มีเสียงหายใจถี่ๆของแก๊บและของผม สลับออกมาตลอดเวลา ในความเงียบ ทำให้รู้สึกว่าแต่ละคนหายใจได้เสียงดังมาก ซึ่งการมีคนมาชักให้มันก็รู้สึกดีจริงๆนะสัมผัสจากคนอื่น มันรู้สึกแปลกๆ ไม่คุ้นยังไงไม่รู้ และยิ่งชักไปเรื่อยๆเหมือนตัวเราสองคนยิ่งขยับเข้าหากันเรื่อยๆโดยไม่ได้ตั้งใจจนในที่สุดจมูกผมก็ไปชนเข้ากับไหล่ของแก๊บถึงตอนนั้นผมก็ปล่อยตัวตามสบายซบลงที่ไหล่ของแก๊บ ซึ่งแก๊บก็เหมือนจะไม่ว่าอะไร..
การทำแบบนี้ทำให้ผมได้สัมผัสกับกลิ่นตัวของแก๊บอย่างเต็มที่ไม่รู้กลิ่นอะไรมั่งแหละตอนนั้น น้ำยาปรับผ้านุ่ม หรือแป้ง หรือโรลออนหรือกลิ่นตัวล้วนๆ ก็ไม่รู้ แต่มันหอมจนตัดสินใจสะเอาหน้าซุกไว้อย่างนั้นและไม่นานหลังจากนั้นแก๊บก็ทำเหมือนกันแต่แก๊บใช้อีกมือที่ว่างอยู่เข้ามากอดตัวผมเอาไว้ด้วยทำให้ผมก็กอดกลับไปเหมือนกัน ซึ่งผมสัมผัสได้ถึงปลายจมูกที่ได้ไปอยู่บริเวณคอใต้ท้ายทอยผมเรียบร้อยลมหายใจที่เคยรับรู้ได้ห่างๆ แต่ตอนนี้มันได้พุ่งลงบนตัวของผมเต็มๆแล้วเหมือนกับแก๊บก็พอใจที่จะสูดกลิ่นจากตัวผมไปเช่นกัน
เราสองคนอยู่ในท่านี้ได้ไม่นาน ผมก็รู้สึกว่า มันจะถึงเวลาของผมแล้วซึ่งไม่รู้ว่าแก๊บใกล้หรือยัง (แต่ส่วนตัวผมก็อยากเสร็จก่อนนะเสร็จทีหลังมันจะกดดัน 555) ความเสียวจากด้านล่างๆ ค่อยๆเพิ่มระดับขึ้นการบีบรัดของกล้ามเนื้อ มันกระตุกๆ เสียวๆ เป็นจังหวะๆ จนถึงจุดจุดนึงที่ผมกอดแก๊บแน่นมาก ใบหน้าก็กดไว้ที่ไหล่แก๊บ แล้วผมก็ปล่อยน้ำออกมา..มันออกมาเยอะมาก จนรู้สึกได้ถึงแรงดันของน้ำที่พุ่งผ่านจู๋ออกมา ....มันพุ่งไปด้านหน้า เปรอะเสื้อและขาของแก๊บ แก๊บสะดุ้งเล็กน้อย แต่ก็ไม่ได้ว่าอะไรและได้เปลี่ยนจากการชักของผมเป็นเพียงการลูบไปมาซักพัก แล้วเอามือที่เคยชักให้ผมมากอดผมอีกมือหนึ่ง ส่วนผมก็ยังชักให้แก๊บต่อไป ไม่นาน แก๊บก็กอดผมแน่นขึ้นหายใจถี่ขึ้น ผมรับรู้ได้ถึงจมูกแก๊บ ที่กดลงบนคอผม แล้วแก๊บก็ปล่อยน้ำออกมา.... เต็มเสื้อคนที่มันกำลังกอดอยู่ น้ำของแก๊บก็ออกมาเยอะมากเช่นกันจนมันเปียกทะลุเสื้อเข้ามา ทำให้รู้สึกถึงน้ำอุ่นๆได้เลย แก๊บยังคนกอดผมแล้วหายใจแรงๆอยู่ไปหลายวินาที
ความเงียบเกิดขึ้นอีกครั้งบรรยากาศเริ่มอึมครึม เรื่องที่พึ่งผ่านไปมันทำให้หัวใจของเราสองคนเต้นโครมครามจริงๆ สำหรับผมตอนนั้น ผมกลัวหลังจากก้าวออกจากห้องน้ำห้องนี้ไปความสัมพันธ์เราจะไม่เหมือนเดิม ส่วนของแก๊บ มันคงสับสนน่าดู ว่าทำอะไรอยู่วะเนี่ยเวลาผ่านไปไม่นานเท่าไหร่ แก๊บก็ปล่อยผม แล้วหันไปทางโถสุขภัณฑ์,,,,,,,,,,,,,,,,,,,แล้วมันก็ฉี่ = = (ลืมไปแล้วว่าที่เดินมากันเนี่ยมาเพื่ออะไร)ส่วนผมก็ยืนเอ๋อทำอะไรไม่ถูก ก่อนจะตัดสินใจ เอาขันตักน้ำให้อ่างข้างๆ มาล้างปืนพกที่พึ่งปล่อยกระสุนออกไปจนเลอะเทอะและล้างคราบน้ำของแก๊บ ที่สาดมาเต็มเสื้อเลย กลิ่นน้ำแก๊บมันคลุ้งขึ้นมาเลยตอนเอาน้ำมาล้างๆออก
ผมก็ล้างยังไม่ได้ซักเท่าไหร่แก๊บที่เหมือนจะยืนมองผมมาซักพัก ก็พูดคำแรกออกมา หลังจากเงียบไปนาน “ขอขันแป๊ปดิวะ” ซึ่งผมก็ให้มันไปอย่างว่าง่ายโดยยังไม่รู้จะพูดอะไร ซึ่งแก๊บมันก็เอาไปราดฉี่มันนั่นแหละไม่มีชักโครกนี่นาจากนั้นมันก็เริ่มตักน้ำมา เหมือนจะเริ่มล้างเสื้อมันบ้าง
“เชี่ยยยแทนเลอะสัดอ่ะ” แก๊บพูดออกมาด้วยน้ำเสียงที่เป็นธรรมชาติ และรู้สึกคุ้นเคยสำหรับผมมันทำให้ผมสบายใจขึ้นมากจริงๆ ว่าเราน่าจะเป็นเหมือนเดิมหลังจากวันนี้
ส่วนสำหรับคราบเลอะเทอะที่แก๊บมันบ่นเท่าที่ผมเห็นมันก็จริงๆแหละ ผมยิงมันไปทั้งเสื้อทั้งไหลไปขามันด้วย 555 “ยังกับกูไม่เลอะงั้นล่ะสัด” ผมด่ามันสวนกลับไป ด้วยอารมณ์ข้างในที่รู้สึกโล่งใจที่เราคุยกันได้เป็นธรรมชาติเหมือนเดิม
หลังจากปะทะคารมกันนิดหน่อยแบบใช้เสียงเบาๆกลัวคนได้ยินของเราสองคน ผมกับแก๊บก็เปลี่ยนกันใช้ขันล้างตัวของเราจน(รู้สึกว่า)สะอาดแล้วเราก็หันไปหยิบกางเกงที่แขวนอยู่มาใส่กัน โดยที่ตัวเปียกๆยังงั้นแหละไม่มีอะไรเช็ดนี่หว่า = =
“ทำไมไม่ใส่กางเกงในวะ มันไม่หวิวๆ เหรอ” ผมถามมันเพราะผมเป็นคนที่ไม่ใส่กางเกงในไม่ได้ไม่ชินเลยแม้แต่ตอนนอนก็ต้องใส่ (แต่ผมชอบนอนแบบใส่แต่เสื้อกับกางเกงในนอนนะเวลานอนที่บ้าน มันเย็นๆดี 555)
“ตอนนอนกูไม่ใส่ว่ะรู้สึกสบายดี”แก๊บตอบมาพลางค่อยๆสวมทั้งบอกเซอร์และกางเกงนอนไปพร้อมกันในครั้งเดียว
ใช้เวลาแป๊ปเดียวเราก็อยู่ในสภาพเรียบร้อยในชุดนอน ด้านล่างภายใต้กางเกงก็อยู่ในภาวะปกติแล้วจะไม่ปกติก็แต่เสื้อชุดนอน ที่ทั้งสองคนเสื้อเปียกมากๆกับการเกงที่เห็นเปียกเป็นจุดๆ นี่ล่ะ เมื่อผมกับแก๊บออกมาจากห้องน้ำเท่านั้นแหละ ก็ต้องพบกับเรื่องที่ทำให้เราทั้งสองแทบก้าวไม่ออก................ มันเหมือนโลกทั้งใบหยุดหมุนร่างกายหยุดทำงาน....
เพราะข้างนอกมันหนาวมากเสื้อเปียกๆเจอลมแบบนี้เข้าไป ให้ตายเถอะ เราสองคนเดินก้าวฉับๆอย่างรวดเร็วและกลับไปถึงยังโรงนอนได้โดยสวัสดิภาพโดยในระหว่างทางไม่ได้พูดอะไรกันเท่าไหร่ เพราะมันหนาวจนไม่อยากอ้าปาก
เมื่อมาถึงโรงนอนผมและแก๊บตัดสินใจคุ้ยๆ เค้าชุดนอนวันก่อนหน้ามาใส่แทนชุดปัจจุบันที่ทั้งเปียกและน่าจะเหลือคราบอยู่โดยอาศัยความมืดรีบถอดรีบใส่อย่างรวดเร็วขณะที่ทุกคนนอนหลับหมดแล้วก่อนจะกลับไปยังที่นอนและทิ้งตัวลงนอนลงข้างกันเหมือนเมื่อไม่ถึง ชม. ก่อนหน้านี้
“ฝันดีนะสัด” ผมบอกแก๊บ ที่นอนตะแคงลืมตาหันหน้าเข้าหาผม
“เชี่ยยยยย” แก๊บรับคำผมเบาๆ พร้อมกับยิ้มที่เห็นได้อย่างเลือนลางในแสงสลัวแล้วมันก็หลับตาไปพร้อมกับผม .......................................................................................................................................................................... จริงๆเรื่องนี้ผมจะเล่านานแล้วล่ะ แต่ขี้เกียจพิมพ์ พิมพ์ตั้งแต่ยังไมจบจนจบ ม.6ไปแล้ว ฮ่าๆ เรื่องนี้มันก็ผ่านมา 4 – 5 ปีแล้วตอนนี้แก๊บกับผมก็เรียนปี 1 แล้ว แต่อยู่คนละที่กันซึ่งทำให้เราเจอกันน้อยลงมาก อ่อ หลังจากค่ายลูกเสือครั้งนั้นเราก็ไม่พูดถึงเรื่องคืนนั้นอีกเลยและกลับไปเป็นเหมือนเดิมเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น และเหมือนว่าเราจะสนิทกันขึ้นอีก ผมรู้ว่าแก๊บไม่ได้คิดอะไรกับผมแบบนั้นหรอกแต่แค่เป็นเพื่อนแบบนี้ ได้อยู่กับแก๊บ ผมก็มีความสุขจริงๆ 12 ปีที่รู้จักแก๊บ ได้อยู่ข้างๆ ได้หัวเราะ ได้ร้องไห้ได้ดูมันเปลี่ยนเสื้อผ้าเวลานอนที่เดียวกัน ได้อาบน้ำห้องเดียวกันที่สระว่ายน้ำ(5555 เริ่มไม่เกี่ยวนะสองอันหลัง) มันก็ดีที่สุดแล้ว มันมานอนบ้านผมผมไปนอนบ้านมัน คอนโดมัน เป็นไปแบบนี้บ่อยๆจนขนาดมันเอาเสื้อผ้ามาทิ้งไว้บ้านผมเลย 555 ช่วงก่อนจะเปิดเทอมปี 1 ผมก็ไปหาแก๊บเกือบทุกวันเพราะคอนโดมันอยู่ไม่ไกลจากบ้านผมเท่าไหร่ และมีสระว่ายน้ำ ฮ่าๆ ไปว่ายน้ำฟรีกับเพื่อนหลายๆคนประจำ ตอนนี้ก็เจอกันที่โลกออนไลน์ซะส่วนใหญ่ facebookline whatsapp ก็ว่าไป จะเจอกันทีเดือนละครั้งสองครั้งที่นัดเจอกันกับเพื่อนๆโรงเรียนชีวิตส่วนใหญ่ก็ห่างๆกันไปพอสมควร แต่ผมก็จะไม่ลืมเด็ดขาดว่าผมมีเพื่อนคนสำคัญที่สุดที่ชื่อ”แก๊บ”คนนี้เป็นคนสำคัญคนหนึ่งของชีวิตผม
|