แม่คือคนที่เราไว้ใจมากที่สุด "เก้า" จิรายุ ละอองมณี

--lll--o--

เป็นหนึ่งในนักแสดงวัยรุ่น ที่มีแม่เป็นเสมือนหนึ่งเงาตามติด “เก้า” จิรายุ ละอองมณี
      
       เพราะนอกเหนือจากการทำหน้าที่ ‘บุพการี’ แล้ว คุณแม่ ‘ก้อย’ วรนุช ละอองมณี ของเขา ก็ยังมีหน้าที่เป็น ‘ผู้จัดการส่วนตัว’ ให้ด้วย
      
       นับตั้งแต่หนุ่มน้อยคนนี้ เข้าสู่วงการบันเทิงเมื่ออายุ 4-5 ขวบ จนขณะนี้ อายุ 16 ปี เป็นเด็กนักเรียนชั้น ม.6 โรงเรียนอมาตยกุล และกำลังมีผลงานแสดงล่าสุดให้เราได้ชมในภาพยนตร์เรื่อง “รัก 7 ปี ดี 7 หน” โดยเรื่องนี้ เก้ารับบท เป็น “ป่วน” วัยรุ่นที่มีความรักในยุคโซเชียล เน็ตเวิร์ค
      

       • แม่คือคนที่เราไว้ใจได้มากที่สุด
      
       แม้จะมีเรื่องให้ต้องหงุดหงิด หรืองอนกันบ้างตามประสาแม่ลูกและเพื่อนร่วมงาน แต่แม่คนนี้ก็คือคนสำคัญในชีวิตที่เก้าบอกว่า ไว้วางใจได้มากที่สุด
      
       “คนเราทุกคนไม่มีใครสมบูรณ์แบบหรอกครับ ถ้าเลือกได้ ผมก็ไม่เลือกแม่อื่นอยู่ดี ผมก็เลือกแม่ผมคนนี้แหละครับ
      
       แม่ดูแลผมมาทุกอย่าง ตั้งแต่เด็ก เป็นคนที่เราไว้ใจได้มากที่สุด ท้ายที่สุด ยามที่ไม่มีใคร ก็ยังมีแม่อยู่เคียงข้างเสมอ”
      
       เก้าฉายภาพของคุณแม่ในสายตาเขา ให้เราได้เห็นภาพชัดว่า
      
       “อยากให้ลองนึกภาพคุณแม่ที่ต้องดูแล เอาใจใส่เรา เหมือนคุณแม่ของคนทั่วๆ ไป ที่ต้องมีความสามารถในการเอาใจใส่ดูแลลูกให้เต็มที่ แล้วขณะเดียวกัน ยังเป็นเหมือนผู้จัดการศิลปินคนหนึ่งที่ต้องดูแลงานอะไรต่างๆ ให้ด้วย
      
       ก่อนหน้านี้ คุณแม่มีอาชีพเป็นครู แต่ตอนหลังผมเริ่มที่จะมีงานเข้ามามากขึ้น คุณแม่ก็เลยต้องมาดูแลเรามากขึ้น การที่เขาลาออกจากอาชีพที่เคยทำ มาเป็นผู้จัดการศิลปิน ในแง่หนึ่งมันเป็นเรื่องที่ดีสำหรับครอบครัว และได้ฝึกการทำงานอีกแบบหนึ่ง แต่ไม่ว่าจะเป็นผู้จัดการศิลปินหรือครู ก็คงต้องทำหน้าที่ และเหนื่อยเหมือนๆ กัน”
      
       • เป็นห่วงสุขภาพของแม่
      
       ด้วยความที่แม่ต้องตามติดไปดูแลเขาทุกที่ จึงทำให้เขารู้สึกเป็นห่วงในสุขภาพของแม่
      
       “คุณแม่อายุมากขึ้น การทำงานอาจทำให้เขามีปัญหาเรื่องสุขภาพ และมีความเครียด ผมจึงพยายามให้เขาได้มีเวลาผ่อนคลาย ผมไม่อยากพูดไว้ล่วงหน้าว่า อยากจะมีเวลาพาแม่ไปเที่ยวนู่นเที่ยวนี่ ไปซื้อของอะไรให้แม่ เพราะปกติผมไม่ค่อยชอบซื้ออะไรอยู่แล้ว
      
       ถ้าแม่อยากซื้ออะไร ผมก็จะให้เขาซื้อไปเลยของที่ชอบเต็มที่เลยครับ ผมไม่เคยคิดเสียดายสตางค์ หรือถ้าอยากจะไปเที่ยวไหนก็เที่ยวเลย อยากพักผ่อนก็ทำเลย”

      
       • แม่อยากให้เป็นคนดี
      
       นักแสดงหนุ่มบอกว่า แทนที่จะคาดหวังว่า ต่อไปตัวเองควรจะทำอะไรให้แม่บ้าง เขากลับอยากทำตัวเองให้เป็นคนดีอย่างที่แม่อยากเห็น
      
       “ทำตัวให้ดีก่อนดีกว่า ถ้าเกิดเราคิดว่า จะพาแม่ไปเที่ยวมัลดีฟส์ แม่ก็คงไม่ได้ดีใจมากเท่าไหร่ เพราะเขาอยากให้เราเป็นคนดีมากกว่า ทำหน้าที่ของเราให้ดี และไม่สร้างความเดือดร้อนให้คนอื่นก็พอ”
      
       ถ้าเกิดต้องให้คะแนนตัวเอง ในฐานะลูกที่ดีของแม่ หนุ่มน้อยคนนี้บอกว่ายังไม่กล้าพูดออกไป ว่าตนเองเป็นลูกที่ดีพอแล้ว
      
       “ไม่มีใครกล้าพูดว่าดีหรอกฮะ ใช่ไหม มันไม่มีทางอยู่แล้วที่เราจะดีที่สุด คนเราย่อมต้องมีพลาด มีอะไรในเรื่องที่เรารู้อยู่แก่ใจ บางทีเราก็อารมณ์ไม่ดี ควบคุมอารมณ์ตัวเองไม่ได้ มันมีอยู่แล้วที่เราอาจจะเคยทำอารมณ์ไม่ดีใส่แม่ เยาวชนก็ไม่ต้องเอาเป็นเยี่ยงอย่างนะครับ และอยากให้ทุกคนรู้ว่า คนเรามันผิดพลาดกันได้ แต่ผมจะพยายามให้มันผิดพลาดน้อยลง”
      
       • แม่อยากให้ใกล้ชิดธรรมะ
      
       แม้จะเป็นนักแสดงวัยรุ่นที่ได้รับความนิยม จนไม่มีเวลาปลีกตัวไปไหนได้ครั้งละนานๆ แต่เก้าจำได้ว่าครั้งหนึ่ง แม่ก็เคยพาเขาไปปฏิบัติธรรมที่ บ้านแสงสุข จ.สมุทรสาคร
      
       “เราเป็นคนในศาสนาพุทธ นับถือพุทธมาตั้งแต่เกิด ที่ผ่านมาเราอาจจะยังไม่ได้ใกล้ชิดกับศาสนาพุทธเพียงพอ แม่เขาก็เลยหาโอกาสที่จะให้เราได้ไปเรียนรู้ ว่าศาสนาพุทธสอนอะไร”
      
       เก้ายอมรับว่าช่วงระยะเวลาสั้นๆ ในสถานปฏิบัติธรรมทำให้เกิดความเข้าใจในชีวิตมากขึ้น ได้นำธรรมะมาปรับใช้กับการดำเนินชีวิต แม้จะทำได้ไม่ดีครบถ้วน และอาจต้องใช้เวลาฝึกฝนมากกว่านี้
      
       “ผมเป็นคนที่เหมือนมีอารมณ์ร้อนตลอดเวลา ถ้าเห็นว่าเรื่องนี้สุดๆ แล้ว ไม่ไหวแล้ว หรือว่าถ้ามีอะไรมาทำให้เรารู้สึกแย่ ผมก็จะห้ามตัวเองได้ ด้วยการหายใจลึกๆ มันสามารถช่วยได้ครับ”
      
       อนาคตเป็นเรื่องที่ไม่แน่นอน เป็นไปได้เหมือนกันว่า เขาอาจจะสนใจไปปฏิบัติธรรมเพิ่มขึ้น แต่เวลานี้ขอทำหน้าที่ของตัวเองให้ดีที่สุด
      
       “ไม่แน่เหมือนกันครับ ถ้าเกิดว่าวันหนึ่งเราไม่มีทางออก เราก็คงไป แต่ว่าทุกวันนี้ผมก็คงใช้ชีวิตให้เต็มที่ก่อน เพราะว่าเราก็ยังมีห่วงโน่นห่วงนี่อยู่ ใครจะไปรู้ว่าอนาคตจะเป็นอย่างไร เราอาจจะบวชไปจนตายเลยก็ได้”
      
       โดยเฉพาะหน้าที่ลูกที่ต้องทำให้แม่ภูมิใจ และเขาก็อยากเห็นลูกๆ วัยรุ่น ของแม่คนอื่นๆ ได้ใช้เวลาอยู่กับแม่ ดูแลมากขึ้น
      
       “มันมีหลายเรื่องที่เราจะต้องโต ต้องรับผิดชอบมากขึ้น จะไปทำตัวเหมือนตอนเด็กๆไม่ได้ คนที่ไม่มีเวลาอยู่กับแม่ ผมอยากให้ใช้เวลาอยู่กับแม่เยอะๆ ดูแลแม่บ้าง แล้วก็เป็นคนดี พยายามทำให้แม่ภูมิใจ”

       • แค่แม่คนหนึ่ง
       ที่อยากเลี้ยงลูกให้ดีที่สุด
      
       ด้านคุณแม่ก้อยบอกว่า ตนเองเป็นแม่ที่ไม่เคยคาดหวังอะไรจากลูกเลย นับตั้งแต่ที่ลูกลืมตาดูโลก แต่อยากเป็นแม่ที่เลี้ยงลูกให้ดีที่สุดและให้ในสิ่งที่ดีที่สุดแก่ลูก
      
       “ดิฉันไม่เคยคาดหวังอะไรในตัวลูกเลย ตอนที่เขาเกิดมา เราตั้งใจแค่ว่าจะเลี้ยงเขาให้ดีที่สุด เราคาดหวังกับลูกไม่ได้หรอก สมมุติดิฉันบอกเขาว่า เก้าลองทำอันนี้ดูนะ แล้วเขาไม่ทำ เราก็บังคับไม่ได้หรอก หรือจะไปคาดหวังว่า เขาต้องเป็นซุปเปอร์สตาร์ มันก็คาดไม่ได้
      
       เพียงแต่เราพยายามสอนลูกว่า ให้ทำให้ดีที่สุด ตัวเราสำคัญที่สุด ถ้าเราคิดดี ทำดี สุดท้ายมันก็ต้องดี ศาสนาพุทธสอนว่าทำดีได้ดี เพียงแต่ว่า บางครั้งมันอาจจะต้องรอคอยนานนิดหนึ่ง
      
       บางครั้งเราอยู่ในสังคมที่บางทีเราก็ไม่รู้หรอกว่า ต้องเจออะไรบ้าง แต่ว่าถ้าเราคิดดีซะอย่าง เราไม่เอาเปรียบใคร เราทำหน้าที่ของตัวเราให้ดีที่สุด เราต้องได้ดี
      
       อย่างเก้าเป็นนักแสดง เวลาไปทำงาน เก้าไม่มีปัญหาเรื่องการทำงาน ถ้าเราคิดว่าทำงานชิ้นนี้ไม่ได้ เราก็ไม่รับ ไม่ทำ เราอาจจะโดนแค่ เออเนี่ยะ.. เรื่องมาก ไม่ไปทำ แต่จริงๆ แล้ว ถ้าเราไปทำ เราอาจจะโดนหนักกว่า
      
       เพราะฉะนั้น เราต้องเป็นผู้ตัดสินใจชีวิตของเรา ไม่ใช่ให้คนอื่นมากำหนด ว่าเราต้องเป็นอย่างนั้นนี้”
      
       • อยากให้คนอื่นรักลูกของแม่
      
       “ดิฉันเคยพูดกับเก้าไว้อย่างหนึ่งว่า ลูกจะเป็นยังไงแม่ก็รัก ลูกจะเป็นโจรแม่ก็รัก จะเกิดเหตุการณ์นู่นนี่นั่น มาแค่ไหน ยังไงพ่อแม่ก็รักลูกเสมอ
      
       แต่สิ่งที่ต้องการมากที่สุด เราอยากที่จะให้คนอื่นรักลูกเราด้วย เพราะฉะนั้นการที่คนอื่นจะรักลูกเรา ก็คือลูกเราเป็นคนดี การที่เขาทำงานได้ แต่ไม่ใช่การที่หาเงินได้เยอะ ไม่ใช่เพราะตัวแม่ แต่ทั้งหมดทั้งมวลมันคือตัวเขา”

      
       • สอนลูกให้ใกล้ชิดธรรมะ
       ในแบบ “คุณแม่ก้อย”
      
       “วิธีสอนของดิฉันตั้งแต่น้องเก้าโตมาคือ สอนให้เขาทำบุญ ตอนเล็กๆ หน่อย ก็พาไปบ้านเด็กกำพร้า เอาของไปทำบุญ ตอนนั้นเราได้เงินมาน้อย เราก็ทำน้อย แต่เราทำมาตั้งแต่ตอนที่น้องเก้ายังถามว่า ทำไมแม่ต้องซื้อของมาให้เด็กๆ เหล่านี้ ทำไมไม่เอาเงินมาซื้อของให้ผม
      
       ดิฉันบอกลูกว่า คนเราอยู่ในสังคม การที่เราคิดถึงแต่ตัวเอง แล้วเราไม่คิดถึงคนรอบข้าง เราอยู่ในสังคมไม่ได้ และสังคมมันก็จะไม่มีคุณภาพ ชีวิตคนเรามันต้องแบ่งปัน
      
       แล้วดิฉันก็ถามลูกย้อนกลับไปว่า แล้วเก้าได้ของเล่นอย่างที่ต้องการไหม.. ได้ เก้ามีพ่อ แม่ คุณตา คุณยาย แต่เด็กๆ เหล่านี้ไม่มีใคร ถ้าไม่มีพวกเราไปเติมอะไรให้ พวกเขาก็จะยิ่งไม่มีใครเลย ตอนนั้นเก้าไม่เข้าใจหรอก แต่ตอนนี้เข้าใจแล้ว
      
       พอโตขึ้นมาหน่อย ดิฉันก็ไม่ได้เข้มงวดว่า อุ๊ยตายแล้ว วันพระจะต้องไปวัด แต่ต้องสอนให้เขาทำบุญตลอด ทำตอนไหนก็ได้ที่อยากทำ ยิ่งสมัยก่อน ต้องขับรถไปส่งลูกตั้งแต่เช้า ซอยที่จะเข้าโรงเรียน แถวๆ บางบัว จะมีอาหารขายเพื่อใส่บาตร เราก็จอดรถให้เขาได้ทำบุญตักบาตร อาทิตย์หนึ่งสัก 2 วัน เพราะฉะนั้นเวลานี้ เจอพระที่ไหน เก้าก็จะทำเหมือนที่เคยทำ
      
       พอโตมาอีกระยะหนึ่ง มีโอกาสได้ไปปฏิบัติธรรมที่บ้านแสงสุข จ.สมุทรสาคร เป็นคอร์ส 8 วัน 7 คืน แต่เก้ามีเวลาไปได้ 4 วันมั้งคะ แล้วหลังจากนั้นก็ได้รับเชิญไปคุยเรื่องธรรมะให้กับคอร์สของเยาวชนด้วย
      
       ทุกวันนี้ดิฉันจะทำให้ลูกเห็น ด้วยการสวดมนต์ชุดใหญ่อย่างน้อยอาทิตย์ละวัน คือวันพฤหัสบดี แล้วเราก็จะคอยบอกเขา แม้จะรู้ว่าเขายังไม่ได้ทำหรอก
      
       เวลาเราพูดอะไรหรือสอนอะไร ก็มีบางครั้งที่ลูกอาจจะรำคาญ แต่ในวันที่เราไม่อยู่กับเขา เราเชื่อว่ามันจะเป็นสิ่งที่ติดตัวเขาไป และเขาจะทำสิ่งนั้น เพราะฉะนั้นอยากให้คนที่เป็นแม่อย่าเบื่อที่จะบ่น หรือเบื่อที่จะสอนและบอกในสิ่งที่ดีให้แก่ลูก”
      
       อย่างไรก็ตาม สิ่งที่ลูกชายเป็นอยู่และพอจะทำได้ในช่วงวัยแค่นี้ มากพอแล้วต่อการที่คุณแม่คนหนึ่งจะประทับใจและพอใจในตัวลูก
      
       “ดิฉันประทับใจในตัวลูกทุกเรื่อง สิ่งที่เขาทำได้ มันเหนือความคาดหมายเสมอ”
      
       (จาก นิตยสารธรรมลีลา ฉบับที่ 140 สิงหาคม 2555 โดย อ้อย ป้อมสุวรรณ)

******* เก้า น่ารักมากมาย *******

Medmayom

  นอกจากน่ารักแล้ว ก็ต้องเป็นเด็กดีด้วยนะ