ก็คนมันรักทำไงได้ @@@@@ 37

tanya

ถ้าหากว่าซ้ำต้องขออภัยนะครับและขอโทษเจ้าของเรื่องด้วยนะครับเพราะว่าคัดลอกมาอีกที
ความเดิมตอนที่แล้ว
“ของกูนะ ชอบคาบไปแดกเรื่อยเลย”มันว่าผม น่าจะเป็นแมวน้ำนะผมว่า
“มึงอยากช้าเอง และกูเป็นเจ้ามือนะโว้ย”ผมเลิกคิ้วบอกมันที่จริงไอ้เรื่องใครจ่ายไม่ใช่ปัญหาหรอกสำหรับเรา แต่วันก่อนผมแพ้พนันมันเรื่องมวยคือผมชอบดูมวยไงทั้งไทยและเทศ คนละมุมเลยครับกางเกงมวยคนละตัวผมน้ำเงิน มันแดงสรุปผมแพ้ต้องเป็นทาสมัน อย่างแรกเลยที่มันสั่งคือห้ามอึ๊บมันก่อนมันจะได้ใจจิกหัวใช้ผมใหญ่เลยและที่มากินไอ้นี่ก็เพราะมันเห็นโฆษณาเกิดอยากจะแดกขึ้นมา ก็เลยต้องจัดให้ยังไม่หมดตบท้ายด้วยการช้อปอีกมันเมมโมรี่ในหัวไว้หมดแล้วว่าจะซื้ออะไรบ้างเอาไว้ถึงทีกูมั่งจะเอา (คืน)ให้หนำใจเลย เอาวะยังไงก็มีมันคนเดียวให้ตามใจเกิดไม่มีมันจะเหงาใจเหงากายเหงาปากซะเปล่าๆ หึหึ
“แต่กูเป็นเจ้านายมึงนะวันนี้ อย่าทำเป็นขี้เลื่อย”มันลอยหน้าแถมเอานิ้วจิ้มหน้าผากอีก
“ไม่ใช่ผัวมึง งั้นกูก็”ผมถามอีกยิ้มๆ แต่ไม่ทันปากมันที่ขัดซะก่อน
“เออ แต่มึงก็มองใครไม่ได้ ไม่งั้นกูจะปิดตาแล้วจูงมึงแทน”มันกระแทกเสียงรับก่อนจะข่มขู่ ซึ่งกูกลัวมาก เสือกรู้ทันกูอีก ผมว่าเรื่องธรรมดาถึงเราจะมีแฟนแต่ถ้ามีอะไรล่อตาล่อใจก็ต้องมีบ้าง ขึ้นอยู่ว่าจะอดใจได้ในลิมิตไหน คู่ผมก็พอกันแหละถ้ามีคนที่ดูดีผ่านตาก็มอง แต่ไอ้ฝิ่นมันชอบแกล้งผม บางทีมันผิวปากใส่เลยพอเขาหันมามันก็ทำหน้าตาเฉย ส่วนผมไม่ทันอาศัยหน้านิ่งอยู่แล้วเลยดีหน่อย แต่ถ้าเขามองแล้วยิ้มให้มันจะจิกแขนผมทันที ทำเองเล่นเองเสร็จสรรพ
“สัด หวงกระดูก”ผมจิ้มมันมั่ง
“กูหวงกระ......มากกว่า”ไม่ต้องบอกมั้งครับว่ามันกระซิบใส่หน้าผมด้วยคำว่าอะไร
“เพิ่งสำนึกได้ไงว่าของกูมันน่าหวง หืม”ผมกอดคอมันเข้ามาใกล้ๆมันหน้าแดงเลย มีคนมองด้วยแต่สายตาต่างกัน แต่อย่างที่บอกผมไม่ใส่ใจหรอก
“ก็มึงเป็นแฟนกูนิ”มันก็ลอยหน้าตอบ
“หวงแค่ตรงนั้น”ผมเลิกคิ้วใส่มันอีก
“ทั้งหมด”มันยักคิ้วใส่ ทำเอาผมหัวเราะ
“จูบทีดิ”ผมพูดใส่มัน เล่นเอามันหน้าเหวอ
“ไม่เอา”มันเอาหน้าซบไหล่เขิน
“จูบ ไม่ได้เอา”แกล้งมันอีก
“ไม่ให้”มันทุบอกก่อนจะบอก
“ทีเดียว”
“คนเยอะ”
“ใต้โต๊ะไหม”
“ไอ้บ้า”
“หึหึ”ผมหัวเราะก่อนจะหันไปกินต่อ ผมแกล้งมันไปงั้นแหละเวลามันอายน่ารักดี กำลังจะเข้าปากก็โดนสะกิดยิกๆ ผมหันไปมอง เมียผมมองซ้ายมองขวามองหน้ามองหลัง ก่อนจะยิ้มๆเมื่อไม่มีใครแล้วตรงที่พวกผมนั่ง หันมาทำปากแบบจูจุ๊บ
“ทำไร”ผมถามมัน
“อุอิ (จูบดิ๊)”เสียงอู้อี้ ผมเกือบปล่อยก๊ากกับหน้ามันตอนนี้มาก ทำไปได้
“กูขอปากไม่ใช่ตูด”ผมเอาตะเกียบจิ้มปากมัน นึกว่ามันจะหลบเสือกดูดปลายตะเกียบเข้าให้ “ตะกละ”ผมว่ามันๆก็ยักไหล่ใส่ก่อนจะหรี่ตามองผม
“จะจูบเปล่าเนี่ยะ กูเมื่อยแล้วนะ”มันโวยใส่
“กูแกล้งมึง”ผมบอกมัน
“ไอ้เชี้ย”มันทำปากด่าใส่หันหน้ากลับไปทางเดิม ค้อนผมประหลับประเหลือก ผมเลยโน้มหน้าเข้าไปใกล้ๆ สักฟอดวะ
“แค่นี้ก่อน”ผมกระซิบบอกมันที่หู เม้มจนมันย่นคอหนี  ก่อนจะกินต่อจนหมดนั่งสักพักคิดเงินแล้วก็พากันเดินออก
“อิ่มจังตังค์อยู่ครบ”มันลูบท้องตัวเองที่ยัดเท่าไรก็ไม่ปลิ้นสักที สงสัยมันจะมีพยาธิงูเห่า วันนี้มันใส่เสื้อกล้ามลายฟ้าขาว กางเกงยีนต์ผ้ายืด รองเท้าผ้าใบหุ้มข้อ ผมมันก็ถักเป็นเปียเล็กรอบหัวเห็นรอยไถข้างๆ ดูร็อคเล็กๆดี ผมก็ไม่ต่างจากมันเพียงแต่เป็นเสื้อยืด จะใส่เสื้อกล้ามมันก็บ่นหาว่าจะใส่ไปอวดใคร ผมก็ย้อนมันบ้างแล้วมึงล่ะ มันบอกว่ามันใส่แล้วน่ารักส่วนผมใส่แล้วเหมือนกระเทยคูโบต้า ผมเลยขี้เกียจเถียงกับมันจะเอาชนะมันเรื่องเถียงนี่ยากถ้าเอาอย่างอื่นผมกินขาด ฮ่าๆๆ
“ไปไหนก่อน”ผมถามมัน เอามือเสยหัวก่อนจะหยิบแว่นใส่ กันมันรู้ว่ามองอะไรอยู่ หึหึ หันไปมันก็ใส่มั่ง      มันชอบใส่ของ Ray-ban ยี่ห้ออื่นมันก็มีเป็นร้อย เมื่อเดือนก่อนผมก็เพิ่งถอยให้มันไปห้าอัน ผมถามมัน มึงไม่เอาให้ครบเจ็ดไปเลยจะได้ครบสัปดาห์ มันเลยสนองถอยอีกสอง ยังมีหน้าย้อนว่าไม่นับนักขัตฤกษ์นะ สุดยอดกับความหน้ามึนของมัน แต่ดีหน่อยเป็นช่วงจัดโปรโมรชั่นเลยหมดไม่เท่าไหร่ ส่วนมันก็ถอยรองเท้าให้ผม เหตุผลคือจะได้เข้ากับทรงผมที่ตัดใหม่ มันใช่เหรอวะ
“แล้วแต่ป๊า”มันพูดแหย่ผมทำตาวิบวับ ผมแสยะยิ้ม
“งั้นกลับห้อง”ผมพูดจบ มันดึงมือผมให้เดินตามทันที “ไหนบอกแล้วแต่กูไง”ผมพูดไม่มองหน้ามัน แต่สายตากำลังมองผู้หญิงคนหนึ่งซึ่งดูเซ็กซี่มาก เดรสเข้ารูปกับร่างสูงโปร่ง อวดขาขาวเรียวที่สวมส้นสูง ผมดัดเป็นลอน ถ้าไอ้ฝิ่นมันใส่ชุดนี้ล่ะจะเป็นไงวะ หึหึ
“ไม่สร้างสรรค์ และนี่”มันตอบ ก่อนจะเน้นๆ
“ซี๊ด หยิกกูทำไมเนี่ยะ”ผมซู๊ดปากเลยเมื่อโดนเหน็บสีข้างเข้าให้
“คิดว่าใส่แว่นแล้วกูไม่รู้เหรอว่ามึงมองอะไรอยู่”มันลอยหน้ายักคิ้วใส่ ผมจิ๊ปาก มันรู้ได้ไงวะ เหมือนรู้มันเลยพูดต่อ”เพราะกูก็มองอยู่ ชาติก่อนทำบุญด้วยฟาร์มนมกับฟาร์มหมูเปล่าวะ แม่ง อึ๋ม ขาว เซ็กส์แตกฉิบ”มันตอบผมด้วยน้ำเสียงแบบผู้ชายเจ้าชู้เลยล่ะ
“สตอนะมึง แล้วว่าแต่กู”ผมโบ้หัวมันไปที มันก็ทำหน้าทำตาใส่
“กูมองแต่ไม่ได้คิด แต่มึงคิด”มันหาเหตุอ้าง
“รู้ได้ไงกูคิด”ผมถามมัน พอเดินเข้าไปใกล้เป้าหมาย อืม ดูดีจริงๆ มากับผู้ชายมาดไฮโซ สงสัยจะแฟน เพื่อนอีกสองสามคนดูแล้วคงเป็นลูกคนมีฐานะ
“กูเดา มีไรไหม”มันตอบได้กวนอวัยวะเบื้องล่างมาก หมายถึงตั้งแต่เข่าลงไป เลยเขกหัวมันอีก ก่อนจะเดินผ่านเลย แต่เหมือนในละครไม่มีผิด ชนกันเข้าให้  ที่จริงผมไม่ผิดหรอกแต่คุณเธอมัวแต่คุยโทรศัพท์ไม่ได้มอง จนของหล่น ผมก็เลยเก็บให้ ไอ้ฝิ่นก็ช่วยด้วย แทนที่จะขอบคุณกลับแว๊ดใส่
“ตาบอดเหรอ เกิดข้าวของชั้นเสียหายขึ้นมาจะทำไง”เจ้าหล่อนกอดอกพูดพลางเชิดหน้า ดีกอดเข้าไปช่วยดันหน้าอกให้ล้นขึ้นมาอีก แต่ไม่เร้าอารมณ์ผมหรอก
“เธอสิตาบอด แถมมือพิการ เลยสงเคราะห์ช่วยเก็บให้ ยังไม่สำนึกอีก”คนที่คุณก็รู้ว่าใคร ทนายปากเอกผมเองครับ ดูแล้วไม่น่าจะถึงมือผมหรอก
“นี่ ผิดแล้วยังไม่ยอมรับอีก”เพื่อนอีกคนของเธอพูดมั่ง สงสัยจะซื้อร้านเดียวกัน แต่งไม่ต่างกันเท่าไร
“เฮ้ย ใจเย็นก็ได้เรื่องนิดหน่อย และพวกเขาไม่ผิดนะนิ้ง เธอต่างหากเดินไปชนเขาเอง”คนนี้พูดจาดีดูเป็นมิตร เอ่ยเตือนเพื่อนตัวเองที่ดูจะพูดเกินไปหน่อย
“ยูเพื่อนใครกันแน่ และไอไม่ผิด”หันไปใส่เพื่อนชายตัวเอง อ้าว เป็นฝรั่งซะแล้ว
“ฉันเพื่อนเธอ แต่พูดตามความจริง”หมอนั่นพูดกลับก่อนจะหันมาทางพวกผม”ไม่มีไรแล้วครับ เชิญพวกคุณตามสบาย”
“ยูไม่มี แต่ไอมี ไปไหนไม่ได้”เจ้าหล่อนไม่ยอมครับ ไอ้ฝิ่นขยับปากจะพูด ผมดึงมันไว้ไม่อยากให้เป็นเรื่องใหญ่
“แล้วจะเอาไง”ผมถามเธอที่ตอนนี้ไม่เซ็กซี่แล้วกลายเป็นเซ็กส์เสื่อมแทน
“ก็ชดใช้มาสิ มีปัญญาไหม”เจ้าหล่อนพูดลอยหน้าใส่ ทำท่าดูถูกด้วย
“มีและน่าจะมากกว่าคุณด้วย”ผมพูดกลับ ไม่ได้อยากจะยอกย้อนใส่ผู้หญิง แต่ทำกิริยาไม่สมกับหน้าตาเลย เล่นเอาอึ้งไปครับกำมือทำท่าเหมือนจะกรี๊ด แต่เพื่อนเธอดึงแขนไว้ก่อน
“มีอะไรกัน”เสียงทุ้มแหวกอากาศมา ไอ้คนเมื่อกี้แหละครับที่ผมบอกว่าน่าจะเป็นแฟน
“ฮันนี่ ช่วยนีน่าด้วย”เธอถลาไปเกาะแขนแฟนเธอทันที โดยมีเพื่อนเธออีกคนช่วยพูด แต่อีกคนส่ายหน้าอย่างระอา หันมามองหน้าพวกผมเหมือนจะขอโทษ
“เดี๋ยวไอจัดการให้”มันพูดปลอบแฟนมัน ที่ยิ้มเยาะใส่ กูนึกว่ามีแต่ในละครซะอีก
“กระแดะ ไอมากๆ ไม่ไปหายาแดกวะ”เสียงเมียผมพูดขึ้นมาลอยๆ ไม่ระบุว่าแขวะใคร ผมยิ้มเอามือกอดคอมัน เล่นเอาเงียบไปสงสัยไม่เก็ทกับมุกเมียผม ได้กำไรไปมึง  แต่สองสาวกำมือเม้มปากเลยครับ
“เอาไง เสียเวลาจะได้ไปสักที มีไหมของเน่าน่ะ”เอาอีกดอก มันเริ่มหงุดหงิดแล้วครับ เพื่อนมันคนที่พูดดีหยิบของที่วางไว้ออกมาตรวจดูแทน ก่อนจะส่ายหน้า
“ไม่มี งั้นก็จบเถอะเสียเวลาเปล่าๆ”เพื่อนมันชักเริ่มเซ็งเหมือนกัน
“ชิต รู้สึกว่านายจะนอกหน้าไปนะ”เพื่อนสาวอีกคนหันมาพูดกับคนชื่อชิต
“ก็เรื่องจริง เธอก็เห็นอยู่ว่านิ้งผิดแล้วไปหาเรื่องเขาอีก ทิมนายจะเอาไง”ว่าเพื่อนสาว ก่อนจะหันไปถามไอ้หมอนั่น แฟนมันหน้าเจื่อนไปเหมือนกันแต่ก็ปรับสีหน้าเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น
“ยังไงนีน่า ยูผิดเหรอ”มันหันไปถามแฟนมัน
“นี่ ฮันนี่ไม่เชื่อนีน่าเหรอ”ตีหน้าเศร้าเล่าความเท็จ
“ไม่ใช่ไม่เชื่อ แต่ชิตไม่เคยโกหกไอ”มันก็แบ่งรับแบ่งสู้
“ฮันนี่ ก็ชิตประเภทเดียวกับเขานี่”ไม่รู้จะพูดอะไร อ้างเรื่องนี้ซะงั้น
“มันไม่เกี่ยวหรอก เธองี่เง่าเอง”คนชื่อชิตพูดกลับอย่างโมโห ผมดูแล้วเขาน่าจะเป็นเกย์ ดูสำอาง แต่ก็ดูเป็นคนดี อีกอย่างเขาไม่ได้มองพวกผมด้วยสายตาพิศวาสแต่มันดูเป็นมิตรมากกว่า
“นีน่า ทำไมยูพูดจาไม่ให้เกียรติคนอื่นแบบนี้ ชิตเป็นเพื่อนไอ และสองคนนั้นเราไม่ได้รู้จักเขาสักหน่อยไปว่าเขาได้ไง”เออ ไปๆ มาๆ ไอ้คนชื่อทิมที่ดูไฮโซ กลับพูดจาดีเหมือนกัน
“ทุกทีเลย ไม่ว่าชิตจะพูดอะไรยูก็เชื่อไปหมด ไอชักสงสัยแล้วสิว่ายังไงกันแน่”เริ่มพาลแล้วครับ ที่จริงเรื่องมันไม่ได้มีอะไรเลย ผมว่าเธอเรื่องมากเองแถมหาเรื่องใส่ตัวอีก
“อีกแล้วนะ ที่ยูพูดเรื่องนี้ แต่ตอนนี้มันใช่เวลามั้ย สรุปว่ายังไง”มันขึ้นเสียงแล้วครับ ทำเอาแม่สาวนั่นชักลนทำตัวไม่ถูกแล้วเมื่อโดนแบบนี้ เพื่อนเธอรีบดึงแขนทันที ทีเมื่อกี้ไม่ห้ามเลยนะ อย่ามาส่งสายตาให้ผม เดี๋ยวจะโดนเมียผมเข้าให้
“เอ้อ นีน่าขอโทษที่งี่เง่า สงสัยจะร้อนก็เลยอารมณ์ไม่ดี”พูดจบก็กอดแขนอย่างประจบ ห้างก็แอร์เย็น แต่งตัวก็ลดโลกร้อนยังร้อนอีกเหรอวะ
“กูนึกว่าเป็นเมนส์”อีกแล้วเมียกู ผมปิดปากมันไม่ทัน ทำเอาหล่อนหันขวับเลย แฟนเธอกับคนชื่อชิตยังขำเลยแต่ไม่มาก และก็พูดต่อ“จบแล้วใช่มั้ยละคร จะได้ไปสักที อากาศเย็นจนหงุดหงิดแล้วอ่ะ ที่รัก”มันพูดนิ่งใส่ทางนั้น ก่อนจะหันมากอดเอวผมพร้อมกับทำเสียงหวาน ซึ่งดูรู้ว่ามันแกล้งยั่วอีกฝ่าย ผมเลยเล่นกับมันหน่อยโดยการโอบไหล่มัน
“ขอโทษแทนแฟนผมด้วยแล้วกัน เอางี้ให้ผมเลี้ยงดีไหม”ไอ้คนชื่อทิมบอกก่อนจะเสนอแนะ
“นั่นสิ”ชิตพูดอย่างเห็นด้วย มีแต่สองสาวที่เบะปากทำหน้าเบื่อใส่กัน
“ไม่เป็นไร เราอิ่มแล้ว ขอตัว”ผมตัดปัญหาก่อนจะดึงให้เดินตาม
“เดี๋ยวสิ แต่ผมรู้สึกคุ้นหน้าคุณนะ เหมือนเคยเห็นที่ไหน”คนชื่อทิมรั้งไว้ก่อนจะพูดต่อ แต่ไม่ได้เป็นการยื้อเหมือนจะเรื่องจริง ไอ้ฝิ่นมองหน้าผมมือก็กอดเอวยังไม่ปล่อย ก่อนจะขึงตาใส่สองสาวนั่นทำเอาหล่อนสะดุ้ง
“อาจจะจำผิดก็ได้”ผมบอกเขา อย่าว่าแต่เขาเลยผมก็คุ้นเหมือนกัน แต่ผมขี้เกียจนึกไง
“ไม่ล่ะ บอกชื่อหน่อยสิ ถ้าไม่เป็นการรบกวน”เขาถามย้ำอีก มึงจะอยากรู้อะไรนักหนาวะ ผมก็เลยบอกไป คาดว่ามันคงไม่รู้จักหรอกเพราะผมไม่ใช่คนเด่นคนดังอะไร แต่มันเบิกตายิ้มอย่างยินดีเสมือนเจอญาติที่พลัดพรากกันตอนแยกเกาหลีเหนือ-ใต้ โยงไปทำไมวะ
“ว่าแล้ว น้องไอ้หลิวใช่ไหม จำพี่ไม่ได้เหรอ ทิมไงที่เคยเจอกันที่อังกฤษน่ะ พี่เคยไปกินที่ร้านอาไอ้หลิวด้วย”มันพูดยาวเลยครับ น้ำเน่าหรือโลกกลมวะมาเจอเพื่อนไอ้หลิว ผมพยายามนึก
“จำไม่ได้ล่ะสิ ก็มึงน่ะเคยสนใจอะไรที่ไหนใครจะไปใครจะมา ไม่แปลกหรอก จริงไหมชิต”มันพูดต่อ สนิทเลยครับ ส่วนที่เหลือก็เหมือนตัวประกอบไม่มีบทยืนทำรีวิวอย่างเดียว
“เออ แต่กูก็จำไม่ได้จริงๆว่ะ ดูโตขึ้นมากไม่นึกว่าจะเป็นน้องไอ้หลิว”เริ่มสนิทอีกคน เอาวะเพื่อนพี่ก็เพื่อนพี่
“ไหนถอดแว่นสิขอดูชัดๆหน่อย”มันจับไหล่ผม ก่อนจะบอกผมก็เลยต้องถอด
“ชัดเลย ไอ้ไผ่ตาแบบนี้ หน้านิ่งอย่างนี้ น้องไอ้หลิวหน้าหื่น”ไอ้พี่ทิมพูดขำๆก่อนจะหันไปหาไอ้พี่ชิตที่พยักหน้า
“แล้วพี่มึงทำไรอยู่วะตอนนี้”แกถามผม
“อยู่บ้านช่วยพี่สาวทำงานและมันก็แต่งงานแล้ว”ผมก็บอกไป
“ใครวะ หน้ามืดเอามัน แม่ง มีเบอร์มั้ยกูขอหน่อยจะโทรแซวมัน”แกพูดกลั้วหัวเราะพอกับพี่ชิตก่อนจะขอเบอร์เพราะแกบอกว่าตั้งแต่กลับจากอังกฤษก็ขาดการติดต่อกัน เบอร์เดิมมันไม่ได้ใช้แล้วไอ้นี่เขาเปลี่ยนเบอร์บ่อยไม่รู้เปลี่ยนหนีกิ๊กหรือเปล่า ผมก็บอกไปจนเมียผมเริ่มสะกิดแล้ว
“แฟนมึงเหรอ”แกถามผม

imanaji

ขอบคุณมากๆครับ

peemakung

ขอบคุณครับ

tonmai12345

ขอบคุณครับ

bluelove

ขอบคุนมากมาย  นะคัฟ

llMAGz

ขอบคุณครับ

Klong

ขอบคุนครับ

1712

ขอบคุณครับ

kamaji

ขอบคุนคราบ

kamaji

ขอบคุนคราบ

ton521

ขอบคุนครับ

kiwwy

ขอบคุณมากๆค่ะ ก่อนนอนนะ น่ารักทั้งคู่เลยค่ะ ชอบๆ{:4_112:}

dung

ขอบคุณมากๆ ครับ

GBOMK

ขอบคุนคับผม ^^

cawee

ขอบคุนคราฟ

tarsii

ขอบคุณมากนะ

Yhoon

4_NAY

โลกกลม

OoPoomoO

ขอบคุณครับ

krittamm

ขอบคุณครับ