ก็คนมันรักทำไงได้ @@@@@ 30

tanya

ถ้าหากว่าซ้ำต้องขออภัยนะครับและขอโทษเจ้าของเรื่องด้วยนะครับเพราะว่าคัดลอกมาอีกที
ความเดิมตอนที่แล้ว

“เมื่อวาน”ผมบอกพวกมันก่อนจะกระดกลงคอดับความอายสักพักอย่างกับเปตรลงทั้งโห่ทั้งกรีดร้องชอบใจดีนะที่คนอื่นเขานึกว่ามันส์กับเพลงที่ดีเจเขาเปิดให้ เลยไม่ค่อยมีใครสนใจเท่าไร
“โอย กูไม่อยากนึกเลยว่าสภาพมึงบนเตียงเป็นยังไงกูว่าแล้วไอ้พวกเงียบนี่ตัวดี ไม่พูดกระทำอย่างเดียว”อีโมนิคมึง
ไม่ต้องบอกกูก็รู้แล้ว
“แต่อิจฉาวะ แม่งผัวมึงหล่อโคตร แถมใหญ่ยาวอีก ล้างมานานพอเจอทีปืนใหญ่เลยมึง หุหุ”อีออยจะพูดให้กูจินตนาการทำไมเนี่ยะ ต้องยอมรับว่าจริง รูปร่างมันสมส่วนมาก มันสักกิเลนตรงต้นขาด้านในใกล้ๆไอ้นั่นมันแหละ ส่วนตรงหลังมันสักเป็นรูปลูซิเฟอร์มีหน้าสองด้านบ่งบอกถึงอารมณ์ที่แสดงออกดูเหมาะกับมันมากดูเถื่อน เอาแต่ใจ แต่อีกด้านก็แฝงไปด้วยความมีเสน่ห์ ชวนหลงใหล
“เป็นไงล่ะ ไม่ชอบ ไม่เอา ทำเป็นถือคติเกลียดอะไรได้อย่างนั้นนะมึง”พวกมันรุมว่าผมใหญ่เลย นั่งสักพักเด็กที่นี่ก็ยกแก้วเหล้ามาให้ผมตอนแรกผมก็งงเพราะไม่ได้สั่งเขาบอกว่ามีคนสั่งให้แล้วเดินไป ผมอ่านโน้ตที่แนบมาให้ แรกๆผมไม่กินอีพวกนั้นลองชิมบอกอร่อยอ่ะ คะยั้นคะยอให้ผมดื่ม เออ อร่อยวะ
“กินซะของฟรี” (แก้วแรก)
“แดกได้ไม่ใส่ยา” (แก้วสอง)
“อย่าเมาจนแรด” (แก้วสาม)
“อ่อยมากโดนตีน” (แก้วสี่) คุ้นๆวะประโยคนี้ `ตัวเงินตัวทอง`มาก แต่ละฉบับอ่านแล้วอยากกระทืบจริงๆ แต่ใครวะกูอยากเจอจริงๆ เขียนมาแต่ละอันสั่งอย่างกับเป็นผัวกู เดี๋ยวเถอะมึง สักพักเด็กก็เอามาเสริฟอีก ไม่ต้องบอกผมฟาดเรียบ อ่านข้อความที่แนบมาต่อ
“ไม่ต้องนั่งด่า อยากเจอมาเคาร์เตอร์” (แก้วสุดท้าย) รู้อีกว่ากูด่า สมปรารถนาเลยกู ผมรีบเดินไปทันทีเลย กวาดสายตามองไปก็เจอเลย ชิบปี้ชิบแล้ว ไอ้กระบือมึงไปยืนให้ชะนีสีทำไมแถมเป็นนังแอนนี่ชะนีล่าแต้มด้วย ผมชักสีหน้าเลยเตรียมจะเดินกลับไประงับสติอารมณ์ไม่อยากมีเรื่อง ไม่รู้มันเดินมาตั้งแต่เมื่อไรลากผมไปห้องเก็บของผับ ไม่พูดไม่จาใส่กันเลยครับ จูบครับไม่ใช่ต่อย แต่ผมอยากต่อยมันจริงๆหงุดหงิด มันผละออกยิ้มใส่ก่อนจะก้มมาดูดปากดูดลิ้นอีกสองสามที ผมทุบมันใหญ่เลย
“อะไรของมึง”มันกอดเอวผมแน่นเลยพร้อมกับถามผม  
“มึงน่ะแหละ ด่าแต่กู ตัวเองกับทำ”ผมตะโกนใส่หน้ามัน
“กูทำไร”มันย้อนหน้านิ่ง
“ก็มึงคุยกับพวกแรดทำไม”ผมก็ย้อนมันหน้าเชิด
“เขาเป็นลูกค้า ออเดอร์มากูก็ต้องทำให้สิ งี่เง่า”มันเอานิ้วจิ้มหน้าผากผม
“ถ้าเขาบอกให้มึงไปนอนด้วยล่ะ”ผมเริ่มงี่เง่าจริงๆแล้ว แต่ไม่บ่อยนะที่จะเป็นแบบนี้ทำไมแค่เห็นมันคุยกับคนอื่นก็ขึ้นแล้ว ใช่แล้วเพราะตอนนี้ผมกับมันเป็นแฟนกัน
“ไอ้ฝิ่น”มันตวาดใส่หน้าผมเสียงดังตาลุกวาวเลย ผมสะดุ้งก่อนจะนึกได้ว่ามันไม่ชอบให้ผมงี่เง่าใส่มันโดยไม่มีเหตุผล
“.........”
“ไปเลย”มันบอกผมสั้นๆ ผมน้อยใจน้ำตาจะไหลที่มันไล่ผม
“ไม่ต้องมาไล่”ผมพูดใส่มันหมุนตัวจะเดินออกไป ได้ยินเสียงจิ๊ปากพร้อมกับแรงดึงข้างหลัง
“กลับไปที่โต๊ะ แล้วรอเข้าใจไหม”มันบอกผมเสียงเรียบๆแสดงว่ามันคงสะกดอารมณ์เต็มที่ ผมไม่พูดเดินสะบัดออกไป พอกลับไปถึงโต๊ะไอ้พวกนั้นกำลังสุมหัวคุยกันคิกคัก พอเห็นหน้าผมเงียบเลยครับ ผมกระดกเหล้าแบบไม่สนใจอะไรแล้ว จนพวกมันบอก
“เฮ้ย พอได้แล้ว เป็น`ตัวเงินตัวทอง`ไรเนี่ยะ”ไอ้แฝดดึงออก ถามผมเสียงดังเลย อย่ามาตวาดกูนะ กูเพื่อนมึง
“ไปเห็นหน้าไอ้คนส่งแล้วอารมณ์เสียเลยเหรอมึง ทำไมหน้าไม่เลิศเท่าสามีเหรอคะ”ยาหยีถามผมเสียงล้อเล่น
“เออ หงุดหงิดอยากถีบหน้ามัน”ผมตอบพร้อมกับยกเท้าด้วย ทำเอาพวกมันงงเลยครับ ผมก็เลยเล่าให้มันฟัง
“เฮ้อ อีนี่สมควร”โมนิก้าถอนหายใจ ก่อนจะพูดใส่ผม ขึ้นเลย มึงพวกใครกันแน่ “ไม่ต้องเสือกมามองหน้าเลย พี่ไผ่เขาทำงานมันเป็นหน้าที่ มึงนั่นแหละเสือกไปวีนใส่เขา”มันรู้ทันพูดดักคอก่อนเลย
“ใช่ ถ้ามึงยังงี่เง่านะ มึงได้เสียผัวให้พวกแรดนั้นแน่ ใจเย็นหน่อย”อีออยเห็นด้วย พร้อมกับพูดให้ผมเย็นลง
“กูไม่เคยเห็นมึงวีนใส่แฟนเก่ามึงเลย ขนาดมึงจับได้ว่ามันนอกใจ มึงก็แค่เลิกพร้อมกับสั่งสอนเวลามันตื้อไม่เลิก
อ๊ะ นั่นแน่อีนี่ หึงเขาล่ะสิ โอ๊ย ของเขาดีจริงทำเอาอีนี่ขึ้นได้ ฮ่าๆๆ”มันสองตัวหัวเราะชอบใจใหญ่เลย ไอ้ที่เหลือแทบจะลงไปดิ้นเลย
“ไม่ได้หึง แค่รกหูรกตากูไม่ชอบ”แถไปก่อนเรื่องอะไรจะให้พวกมันเยาะเย้ย
“คะ อีสไลด์เวย์ กูเชื่อมากกก โน่นผัวมึงเปล่งออร่ามาแล้ว ฮอตจริงมึงดูมีแต่คนจ้องจะงาบ”เปลี่ยนชื่อกูอีกแล้ว ก่อนจะบอกให้หันไปมองไอ้ต้นเรื่องที่เดินมาชะนี เก้งมองเป็นทางเลย อีโมนิคหลีกให้มันนั่งข้างผมที่จะลุกไปนั่งตรงอื่น
อีออยกดมือไว้ปรามทางสายตาไม่ให้ทำตัวสะดีดสะดิ้ง
“ไปทำอะไรมันล่ะพี่ ถึงได้ปรี๊ดขนาดนี้”ไอ้โอมถามมัน
“เพื่อนมึงมันงี่เง่า กูเอากลับไปอบรมก่อนได้ไหมวะ”มันพูดยิ้มๆใส่ผมก่อนจะหันไปหาไอ้แฝด ที่หัวเราะชอบใจ
“อย่าเพิ่งให้อาหารมันนะพี่ ระวังไอ้ที่ขนาดเป็นนิ้วจะขาด คริคริ”อีโมนิคบอกพร้อมกับทำหน้าใส่ผม
“ไอ้`ตัวเงินตัวทอง`โมทย์”ผมเรียกชื่อเก่ามันแบบเสียงดังเลย
“หนูฝากอีกดอก เผื่อด้วย”มันจีบปากจีบคอพูด
“เอาแบบคอรส์ยาวก็ได้นะพี่ มันจะได้ซึมซับเยอะๆหน่อย”อีออย อีห่าไปชี้โพรงให้มัน เข้าข้างกันนักนะพวกมึง
“อีอืด อีเชี้ย”ผมด่ามันหันไปทุบไอ้คนข้างๆอย่างหมั่นไส้ที่มีแต่คนเข้าข้างมัน
“จัดให้ ไป”มันบอกก่อนจะดึงผมออกไปจากที่นั่น ผมดิ้นไปตลอดทาง ไอ้พวกนั้นหัวเราะชอบใจใหญ่ ฝากไว้ก่อนเถอะมึง คบมาตั้งนานผมเพิ่งรู้ว่ามันทำงานที่นั่นและเจ้าของผับก็คือพี่กี้กับพี่บีมขนาดตอนไปงานวันเกิดพี่โดมผมก็ไม่สังเกตอะไรเห็นพี่กี้เดินคุยโต๊ะนั้นโต๊ะนี้ก็นึกว่าเพื่อนแก โง่ฉิบ ถึงห้องได้มันสั่งสอนผมตัวต่อตัวเลยเสื้อผ้าไม่เกี่ยว พูดไปด้วยกระแทกไปด้วยผมนี่ต้องพยักหน้ารับคำมันตลอด เพิ่งรู้ว่าฟ้าไม่ได้เป็นสีฟ้าอย่างเดียว ตั้งแต่วันนั้นผมก็ไปรอมันประจำถ้าว่าง มันชวนเองนะไม่ได้อยากไปจับผิดสักหน่อย เชื่อผมเถอะ หุหุ
หลังจากกินข้าวกันเสร็จ ผมกับมันเดินเล่นย่อยอาหาร ก็เลยแวะร้านหนังสือ มันเดินไปอีกล็อคผมก็เลยยืนเลือกหนังสือแบบขำขันคลายเคลียดไปอ่าน กำลังเพลินก็มีคนมายืนซ้อนหลังเอามือกอดเอว
“เสร็จแล้วเหรอ”ผมถามไม่ได้หันไป ไม่มีเสียงตอบ
“อมตีนอยู่ไงไม่พูด”เลยย้อนมันพร้อมกับหันไปชะงักเล็กน้อย ปัดมือออกให้พ้นเอว ไม่ใช่มันครับ
“ปากดีเหมือนเดิมนะ”มันพูดกับผมยิ้มๆ ไอ้เฟริส์เด็กเก่าผมเอง เลิกกันเป็นชาติแล้ว แต่จบไม่ค่อยดีเท่าไรตอนนั้นมันเห็นผมกิ๊กคนอื่นอยู่มันก็ว่าผมนอกใจมัน โวยวายใส่ก่อนจะหน้าซีดไปเมื่อเห็นมีใครอีกคน เมียคนล่าสุดมันครับ ผมรู้มานานแล้วล่ะว่ามันนอกใจผมก่อน เคยถามมันด้วยแต่มันไม่ยอมรับเบี่ยงประเด็นตลอดพอกับที่ผมก็ขัดใจมันตลอดทุกเรื่องหลังจับได้ แถมมีกิ๊กให้มันเห็นตลอดเหมือนกัน ผมเคยบอกแล้วถ้าดีกับผมๆก็ดีตอบแต่ถ้าทำตัวแบบนี้ก็ทางใครทางมัน  แต่เมียมันก็ไม่ใช่ธรรมดาลูกคนใหญ่คนโตเหมือนมันนั่นแหละ เลยโดนซะ ได้ข่าวว่าเมียมันตามวีนแทบทุกวีคเอ็นเลย ส่วนผมน่ะเหรอไม่ได้เสียใจอะไรมากหรอกจบก็คือจบ ตอนคบกันผมยอมรับมันดีกับผมมากแต่สันดานเจ้าชู้มันแก้ไม่หาย และผมไม่ชอบการยื่นคำขาดหรือการเป็นตัวเลือกให้กับใคร
“มีอะไร”ผมถามมันห้วนๆ มันก็เลิกคิ้วใส่
“อะไร เจอผัวเก่าทั้งทีไม่คิดจะพูดดีๆหน่อยเหรอ”มันยกยิ้มใส่ผม แต่ตามันดูอาลัยอาวรณ์ผมมาก มันคงเจ็บใจที่ผมไม่ฟูมฟายโวยวายเสียดายมัน แถมยังเป็นคนส่งข้อความไปบอกเมียมันด้วยว่ามันยังมากิ๊กกับผมอยู่  หึ คิดจะหลอกคนอย่างผมไม่มีทาง
“ก็แค่อดีตผัวเก่าที่ใช้แล้ว ไม่มีอะไรน่าสนใจ”ผมยักไหล่บอกมันอย่างไม่แคร์ ทำเอามันชักสีหน้าที่เห็นผมไม่จี๊ดตาม ก็มันเป็นความจริงจะต้องอายอะไร ผมก็ฝากความเจ็บช้ำให้มันไม่ใช่น้อยตอนที่มันพูดไม่รู้เรื่อง ไม่เข็ดนิมึง
“หึ แต่ไอ้คนที่เป็นผัวใหม่มันรู้หรือเปล่าล่ะ”มันยังไม่เลิก คาดว่ามันคงเห็นผมกับไอ้ไผ่ก่อนหน้าแล้ว พอได้จังหวะก็เลยเข้ามาทัก ผมมองหน้ามันก่อนจะยักไหล่
“ถ้ารู้แล้วจะทำไม”ผมพูดกับมัน แต่ใจผมก็หวั่นๆนะ แต่ถือซะว่าวัดใจแล้วกัน ถ้ามันจะยึดติดกับเรื่องแค่นี้ก็ไปเถอะ ผมไม่เคยพูดไม่เคยบอกแต่ไม่ได้หมายความว่าผมแอ๊บปกปิดสักหน่อย อีกอย่างผมคิดว่าไอ้ไผ่ไม่ใช่คนโง่ที่จะดูไม่ออกว่าเคยหรือไม่เคย ตั้งแต่คบกันจนได้เสียเป็นเมียผัว มันก็ไม่เคยถามหรือพูดเลยสักครั้ง พอกับที่ผมก็ไม่เคยถามมันเหมือนกัน
“ปลอบใจตัวเองหรือเปล่า”มันยังพูดต่อยิ้มๆ มองผมหัวจรดเท้า”จะว่าไป สวยเหมือนเดิมนะ ไม่สิ สวยกว่าเดิมด้วยซ้ำไม่คิดจะรำลึกกันหน่อยเหรอ”มันพูดเจ้าชู้ใส่ก่อนจะยกยิ้มในตอนท้าย ผมเลยแสยะยิ้มกลับไป
“ของใช้แล้ว ยกเว้น คน กูไม่รีไซเคิล”ผมพูดเน้นๆใส่หน้ามัน  มันบีบแขนผมอย่างแรงจนต้องนิ่วหน้าเลย เดี๋ยวเถอะมึง
“ปากดีนักนะ”มันพูดใส่ผม ๆ กะจะเตะเจาะยางมันอยู่แล้ว แต่ตัวมันกลับหงายหลังเพราะโดนเหวี่ยงออกไปกระแทกชั้นหนังสือ ดีนะชั้นเขาแข็งแรงแต่มันคงจุกไม่น้อย
“เจ็บหรือเปล่า”เสียงที่ถามขึ้นถ้าไม่เข้าข้างตัวเองมันแฝงด้วยความเป็นห่วงจริงๆ ผมส่ายหน้าก่อนจะกอดแขนมัน ๆ หันไปมองไอ้คนโดนเหวี่ยงที่ตอนนี้ตั้งหลักได้แล้ว แต่ยังไม่พูดอะไร ไอ้เฟริสมันก็สูงนะแต่น้อยกว่าไอ้ไผ่
“มีธุระอะไร”มันถามนิ่งๆ ไอ้`ตัวเงินตัวทอง`นั่นยกยิ้ม
“เปล่าแค่มาทัก อดีตเมียเก่า”มันแสยะยิ้มพูดออกมา หันมามองหน้าผมที่ยืนนิ่ง
“แล้วทักเสร็จยัง”ไอ้ไผ่ถามมันอีก ผมไม่รู้ว่าตอนนี้มันคิดอะไรอยู่ หน้ามันไม่บ่งบอกอารมณ์อะไรทั้งนั้น ไอ้เฟิรสอึ้งไปไม่คิดว่ามันจะถามแบบนี้ ก่อนมันจะพูดต่อ”เสร็จแล้ว กูที่เป็นผัวใหม่จะได้พาเมียกูไปสักที”เล่นเอาเงียบกันไปเลย
“มึงไม่คิดอะไรจริงๆเหรอวะ”มันถามไอ้ไผ่ที่ยืนหน้านิ่งเอามือโอบไหล่ผมอยู่
“ไม่ใช่เรื่องของมึง”มันก็ตอบก่อนจะดึงผมออกไป แต่ไอ้นั่นกลับดึงเสื้อมันให้หันไปหาและผลักอก แต่ไม่ค่อยสะเทือนเท่าไร มันเลยเดินเข้าไปใกล้ๆ ผมยืนมองว่ามันจะทำอะไร มันกำหมัดขึ้นจะต่อย แต่ไอ้ไผ่มันรู้ทางอยู่แล้วเลยจับบิดแขนแถมเตะขาจนทรุด เล่นเอาร้องเลยครับ แต่ดีว่าไม่ค่อยมีคนเท่าไร และเราก็อยู่ห่างจากเคาน์เตอร์คิดเงินมาก อย่างเร็วมันหักข้อมือดังก๊อบเลย อีกมือก็อุดปากไม่ให้มันร้อง
”อย่ามายุ่งกับเมียกูอีก เจอที่ไหนก็ไม่ต้องมาทัก เข้าใจมั๊ย”มันพูดเสียงแข็งพอกับหน้าตาที่ใครได้เห็นตอนนี้ต้องบอกว่าน่ากลัวมาก ไอ้เฟริสยังไม่ตอบมันก็บิดอีก จนมันทนไม่ไหว
“อือ อื๊อ”มันรับปากอู้อี้ๆ ก่อนไอ้ไผ่จะปล่อยมัน หันมาคว้าข้อมือผมให้เดินตามไป ผมหันกลับไปมองนิดหน่อยก็เห็นมันมองผมด้วยสายตาละห้อย ผมรู้มันยังรักผมอยู่แต่มันทำตัวเอง ถึงผมจะเที่ยวเปรี้ยวเหยี่ยวราดยังไงเวลาคบใครก็คบเป็นคนๆไปแฟนก็คือแฟน กิ๊กก็คือคนที่คุยด้วยเฉยๆเวลาโสดไม่ได้หมายความว่าต้องมีอะไรกันเสมอไป แต่คนอื่นมองผมแบบนั้นอยู่แล้วแต่อย่างที่บอกผมไม่แคร์หรอกมันเรื่องส่วนตัว แต่ตอนนี้สิตั้งแต่ออกจากร้านหนังสือเรายังไม่ได้พูดอะไรกันเลยจนเดินมาถึงที่จอดรถ มันใส่หมวกแต่ผมยังยืนนิ่งอยู่ทำตัวไม่ถูก
“เอ้า ไม่ขึ้นล่ะ”มันหันมาเรียกผมจนสะดุ้งเลย ผมก็เลยใส่หมวกรีบขึ้นทันที ก่อนจะมาจอดตรงสวนสาธารณะไม่ไกลจากบ้านผมมากนัก ผมมองหน้ามันที่จอดรถและเดินไปตรงม้านั่งไม่ไกลนัก ผมยืนคิดว่าจะเอาไงดี จะกลับบ้านหรือว่าเดินไปหามัน นี่มันโกรธผมใช่ไหมถึงได้เอามาปล่อยไว้ตรงนี้ โอ๊ย กูเอาไงดีวะ
“มานั่งนี่”มันเลยหันมาเรียกผมอีก อย่าบอกนะว่ามึงจะซ้อมกูที่นี่ ผมเดินเข้าไปนั่งข้างมัน แต่ยังห่างอยู่ ก่อนจะรู้สึกเข้าไปใกล้ด้วยแรงมือมันคว้าเอวลากเข้าไปจนหน้ากระแทกอก ผมเกือบจะร้องไห้อยู่แล้วแต่กลั้นไว้
“เป็นไรวะ”มันถามผม กูสิน่าจะถาม ผมส่ายหน้าไม่เถียงมันอย่างทุกครั้งเดี๋ยวมันฆ่าเอา ก่อนจะกอดเอวมัน ตอนนี้ผมไม่สนใจใครแล้วจะมองก็มองไปเถอะ ไอ้นี่มันยังหน้านิ่งไม่สนใจอะไรเลย “อมตีนอยู่ไงไม่พูด”คำพูดคุ้นๆ นี่มันของกูนี่หว่า ผมเลยทุบมันเข้าให้ ได้ยินมันหัวเราะสองหึ แสดงว่ามันต้องได้ยินที่ผมคุยกับไอ้เฟริสตั้งแต่แรกแน่นอน
“มึงโกรธกูเหรอ”ผมถามมัน
“เรื่องอะไร”มันก็ถามกลับ
“มึงรู้อยู่แล้วนิ ถ้ามึงจะ ละ”ผมบอกก่อนจะพูดต่อแต่มันเอามือปิดปากไว้
“กูขอเถอะไอ้คำนี้ อย่าคิดเองเออเอง”มันบอกผม ก่อนจะจับหน้าผมให้เงยขึ้น”มึงคิดว่ากูยึดติดกับเรื่องแค่นั้นเหรอ กูบอกแล้วไงอะไรที่แล้วก็ให้แล้วกันไป และอย่าทำเมื่อคบกับกู ความจำสั้นเหรอวะ”มันพูดถึงคำพูดมันที่พูดตอนเราตกลงคบกัน
“กูจำได้ แต่กูเห็นมึงเงียบ”ผมบอกมันก่อนจะซุกอกมันต่อ
“ที่กูเงียบเพราะไม่อยากรื้อฟื้นเรื่องเก่ามาคุยกัน แต่ถ้าการที่กูเงียบแล้วมันทำให้มึงคิดมากก็ช่วยไม่ได้ สมน้ำหน้ามึงอยากคิดเองเออเอง หึหึ”มันพูดเหมือนจะดูดีในตอนแรกแต่ตบท้ายเหมือนจะให้ผมแว๊ดใส่ แล้วก็สมใจอยาก
“ไอ้เชี้ย กวนตีนนะมึง กูกังวลแทบตายกลัวมึงจะโกรธ สันดาน”ผมด่าตั้งแต่ต้นจนจบท้าย
“แคร์กูเหรอ”มันถามผมยิ้มๆ

“เออสิ มึงเป็นแฟนกูนะไม่สนมึงจะสนหมาที่ไหนล่ะ”ผมกระแทกเสียงตอบก่อนจะหน้าแดงเมื่อหลุดพูดออกมา มันอมยิ้มยักคิ้วให้ ผมทำหน้าไม่ถูกเลยพูดแก้เก้อ”แล้วมึงโกรธกูหรือเปล่า”ผมถามมันต่ออีก ก้มหน้าด้วย
“โกรธสิ”มันบอกผมที่เงยหน้าทันทีเลย
“ไหนมึงบอกไม่ยึดติดไง ไอ้เชี้ย”ผมแว๊ดใส่ดิ้นออกจากตัวมันที่ยิ้มๆใส่หน้าผม
“กูโกรธที่มึงให้มันกอดต่างหาก”มันพูดออกมาทำเอาผมหยุดดิ้นทันที

imanaji

ขอบคุณมากๆครับ

peemakung

ขอบคุณครับ

tonmai54321

สนุกดีคับผม

hottha

ขอบคุนมากมาย

llMAGz

ขอบคุณครับ

Klong

ขอบคุนครับ

1712

ขอบคุนครับ

kamaji

ขอบคุนคราบ

ton521

ขอบคุนครับ

kiwwy

ขอบคุณมากๆ ค่ะ อิอิ {:4_112:}

dung

ขอบคุณมากๆ ครับ

GBOMK

ขอบคุณคับ {:7_270:}

tarsii

ขอบคุณมากนะ

cawee

ขอบคุนคราฟ

4_NAY

รักกันจริ้งงงงง

OoPoomoO

ขอบคุณครับ

krittamm

ขอบคุณครับ

issue9955

ขอบคุณครับ

Golfgg

ขอบคุณครับ