OH!! Bad Guy รักร้ายๆของผู้ชายในคุก!! 38

tanya

ถ้าหากว่าซ้ำต้องขออภัยนะครับและขอโทษเจ้าของเรื่องด้วยนะครับเพราะว่าคัดลอกมาอีกที
ความเดิมตอนที่แล้ว
   “........... ” ผมผลักคนตรงหน้าที่บีบไหล่ตัวเองแน่นออกห่างไปพ่นลมหายใจแรง..เมื่อรู้สึก..ว่าความอึดอัดมันโผล่จากไหนไม่รู้เล่นงานเสียจนหายใจลำบาก..
   “..ทุกสิ่ง..ที่ทำก็หวังผลตอบแทนทั้งนั้น..เพราะอย่างนี้กูเลยต้องมาเล่าให้ฟังแต่แรกไง.. ” พี่เบิร์ดว่าแล้วยกมือเสยผมแรงๆพลางหันมามองหน้าผม..
    “..อย่าเพิ่งทำหน้าเหมือนจะตาย..รอกูพูดจบก่อนแล้วก็จำไว้ด้วยน่ะ จำไว้อย่าลืมไปง่ายๆอีก...จำไว้เพราะกูไม่อยากพูดเรื่องนี้อีก..แล้ว....... ”
“..เอาล่ะ...ฟังน่ะ.. ” เหมือนคนตรงหน้าจะใช้ความพยายามอย่างยิ่งในการเรียบเรียงคำพูดมาบอกผม..ขณะที่ในหัวผมมึนตื้อ เฝ้ามองภาพนั้นด้วยความสมเพชตัวเองที่กลายเป็นคนโง่...เสียจนต้องคิด ต้องพยายามอย่างหนัก..ที่จะทำให้ผมเข้าใจเรื่องอะไร..สักอย่าง...
...ไม่สิ....คงพยายามบอก...เรื่องที่ผมรู้ดีอยู่แก่ใจ...แต่ไม่อยากยอมรับมันมากกว่า...
    “..ในวันที่มึงเข้ามา...ไม่สิ...เขาก็บอกไว้แล้วล่ะ..ว่าเป็นมึง.. ” คิ้วของผมขมวดน้อยๆเมื่อได้ฟังเรื่องที่ไม่รู้มาก่อน
“..มี..คนใหญ่คนโตที่เป็นเจ้านายพวกกู..สักคนสองคนที่เขาไม่ถูกกันอยู่..เริ่มพนันกันอีกรอบ..ว่าไอ้เด็กใหม่ที่เข้ามา มันจะเป็นใครน่ะ มันจะอยู่ฝ่ายไหน..ถ้ามันอยู่ฝ่ายใคร คนนั้นก็ชนะพนันแล้วกัน..เห็นมั้ยว่ามันเป็นเกมส์ง่ายๆ..เล่นไม่ยาก..แต่สนุกเป็นบ้า ที่ได้เห็นพวกลูกน้องพยายามแทบตายที่จะดึงมันมาเป็นพวก..แล้วดูซิ..ว่าไอ้เด็กใหม่นั่น มันจะเลือกฝ่ายไหน หรือมันจะทนไม่ได้แล้วผูกคอตายคาห้องขังซะ...”
   “.................”
   “..แล้วพอมึงเข้ามาปุ๊บ..มาอยู่ในแดนไอ้โตนี่..มันก็รู้มา มันถูกสั่งมา เลยมาหามึง เลยเอามึงมาเป็นพวก ทั้งที่ความจริงขาใหญ่อย่างมันไม่จำเป็นจะต้องสนใจเด็กใหม่ที่เข้ามาด้วยซ้ำ ก็คุกน่ะมันมีคนเข้ามาทุกวันจนจะล้นอยู่แล้ว..เห็นมั้ย..รู้รึยัง ว่าทำไมพี่โตของมึงถึงต้องมาสนอกสนใจมึงตั้งแต่ก้าวเท้าเข้ามาในนี้..รวมทั้งไอ้กันย์แสนดีของมึงนั่น ทำไมต้องมาคอยดูแลประคบประหงม คอยใส่ใจมึงขนาดนี้ด้วย.. ”
   “...เพราะ..อย่างนี้... ” ผมได้ยินเสียงตัวเองถามออกไปแบบนั้น..ขณะที่ยกแขนข้างหนึ่ง พาดลงบนหน้าผากตัวเองแรงๆสักที และพยายามเรียกสติที่มึนงงให้กลับมา..
   “..แต่พอเข้ามาแล้วแทนที่มึงจะรู้ที่ไหนได้ ดันคิดว่าเขาทำไปเพราะใจดีด้วย เพราะหวังดี..กูคิดแล้วยังขำ..แถมมึงยังไม่เป็นแบบที่คนอื่นเขาเป็นอีก...ทั้งโง่ ทั้งงี่เง่า...ไอ้โตมันก็พยายามเหลือเกินที่จะบอกมึง ทั้งบอกดีๆ..ทั้งขู่มึง..หรือกระทั่งลงมือลงไม้ ...แต่ก็ไม่เห็นว่าจะได้อะไร...แถมมึงยังทำท่าจะกับไอ้กันย์ง่ายๆ..มันเลยต้องกลับมาใจดีด้วย...แล้วมึงก็ดันลืมไป..ลืมทุกอย่างที่เคยเจอ...จนกระทั่งตอนนี้...”
   พี่เบิร์ดที่พล่ามอะไรออกมายาวเหยียดหันมาสบตาผมตรงๆอีกรอบ แล้วเหยียดรอยยิ้มมุมปาก
     “..ตอนนี้ที่ไม่เหลือเวลาอะไรแล้ว... ”
    “..อะไร?...ที่บอกว่าสามสัปดาห์นั่นน่ะเหรอ..ที่บอกว่าผมต้องเลือกน่ะเหรอ ไม่เลือกไม่ได้รึไง..ไม่ทำไม่ได้เหรอ.... ” ผมได้ยินเสียงตัวเองร้องถามไปแบบนั้น ถามไปทั้งที่รู้ดี...รู้ดีว่ามันเป็นไปไม่ได้..
    “...ถ้ามึงไม่เลือก...ก็จะมีคนเลือกให้มึงเอง... ” พี่เบิร์ดตอบมาเบาๆ..
“..กูบอกแล้วไง...ว่าไม่มีใครช่วยโดยไม่หวังผลตอบแทน..ถ้ามึงทำ...มึงก็รอด มึงก็ได้อยู่ที่นี่ต่อ ได้อยู่ทำพวกกูซวยแบบนี้ไปเรื่อยๆ... ”
    “..ถ้าไม่..ก็ต้องไป.. ” ผมยังจำได้ที่พี่โตบอก
   “....แถมไปลงนรกด้วยน่ะ...นรกกว่าที่มึงต้องเจอตอนนี้ นรกยิ่งกว่าพรรคพวกที่ไม่จริงใจ..เอาแต่ประโยชน์เข้าตัวเอง และไม่หวังดีกับมึงซักคนแบบนี้ซะอีก...”บอกผมแล้วก็หัวเราะเบาๆ......ไม่จริงใจ..ไม่หวังดี.. เอาแต่ประโยชน์...
  ผมมองหน้าคนที่พูดประโยคนี้ออกมา อยากรู้ว่าเขาจะทันคิดรึเปล่า ว่ามันหมายถึงตัวเอง แต่พอเห็นใบหน้าเยาะหยันนั่นแล้ว ความรู้สึกไม่แน่ใจก็หายไปทันที..
     “...ไม่หวังดีงั้นเหรอ...”ผมมองหน้าคนพูด
“..งั้นมาบอกผมทำไม..ปล่อยๆให้ผมซวยไปก็น่าจะดีแล้วนี่..”
     “...ก็ลองถามไอ้โตดูสิ..ว่ามันคิดยังไง...ปรกติมันสนุกจะตาย ที่เห็นคนแบบมึงต้องตายทั้งเป็น...” ตอบแล้วไพล่ไปหาคนที่ไม่อยู่ตรงนี้ ทำหน้าเหมือนรายนั้นกำลังหาเหาใส่หัวอยู่.....ผมเบือนหน้าหนี ถอนใจเบาๆ..เมื่อนึกถึงคนที่ถูกกล่าวถึง
มีความสุข ที่เห็นคนอย่างผมต้องตกนรกทั้งเป็นงั้นเหรอ?   ทั้งที่จะทำเป็นไม่รู้ไม่เห็น แล้วปล่อยให้ผมเจอดีซะให้รู้แล้วรู้รอด..แล้วจะมาช่วย มาบอก ให้คนอื่นมาลำบากคุยกับคนโง่อย่างผมให้รู้เรื่องไปทำไม?.....ก็น่าจะเอาแต่ประโยชน์ของตัวเอง..แบบที่พี่เบิร์ดว่าไม่ใช่รึไง?เพราะอะไรล่ะ..ถึงต้องทำแบบนี้...”
“..แล้วต้องทำอะไร?... ” ผมถามออกมาอย่างอับจนปัญญา รู้สึกถึงลมหายใจที่ไม่มั่นคงของตัวเอง..และน้ำเสียงที่สั่นไหว
    “..ไม่ยาก....”คนบอกยักไหล่
“..แค่เอาของไปส่ง..ให้พวกที่อยู่อีกแดน..และ...กำจัด...เสี้ยนหนามของพวกกูไปซะ...แค่นั้น...”
   “...หมายถึง....”
   “..ใช่...ส่งยา...และ ฆ่าคน...ให้พวกกูเห็นไงล่ะ.. ”
ผมกลั้นหายใจ..เมื่อได้ยินคำตอบนั่น..
   “...........”
   “..มือนี่น่ะ...เคยฆ่าใครสักคนมาแล้ว.. ” พี่เบิร์ดกำแขนผมแน่นพร้อมทั้งมองหน้า จ้องสบตาอย่างเยือกเย็น
“...มือนี้น่ะ มันเปื้อนเลือดไปจนล้างไม่ออกแล้ว..แค่เดินไป...ง่ายๆแค่นั้น...เดินไปเรื่อยๆ...แล้วเอาของไปให้...เสร็จแล้วก็....ฆ่ามัน...แค่นั้น...แค่นั้นเอง...”
เดินไป...แล้วฆ่ามันซะ..งั้นเหรอ.....ทำเหมือนที่เมฆเคยทำงั้นสิ..ทำทุกอย่าง..ให้คนๆนั้นยอมไว้ใจ..เผลอเรอ....แล้วก็..ฆ่า...มันซะ...
   “..มะ....ไม่..น่ะ....ผม..... ” ผมดึงแขนออกจากมือที่บีบแน่น สีหน้าของตัวเองเป็นอย่างไรไม่รู้ รู้แต่ตอนนี้ภาพความทรงจำของตัวเองมันหมุนวนมาอีกรอบ ภาพของมือเปื้อนเลือด...ภาพของร่างไร้วิญญาณที่นอนแน่นิ่ง...ภาพพวกนั้น...ที่ผมไม่อยากพบเห็นมันอีกแล้ว...
    “...ทำไม...” ผมได้ยินตัวเองถามออกไปแบบนั้น...
“ ทำไม...ต้องเป็นผม... ”
..ทำไมล่ะ ทำไมไม่ใช่คนอื่น..
คนไหนก็ได้ คนที่โหดร้ายกว่านี้ คนที่ฉลาดกว่านี้ คนที่สามารถเข้าใจอะไรได้ง่ายๆและทำตามคำสั่งของทุกคนได้ง่ายกว่านี้ คนแบบนั่น..แบบนั้นน่ะมีมากมาย
..แล้วทำไม..ทำไมต้องเป็นผม..
    “...เพราะมันน่าสนุกไงล่ะ...” เสียงที่ได้ยินทำให้ผมชะงัก...หันไปมองหน้าคนพูดทันที..
    “..การเล่นกับชีวิตของคน ความรู้สึกของคนน่ะ...มันสนุกแค่ไหนรู้มั้ย?.. ” เสียงหัวเราะแหบพร่าดังมาพร้อมกับร่างของคนตรงหน้าที่ทรุดลงข้างตัว
“...ยิ่งดีเท่าไหร่...ยิ่งใสซื่อ..ยิ่งบริสุทธิ์แค่ไหน...ถ้าทำให้มันเปื้อนได้...ทำให้มันเปลี่ยนไป..กลายเป็นแบบที่ตัวเองต้องการ...มันสนุก...ใช่มั้ยล่ะ....”
    “............”
   “..และยิ่งมึง..ต่อต้าน ขัดขืนมากแค่ไหน..คนพวกนั้น..คนข้างบนนั่น ก็จะยิ่งกด..ให้มึงต่ำลงไป..ให้จมลงไป..เรื่อยๆ...โดยที่พวกกูไม่มีสิทธิ์ทำอะไรได้เลย..”
    “.............”
“  ..กระทั่งไอ้พี่โตที่คอยคุมกะลาหัวเน่าๆแบบนี้...ก็ต้องยืนนิ่ง..ได้แต่ยืนมอง..โดยไม่มีสิทธิ์...จะช่วยเหลือหรือทำอะไรให้มึง..ได้อีกแล้ว...”
   “....เขาก็ไม่ได้ทำอะไรให้ผมมาตั้งแต่แรกอยู่แล้วนี่.. “ ไม่รู้ว่าเพราะความน้อยใจ หรือความผิดหวังงี่เง่าอะไรที่ทำให้ผมพูดแบบนั้นไป.. แต่พี่เบิร์ดก็หัวเราะเบาๆรับ
    “..อืม..นั่นสิน่ะ..ไม่เคยทำอะไรหรอก..”
    “..ทุกคนก็ด้วย ไม่เห็นมีใครจะทำอะไรให้ผม ไม่มีใครใจดีด้วยซักคน..” แต่ผมกลับไพล่ไปคิดถึงเรื่องที่เคยเจอะเจอกันมา และคำพูดของคนตรงหน้า ที่บอกว่าผมมันตัวซวย..ผมที่ทำร้ายพวกเขาโดยไม่รู้ตัว..
    “..อือ...ใช่ๆ...”
...แต่พอคิดว่าจะต้องไปอยู่ที่ไหน..กับใครไม่รู้..และ...จะเจออะไรไม่รู้
    “....แต่ผมก็ไม่อยากไปนี่...”
    “...งั้นก็เลือกซะสิ..ว่าจะทำหรือไม่ทำ..” พี่เบิร์ดถาม แล้วมองหน้าผมที่นิ่งเงียบ..เขาทอดสายตาออกไปมองรอบๆห้องขังสี่เหลี่ยมอย่างเลื่อนลอย..แล้วถอนใจเบาๆ...
    “..ยอมรับซะเถอะ..ว่ามึงน่ะ...กลายเป็นของเล่นให้คนอื่นไปแล้ว..”
   “...น่าสมเพชตัวเองชะมัด...” ผมหัวเราะขื่นๆออกมา..
   “..อืม...”
   “.................”
   “..แล้วจะเอายังไง..มึงจะเลือกทางไหน?..”
...ผมมองหน้าคนพูด..ในสมองกำลังครุ่นคิดอย่างจริงจังกับคำถามนั้น......จะยอมทำตามไหม?..
   “..แค่ให้รู้ว่ายอมอยู่กลุ่มเดียวกัน..ทำไม..ต้องให้ทำถึงขนาดนั้น..” ผมถามออกมาอย่างไม่เข้าใจ หัวสมองปวดหนึบกับทางเลือกที่ไร้เหตุผล
“..แค่ให้รู้ว่าอยู่ฝ่ายไหน..ทำไมต้องทำ...ไม่เข้าใจ..”
   “..กูบอกแล้วไง..ว่าเป็นแบบนี้...เพราะอะไร” พี่เบิร์ดลุกขึ้นช้าๆ แล้วหันมามองหน้าผม
“..ที่กูจะพูดก็มีแค่นี้... ตอนนี้มึงก็รู้แล้วมั้ง ว่าตัวเองอยู่ในฐานะไหน..”
“...ตัวพนัน..ตัวหาผลประโยชน์...”..ผมแสยะยิ้มหยัน..อย่างนึกสมเพช...
“...รู้ตัวก็ดี...”
“..ถ้าผมไม่ทำ...ทุกคนจะเดือดร้อนไหม.?.. ” คนฟังขมวดคิ้ว หันมามองหน้าผม ด้วยสีหน้าครุ่นคิด..
  “..ก็แค่ไอ้โตล่ะมั้ง..ที่ต้องเจอดี..แต่มึงจะสนใจอะไรล่ะ ยังไงมันก็ทำมึงซวยไม่ใช่เหรอ..”
   “..แล้วคนอื่น... ” ผมปัดความตกใจของตัวเองออกไป ถามหาคนอื่นๆ..คนอื่น..ที่ไม่ใช่คนใจร้ายแบบนั้น..
    “..ไม่...ถ้าตราบใดที่มึงไม่ไปอยู่กับไอ้กันย์..”พี่เบิร์ดว่า ก่อนจะถลึงตาใส่ทันที
“..แต่อย่าคิดน่ะ ว่าไปอยู่กับไอ้กันย์แล้วจะรอด..ไม่ว่าอยู่กับใคร ยังไง สิ่งที่มึงต้องทำก็คือแบบนี้นั่นแหละ..”
   “..ผมรู้...”..ได้แต่ยิ้มเยาะหยันตัวเองไปพลางๆ..
   “...แล้วจะเอาไง...”
...ผมมองหน้าคนถาม..คิดทบทวนถึงสิ่งที่ได้ยินได้ฟังมา....นับแต่ที่เขาบอกว่า..ทุกคนเข่ามาหาผมและทำดีกับผมเพื่อประโยชน์ที่ตัวเองจะได้รับ....บอกว่าคนๆหนึ่งที่ผมตามต้อยๆอยู่ทุกวัน ยอมให้ผมอยู่ข้างๆเพราะคำสั่งของใครอีกคน..ที่ผมไม่รู้จัก.......และทางเลือก..ที่ผมต้องเลือก..ระหว่างฆ่าคนที่ผมไม่รู้จัก...ไม่มีความแค้น...ไม่ได้มีอะไรต่อกันเพื่อให้ตัวเองได้รับการยอมรับ และได้อยู่ที่นี่...ที่เดิม กับคนกลุ่มเดิม....กับการไม่ยอมกระทำ..และต้องเจอกับสิ่งที่แย่กว่า..ที่ไม่รู้ว่ามันคืออะไร..
   “.ถ้าอีกสามอาทิตย์..มึงยังทำงานให้กูไม่ได้..มึง...ก็อยู่กับกูไม่ได้.. ”
   “หา...?... ”
  “..ถ้ามึงทำงานให้กูไม่ได้...ทำ เลวให้กูเห็นไม่ได้..มึงจะโดนย้ายไปอยู่แดนอื่น..กับ...”
  “ กับคนอื่น..ที่...จะทำกับมึง ไม่ต่างกับ..ที่ไอ้เมฆเคยเจอ..”
  “..มึงต้องออกไป..จากที่นี่...ไปอยู่กับคนอื่น ที่เขาจะเอามึงอยู่.. ”
  “..มึงไม่ใช่เด็กแล้ว..อย่าให้กูพูดหลายรอบ..ถ้ามึงทำได้ มึงก็ได้อยู่..ไม่ใช่กับกูก็ได้ จะกับไอ้ทินไอ้แม้กไอ้วิทย์หรือ
ไอ้กันย์ก็แล้วแต่..ถ้ามึงทำ มึงก็ได้อยู่ตรงนี้..แต่ถ้าทำไม่ได้..มึงก็จะได้ไปอยู่กับคนที่ ไม่บังคับมึง คอยดูแลมึง เอาใจใส่..มันก็อาจจะดีกับมึงก็ได้นี่.......คำพูดของคนบางคนดังขึ้นมาในสมองของผม..อาจจะดีกับผม..งั้นเหรอ?..
คนที่พี่เบิร์ดบอกว่าไม่ได้หวังดีกับผมจริงๆ บอกว่าถ้าผมทำไม่ได้..ก็ต้องไปอยู่กับคนอื่น..คนอื่น..ที่ไม่บังคับผม..ที่ดีกับผม..ที่ไม่ทำร้ายผม.....มันจะมีจริงเหรอ?..คนแบบนั้น...
   “..ถ้าทำไม่ได้..ต้องไปอยู่กับใครน่ะ..?..”
   คนฟังทำหน้าตาประหลาดๆใส่ทันที่ที่ได้ยินคำถามนั้น สีหน้าแหยงๆของพี่เบิร์ดทำให้ผมคิดว่าคน ดีๆ ที่พี่โตพูดถึง..มันคงไม่ได้ดีอะไรนักหรอก
   “...เอ่อ...ผู้พัน...”
   “..ใครล่ะ?..ชื่อผู้พัน..หรือเป็น...ผู้พัน..”ประโยคหลังผมก็ถามประชดประชันไปแบบนั้น เพราะมันเป็นไปไม่ได้..
   “..ผู้พันเป็น...” พี่เบิร์ดยังมีสีหน้าอิหลักอิเหลื่อเหลือจะกล่าว“..เป็นมือขวาของเจ้านายไอ้โต..ก็เจ้านายกูและมึงด้วยนั่นล่ะ..เป็นนักโทษในเรือนจำพิเศษ..”
   “..คิดว่าถ้าผมไปอยู่กับคนๆนั้น...อยู่กับผู้พัน..จะดีมั้ยล่ะ?..”ผมถามออกไป
   “...ไม่รู้สิ...บางทีมึงอาจจะชอบก็ได้...”

pkclub2146

ขอบคุณมากคร้าบ

manza555

ขอบคุณครับ

wsdonin

ขอยคุณมากคับ

xiah01

แต้งกิ๊วคับผม

mario401

ขอบคุณมากมายครับผม

poomza

ขอบคุณมากนะ

poomza

ขอบคุณมากนะ

sparkmankung

ขอบคุณครับ

GunGuy

ขอบคุณมากคร้าบ

Klong

ขอบคุนครับ

snooperio

ขอบใจมากมากครับ

KillTi

สุดยอดเลยอ่ะคร๊าฟ

tarsii

ขอบคุณมากนะ

Benz_omo

ขอบคุณนะคับ

wi2

ขอบคณมากครับ

Bigdor7

เนื้อเรื่องละเอียดแยบยลมากครับ

iamalegend

ติดตามครับ

pt200

ขอบคุณครับ

4_NAY

อยากเป็นคนดีก็ไม่ได้ด้วย