่ไม่รอด
“เออ ไอ้บลูมึงเลิกกับน้องเกรชแล้วเหรอวะ”ไอ้หวายมึงมีหูทิพย์เปล่าวะ ถึงได้เอาความคิดในใจผมไปถามมัน เพราะผมกำลังคิดว่าทำไมน้องเกรชไม่ค่อยมาหามัน แต่ก่อนแทบจะตัวติดตลอดเวลา
“อืม”ไอ้บลูตอบสั้น ๆ หันไปมองไอ้พายที่ก้มหน้ากินเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น
“ทำไมวะ กูก็เห็นรักกันดี”ไอ้เจย์ถามต่อทันที
“ทำตัวล้ำเส้นกูไม่ชอบ”ไอ้บลูพูดนิ่งๆ ก่อนจะเล่าให้ฟัง อย่างที่ผมคิดไอ้พวกนี้ไม่มีทางเอาเบอร์ผมไปให้ใครเด็ดขาด มันบอกว่าน้องเกรชมาบอกมันว่าน้องเก้ชอบผมให้มาขอเบอร์ให้ มันปฏิเสธบอกให้ไปขอเองพอมันเผลอเอาโทรศัพท์มันไปกดดูเบอร์ มันจับได้เลยว่าไปเยอะเหมือนกันแทนที่สำนึกกับแว๊ดใส่มันลามปามไปถึงไอ้พายด่าเสียๆหายๆ มันเลยบอกเลิกทันที
“โอ้ย ซึ้งแทนมึงวะไอ้พาย ที่ผัว เอ้ย ไอ้บลูมันปกป้องมึงจนเลิกกับแฟน”ไอ้หวายพูดแบบทำหน้าซึ้งๆ แต่ดูรู้ว่ามันแหล
“ไอ้หวาย ไอ้`ตัวเงินตัวทอง`ะ อุ๊บ”ไอ้พายเรียกพร้อมด่า แต่โดนไอ้บลูเอามืออุดปากก่อนจะให้หันไปมองคนรอบโต๊ะที่หันมามอง รวมถึงโต๊ะไอ้เด็กนั่นด้วยที่มองมาแวบนึงก่อนจะหันกลับ เพื่อนมันก็ซุบซิบหันมายิ้มให้ผม ๆ ก็ยิ้มกลับไป ทำไมมึงไม่ทำตัวแบบเพื่อนมึงวะ
“เอาไว้ไปคุยที่บ้าน”ผมตัดบทก่อนที่มันจะโวยออกมาอีก
“กูขอโทษด้วยล่ะกันเรื่องเบอร์มึงอ่ะ”ไอ้บลูหันมาพูดกับผมอย่างเซ็งไม่หาย
“กูรู้หรอกน่า”ผมตบไหล่มันแบบไม่เป็นไรจริงๆ
“ใครได้ไปซวยฉิบหาย ไม่รู้ซะแล้วเวลาด่าทีแทบเอาหูหนีไม่ทัน”ไอ้หวายพูดอย่างรู้นิสัยผมดี
“ดีแล้วที่รู้”ผมก็ยอมรับ
“แล้วโทรไปเปล่าวะ”ไอ้เจย์อยากรู้อยากเห็นไปซะทุกเรื่อง
“โทร กูไม่รับ แต่ส่งข้อความมาแทน”ผมก็บอกมันไม่ได้เป็นความลับอะไร
“แล้วมึงส่งกลับไปด่ามั้ย”ไอ้เจย์ยังอยากรู้อีก
“กูมีมารยาทพอ ไอ้`ตัวเงินตัวทอง`ยังไงก็ผู้หญิง แต่อย่ามากไปแค่นั้นแหละ”ผมด่ามันกลับไปทันที ไอ้ห่าทำยังกับกูเป็นโรคจิต
“เหรอ กูนึกว่ามึงแยกแยะไม่ได้”ไอ้หวายทำเสียงได้น่าแจกตีนมาก จนได้เวลาก็เรียกเด็กมาเก็บตังค์ พากันเดินออกไปก็พร้อมไอ้โต๊ะนั้นพอดี มันกำลังคุยอะไรกับเพื่อนมันไม่รู้
“คิดช้าอดได้กู”ผมก้มไปพูดกับมัน ที่หันมาทันที
“ไอ้ควาย”มันด่าผมเอามือผลักด้วย ผมก็ยักคิ้วให้มันที่ทำหน้าบึ้งแต่เพื่อนมันหัวเราะชอบใจ ไอ้เพื่อนผมหันมามองก่อนจะอมยิ้มที่เห็นผมเดินไปแหย่ให้มันด่าเพราะมันรู้ว่าถ้าผมไม่สนใจจริงๆจะไม่เฉียดเข้าใกล้เลย
ตอนที่ 7
ไอ้บ้านั่นกวนประสาทผมยังไม่พอวันนี้มันยังมาจูบผมอีก อึ้ย ไอ้เชี่ยะ ไอ้บ้า ไม่รู้จะด่าอะไรมันพูดอะไรแม่งก็หน้ามึนใส่ตลอด ที่จริงผมเกือบจะหลุดหัวเราะด้วยซ้ำที่มันบอกให้ผมเปลี่ยนแนวมาชอบแบบมัน ถ้าเป็นคนอื่นได้คิดว่าผมดูถูกและคงว่าผมเสียๆหายๆแน่แต่มันนอกจากไม่สำนึกยังเสือกเสนอแนะอีก ผมพยายามไม่คิดอะไรเกี่ยวกับมันทั้งสิ้นแต่ทำไมมันก็เอาหน้าบ้านๆของมันมาแว่บในหัวอยู่ได้ และก็ไม่รู้เป็นอะไรเจอมันเกือบจะทุกที่ไม่รู้จะเรียกพรมลิขิตหรือว่ากรรมลิขิตดี ไอ้บ้าเอ้ย
“คิดถึงว่าที่สามีเหรอคะ คุณดอกกกฝิ่น”เสียงขัดอันแปร๋นดังข้างหู พร้อมกับวางน้ำและขนมที่มันไปซื้อแต่ตังค์ผมเอง
“อีออย อีชะมด หูกูจะหนวก”ผมด่าพร้อมกับทุบมันที่หัวเราะคิกคัก ไอ้สองแฝดมันชิ่งไปหาเด็กมันแล้ว พักนี้มันทิ้งพวกผมบ่อยยิ่งช่วงติดเด็กนี่ยิ่งหนัก เห็นอีออยบอกว่าเด็กพวกมันน่ารัก รับพฤติกรรมพวกมันได้เยอะ ว่างๆมันบอกจะพามาให้รู้จัก
“ใจลอยเชียวมึง วันนี้เขาทำไรมึงล่ะ”มันว่าพร้อมกับถามผมหน้าตาเฉย เอานิ้วกรีดหยิบขนมเข้าปาก ยักคิ้วให้
“ทำอะไร”ผมถามมันก่อนจะหยิบกินบ้าง ไอ้เรื่องกรีดนิ้วนี่เวลามันเห็นอีโมนิคทำมันจะว่าเรื่อยแหละว่าดัดจริต อีนั่นก็ไม่ยอมว่ามันกลับ เรื่องไม่เป็นเรื่องนี่แหละมันสองคนทำให้เป็นเรื่องได้ มันสองคนนั่งเถียงกันจะเป็นจะตายมาหยุดเอาตอนผู้ชายหล่อเหลาเป้าเริดเดินมากระแทกตาพวกมันนั่นแหละถึงได้หุบปากสามัคคีสายตามองทันทีโดยอัตโนมัติ
“มึงอย่ามาสตอ กลับมาเสื้อยับ ปากเจ่อ ยังกับโดนลากไปจิ้มจุ่ม จะบอกกูดีๆหรือให้อีโมนิคมาช่วยเค้น”มันบอกผมอย่างรู้ทัน
“กูชนประตูห้องน้ำ”ผมก็แถมันไปอีก
“ไม่เป็นไรกูกดประชุมสายดีกว่า เอาอีชะนีสองตัวด้วย พร้อมไอ้ไบอีกสอง”พูดจบมันก็กดทันที
“อีออย อย่านะมึงไม่งั้นไม่ต้องมาคุยกับกูอีก”ผมร้องเอามือแย่งโทรศัพท์พร้อมขู่มัน
“กูไม่กลัว มึงสิจะโดนบอยคอตโทษฐานอมไม่ยอมคาย”มันทำหน้าท้าทายและพูดได้กำกวมมาก
“อีบ้า กูไปอมอะไร มึงนิ ใครได้ยินจะคิดลึก”ผมด่ามันก่อนจะหันไปรอบๆที่มีคนไม่มากนัก
“แคร์ด้วยเหรอมึง ทีเขาเอาไปคุยว่าเป็นโน่นเป็นนี่ไม่เห็นมึงจะแคร์เลยทีอย่างนี้ทำอาย แรด”มันทำหน้าทำตาได้หน้าถีบมาก
“=_=”หน้าผมที่ไม่รู้ว่าจะเถียงมันยังไง
“เอาไง จะยอมคายหรือยัง”มันเลิกคิ้วท้าผม
“กูไม่ใช่คางคกจะได้คายออกมา”ผมก็ยังพยายามยื้อมันต่อ
“เดี๋ยวมึงจะได้ขึ้นวอแทนตอแน่ กูกดแหละ”มันพูดย้อนผมก่อนจะกด
“เออๆๆ กูบอกแล้ว”ผมบอกมันอย่างจำยอม มันยิ้มแบบสะใจมาก ก่อนจะฟังอย่างตั้งใจ
“ฮ่าๆๆ อีฝิ่น จนได้”มันหัวเราะชอบใจ
“อีหอยทาก พอกูเล่าให้ฟังก็หัวเราะ ต่อไปกูไม่เล่าแล้ว”ผมด่ามันก่อนจะหันหน้าหนีอย่างงอนๆ
“อุ้ย ไม่ต้องมางอน กูไม่อยากฟันดาบกับมึง เก็บไว้ไปงอนว่าที่ผัวมึงโน่น คริคริ”มันไม่สำนึกแถมยังตอกหน้าผมอีก
“กูล้อเล่นน่า แล้วมึงคิดไงล่ะ”มันบอกแบบง้อๆ ก่อนจะถามผม
“ไม่คิด เพราะกูไม่ได้ชอบ”ผมบอกมันอย่างไม่สนใจ
“อีซึน กูเห็นปากมึงก็บอกไม่ชอบแต่เวลาเขามองหรือเข้ามาแหย่มึงก็โต้ตอบดีออก กับคนอื่นกูไม่เห็นมึงจะเป็นแบบนี้เลย”มันเอานิ้วจิ้มหัวผมก่อนจะสาธยายถึงนิสัยของผม ผมนั่งคิดตามคำพูดมันว่าจริงไหม ถ้าเป็นคนอื่นที่มาจีบผมๆ มักจะเฉยไม่พูดด้วยบางคนก็ถอยไปเอง แต่บางคนก็ตื้อแถมพูดไม่ดีผมก็ตอกกลับจนพวกมันเอาไปคุยว่าผมหยิ่ง ดูถูกคน แถมยังได้ฟันผมด้วยบอกแค่จ่ายเงินก็ได้แล้วเลยเป็นข่าวมาจนทุกวันนี้ไม่รู้มันภูมิใจตรงไหนได้ฟันเกย์ แต่ผมก็ไม่ใส่ใจหรอก แต่กลับ`คุณ`มึนนี่ผมต้องเต้นตามคำพูดมันทุกครั้งทั้งที่มันก็ไม่ได้ตอแยผมมากนะ บางทีสวนกันมันก็ไม่ได้มองไม่รู้มันแกล้งไม่เห็นหรือว่ามันจะรีบไปไหน เรียกว่าไม่อยู่ในสายตาด้วยซ้ำ หมั่นไส้
“กูว่าพี่เขาก็น่าสนใจดีออก หล่อ แมน ตาคม อุ้ย ถ้าเขาเอากูนะเซย์เยสไปแล้ว”อีออยพูดแบบเคลิ้มๆ นั่งเพ้อฝันเลย
“ตรงไหนของมันที่มึงพูดออกมาว่าดูดี”ผมถามมันอย่างเซ็งๆ มันเอามือจับหน้าผมให้หันไปมองหน้ามัน
“ทุกตรงทุกดอก กูบอกได้เลยทั้งคุณภาพและปริมาณคับแน่นไปหมด ขนาดอีโมนิค อีจ๋า อีหยี รวมทั้งกูยังอยากได้มึงคิดเอาเถอะ ยังไม่รวมอีชะนี กรูปรี และคุณเก้งกวางคณะอื่นที่พยายามสีพี่เขาอีกนะมึง พีโรโมนอัณฑะแมนออกจะโชย”มันเน้นทุกคำพูดใส่หน้าผมเลยดูจากมันเรียกก็เห็นแล้วสองมาตรฐาน แถมพีโรโมนบ้าอะไรของมันชื่อน่าเกลียดมาก มึงคิดได้ไงเนี่ยะ
“มึงไม่ต้องเน้นขนาดนี้ก็ได้ อีห่าเต็มหน้ากูไปหมด”ผมว่ามันทำเป็นเอามือเช็ดหน้า มันเบะปากด่าหาว่าดัดจริต
“ถ้ามึงไม่คิดอะไรมากทำไมไม่ลองเป็นแฟนเขาล่ะ ถ้าไม่ดีก็เลิก แต่อย่างน้อยทั้งหน้าตารูปร่างก็กันไอ้พวกที่ชอบมาตื้อมึงได้นะ”มันบอกผมก่อนจะให้ข้อคิดได้ดีมาก
“หาเรื่องใส่ตัวสิไม่ว่า เกิดมันรู้ว่ากูคบมันแค่เอามากันไอ้พวกนั้นได้โดนกระทืบแน่มึง”ผมบอกมันทันทีที่พูดจบ อีออยตาโตก่อนจะหัวเราะอย่างเอาเป็นเอาตาย กูพูดอะไรผิดวะ
“มึงขำอะไร เดี๋ยวหุบไม่ลงหรอก”ผมเอามือจับปากมันให้หุบลง
“โอ๊ย นี่ขนาดมึงไม่ได้ชอบแต่แคร์ความรู้สึกเขาซะขนาดนั้น อีฝืดเอ้ย”มันพูดจนทำให้ผมสำนึกได้ว่าพูดอะไรออกไป
“กูไม่ได้แคร์สักหน่อย มึงดูตัวมันสิถ้าเกิดกระทืบกูเข้าให้ใครจะช่วย”ผมรีบพูดบอกมัน ยิ่งพูดแก้เท่าไรมันก็ขำมากเท่านั้น
“อีฝืด กูเชื่อ”มันลากเสียงได้น่าโดนไอ้นั่นเอาไปกระทืบแทนผมจริงๆ
“กูจะทำไงดี”ผมถามมันอย่างไม่รู้จะเอายังไง
“มึงก็ตกลงไปสิ”มันก็บอกสั้นๆแต่กระชับพื้นที่ได้ดีมาก
“ไม่ง่ายไปเหรอ”ผมถามมันอีก
“มึงก็เล่นท่ายากสิจะได้ไม่ง่าย”มันบอกยิ้มๆก่อนจะหยิบขนมกิน
“อีเวร กูไม่ได้หมายถึงเรื่องนั้น มันจะไม่มองว่ากูใจง่ายเหรอ”ผมด่ามันก่อนจะพูดให้มันได้หัวเราะอีก วันนี้กูพูดอะไรมึงก็ตลกไปหมด
“อืม สงสัยของเขาจะดีจริง ขนาดทำให้มึงสะกดคำนี้ได้”มันพูดรำพึงกับตัวเอง ชม`คุณ`มึนนั่นว่าเก่งทำให้ผมคิดมากได้
“กูว่ามันคงอยากลองมากกว่า พอกูตกลงมันคงหัวเราะเยาะใส่หน้าแล้วไปคุยบอกเพื่อนมันแน่ๆ เผลอๆมันอาจอัดคำพูดกูก็ได้นะ”ผมพูดเหมือนมีสาระในตอนแรกก่อนจะปิดท้ายได้วิตกจริตมาก
“อีฝืด มึงดูละครมากไปหรือเปล่า”มันทำหน้าเซ็งๆ
“มันก็ไม่แน่”ผมก็ไม่ยอมมัน
“งั้นมึงก็ไม่ต้องคิดเลิกสนใจเขาซะ ทำตัวตายซากต่อไป”มันบอกก่อนจะกินต่อ
“แล้วถ้ามันไม่ยอมล่ะ”ผมถามมันอีก ตอนนี้ผมเหมือนเด็กน้อยที่ไม่รู้เรื่องอะไรเอาซะเลย ทั้งที่ตัวเองก็ไม่ได้เดียงสาแล้ว ไม่ใช่ว่าผมไม่เคยมีแฟน มีจนเบื่อเลยต้องปลีกตัวเองออกมาอยู่โสดๆให้สบายตัวสบายใจก่อน แต่`คุณ`มึนเนี่ยะสิเสือกเข้ามาทำบ้าอะไรก็ไม่รู้ แต่กูสิจะต้องไปสนใจมันทำไม
“เขามีเหตุผลอะไรต้องบังคับมึงล่ะ”มันถามผมจนอึ้งไป ก่อนจะพูดต่อ “กูว่าพี่เขาดูออกว่ามึงต้องสนใจเขาบ้างแหละถึงได้ตอแยมึง”มันพูดใส่ผมยิ้มๆ
“กูทั้งบอกทั้งด่าจนปากจะฉีกถึงหูแล้ว มันยังหาว่ากูชอบมันอยู่เลยไม่รู้หูมันหนวกหรือกูพูดไม่รู้เรื่อง”ผมบอกอีออยแต่ไม่ใช่แบบอารมณ์เสียแต่เป็นแบบอยากจะหัวเราะซะมากกกว่า
“อีฝืด หน้ามึงตอนนี้เสือกยิ้มนะเวลาพูดถึงเขาน่ะ”อีออยแซวผม
“ก็กูขำมัน แต่กูไม่ได้ชอบนะ”ผมพูดจริงๆนะ แค่รู้สึกว่ามันไม่น่ารำคาญเหมือนคนอื่นๆแค่นั้นเอง
“เหรองั้นมึงก็แสดงให้เขารู้สิหรือไม่ก็หาใครที่มันดูดีกว่าเขาไปบอกว่าเป็นแฟนมึงก็จบอย่างพี่เจตน์ไงที่ดูเป็นผู้ใหญ่น่าเชื่อถือ โอมั๊ย”มันลอยหน้าใส่ก่อนจะเสนอวิธีที่ดูแล้วน่าจะได้ผลแต่ทุกครั้งไม่เห็นต้องใช้
“ไม่จำเป็น อีกอย่างกูไม่ได้ชอบพี่เจตน์ ไม่อยากดึงแกมาเกี่ยว”ผมบอกมันไปอีก คาดว่ามันต้องหัวเราะอีกแต่เปล่ามันจับมือผม

ABCAAA

ขอบคุณครับ

imanaji

ขอบคุณมากๆครับ

aRmkung

ขอบคุณครับ

peemakung

ขอบคุณครับ

adan

ขอบคุณครับ

hottha

ขอบคุนมากมาย

llMAGz

ขอบคุณครับ

Klong

ขอบคุนครับ

1712

ขอบคุณครับ

Mikkiny

ชอบบบบบบบบบบบบบบบบบบบ

kiwwy

ขอบคุณมากๆค่ะ น่ารักน่าหยิกจิงๆ{:4_102:}

kamaji

ขอบคุนคราบ

ton521

ขอบคุนครับ

dung

ขอบคุณครับผม

GBOMK

ขอบคุนคับ

tarsii

ขอบคุณมากนะ

cawee

ขอบคุนนะคราฟผม

Yhoon

minone

ขอบคุนคับ