OH!! Bad Guy รักร้ายๆของผู้ชายในคุก!! 28

tanya

ถ้าหากว่าซ้ำต้องขออภัยนะครับและขอโทษเจ้าของเรื่องด้วยนะครับเพราะว่าคัดลอกมาอีกที
ความเดิมตอนที่แล้ว
รู้สึกอย่างเด่นชัดเลย ว่าคนฟังมันหัวเราะพรืดแต่ก็ยอมลงมานั่งที่เดิมแต่โดยดี..แล้วก็...
   “..ฮ่าๆๆ..”
   “........” ชิ..หมั่นไส้..มีความสุขนักใช่มั้ยว่ะได้แกล้งคนเนี่ย..
   “.หึหึ..” เอาเข้าไป..
    “ ฮ่ะๆๆ...” โว๊ยพยายามอย่าต่อล้อต่อเถียง แง่ง..
“..จะหัวเราะอะนัก ดูดาวก็ดูไปเซ่..” แต่มันอดไม่ได้จริงๆ..
   “...ฮ่าๆๆ “ ว่ะ..ไอ้พี่โตหันมามองหน้านอดหน่อยแล้วกลับไปขำขันต่อไอ้บ้าพี่โตไปแดรกยาบ้ามาใช่มั้ย หรือว่าบุหรี่
ที่ดูดเมื่อกี้มันผสมกัญชา ถึงได้บ้าหัวเราะอย่างกับคนเสียสติแบบนี้เนี่ย !..
   “..เป็นบ้าอะไรเนี่ย..หยุดหัวเราะเหอะ..”
    “ หึหึ ฮ่าๆๆ ..”
   “..โว้ย หยุดหัวเราะเดี๋ยวนี้น่ะเฟ้ย..”
   “..เรื่องของกู.. ฮ่าๆๆ..”
     ...ฮึ่ย.. ไม่พอใจแต่ก็ทำอะไรไม่ได้ ผมเอียงหัวไปมองหน้าคนที่หัวเราะร่าอีกครั้ง ด้วยความรู้สึกปลงอนิจจัง ช่างหัว
แม่ง..จะหัวเราะก็หัวเราะไป..แม้ว่าตัวเองจะปวดแก้มหน่อยๆก็เถอะ..
   เงยหน้าไปมองฟ้า พยายามตามหาดาวฮาเม็กซักดวงเผื่อจะโผล่มา..อดจะเหลือบมองเฟ้นใบหน้ายิ้มระรื่นหัวเราะมีความสุขไม่ได้..ไอ้ความรู้สึกดีใจที่เกิดขึ้นเล็กๆน้อยๆ..เหมือนลูกโป่งที่พองขึ้นช้าๆ..ทำให้ต้องหันกลับไปมองฟากฟ้าอันสวยงามอีกครั้ง..ถึงจะมีดาวรึไม่มี.ฟ้า..มันก็สวยของมันแบบนี้นั่นล่ะ..
  ..มองแล้วยิ้ม..ยิ้มแล้วมองข้างๆก็ยังเห็นท่าทางยิ้มและหัวเราะบ้าๆอยู่..เลยๆได้แต่ถอนใจพรู...
....ไอ้พี่โต..โรคจิต ซาดิสต์ และ..บ้าไปแล้ว..
Imprison 25: ละเมอ..เพ้อ..พก..
   แปะ!...เพี๊ยะ !..เพี๊ยะ !..ตุ๊บ !..
   “..โอ๊ย...ถีบทำไมเนี่ย...” ก้มลงบ่นปนกระซิบทันทีเมื่อโดนฝ่าตีนยังสีข้างทำเอาเอวแทบจะถลอก..เอาเข้าไป ถีบได้ถีบเอา ฮึ่ย..
   “..แล้วมึงดิ้นไปดิ้นมาหาพ่อรึไงว่ะ..” เสียงด่ากลับทำเอาผมคอหดวูบ..แต่มันความผิดไอ้เนมเรอะ ก็ในนี้มันมีแต่ยุงนี่นา กัดมาตัวแล้วตัวเล่า ทำเอาคันคะเยอไปทั้งตัว..   
  “..ก็ยุงมันกัดนี่..” เถียงคำไม่ตกฟากใส่ทันควัน ทำเอาเจ็บแปลบที่สีข้างอีกครั้งอย่างรวดเร็ว..และซ้ำรอยเดิม..ชึ่ย...
ไอ้พี่โตแม่ง..
   “..เหอะ..ลากคนอื่นมานอนแล้วยังจะมาด่า รำคาญนักก็ให้กลับไปนอนที่เดิมเด้ ..มาทำเป็นไม่พอใจ คนเค้าอยากจะอยู่จะตายชักล่ะ..”
ผั๊วะ !
  “..หงะ..”
  “..เดี๋ยวกูก็จับมุดคอห่านซะหรอกไอ้เวร หัดสงบปากสงบคำซะมั่ง ตีหนึ่งตีสองแล้ว อยากโดนตีนรึไงมึง !”ว่าแล้วก็ออกแรงเขกหัวผมสองสามรอบ ไอ้เนมหน้าบึ้งเลย  แต่ก็ยอมเงียบไป..แม้มือจะเกาแขนแกร่กๆ..
  “........” เสียงหายใจแรงแบบไม่พูดไม่จาทำเอาผมชะงัก นึกถึงความเจ็บแปลบบนปากและลิ้นของตัวเองแล้วยังสยอง
ไม่หาย..เกร็งตัวนอนนิ่ง..หลับตาปี๋..
  แหมะ..   อะไรเย็นๆเหนียวๆหล่นลงบนแขนผม ผมลืมจาขึ้นมามองแขนตัวเอง พบว่ามันเป็นเนื้อครีมสีขาวๆที่ส่งกลิ่นหอมจางๆ คุ้นจมูก..ถึงจะคุ้นจมูก..แต่ไม่คุ้นเลยกับการกระทำนี่ ผมก้มมองแขนตัวเองที่มีเนื้อครีมสีขาวหยดลงไปหลายจุด แล้วหันไปมองหน้าคนทำอย่างไม่เข้าใจการกระทำ
  “..เอาทาๆไปซะ..จะได้หมดเรื่อง.. “ว่าพลางโยนขวดยากันยุงไว้เหนือหัวตัวเอง หันมาทำหน้าเข้มใส่ ”..ถ้าคราวนี้ไม่เงียบล่ะก็มึง...”
   คาดโทษใส่แล้วหันไปนอนหงาย ผมยกแขนสองข้างตัวเองมาลูบเนื้อครีมให้ทั่วหัวคิ้วก็ขมวดน้อยๆ..ครุ่นคิด...
...จำกันได้มั้ย..ว่าการกระทำแบบนี้..มันเกิดขึ้นตอนคืนแรกที่ผมมาที่นี่..คืนที่ผมเกือบจะโดนเลื้อย..
..มือหนาที่ลูบเนื้อครีมไปมาลวกๆบนแขนผม ปากก็บ่น แล้วสุดท้ายก็ลากผมไปซุกอก..บอกขอโทษที่ทำให้ผมเจอเรื่องไม่ดี......นั่นเป็นสิ่งที่ทำให้ผมนับถือและซาบซึ้งในบุญคุณที่ผู้ชายคนนี้มีให้..
แล้วตอนนี้......ล่ะ.....
   “..ถ้าลำบากนัก...ก็..ไม่ต้องให้มานอนตรงนี้..ก็ได้..” ผมบ่นลอยๆด้วยเสียงไม่ดังนัก..หัวอกมันตื้อปนเจ็บแปลบๆอย่างไม่รู้สาเหตุ..ขอบตาร้อนผ่าว..รู้สึกแปลกๆเหมือนอยากร้องไห้ แต่ก็ไม่ใช่...
      มันเป็นความจริง..ที่ยังไงผมก็อยู่คนละห้องขังกับพี่กันย์จะแปลงร่างเป็นงูเลื้อยออกไปหาตอนกลางคืนได้รึไง..ไอ้การที่ให้ผมมานอนตรงนี้..ไม่มีความจำเป็นสักนิด..
  แล้วยิ่งที่ทำวันนี้..มันอะไร?..
ยอมรับว่ามันไม่ใช่ประสบการณ์ที่ดีนักหรอก ไอ้การถูกลากคอไปให้คนอื่นทำมิดีมิร้ายถึงที่ โดยผู้ชายที่ตัวเองไว้ใจ..หรืออย่างน้อย ก็เคยไว้ใจ แต่ผมก็ไม่เข้าใจเหมือนกัน..ว่าทำไม..ทำไมมันกลายเป็นแบบนั้นไปได้..
..ทำไมถึงกลายเป็นคนเดิม..คนที่เคยดูแลปกป้องผมเมื่อตอนแรกล่ะ..ทั้งที่ทำกันถึงขนาดนี้แท้ๆ..
แต่ที่ท่าโมโหที่สุด ก็คงไม่พ้นตัวเอง..ที่พอเอาเข้าจริงแล้ว..ไอ้ความโกรธที่มี..มันกลับค่อยหายไป..เหมือนกับที่พี่กันย์พูดไว้ไม่มีผิด..
   โกรธ..เกลียด..มากจนขนาดอยากจะทำร้าย เอาให้ตายกันไปข้างไม่ใช่เหรอ?..แล้วทำไม...?...
ผมเอามือลูบหน้าตัวเองแรงๆแล้วถอนใจเฮือก..พลิกตัวๆไปอีกด้านอย่างครุ่นคิด..
พยายามทบทวนความรู้สึก..ว่าทำไม..
หรือผมจะเป็นได้แค่เด็กน้อยโง่ๆที่ไม่โตซักที เหมือนคนอื่นมอง..
....มันจะเป็นแบบนั้นเหรอ?..จะลืมเหรอ กับสิ่งที่เคยได้รับ..ความอัปยศอดสูนั่น จะทำเป็นลืมๆมันไปซะ แค่เพียงโดนทำดีด้วยครั้งเดียว เนี่ยน่ะ
  มันจะคุ้มค่าแล้วเหรอ?..จะยอมให้อภัยเหรอ?..ไม่ง่ายไปหน่อยรึไง..ไม่สาสมกับสิ่งที่ได้รับมาเสียหน่อย..
จะทำตัวเหมือนคนขี้แพ้  เพราะโดนทำดีด้วย หรือจะอาฆาตแค้นโกรธเคืองต่อไป เพราะสิ่งที่ได้รับมันหนักหนาขนาดนั้น....จะเอายังไง?..
     “..หึ....ใครจะยอม...” เสียงตอบรับลอยๆทำให้ผมชะงัก..พลิกตัวไปหันไปมองหน้าคนพุด..คำตอบที่ได้รับนั่นทำให้ผมเลิกคิ้วทั้งที่เกือบลืมคำถามตัวเองไปแล้ว แต่กลับนึกขึ้นมาได้ซะนี่..ก็แค่บ่นว่าไม่เห็นต้องลากมานอนนี่..แต่คำตอบนั่นไม่ได้ทำให้รู้อะไรเพิ่มเลยสักนิด แล้วพอหันไป..เชี้ยพี่โตกลับนอนหนุนแขนตัวเอง นอนหลับไปแล้ว หรืออย่างน้อยก็หลับตาไปแล้วนั่นล่ะ..
  “............” ผมเลยได้แต่พลิกตัวไปอีกด้าน..แต่พอเจอพี่ทินนอนอ้าปากหวอ ท่าทางน่าพิสมัยเกินจะทนเลยพลิกกลับมานอนหงาย..แต่กลับโดนแขนหนักๆ..หนาๆพากลงบนอกดังตึก..เล่นเอาแน่นกันไปพัก..
  สุดท้ายไอ้เนมเลยได้นอนตะแคง..หันหน้าไปทางไอ้พี่โตที่นอนหงายอ้าซ่า..เงาร่างที่หนากว่าอย่างเห็นได้ชัดนั้นอยู่บริเวณตรงใบหน้าของผม..ผมแอบเหลือบมองหัวไหล่ คาง เลยไปจนถึงใบหน้าที่หลับตาพริ้ม..หลับอย่างสุขขีนั้น
พอเทียบกับตัวเองที่ต้องมานอนคิดไปเครียดมาอยู่นี่ มองแล้วมันก็อดหมั่นไส้ไม่ได้....กัดหูอีกรอบดีมั้ยว่ะ..
   “..คึ...” คิดแล้วหลุดขำเอง..แค่อ้าปากกัดรอบเดียว คนเดียว ยังโดนไปตั้งขนาดนี้..คิดแล้วแอบลูบปากตัวเอง..แผลที่
โดนลูบร้อนวาบ..คิดถึงไอ้คำพูดล้อเลียนของพวกลุงๆทั้งหลายแล้วอดหน้าแดงไม่ได้..สมองแบบนี้คิดได้แต่เรื่อง..ไม่เป็นเรื่อง..ชิ...
   ผมพ่นลมหายใจพรูออกจากปากแล้วตัดสินใจหลับตาลง..ปล่อยให้สมองได้หยุดพักและร่างกายได้พักผ่อน..ตัดสินใจวางปัญหาครุ่นคิดหนักสมองและเหนื่อยอกเหนื่อยใจไว้แค่นี้ ไม่ว่าผมจะคิดอะไร หรือจะทำอะไรต่อไป ตอนนี้ก็ต้องพักผ่อนเอาแรงอย่างน้อยก็เพื่อจะลุกขึ้นมายืนหยัดได้ในวันพรุ่งนี้..
...วันนี้มัน....เหนื่อยเกินไปแล้ว..
ตุ๊บ !
  เปลือกตาขยับขยุกขยิก..เมื่อรู้สึกถึงความหนักของวัตถุบางอย่างที่พาดลงบนกาย แม้จะไม่หนักมากแต่ก็มากพอจะทำให้ตื่นขึ้นมาจากนิทรารมย์ของตนเอง..เปลือกตาหนาเปิดขึ้นช้าๆ..อันดับแรกที่เห็นคือเพดานสีดำสนิท..และแสงสลัวที่ลอดออกมาจากทางเดิน..ทำให้รู้..ว่ายังไม่ถึงเวลาเช้า..คิดแล้วขมวดคิ้ว..ก้มมองไอ้วัตถุที่พาดลงมาบนตัว..
  “....” ถอนใจแรงๆเมื่อเห็นว่ามันคืออะไร..เชี้ยนี่...เอาตีนมาพาดตัวกูเลยน่ะมึง..
     ภาพที่เห็น คือไอ้ควายตัวเดิมที่วันนี้ลากมันมานอนข้างๆ หลังจากที่ไปนอนดมส้วมมาเป็นอาทิตย์ กวนตีนแกว่งปากหาส้นเท้าชาวบ้านมาตั้งหลายวัน เหมือนมันจะไม่รู้ตัวเลย ว่าที่รอดปากเหยี่ยวปากกามาทุกวันนี้ได้เพราะใคร แถมยังทำท่าจะแปรพักตร์ไปอยู่กับไอ้หมอหมาๆ..ที่ทำตัวเหมือนคนดี..นักหนา..ทั้งที่ความจริงมันก็ไม่ได้ต่างอะไรกับกูเลย..
     วันนี้ได้ฤกษ์ชำระความ เลยลากมันออกไปให้ไอ้ปื้ดลองดู..เตี้ยมกับมันไว้ว่าให้ลองก่อน อย่าเพิ่งเอาจริง..ไอ้ห่านั่นบ่นใหญ่...อยากแดกเนื้อสด...เหอะ...กูเก็บไว้ต่อราคาว่ะ...
  แล้วยังไง..แค่จะเอาไปให้ไอ้ปื้ดมันดัดนิสัยซักยกสองยก..ที่ไหนได้..เสือกคันปากกระโดดงับหูมันซะอย่างนั้น แถมเกาะแน่นยิ่งกว่าหมีโคอาล่าเกาะต้นยูคา ลากออกยังไงก็ไม่มา..เลยต้องเอาวิธีปัญญาอ่อนที่สุดมาใช้..จี้เอวแม่ง..แถมไอ้เวรนี่ก็เสือกบ้าจี้..ดันปล่อยอีก..
   แต่ปากหมาๆของมันนี่ไม่ได้เรื่องเลยจริงๆ เถียงคำไม่ตกฟาก น่าเอาตีนยัด แต่ไอ้หนังหนาๆแบบนี้ ตีนยัดไปก็เท่านั้น เลยเอามาแกล้งดีกว่า..ตอนแรกก็แต่จะหยอกๆ..คิดจะกัดให้เป็นแผลไป จะได้หงอ..
...แต่..ใครจะรู้ว่ะ..ว่า...แม่งพอ...ชิ...ก็ถือว่าทำไปเพราะติดลม คิดอะไรมาก..
  ไอ้ปากแบบนั้น.. มันก็เหมือนทั่วไปนั่นแหละ..ปากผู้ชายแม่งก็ทั้งแห้งทั้งแข็ง...ถึงปากไอ้นี่มันจะ...เออ..จะ..นุ่มกว่า..
นิดหน่อย..ก็...ก็แค่เพราะมันมาอยู่ใหม่..ก็เลยยังดูดีมีสกุลอยู่บ้าง อีกหน่อยก็คือๆกัน เหมือนกับคนอื่นนั่นล่ะ..
   แล้ว..ไอ้ที่สอดลิ้นเข้าไป..ก็...ก็แต่จะกัดลิ้นมันแต่นั้น จะเอามือลากไป ก็ขยะแขยงน้ำลาย เลยต้องทำแบบนี้...แค่เอาลิ้นควานๆไปลากเอาลิ้นมันออกมาแล้วกัด..ก็แค่นั้น...ไม่ได้จะเคลิ้มจะอะไรสักนิด..
...ก็แค่ไม่อยากให้มือเปื้อนน้ำลายล่ะว่ะ !
  แล้วที่หัวเราะ..ที่ชอบใจ..ไม่ใช่เพราะอะไรหรอก...   ก็แค่หัวเราะคนโง่...หัวเราะท่าทีโง่ๆของมัน..หัวเราะ...
ไอ้เด็กเมื่อวานซืนที่พอใครทำดีด้วยหน่อยก็เขวไปทางนั้น..
ทั่งที่กูทำกับมันเหมือนหมา ทั้งที่ตอนนั้นกูลากมันมาให้คนอื่นเอา พอกูหันมาทำดีนิดเดียวมันกลับทำเขว..อ่อน..อ่อนจนไม่รู้จะเอาไปทำอะไรได้..ทั้งน่าสมเพชจนต้องถอนใจ..และน่าขำ..   มันน่าขำ...น่าขำเป็นบ้า..
“..อือ..”..เสียงร้องครางงึมงำ เลยก้มลงมอง..เชียนี่..มึงเอากูเป็นหมอนข้างแล้วใช่ไหม?..
    ไอ้เนมมันเอาตีนขวามาพาดตรงเอว แต่นั้นไม่พอ ยังจะเอาหัวมาซุกแขนอีก..
แล้ว`คุณ`โง่ๆนั่นมันก็...โว้ย จะเอาหน้ามาหนุนแขนกูเพื่อ !พ่อมึงรึไง กูเป็นแม่มึงเรอะ
  พยายามดิ้น สลัดไอ้ตัวมีขนนี่ แต่..เหมือนยิ่งดิ้นยิ่งไปกันใหญ่ มันยิ่งขยับตัวเบียดเข้ามาเรื่อยๆ กินที่บนฟูกไปเรื่อย..
ตุ๊บ.....สุดท้าย...ไอ้เวรนี่ก็เอาตัวกูเป็นที่นอนซะสมบูรณ์แบบ..
..มองหน้าโง่ๆที่ซบอกน้ำลายยืดแล้วนึกโมโห ละเมอห่าไรว่ะ นอนดิ้นไปดิ้นมาจนมาทับกูทั้งตัวแบบนี้ ถึงมันจะไม่หนัก ก็ใช่ว่ากูจะไม่รู้สึกน่ะ..อึกอัดตายห่า..ร้อนก็ร้อน..ฮึ่ย...
    หน้าขาวๆที่ซบอก..เหมือนจะเงยหน้านิดๆ..ปากยืนหน่อยๆ..เลยเห็นไอ้รอยแดงปื้นๆจากปากที่โดนกัดไปด้วย..เลยลองเอามือไปลูบดูเบาๆ..อือ...ก็นิ่มๆดี..เหมือนเยลลี่เลย
งั่บ !..
   ดึงมือออกมาแทบไม่ทัน ไอ้เวรนี่มึงชักจะเหมือนหมาเข้าไปทุกทีแล้วน่ะ !..
     ตัดสินใจนอนนิ่งปล่อยให้มันอยู่อย่างนั้นไปก่อน เงยหน้ามองเพดานที่มืดทึบแล้วก้มมองหน้าไอ้ควายตรงหน้า
มองแล้วก็ได้แต่ถอนหายใจ.. มึงมันก็เป็นควายอย่างที่กูคิดจริงๆ..   โง่..ยอมให้คนอื่นปั่นหัว โง่..ยอมถูกหลอกไปทั่ว..
โง่....ที่คิดว่าจะมีคนจริงใจกับมึง..ทำไมตรรกะง่ายๆของที่นี่ มึงถึงไม่ยอมเข้าใจซักที....ก็แค่ผลประโยชน์..
คบกันด้วยผลประโยชน์ เข้าหากันด้วยผลประโยชน์..อยู่ด้วยกันก็แค่ รวมกลุ่มเพื่อมีชีวิตรอด.เพื่อให้แข็งแกร่ง สร้างอิทธิพล เอาความสุขสบายเข้าตัว เอาความทุกข์ ไปถมให้คนอื่น..
..เอาสมองที่ไหนมาคิด..ว่าจะมีใครเข้ามารับผิดด้วยความสำนึกผิดและคิดจะอยู่ จะทำตัวดีๆเพื่อจะได้ออกไปเป็นคนใหม่
  คนแบบนั้นน่ะมี...มี..แค่ตอนแรกๆ..แต่พอนานไป..มึงรู้ไหม?..ว่าสุดท้าย สัญชาติญาณของคนก็จะผลักดันให้ต้องดิ้นรนและทำทุกสิ่งเพื่อตนเอง.ไม่รู้ว่าคนแบบมึงหลุดมาที่นี่ได้ยังไง..ไม่รู้ว่าไอ้โง่คนนี้..จะถูกคนอื่นหลอกไปอีกนานแค่ไหน..
มึงมันโง่..ที่จริงใจ โง่..ที่ลืมอะไรง่ายๆ..แค่กูดีกับมึงนิดเดียว มึงก็กลับเอนเข้ามาหาฝ่ายกูแล้ว..ไม่รู้ตัวรึไง..
  ดิ้น...  กำลังคิดอะไรเพลินๆกลับต้องมาสะดุ้ง มานอนตายบนตัวกูซะเต็มที่แบบนี้ยังเสือกดิ้นอีก..เอาหัวถูๆไปทางนู้นทางนี้ นึกว่าเป็นอกเชี้ยกันย์รึไงว่ะ ไอ้เวร กูไม่ใช่พวกวิปริต เหอะ..
..แล้วมันก็ยังขยับต่อ..สุดท้ายจบลงที่มันเอาหัวมาซุกคอกูพ่นลมหายใจอุ่นๆใส่หู..
เหลือบมองดูมัน..เห็นแต่คอ..กับอกที่ผ้ามันย้อยตกลงไปนิดหน่อย..พยายามหันไปมองหน้ามัน..เห็นแก้มมันอยู่ใกล้ๆ..ขนตาพับลงปิดลูกตากวนตีนนั่นไว้..มันพ่นลมออกมาจากปากน้อยๆ..เหมือนฝันดี..
มึงฝันดี..แต่กูไม่ได้หลับ..ไอ้ห่า !..คิดแล้วอารมณ์เสียฉิบหาย..แถมมันยังดิ้นไปโดนโน่นโดนนี่..เออ...โดนไปซะทั่ว..

pkclub2146

ขอบคุณครับ

manza555

ขอบคุณครับ

aRmkung

ขอบคุณครับ

imseng

ขอบคุณนะคับ

asd

ขอบคุณครับผม

kikkapkao

ขอบคุนคราฟ

wsdonin

ขอบคุณมากคับ

xiah01

แต้งกิ๊วคับผม

mario401

ขอบคุณมากมายครับผม

waahk01234

ขอบคุณครับ

poomza

ขอบคุณคร๊าฟฟ

sparkmankung

ขอบคุณครับ

GunGuy

ขอบคุณมากคับ

nattan010

ขอบคุณครับ

Klong

อ่านแล้วอิน ฟินสุดๆ

snooperio

ขอบคุณมากมากครับ

KillTi

สุดยอดเลยอ่ะคร๊าฟ

tarsii

ขอบคุณมากนะ

Benz_omo

ขอบคุณคับผม