++ " กว่าจะรักกันได้ของไอ้มะนาว "++ # 5

tanya

ถ้าหากว่าซ้ำต้องขออภัยนะครับและขอโทษเจ้าของเรื่องด้วยนะครับเพราะว่าคัดลอกมาอีกที
ความเดิมตอนที่แล้ว

    " มาหามะนาวได้ยังงัยคับไม่โกรธมะนาวแล้วเหรอคับ " ผมพูดออกไปเสร็จก็เห็นพี่ยิ้มตอบมาให้
    " ครับ.....พี่รักมะนาวนะครับ... "พี่พูดเหมือนว่าอยู่ใกล้ผม ผมยิ้ม
    " มะนาวก็รักพี่นะค้าบ.....พี่..... "ผมพูดเสียงเบา
    แล้วหลังจากนั้นผมก็ไม่รู้สึกตัวอีกเลยรู้แต่ว่าคืนนั้นผมนอนหลับไปด้วยความอบอุ่นในอ้อมกอดของคนที่รักผมมาก
บทที่ 12
ผมรู้สึกตัวตื่นก็เช้าแล้ว อาการปวดหัวหายไปเกือบหมดแล้ว แต่ที่จมูก กะปากผมมันยังรู้สึกเจ็บอยู่มาก มันคงระบมอ่ะคับ
ผมรู้สึกว่าเหมือนมีใครนอนกอดผมอยู่ ผมลืมตา ก็พบหน้าอกกว้างของผู้ชาย ผมเงยหน้าขึ้นมอง ก็เห็นพี่ก้องนอนหลับอยู่
พี่ก้องนอนตะแคงข้างเอามือมากอดผมไว้ ผมรู้สึกดีกับพี่ก้องมาก พี่ก้องนอนกรนเบาๆ แสดงว่าหลับสนิท ผมคิด
เมื่อวานพี่ก้องคงจะเหนื่อยมาก ที่ต้องมาดูแลผมทั้งวัน
ผมยกมือไปลูบผมที่ยุ่งๆอยู่ตรงหน้าของพี่ก้อง ผมมองหน้าของพี่ก้อง ที่จริงพี่ก้องเป็นคนที่หน้าตาดีมาก ไม่แพ้ใคร คงจะเนื้อหอมน่าดูเลย ทำไมผมยังไม่รักพี่ก้องนะ แล้วผมนี่ยังไม่เคยรู้อะไรเกี่ยวกับพี่ก้องมากนัก ยิ่งพี่ก้องทำดีกับผมมากเท่าไร ผมก็ยิ่งกลัวใจตัวเองเท่านั้น ผมป็นคนอยู่ใกล้ใครนานๆไม่ได้ซะด้วย
ผมจะรู้สึกผูกพันกับเค้ามาก ผมรู้ว่าผมยังไม่ได้คิดรักพี่ก้องแต่ ถ้าคบกันแบบนี้ต่อไปผมต้องรักพี่ก้องแน่ๆเลยผมเอามือที่ลูบผมพี่ก้องลง แล้วก็คิดถึงเรื่องที่เกิดขึ้นว่าเป็นยังงัยกันแน่ แล้วไอพี่เจสมันมาต่อยผมทำไม ผมกำลังคิดเพลินๆ ก็ต้องตกใจที่คนที่นอนกอดผมอยู่กอดผมแน่นมากกว่าเดิมแล้วส่งเสียง ครางเบาๆ
" น้อง..มะนาวค้าบ...อย่าทำอย่างนั้นสิคับ...เอามือออกทีคับ...ไม่อย่างนั้นเดี๋ยวพี่ทนไม่ไหวนะค้าบ... " เสียงพี่ก้องพูดกับผมด้วยเสียงที่ขาดห้วง
ผมได้ยินพี่ก้องพูดก็มองดูว่าพี่ก้องหมายถึงอะไร เมื่อมองดูมือตัวเองผมก็เข้าใจที่พี่ก้องพูด ผมหน้าแดงมาก อายก็อาย ตกใจตัวเองซะมากกว่า ก็ไอ้มือของผมซิ มันดันไปลูบที่หัวนมของพี่ก้องอ่ะคับ แถมยังดึงเล่นอีก ผมทำบ้าอะไรนี่ ผมเอามือออก แต่ผมไม่ได้ตั้งใจนะคิดไรเพลิน แล้วมือมันไปเองคับ
แล้วผมก็เริ่มเอะใจเมื่อรู้สึกว่ามีอะไรแข็งๆมาโดนที่ต้นขาของผม อย่าเป็นอย่างที่ผมคิดเลยนะ ว่าพี่ก้องไม่ได้ใส่เสื้อผ้าเลยสักชิ้นเดียว แล้วผมล่ะคับ ตอนนี้มันรู้สึกเย็นๆที่ตัวยังงัยไม่รู้ผมก้มหน้าไปดูตัวเองแล้วก็มองพี่ก้องด้วย ก็ต้องรู้สึกตกใจอีกครั้งที่ มันเป็นเรื่องจิงอย่างที่ผมคิด ผมก็ไม่ได้ใส่เสื้อผ้าเลยสักชิ้นเดียว ผมเงยหน้าขึ้นไปก็พบกับสายตาที่มองผมอย่างที่ผมรู้ว่าพี่ก้องมันต้องการผม ทำงัยดี
ไอ้มะนาว ผมคิดในใจ แล้วก็นึกไปถึงเรื่องเมื่อคืนที่ผมคิดว่าผมฝันที่พี่ก้องมาเรียกผมไปเช็ดตัว แล้วเปลี่ยนเสื้อผ้าให้ผม
ตกลงมันเป็นเรื่องจริงหรือนี่ โอ้ยตายแน่แล้วไอ้มะนาวเอ๋ย ไม่เคยให้ใครเห็นก็โดนเค้าเห็นหมดแล้ว และที่โมโหตัวเองก็
ดันไปบอกให้พี่ก้อง เปลี่ยนเสื้อผ้าให้ด้วย แล้วทีนี้ผมจะเอาหน้าไปซุกที่ไหนดีอ่ะคับ ต้องพูดอะไรซะอย่างแล้วไม่งั้น
...ไม่อยากคิดเล้ย...
" พี่ก้องค้าบ มะนาวขอโทษนะค้าบ คือมะนาวไม่ได้ตั้งใจอ่ะคับ มือมันพาไปเองค้าบ " ผมตัดสินใจพูดออกไปเพื่อทำลายบรรยากาศตอนนั้น หน้าผมมันคงแดงมากแน่เลย
" ม่ายเป็นไรค้าบ ไม่ต้องเอามือออกก็ได้ ถ้ามะนาวชอบทำอย่างนี้ " พูดจบพี่ก้องก็เอามือมาจับมือผมแล้วยกขึ้นไปที่ตรงหน้าอกของพี่เค้าอีกครั้ง ผมงงกับการกระทำของพี่ก้อง
" พี่ก็ชอบอ่ะคับ " พี่ก้องพูดไปก็ยิ้มไป แล้วทำสีหน้าอ้อนวอน เอ๊ะ...นี่พี่ก้องพูดจิงหรือแหย่มะนาวเล่นกันแน่เนี่ย
ปกติแล้วผมไม่เคยเห็นพี่ก้องพูดจาแบบนี้ ผมคิดในใจพร้อมกับใจเต้นตุ๊บๆต่อมๆ เอาแล้วซิไอ้มะนาว มึงจะทำงัยล่ะทีนี้
แล้วผมก็มองหน้าพี่ก้องอีกครั้ง
" โอ้ย... " เสียงพี่ก้องร้องดังลั่น ก็ผมเอามือดึงหัวนมพี่ก้องอย่างแรง
" นี่แน่ะ แกล้งมะนาวดีนัก " ผมพูดพร้อมกับเอามือดึงหัวนมของพี่ก้องอีกครั้ง แต่ครั้งนี้ผมบิดด้วย
" โอ้ย... " พี่ก้องร้อง แต่คราวนี้พี่ก้องลวบตัวผมไปกอดทั้งตัวเลย จนผมต้องปล่อยมือจากหัวนมของพี่ก้อง
" อย่าคับ พี่ก้อง... " ทีนี้ผมร้องบ้าง ก็พี่ก้องไม่กอดผมอย่างเดียวแต่มาหอมแก้มของผม แล้วเลยมาที่ใบหูของผม แล้วก็เลยลากมาที่ต้นคอของผม ผมเริ่มใจสั่น ก็ผมยังไม่เคยถูกใครทำอย่างนี้มาก่อน แม้แต่ไอ้ยู พี่ก้องเป่าลมทั่หูของผมเบาๆ ผมขนลุกเกลียวเลยคับ อารมย์ของผมกำลังเตลิด แต่เพราะ หนวดกะเคราของพี่ก้อง ที่มันเริ่มจะขึ้น มันทำให้ผมรู้สึกจั๊กจี้ ผมหัวเราะออกมา
" ฮ่ะ...ฮ่ะ..ฮ่ะ... " ผมอดหัวเราะไม่ได้พร้อมกับบิดตัวหนี ใครมันจะไปคิดว่า เวลาหน้าสิ่วหน้าขวานอย่างนี้ หนวดกะเครามันจะมาช่วยมะนาวได้อ่ะคับ
" มะนาว เป็นไรคับ อย่าแกล้งพี่อย่างนี้สิค้าบ " พี่ก้องคงสงสัยที่อยู่ๆ ผมก็หัวเราะออกมา ทำเอาพี่ก้องอารมย์ค้าง
" ก็หนวดกะเคราของพี่น่ะสิ ทำให้มะนาวจั๊กจี้อ่ะค้าบ " ผมพูดจบก็พยายามทำเสียงอ้อนๆ แล้วมองหน้าพี่ก้อง
" ขอโทษนะค้าบ ที่ทำให้พี่เป็นอย่างนี้ " ผมพูดต่อ พี่ก้องมองหน้าผมแล้วก็พูด
" ไม่เป็นไรคับ มาต่อกันใหม่น้าาาค้าบบ " พี่ก้องอ้อนผมมั่ง แล้วทำท่าจะเริ่มทำใหม่
" ไม่เอาแล้วค้าบ ผมยังไม่หายเจ็บเลยนะคับ ปากก็เจ็บมากด้วย จมูกก็เจ็บ พี่อย่าเพิ่งแกล้งมะนาวเลยนะค้าบ " ผมยกเหตุผลต่างๆมาอ้างเอาตัวรอดก่อนเว้ยกู ยังงัยก็ให้ผ่านวันนี้ไปก่อน แล้วค่อยมาหาทางเอาตัวรอดอีกที เกือบไปแล้วไหมล่ะไอ้มะนาว
" พี่คับมะนาวมีเรื่องอยากถามอ่ะคับ " ผมเปลี่ยนเรื่องกระทันหัน เมื่อผมพูดจบ พี่ก็ทำเสียงจิ๊กจั๊กในลำคอ แล้วพี่ก็ล้มตัวลงนอน ยื่นแขนออกมา แล้วดึงแขนผมให้ลงนอนหนุนที่แขนของพี่เค้า
พอผมลงนอนพี่ก้องก็พลิกตัวเข้ามากอดผมอีก แต่คราวนี้ พี่ก้องไม่แกล้งอะไรผมกูรอดตายแล้ว เส้นยาแดงผ่าแปดเลยคับ
" ครับ ถามมาสิครับ " พี่ก้องพูดพร้อมกับหอมแก้มผมที แล้วก็เงยหน้ามองผม
" คือ พี่ช่วยเล่าเรื่องทั้งหมดให้มะนาวรู้ทีสิคับ มะนาวอยากรู้อ่ะคับ " ผมบอกด้วยเสียงจิงจัง
บทที่ 13
" ก็ไม่มีอะไรมากนี่ พี่ก็รู้เรื่องไม่มากหรอกครับ...รู้แต่เพียงว่า ไอ้เจสมันทะเลาะกับเด็กมัน แล้วมันคงจะชอบเด็กคนนี้มากก็เห็นมัน
พยายามตามจีบอยู่เป็นอาทิตย์ กว่ามันจะควงมาอวดเพื่อนได้ แล้วเช้าเมื่อวานมันเห็นเด็กมันคุยกันกระหนุงหนิงกับผู้ชายคนนึง แต่เมื่อมันเดินเข้ามาไอ้ผู้ชายคนนั้นมันก็ลุกหนีออกไปแล้ว มันก็มองหานะแต่ คนลงมากินข้าวมันเยอะมาก มันก็มองไม่เห็น แล้วอีเด็กของมันดันชี้มั่วมาที่มะนาว มันโมโห มันใจร้อน เดินเข้ามามันเรียกมะนาว พอมะนาวหันมามันก็...อย่างที่มะนาว เป็นอยู่นี่แหละ " พี่ก้องเล่าให้ผมฟัง
" แล้วพี่ก้องมาเจอมะนาวที่ไหนเหรอคับ " ผมถามต่อ
" ที่ห้องพยาบาลครับ " พี่ก้องตอบ
" แล้วที่พี่รู้ก็เพราะว่า ไอ้เค เพื่อนพี่มันโทรไปบอก " พี่ก้องพูดต่อเหมือนกับรู้ว่าผมจะถามอะไรอีก
" อีกอย่าง ใครพาผมมาที่ตีกพยาบาลอ่ะคับ " ผมอยากรู้จิงๆ แล้วคำตอบที่ได้ทำให้ผมอึ้ง
" ก็ไอ้เจสนั่นแหละ มันเป็นคนอุ้มมะนาวมาที่ตึกพยาบาล ที่จิงมันก็สมควรแล้วมันเป็นคนก่อเรื่อง
มันก็ต้องเป็นคนรับผิดชอบ แต่มันแข็งแรงมากเลยนะนั่น ที่โรงอาหารมันไกลจากตึกพยาบาลมากเลยนะ ไม่รู้มันเอาเรี่ยวแรงมาจากไหน " พี่ก้องเล่าต่อ
" ไอ้เค มันบอกอีกว่า ตอนที่ไอ้เจสมันต่อยแล้วมะนาวล้มลงไปไม่รู้สึกตัว ไอ้เจสมันตกใจมาก มันเรียกมะนาวให้รู้สึกตัว แต่เรียกเท่าไหร่มะนาวก็ไม่ฟื้น หน้ามันถอดสีเลยล่ะครับ พี่ฟังไอ้เคมันพูดแล้วพี่ก็ยังรู้สึกแปลกใจมากเหมือนกันนะ "
พี่ก้องพูดแค่นั้นก็หันมามองหน้าผม แต่ผมก็ถามพี่ก้องต่อ
" แล้วพี่ก้องแปลกใจอะไรเหรอคับ " ผมถามด้วยความอยากรู้
" ....... " พี่ก้องไม่พูดต่อแต่ยังคงจ้องหน้าของผมอยู่
" อะไรคับ " ผมก็ยังคงถามต่อ
" ก็ ไอ้เจสมันไม่เคยเป็นอย่างนี้มาก่อนน่ะครับ มันไม่เคยเป็นห่วงหรือสนใจเอาใจใส่ใครมาก่อน ขนาดเด็กมันที่มันควง มันยังไม่สนใจ
เท่านี้เลยครับ " พี่ก้องพูดไปก็มองหน้าผมไป
ผมก็ไม่เข้าใจอ่ะคับว่าทำไมตอนนั้นพี่ก้องต้องมองหน้าเหมือนจ้องจะจับผิดผมด้วยก็ไม่รู้ แล้วจะจับผิดผมเรื่องไรอีกอ่ะ น่าสงสัย...
" แล้วตอนที่พี่มาถึงก็เห็นมัน นั่งหน้าซึมอยู่ข้างเตียง มันเอามือมาแตะริมฝีปาก กับจมูกของมะนาวด้วย " พี่ก้องพูดจบก็มองหน้าผมอีก
ผมได้ฟังผมก็รู้สึกว่าหน้าผมแดง
ผมนีกไปถึงตอนที่เกิดเรื่อง ผมไม่รู้สึกตัว ผมฝันว่ามีใครเอามือมาแตะมาลูบที่ปากกะที่จมูกของผม ตอนนี้ผมรู้แล้วว่านั่นเป็นเรื่องจริง
เป็นพี่เจสนี่เองที่เป็นคนทำอย่างนั้น
" พี่ทำไมต้องมองหน้ามะนาวอย่างนั้นด้วยล่ะคับ พี่มีอะไรสงสัยหรือคับ " ผมทนไม่ได้ที่เห็นพี่ก้องจ้องหน้าผมแบบนั้นเลยพูดออกไป
ที่จริงก็กลัวว่าพี่ก้องจะสงสัยอะไรผม
" จะให้พี่พูดจริงๆรึป่าวล่ะครับ " พี่ก้องพูดต่อ แล้วถามผม ...ผมก็พยักหน้า ก็คนมันอยากรู้นี่คับ
" พี่สงสัยว่า ไอ้เจสมันจะชอบมะนาวน่ะครับ " ข้อสงสัยของพี่ก้องทำเอาผมใจสั่น มันจะจริงไปได้ยังงัย เจอกันทีไร หน้าบึ้งใส่กันทุกที
" พี่คิดอะไรอย่างนั้นคับ...พี่ไม่เห็นเหรอคับว่า เวลามะนาวเจอพี่เจสทีไรนะ พี่เค้าทำหน้าบึ้งใส่ผมทุกทีเลย ไม่เคยแม้กระทั่งยิ้มให้ผม
แล้วอย่างนี้พี่เจสจะมาชอบมะนาวได้ยังงัยอ่ะคับ " ผมบอกพี่ก้องไปเพราะไม่ต้องการให้พี่ก้องคิดอย่างนี้ ผมยิ่งกลัวๆอยู่
" ก็มันรู้สึกแปลกๆนี่ครับ " พี่ก้องยังไม่ยอมหยุดพูด
" พี่ก้อง หยุดพูดเถอะคับ มะนาวไม่อยากรู้เรื่องไรแล้ว มะนาวชักจะปวดหัวอีกแล้ว " ผมพูดตัดบท แล้วเอามือขึ้นจับแผลที่หัว
" ถ้าเป็นจริงอย่างที่พี่คิดนะ ...สงสัยพี่จะมีคู่แข่งที่น่ากลัวเพิ่มอีกคนแล้ว... " พี่ก้องยังคงพูดต่อ
" ไม่เอา..ไม่เอา.มะนาวไม่อยากคุยเรื่องนี้แล้ว " ผมบอกอีกครั้ง ก็ยังไม่อยากคิดเรื่องไอพี่เจสมานตอนนี้อ่ะคับ ใครจะไปเชื่อว่า......ไอพี่เจสมานจะมาชอบผมได้ แต่ถ้าเป็นจิงแล้วผมจะดีใจไหม แล้วจะทำงัยต่อไปล่ะ ต้องดูไปก่อนว่าเป็นยังงัยกันแน่
" อุ้ย... พี่..ก้อง...มะนาว...เจ็บนะ... " ผมตกใจ อยู่ๆพี่ก้องก็ขึ้นมาทับตัวผมไว้ แล้วก็ก้มลงมาจูบปากผมอย่างรวดเร็ว
จนผมไม่ทันได้ตั้งตัวเลย ผมเจ็บปากมาก ผมพยายามดิ้นให้หลุด แต่ก็เปล่าประโยชน์ ผมสู้แรงพี่ก้องไม่ได้เลย
พี่ก้องจูบผมด้วยความเร่าร้อน ผมจะยับยั้งใจตัวเองไม่ไหวแล้วนะ ผมคิด เจ็บปากก็เจ็บ
แต่ก็ชอบนะ กับจูบอ่ะมันก็รู้สึกดีชะมัด แล้วไอ้มะนาวจะทำยังงัยดี ตอนนี้อ่ะ มึงจะยอมพี่ก้องเหรอ
" อืม...อืม... " ผมเผลอครางออกมา แต่ในใจตอนนั้นมันก็คิด ยอมเหรอ
แต่ผมยังไม่ได้รักพี่ก้องนี่นะ ยอม ไม่ยอม ผมคิดจนสับสน...ขณะที่จิตใจของผมมันกำลังเตลิดเปิดเปิงอยู่นั้น
" ติ๊ด...ติ๊ด...ติ๊ด... " เสียงมือถือของผมมันปลุกความคิดที่แตกกระเจิงให้คืนกลับมา
ผมรวบรวมเรี่ยวแรงที่มีอยู่อย่างน้อยนิดพยายามดี้นหนี ผมสะบัดหน้าให้เป็นอิสระ แต่ก็ไม่เป็นผล ...คิดสิ คิดสิ ไอ้มะนาว ทำงัยอีกล่ะ
ทีนี้ จะไม่ไหวแล้วนะ ผมคิดหาทางออก
ผมเลื่อนมือที่ลูบหลังพี่ก้องเปลี่ยนมาเป็นกอดรัดทั้งสองมือให้แน่น ปากก็ตอบสนองกับการจูบของพี่ก้องรุนแรงขึ้น ได้ผลพี่ก้องชะงักไปนิดหนึ่ง แล้วช่วงเวลานั้น ผมก็พลิกล่างของพี่ก้องให้ลงมานอนหงาย แต่พี่ก้องไม่ได้ปล่อยมือที่กอดผมอยู่ออกทำให้ตัวผมก็พลิกกลับมาอยู่ด้านบน แทนที่พี่ก้องแทน พี่ก้องพยายามจะกอดผมให้แน่นขึ้น พร้อมกับตาที่มองจ้องผมว่าผมจะทำอะไร
ตาของพี่ก้องตอนนั้นมันหวานเยิ้มเลยอ่ะคับ...เฮ้อ
สงสารพี่ก้องจังเลย ตอนนั้นผมยังได้ยินเสียงมือถือดังอยู่ ผมกลัวว่าคนที่โทรเข้ามาหาผมจะวางสายไปซะก่อน ก่อนอื่นผมต้องรีบหาทางรับสายให้ได้ ผมรีบคิดอีกครั้งพร้อมกับตัดสินใจเลื่อนมือลงไปหาตัวอะไรน่ากลัวที่กลางลำตัวของพี่ก้อง
เมื่อพบก็จับกุมตัวใหญ่ของพี่ก้องมันไว้แน่น และก็ได้ผลพี่ก้อง ตัวสั่น ปล่อยมือที่กอดรัดผมออกอย่างหมดเรี่ยวแรง
ผมเงยหน้าไปมองพี่ก้องก็เห็นพี่ก้องหลับตาพลิ้ม แล้วส่งเสียงครางเบาๆออกมา
ระหว่างนั้นผมเหลือบตาไปมองหามือถือว่าอยู่ตรงไหน ก็เห็นมันวางอยู่ข้างที่นอน ผมก็ตัดสินใจปล่อยมือที่กำลังจับตัวใหญ่ของพี่ก้องออก...อืมม่ายอยากปล่อยมานเลยอ่ะแต่มันจำเป็นนี่คับ ไม่เป็นรัยถ้าอยากจับก็บอกพี่ก้องสิ พี่ก้องมานต้องยอมให้จับอยู่แล้ว ...ไอ้มะนาว มึงคิดรัยออกไปเนี่ย
" ขอโทษนะคับพี่ก้อง " แล้วผมก็เอื้อมมือไปคว้ามือถือมา พร้อมกับหันไปมองหน้าพี่ก้อง
เห็นพี่ก้องแกทำหน้าเหมือนคนที่เจ็บปวดอะไรสักอย่าง พี่ก้องมองหน้าผมอย่างตัดพ้อ ปากก็พึมพำว่า ฝากไว้ก่อนเถอะ
เดี๋ยวจะเอาคืนให้มากกว่านี้อีก ผมก็ทำหน้าเหรอหรา แล้วก็แลบลิ้นล้อเลียนพี่ก้อง...ไอ้บ้ามะนาวเอ้ย มึงทำพี่เค้าอย่างนี้แล้วยังจะไปแกล้งล้อเลียนพี่แกอีก แล้วถ้าเกิดพี่ก้องแกเอาคืนมึงจะทำงัยวะมึง มึงจะรอดเหมือนวันนี้มั้ยวะ.......ช่างมัน ผมคิด เอาไว้ค่อยว่ากันทีหลัง เสียงมือถือมันยังคงดังอยู่ แล้วผมก็กดรับสาย
" โหลคร้าบ "
บทที่ 14
" หวัดดีค้าบ พี่มะยมที่น่าร้ากของไอ้มะนาว " ผมกรอกเสียงลงไปในโทรศัพท์เมื่อผมรู้ว่าเป็นไอ้พี่ที่น่ารักของผม
" มีไรอ่ะค้าบ หรือว่าคิดถึง " ผมพูดจากวนๆ
" ป่าว อยากเตะไอ้คนพูดโว้ย... " ไอพี่มะยมมานก็กวนทีนผมเหมือนกัน
" ก็มาดิ รออยู่อ่ะ...ฮ่า..ฮ่า..ฮ่า " ผมก็กวนกลับไปบ้าง
" พอ...พอแล้ว ไอ้นี่มันกวนทีนจิงๆ " พี่มะยมยอมผม
" พี่ค้าบ มีไรอ่ะค้าบ " ผมก็อยากรู้ว่าพี่มะยมโทรมาทำไม
" คือว่า มะนาวอยู่บ้านคนเดียวได้หรือป่าว " ไอ้พี่มะยมมันถาม
" พี่จะไปไหนล่ะคับ แล้วไปกี่วัน เมื่อไหร่กลับ ไปกับใคร ... " ผมพูดอย่างรวดเร็วยังกับท่องเอาไว้แน่ะ ก็ผมเป็นห่วงไอ้พี่มะยมสุดหล่อ
ของผมนี่ หวงพี่เว้ย...
" ยู้ด...หยุดก่อนโว้ย...ไอ้นี่มาเป็นชุดเลยนะ ทีละคำถามสิวะ ถามมาเป็นชุดอย่างงี้แล้ว ใครจะไปตอบทันเล่า ไอ้ตัวแสบนี่ " พี่มะยมมาน
คงมึนกับคำถามของผม แต่มานก็รู้ว่ายังงัยมานก็ต้องตอบคำถามของผม
" พี่จะไม่อยู่บ้าน สองสามวัน ... " ไอ้พี่มะยมมานพูดได้แค่นี้ ผมก็พูดแทรกขัดมานก่อน
" โห...ห้าวันเลยเหรอพี่... " ผมพูด
" ห้าเห้อ อะไรวะก็บอกสองสามวันโว้ย " ไอ้มะยมมานงงคับ
" ก็พี่บอกเองนี่ว่าสองสามวัน มันรวมกันก็ได้ ห้าวันไงล่ะ ...555 " ผมพูดจบก็หัวเราะ
" ไอ้มะนาว น้องจะฟังต่อมั้ยเนี่ย กวนทีนอยู่ได้ " ไอพี่มะยมพูดอย่างเหลืออด
" ฟังค้าบ ไม่แกล้งแล้วค้าบ บอกต่อได้แล้วค้าบ... " ผมรีบบอกไอพี่มะยม กลัวมานจะโกรธอ่ะคับ
" อย่าแหย่อีกนะ...พี่จะไปทำธุระที่จังหวัดxxxxxx แล้วจะแวะไปนอนค้างที่บ้านสวนของปู่กะย่าด้วย แล้วมะนาวอยากฝากบอกอะไร
ปู่กับย่าบ้างหรือเปล่า..." พี่มะยมถามผมกลับ
" ว้า มะนาวเสียดายจัง อยากไปด้วยอ่ะคับ คิดถึงปู่กะย่ามากๆเลย .....บอกปู่กับย่า...ว่า...มะนาวรักแล้วก็คิดถึงปู่กะย่ามากๆนะคับแล้ว
มะนาวจะไปเยี่ยมท่านนะค้าบ " เมื่อผมพูดจบ ก็นึกไปถึงพี่ชายใจดี พี่ที่รักและติดมะนาวมาก
" พี่มะยมค้าบ พี่เคยเจอ พี่ปะแป้ง ของมะนาวอ่ะป่าวค้าบ มะนาวไม่เคยเจอพี่ปะแป้งนานแล้วนะคับ มะนาวคิดถึง ไม่รู้ตอนนี้อยู่ที่ไหน "
ผมนึกไปถึงพี่ชายที่เป็นลูกของ ป้าอิ่ม ป้าเจ้าของสวนที่อยู่ติดกับสวนของปู่กับย่า
" เออ...ไอ้มะนาวถือ สายรอพี่แป๊บนึงนะพอดีมีโทรศัพท์โทรเข้ามาที่บ้าน เดี๋ยวพี่รับก่อน " พี่พูดจบก็ไปรับโทรศัพท์บ้าน ผมได้ยินเสียงพี่คุยอยู่ คงเกี่ยวกับเรื่องงาน ผมหันไปมองพี่ก้อง ก็เห็นพี่ก้องลุกออกจากเตียงเดินเข้าห้องนํ้า ทั้งๆที่ไม่ได้ใส่เสื้อผ้าอย่างนั้น พี่ก้องบ้า ช่างกล้าจริงๆไม่ อายผมเลย ผมสิหน้าแดงเป็นลูกตำลึงแล้ว แถมพี่แกตอนลุกออกไปเห็นผมมองอยู่แกยังทำหน้าทะเล้น หันไอ้ก้องตัวใหญ่มาให้ผมดูอีก บ้าจริงๆ
เห็นผมอายยังจะแกล้งอีก แล้วผมก็บ้าจี้มองอยู่ได้ ชอบอ่ะดิ ไอ้มะนาว แล้วพี่ก้องเดินเข้าห้องนํ้าไป ได้ยินเสียงอาบนํ้า ส่วนพี่มะยมก็ยังคุยธุระไม่เสร็จ ระหว่างที่รอผมก็เลยนึกไปถึงพี่ปะแป้งของผม
พี่ปะแป้ง ชอบมาเล่นที่สวนของปู่กับย่าบ่อยๆ ที่จริงพี่ปะแป้ง ก็ชื่อแป้งเฉยๆ แต่พี่แกตอนเล็กๆ เวลามาเล่นกับมะนาวชอบทาแป้งซะ
หน้าขาว ตัวขาว มาเล่นกับมะนาว ปู่กับย่า ก็ชอบแกล้งถามว่า
" น้องแป้งคับ ทำไมเมื่อรู้ว่า น้องมะนาวมา น้องแป้งต้องทาหน้าทาตัวขาวๆมาเล่นกับน้องมะนาวด้วยล่ะคับ " ผมจำได้ว่า ปู่กับย่า ถามพี่
แป้งออกไปแบบนี้ แล้วคำตอบที่ได้ ทำให้ผม ตอนนั้นยังเพิ่งจะ 6 ขวบได้มั้ง จดจำได้จนมาถึงเดี๋ยวนี้
" ก็ที่น้องแป้งปะแป้งขาวๆมานี่ก็จะได้หล่อๆไงครับ น้องมะนาวจะได้รักน้องแป้ง แล้วพอโตแล้ว น้องแป้งจะได้แต่งงานกับน้องมะนาว ไงครับ "
คนพูดยิ้มฟันขาว แต่ปู่กับย่า ฟังอยู่นั่งหัวเราะใหญ่เลยคับ เพราะตอนเล็กๆ ปู่กับย่าของผมชอบจับผมแต่งเป็นเด็กผู้หญิง ตอนนั้นพ่อกะ
แม่ก็ว่าปู่กะย่าเหมือนกัน แต่ปู่กับย่าก็บอกว่า พวกแกดูน้องมะนาวมันสิ มันหน้าตาน่ารักเหมือนกับเด็กผู้หญิงเลย พ่อกับแม่มองผม แล้วก็พยักหน้า
แล้วก็พูดกับปู่กับย่าว่า เออมันน่ารักเหมือนเด็กผู้หญิงจริงๆด้วย ตั้งแต่นั้นตอนปิดเทอม พ่อกับแม่จะพาผมมาอยู่ที่บ้านสวนกับปู่กะย่าทุกครั้ง และทุกครั้งก็มักจะถูกจับแต่งเป็นเด็กผู้หญิง จนพี่แป้งเข้าใจผิดคิดว่าผมเป็นเด็กผู้หญิง แล้วก็ปะแป้งหน้าขาวตัวขาวมาทุกครั้ง ผมก็เรียกพี่แป้งที่ปะน้าขาวมาว่า พี่ปะแป้ง มาตลอด
พอผมอายุได้ประมาณ เกือบ10 ปี ตอนปิดเทอม พ่อกับแม่ก็ไม่ได้พาผมมาอยู่กับปู่กะย่าอีกเพราะ พ่อกับแม่มีงานมาก และที่สวนของปู่กะย่า มีงานมากเพราะกำลังขยายสวนเพิ่มขึ้น พ่อกับแม่กลัวว่าท่านจะงานยุ่งไม่มีเวลามาดูแลผม เลยไม่ได้พาผมไปอยู่กับย่าอีกแล้วผมก็ไม่ได้เจอพี่ปะแป้งของผมอีกเลย...ตอนแรกๆผมก็คิดถึงพี่ปะแป้งนะ แต่พอนานเข้าก็เลยลืมไปบ้าง แต่ในใจผมอยากเจอมาก...พี่ปะแป้งของผม.......แล้วผมก็ตื่นจากความหลังครั้งนั้นเมื่อได้ยินเสียงของไอพี่มะยม
" เสร็จแล้ว นานไปหน่อย ตะกี้ มะนาวถามว่าอะไรซิ ..อืมเดี๋ยว...อ๋อ...ไอ้แป้ง เหรอ ...อืม....ไม่เคยเจอมันนานแล้วนะ เกือบลืมแนะ ได้
ข่าวว่ามันมาเรียนในกรุงเทพฯนี่แหละ มะนาวนี่เก่งความจำดีจริงๆเลย ไม่เคยเจอกับมันกี่ปีแล้วนี่ ...... " พี่มะยมพูดจบก็หยุดไปแป๊บนึง แล้วก็พูดต่อ
" เกือบ 10 ปีแล้วนะที่มะนาวไม่เจอไอ้แป้งมันน่ะ" พี่มะยมบอกออกมา
" ครับ เกิอบ 10 ปีแล้ว เออ...พี่ค้าบฝากบอกปู่กะย่าด้วยนะค้าบว่า จะถึงวันเกิดของมะนาวแล้วปู่กะย่าจะให้อะไรเป็นของขวัญมะนาวอ่ะคับ อย่าลืมนะค้าบพี่ต้องบอกปู่กะย่านะแล้วเดี๋ยวมะนาวจะโทรไปบอกอีกทีนึง ...อุ้ย... " ผมพูดได้แค่นั้นก็ตกใจก็พี่ก้องออกจากห้องนํ้ามาตั้งแต่เมื่อไหร่ไม่รู้แล้วยังมากอดผมแล้วมาคลอเคลียที่ซอกคอผมอีกตอนนั้นผมยืนอยู่ที่หน้าต่างห้อง ดีนะที่ตอนรอสายพี่มะยมผมเดินไปเปิดตู้เสื้อผ้าหยิบชุดนอนตัวใหญ่ของพี่ก้องมาใส่ จึงไม่ค่อยกังวลกับพี่ก้องมากนัก
" มะนาวเป็นอะไรเปล่า ... "เสียงพี่มะยมถามมาตามสายเมื่อได้ยินเสียงผมอุทาน

mmmnn

ขอบคุณคับบบบ

imseng

ขอบคุณนะคับ

aRmkung

ขอบคุณครับ

kiwwy

ขอบคุณขร๊า อิอิ {:sm-16:}

GBOMK

ขอบคุนคับ

imanaji

ขอบคุณมากๆครับ

Klong

ขอบคุนครับ

Mikkiny

ชอบบบบบบบบบบบ

gigusa

ขอบคุนมากมายคับ

nattan010

http://www.gyguy.nethttp://www.gyguy.nethttp://www.gyguy.net

KillTi

สุดยอดเลยอ่ะคร๊าฟ

kamaji

ขอบคุนคราบ

ton521

ขอบคุนครัับ

cokebundit

ขอบคุณมากๆๆครับ

fffn

ขอบคุนมากคับ

fffn

ขอบคุนมากคับๆๆๆ

tarsii

ขอบคุณมากนะ

cawee

ขอบคุนคราฟผม

thawatchai_01

ขอบคุนค้าบบบ