ก็คนมันรักทำไงได้ @@@@@ 50

tanya

ถ้าหากว่าซ้ำต้องขออภัยนะครับและขอโทษเจ้าของเรื่องด้วยนะครับเพราะว่าคัดลอกมาอีกที
ความเดิมตอนที่แล้ว
“ก็น่าจะเจอดี ปากมึงเสียซะขนาดนี้”ผมแกล้งว่ามัน
“กูปากเสียแล้วมึงมาจูบปากกูทำไม ลับตาทีไรจูบเอาๆๆ”มันย้อนหน้าตาเฉยแต่คงลืมไปว่าไม่ได้อยู่กันสองคน เล่นเอาวี๊ดวิ๊ว
“โอ้ย มีพูดโชว์โว้ย ไม่ได้โดนจูบอย่างเดียวนะโว้ย คริคริ”ไอ้เจย์ ไอ้เชี่ยะแปลได้หื่นมาก
“นั่นสิ แล้วมึงจูบมันทำไม”ไอ้หวาย ส่วนมันหน้าเหวอไปแล้ว เสือกพูดฆ่าตัวเอง ไอ้พายขำคิก
“กูก็ช่วยบำบัดให้มันปากเสียน้อยลงไง”ผมก็ตอบมัน พวกมันเลยโห่ใส่
“เชี่ยะ”มันกระทืบเท้าผมแต่ผมหลบทัน ไม่ได้แอ้มกูหรอก เหอเหอ เปลี่ยนมั่ง สองหึเบื่อแล้ว
“ไอ้ไผ่ ตอบมาได้ไม่มีกระดะตูด แล้วมึงโดนไอ้บลูบำบัดมั่งมั้ย”ไอ้หวายแซวผมก่อนจะหาเรื่องไปแซวไอ้พายที่หัวเราะต้องหุบปากฉับพลัน
“มึงจะหยุดที่ไอ้ไผ่ไม่ได้ไงวะ ต้องลามมาหากูด้วย”ไอ้พายพูดว่ามัน แต่หน้ามันแดงๆ
“ไม่ต้องอายบอกไปเลย ว่าเราของเสียน้อย”ไอ้บลูพูดออกมาแทน เล่นเอาฮาเลยครับ
“ฮ่าๆๆ แสดงว่ามึงทำบ่อยสิถึงได้ของเสียน้อย”ไอ้เจย์ปล่อยก๊ากเลย
“พ่อมือขยัน สงสัยจะทั้งปั่นทั้งชัก ว่าแต่คนเดียวหรือช่วยกันวะ”ไอ้หวายเอาอีก
“ไอ้เชี้ย ไอ้สัด พวกมึงหยุดเลย”ไอ้พายโวยใส่ก่อนจะถีบไอ้สองตัวที่ยังหัวเราะไม่เลิกตกโต๊ะ หันไปทุบไอ้บลูเข้าให้อีก ผมส่ายหน้าขำๆ ไอ้ฝิ่นหัวเราะตัวงอเลย กว่าจะสงบและแยกกันก็ปาไปเกือบจะหกโมง ผมกับไอ้ฝิ่นแวะกินข้าวกันก่อน มันโทรบอกป้านวลแล้วว่าไม่ต้องทำกับข้าวเผื่อ
“พรุ่งนี้มึงไปกี่โมง”มันถามผม มือก็ตักกับข้าวให้ เป็นร้านอาหารข้างทางที่อร่อยร้านนึงพอกับร้านเฮียที่ไปกินบ่อยๆ
“ประมาณหกโมง ไปมั้ย”ผมบอกก่อนจะชวนมัน ผมอยากให้มันไปด้วยถึงไอ้เอริธ์ไม่บอกก็เถอะ ผมมีเหตุผลที่จะตอบอยู่แล้วในการที่จะพามันไป พ่อแม่มันใจดีไม่เรื่องมากหรอกแต่ไอ้ฝิ่นมันเกรงใจเพราะมันไม่รู้จัก เหมือนไอ้เจย์กับไอ้บลูแหละ
“ไม่”มันทำเสียงใส่
“งอน”ผมแหย่มัน
“ง้อหน่อยสิ”มันก็บอกอ้อนๆ เอามือบีบมือผมไว้ที่ใต้โต๊ะ เอานิ้วสะกิดลากไปมาเหมือนเชิญชวน
“กลับห้องก่อนจะง้อ”ผมบอกมันยิ้มๆ
“ไม่ไป”มันสะบัดเสียงใส่
“แล้วจะง้อได้ไง”ผมถามมัน
“ไม่รู้ คิดเอง”มันบอกอีก ก่อนจะหันไปมองทางอื่น
“งั้น กลับ”ผมพูดเสร็จก็หยิบกระเป๋าทั้งของผมของมันเดินไปจ่ายตังค์ โดยมีม้าหมากรุกเดินโขกตามหลังมา ก่อนจะซ้อนท้ายเป็นม้าสก๊อยแทน ผมขี่ไปเรื่อยๆ ไปส่งมันที่บ้าน มันนั่งไม่ติดมีกระเป๋ากั้นกลาง มือไม่กอดเอวเหมือนทุกครั้ง ไม่มีการคุยข้างหู มองทางกระจกก็เห็นหน้ามันก้มอยู่ เล่นไปเล่นมามันงอนจริงโว้ย
“ถึงแล้วเหรอ”เสียงมันถามเมื่อผมจอดรถ น้ำเสียงขึ้นจมูก
“เงยหน้าดูสิ”ผมบอกมัน ๆ ก็เงย สวนสาธารณะเดิมที่เคยมานั่งเคลียร์ปัญหากัน ตอนนี้มีแต่กลุ่มวัยรุ่นนั่งคุยกัน เล่นกีฬาบ้าง มันมองหน้าผม
“มานี่ทำไม”มันถามเสียงเริ่มจะงี่เง่าแหละ น้อยครั้งที่มันจะเป็นแบบนี้ นอกจากมันเกิดอารมณ์เซ้นซิทีฟจริงๆ ผมไม่ตอบจับข้อมือให้มันเดินตามไปนั่งกับพื้นหญ้าที่ใต้ต้นไม้ ผมนั่งลงก่อนมันยังยืนค้ำหัวอยู่เลยฉุดมือให้นั่งลงบนตัก มันมองหน้าก่อนจะนั่งนิ่ง ก่อนจะรู้สึกเมื่อยมั้งเกร็งมากไปหน่อยเลยพิงมาทั้งตัวเลย
“เราพูดเล่นกันไม่ใช่เหรอ”ผมถามมันที่ตอนนี้เอามือผมไปกอดเอวมันไว้ มันพยักหน้า”แล้วเป็นเชี่ยะอะไร หืม”ถามต่ออีกอย่างใจเย็นและสุภาพ
“อยากงี่เง่า”มันบอกเบาๆ แต่ผมได้ยินอยู่แล้วล่ะติดซะขนาดนี้
“อะไรนะ งี่`เสี้ยน`”ผมแกล้งไม่ได้ยินพูดไปอีกอย่าง มันเลยดึงหูผมแก้คัน
“มึงนั่นแหละ `คุณ`หอยสอยประตู”มันด่าอะไรก็ไม่รู้ เสียงหงุดหงิดแสดงว่าดีขึ้น
“อยากรู้อะไร”ผมถามมัน ๆ ส่ายหน้า”ควายตัวที่หนึ่ง กระบือตัวที่สอง ตีนอันสุด อุ๊บ”
“เออๆๆ อยากรู้”ผมนับยังไม่จบ มันรีบตะครุบปากผมทันที”ถามแล้วห้ามโกรธนะ”มันต่อรอง
“ขึ้นอยู่กับคำถาม”ผมยักคิ้วบอกมัน
“กูงี่เง่า เร้ารื้อ แต่ก็อยากรู้อ่ะ”มันแพร่มต่อแบบสับสน
“ห้าวินาที”ผมบอกเวลา
“มึงเคยนอนกับเขา”มันรีบพูดทันที
“เออ”ผมก็ตอบรับ
“แค่นี้แหละ” แล้วมันก็ยิ้ม
“ไปหาจิตแพทย์มั้ย”ผมถามก่อนจะผลักหัวมัน
“กูไม่ได้บ้า”มันแว็ดใส่
“แต่มึงโรคจิต”ผมว่ากลับ ไม่รู้จะพูดอะไรมันก็วนเขียนมือผมไปเรื่อย
“ไม่อยากให้ไป”จู่ๆมันก็พูดขึ้นมา
“วอนนะมึง”ผมกัดหูมัน นี่แหละสิ่งที่มันอยากจะพูด สิ่งที่มันคิดว่างี่เง่า เผยจนได้ น่ารักนะมึง ผมคิดอยู่แล้วว่ามันต้องสงสัยเพราะไอ้พายมันทำท่ากังวลเกินเหตุ ผมรู้ว่ามันเป็นห่วงพวกผม แต่เมียกูไม่ได้อินโนเซ้นท์ แต่มันเซ้นท์ดีเลยแหละ
“น้องรู้ แค่อยากงี่เง่า ขอโทษ”เพราะมั้ยครับ เมียผมเวลารู้สึกผิด ก็อ้อนซะงั้น
“พี่ก็รู้อยู่แล้ว”
“แล้วทำไมไม่ง้อ”
“น้องเคยตัว”มันหยิกมือผม
“ห้ามค้าง”มันบอกแต่น่าจะเป็นคำสั่งมากกว่า
“ครับ”
“ห้ามอยู่สองต่อสอง”
“ครับ”
“ห้ามเขี่ยถ่านเก่า”
“ครับ”
“ห้าม อืม  ห้าม อะไรอีกดีวะ”มันทำท่านึก
“ห้ามล่อ โอมั้ย”ผมตอบเสร็จสรรพ
“โอเจย์”ไม่อาเจย์เลยล่ะ
“ไปรับพี่มั้ย”
“เอาจริงนะ”
“อืม เสร็จแล้วจะโทรหา”
“เสร็จอะไร”
“ธุระ”
“แค่นี้แหละ สบายใจแล้ว”มันยิ้มแป้นเอามือผมกอดมันให้แน่นกว่าเดิม ถึงไม่ทำผมก็กอดอยู่แล้ว นั่งเงียบกันสักพัก ทบทวนตั้งแต่ต้นจนจบ หันมามองหน้ากันอมยิ้มหน่อยๆแล้วปล่อยเสียง
“แหวะ”เสียงมัน
“อ่อก” เสียงผม “พูดไปได้ เลี่ยนปากฉิบหาย มึงไม่ได้ยินอะไรใช่มั้ย”ผมถามมันที่ยิ้มแป้นใส่
“ครับ น้องไม่ได้ยินว่าพี่พูดอะไรเลย จริงจริ๊ง คันหูไม่รู้ใครพูดอะไร”มันทำเสียงล้อผมเป็นเพลงตอนท้ายด้วย ตอนนี้จะปั้นหน้าก็ไม่ทันแล้วและไม่รู้จะปั้นทำไม มีความสุขดีออก ก่อนจะพามันขึ้นรถไปส่งบ้าน เพราะเดี๋ยวผมต้องไปทำงานต่อ อย่างทุกครั้งเราจูบกันตรงกำแพงข้างบ้านที่ไม่ได้ติดป้ายว่าห้ามจูบ ก่อนจะส่งท้ายอีกสองสามจุ๊บ ผมก็เดินไปส่งมันเข้าบ้าน มันหันมาโบกมือส่งจูบ เดินเข้าบ้านไป  ส่วนผมก็ได้กำลังใจมีแรงหาเลี้ยงมันต่อด้วยความเต็มใจ หึหึ
ตอนที่ 34
“วังเวงว่ะ”เสียงไอ้หวายเอ่ยขึ้นมา ทำลายความเงียบในรถทั้งที่เปิดเพลง ผมขับ คุณหญิงพายนั่งข้างหลัง แต่มือเกาะเบาะรถยื่นหน้ามาตรงกลาง แต่ไม่พูดอะไรเลย
“เออว่ะ”เสียงไอ้พาย ที่นานๆครั้งจะเห็นด้วยกับไอ้หวาย
“พวกมึงก็คุยสิ ใครเอาตีนยัดไว้ล่ะ”ผมบอกพวกมัน ก่อนจะรถจะติดไฟแดง ทำไมไม่ติดสีอื่นบ้างวะ เพราะอะไรสีแดงถึงได้หยุด อันตราย เคยคิดกันบ้างมั้ย แต่อย่าคิดตามผมเลยครับ ปวดหัวเปล่าๆ ผมก็บ่นไปอย่างนั้นแหละ หว้าเว้เหมือนกัน ปกติต้องมีไอ้สองคนนั้นมาด้วย และอีกคนที่ตอนนี้จะตัดออกจากชีวิตคงไม่ทันแล้ว
“ไอ้สารถี ขับเงียบๆ เฉียบๆ ก็ดีแล้ว”มึงเรียกได้เสียวเสียดมาก
“เฮ้อ”เสียงไอ้พายทำโลกร้อน
“คิดถึงผัวไง”อย่างทีคิด คงจะไม่เงียบแล้วครับ
“`คุณ``สวย` ว่ากูนะมึง ที่จริงมึงคงคิดถึงไอ้เจย์ผัวมึงเหมือนกันล่ะสิ”ไอ้พายด่าและโต้กลับ
“เฮ้ย ด่ากูไม่ว่า แต่เรื่องตูดกูไม่ยอมโดนเสียบโว้ย”ไอ้หวายแย้งทันที
“อยากเป็นผัวไอ้เจย์ว่างั้นเถอะ”ไอ้พายแหย่ต่อ
“เดี๋ยวตบไม่นับญาติ ขอให้มึงโดนไอ้บลูล่อเร็วๆนี้”ไอ้หวายยกมือจะตบพร้อมแช่ง แต่ไอ้พายหลบทัน ก่อนจะกดรับ คงเป็นไอ้คนที่จะล่อมันเร็วๆนี้โทรมาแน่
“อืม ติดไฟแดงอยู่ อีกครึ่งชั่วโมงมั้ง เหรอ เออๆๆ อะไร คริคริ”ไอ้พายคุยไปหน้าแดงไป
“คิกคักไม่เกรงใจพวกกูเลย”ไอ้หวายเบะปากใส่ เออ กูเห็นด้วยแต่ไม่พูดหรอก ยิ่งไม่มีคู่กูมาด้วย พูดแล้วก็นึกถึงมันก่อนจะมา มันจับผมอาบน้ำแต่งตัว แต่งผม ลงน้ำหอม เสร็จสรรพ เลยดูเนี้ยบกว่าทุกวัน ผมแปลกใจที่ดูมันยิ้มกริ่ม อารมณ์ดี ต่างจากเมื่อวาน
“มึงเป็นบ้า บ่”ผมพยักหน้าถามมัน ที่กำลังแต้มน้ำหอมให้อีกตรงแถวข้อพับ
“หล่อ ชิ๊ หาย เลย”มันพูดเสียงกะเหรี่ยงใส่ผม ยืนยิ้มกริ่มส่งสายตาให้
“ไหนบอกไม่อยากให้กูไปไง”ผมพับแขนเสื้อขึ้นมาหน่อย  มันหยิบนาฬิกามาใส่ให้
“อะไร พาลกูไง”มันหุบยิ้ม แว็ดใส่
“อย่าประสาทแดก กูถามเฉยๆ”ผมหันหลังหนีมันไปหยิบรองเท้าผ้าใบมาใส่ มันรีบปัดออกทันที แต่ใช้ตีนครับไม่ใช่มือ มองหน้ามันที่หยิบรองเท้าหนังสีน้ำตาลที่มันเป็นคนซื้อให้วางไว้แทน กอดอกพยักหน้าให้ผมใส่
“ผ้าใบก็พอ”ผมต่อรองมันอีก มันเชิดหน้าขึ้น
“ตอนมีชีวิตอยู่ไม่รู้จักใส่จักใช้ จะให้เผาส่งไปให้หรือไง”แม่งพาลไปโน่น ผมเลยใส่แต่โดยดีก่อนมันจะบังสกุลผม
“ดีมาก เดี๋ยว เพื่อนเก่า มึงเขาจะหาว่ากูดูแลไม่ดี ปล่อยให้ผัวทรุดโทรม หึหึ”มันแสยะยิ้มสะใจ เน้นตรงคำว่าเพื่อนเก่า กูว่าแล้วนี่คือประเด็นหลัก ถึงปากจะบอกไม่คิด แต่แสดงออกทางการกระทำล้วนๆ มึงนิสัยเสียติดใครวะ
“แล้วเกิดสปาร์คขึ้นมา โทษใครไม่ได้นะมึง”ผมแกล้งแหย่มัน
“ให้รู้เถอะ กูจะเสียบด้วยสปาต้าเข้าให้”มันยื่นหน้ามาพูดใกล้ๆ ผมเลยจูบมันซะเลย มันก็จูบกลับ ไม่มีหรอกไอ้เรื่องจะยอม ถึงไหนถึงกัน  นึกแล้วก็ขำ ว่าแล้วหัวเราะแม่งเลย
“หึหึ”
“ขำเชี้ยไร เมียไม่มาด้วยเสียสติไง”ไอ้หวายมือวางอันดับหนึ่งในการสังเกตและยิงทันที
“เรื่องของกู”ผมชอบประโยคนี้จัง เวลาไม่รู้จะตอบอะไร
“แหม ไอ้สัด แล้วบอกไม่อยากไป แต่แต่งตัวซะหล่อ แบรนด์เนมหัวจดตีนเลยนะมึง”ไอ้หวายทำเสียงใส่ หลังจากโดนสกัดด้วยประโยคเด็ด
“เออว่ะ เมียไม่งอนเหรอวะ”ไอ้พายที่น่าจะแทนไอ้เจย์
“งอนอะไร  มันทั้งนั้นที่ทำกับกูแบบนี้”ผมบอกพวกมันยิ้มๆ แต่ประโยคคงจะติดละครเหมือนเมียมากไปหน่อย
“โครตทะเลเลยเมียมึง ผัวไปหาเพื่อนเก่าที่สนิ๊ทสนิท ยังไม่ว่าแถมแต่งตัวให้หล่อโคตรๆ”ไอ้หวายพูดด้วยท่าทางชื่นชมเมียผมแต่ดูกวนตีนในสายตามาก
“มึงคิดอย่างนั้นเหรอ”ผมย้อนถามมัน
“ทำไมวะ”มันถามกลับ
“มึงต้องได้ฟังเหตุผลมัน”ผมยกยิ้มบอกมัน
“อะไรวะ”มันถามแบบอยากรู้ทั้งคู่มันเลย
“กูไม่บอก”ตอบแบบให้จุกตายเพราะความอยากรู้ไปเลย
“ไอ้เลว หล่อสถุล”ไม่โกรธเพราะด่าติดหล่อมาด้วย ก่อนไอ้พายจะรับสายอีก เหลือบตามองผม คงไม่ใช่ไอ้บลูไอ้หวายก็รับเหมือนกันสงสัยไอ้เจย์ เหลือเมียผมที่มันคงไม่โทรมาหรอกเพราะมันบอกแล้วจะไปแรดกับเพื่อนมันตามประสาหนุ่มโสดที่ไม่มีผัวเป็นห่วงผูกคอแต่งตัวออกจากบ้านหล่อสุดไม่รู้ไปแดกอะไรมา พักหลังๆมีสาวโทรมาด้วยแต่มันก็ไม่ได้กิ๊กกั๊กอะไรบอกเขาไปตรงๆว่าเป็นเกย์มีผัวแล้ว บางคนก็เสียดายบางคนก็ชอบอยากลอง ถ้าเป็นแต่ก่อนมันคงเอาแล้วล่ะ
“จะถึงแล้วล่ะ แยกหน้านี่ก็ถึงแล้ว อืม มันขับรถอยู่ จะคุยเหรอ”ไอ้พายบอกก่อนจะหันมาทางผม ๆ ที่รู้แล้วว่าใคร
“ไม่คุย”ผมบอกสั้นๆ

imanaji

ขอบคุณมากๆครับ

peemakung

ขอบคุณครับ

tonmai12345

ขอบคุณครับ

hottha

ขอบคุนมากมายคัฟ

Klong

ขอบคุนครับ

llMAGz

ขอบคุณครับ

1712

ขอบคุณครับ

kamaji

ขอบคุนคราบ

ton521

ขอบคุนครับ

dung

ขอบคุณมากๆครับ

kiwwy

ขอบคุณค่ะ อิอิ น่ารักมากๆ {:sm-52:}

GBOMK

ขอบคุน {:7_222:} คับผม

cawee

ขอบคุนนะคราฟ

tarsii

ขอบคุณมากนะ

4_NAY

หนักใจแทน

OoPoomoO

ขอบคุณครับ

areen

ขอบคุณมาก

sengjit

ขอบคุณครับ

krittamm

ขอบคุณครับ