OH!! Bad Guy รักร้ายๆของผู้ชายในคุก!! 26

tanya

ถ้าหากว่าซ้ำต้องขออภัยนะครับและขอโทษเจ้าของเรื่องด้วยนะครับเพราะว่าคัดลอกมาอีกที
ความเดิมตอนที่แล้ว
  วิ่งออกมาจากห้องขังผ่านอาคารโรงเรือนต่างๆทั้งๆที่ผมยังเจ็บแปลบตรงลำตัวการถูกลากมาโดยตั้งตัวไม่ทันทำเอาผมหอบแฮ่ก เจ็บปวดตรงหน้าท้องแต่ก็ยังต้องก้าวไปตามแรงดึงอยู่ดี
   “..โอ๊ย..” ผมครางดังลั่นเมื่อถูกเหวี่ยงตัวลงกระแทกผนังปูนจนจุกแอ๊ก..ไอ้เชี้ยพี่โตโว้ย..เห็นว่าแรงเยอะถึงเหมือนควายแล้วก็ลากเอาลากเอาน่ะ..
ไอ้เนมมองซ้ายมองขวาหลุกหลิก..จากที่โดนลากพามานั้นผมไม่รู้แล้วว่าเดินทะลุจากไหนไปไหนบ้าง เพราะไอ้พี่โตนี่ก้าวยาวฉิบหาย แถมยังกึ่งเดินกึ่งวิ่งอีก..ไม่รู้จะลากผมมาทำไม..แต่ก็ได้แค่กลับมาโทษตัวเอง..ปากหาเรื่องจริงๆยอมนวดตีนเหม็นๆนั่นดีๆก็พอแล้วแท้ๆ....แต่จะสนทำไม..ปากดีไป มันก็มองว่าผมไม่ใช่คนเหมือนเดิม....จะพามาทำอะไรอีหล่ะ..ฆ่าเลยดีมั้ย ถ้ามันกวนใจดีนัก..
      ผมเม้มปากแน่นด้วยความไม่พอใจ สายตาของผมสอดส่องหาร่างของคนที่ลากตัวเองมาแอ้งแม้งอยู่..พบว่าไอ้คุณ
พี่โตกำลังยืนคุยอยู่กับนักโทษสองสามคนที่ผมไม่เคยเห็นหน้า หนึ่งในนั้นหันมามองผมด้วยแววตาชวนขนแขนสแตนด์อัพ
   ..ผมกวาดสายตามองหาทางหนีทีไล่โดยไวเมื่อเห็นว่าสถานการณ์เริ่มผิดปกติ พบว่าบริเวณนี่คือหลังอาคารโรงอาหาร
ที่มีผ้าสีตุ่นๆตากอยู่อยู่ระโยงระยาง บรรยากาศโดยรอบชวนให้นึกถึงโรงแรมสยองขวัญชวนขนหัวลุก..ในคุกมีผีใช่มั้ย?..ได้ข่าวว่าผีดุด้วย...
    หมับ..
     อูย....บีบแขนจนแน่นแล้วลากให้ลุกยืนขึ้นโดยไม่บอกกล่าว..ผมหันไปมองสบตาผู้ชายที่ทำเหมือนผมเป็นตุ๊กตา
ยัดนุ่นที่ไม่รู้สึกรู้สาอย่างไม่พอใจ..แม้จะรู้..ว่าไม่มีใครเคยสน..โดยเฉพาะกับคนๆนี้..
   “..หืม... นี่เหรอว่ะ..ที่.... ” เสียงทักทำให้ผมชะงักจากการจองล้างจองผลาญไอ้พี่โตด้วยสายตา..
   “..มีมาให้มึงลอง...ไอ้ปื้ด...”คำพูดนั้นทำให้ผมชะงัก..สายตามองไปยังผู้ชายคนหนึ่งที่เดินเข้ามาใกล้ หน้าตาดูโรคจิตพอควร แม้ใบหน้าจะไม่ได้เรียกว่าขี้เหร่อะไรแต่รัศมีโรคจิตที่แผ่มานั้น..ทำเอาผมขนลุกเยือก
   “..เอาจริงเหรอว่ะ..หน้าตาก็ออกจะดี..`ตัวเงินตัวทอง`โต..” ผู้ชายคนนั้นบอกพลางก้มๆเงยๆมองมายังตัวผม..และเอมมือมาลูบแก้มเบาๆ...แม้จะเบา..แต่..มันน่าขยะแขยง..
     ไอ้เนมหันไปมองหน้าไอ้พี่โตอย่างไม่เข้าใจ..และได้รับเพียงรอยยิ้มหวานที่ไม่เคยพบเจอ..แต่มันมีในสถานการณ์
ที่ไม่ดีเอาเสียเลยทำเอาผมหนาววูบไปถึงสันหลัง
   “..เออน่า..ของสมนาคุณพิเศษ...” ว่าพลางหัวเราะเบาๆ..ผมเม้มปากแน่น..เมื่อรู้สึกถึงลางสังหรณ์ซวยๆบางอย่าง..
    “..แล้วอีกอย่าง..” พูดพลางหันมามองหน้าผม แสยะรอยยิ้มหวานชวนอ้วกนั้นมาให้อีกรอบ
   “..กูเห็นว่ามันอยากจนตัวสั่น..กูเลยจัดให้..”
..ว่าแล้วก็เหวี่ยงร่างผมปะทะกับผนังโดยแรง.
   “..ไอ้เนม...ในเมื่อมึงมันรนหาที่นัก..ก็เอาก้นมึงไปเซ่นรุ่นพี่หล่อๆมีประสบการณ์ที่กูหามาให้ก็แล้วกันน่ะ..”
   “..แล้วก็จะได้ช่วยอวยให้กับลูกค้ากูด้วย ”
    เสียงหัวเราะและรอยยิ้มนั้นทำเอาผมนิ่งอึ้ง.. พร้อมกับส่งแขนผมไปให้กับผู้ชายอีกคนที่ยิ้มรับ..มือที่กอดรวบเอวแล้ว
ล็อกปิดปาก..ทำเอาผมตัวชาวาบ ยิ่งเมื่อสบกับแววตาที่รื่นรมย์ของผู้ชายคนนั้นที่พามาผมก็รู้เลยว่ามันไม่ใช่เรื่องล้อเล่น..
...เอาผมไปเซ่นให้ไอ้พวกวิปริตในคุก?...
`ตัวเงินตัวทอง`พี่โต ไอ้อะไร !
   “...`ตัวเงินตัวทอง`นี่มันโง่จริงๆ...” เสียงกระซิบเบาๆริมใบหู..พร้อมกับใบหน้าที่มีหนวดเคราหรอมแหรมขยับมาใกล้..แต่ผมหลับตาปี๋ เบี่ยงหน้าหนี ได้ยินเสียงหัวเราะในลำคอเบาๆพร้อมกับเสียงหยอกล้อที่ส่งไปถึงคนที่พาผมมาที่นี่...
  “..แล้วจะยืนดูทำไมว่ะ...เฝ้ายามให้กู..บริการดีจริงน่ะมึง..”
หัวใจผมเย็นเฉียบ..เมื่อรู้..ว่าจะเกิดอะไรขึ้นกับตัวเอง..
..สายตาผมเหลือบมองคนที่ยืนพิงกำแพง..มองมาด้วยสายตาชาเฉย ในมือคีบบุหรี่อัดเข้าปอดแล้วปล่อยออกมาจนควันโขมง..แล้วเหลือกตาขึ้นฟ้า..ไม่ได้มีท่าทีอาธรร้อนใจใดๆเลย....เหมือนยืนดูละครฉากนึงที่ตัวเองไม่มีส่วนเกี่ยวข้อง..เท่านั้น...ดวงตาผมลุกวาบ..เมื่อได้มองสบตาผู้ชายคนนี้..ความเคืองแค้นคุกรุ่นคลุ้มคลั่งอยู่ในอก..
  “..เรียกว่าพี่ปื้ดสิจ๊ะ..ไอ้น้องเนม ~~ “ เสียงนั้นทำเอาขนลุกพรึ่บ..ไอ้เนมรีบเบี่ยงหน้าหนีริมฝีปากที่จะโฉบมาทันควัน..คงไม่ต้องบอกว่าตอนนี้สถานการณ์เป็นยังไง เพราะหลังจากที่ผมถูกผลักลงบนพื้น ก็ถูกไอ้ปื้ด ที่`ตัวเงินตัวทอง`พี่โตเรียกคว้าตัวขึ้นมาด้วยอาการที่แทบจะเรียกว่าอุ้ม..แล้วลากๆถูๆมาที่ตรงนี้..ผ้าสีตุ่นที่ถูกตากทิ้งไว้โดนทึ้งมารองตัว โดยที่ผมไม่ได้รู้สึกขอบใจสักนิด..
   “..ทำไมไม่เรียกว่ะ...อยากกินกำปั้นกูก่อนรึไง..” เสียงนั้นเข้าหู ทำให้ผมสะดุ้งจากอาการใจไม่อยู่กับเนื้อกับตัว มองผ่านแสงจันทร์สีหม่นๆที่สาดลงมากระทบพื้น แสงสว่างเพียงน้อยนิดส่องให้เห็นใบหน้าที่ฉายแววโรคจิตอย่างเห็นได้ชัด..ดวงตาขุ่นมัวนั่นยิ่งทวีความบ้าคลั่งเมื่อเห็นผมไม่มีปฎิกริยา...
   “.อึก !...” ผมเค้นเสียงออกมาเมื่อโดนผลักลงพื้นซีเมนต์จนหัวกระแทกพื้น..พร้อมกับมือที่กดลงมาบนลำคอ..นี่มันฆาตกรจิตวิปริตฆ่าข่มขืนรึไง !..ดวงตาผมกวาดมองไปทั่ว พยายามหาทางหนีทีไล่..แต่ กลับไร้ทางออกโดยสิ้นเชิง..
   “..ปล่อย....ปล่อย...... ” ร้องลั่น เมื่อไอ้มือที่เคยบีบคอนั่นเลื่อนไปกระชากผมให้ต้องแหงนหน้าขึ้น ไอ้เนมหลับตาปี๋เมื่อเห็นใบหน้าที่โฉบลงมาอีกรอบ..
   ผลั่วะ!
ง้างตีนถีบไปแบบไม่เกรงใจสักนิด..แต่โล่งใจได้เพียงแว้บเดียวเมื่อถูกจับขาแล้วลากลงมาทันที ผมงอตัวพยายามลุกขึ้น แต่มือที่ตะบปตรงขาอ่อนแล้วกดไว้เจ็บแปลบจนต้องหน้าเบ้..เชี้ยเอ๊ย..
   “..มึงจะดิ้นไปทำไมว่ะ...`ตัวเงินตัวทอง`โต..ไอ้นี่มันจะดิ้นทำห่าอะไร !..” เอามือมาอุดปากผมไว้แล้วตะโกนถามตัวต้นเรื่อง ผมหันไปมองอย่างอ้อนวอน..พยายามสบตาขอความช่วยเหลือ..แต่สิ่งที่ได้รับ..มีแต่รอยยิ้มเย้ยหยัน..
...ไร้ความอาทร..ไร้ความปราณี.....และที่สำคัญที่สุด...มีแต่ความสะใจ..
   “..หือ...ก็ได้อารมณ์ดีไม่ใช่รึไง..ได้ข่าวว่ามึงชอบแบบนี้ไม่ใช่เหรอ?..” ว่าแล้วหันไปหัวเราะร่า..ไม่ได้สนใจผมที่พยายามขอความช่วยเหลือแม้แต่น้อย..แต่ถึงจะเห็น..มันก็เท่านั้น..เพราะคนที่พาผมมาที่นี่..ก็ไม่ใช่ใครที่ไหนเป็นเขาไม่ใช่เหรอที่พาตัวผมมาตรงนี้....หรือว่านี่..จะเป็นงานที่ หมา ตัวนึงต้องทำ...งาน...ที่เหมาะสมกับผมใช่ไหม?..
เพราะอ่อนแอ..เพราะโง่..และดักดาน..
   “..`ตัวเงินตัวทอง`นี่รู้ใจกูดีชิบ..งั้นมาเอากันต่อดีกว่าน่ะจ๊ะ...” เสียงไอ้ปื้ดทำให้สติที่ล่องลอยกลับมาอีกครั้ง น้ำตาที่คลอเมื่อกี้ถูกกระพริบไล่อย่างไม่ยอมแพ้..เอาสิ..คิดว่าหน้าอย่างนี้ไม่มีแรง..ถึงจะไม่มีแรงแต่ก็มีปัญญาทำให้งานนี้พังได้ก็แล้วกัน !..
   “..หือ...เชื่องกับกูแล้วเหรอ..อย่างนี้สิ..จะได้น่ารัก..” ไอ้ปื้ดว่าเมื่อผมเอื้อมมือไปคล้องคอมัน..ไอ้บ้าเอ๊ย..แก่รึสมองเสื่อมกันถึงคิดว่ากูจะยอม..
   “..เชื่อง...บ้านมึงสิโว้ย ! ” ตะโกนกรอกหูแม่งให้ตื่นกันทั้งเรือนจำเลยเป็นไง โก่งคอเต็มที่ไม่สนใจว่าคอจะแตก ตะโกนใส่หูจนมันมึนแล้วอ้าปากกัดหูให้เต็มแรง..มึงตาย..
   “...โอ๊ย `ตัวเงินตัวทอง`โต..เด็กมึงทำไรกู..ปล่อย...ปล่อยหูกูโว๊ยไอ้`ตัวเงินตัวทอง`..” เสียงโหวกเหวกพร้อมกับหมัดเข่าศอกที่ประเคนมามันไม่ได้เข้าถึงสมองของไอ้เนมหรอก เพราะตอนนี้ขากรรไกรล็อกใบหูนี้ไว้เป็นตัวประกันแล้ว..งับ..งับเข้าไปงับให้หูขาดไปเลย
   “...ไอ้`ตัวเงินตัวทอง`นี่..ปล่อยสิว่ะ ! ” เสียงตะโกนกรอกหูไม่ได้ทำให้ไอ้เนมสะดุ้งสะเทือนสักนิด..หมัดเข่าศอก..เอาสิ..เอาเข้าไป..จะกระทืบดกูให้ตายก็ไม่ยอมปล่อยโว้ย..ว่าแล้วก็ออกแรงงับอีกเฮือก..แง่ง....
  “..โอ๊ยๆ..ไอ้`ตัวเงินตัวทอง`โต..เอาเด็กมึงออกไป..อูย...”
  “..กูแกะไม่ไม่ออกนี่ว่ะ...`ตัวเงินตัวทอง`เนม..ปล่อยสิว่ะ ! ”
  “.........”  ชาติหน้า.. กูไม่ปล่อยซะอย่าง จะทำไม..ว่าแต่อะไรคาวๆว่ะ..เลือดเหรอ..น่าแหวะจริงๆ..
  “ โอ๊ย..หูกูจะขาดแล้ว..หูกูจะขาดแล้ว..”
  “..ไอ้`ตัวเงินตัวทอง` ปล่อย...”
  “.............” ไม่ปล่อย ไม่ปล่อย..ยังไงก็ไม่ปล่อย.
       .แต่ขณะที่สถานการณ์กำลังคับขันได้ที่ ไอ้เนมได้ลิ้มเลือดเค็มปะแล่มๆมาอย่างต่อเนื่อง..แต่ที่เอวกลับรู้สึกแปลกๆ..มัน...
   “..ก้ากๆ ฮ่าๆ ปล่อยแล้วๆ... ” ไอ้เนมร้องว้ากอย่างเสียจริตเมื่อถูกจัดการจุดอ่อนในที่สุด...ปากที่อ้างับไม่ยอมปล่อยเมื่อครู่ต้องผละออกทันควันเมื่อโดนจี้จุดตรงข้างเอว.. ลงไปนอนชักดิ้นชักงอลืมโลกทันที..
     “..ไอ้`ตัวเงินตัวทอง` ! มึง...” มองหน้าคนที่กัดฟันกรอดๆเหมือนจะฆ่าคนตรงหน้าอย่างไร้ความสำนึกผิด..ทำหน้ากวนตีนใส่อย่างรวดเร็ว..กล้าทำแบบนี้กับกู..กูก็กล้าเล่นแบบนี้กับมึงเหมือนกัน..หึ..
    “...ไอ้หมาบ้า..อูย....น้ำลายเต็มหูกูเลย..จะเป็นบาดทะยักมั้ยเนี่ย...” ฟังเสียงไอ้ปื้ดโรคจิตครวญครางแล้วหมั่นไส้เกินกำลัง เลยมองหน้าแล้วอ้าปากใส่อีกรอบ..ได้ผล..ไอ้คนตัวโตๆที่เพิ่งทำท่าโรคจิตใส่เมื่อกี้..มันชะงักวูบแล้วสะดุ้งทันควัน
   “..ไอ้`ตัวเงินตัวทอง`โต..มึง..จะแกล้งกูใช่มั้ยว่ะ..ไอ้ห่า..เลิกๆ..จบเรื่องจบราวเลยมึง..กูไม่คบไม่ค้าด้วยแล้วโว้ย..” ได้ผล..ไอ้ปื้ด
ที่กลัวเสียหูจนเสียขวัญร้องว้ากใส่ไอ้พี่โตทันที..แม้มันจะส่งสายตาอาฆาตมาให้แต่ไอ้เนมไม่สน..ทำหน้าตาออเซาะ
ใส่อย่างไร้ความสำนึกผิดทันควัน..กูรู้..ว่ามันโรคจิต..
..ได้ผล..ไอ้ปื้ดหันมาทำตาหวานใส่อย่างรวดเร็ว..เหมือนจะลืมไปแล้วว่าเคยโดนกัด..
   “..เห้ย..ไอ้ปื้ด.มึง..เลิกง่ายๆได้ไงว่ะ...” รายนี้เหมือนจะเสียคู่ค้าสำคัญเลยลุกขึ้นโวยวาย แต่ไอ้ปื้ดเดินกุมหูตัวเองฟึดฟัดไปแล้ว สร้างความสุนทรีย์ให้ไอ้เนมอย่างยิ่ง..แต่เมื่อกี้แอบเห็นหูเป็นรอยเลือดซิบๆ..หวังว่าจะไม่เป็นหนัก..
   “..ไอ้.........” `ตัวเงินตัวทอง`พี่โตหันขวับมาเล่นงานทันที กัดฟันกรอด..แต่ไอ้เนมเชิดหน้าสู้ ตอบทันควัน..
   “....ไม่รู้รึไงว่าหมามันชอบกัดคน ! ”
    `ตัวเงินตัวทอง`พี่โตกัดฟันกรอด...คว้าแขนผมไปบีบแน่นกระชากตัวไอ้เนมให้ลงนอนไปแผ่สองสลึง..กระชากเสียงห้วนหนักตอบโต้อย่างรวดเร็ว..
   “..เออ...เดี๋ยวกูจะเลาะฟันมึงให้หมดปากเลย ! ..”
Imprison 24: เกลียดมึงจริงๆว่ะ
    “เดี๋ยวจะเลาะฟันให้หมดปาก”
      คำนี้วนเวียนอยู่ในสมองของไอ้เนมหลังจากโดนกด(?)ให้นอนแผ่ลงบนพื้นที่เดิมเมื่อกี้ หัวกบาลของผมไม่ได้แข็งและหนาขนาดใครบางคนเลยโขกพื้นดังโป้ก เล่นเอาเจ็บสุดๆ..ไอ้ผ้าผืนบางๆที่รองอยู่มันไม่ได้ลดทอนความเจ็บไปได้เลย เห็นท่าทั้งตัวผมคงมีรอยช้ำ..แต่อืม..มันก็มีอยู่แล้วไม่ใช่เรอะ
   โดนกดลงให้นอนบนที่เดิม ทุกอย่างเหมือนเดิม เปลี่ยนไปแค่คนที่ทำตอนนี้..
     ตัวสูงใหญ่โถมใส่ผมทั้งร่าง มือสองข้างตรึงข้อมือผมไว้แน่น สีหน้ากัดฟันกรอดดูโกรธเกรี้ยวและโมโหร้ายเกินบรรยาย เข่าของผมทั้งสองข้างถูกกดลงด้วยกล้ามเนื้อขาของไอ้พี่โต ทำเอาแรงดิ้นเหลือศูนย์ พยายามขยับแต่ร่างสูงใหญ่กลับโน้มกายเข้ามาใกล้ พร้อมกับใบหน้าที่ประชิดมากขึ้นเรื่อยๆ...
   “...ทำอะไรเนี่ย...” ไอ้เนมร้องว้ากทันทีเมื่อโดนมัดแขนทั้งสองข้าง หน้า`ตัวเงินตัวทอง`มๆที่เข้ามาใกล้ผละออกเมื่อเสร็จกิจ
มัดแขนผม...ใช่..ไม่ผิดแน่..มัดแขนขวาประกบแขนซ้ายด้วยผ้าสีตุ่นๆผืนเดิม ที่ซวยอีกรอบ..แต่จะมัดผมทามม้าย..
   “..จะฉีดวัคซีนกันพิษสุนัขบ้าให้มึงไง..” เสียงตอบ`ตัวเงินตัวทอง`มๆนั่นทำเอาผมขนลุก..มองหน้าไอ้พี่โตอย่างหวาดผวา..บุคคล
ที่เดาใจยากที่สุด..อ่านยากที่สุด..และรับมือยากที่สุด..เลยไม่อาจรู้ได้ ว่าตอนนี้กำลังคิดอะไร จะทำอะไรผม
   “..ไม่เอาน่ะ..ปล่อยสิโว้ย..”  แหกปากร้องว้ากทันควัน พยายามหันซ้ายป่ายขวาอย่างหลุกหลิกเหลือกตาหาทางหนีทีรอดรอบๆข้างแต่เปล่าเลย ไม่เห็นสักนิด มีเพียงความมืดที่โรยตัวลงโดยรอบ มีแสงไฟสลัวรางออกมาจากมุมหนึ่ง
แต่รอบๆกายผม มีแต่ผืนผ้าสีหม่นสะบัดพรึ่บพรับ ดูแล้วสั่นประสาทเหมือนหนังสยองขวัญ
   “..ไม่มีใครมาช่วยมึงหรอกไอ้ควาย ร้องไปก็เท่านั้น..หรืออยากให้กูมัดปากมึงด้วย..”  เสียงนั้นทำให้ผมหันขวับ ว่าแล้วไอ้พี่บ้านี่ก็จะเอาผ้ามามัดปากอีก ไอ้เนมส่ายหน้าวืดทันที ไม่เอาหรอก ถึงยังไงก็มีไม้ตายสุดท้าย กัดให้ขาดเลย แง่ง..
  “..จะทำอะไรอีก..แค่นี้ยังไม่พอรึไง ! ” กระขากเสียงใส่อย่างไม่พอใจ..มีอะไรนักหนา จะมาเอาอะไรกับคนอย่างผมนัก จะปล่อยให้คนๆนึงใช้ชีวิตธรรมดาๆบ้างไม่ได้หรือไง..ผมได้ไปเหยียบตาปลาพี่แกตอนไหนถึงได้มาตามรังควานกัน
ไม่หยุดหย่อน..
   “..อะไร...โวยวายอะไรของมึง..” คนโดนด่ายังทำหน้าไม่รู้เรื่องใส่ผม..ไอ้พี่โตบ้า..จะเอาอะไรกับชีวิตนี้อีกห๊ะ..
   “..ไม่ต้องมาพูดเลย..จะทำอะไรอีกว่ะ..จะเอาอะไรอีก..เอาไปฆ่าทิ้งซะเลยดีมั้ย ถ้ามันขวางหูขวางตานักน่ะ ! ”
ผมตะโกนใส่หน้าคนที่มองมาเฉยๆอย่างอารมณ์เสีย.. ทั้งหงุดหงิด ทั้งอารมณ์เสียทั้งไม่เข้าใจ ไม่เข้าใจเลย ว่าจะมายุ่งย่ามอะไรกับชีวิตคนอื่นเขานัก..ไม่เข้าใจว่าจะมาทำร้ายผมทำไม..ทั้งชีวิตนี้น่ะ จะเอาให้มันเละไปหมดเลยใช่ไหมถึงจะ
พอใจ !..
   “..ทำไม...งงทำไม..ไม่ต้องมาทำหน้าแบบนั้นใส่น่ะ ”
ด่าว้ากทันทีเมื่อรู้ว่ายังไงก็ไม่มีทางรอด “ จะทำอะไรก็ทำเลย หรือว่าจะลากไปหาใครอีก ก็เอาซิ..เอาไปให้ไอ้พรรคพวกของพี่ เอาไปเซ่ ! ”
พูดแล้วเสียงสั่นจนต้องหยุด..ขอบตามันร้อนผ่าวๆผมไม่ได้อยากจะร้องโวยวายเหมือนผู้หญิงที่เพิ่งโดนลากไปข่มขืน แต่จะให้ทำยังไงรู้สึกยังไง ก็ผมทั้งรังเกียจ ทั้งขยะแขยงการกระทำแบบนี้เป็นบ้าแค่คิดว่าจะโดนลากไปให้ใครทำแบบเมื่อกี้อีก..
    “..ไม่ต้องมาท้า กูทำแน่ ! ” เสียงเข้มๆตะคอดใส่ทำเอาผมน้ำตาคลอ..ไอ้พี่โตบ้า..ถ้าจะฆ่าแล้วมาทำแบบนี้ทำไมไม่ฆ่าไปซะเลยล่ะ..ในเมื่อไม่เคยสงสารคนอื่นเขาไม่เคยคิดถึงความรู้สึกของคนอื่นอยู่แล้วนี่..เป็นขาใหญ่ไม่ใช่รึไงกับอีแค่ฆ่าหมาตัวนึงทิ้ง มันคงไม่ลำบากนักหนาหรอก..

pkclub2146

ขอบคุณครับ

manza555

ขอบคุณครับ

aRmkung

ขอบคุณครับ

imseng

ขอบคุณนะคับ

asd

ขอบคุณครับผม

asd

ขอบคุณครับผม

kikkapkao

ขอบคุนคราฟ

wsdonin

ขอบคุณมากคับ

xiah01

แก๊งกิ๊วคับผม

mario401

ขอบคุณมากมายครับผม

mario401

ขอบคุณมากมายครับผม

waahk01234

ขอบคุณครับ

poomza

ขอบคุณคร๊าฟฟ

sparkmankung

ขอบคุณครับ

GunGuy

ขอบคุณมากคับ

GunGuy

ขอบคุณมากคับ

nattan010

ขอบคุณครับ

Klong

ขอบคุนครับ

snooperio

ขอบคุณมากมากครับ