OH!! Bad Guy รักร้ายๆของผู้ชายในคุก!! 84

tanya

ถ้าหากว่าซ้ำต้องขออภัยนะครับและขอโทษเจ้าของเรื่องด้วยนะครับเพราะว่าคัดลอกมาอีกที
ความเดิมตอนที่แล้ว
       " พี่โต...
"ผมจิ้มแขนพี่โตที่นั่งคุยอะไรไร้สาระกับพี่ทินและพี่กิตเบาๆทำให้รายนั้นหันมามอง
        "..แล้วเด็กใหม่นี่..มันจะอยู่แกงค์เรารึเปล่า?.."
คำถามผมทำให้คนฟังชะงักส่วนพี่ๆในแกงค์ก็หันมามองหน้าพี่โตเช่นกัน..
"..เออ...." พี่โตรับสั้นๆ พลางนิ่วหน้านิดๆ...
"เฮ้ย มึง...ไอ้เด็กใหม่ มานี่ดิ๊..."
             ผมมองเด็กใหม่ที่สะดุ้งแล้วหันไปมองพี่โตหวาดๆอย่างนึกกังวลกับรอยแผลที่อาจจะเพิ่มขึ้นบนใบหน้าแล้วนึกเวทนา...ทนเอาเหอะครับมึง..เดี๋ยวก็ชิน
        "..คะ...ครับพี่.... " พอโดนกระทืบไปเซทนึง เปลี่ยนไปหงิมเลยทีเดียว ใช้ดีจริงๆนะครับเนี่ย เจ้าเครื่องดัดสันดานด้วยฝ่าตีนเครื่องนี้
        "...มึงชื่อไร...." พี่โตถามสั้นๆ..นั่นสิ กระทืบเขาจนน่วมแล้วยังไม่รู้ชื่อเลย..
         "..เป้..........ครับพี่..." เด็กใหม่หันมามองหน้าพร้อมกับตอบคำถามพี่โตสั้นๆ ผมเพิ่งมองหน้าเจ้าคนนนี้ชัดๆก็ตอนนี้ ถือว่าเป็นคนหน้าตาดีนะครับ ผิวขาวเหลืองๆ ตาคม จมูกโด่งสวย ตัวสูงขายาวเก้งก้าง น่าจะสูงประมาณร้อยแปดสิบเลยทีเดียว ดุแล้วเซ็งครับ..มึงสูงกว่ากูอีกล่ะ..
        "..อือ....ไอ้เป้...... " พี่โตกระดิกตีนไปมาช้าๆ ก่อนจะชี้ไปที่หน้าเด็กใหม่ทันควัน " นวดตีนกูหน่อยสิ..เวลากระทืบมึงจะได้ไม่เจ็บมาก..."
ไอ้เป้ฟังแล้วถึงแก่สะดุ้งเฮือก รอยตีนที่ได้รับท่าจะประทับตราตรึงในดวงจิตไม่หาย..แล้วพี่โตก็ดันไปพูดจาแบบนั้น ใครเขาอยากจะนวดให้เล่า ตาแก่นี่..
        "....กูไม่รู้ว่าข้างนอกนั่น...." พี่โตเปรยขึ้นมาเบาๆ ชนิดที่ว่าคงมีแค่ผม พี่ทินและไอ้เป้เท่านั้นที่ได้ยินพลางหรี่ตาลงช้าๆ
" มึงจะเป็นลูกใคร พ่อแม่มึงจะใหญ่มาจากไหน กูไม่สน..."
         "..แต่จำไว้ ว่าในนี้ กูเป็นใหญ่...ถ้ามึงอยากอยู่ในแกงค์และอยู่ในนี้อย่างมีความสุข  ก็ต้องฟังคำสั่งกู...."
        "...ครับ..พี่โต..." ไอ้เป้รับคำสั่นๆพลางก้มหน้าก้มตานวดเท้าต่อไป ถึงผมมองแล้วจะรู้สึกแย่ไม่น้อยที่พี่โตยังทำนิสัยแบนี้..แต่ก็บอกแล้ว ว่ามันช่วยไม่ได้ ถ้าไม่ข่มมันก็จะกำเริบเสิบสาน ไม่ขู่ก็จะได้ใจ ทางเดียวที่จะรักษาอำนาจไว้ได้ ก็คือต้องควบคุมอย่างเด็ดขาดเท่านั้น..
         "..หน้านิ่วทำไม..? "ปลายนิ้วแตะลงบนหว่างคิ้วทำให้ผมสะดุ้ง..ไอ้เนมชะงัก หันมามองหน้าพี่โตที่เลิกคิ้วเป็นเชิงถาม..
        "..เปล่าครับ..ไม่มีอะไรหรอก.." ผมปฏิเสธสั้นๆ หางตามองเห็นนัยน์ตาเด็กใหม่มองมาด้วยสายตาวาววับยังไงไม่รู้สิ
        "..ฮั่นแน่..หลงไหลในความหล่อของกูล่ะสิ...."
         " หลงตัวเอง..." ผมทำหน้าเหม็นเบื่อใส่พี่โตพลางฟาดมือลงบนไหล่หนาเบาๆอย่างระอาใจ..
            เสียงคุยกันแซ่แซ่งของนักโทษที่เดินเข้ามาในเรือนจำทำเอาผมชะงัก พวกที่ไปดูหนังดูข่าวกันมาเหมือนมีเรื่องอะไรคุยก็ไม่รู้ ถึงได้ส่งเสียงดังกันมาแต่ไกล พี่แมนเดินเข้ามาหาพวกเราที่อยู่ในห้องขังมาก่อนแล้วด้วยสีหน้าแจ่มใส เห็นพี่โตเอนตัวพิงลุกกรงห้องขังโดยที่มีเด็กใหม่นวดฝ่าเท้าให้และผมนั่งอยู่ข้างๆก็หัวเราะเอิ้กอ้าก สีหน้าถูกอกถูกใจ..
       " เป็นห่าไรเนี่ยมึง...เมายาเหรอ?.." พี่โตคว้าหมอนที่อยู่ใกล้มือเขวี้ยงใส่พี่แมนอย่างหมั่นไส้ แต่รายนั้นเบี่ยงตัวหลบทัน ส่วนเจ้าของหมอนผู้น่าสงสารซึ่งเป็นพี่ทินที่นอนติดกับเราก็เริ่มทำเสียงโวยวายไม่พอใจ..
       "...ไม่เมาเนื้อหร๊อก..แต่มีข่าวดีจะบอกต่างหาก.." พี่แม้กหัวเราะร่าพลางนั่งลงข้างตัวพี่โต..
        " ดีอะไร?.." พี่โตถามกลับ ผมก็นั่งฟังด้วยความสนอกสนใจ..
        "...คืองี้..พรุ่งนี้จะมีงานเลี้ยงอีกแล้ว.." งานเลี้ยง?...จะมีคนออกจากคุกอีกแล้วเหรอ? หมายความว่าพี่โตอาจจะนอนไม่หลับอีกคืนแล้วสินะ..พอคิดแบบนี้แล้วหันไปมองหน้าเจ้าตัว เหอๆ หน้าบึ้งแล้วจริงๆด้วย..
         " ใครไปอีกล่ะ.." พี่โตถามกลับสั้นๆ...
         "...เปล่า...งานเลี้ยงแต่งงานต่างหากเว้ย !  กูได้เป็นพิธีกรด้วยนะ 555 " ผมฟังแล้วหัวเราะเหอะ..มองหน้าคนที่เป็นพิธีกรงานแต่งของชาวบ้านแล้วส่ายหัวอย่างระอาใจ..
         "...เออ..พูดถึงเรื่องนี้..พวกมึงไม่คิดจะแต่งงานกันบ้างเหรอ?.." หา...ช๊อทอัพ..อย่ามาทำตัวเป็นพ่อสื่อแถวนี้ครับพี่แมน...
         " นั่นสิ ...จะแต่งงงานกันก็ได้ไม่ใช่เหรอว่ะ?.. "พี่กิตที่เก็บหมอนตัวเองได้แล้วหันมาถามอีกคน นั่นทำให้ผมกับ
พี่โตหันมามองหน้ากันโดยไม่ได้นัดหมาย....
Improbable 3 : แต่งงาน
" พวกมึงแต่งงานกันก็ได้ไม่ใช่เหรอ? "
    หลังประโยคสั้นๆที่ถูกเสนออกมาจากปากของเหล่านักโทษร่วมคุกทั้งหลาย ทำให้เรือนนอนของผมเงียบกริบไปชั่วอึดใจ สายตาหลายคู่มองมายังพวกเราสองคน..มองมาที่ผมกับพี่โต ราวกับจะรอผมขยับตัวเหนียมๆหันไปมองหน้าพี่โตแล้วออกปากว่าแต่งก็ได้ หรือไม่ก็รอพี่โตยิ้มเยี่ยงเทพบุตรแล้วหันมาถามผมอย่างน่ารักว่าจะแต่งกับพี่โตรึเปล่า  และพวกมันก็จะได้เป็นคนส่งเสียงเชียร์ว่า แต่งเลยๆ เหมือนในหนัง
แต่ก็นั่นล่ะ เรื่องพวกนี้มันเหมือนในหนัง เหมือนในละคร หรือนิยายน้ำเน่า ไม่ใช่ชีวิตจริงเสียหน่อย
เพราะสิ่งที่พวกพี่ๆทั้งหลายได้รับ คือการมองหน้ากันอย่างเอือมระอาของผมกับพี่โตเราสองคนร่วมกันถอนหายใจอย่างพร้อมเพรียงและส่ายหน้าทั้งคู่
    " ไร้สาระ " ผมบ่นออกมาสั้นๆ อย่างไม่คิดจะสนใจ
     " แต่งทำไม ? ไม่แต่งแล้วพวกมึงไม่รู้รึไงว่าไอ้เนมเป็นเมียกู "พี่โตว่าพลางส่ายหัวยิก แต่ใจความทำให้ผมออกแรงทุบเข้าพี่แกเสียอั่กหนึ่ง โทษฐานกล่าวคำต้องห้าม..พูดคำว่าเมียที่ผมไม่อยากได้ยิน
    "โห..พี่ ไม่คิดจะยกไอ้เนมเป็นเมียออกหน้าออกตาบ้างรึไง โอ้ย ! " พี่แมนที่กำลังทำหน้าที่เป็นพ่อสื่อ ถูกผัวเขวี้ยงหมอนใส่หัวฐานยุ่งไม่เข้าเรื่อง รายนั้นมองหน้าผมอย่างเคืองๆแล้วเหวี่ยงหมอนกลับมาให้อย่างหงุดหงิด
    " งานแต่งที่พวกมึงว่ากันน่ะ พี่โตขยับขาไปพาดตักเด็กใหม่เสียผลั่วะหนึ่งแล้วเริ่มบ่น "จัดไปก็เท่านั้น เองพวกนี้มันสำหรับไอ้พวกที่ไม่มีปัญญาคุมเมียตัวเองมากกว่า ต้องแต่งให้ชาวบ้านรู้ไง จะได้ไม่มีใครมาแย่ง "
    " แนะ .....แสดงว่าพี่คิดว่าคุมไอ้เนมอยู่ " พี่ทินหันมาถามยิกๆ สีหน้าเริงร่า
    " มันเคยคิดจะไปเอาผัวใหม่ที่ไหนรึไง ? "ว่าแล้วก็ยกยิ้มมุมปากอย่างเหนือกว่า และเอามือมาโยกหัวผมเล่นเบาๆ เหอะ ไม่ต้องมาทำยิ้มย่องนะครับพี่โต ไอ้เนมไม่ไปหาเรื่องใส่ตัวด้วยการไปหาใครมากิ๊กด้วยหรอกเว้ย แค่คนเดียวยังนึกเสียใจไม่หาย ว่าไปรับปากทำไม รับปากไปแล้วโดนทำร้ายประตุหลังซะขนาดนี้..
     " จุ๊ๆ...วางใจมากเข้าระวังไว้นะพี่ " ไอ้พี่ทินครับ มึงจะมายุแยงตะแคงรั่วหาอะไรครับพี่ ขนาดไอ้เนมไปยืนคุยกับคนอื่นเกินสิบนาทีพี่โตแม่งก็ทำสายตาอาฆาตใส่แล้ว จะมาใส่ร้ายว่าผมมีโน่นมีนี่ให้โดนตีนทำเพื่อ..
     " เงียบไปเลยห่า ... เมียมึงนอกใจแล้วอย่ามาใส่ไคล้เมียกู " พี่โตเอามือผลักหน้าผากพี่ทินเสียทีหนึ่งโทษฐานปากหมา ก่อนจะหันมากอดเอวผมไว้อย่างเป็นเจ้าข้าวเจ้าของ
     " เออ...ว่าแต่ที่แต่งกันมันใครน่ะ " ผมถามสั้นๆอย่างอยากรู้..
     " อ้อ...ไอ้โน๊ตไงมึง ไอ้โน๊ตกับไอ้ตั้มที่นอนอยู่ห้องใกล้ๆนี่.." พี่ทินบอก ทำเอาผมฮาก๊าก เมื่อนึกถึงเรื่องของสองคนนี้ กับไอ้โน๊ต เจ้าของประโยคอมตะ  ตั้มเมียรักของโน๊ต  ไม่รู้ว่ามันเป็นลิเกเก่ารึว่ายังไงเวลาพูดถึงแฟนตัวเองล่ะหวานอย่างโน้นอย่างนี้ มันจะขึ้นต้นประโยคเมื่อพูดถึงเมียมันว่า  ตั้มเมียรักของโน๊ต... อย่างโน้นอย่างนี้ จนโดนล้อไปทั้งแดน...
    ส่วนเรื่องการแต่งงานในเรือนจำ หลายคนอาจจะงงว่ามีด้วยเหรอ? มีสิครับ ถึงจะเป็นนักโทษชายก็เถอะ มันจะเกิดขึ้นก็ต่อเมื่อนักโทษสองคนนี้มันรักกันจริงจังจนถึงขั้นอยากใช้ชีวิตร่วมกัน เรื่องพิธีอะไรก็มีไม่มากหรอกครับ ก็แค่ประกาศบอกคนในแดนเดียวกัน แล้วจัดงานเล็กๆน้อยๆ เอาพวกขนมนมเนยอะไรมาแจกกินกัน แถมยังมีผู้คุมมาเป็นสักขีพยานด้วนนะครับ.. ร่วมรับรู้และช่วยประกาศไปในตัวว่าห้ามใครมายุ่งกับไอ้สองคนนี้อีก
    " นึกไงมันถึงจะแต่ง กุเห็นพวกมันเอากันมาตั้งหลายปีแล้ว " พี่โตออกปากถามสั้นๆอย่างอยากรู้ ในคำถามที่ผมก็สงสัยเช่นเดียวกัน
    " อ๋อ ก็เมื่ออาทิตย์ก่อนไงพี่ " พี่แมนเล่าให้ฟังด้วยสีหน้ารื่นรมย์ " ไอ้ตั้มน่ะ โดนพวกแดนอื่นลากไป แล้วไอ้โน๊ตพอมันรู้เรื่อง วิ่งตาตื่นไปโวยวายจนโดนซ้อมมาอีกราย มันเลยไม่พอใจ ประกาศแต่งงานไม่ให้ใครกล้ามาลากเมียมันไป
เลย "
     " พรุ่งนี้บอกพวกมันห้ามเสียงดังกันหลังเที่ยงคืนล่ะ ไม่งั้นกูเอาตาย " พี่โตสั่งสั้นๆด้วยท่าทีหงุดหงิดไม่น้อย
     " อะไรเล่าเฮีย..นี่มันงานเลี้ยง... " พี่ทินโวยกลับอย่างไม่เข้าใจ
     " งานเลี้ยงมึง แต่เวลานอนกู ...ไปๆ พอแล้วนอนได้แล้วพวกมึง กูง่วง " ว่าแล้วพี่โตก็สะบัดฝ่าตรีนที่ถูกบีบนวดออกจากอุ้งมือเด็กใหม่แล้วไล่ให้ทุกคนไปนอน  พวกผมจึงเริ่มปูผ้านอนอะไรกันไปตามเรื่อง..
   สามทุ่มแล้ว ไฟในเรือนนอนก็ปิดลง เหลือแต่แสงจากหลอดไฟอันใหญ่หน้าประตูห้องขัง ผู้คุมเดินเข้ามาตรวจการเงียบๆรอบหนึ่งแล้วก็ไปยืนประจำอยู่หน้าประตูใหญ่ของเรือนอนเช่นเดิม
      ผมนอนซุกอกพี่โตอย่างเคยชิน ขณะที่แว่วเสียงสวบสาบขยับตัวและเสียงพูดคุยเบาๆรอบทิศ
   ".. ง่วงรึยัง? " พี่โตก้มลงถามเบาๆ ผมส่ายหัวช้าๆแล้วเงยหน้าไปสบตาพี่โตท่ามกลางความมือสลัวเป็นเชิงว่า
"มีอะไร"
   "  ไม่อยากแต่งกับกูจริงอ่ะ " เอ๊า...เหมือนจะชัดเจนแล้วก็ยังไม่ชัดเจนอีก..จะอะไรกับเรื่องแต่งงานนักครับพี่โต..
    " อะไรเล่า...ตัวเองเป็นคนบอกแล้วไม่ใช่รึไง " ผมถามกลับสั้นๆ พลางเอื้อมมือไล้กระดุกไหปลาร้าที่แข็งนูนออกมาเด่นชัดของคนตรงหน้า..
    "  อ้าว...ก็ถามเผื่ออยากแต่งไง จะให้ประกาศพรุ่งนี้เลยก็ยังได้น่ะ หือ..." ว่าพลางหัวเราะใส่หูผมหึหึ แหม อย่ามาเสนอเลยครับพี่โต ฟังดูก็รุ้ว่าจะล้อกันเรื่องนี้ ไอ้เนมไม่ตกหลุมพรางหรอก
     "  ไม่เอาหรอก พี่โตแก่ไป ไม่แต่ง " ผมว่าพลางหัวเราะหึหึ ตอนนี้ผมอายุยี่สิบเอ็ด ส่วนพี่โตน่ะเหรอ  ปาเข้าไปยี่สิบหกแล้ว..
     " อะไรนะ ...แก่เหรอ ? เดี๋ยวเถอะมึง ไอ้เนมไม่แก่บ้างให้รู้ไป " พี่โตอ้าปากงับหูผมเบาๆเป็นเชิงหยอกล้อ ผมหัวเราะเบาๆเมื่อถูกจี้เอวไม่เบานัก แต่ดิ้นไปได้ไม่นาน มือของพี่โตก็ออกแรงกดแขนผมไว้แล้วบีบเบาๆ..
        ตาสบตาแค่ มองเห็นแววตาวาววับผมก็เข้าใจดี ไอ้เนมเหล่มองคนในเรือนนอนที่ผมรู้ดีว่าพวกมันยังไม่หลับ แต่ก็ทำหลับๆไปซะจะได้หมดเรื่อง จะแอบดูแอบฟังงั้นสิ หึหึ ฝันไปเถอะ..
      " อา...พี่โต  เดี๋ยว " ผมร้องห้ามเบาๆเมื่อพี่โตลากมือขึ้นไล้และบีบแผ่นอกเบาๆอย่างเย้าหยอก..
      " หือ... " พี่โตหรี่ตาลง ครางถามสั้นๆ
      " ในห้องน้ำนะ.." ผมต่อรอง ถึงสถานที่จะไม่ดีแต่ขอแค่ไม่อุจจาดก็พอล่ะฟ่ะ
       " ไม่เอา..เหม็น..ที่นี่แหละดีแล้ว " พี่โตทำท่าไม่ยอมและเริ่มจะเอาผ้าห่มมาคลุมโปงอย่างเคย..
       " งั้นห้ามถอดนะ " ผมบอก ซึ่งพี่โตก็รับคำเบาๆ ละมือที่ทำท่าจะถอดเสื้อผมออกแล้วเปลี่ยนเป็นสอดมือเข้าไปในกางเกงแทน  ผมขยับตัวพิงลูกกรงไว้ในท่ากึ่งนั่งกึ่งนอน เม้มปากแน่นเมื่อพี่โตเริ่มจัดการถอดกางเกงออก ผมกวาดสายตามองรอบห้องขังอีกครั้ง ก่อนจะสะดุ้งเฮือก ตัวแข็งทื่อ..
    " อะไรว่ะ ! " พี่โตเงยหน้าขึ้นมาถามอย่างหงุดหงิดไม่น้อย เมื่อถูกผมทุบไหล่เต็มแรง ไอ้เนมรีบพยักเพยิดไปทางมุมหนึ่งของห้องขังอย่างรวดเร็ว พี่โตมองตาม ซึ่งนั่นทำให้เราสองคนได้เห็นร่างของผู้ชายคนหนึ่งหันมามองเราสองคนด้วยนัยน์ตาวาววามเหมือนแมว..
    ตุ๊บ !
    " ไอ้ห่า ! "มองหาพ่อมึงรึไง ! "  เสียงโวยวายของพี่โตดังลั่นแดนสิบสอง พร้อมกับหมอนที่เขวี้ยงไปใส่น้องใหม่เต็มแรง ไอ้เนมกระพริบตาปริบๆมองพี่โตที่เดินเข้าไปโวยหาเรื่องเด็กใหม่อย่างระอาใจ แต่ก็นึกดีใจที่อย่างน้อย..คืนนี้ผมก็ไม่ต้องเจ็บตัว..
   ส่วนเด็กใหม่ที่กำลังโดนพี่โตเอาฝ่าเท้านวดหน้าอยู่..ก็...ถือว่าเป็นคราวซวยของเอ็งนะ....
ผมหรี่ตาลงช้าๆ ก่อนจะเอาหน้าซุกหมอน หลับตาลงท่ามกลางเสียงหัวเราะขบขันของคนในเรือนนอนและเสียงโวยวายของพี่โตที่ดังเข้ามา.. พรุ่งนี้อย่ามาบ่นว่านอนไม่พออีกแล้วกัน...
      เสียงหัวเราะปนโห่ฮาของเพื่อนร่วมห้องขังดังลั่นมาตั้งแต่ตกบ่าย ทุกคนมีสีหน้ารื่นรองรอคอยงานฉลองที่จะเกิดขึ้น ส่วนพี่โตน่ะเหรอครับ..หน้าบูด และชอบมองผมด้วยสายตาทื่อทำเอาหนาวสันหลัง มันเป็นความผิดผมเหรอครับ ที่เด็กใหม่มันทะลึ่งนั่งมองคนเขาจะอะไรกัน แล้วทำพี่หงุดหงิดไปกระทืบมันน่ะหา ไม่เห็นเกี่ยวกับไอ้เนมสักนิด
      หลังบ่ายสี่ที่รอคอยก็มาถึงในห้องดูโทรทัศน์นั่นแหละครับ กลายเป็นที่ฉลองงานแต่งซะนี่ไอ้สองเจ้าบ่าวมันไปขอร้องผู้คุมใช้ห้องและฉลองแบบนหน้าด้านๆได้มากระทั่งเครื่องขยายเสียง ที่ทำให้ไอ้พี่แมนพ่อสื่อพ่อชักที่ตอนนี้มันเพี้ยนหนัก ไปทำตัวเป็นโฆษกงานแต่งเขาพล่ามพิธีการอะไรมากมายราวกับงานแต่งจริงๆของบ่าวสาวที่จัดในโรงแรมท่ามกลางเสียงเฮฮาของเหล่านักโทษในแดนสิบสอง..

ptc

น่าสนใจจัง

ptc

น่าสนใจจัง

บอลรัก

ขอบคุณครับผม

manza555

ขอบคุณครับ

wsdonin

ขอบคุณมากคับ

mario401

ขอบคุณมากมายครับผม

poomza

ขอบคุณมมากนะครับ

GunGuy

ขอบคุณมากครับ

Klong

ขอบคุนครับ

snooperio

ขอบใจมากมากมากคับ

KillTi

สุดยอดเลยอ่ะคร๊าฟ

tarsii

ขอบคุณมากนะ

wi2

ขอบคุณมากครับ

iamalegend

ขอบคุณครับ

pt200

ขอบคุณครับ

4_NAY

มีงานแต่งงานด้วย

pt200

ขอบคุณครับ

Ohmkungz123

ข่อมคับ

Ohmkungz123

ข่อมคับ