ให้รักมาพบกันและจะรักเธอตลอดไป # 5 (ตอนจบ)

tanya

ถ้าหากว่าซ้ำต้องขออภัยนะครับและขอโทษเจ้าของเรื่องด้วยนะครับเพราะว่าคัดลอกมาอีกที
ความเดิมตอนที่แล้ว
“ช่างมันเถอะ มันคงไม่อยากได้กูหรอกมันอยากได้ควยกูมากกว่า”
555 เสียงหัวเราะของแม็กกับเพื่อนก็ดังขึ้นลามก ที่สุด ซักพักแม็กก็เดินไปเข้าห้องน้ำ ผมไม่ได้ตามไปหรอกนะ
ไม่อยากเป็นที่สังเกตุ ตอนแม็กไม่อยู่ผมจึงถามเรื่องแฟนเก่าแม็กจากเพื่อนของแม็กก็ได้ความว่าแม็กเคยมีแฟนแล้วตอน
ปวส1. แล้วจู่ๆผู้หญิงก็มาขอเลิกเพราะไปมีแฟนใหม่ ตั้งแต่นั้นมาแม็กจึงไม่ค่อยร่าเริงเท่าไร(โธ่นึกว่าเรื่องอะไร ไม่เป็นไรนิ
ก็ได้เจตมาปลอบใจแล้วไง)
เอ..ทำไมแม็กเข้าห้องน้ำนานจังนะขออนุญาตเดินไปดูหน่อยเถอะ นั่นแม็กกับเด็กเสริฟคนนั้นไง อ๋อพอลับหูลับก็ออกลายเลยนะ เดี๋ยวเหอะผมเดินกลับมาที่โต๊ะที่ยังก็โกรธนะครับแต่จะรอถาม ก็แม็กบอกเองนี้ว่ามีอะไรให้ถามอีกซักพักแม็กก็เดินมา
“ไงได้เบอร์รึยัง” แต่ถามนอกประเด็นไปหน่อย
“อือ ได้ละ มึงรู้ได้ไง”
“ก็ตามไปดูพฤติกรรมคนบางคน ขนาดอยู่ด้วยยังขนาดนี้ ถ้าลับตาจะขนาดไหน”
“ฮึ ๆ ถ้ามึงไม่อยุ่ด้วยเหรอกูพามันไปเย็ดแล้ว” ไอ้คุณพี่แม็กพูดแบบนี้เดี๋ยวสวย
“มึงหวงกูเหรอ” เข้าล็อก อย่างนี้ต้องแกล้งงอน
“ใครบอกว่าหวง อยากได้ก็เอาเลย”
“จริงเหรอ ปากให้ตรงกับใจนะ ปากพูดได้แต่หน้ามันฟ้องว่าหวงนะ”
“ใครจะไปหวง ไม่ได้เป็นอะไรกันซักหน่อย”
“ดี งั้นกูจะสมพรปากมึง ไม่ได้เป็นอะไรกันใช่ไหม” แม็กเรียกน้องคนนั้นเข้ามาหา แล้วก็หอมแก้มเลย จากนั้นก็หันมาหยักคิ้วให้ผม เพื่อน ๆ ทุกคนส่งเสียงเชียร์กันเรียวกราว
“ไอ้-เอี้ย-แม็ก ไอ้นี้เมื่อกี้บอกไม่สนใจตอนนี้เอาใหญ่เชียวนะมึง ไม่เสียชื่อเสือแม็กเลยนี้ 555” ไม่สน ฮือ ๆ ไม่สนเชิญเลยตามสบายเลย ผมพยายามที่จะไม่มอง แต่มันซึ่งหน้าเหลือเกินใครจะไปทนไหว ไม่ใช่พระอิฐพระปูนนี้ อยากได้ก็เอาไปเลย แม็กพาน้องคนนั้นแยกไปนั่งอีกโต๊ะ ที่นี้เขาไม่ให้เด็กเสริฟทำงานกันรึงัยปล่อยให้มานั่งล่อแฟนชาวบ้านเขาอยู่ได้ คนของเราก็ใช่เล่น โอกาสที่แม็กไปคุยกับเด็กเสริฟคนนั้นผมก็ลาเพื่อน ๆ แม็กแล้วเดินออกจากร้านไปแม็กคงไม่ทันสังเกตุ ผมเดินออกจากร้านมาก็โบกรถไปเที่ยวคนเดียวที่เธคที่ผมมักจะไป กินเหล้าให้ตายกูคืนนี้ ผมมาถึงเธอก็ตั้งหน้าตั้งตากินเหล้า มีแฟน แฟนก็ไม่รัก เสียงโทรศัพท์ดังขึ้นแม็กโทรเข้ามา ไม่รับ จะทำไม ประมาณ 6 ครั้งที่แม็กโทรเข้ามา ผมก็ไม่รับ งอน โกรธ กินเหล้า โกรธ งอน กินเหล้า เมาได้ที่ผมก็ลุกไปเต้น ๆ โดยหารู้ไม่ว่ามีสายตาคู่หนึ่งกำลังมองมาที่ผมอย่างอาฆาตและพยาบาท พอถึงจังหวะ สโลว์ ผมก็กลับมานั่งที่โต๊ะ อยากร้องไห้แต่มันก็ร้องไห้ไม่ออก พั๊ว มีคนมาตบหัวผมผมหันไปทันที
“สัตว์เอ๊ย” อุ๊ย.....แม็กนี้มาได้ไง เดี๋ยวเรากำลังโกรธอยู่นี้ ผมหันหลังกลับทันที แม็กเข้ามายืนประชิดตัวผมแต่ไม่พูดอะไร
ผมจึงมองหาเหยื่อแล้วก็เจอผมยกแก้วไปชนกับกระเทยโต๊ะข้าง ๆ กระเทยพวกนั้นก็ช่างเป็นใจเหลือเกินพอผมยกแก้วชน
แค่นั้นละครับเอามือมาโอบกอดผมไว้เลย แม็กเดินเข้ามากระชากแขนผมออกมา
“โอ๊ย เจ็บนะทำอะไร”
“ใช่ มาทำอะไรเด็กชั้นหา” กระเทยนางหนึ่งพูดออกมา
“หุบปากเลยอี่กระเทย แฟนกูโว้ย ถ้ามึงยังปากดีเดี๋ยวกูเตะแม่งเลย” เงียบ ไม่มีกระเทยนางไดปริปากอีกเลย
แม็กลากผมมาที่โต๊ะ
“ร่านนักนะมึง”
“หุบปากเลยแม็ก แม็กไม่มีสิทธิ์มาว่าเรา” เอาเลยเจตมึงเอาเลยมึงเถียงเลย แม็กยืนจ้องผมอยู่นานจนผมเริ่มกลัวสายตาแต่ต้องอดทนไว้ก่อน
“ทำไมกูจะไม่มีสิทธิ์ น้องเก็บตังค์” เด็กเสริฟกำลังจะวิ่งไปเช็ค
“ไม่ต้องน้อง พี่ยังไม่กลับ” เด็กเสริฟหยุดแล้วหันมามองผม
“กูบอกให้มึงไปเก็บตังค์มึงก็ไปสิ”
“อย่าไปกลัวมันน้องมันขู่ เฉย ๆ” เด็กเสริฟคนนั้นวิ่งปรู๊ดไปเลย เชื่อกูมากเลยนะ
“เราจะไม่กลับ ไม่ต้องมาบังคับเรา”
“แต่มึงต้องกลับไปพูดกันให้รู้เรื่อง”
“ทำไมต้องพูด เราไม่ได้เป็นอะไรกัน” พอผมพูดจบแม็กเอามือมาบีบคอผมแล้วผลักผมจนไปติดฝาผนัง ตอนนี้ทุกคนหันมามองที่ผม กูอายจัง เด็กเสริฟวิ่งเอาบิลเข้ามาได้จังหวะพอดีเลยไอ้น้องไม่งั้นละพี่ตายแน่ๆ
แม็กปล่อยมือจากคอผมข้างหนึ่ง แล้วล้วงเงินจ่ายบิล แล้วฉุดกระชากลากถูผมออกจากเธค ยิ่งตอนนี้ผมเมาไม่มีเรี่ยวแรงที่จะขืนแรงของแม็กไว้ได้ พอออกจากเธค ผมก็รวบรวมแรงสะบัดมือให้หลุดจากมือของแม็ก แม็กหันกลับมาจะมาดึงแขนผมไปอีก
“อย่ามาแตะต้องตัวเรานะแม็ก”
“มึงเป็น-เอี้ย-อะไรอีกฮะ”
“ไม่ได้เป็นอะไร ก็อยากได้นักไม่ใช่เหรอเด็กเสริฟนะเอาไปซี่”
“ไหนบอกไม่หวงกูไง ไม่หวงแล้วทำยังงี้ทำไม มึงชอบทำให้กูโกรธ” แม็กเข้ามาดึงแขนผมไปที่มอไซด์ แล้วดึงให้ผมนั่งข้างหน้าโดยแม็กโอบผมไว้จากด้านหลัง แต่ผมยังขัดขืนจะลุกขึ้นอีก
“ถ้ามึงยังดิ้นกูจะขี่ให้รถชนเสาร์ไฟฟ้าให้ตายด้วยกันทั้งคู่นี้แหละ” ได้ยินหยังนี้ผมก็หยุดสิครับ ยังไม่อยากตายนี้ แม็กพาผมมาจนถึงห้องแม็ก แม็กเหวี่ยงผมขึ้นไปบนเตียง ขอย้ำนะครับว่าเหวี่ยงขึ้นไปเลย ผมกระเด็นไปตามแรงเหวี่ยง
“มึง จะเอายังไงมึงว่ามา มึงจะโกรธอะไรกูอีก”
“แล้วมันน่าโกรธไหมละ”
“แล้วใครบอกว่าไม่สนไง กูก็เลยทำให้มึงสน”
“แล้วทำไมต้องทำแบบนั้นด้วย ไปหอมแก้มมันทำไม”
ผมตะโกนใส่หน้าแม็ก วิ่งกระโดดขึ้นมาบนเตียงแล้วบีบปากผมให้เชิดขึ้นเพื่อมองหน้าแม็ก (แม็กนี้แฟนมึงนะ อย่าฆ่ากูนะ)
“มึงมองหน้ากูนะ แล้วจำไว้เลยว่าวันนี้ที่กูทำไปเพราะมึง กูอยากให้มึงหวงกู แคร์กู รักกู เหมือนที่กูรักมึง ที่หลังมึงหวงมึงก็บอกว่าหวง อย่ามาทำประชดกูแบบนี้อีกกูไม่ชอบ”
แล้วนึกว่าอยากทำเหรอ แต่ตอนนี้ปล่อยมือก่อนได้เปล่าเจ็บปาก แม็กค่อย ๆ ปล่อยมือจากปากของผม เพาะตอนนี้น้ำตาของผมมันเริ่มไหลออกมา
“มึงร้องไห้ทำไม”
“เราขอโทษ ต่อไปเราจะไม่ทำอย่างนี้อีกแล้ว เราจะไม่ประชดแม็กอีกแล้ว”
“มึงไม่ต้องร้องไห้เลย หยุด แฟนกูต้องไม่อ่อนแอ”
แม็กใช้มือเช็ดน้ำตาผมจนแห้ง แล้วดึงผมเข้าไปกอดผมนั่งพิง อกแม็ก
“มึงจำคำกูไว้นะไอ้เจต กูไม่รู้ว่าตอนนี้กูเป็นอะไร กูรู้อย่างเดียวว่ากูชอบมึงและชอบมานานแล้ว
กูแอบมองมึงตั้งแต่มึงอยู่ ส.1 แต่กูก็ไม่กล้าจะไปพูดกับมึง ตอนนี้กูสมหวังได้มึงมาอยู่กับกู กูจะไม่ยอมเสียมึงให้ใคร”
แต่ทำไมเราไม่รู้เลยแฮะว่ามีคนแอบมอง กริ๊งๆ เสียงโทรศัพท์แม็กดังขึ้น
“มีอะไรวะ .....หา.....สัตว์เอ้ย..เดี๋ยวกูไป” แล้วแม็กก็ลุกพรวดออกไปเลย แม็ก ๆ ผมเรียกตามหลังแต่ไม่ทันแล้วแม็กกระโดนควบมอไซด์แล้วบึ่งออกไปเลย........
บทที่ 6 : หายไปไหน
ยังไงก็คงตามไม่ทันผมกลับเข้ามานั่งในห้องมองไปรอบ ห้อง ก็ห้องผู้ชายอะนะ รกรุงรังเป็นที่สุด ผ้าที่ไม่ได้ซักจานข้าวที่ยังไม่ได้ล้าง ขอทำตัวเป็นแฟนที่ดีหน่อยเถอะ เริ่มต้นจากล้างจานก่อนแล้วกัน จากนั้นก็ซักผ้า(เยอะจังปีไหนซักทีหรือไง)
ล้างห้องน้ำ เช็ดห้อง รีดผ้า เหนื่อยสุด ๆ กว่าจะเสร็จใช้เวลาไป กว่า 3ชั่วโมง แม็กยังไม่มาเลยเป็นห่วงจังโทรไปหาดีกว่า
ตู๊ด ๆ ไม่รับ นอนดีกว่า กริ๊ง ๆ เสียงโทรศัพท์ผมดังขึ้น แม็กโทรมาละสงสัยเมื่อกี้ไม่ว่าง
“มึงมารับกูหน่อย” จะให้กูเอารถที่ไหนไปรับมึงเอากูมาทิ้งไว้ที่นี้
“ที่ไหน”
“โรงบาล.......”
“หา.......โรงพยาบาล”
“แม็กเป็นอะไร”
“มึงไม่ต้องถาม มาไวไว” แล้วกูจะไปหารถที่ไหนไปวะ ผมเดินออกจากหอแม็กมาถึงถนนใหญ่กว่าจะได้รถ
ก็นานพอสมควร อีกไม่นานนักผมก็มาถึงโรงพยาบาล ผมรีบตรงดิ่งไปที่แผนกฉุกเฉินแม็กยืนอยู่หน้าห้อง พร้อมกับเพื่อน ๆ
“แม็กเป็นอะไร” ผมยิงคำถาม ไปแต่จากการประมินคงไปตีกันอีกละสิ หน้าตาดูไม่ได้เลย มีแต่รอยฟกช้ำดำเขียว แต่ก็ไม่เป็นอะไรมากนี้แล้วมาโรงพยาบาลกันทำไม
“กูไม่ได้เป็นอะไรมาก แต่ไอ้หนึ่งนะสิมันโดนไม้ตีหัวแตก กูเลยพามันมาโรงพยาบาลนี้แหละ กูหลบทันเก่งไหม มึงไม่ต้องเป็นห่วงกูหรอก” เออ ขอให้หลบได้ทุกครั้งเถอะพ่อคุณ ทำมาเป็นเก่ง แล้วให้กูมาทำไมเนี๊ยะ
ตกอกตกใจหมด แล้วใครว่าเป็นห่วง เข้าข้างตัวเอง
“ไม่เป็นไรแล้วแล้วให้มาทำไม”
“จ่ายตัง”
“อือ พวกกูไม่มีตังแล้ว เดี๋ยวไอ้หนึ่งออกมามึงจ่ายไปก่อนนะ” อะไรเห็นกูเป็นเอทีเอ็มรึยังไง หนึ่งออกมาแล้ว
ก็พาไปจ่ายตังรับยาผมนี้แหละ
สรุปแล้วตอนนี้กูเป็นผู้ปกครองพวกมึงใช่ไหม หลังจากเสร็จกิจธุระ(ของคนอื่น)แม็กก็พาผมกลับหอ
“แม็ก ทำไมต้องชอบไปมีเรื่องด้วย”
“กูไม่ได้ชอบ แต่พวกมันมาหาเรื่อง”
“ใครบอก”
“ก็พวกไอ้หนึ่งบอกงัย”
“พวกมันบอกก็เชื่ออย่างนั้นเหรอ”
“อ้าวมึงนี้ก็เพื่อนกู กูก็ต้องเชื่อสิวะ”
“แล้วถ้าขออะไรหรือบอกอะไรแม็กจะเชื่อเราไหม”
“ก็ต้องดูก่อน ว่ามึงจะทำให้กูเชื่อได้ขนาดไหน”
“ได้อย่าลืมละซักวันเราจะขอแม็ก”
“มึงจะขออะไรกู”
“ยังไม่บอกตอนนี้หรอก ไปอาบน้ำก่อนไป” ผมไล่แม็กไปอาบน้ำ
“นี้มึงทำอะไรห้องกู” อ้าวบาบอดรึงัย ก็ทำความสะอาดห้องไง
“ก็เก็บกวาดเช็ดถูไงจะได้สะอาด ๆ “
แม็กหันมามองผมด้วยสาตาอันเยือกเย็น กูผิดอีก
“ทีหลังมึงไม่ต้องทำก็ได้เดี๋ยวจะเหนื่อย” จากสายตาอันเยือกเย็นกลายเป็นสายตาที่อบอุ่น แล้วแม็กก็เดินเข้าไปอาบน้ำ ผมนั่งรออยู่ที่เตียงจนแม็กอาบน้ำเสร็จ
“อ้าวมึงยังไม่นอนเหรอ”
“ยัง รอนอนพร้อมแม็ก”
“อยากให้กูเอาละสิ” ได้ยินคำนี้ผมละน่าแดงขึ้นมาทันที
“ลามก ใครจะไปคิด” ผมลุกขึ้นเดินไปดึงแขนแม็กให้มานั่งข้าง ๆ เตียง ผมเช็ดผมให้แม็กจนแห้งไปหากางเกงมาใส่ให้
“มึงอย่าดีกับกูมากเกินนะ”
“ทำไมแม็กไม่ชอบเหรอ”
“เดี๋ยวกูเหลิง” แม็กมองหน้าจากนั้นก็ก้มมาจูบปาก วันนี้ช่างนุ่มนวลเหลือเกินช่างต่างจากวันนั้น ลิ้นของแม็กกวาดไปทั่วลิ้นของผม มันช่างหวานและดูดดื่มที่สุด ผมเลื่อนตัวลงมาเพื่อสัมผัสกับควยของแม็กลีลาชิวหาพาเพลินของผมก็บรรเลง
ไปเรื่อย ๆ จนแม็กแตกเข้ามาในปากผม จริง ๆ แล้วผมเร่งให้แม็กเสร็จเร็ว ๆ กลัวแม็กขอข้างหลังยังไม่อยากให้ช่วงล่างพังรอไปก่อนนะแม็ก ผมนอนหลับในอ้อมกอดของแม็กจนเช้าตื่นมา หายไปอีกละ มันจะนอนกับกู
จนกูตื่นซักวันมีไหมเนี๊ยะ แล้วกูจะกลับยังไงดีเนี๊ยะก่อนที่ผมจะโวยวายไปมากกว่านั้นประตูห้องก็ถูกเปิดออก แม็กมาแล้ว
“แม็กไปไหนมา”
“ไปซื้อน้ำเต้าหู้มาให้มึงกินไง กินก่อนแล้วมึงค่อยกลับ "
“อือ” จะว่าไปแม็กก็น่ารักนะแม็กพามาส่งทีคอนโด ผมขึ้นไปทำธุระส่วนตัวแล้วมาเรียนเจอไอ้วัดกันคุยกันไปตามประสาหลังจากเรียนเสร็จวันนี้แม็กไปไหนนะไม่โทรมาแล้วก็ไม่เจอที่โรงอาหารสงสัยมีธุระช่างเถอะกลับคอนโดดีกว่า ตื่นเช้ามาอีกวันคิดถึงแม็กจังแล้ววันนี้ก็ผ่านไปยังไม่เจอแม็กและอีกวัน 3 วันเข้าไปแล้วที่ไม่เจอแม็กโทรก็ไม่โทรมาชักยังไงอยู่นะ

pun_pun

ขอบคุณครับ

Klong

ขอบคุนครับ

poppylove69

ขอบคุณคราบ

snowprince1994

ขอบคุณมากนะคับ

barskk

ขอบคุณครับ

llMAGz

ขอบคุณครับ

peemakung

ขอบคุณครับ

manza555

ขอบคุณครับ

GunGuy

ขอบคุณมากคับ

mixlonly

ขอบคุณครับ

shunza

ดีครับๆ

dung

ขอบคุนครับ

KillTi

สุดยอดเลยอ่ะคร๊าฟ

harain15

ขอบคุณครับ

Chokzaza555

หายไปเลย....

cakedong

ขอบคุณครับ

Ju1959

ทำไม จบอย่างนี้อ่ะ

ห้วน ๆ จัง แล้ว แม๊กก เขาไปไหน?

popod

ขอบคุณครับ

AKBGROUP

ทำไมจบแบบนี้อ่ะ มาต่อให้มันจบสิครับ