ก็คนมันรักทำไงได้ @@@@@ 65

tanya

ถ้าหากว่าซ้ำต้องขออภัยนะครับและขอโทษเจ้าของเรื่องด้วยนะครับเพราะว่าคัดลอกมาอีกที
ความเดิมตอนที่แล้ว
“ผมรักพี่นะผมเข้าใจกับความหวังดีของพี่”ผมบอกก่อนจะเดินเข้าไปกอด
“และคิดว่าพี่ไม่รักบลูเหรอพี่ยอมรับว่าทำไปเพราะไม่อยากให้แกเดินทางผิดและถ้าเกิดแกไม่จริงจังกับความรักแบบนี้มันจะเสียใจทั้งสองฝ่ายแกจะกลับไปเป็นเพื่อนกันไม่ได้แล้วนะ”พี่โบว์บอกก่อนจะกอดผมผมรู้ว่าพี่ผมพูดจริงถึงได้ต้องตัดไฟซะก่อนผมถึงต้องพิสูจน์ให้ทุกคนเห็นว่าผมจริงจังกับรักครั้งนี้แค่ไหน
“ขอบคุณมาก ผมรักพี่นะ ถ้าให้ดีพี่รีบแต่งงานมีหลานสักทีสิ”ผมขอบคุณก่อนจะแหย่แก
“ไอ้บลู ทะลึ่งชั้นไม่อยากหาห่วงผูกคอ แกเถอะอนาคตกลัวเมียแน่นอน พายเห็นอย่างนั้นดุใช่เล่น แถมคนจริงซะด้วย”แกตบหัวผมไม่แรงนัก พูดถึงพายก่อนจะเล่าว่าวันนั้นเกิดอะไรขึ้น ทำเอาผมยิ้มเลยกับสิ่งที่พายพูดกับพี่สาวผม ช่างกล้าเดี๋ยวต้องให้รางวัลสักหน่อย
“จบยังครับละครน้ำเน่าหลังข่าว ผมจะได้ลงไปร่วมวงด้วย”เสียงไอ้ตัวแสบประจำบ้าน พูดพร้อมกับถลาไปกอดแม่
“กวนนะมึง”ผมพูดกับมัน เดินเอามือไปลูบก่อนจะตบโหลกไปที
“แม่ พี่บลูตบหัวเค้า”มันอ้อนแม่ ทำเอาแม่ยิ้ม ก่อนมันจะแสยะยิ้ม”แต่ไม่เป็นไร เดี๋ยวพี่พายมาอีกผมจะใส่ไฟพี่อีก รับรองไม่รอด ฮ่าๆๆ”มันข่มขู่แถมยักคิ้ว
“มึงลอง พายไม่เชื่อมึงหรอก”ผมท้ามัน
“เหรอ แล้วรอยหยิกรอยบิดนี่เกิดจากอะไรเหรอ”มันลอยหน้าใส่ ผมรีบคลำทันที ส่องกระจกตรงตู้โชว์ ไม่เห็นมีอะไร มีแต่เสียงหัวเราะชอบใจใส่
“ไอ้บราว์”ผมเรียกมัน จะตีมันแต่แม่กันไว้
“พรุ่งนี้พาพายมาบ้านนะ ในฐานะว่าที่ลูกสะใภ้ ชวนเพื่อนเรามาด้วย มีแฟนกันยังล่ะ”แม่เอ่ยปากชวนพายกับเพื่อนผม ก่อนผมจะเล่าให้ฟังถึงแต่ละคน
“ไอ้ไผ่เนี่ยะนะ มีแฟนแล้ว ใครวะเอาไอ้ซึนของพ่อซะอยู่”พ่อผมอุทานอย่างไม่เชื่อ เห็นมันเงียบ ๆ นิ่งๆ ขวัญใจพ่อผมเลย เข้ากันได้ดีโดยเฉพาะเรื่องต้นไม้ จัดสวน ไอ้สองคนก็เหมือนกัน
“เอาไว้ให้มันพามารู้จักก็แล้วกัน”ผมบอกอย่างไม่อยากจะพูดอะไรมาก เอาไว้ให้เจอด้วยตัวเองดีกว่า
“เออๆๆ เอาเป็นว่าวันนี้จบเรื่องนี้แล้วนะ ที่เหลือมึงก็จัดการทำให้ดีแล้วกัน”พ่อย้ำอีกครั้งก่อนจะขอตัว แม่ก็กอดผมพร้อมพี่สาว ส่วนไอ้บราว์ก็ยิ้ม ก่อนจะกระซิบกระซาบให้พาพี่สะใภ้มันเข้าบ้านสักทีจะได้มีเพื่อนประลองเกม โถ น้องกูคิดได้แค่นี้แต่ก็เอาเถอะ ผมคิดว่าวันนี้ผมหายใจได้ทั่วท้องกว่าทุกวัน รู้สึกดีกว่าทุกวัน อยากจะให้ถึงพรุ่งนี้เร็วๆจัง ผมอยากไปบอกพาย บอกเพื่อน ว่ากูจะพาว่าที่เมียเข้าบ้านได้แล้วโว้ย
“แม่ง สุดยอด”
“ไอ้พระเอก”
“.............”ยกยิ้มเฉยๆ
“ตอนแรกกูก็กลัวนะ จะบอกยังไงดี  แต่จะว่าไปกูต้องขอบใจเอมนะที่ทำให้กูกล้าตัดสินใจขึ้นมาในทันทีไม่รออะไรแล้ว มีส่วนดีเหมือนกันโว้ย”ผมเล่าให้พวกมันฟัง ไอ้พวกนี้ตอนแรกอึ้งไปเลย ยกเว้นไอ้ไผ่ที่มันทำหน้าเฉยๆ ส่วนพายก็เงียบฟังอย่างเดียว หน้าแดงหน่อยๆ เพราะไอ้สองตัวล้อซะเปื่อยไปหมด
“ไอ้เชี่ยะนี่เขาเงียบๆแต่เสน่ห์แรง สงสัยต้องถามเมียมันว่ามีของดีอะไร แข็งอย่างเดียวคงไม่ใช่น่าจะเลี่ยมทองด้วยหรือเปล่าวะ”ไอ้เจย์พูดล้อไอ้ไผ่ยิ้มๆ
“มึงไม่น่าถามอะไรปัญญาอ่อนพอกับหน้ามึงเลยไอ้เจย์ มึงดูเมียมันไปค้างกับมันแต่ละทีสิ กูเห็นมาเรียนทีอิดโรยมาเลย ส่วนไอ้นี่หน้าระรื่น ถึงจะไม่ฉีกยิ้มก็เถอะ”ไอ้หวายว่าไอ้เจย์ก่อนจะพูดถึงไอ้ไผ่กับเมีย ผมก็เห็นด้วยนะ แต่ไม่ได้วัดกันเรื่องแค่นี้หรอกมันมีอะไรดีๆในตัวเยอะ อันนี้เป็นการล้อเล่นกันเฉยๆตามประสาเพื่อน
“มึงอิจฉากู”ไอ้ไผ่ถามไอ้หวาย
“เปล่า ตรงไหนที่กูพูดว่าอิจฉา”ไอ้หวายทำท่ายักไหล่ได้ฟินนาเล่มาก
“หน้ามึง”มันยักคิ้วบอก
“ไม่มีหรอกไอ้ไผ่ มึงอย่าๆ”ไอ้หวายทำหน้าปฏิเสธ ไอ้ไผ่แสยะยิ้ม
“ไอ้เจย์มันไม่เป็นตามที่มึงต้องการล่ะสิ เลยอิจฉากู”มันยกยิ้มมุมปาก
“ไอ้เชี้ย โยนหมาเน่าให้กูอีกแล้ว”ไอ้หวายโวยใส่มันที่ยังยิ้มกวนตีน
“กูเนี่ยะสิรับขี้เต็มๆ พูดแล้วแหยง”ไอ้เจย์ทำท่าแหยงใส่ไอ้หวาย จนมันสองคนหันมากัดกันเอง พวกผมมองหน้าก็ยิ้มใส่กัน ไม่ได้จะชงพวกมันหรอก สุดแท้แต่วาสนาหรือเวรกรรม ถ้าพวกมันจะได้กันเองก็คงห้ามไม่ได้ แต่ฮาได้ครับถ้ามีวันนั้น
“แล้วมึงว่าไง เรื่องเอม”ผมถามไอ้ไผ่ที่ตรวจดูรายงานอีกรอบ มันไม่อยากดูหรอก แต่ที่รักผมคะยั้นคะยอมัน
“ไม่ทำไง ไม่จบค่อยเคลียร์”มันก็ตอบสไตล์มัน
“กูไม่นึกว่าน้องเขาจะเอามาเกี่ยวโยงกันไปหมด คิดได้ไงก็ไม่รู้”ผมก็ยังอดนึกไม่ได้
“คิดสั้นไง”พายพูดออกมาหลังจากนิ่งไปพัก แต่ไม่ได้มองหน้าใคร
“โอ๊ย จุกว่ะญาติกู”ไอ้หวายแซวทำท่าจุกอกไปด้วย
“กูเห็นด้วย ผู้ชายหน้าตาดี ทำตัวดี มีอีกเยอะไม่ตัดใจไปเลือกว่ะ”ไอ้เจย์พยักหน้าเห็นด้วยกับพาย แต่ฟังกลายเหมือนแขวะไอ้ไผ่
“ยกเว้นมึง”ไอ้หวายขัดมันอีก
“มันหึงมึง”ไอ้ไผ่สอดขึ้นมา
“ไอ้`ตัวเงินตัวทอง`ะ ไปหาเมียมึงไป กูชักเริ่มเกลียดขี้หน้ามึงและ”ไอ้หวายหันไปว่าก่อนจะไล่มัน ทำเอาพวกผมหัวเราะ ไอ้เจย์อย่างสะใจเลยที่ไอ้ไผ่ออกตัวแทนมัน
“แต่กูดีใจกับมึงสองคนด้วยนะที่ผ่านด่านไปได้”ไอ้เจย์อวยพรให้ กอดคอผมยกนิ้วให้ พายก็เสมองไปทางอื่น
“แล้วกูจะลำดับญาติยังไงวะ ไอ้พายเป็นน้องกู แต่เป็นเพื่อนมึง ที่อีกหน่อยก็เป็นเมียมึง”ไอ้หวายนั่งคิดเอามือนับลำดับ
“เอาตีนกูขึ้นไปช่วยนับด้วยมั้ย พูดมากนัก”พายยกตีนขึ้นให้มัน ๆ ก็เอาไปนับจริงทั้งที่ยังใส่รองเท้าอยู่
“กูนึกออกแล้ว เพื่อนเขยไง”มันร้องออกมาปล่อยตีนพายลงเกือบหงายหลัง แต่พระเอกอย่างผมไม่ให้ที่รักร่วงหรอกครับเข้าไปรับทันที เหมือนในโฆษณารังนก แอฟ-สงกรานต์ เป็นพรีเซ็นเตอร์ยังไงยังงั้น หุหุ
“สิ้นคิด กูนึกได้ก่อนมึงอีกแต่ไม่อยากพูดโว้ย”ไอ้เจย์พูดเยาะใส่พร้อมทำหน้า
“ไอ้สัด กูไม่เชื่อมึงหรอก คิดจะขโมยลิขสิทธ์ทางปัญญากูเหรอ ไอ้ควาย”มันก็หันไปด่าไอ้เจย์ที่หันมากัดกันเอง
“คนรักกันเขาแหย่กัน อย่าไปยุ่งเลย”ไอ้ไผ่เอาอีกดอก
“สัด”มันสองตัวหันมาว่ามันที่ยกยิ้มไม่สะทกสะท้าน เลยพากันหัวเราะชอบใจ ก่อนมันจะเดินไปรับโทรศัพท์คงเป็นเมียมันโทรมา พวกผมก็คุยกันต่อก่อนจะเงียบไปเมื่อคนที่พวกผมพูดถึงจบไปแล้วปรากฏตัวพร้อมเพื่อนอีกสองคนแต่นั่งโต๊ะถัดไป
“พี่บลู เอมขอคุยอะไรด้วยหน่อย”เอมเดินตรงเข้ามาหาผม ที่ไม่ได้รู้สึกอะไรสักนิดเดียว
“คุยตรงนี้ไม่ได้เหรอ”ไม่ใช่เสียงผมหรอกครับ พายเงยหน้าขึ้นมาถามด้วยน้ำเสียงและแววตาไม่เหมือนทุกครั้ง ทำเอาน้องเอมอึ้งไปแต่นิดหน่อย
“หวงเหรอคะ เอมไม่ทำไรหรอก”น้องเอมพูดยิ้มๆใส่
“แต่คอยแทงข้างหลังเหรอ”พายย้อนกลับมาอีกที เล่นเอาเงียบกันเลยครับ
“พี่พาย ทำไมพูดแบบนี้ เอมไปทำอะไรให้ เราไม่เคยมีเรื่องกันซะหน่อย”น้องเอมเหมือนจะหมดความอดทน เผลอขึ้นเสียงออกมา คงยังไม่รู้ว่าพายรู้เรื่องแล้ว
“แน่ใจว่าไม่มี”พายหรี่ตาถามยิ้มๆ ตอนนี้พายดูร้าย น้องเอมหันมามองหน้าผมทันที
“พี่บลู”น้องเอมเรียกผมเสียงหนัก ซึ่งผมไม่ชอบให้คนที่ไม่สนิทมาเรียกแบบนี้
“พวกเราไม่มีความลับต่อกัน”ผมพูดแข็งๆ น้องน่าจะเข้าใจนะว่าอะไรเป็นอะไร ผมเลวกับคนอื่น แต่จะไม่เลวกับคนที่ผมรักและเพื่อนแน่นอน
“ไม่คิดว่ารังแกกันไปหน่อยเหรอคะ”น้องเอมเอาข้อนี้มาอ้าง แต่ตัวเองทำไม่คิด
“เพราะเอมทำเรื่องขึ้นมาก่อน แต่พี่ก็ขอบใจนะที่ทำให้เรื่องมันเง่ายขึ้น”ผมตอบออกไป ไม่ได้คิดจะเยาะเย้ย
“ค่อยคุยกันดีกว่าไหม ใจเย็นๆ”ไอ้เจย์เอ่ยออกมา ยังไงมันก็คงไม่อยากให้ดูว่ารังแกผู้หญิงเหมือนที่น้องพูด
“คงจะเย็นไม่ได้หรอกคะ รุมกันขนาดนี้”น้องเอมหันไปตวาดใส่ ไอ้เจย์ที่เริ่มชักสีหน้าเหมือนกัน ไอ้หวายฉุดมือมันพลางส่ายหน้าให้ใจเย็น
“รุมอะไร เดินมาเองแท้ๆและยังเรียกแฟนคนอื่นเขาไปคุยอีก หมายความว่ายังไง”อึ้งกันไปอีกรอบ พายออกฤทธิ์ ไอ้สองตัวอมยิ้มชอบใจที่นานๆจะแสดงสักที
“พี่พาย หึ เห็นเงียบๆ ปากร้ายไม่เบา นี่คงธาตุแท้ละสิแล้วทำเป็นใสซื่อ”ขึ้นเสียงอีกก่อนจะว่า
“นี่ก็สันดานแท้ๆล่ะสิ  แถมแรดเงียบแอบจะเอาของคนอื่นอีก”อีกดอก จนผมต้องจับมือเอาไว้ น้องเอมเหวอไปเลยที่โดนว่าอย่างแรง เพื่อนเธอคงผิดสังเกตเลยเดินเข้ามาอย่างสงสัยว่ามีเรื่องอะไรกัน
“เอมเป็นอะไร ทำไมพี่พายถึงทำหน้าแบบนี้ล่ะ”เพื่อนน้องเอมถามก่อนจะหันมาหาพาย เพราะไม่เคยเห็นมาก่อน ปกติพายนี้รักสงบแต่ถ้ารบสู้ขาดใจ ผมเคยเห็นมาแล้ว
“ถามเพื่อนเอาเองสิ ทำอะไรไว้ เสียแรงที่รู้สึกดีด้วย”พายบอกนิ่งๆ  เพื่อนเอมก็ดึงแขนให้เดินออก
“ฝะ”น้องเอมจะเอ่ยปาก
“ไม่ต้องฝาก”เสียงที่เงียบไม่ค่อยจะออกความเห็นอะไร เอ่ยออกมา
“พี่ไผ่”น้องเอมเรียกอย่างตกใจ เพราะไม่เห็นมันอยู่ตรงนั้นถึงได้ใส่เต็มที่
“แค่สองคำ จบ หรือ ไม่จบ”มันถามสั้นๆ
“..............”
“ไม่ตอบถือว่าจบ”มันพูดต่ออีก
“เอมรู้จักพี่ไผ่ก่อนเขา ทำไมถึงไม่มองกันบ้าง”น้องเอมถามอย่างตัดพ้อ
“มองแต่ไม่ได้ชอบ”มันพูดตรงๆ ตอนนี้พวกผมให้เป็นหน้าที่มันที่ต้องเคลียร์เอง เพื่อนเอมอีกสองคนยังไม่กล้ายืนตรงนั้นเลย ยังต้องเดินไปนั่งอีกที่ เพราะพยายามรั้งเพื่อนให้ไปแล้วแต่เอมไม่ยอมไป
“ถึงไม่มีใครก็ไม่ชอบ ไม่มีเหตุผลอะไรที่จะชอบ”มันพูดต่ออีก นี่แหละมันไม่ด่าหรอก แต่มันจะพูดตรงๆอย่างนี้แหละ
  “แล้วกับมันล่ะ”ถามอีกอย่างไม่ชอบดูจากสรรพนามที่เรียก
“ชอบและก็มากด้วย”คำตอบทื่อๆที่ฟังดูไม่เห็นจะซึ้งตรงไหน แต่ก็ทิ่มแทงใจคนฟังได้ไม่น้อย
“งั้นก็เชิญรักกันเข้าไปเถอะกับคนพันธ์นั้น”น้องเอมเชิดหน้าใส่แถมยังพูดจาดูถูกไปถึงเมียมัน  
“ก็ดีกว่ารักคนพันธ์นี้”เสียงที่รักผมสวนกลับไป เอมได้แต่กำมือเถียงไม่ออก สะบัดหน้าเดินออกไป
“เดี๋ยว”ไอ้ไผ่เรียกเอาไว้ น้องเอมชะงักหันมาสีหน้าเหมือนจะยิ้ม
“อย่ามาดูถูกแฟนผมอีก คราวหน้าจะไม่เกรงใจ”มันบอกออกไป ทำเอาหุบยิ้มสะบัดหน้าไปทันที  
“สรุปวันนี้สองเรื่องสองรสเลยโว้ย”ไอ้เจย์พูดขึ้นมาทันทีที่ลับสายตาไปแล้ว
“เออ เคลียร์จบๆซะก็ดี”ไอ้หวายโล่งใจ ก่อนหน้าน้องก็เคยดูถูกเมียมันไปทีแล้ว ไอ้ฝิ่นตอกกลับซะจุกไปเลย
“สม เสียดายเมียมึงไม่อยู่ ถ้าอยู่คงออกโรงเองซะมากกว่า”พายออกปากทันทีอย่างเจ็บใจมาก”สงสัยกูต้องไปทำบุญล้างความโง่ออกจากตัวหน่อยแล้ว โดนหลอกอยู่ได้ เซ็งโว้ย”พายบ่นต่อไปอีกเหมือนโทษตัวเองที่ไม่ทันคน
“อย่าโทษตัวเองเลยพาย เขาต่างหากที่โง่ไม่รู้จักความจริงใจว่าเป็นยังไงเอาไปใช้ในทางที่ผิด เชื่อบลูสิ”ผมปลอบใจพายที่โทษตัวเอง
“ขนาดพวกกูยังนึกไม่ถึงเลย มึงอย่าคิดมากปล่อยๆไปซะ ต่อไปเขาคงไม่กล้าแล้วล่ะ”ไอ้หวายกอดคอปลอบใจมันอีกคน ไอ้เจย์ก็พยักหน้าเห็นด้วย เอามือตบไหล่ ไอ้ไผ่ยกยิ้มเฉยๆ
“แต่มึงสุดยอดว่ะวันนี้ ออกอาการหวงผัวน่าดูตั้งแต่ได้คบกันเป็นทางการ”ไอ้เจย์พูดชมว่าที่เมียผม
“ไอ้เจย์ เดี๋ยวกูถีบ กูก็พูดไปอย่างนั้นล่ะ เจ็บใจที่มาหลอกกูแถมจะฟันเพื่อนกูอีก”พายยกตีนถีบมันที่หลบทัน ก่อนจะพูดแถๆ หันหน้าไปทางไอ้ไผ่ที่ยกยิ้ม
“โธ่ เราก็นึกว่าหวงจริงๆ รู้งี้”ผมทำเป็นพูดแบบเสียดาย
“รู้อะไร ไอ้บลู มึงอยากโดนแทนไอ้เจย์เหรอ”พายแว็ดใส่ทันที ก่อนจะหยุด เมื่อเห็นพวกผมกลั้นขำ”ไอ้เชี่ยะ”ด่าไปเถอะครับไม่สะทกท้านหรอก ก่อนจะแยกย้ายกันกลับ ไอ้ไผ่ขอตัวไปดูเมียก่อน จนพวกผมล้อมันว่ากลัวเมีย มันบอกไม่ได้กลัวรำคาญเสียงมันบ่น ขี้เกียจฟัง พวกผมเบะปากแต่มันอมยิ้มและเดินไป ไอ้เจย์ก็มีธุระ ลากไอ้หวายไปด้วย เหลือกันสองคน
“สบายใจมั้ย”ผมถามพายที่ตอนนี้อยู่ในรถเพื่อไปกินข้าวที่บ้าน พายยิ้มเอามือจับผมไว้
“ขอบใจนะ ขอบใจที่ไม่ทิ้งกัน ทำทุกอย่างเพื่อกู”พายร้องไห้ออกมา ตอนที่ผมเล่าให้ฟังว่าทำยังไงถึงได้ยอมรับ มันไม่คิดว่าผมจะทำเพื่อมันได้ขนาดนี้
“อย่าร้องสิ บลูบอกแล้วไง บลูรักพายบลูจะทำทุกอย่างเพื่อให้พายตกหลุมที่บลูขุดไว้ไปไหนไม่ได้ อยู่ได้แค่กับบลูคนเดียว”ผมบอกยิ้มๆ จูบหน้าผาก มันตีแขนผม
“หลอกกูนะ มึงทำสำเร็จแล้วล่ะเพราะกูก็ไม่อยากจะออกจากหลุมที่ขุดไว้เลย”พายหอมแก้มผมกลับบ้างพูดเสียงหวาน
“เพราะอะไรล่ะ บอกได้มั้ย”ผมอ้อนต่อ

imanaji

ขอบคุณมากๆครับ

peemakung

ขอบคุณครับ

hottha

ขอบคุนมากมายคัฟ

Klong

ขอบคุนครับ

llMAGz

ขอบคุณครับ

1712

ขอบคุณครับ

kamaji

ขอบคุนคราบ

ton521

ขอบคุนครับ

kiwwy

ขอบคุณมากๆค่ะ อิอิ น่ารักมาก ดีใจด้วยนะคะ สำเร็จไปหนึ่ง งิงิ{:sm-17:}

dung

ขอบคุณมากๆครับ

GBOMK

ขอบคุนคับ {:4_74:}

cawee

ขอบคุนคราฟ

tarsii

ขอบคุณมากนะ

4_NAY

คงเกือบเสร็จละ พายบลูเบอร์รี่

OoPoomoO

ขอบคุณครับ

areen

ขอบคุณมาก

krittamm

ขอบคุณครับ