OH!! Bad Guy รักร้ายๆของผู้ชายในคุก!! 36

tanya

ถ้าหากว่าซ้ำต้องขออภัยนะครับและขอโทษเจ้าของเรื่องด้วยนะครับเพราะว่าคัดลอกมาอีกที
ความเดิมตอนที่แล้ว
“..จัดการเรื่องทั้งหมดให้เรียบร้อยและไม่มีที่ติเหมือนที่แกเคยทำ..อย่าให้ฉันต้องผิดหวังล่ะ..” เอ่ยพลางขยับเปลี่ยนท่านั่งให้เกิดเสียงอีกครั้งสายตาละจากตารางหมากรุกมาจ้องหน้าอย่างจริงจังเป็นครั้งแรก...และนี่ล่ะ..ที่กลายเป็นกดดันด้วยความเงียบจนพูดไม่ออก..
    “..ไอ้เด็กคนนั้น มันหมายถึงศักดิ์ศรีของฉันฉันไม่ชอบคำว่าแพ้ เพราะฉะนั้น ต่อให้รำคาญมันแค่ไหนก็ต้องเก็บเอาไว้คนบางคนมันโง่เกินกว่าจะเข้าใจอะไร...ชั้นรู้ ..แต่ในฐานะที่แกไม่เคยพลาดชั้นจะให้โอกาสแกอีกครั้ง..”
ม้าขยับกินขุนและรุกฆาต..เสียงวางหมากรุกดังโป๊กเหมือนตอกย้ำชัยชนะขณะที่ผู้ชนะยิ้มบางๆ..แล้วพยักหน้าช้าๆ..
      “..แค่ครั้งเดียว... ”
     “................”   
    “..ป๋า..แล้วครั้งต่อไป..เมื่อไหร่..”
     “ อีกสามอาทิตย์..” ตอบแล้วหันมามองหน้า
     “..เก็บกระดานหมากให้ด้วยน่ะ.. ” ออกปากบอกแล้วลุกจากที่นั่ง บิดกายด้วยอาการเมื่อยขบ โตก้มลงรวบรวมตัวหมากและกระดาน ก่อนจะเดินตามไปยังพื้นที่ซึ่งเป็นที่พักเดินผ่านห้องพักต่างๆมาจนถึงห้องในมุมหนึ่งที่มีคนเปิดประตูเข้าไป พร้อมกับผู้คุมที่ยืนมองนาฬิกา
    โตเดินไปยื่นกระดานหมากรุกให้แล้วเดินออกมาช้าๆ..ฟังเสียงลากโซ่แกรกกรากที่ดังก้องแม้กระทั่งเขาเดินออกมาแล้ว ก็ยังได้ยินและได้เห็นภาพขาที่ถูกล่ามโซ่พร้อมกับความรู้สึกอึดอัดที่ไม่จางหายไปไหน..และประโยคคำพูดที่เป็นดั่งคำสั่งเด็ดขาดนั้นก็ดังขึ้นมาทันที..
  “แค่ครั้งเดียว”
Imprison 30: ต้องเลือก..
    เวลาบ่ายแก่ๆแสงอาทิตย์ที่เคยร้อนเปรี้ยงเริ่มอ่อนแสงลงแล้วนั่นล่ะ ร่างสูงๆของ นช.ธรณินทร์(จำชื่อจริงเฮียได้ไหมนี่) หรือว่าพี่โตของใครหลายๆคนจึงได้กลับมาในแดนสิบสองที่ตัวเองพักอยู่ และทันทีที่ได้พบเจอบรรดาลูกกระจ๊อกทั้งหลาย เรื่องปวดหัวก็มีตามมาในบัดดล..
   “..พี่โต..หายไปไหนมาว่ะ? ” รายนี้แล่นถามอย่างกับแม่ ทำเอาท่านพี่ผู้ไม่เคยผิด(หรือไม่ยอมรับว่าตัวเองผิด)หน้านิ่วอย่างไม่พอใจ..
    “ กูจะหายไปไหนแล้วมันหนักหัวใคร?.. ” ว่าพลางส่งสายตา`ตัวเงินตัวทอง`มๆมองปราดไปทั่วทำเอาคนมองต่างก็หัวหด แต่ทินลูกน้องคนสนิทก็ออกปากทักอย่างว่องไว..
   “ ไม่หนักหรอกเฮีย แต่มันเกิดเรื่องสิว่ะ..” เจ้ากรมข่าวกรองประจำกลุ่มออกปากบอกอย่างว่องไว ขณะที่คนฟังขมวดคิ้ว นี่กูไปไม่เท่าไหร่ ก็เกิดเรื่องได้แล้ว หน้าไหนมันทำอะไรอีกว่ะ..
   “..ใครไปก่อเรื่องอะไรอีก หรือว่า.... ” เอ่ยแล้วสายตาของท่านหัวหน้าก็หันขวับไปมองหาร่างของคนๆหนึ่ง คนที่เมื่อได้ยินคำว่าก่อเรื่องแล้ว เขาจะนึกถึงมันทันที....และพอหันไปสบตากลมแป๋วที่จ้องมองมานั่นล่ะ..
   “..อะไร?..ผมเปล่า?.. ” ผมร้องบอกทันทีที่ไอ้คุณพี่โตกวาดสายตามามองทันที เห็นผมเป็นคนยังไงว่ะ พอได้ยินคำว่าก่อเรื่องล่ะมองมาทางนี้ทันทีเชียว.. ที่ตัวเองหายไปไม่ดูแลลูกน้องเป็นวันๆล่ะ เฮอะ !
    “ แล้วใคร?.. ” ไอ้คุณพี่โตออกปากถาม พลางกวาดสายตามองไปโดยรอบ แต่ทุกคนที่รู้เรื่องอยู่ก่อนแล้วกลับเงียบกริบ..ไอ้ผมก็ไม่เสนอหน้าไปพูดอะไรหรอก..เพราะเหตุใดรู้ไหม?
..1. ไอ้ผมมันแค่ตัวปัญหา ลูกกระจ๊อกตัวเล็กๆแถมโง่เหมือนควายในสายตาไอ้คุณพี่โต เพราะงั้น..พูดไปก็เท่านั้นล่ะ ท่านไม่ฟังหรอก..
   2.แต่ที่สำคัญที่สุด เพราะเรื่องที่เกิดต่างหากล่ะ ถ้าออกปากพูดไป..เหอะๆ..
     “..เงียบทำห่าไรว่ะ?.. ” รายนี้ออกปากถาม ยิ่งทุกคนอึกอักนานเข้า ยิ่งเงียบ..ยิ่งไม่พูดไม่จา สีหน้าพี่แกก็ยิ่งทะมึนขึ้นทุกวัน..
    “...จะ..... ”
    “..กูเอง..” เสียงเรียบๆเหมือนไม่สนใจท่าทีโมโหโทโสของคุณพี่โตทำให้ผมหันขวับไปมอง ก่อนจะชักสีหน้าเหยเมื่อเห็นว่าใครพิงกำแพงลูกกรงอยู่ตอนนี้..
    “..มึงไปทำเรื่องอะไรมาอีก?... ”
    “..ก็ถามลูกน้องมึงดูสิ..ว่าตอนนี้ ไอ้พวกนักโทษในคุกน่ะมันเล่าลือเรื่องอะไรกัน?..” พี่วิทย์ยืนเกาหลังแกรกๆด้วย
สีหน้าชิลล์สุดจะบรรยายจนผมยังผวาโทสะคุณพี่โตแทน
    “...หือ?... ” น้ำเสียงฮึ่มฮั่มในลำคอแสดงออกมาชัดเจนว่าอารมณ์ไม่คงที่อย่างรุนแรง..
    “เฮ้อ ~~ ” พี่วิทย์ถอนหายใจเฮือกเมื่อเห็นว่าไม่มีใครยอมบอกอะไรแน่ สายตากรอกไปมามองดูผู้คนที่เดินไปมาก่อนจะ..
   “ ก็ลูกน้องกูมันปวดไส้ติ่งแต่พอพาไปหาไอ้กันย์ เสือกเจอมันกับไอ้เมฆเมียมึงกำลังเอากันอยู่น่ะสิว่ะ ! ”
   “..................... ” เอิ่ม...โอเค..ไอซี..ชัดเจนแจ่มแจ้งแดงแจ๋..
    คือตอนนี้ทุกคนเงียบกริบหมด ตั้งแต่พี่วิทย์แกยืนชิลล์แล้วแหกปากออกมาลั่นคุก คืออยากบอกว่าตอนแรกมันก็แค่เรื่องซุบซิบจริงมั่งไม่จริงมั่งที่พี่ทินไปรู้มาแล้วมาเล่าให้ฟัง เรื่องของเรื่องคืออยากบอกให้ไอ้คุณพี่โตรู้แค่ว่ามีข่าวลือไม่ดีๆ ว่าแกโดนเมียสวมเขา ไม่ได้จะประกาศให้ชาวโลกรู้อย่างคุณพี่วิทย์เลยเหอะ
...แต่ตอนนี้ มันรู้กันไปทั่ว แถมไอ้พี่โตยั่งยืนหน้าทะมึนจะฆ่าคนอยู่ตรงนี้แล้วน่ะคร้าบ..
   “..พี่...ใครบอกให้พูดดังว่ะ.. ” ลูกน้องคุณพี่วิทย์กระซิบบอก..แต่ประทานโทษ ก็เสียงดังจนได้ยินกันหมดเหมือนกัน
    “...อ้าว...ไม่ให้พูดเหรอ?..” พี่แกก็ทำเนียนทำมึนได้อีก น่าจะหมดทางเยียวยาแล้วด้วย อีแบบนี้น่ะ..
“  .ไม่ให้พูดเหรอ?..กูพูดไม่ได้เหรอว่ะ โต?.. ”
   คราวนี้ทุกสายตาเบนไปโฟกัสคุณพี่โตที่ยังยืนนิ่งมาจนถึงบัดเดี๋ยวนี้..หวังว่าเฮียคงไม่ได้ช๊อคตาตั้งไปแล้วน่ะเฟร้ย..
    “..ก็ไม่เห็นเป็นไร... ” พี่โตพูดเสียงเรียบอย่างไม่ใส่ใจก่อนจะยักไหล่ช้าๆ
“ ..ส่วนไอ้เมฆ..มันจะไปเอาใครก็ช่างหัวสิ..จะสนทำไม..”
   “..แต่มันก็คนกลุ่มเราน่ะพี่..แถมยังเป็น...เอ่อ.... ” พี่แม้กท้วงออกมาเบาๆพลางเหล่มองหน้าเฮียแก..
   “..ใครชอบแดกของเหลือเดนก็ช่างหัวมันสิ..เผอิญว่ากูชอบของใหม่ ไอ้ที่เหลือใช้จะเอาไปทำอะไรก็เรื่องของมัน.. ”
ว่าแล้วก็คว้าไหล่ผมหมับ..เฮ้ย ! อะไรว่ะนั่น ว่าไม่พอยังลากผมเดินเข้าไปในห้องขังอีก เจร้ย !ทำอะไรวะเนี่ย แถมยังเสียงโห่ตามหลัง มันอะไร?
      “..โอย....นี่พี่ลากมาทำไมเนี่ย?... ” ผมถามไอ้คุณพี่โตที่ลากผมมาจากกลุ่มที่โห่ฮากันแล้ว..
     “...ลากมาฆ่ามั้ง..” ชะอุ้ย..ตอบแบบนี้เงียบดีกว่าว่ะ เผื่อเฮียแกจะเอาจริง..
     แต่เงียบได้แค่สักพัก..
     “เอ่อ...... ”ประมาณว่าอยากรู้อย่างรุนแรง..เลยไม่รู้ว่าจะถามได้มั้ย..
     “..มีไรก็ว่ามา...”
    “...แล้วเรื่องเอ่อ..ที่พี่วิทย์ว่า...ไม่โมโหเหรอ?... ”ผมถามอย่างงงๆทำให้คนฟังชะงัก..แล้วหันมามองหน้า
   “...โมโหทำไม...กูไม่ได้เป็นอะไรกับมัน...”
   “..แล้วทำไม... ” ทำไมทุกคนว่าเมฆเป็นเมียเฮียเล่า..
   “..แล้วไม่ถามไอ้พวกนั้นบ้างล่ะ ว่าทำไมเข้าใจว่ามึงเป็น..” คนพูดนิ่งไป ก่อนจะหันมามองหน้าผมแล้วแสยะยิ้ม...
“...เมียกู...”
     “.............” อ้าก โว้ย ถามอะไรเข้าตัวเองหมด แล้วไอ้พี่โตก็หัวเราะอย่างจอมมารผู้ชนะศึกแล้วเดินกึ่งลากผมเข้าไปยังห้องที่ใช้ซุกหัวนอน ที่ทุกทีมันใกล้จะตาย แต่วันนี้ไม่รู้จะไกลไปไหน ส่วนผมก็ได้แต่เดินตาม ทั้งหน้าแดงก่ำ และหัวใจที่มันเต้นแร๊พตั้งแต่ได้ยินคำว่าเมียออกจากปากไอ้พี่โต..
อ้าก กูไม่ใช่เมียมึง..ยอมรับไม่ได้ว้อย
   “..ผมไม่ใช่เมียพี่ซักหน่อย... ” ตั้งหลักได้แล้วเถียง แต่ก็กระซิบเถียง พยายามกระแหย่งไปพูดใกล้ๆหูคนตัวสูงที่ยังก้าวเร็วๆจนผมแทบตามไม่ทันนี่..
ปึก!
จุ๊บ...
เฮือก.. !
      ราวกับเวลาทั้งโลกหยุดนิ่ง..เงียบ..หยุดไปแล้ว..เหลือแต่ผมกับพี่โตสองคน ยืนมองหน้ากันภายใต้ความเงียบงันของทางเดินมืดสลัวของเรือนจำแห่งหนึ่ง ..
..ผมนิ่ง..มองหน้าของผู้ชายคนหนึ่งซึ่งอยู่ห่างกันแค่ไม่กี่คืบ..สัมผัสถึงลมหายใจรินรดกัน..และริมฝีปากของผม...
....ที่กำลังประทับลงไปที่แก้มของผู้ชายอีกคนหนึ่ง...
อ้าก!
    ผละออกจากันทันทีราวกับผีเข้า ผมรีบเด้งตัวออกห่างจากตัวผู้ชายตัวสูงๆโดยอัตโนมัติ..หน้าแดงจัด หูเหอแดงก่ำแล้วเสียงหัวใจที่เต้นโครมๆสะท้อนในอกยังกับกลองรบ นี่ยิ่งทำให้ไปกันใหญ่...
    “..จะ....จะหยุดเดินทำไมกันเล่า ! ... ” ว้ากใส่ทันทีที่งมหากล่องเสียงตัวเองเจอ แบบนี้สิ ชาวบ้านเขาถึงมองว่าผมเสร็จไอ้พี่บ้าคนนี้ไปแล้ว อ้าก
   “..แล้วมึงจะยื่นหน้ามาหากูทำพ่_ง มึงเหรอ ! ” แนะ..มีด่าผมกลับ แต่ใครจะไปรู้เล่า !
   “..ก็ใครบอกให้ตัวสูงยังกะเปรต แถมยังเดินจ้ำเอาๆ ใครจะไปรู้ล่ะว่ะว่าจะหยุดตอนไหน ! ” ผมเถียงกลับอย่างไม่ยอมแพ้ มองไอ้พี่โตที่เช็ดแก้มตัวเองอย่างแหยงๆแล้วหมั่นไส้ฉิบหาย เห็นแล้วก็ต้องเช็ดปากตัวเองบ้าง ฮึ่ย..
   “..ก็หัดสังเกตเอาสิว่ะ..ควาย.. ” ว้าก ขอโวยอีกสักทีเหอะ..คราวนี้เล่นด่าชัดเจนเลยเว้ย
   “..ชิ...ไม่ต้องพูด..จงใจใช่มั้ย? พี่จงใจล่ะสิ..กลัวเสียหน้าใช่มั้ยที่โดนแย่ง เลยจะสร้างกระแสตัวเอง.ให้... ”
   “..ใครว่ากูจะเอามึง!.. ” ตอบกลับมาเรียบๆแต่แสนหนักแน่น...เล่นเอาหน้าม้านไปไม่ใช่น้อย..
   “..ชิ...จำไว้เลย..ทำมาเป็นพูดดี ที่แท้ก็..ฮึ่ย...ไอ้ลุงวิปริต.. ”
   “...ลุงบ้านมึงสิ เมียกูสวยกว่ามึงหลานสิบเท่า ไอ้ควาย !” เฮ๊ย มาด่าว่าควายอยู่นั่นล่ะ
   “..หึ...แต่ก็บอกไปแล้วนี่.. ” กลับมาเถียงทันทีแบบไม่ยอมแห้ ไอ้พี่โตยักไหล่ชิวๆ เชิงไม่สน แล้วออกเดินอีกรอบ เมินกันซะหน้าตาเฉย
   “..แล้วพูดไปทำไมล่ะว่ะ.. ” ผมเลิกใส่ใจเรื่องที่เกิดขึ้นซะ เดินตามไอ้คุณพี่โตต่อ เป็นผู้ชาย คิดไรมาก..
   “..ก็แค่ให้ใครบางคนได้รู้...” ว่าแล้วแสยะยิ้มมุมปาก..นี่ก็เหมือนจะลืมเรื่องที่เกิดขึ้นเหมือนกัน...
“ ว่าถึงจะเอาคนของกูไปได้..ก็ใช่ว่าจะชนะกู..”
   “...ไม่เข้าใจอ่ะ...” นี่คือความสัตย์จริง ไอ้พี่โตหันมามองหน้าก่อนจะถอนใจเฮือกแล้วเหวี่ยงกำปั้นใส่หน้าผากผมโป๊กใหญ่..แม่ง...เจ็บ...   ..นี่แก้แค้นจากเมื่อกี้ด้วยใช่ไหมว่ะ
   “..โง่.... ” คำปรามาสที่เดี๋ยวนี้ผมชักเฉยชากับมัน..แต่ก็ยังบอกกับตัวเองเสมอเช่นกัน ว่าตูไม่ได้โง่..
   “...เมฆเป็นคนของพี่ใช่มั้ยอ่ะ..แล้วไป...เอ้อ...กับพี่กันย์ ไม่มีใครว่าเหรอ?..” ผมออกปากถาม ยังพยายามก้าวเดินไปให้ทันเฮียแกอยู่..แต่ก็สาบานกับตัวเองเช่นกันว่าจะไม่ยืนหน้าเข้าไปอีกเด็ดขาด
   “..ใครจะว่า..พอใจจะสมสู่กันก็ทำไปสิ..” พี่โตยักไหล่ไม่สนใจ
“..แต่ไอ้เมฆ...เสือกโง่ไปเอากับอีกฝั่ง คิดจะทำลายชื่อกู ทำให้กูเป็นคนโง่ในสายตาคนอื่น..”
  ....เอ่อ...นี่คิดกันแบบนี้เหรอนั่น..
   “..แต่ตอนนี้พวกมันกลับมาโง่แทน.. ” รายนี้ว่าแล้วหัวเราะหึๆ มองหน้าผมแล้วยิ้ม..จะ...เฮ้ย...ยิ้ม?...ยิ้มให้ผมเนี่ยน่ะ !
   ...เฮือก ..พระเจ้าจอร์ด.. มันเกิดอะไรกับไอ้พี่โตว่ะนั่น มายิ้มให้ผม แถมยังเอามือมาขยี้หัวกันอีก เฮ้ย..มันแปลก..แปลกเกินไปแล้ว..
...เลิกมายิ้มแบบนี้ซะทีสิเหร้ย พูดเรื่องน่าขนลุกแล้วมายิ้มเนี่ยน่ะ มันผิดแผกแปลกแยกกับชาวบ้านชิบหาย เลิกลูบหัวตูได้แล้วว ไอ้เนมจะได้เลิกหน้าแดงซักที !
   “...ทำหน้าอะไรของมึง?..” หลังจากเอามืออกจากหนังหัวผมแล้วก็ขมวดคิ้วยุ่ง ออกปากถาม ก็ถามตัวเองก่อนสิเฮ้ย ว่าเมื่อกี้ทำอะไรผิดแผกแปลกแยกกว่าชาวบ้านเขามั่ง..
   “...ปะ..เปล่า... ” ผมเอามือลูบหูตัวเองบอกงึมงำก่อนจะรีบสาวเท้าตามไอ้พี่โตที่เดินลิ่วถึงผมจะไม่ได้อยากมาก็ตาม แต่โดนลากมาถึงนี่แล้ว ก็ไปๆกับเขาซะให้จบเรื่องจบราวซะเถอะ..
   “...ที่พี่พูดอย่างนั้น แสดงว่า..พี่กันย์ไม่ใช่พวกเรางั้นเหรอ?.. ” ผมพยายามคิดตามคำพูดเมื่อกี้ หลังจากเดินตามมาได้และเรียกสติสตังมาอยู่กับเนื้อกับตัวสำเร็จแล้ว ที่บอดกว่า เอ่อ... ไปเอากับอีกฝั่งนั่น คนที่เป็นคู้กรณีก็คือพี่กันย์ และเมื่อพี่โตบอกว่าอีกฝั่ง ก็แสดงว่าไม่ได้อยู่ฝ่ายเดียวกัน พอไม่ได้อยู่ฝ่ายเดียวกัน ก็แสดงว่า...
“...เออ... “ รายนี้ตอบเบาๆ ยังสนใจกับการเดินมากกว่าการฟังผมอยู่ดี..
...ฟังกันหน่อยสิ ไอ้เนมกำลังจะแสดงให้เห็นถึงอัจฉริยะภาพให้เห็นมาทำเมิน เดี๊ยะๆ..
  “...งั้นที่ผมไปสนิทกับพี่กันย์..ก็ไม่ดีอ่ะสิ.. “ ใช่มั้ย?..นี่ตูวิเคราะห์ถูกแล้วใช่มั้ย? ต่อไปจะได้ระวังตัว..
“..เพิ่งรู้รึไง.. ” แนะ...ไอ้คำพูดนั่นมันทำให้นึกว่าตูโง่น่ะนั่น..เอ่อ...หรือจะจริง..
  “..แต่พี่กันย์ก็ช่วยดูแลนี่นา... ” ผมบอกงึมงำ..คราวนี้ไอ้คนตรงหน้าหยุดกึก..ก่อนจะหันมามองหน้า..
“...ดูแลในสายตามึงคืออะไร?...ดูแลในความคิดมึง..ต้องทำแบบไหน?..”สายตาดุๆจ้องมองมาพร้อมคำถามที่ต้องการคำตอบ..

pkclub2146

ขอบคุณมากคร้าบ

asd

ขอบคุณครับผม

manza555

ขอบคุณครับ

kikkapkao

ขอบคุนคราฟ

wsdonin

ขอบคุณมากคับ

xiah01

แต้งกิ๊วคับผม

mario401

ขอบคุณมากมายครับผม

poomza

ขอบคุณนะครับ

sparkmankung

ขอบคุณครับ

GunGuy

ขอบคุณมากคร้าบ

Klong

ขอบคุนครับ

snooperio

ขอบคุณมากมากครับ

KillTi

สุดยอดเลยอ่ะคร๊าฟ

tarsii

ขอบคุณมากนะ

Benz_omo

ชอบมากๆเลยคับ

wi2

ขอบคุณครับ

iamalegend

สนุกมากครับ

pt200

ขอบคุณครับ

4_NAY

งงเหมือนกันนะ