OH!! Bad Guy รักร้ายๆของผู้ชายในคุก!! 16

tanya

ถ้าหากว่าซ้ำต้องขออภัยนะครับและขอโทษเจ้าของเรื่องด้วยนะครับเพราะว่าคัดลอกมาอีกที
ความเดิมตอนที่แล้ว

Imprison 15: ผมขอโทษ...
     “..ไอ้เนม เหี้_ยเอ้ย!”
....คุ้นมั้ย?...คุ้นประโยคนี้กันมั้ยครับพ่อแม่พี่น้อง!
คราวนี้ไอ้เนมกลับมารายงานตัวอีกครั้งหลังจากที่..ไปทำเลือดหกใส่เท้าไอ้คุณพี่โต แถมพลาดไปดึงกุงเกงลิงให้หนอนชาเขียวของเฮียเค้าออกมายลโฉม !
   ที่ผมเลือดสาดน่ะมันเพราะอากาศร้อนน่ะครับ..เพราะอากาศร้อนผมเปล่าหื่นน่ะ เปล่า..เปล่า..เปล่า..ก็บอกว่าเปล่าไงเล่า !
ดังนั้นพอไอ้คุณพี่โตร้องว้ากออกมา สัญชาติญาณประจำตัวเลยกรีดร้องออกมาว่าถึงคราวซวยหมาเป็นแน่แท้ ไอ้เนมเลยใส่เกียร์โกย วิ่งถลาออกมาจากห้องน้ำ โดยไม่สนใจว่าตัวเองอยู่ในสภาพ หัวเต็มไปด้วยฟองแชมพู ตัวก็มีแต่สบู่ ดีที่มีสติพอจะคว้าผ้าขนหนูมาพันเอวแล้วโกยโลด !
ใครมันจะกล้าอยู่ให้โดนตื้บล่ะครับ งานนี้มีเละแน่ นั่น..ไอ้พี่โตวิ่งตามมาแล้วอ้าก..
ตุ๊บ !
ผลั่ว !
“โอ๊ย ~~~ ” ผมร้องลั่นเมื่อหลับหูลับตาวิ่งหน้าตื่นไปชนกับผนังหนาๆจนตัวเองล้มจ้ำเบ้า ผมเบ้หน้า พยายามหยีตามองผ่านฟองแชมพูมามองไอ้ผนังเวรที่มาอยู่แถวๆนี้ จะขวางกันทำไมฟร่ะ !
“..ไอ้ห่านี่วิ่งไม่ดูตาม้าตาเรือ..” เสียงห้าวๆบ่นทำให้ผมต้องขมวดคิ้ว..หรือกำแพงจะพูดได้? (บ้านแกสิย่ะ )
“..จับเยดแม่งไส้แตกเลยดีมั้ยพี่...” อ้าว..ฉิ_บหายสิครับ คราวนี้ผมดันตัวเองขึ้นมาพลางเอามือลูบหน้าตัวเองลวกๆ...ก่อนจะ......อ้าปากค้าง....แล้วกลืนน้ำลายเอื้อก...   ความซวยไม่ทันหาย ความหายนะก็มาแทรก..เห็นใจไอ้เนมบ้างสิว้อย
   ผมอ้าปากค้างมองกลุ่มบุคคลตรงหน้า อันประกอบไปด้วยชายหนุ่มหุ่นนักกล้ามประมาณสิบกว่าคนได้ยืนมองหน้าผมอยู่ เจ้าคนที่ผมชนเหมือนจะเป็นลูกพี่(กรรม T^T ) ยืนมองหน้าผมด้วยใบหน้าโหดๆอันประกอบไปด้วย ตา หูจมูก ปาก คาง แหะๆ..คือรวมกันแล้วเป็นหน้าที่โหด..น่ากลัวชิบหายเลยล่ะครับ..
   “..พี่เจียง..เอามันเลยดีมั้ยพี่....” เวร...เสียงของใครไม่รู้ดังแทรก ทำเอาผมหน้าเสียยิ่งกว่าเดิม นึกคิดถึงคะนึงหาไอ้คุณ
พี่โตยิ่งนัก ไอ้เนมยอมโดนตื้บ ดีกว่าโดนเสียบก้นน่ะว้อย..
   “..อย่ารีบน่า...เด็กไอ้`ตัวเงินตัวทอง`โตมัน..ไม่รู้มันโผล่มาทางนี้ได้ไง รอคุยกับตัวพ่อดีกว่า...” มิสเตอร์หน้าโหดชื่อคุณเจียงออกปากห้ามเอาไว้..พลางเดินมาหาผม มองตั้งแต่หัวจรดเท้า..
   “..น้องไอ้โต..จะเด็กซักแค่ไหนว่ะ..กูก็อยากรู้เหมือนกัน..” ว่าพลางเอื้อมมือคว้าคางผมแล้วออกแรงบีบ..จนผมหน้าเบ้ เจ็บน่ะเฟ้ย !
    “..เสียดายอยู่คนละแดน..ถ้าไอ้โตใช้งานเสร็จแล้ว..ค่อยบิดแดนมาหากูก็แล้วกัน...” พูดแล้วก็หัวเราะหึหึเหมือนตัวร้ายในหนังจีน ขณะที่ผมตัวสั่นระริก นึกโทษตัวเองที่วิ่งหนีออกมาสุ่มสี่สุ่มห้ามาตรงนี้..รู้งี้โดนไอ้พี่โตตื้บไส้แตกยังดีกว่าอีก.
    “..มึงชื่ออะไร...”
   “..นะ..เนม..ครับ...” ผมบอกเสียงสั่นๆ กลัวคนตะรางหน้าจนแทบจะฉี่ราด รังสีอมหิตพิศวาสมันแพร่กระจายจนน่าขนลุก อ้าก ใครก็ได้ช่วยผมด้วย...
   “...หึ..กลัวจนตัวสั่นเชียว..เอาน่าๆ..อีกเดี๋ยวก็ชิน...” ว่าพลางเอามือตบหน้าผมเบาๆ...เบาบ้านแกสิครับ..เจ็บฉิบหาย
   “..มึงทำอะไร..” เสียงของไอ้พี่โตที่แสนคุ้นหูดังขึ้น ทำเอาผมเบิกตากว้าง ไม่เคยดีใจที่ได้ยินเสียงนี้มากเท่าวันนี้เลย
ให้ตายสิ..
   “..หือ...เด็กมึงมันมาอ่อยแถวนี้..กูเลยทักซักหน่อย..” ผู้ชายคนนั้นว่า พลางละมือออกจากคางของผม..แล้วหันไปยิ้มสุดสยองส่งให้ไอ้พี่โต...สยองจนผมยังขนลุก
   “..กล้ามากน่ะที่มาแหยมกับเขตกู..อย่าไส้แตกเหรอมึง...” ว่าพลางเดินไปผลักไหล่ไอ้คุณพี่โตที่ใส่เสื้อผ้าเรียบร้อยแล้ว..ขณะที่ผมแอบก้มมองตัวเอง..นรกแตก..กูยังใส่ผ้าขนหนูตัวเดียวอยู่เลย..
   “..หึ...หมาหมู่ก็เห่าแบบนี้ล่ะว่ะ..ไม่เห็นมีใครแน่จริง...” ไอ้พี่โตหัวเราะหึหึ ขณะที่ผมวิ่งมาเกาะหลังเฮียแกอย่างรวดเร็ว..โดนตื้บไส้แตกก็ยังดีกว่าโดนเสียบตูดล่ะฟ่ะ..
    “..แล้วไอ้สันต์..ได้ข่าวว่านอนห้องพยาบาล..ไปเยี่ยมรึยังล่ะ...” รายนี้หันมาเหลือบมองผมอย่างไม่พอใจแว้บนึงแล้วหันไปจ้องหน้าไอ้คุณเจียงต่ออย่างเหนือกว่า..ฝ่ายนั้นมีสีหน้าโมโห..ถ่มน้ำลายลงพื้นพรวด
    “..หึ..เพราะแผนหมาๆของใครล่ะว่ะ...ถนัดนักสิมึง..ไอ้เรื่องเอาพวกเสือเหลืองมาล่อ..” ไอ้คุณเจียงกระชากเสียงห้วน ขณะที่ผมที่เกาะหลังไอ้คุณพี่โตเยี่ยงตุ๊กแกขมวดคิ้ว..ที่ว่านอนห้องพยาบาล..หรือว่า..?....
     “..ก็ไม่หมาเท่าไอ้พวกที่รับใช้..หมาใส่กระพรวน....”
    “..`ตัวเงินตัวทอง`นี่...มึง.!...”
ผลั่ว !
  ไอ้คุณเจียงถีบไอ้คุณพี่โตที่ท้องอย่างโมโห ส่วนคนโดนก็พลิกตัวหลบ แต่ยังพลาดโดนไปไม่น้อย ผมหน้าตื่น
ขณะที่พรรคพวกของไอ้คุณพี่เจียงนับสิบกระจายล้อมผมและไอ้คุณพี่โตไว้...ฉิบหาย....
   ไอ้เนมหน้าซีดในทันทีเมื่อสำเหนียกได้ว่าจะเกิดอะไรขึ้นกับตัวเอง ผมตาเบิกกว้างผละมืออกจากหลังไอ้พี่โตที่โดนเกาะอยู่ หันไปมองชายฉกรรจ์หุ้นนักกล้ามนับสิบที่รายล้อมรอบด้วยสีหน้าโหด`ตัวเงินตัวทอง`_ม
   มองสภาพตัวเองที่ยังใส่ผ้าขนหนูตัวเดียว สบู่ติดตัว แชมพูติดหัว และหุ่นผอมๆแห้งๆ กับไอ้พี่โตที่ หล่อ เข้ม แต่งตัวครบ และชาญสนาม กับมองไปยังนักกล้ามนับสิบที่ดูท่าจะชาญสนามพอกัน..ถึงไอ้พี่โตจะเก่งยังไง สองต่อสิบดูยังไงก็เสียเปรียบชัดๆ !
   “..จัดการ..ลากไปเอาแม่งเลย...” อ้าก พอประโยคนั้นออกมาเหล่านักกล้ามทั้งหลายก็ถลามาหาผมอย่างรวดเร็ว..ไอ้เนมอ้าปากค้าง...
   “..สัด!.อยู่กับมึงแล้วซวยจริงๆ...” ไอ้คุณพี่โตพึมพำขณะกำลังเตะๆถีบๆกับตัวพ่อของแกงค์นี้อยู่ คิดว่าระหว่างผมกับพี่..ใครซวยกว่ากันเนี่ย !
   “..เหวอ....” ไอ้เนมร้องลั่นเมื่อผ้าขนหนูถูกกระตุก แสร่ด จะถีบก็ถีบจะเตะจะต่อยไม่ว่า แต่อย่ามายุ่งกับผ้าขนหนูกู!
   “..ว้าก...” ยิ่งลั่นกว่าเดิม เมื่อผมจัดการถีบมือดึงรายแรกให้กลิ้งโค่โล่ไปแล้ว กลับมีบุคคลปริศนามาล็อกคอผมแล้วกระชากหนังหัว..อ้าก เจ็บ...
   ตุ๊บ !
      ผมออกแรงถีบไอ้คนที่จะเข้ามาอย่างบ้าคลั่ง เห็นแบบนี้ตูก็สู้คนน่ะเฟ้ย...
      “..อุ๊บ ! “ มันมาอีกแล้ว..ไอ้มือดึงผ้าขนหนู..มีอะไรกับท่อนล่างตูนักหนา..อย่า..อย่า..อย่าดึง......
   “..`ตัวเงินตัวทอง`เอ้ย จะดึงหาเตี่ยมึงเรอะ ! ” คราวนี้ผมปรี้ดแตกในทันที มายุ่งไรนักหนากับผ้าขนหนูกู มาดึงทำไมว่ะ
  เมื่อก๊อตซิลล่าพ่นไฟแล้วอย่าหวังว่าจะหยุดง่ายๆ คราวนี้ผมเป็นฝ่ายดึงผ้าขนหนูให้หลุดออกจากเอวตัวเอง ก่อนจะเอา
ล็อกคอไอ้บ้าที่ดึงผมตัวเองอยู่..มาเล่นกับกูใช่มั้ย ! มึงตาย..
   “..อ๊อกๆ..” รัดจนไอ้บ้านั่นร้องเอ๋งๆในลำคอ ผมเลยถีบมันให้ไปไกลตา แล้วง้างผ้าขนหนูไล่ฟาดหน้าแม่งเลย.. ฮึ่ย โมโหๆๆ เครียดมานานแล้ว วันนี้กุขอระบายเหอะ จะฆ่าแม่งให้หมดเลย ย้าก..
   “..ฉิบ ! ..” ผมสบถพรืดเมื่อมีไอ้นักกล้ามคนนึงดึงปลายผ้าขนหนูที่สะบัดเยี่ยงไม้หน้าสามไว้ ผมกัดฟันกรอดออกแรงกระตุกสุดแรงแล้วมันไม่ยอมปล่อย..ไม่ปล่อย..ไม่ปล่อยใช่มั้ย !
   ผลั่ว !
ไอ้เนมออกแรงสุดกำลังกระชากผ้าขนหนูเข้าหาตัว พร้อมกับไอ้นักกล้ามคนนั้นที่ยังหน้าด้านไม่ยอมปล่อย ผมเลยถวายฝ่าตรีนให้มันไปทีนึง..มันเซ แต่ยังไม่ปล่อยผ้าขนหนูของผม..ห่าเอ้ย มึงจะเอาไปทำไม !
    “..ปล่อยสิว่ะ...” ผมสบถ พร้อมกับกระชากแรงขึ้นๆขณะที่ใครไม่รู้ถีบเอวผมแรงๆจนเจ็บแปล๊บ แต่มือผมก็ยังคงเหนียวแน่นไม่ยอมปล่อย..ผ้าขนหนูกรู เอามา เอามาว้อย
    หมับ !
“เหวอ.....” ผมร้องลั่นเมื่อถูกคว้าเอว ตัวลอยวืดขึ้นจากพื้นอย่างไม่ทันตั้งตัว ขณะที่มือก็ยังไม่ปล่อยผ้าขนหนู ของตัวเอง แล้วไอ้ห่านั่นก็ไม่ยอมปล่อยเหมือนกัน ผมเหลือบไปมองคนที่แบกผมขึ้นมา ไอ้พี่โตครับ..จะแบกทำม้าย กูจะเอาผ้าขนหนู !
    “..`ตัวเงินตัวทอง`นี่..ปล่อยมือสิว่ะ...อยากตายรึไง ! “ ตะโกนใส่หูผมไม่พอยังกระชากมือผมออกอีก ก็ไอ้ฝ่ายนั้นมันไม่ยอมปล่อยอ่ะ ..จะจับไว้ทำแปะซะไรว่ะ นั่นผ้าขนหนูกรู โฮก..
   ป้าปๆ..
“..โอ้ยย..” เจ็บฉิบหาย ไอ้พี่โตบ้าเหวี่ยงมือตีก้นผมซะสุดแรงจนเจ็บจี้ด ก้นที่รักของผมที่ไม่ได้สัมผัสไม่เรียวมาหลายปีดีดัก แต่ต้องมาโดนคนที่รู้จักกันไม่ถึงสามวันตีก้นเนี่ยน่ะ..อ้าก
  “..มึงจะปล่อยไม่ปล่อย.. ” ด่าพลางกระชากแขนผมแรงๆ แล้วออกแรงวิ่ง ขณะที่ผมน้ำตาคลอ เมื่อแรงแดที่มากกว่าทำให้ผ้าขนหนูผมตกเป็นของฝ่ายนั้นทันควัน
อ้าก ผ้าขนหนูตู !
    ไอ้เนมร้องโหยหวนอยู่ในใจ น้ำตาคลอ ทั้งด้วยความเจ็บตูดและเจ็บใจ..ไม้รู้เลยว่าไอ้พี่โตจะอุ้มผมไปฆ่าที่ไหน...ผ้าขนหนูโผม โฮก...
   ซ่า !
“..อ่ะ แค่กๆ...” จู่ๆอากาศที่มีก็โดนแย่งชิง เมื่อร่างของผมถูกเหวี่ยงหวือ ไปปะทะน้ำเย็นๆทันควัน ทำเอาคนไม่ได้ตั้งตัวตาเหลือก ซดน้ำไปหลายอึก แถมยังแสบจมูกชิบหาย..
หมับ !
บุ๋งๆ
   อ้าก ปวดหัว แสบจมูก..ทรมานไปหมด อากาศที่เพิ่งจะสูดได้เมื่อกี้หายไปกลายเป็นน้ำที่ทะลักเข้ารู้จมูกเต็มๆ อุ้งมือมารของใครบางคนบีบคอผมแล้วออกแรงกดผมลงน้ำอีกครั้งเมื่อผมทำท่าจะโผล่ขึ้นมารับอากาศ..
..เจ็บ.... ปวดหัว....ทรมาร...ทรมารไปหมด...
   “..แค่กๆ...” ผมสำลักกระอักกระไอสุดตัวเมื่อเจ้าของมือนั้นยอมใจอ่อนปล่อยให้ผมโผล่ขึ้นมาจากน้ำได้ในที่สุด..ผมไอจนตัวโยน น้ำพรุ่งพรูออกมาจากปาก จมูก อย่างไม่ยั้ง..
   ผ่านม่านน้ำตาที่พร่ามัว..ผมเห็นไอ้คุณพี่โตมีสีหน้าถมึงทึง...กอดอกแน่น...
“..พะ...อะ....บุ๊งๆ....”    พอผมทำท่าจะพูดอะไรสักอย่าง เจ้าของฝ่ามือนั้นก็กดผมลงไปในน้ำอีก ร่างกายที่ไม่ทันได้ปรับตัวเริ่มเหนื่อยล้า แต่ผมดิ้นสุดแรง..ไม่ยอมทนกับความทรมารที่ไร้เหตุผลนี้..
   ซ่า !
“...พอแล้ว...ผมเจ็บน่ะ ! ” ผมร้องว้าก..ก่อนจะไอจนตัวสั่น ขยับหนีมือที่ยังเอื้อมมาหาตัวเอง ผมปัดมือนั้นทิ้ง ตาวาววับ..สบกับตาคู่นั้น แม่น้ำตาจะไหลพรากๆ...
   “..ปล่อย !...หยุดน่ะ...ปล่อยผม ! ” แม้เสียงจะแหบแห้งเพราะน้ำที่เข้าไปทุกส่วนของร่างกาย ผมก็ยังพยายามร้องว้าก เริ่มปกป้องชีวิตตัวเองเป็นครั้งแรก เมื่อตระหนักได้ว่าหมอนี่กำลังจะทำอะไร..
   เพี๊ยะ !
      ความเจ็บปวดบริเวณแก้มชัดเจน..เจ็บแปลบแล้วชาวูบ..ทำให้ผมที่ตั้งท่าจะโวยวายนิ่งเงียบ..เงยหน้ามองคนทำที่เดินมาหา..แล้วบีบกรามผมแน่น พร้อมกับออกแรงบีบจนเจ็บแปล๊บ!
    “...ไอ้ควาย ! มึงวิ่งไปหาพ่อมึงเรอะ ! ” ตะคอกใส่ผมดังลั่นด้วยใบหน้าโกรธเกรี้ยว ทำให้คำพูดของผมหยุดอยู่แค่ลำคอ..เขาตะคอกผม..พลางจ้องหน้าอย่างโกรธเกรี้ยว..
   “..จะตายห่าอยู่แล้วยังห่วงผ้าขนหนู....มึงอยากตายก็บอกกูนี่..กูจะฆ่ามึงเอง  ไม่ต้องเสือกไปถึงโน่น! ”
   “............. ” ผมตัวสั่นระริก..น้ำตาคลอ..ไม่กล้าแม่แต่จะหลบตาเขา..อ้าปากจะพูด..แต่รู้สึกถึงก้อนสะอื้นที่จุกคอหอย...
ผลั่ว !
     “..ไปอาบน้ำซะให้เรียบร้อย..หรือถ้าอยากตายก็บอกมากูจะฆ่าแม่งให้ตายๆไปซะ ! ”สิ้นเสียงตะโกนเขาก็เหวี่ยงร่างผมไปชนเข้ากับขอบอ่าง..ผมเหลือบตามองสภาพอ่าง..ที่แท้เขาก็พาผมที่เดิม..ห้องอาบน้ำที่มีถังน้ำที่ก่อจากซีเมนต์ ใหญ่และยาวพอจะไปนอนแช่ได้..
   ผมเหลือบตาไปมองคนที่ยืนจ้องอยู่..สะดุ้งเฮือกกับดวงตาขุ่นเคืองนั้น ก่อนที่พี่โตจะสบถด่าในลำคอ หันไปทางอื่นด้วยความโมโห...

    “........” ผมเม้มปากแน่น...ริมฝีปากสั่นระริก..น่าจะโกรธเขา..แต่ทำไมไม่รู้ผมถึงรู้สึกผิด...
    “..ผะ...ผม..ขอ...ขอโทษ....”
       เสียงพึมพำแผ่วเบาและน้ำเสียงแตกพร่าของผมจะถึงหูเขารึเปล่าผมไม่รู้..เลยได้แต่วักน้ำลูบหน้าตัวเอง..ล้างๆไอ้ที่เป็นคราบทั้งหลายแหล่..

pkclub2146

ขอบคุณครับ

airline

ขอบคุงมากนะครับผม

manza555

ขอบคุณครับ

aRmkung

ขอบคุณครับ

imseng

ขอบคุณนะคับ

asd

ขอบคุณครับ

kikkapkao

ขอบคุนคราฟ

wsdonin

ขอบคุณมากคับ

xiah01

แก๊งกิ๊วคับผม

mario401

ขอบคุณมากมายครับผม

waahk01234

ขอบคุณครับ

poomza

อ่านต่อๆๆสนุกดี

sparkmankung

ขอบคุณครับ

GunGuy

ขอบคุณมากคับ

nattan010

ขอบคุณครับ

Klong

ขอบคุนครับ

snooperio

ขอบคุณมากมากครับ

KillTi

สุดยอดเลยอ่ะคร๊าฟ

tarsii

ขอบคุณมากนะ