++ " กว่าจะรักกันได้ของไอ้มะนาว "++ # 10

tanya

ถ้าหากว่าซ้ำต้องขออภัยนะครับและขอโทษเจ้าของเรื่องด้วยนะครับเพราะว่าคัดลอกมาอีกที
ความเดิมตอนที่แล้ว

            " น้องมะนาวเห็นผู้หญืง สวยๆคนนั้นหรือเปล่า  ที่ยืนคอยไอ้เจสที่รถน่ะครับ"  พี่ก้องถามผม  แล้วมาถามอะไรผมตอนนี้นะไอพี่ก้องบ้า
            " เห็นครับ ก็สวยดีนี่ครับ ... "  ผมตอบ
            " น้องมะนาวรู้มั้ยครับ...ว่าคนนี้คงจะเป็นแฟนมันจริงๆ ก็เห็นมันควงคนนี้มาตลอดในตอนหลังนี้... "  พี่ก้องพูดให้
ผมฟัง เหมือนกับพี่ก้องโล่งใจยังไงไม่รู้

" ครับก็ดีนี่ครับ  เหมาะสมกันดี หนุ่มหล่อ กับ สาวสวย "  ผมพูดแต่ใจมันก็รู้สึกแปลบ แปลบ...
            " พี่ก้อง มะนาวว่าเราอย่ามาคุยกันเรื่องนี้เลยครับ  ตอนนี้มะนาวหิวแล้วอ่ะครับ  เรารีบไปกันเถอะ... "  ผมพูดปลี่ยนเรื่องทันที ผมไม่อยากคุยกับพี่ก้องแล้วเรื่องพี่เจสนั่นอ่ะ  ถึงแม้ใจจะรู้สึกแปลบๆ  แต่ก็ยายามฝืนไว้ในใจ
            " ตกลงครับ...พี่ก็กำลังหิวแล้วเหมือนกัน  แต่พี่ว่าเปลี่ยนไปกินสุกี้กันดีกว่า ไม่เสียเวลาคอยนาน "  พี่ก้องบอกให้ผมฟังแล้วก็ออกรถไป
            คํ่านั้น หลงจากที่ผมกับพี่ก้องกินสุกี้กันเสร็จ  ผมดูเวลาก็เพิ่งจะ สองทุ่มเอง  พี่ก้องถามผมว่าจะไปไหนต่อหรือเปล่า  ผมก็คิดว่าจะไปที่ไหนดีแล้วก็นึกได้  
            " พี่ก้องค้าบ...พามะนาวไปเล่นเสก็ตนํ้าแข็งทีสิค้าบ...มะนาวอยากเล่นอ่ะค้าบ... "  ผมพูดอ้อนให้พี่ก้องพาผมไป  ...ยังงี้ทุกทีผมแก้ไม่หาย เวลาที่อยากทำอะไรขึ้นมา ก็ชอบอ้อนให้ใครเค้าทำให้  นิสัยเสียของผม หรืออาจจะดีก็ได้...
            " ก็ได้ครับ แต่พี่ไม่เล่นนะ  ให้น้องมะนาวเล่นคนเดียว  เดี๋ยวพี่จะนั่งดูน้องเล่นดีกว่า "  พี่ก้องบอกผม  ผมก็พยักหน้า แล้วพี่ก้องก็พาผมไปที่ลานเสก็ต
            ที่ลานเสก็ตมีคนเล่นอยู่ไม่มาก คงเป็นเพราะว่านี่ก็ สองทุ่มกว่าแล้ว ใกล้ได้เวลาที่ ลานเสก็ตปิด ซึ่งที่นี่จะปิดประมาณ สามทุ่มได้ แล้วหลังจากนั้นจะมีการซ้อมของพวกนักฮ็อกกี้นํ้าแข็ง
            ผมไปซื้อบัตรกับพี่ก้อง แล้วผมก็เข้าไปแลกเอารองเท้ามาใส่  รองเท้าที่ผมใส่เป็นรองเท้าที่นักเสก็ตลีลา  หรือเสก็ตนําแข็งประเภทที่เล่นโชว์ท่าทางต่างๆ เค้าไว้ใช้เล่นกัน ผมไปวัดขนาดเท้าเรียบร้อย พี่เค้าก็เอารองเท้ามาให้ผมใส่  พอผมใส่เสร็จ ผมก็เดินลงไปเล่นที่ในลานนํ้าแข็ง  เย็นดีจังยิ่งมาเล่นเวลากลางคืน จะหนาวมากเลย ลานนํ้าแข็งจะมีไอความเย็นลอยขึ้นมาเลยคับ  ผมจะชอบเป็นพิเศษ
            ระหว่างที่ผมเล่นซึ่งยังไม่ค่อยเก่งนัก  ผมลองหัดเบรค แต่ก็ทำไม่ได้  อยู่ๆก็มีน้องผู้ชาย คงจะอายุประมาณ 13 ปีได้ เข้ามาที่ผม แล้วถามผมว่าจะสอนให้ผมเล่นเอามั้ย  ผมก็ยิ้มเลยคับ เรื่องปกติคับ  พอน้องเค้าเห็นผมยิ้มให้ น้องก็ยิ้มตอบผม  แล้วน้องก็สอนให้ผมเล่น แบบนั้น แบบนี้ ระหว่างที่น้องสอนเล่น ผมก็มองพี่ก้องเป็นระยะ ก็เห็นพี่ก้องคอยมองผมอยู่ตลอด  พี่คงเป็นห่วงผม เพราะเห็นผมเสียจังหวะ จะล้มอยู่หลายครั้ง
            น้องสอนผมเล่นไปได้สักพัก ก็มีน้องอีกหลายคนเข้ามาที่ผม แล้วก็มาชวนผมคุย  ไอ้น้องพวกนี้ตอนหลังผมถามมันว่าทำไมถึงเข้ามาสอนผมเล่นแล้วกล้าเข้ามาคุยกับผม พวกน้องบอกว่าเห็นผมยิ้มเก่ง แล้วก็น่ารักดี พวกน้องๆมันชอบ แค่เนี้ยที่พวกน้องมันบอก  
ที่ผมบอกว่าเป็นน้องก็เพราะอายุคนที่มากที่สุดก็ 16 ปีมันก็ใกล้ๆอายุเท่าผมนะ มีอยู่คนนึงก็ไอ้เด็กอายุ 16 น่ะครับมันชอบเข้ามาแซวผมบ้าง  บอกพี่น่ารักจัง  มากที่สุดก็  บอกขอสมัครเป็นแฟนของผม  ผมก็ไม่พูดอะไร ก็ยิ้มให้น้องเค้าไป...
            น้องๆพวกนี้มันไปกินอะไรกันมาก็ไม่รู้ ตัวมันโตพอๆกับผมเลย แถมยังมีบางคนสูงกว่าผมอีกอ่ะครับ  พอผมไปอยู่ในกลุ่มก็เลยเข้ากันได้ไม่แตกต่างอ่ะครับ  ก็ผมยังเด็กอยู่อ่ะ  ยังไม่เต็ม 18เลยครับ  อีกสองวันเอง
            น้องๆพวกนี้เล่นเก่งมาก ผมมารู้ตอนหลังว่าแต่ละคนอยู่ในชมรมฮ็อกกี้นํ้าแข็ง ของทางลานเสก็ต  มีออกไปแข่งขันกันด้วยหลายที่ แค่ผมฟังก็สนใจแล้วคับ  แต่ผมต้องหัดให้เก่งเร็วๆ  น้องๆสอนให้ผมเล่นสักพัก ก็ได้เวลาปิดลาน  ผมก็กลับขึ้นมาเปลี่ยนรองเท้ากลับคืนทางลานเสก็ต  ตอนแรกผมก็จะกลับออกมา จู่ๆก็มีน้องคนหนึ่งเดินเข้ามาหาผม แล้วบอกว่า
            " พี่มะนาวจะรีบกลับไปไหนหรือป่าวครับ "  น้องคนนั้นถามผม
            " ก็เปล่าครับ มีอะไรเหรอครับ... "  ผมถาม
            " ก็ไม่มีอะไรหรอกครับ คือถ้าพี่ว่างไม่รีบกลับก็อยู่ดูพวกผมซ้อมฮ็อกกี้สิครับ ที่นี่เค้าไม่ว่าหรอกครับ  ถ้ารู้จักพวกผม "  น้องมันบอก  ผมจึงหันไปมองหน้าพี่ก้องว่ายังงัยดี  พี่ก้องก็บอกผม
            " ก็ตามใจน้องมะนาวครับ พี่ไม่ได้ไปไหน  "  พี่ก้องบอกตามใจผม  ผมก็อยู่สิครับ  พี่ก้องตามใจผมจังเลยทำให้ผมนิสัยเสียรู้มั้ย
            " ก็ได้ครับ พี่จะอยู่ดูน้องๆซ้อมเล่นกัน "  ผมบอกน้องคนนั้นไป  
            แล้วระหว่างนั้น ผมก็ชวนพี่ก้องมาเดินดูรองเท้าฮ็อกกี้กันที่ตู้โชว์สินค้าของทางลานเสก็ต โดยมีไอ้น้องๆทั้งหลายคอยแนะนำผมว่าน่าจะซื้อคู่นั้นนะ หรือคู่นี้นะ พวกน้องๆมันทำยังกับเป็นคนขายซะเอง  แล้วราคาแต่ละคู่นี้ไม่ต้องพูดถึง แพงมากเลยครับอย่างถูกสุดก็หลายพัน อย่างแพงก็เป็นหมื่นอ่ะครับ แต่ผมอยากได้นี่ครับ ทำงัยดีน้า  แล้วผมก็คิดออกมีคนช่วยผมได้ครับ...
            แล้วพอได้เวลาที่น้องๆต้องออกไปซ้อมกัน  ผมกับพี่ก้องก็ขึ้นไปนั่งดูอยู่ด้วยกันบนชั้นที่นั่งสำหรับดู ก็สนุกดีครับ แต่ตอนนั้นผมไม่รู้ว่าเวลาที่เล่นกันจริงๆน่ะ มันไม่เหมือนตอนซ้อม  ผมกับพี่ก้องนั่งดู ระหว่างนั้นพี่มะยมก็โทรมาหาผม  ถามผมว่าอยู่ไหน ผมก็บอกพี่มะยมมันไปว่าอยู่ที่ลานเสก็ตนํ้าแข็ง อยู่กับพี่ก้อง อีกสักพักก็กลับแล้ว แล้วก็คุยกันอีกสักครู่ก็วางสายไป  แล้วหลังจากนั้นไม่นานก็ซ้อมกันเสร็จ  ผมกับพี่ก้องแล้วก็ไอ้พวกน้องๆ มันก็กลับลงมาจากห้างทางประตูด้านหลังของลานเสก็ตซึ่งเชื่อมต่อกับลานจอดรถด้านหลัง แล้วก่อนจะแยกย้ายกันกลับ ไอ้พวกน้องๆมันก็นัดกับผม ว่าจะมาเล่นอีกพรุ่งนี้ ให้ผมมาเล่นด้วยกัน ตอนนั้นผมก็รับปากพวกน้องมัน แล้วก็แยกกันกลับ
            พี่ก้องพาผมกลับบ้าน  พอถึงหน้าบ้านผมตอนนั้นก็เที่ยงคืนได้แล้ว พี่ก้องก็ถามผมว่า
            " พรุ่งนี้มะนาวจะไปไหนครับ... "  พี่ก้องถามผม
            " ก็คงไปเล่นเสก็ตอ่ะครับ ก็นัดกับพวกน้องๆมันไว้นี่ครับ "  ผมบอกพี่ก้อง
            " น้องมะนาวนี่หว่านเสน่ห์ใส่คนอื่นไปทั่วเลยนะครับ ขนาดน้องๆมันยังมาชอบเลย... "  พี่ก้องพูดแซวผม  ผมก็ยิ้มให้
            " แหม... ก็คนมันน่ารักนี่ครับ ใครเห็นใครก็ชอบ... "  ผมก็พูดเล่นๆไปกับพี่ก้อง
            " ใช่ครับ...ขนาดพี่ยังหลงเลยนี่ครับ... "  พี่ก้องพูดหยอดผมมาอีก  ผมก็เขินดิครับ ถูกแซวซึ่งหน้าแบบนี้อ่ะ
            " งั้น พรุ่งนี้ประมาณเที่ยงๆพี่จะมารับไปนะครับ  แต่พี่อยู่ด้วยไม่ได้นะ พี่ติดธุระกับทางบ้านของพี่...อยู่เองได้หรือเปล่าครับ "  พี่ก้องพูดอย่างเป็นห่วงผม
            " สบายมากครับ  งั้นพรุ่งนี้มะนาวจะคอยนะครับ "  พูดจบผมก็จะเปิดประตูรถลงไป แต่พี่ก้องเรียกผมก่อน
            " น้องมะนาวครับ...ลืมอะไรหรือปล่าว... "  พี่ก้องถามผม  ผมก็งงว่าลืมอะไร  แล้วผมก็ก้มลงมองหาของอะไรก็ไม่รู้ทั่วตัว แต่ก็ไม่เจอ ผมก็เลยถามพี่ก้อง
            " ไม่เห็นเจออะไรเลยครับ ... "  ผมบอกออกไป แต่พี่ก้องกับยิ้มให้ผมแทน  แต่สีหน้าของพี่ก้องดูเจ้าเล่ห์
            " ก็ลืมหอมแก้มพี่งัยค้าบ... "  พี่ก้องพูดเสียงยานๆล้อเลียนผม ที่มักจะพูดยานๆตอนที่กำลังจะอ้อนอะไรใคร  ผมก็ยิ้มให้กับความเจ้าเล่ห์ของพี่ก้อง  แล้วผมก็หันไปมองรอบๆว่ามีใครอยู่แถวนี้หรือเปล่า  เมื่อไม่เห็นมี ผมก็ชะโงกหน้าเข้าไปหอมแก้มคนหล่อที่นั่งเอียงแก้มคอยผมอยู่แล้ว
            " จุ๊บ...จุ๊บ... "  ผมหอมแก้มคนหล่อไป สองครั้งครับ  แล้วพอผมหันกลับ พี่ก้องก็อาศัยความรวดเร็ว จับผมหันหน้าไป แล้วพี่ก้องก็จูบปากผมทันที  ตอนแรกก็ตกใจแต่ก็ยอมให้พี่ก้องจูบแต่โดยดี ก็ชอบอ่ะครับ พี่ก้องจูบผมสักครู่ก็ปล่อยผม  แล้วก็ยิ้มให้ ส่วนผมก็นั่งหน้าแดง ใจเต้นตูมตามอยู่กับที่  สักพัก พอผมเข้าสู่ภาวะปกติ ผมก็หันกลับมาบอกพี่ก้อง
            " คืนนี้นอนหลับฝันดีนะครับ... "  แล้วผมก็ชะโงกหน้าไปหอมแก้มพี่ก้องอีกครั้ง คราวนี้พี่ก้องชะงักบ้าง และก็ต้องตกใจที่ผมแกล้งเอามือไปดึงนมที่หน้าอกพี่ก้อง แล้วผมก็ปล่อย ตอนนั้นที่ผมแกล้งเพราะผมนึกไปถึงวันนั้นที่ผมนอนอยู่บนที่นอนกับพี่ก้องอ่ะครับ...พี่ก้องคงตกใจที่อยู่ๆผมก็หอมแก้มพี่เค้าเองโดยที่พี่ไม่ได้บอกให้ผมทำ แต่ผมเต็มใจที่จะทำเอง และที่ผมแกล้งดึงนมพี่แก แล้วผมก็รีบเปิดประตูรถลงมา ผมหันไปมองพี่ก้องอีกครั้ง แล้วผมก็หัวเราะที่ผมแกล้งพี่ก้องได้ ผมเห็นพี่ก้องพูดออกมาเบาๆ แล้วก็ชี้มือมาที่ผม แบบว่าทำอะไรผมไม่ได้
            " ฝากไว้ก่อนเถอะ น้องมะนาว "  
            " มาเอาคืนเร็วๆนะ จะคอย ..555..  ขับรถดีดีนะครับ มะนาวเป็นห่วง  " ผมพูดจบก็ หัวเราะแล้วก็โบกมือให้แล้ว ผมก็เดินเข้าบ้าน ส่วนพี่ก้องก็ขับรถออกไป  ไอ้บ้ามะนาวไปท้าพี่เค้าเอาไว้อีกแล้ว ยังไม่เข็ดอีกอ่ะ....เฮ้อ...เบื่อตัวเองจัง...นี่แหละไอ้มะนาวสักวันจะรู้สึก
บทที่ 24
             " พี่มะยมค้าบ...กินข้าวได้แล้วคัาบ... "  ผมตะโกนเรียกพี่มะยม
             " เออ...รู้แล้ว เดี๋ยวจะลงไป... " เสียง ตะโกนตอบมาจากข้างบนของบ้าน
             " เร็วๆนะค้าบ ... "  ผมตะโกนบอกยํ้าอีกครั้ง
             วันนี้ ผมตื่นเร็วกว่าปกติ  ผมออกไปตลาดแล้ว ก็ไปเดินหาซื้อของสด แล้วผมก็กลับมาทำอาหารให้ พี่มะยมกิน ..มีแผนครับ                     
            "  วันนี้ มันวันอะไรว่ะ ทำไมอาหารมันเต็มโต๊ะไปหมดอย่างนี้อ่ะ... "  พี่มะยมถามผม  
             " ก็วันนี้มันเป็นวันก่อนวันเกิดของไอปีศาจตัวร้ายไงล่ะครับ...แฮะ..แฮะ...อยากทำให้พี่กินอ่ะครับ..."  ผมบอกออกไป
             " เออใช่...พรุ่งนี้เป็นวันเกิดของน้องนี่หว่า... "  พี่มะยมมันนึกได้
             " พี่นี่ขี้ลืมจัง วันเกิดน้องสุดที่รักทั้งคนยังลืมอีก... "  ผมพูด แล้วแกล้งทำเป็นงอนพี่มะยม
             " เหรองั้น...น้องมะนาวอยากได้อะไรล่ะครับ เป็นของขวัญ... "  พี่มะยมมันพูดอย่างรู้ทัน
             " มะนาวอยากได้หลายอย่างค้าบ... "  ผมบอกพี่ออกไป  
             " นั่นไงล่ะ  ว่าแล้ว..."  แล้วพี่มะยมมันก็หยิบบัตร ATM ส่งมาให้ผม พร้อมกับบอกรหัสกดบนบัตร  ผมก็รับเอาไว้...  แฮะ...ง่ายดีจังพี่ผม อุตส่าห์ลงทุนตื่นมาทำของให้กินตั้งแต่เช้า กะเอาใจซะหน่อย  คุ้มจริงๆ
             " อ่ะ...มะนาวอยากได้อะไรก็กดเงินออกไปซื้อเอาเองเลยนะ...แต่พี่ไม่ว่าง งานของพี่มันเต็มไปหมด  มะนาวไม่ว่าพี่น้าที่ไม่มีเวลาให้น้องเลย... "  พี่มะยมมันก็พูดเป็นห่วงผม
             " ไม่เป็นไรหรอกครับ....สบายมาก ...ขอบคุณพี่มากนะค้าบบบบบ... "  ผมกล่าวขอบคุณพี่ที่ห่วงผม
             ผมบอกพร้อมกับความดีใจ  ผมกระโดดเข้าไปหาพี่มะยม แล้วก็หอมแก้มซ้ายทีขวาที่ จนตอนนี้พี่มะยมมันก็อดหัวเราะออกมาไม่ได้  ผมกระโดดขี่หลังพี่มะยม  พี่มะยมก็วิ่งเหมือนตอนผมเป็นเด็ก  ผมมีความสุขจังเลยครับ
             ตอนเที่ยง  พี่ก้องก็มารับผมไปส่งที่ห้าง... ผมก็ลงไป  ผมก็ตรงไปที่ลานเสก็ตนํ้าแข็งทันที  พอไปถึงก็เจอไอ้พวกน้องๆกำลังเล่นกันอยู่  พอผมซื้อบัตรเข้าไป  ไอ้พวกน้องๆมันก็เข้ามาหาผม...ผมก็เลยชวนมันไปดูรองเท้าเสก็ตที่วางโชว์อยู่ในตู้กระจก  ผมบอกน้องๆว่าจะซื้อ  ทีนี้ก็เลยช่วยกันเลือก  
             จนในที่สุดผมก็เลือกได้  ถามราคา...มันแพงมาก แล้วผมก็ถามน้องๆว่าแพงอย่างนี้มีอะไรเป็นพิเศษหรือเปล่า  แล้วพี่สุดหล่อที่ที่พวกน้องๆมันจะพามาให้ช่วยผมเลือกได้ยินก็เข้ามาหาผม            
              " สวัสดีครับ...น้องน่ารัก..."  พี่คนนั้นพูดกับผม
              " ครับ...พี่พูดกับผมเหรอครับ..."  ผมย้อนถาม
              " ใช่ครับ... แล้วน้องน่ารัก อยากได้รุ่นไหนล่ะครับ..."  พี่สุดหล่อถามผม
              " เดี๋ยวก่อนครับ...ผมไม่ได้ชื่อน่ารักนะครับ   "  ผมบอก
              " ก็พี่ไม่รู้จักชื่อน้องนี่นะ  พี่เห็นว่าน้องหน้าตาน่ารัก ก็เลยเรียกน่ารักซะเลย...แล้วน้องชื่ออะไรล่ะครับ..."  พี่เค้าถามชื่อผมอีก
              " ชื่อมะนาวค้าบ..."  ผมบอกแล้วยิ้มให้พี่สุดหล่อ
              " โห...ชื่อน่ารักจัง   พูดแล้วก็รู้สึกอยากกินนํ้ามะนาวแล้วสิครับ..."  พี่เค้าพูดให้ผมรู้สึกแปลกๆ
              " แหมพี่อ่ะครับ..."  ผมพูดเขินๆ
              " ให้พี่ช่วยเลือกให้ไหมครับ..."  พี่เค้าขอเสนอตัวช่วยผมเลือก
              " ก็ดีสิครับ...แต่พี่ยังไม่ได้บอกชื่อของพี่ให้มะนาวรู้เลยครับ
              " แฮะ..แฮะ...คิดว่าจะไม่ถามชื่อของพี่แล้วล่ะสิ...พี่ชื่อ  แฮ็ค..ครับผม... "  พี่สุดหล่อบอกชื่อให้ผมรู้
              " ชื่อพี่แฮ็คเหรอครับ...อืม  ชื่อน่ากินจังเลยครับ..."  ผมพูดกวนพี่กลับไปมั่ง
              " ดีเลยครับ...งั้นเรามาผลัดกันกินด้วยกัน ดีมั้ยครับ..."  พี่แฮ็ค พูดต่อผม
              " ไม่เอาแล้ว มาเลือกดูรองเท้าดีกว่า..."  ผมเปลี่ยนเรื่องพูด
              " พี่แนะนำให้เอารุ่นนี้ดีกว่า  "  พี่แฮ็คแนะนําผม
              แล้วผมก็เลือกดูรองเท้า โดยมีพี่แฮ็ค ช่วยแนะนำ  ไม่นานผมก็ตัดสินใจได้  ผมถามราคา  แล้วคิดว่าไม่แพงไป เป็นราคาปานกลาง ก็ตัดสินใจซื้อ  แล้วผมก็ออกไปเบิกเงินมาซื้อรองเท้าเสก็ต  พอซื้อได้ก็เอาออกมาใส่เลยครับ  
             พอใส่ลงครั้งแรกก็ได้เรื่องเลยครับ  มันลื่นจนผมหกล้มเลย  เสียหน้ามากๆ  แต่ก็แค่แป๊บเดียว เองผมก็เล่นได้ ก็มันยังไม่ชินอ่ะครับ  รองเท้าฮ็อกกี้ รองเท้าจะมีหัวตัดท้ายตัด  ส่วนรองเท้าที่เค้าเอาไว้เล่นท่าโชว์  หัวรองเท้าจะยื่น ท้ายยื่น  แล้วผมเล่นแบบนี้มาก่อน พอเวลามาเล่นแบบรองเท้าฮ็อกกี้  มันก็เลยมักจะล้มลงไปง่ายๆ  พี่แฮ็ค ก็มักจะเข้ามาสอนให้ผมเล่นอยู่บ่อยๆ จนผมเล่นคล่องมากขึ้น
พี่แฮ็คก็ดูแลผมดี จนบางครั้งก็รู้สึกแปลกๆเหมือนกัน  แล้วผมก็วิ่งเล่นอยู่กับพวกน้องๆมัน  จนสนิทกันเป็นเหมือนเพื่อน  
             แล้วจู่ๆผมมองออกไปที่ภายนอกของลานเสก็ต ก็เห็นผู้ชายคนหนึ่งมองผมอยู่  เวลาที่ผมวิ่งเล่นอยู่ก็เห็นพี่คนนี้มองผมตลอดเวลา พี่ผู้ชายคนนี้มีรูปร่างสูงใหญ่มาก  หน้าตาก็หล่อมากจริงๆเท่าที่ผมเคยเห็นมา  เวลาใครๆเดินผ่านก็มักจะถูกเป็นเป้าสายตาของคนทั้งหมด  แล้วผมก็เล่นของผมต่อไปเรื่อยๆโดยนานๆครั้งก็หันไปมองพี่คนนั้นทีก็เห็นพี่เค้ายังคงมองผมอยู่
             พอตอนเย็นผมเริ่มเมื่อยแล้ว และก็หิวข้าวด้วย  ผมก็เลยออกจากลานเสก็ตมาเดินเล่นคนเดียว ก่อนออกมาก็เอารองเท้าเก็บไว้ในตู้ล็อกเกอร์ ในลานเสก็ตก่อน  ผมเดินเข้าไปซื้อนํ้ากาแฟเย็นมาแล้วก็เดินกินนํ้าไป    แล้วก็เดินดูของต่อ  ผมกำลังเดินมองของจนไปถึงร้านๆนึงที่เค้าขายแต่ตุ๊กตา  ผมก็มองจนไปเห็นตุ๊กตาตัวนึงที่มองแล้วผมอยากได้ที่สุด  เป็นตุ๊กตาหมีนั่ง  แต่ตัวมันใหญ่มาก  ใหญ่กว่าผู้ชายตัวใหญ่อีก  ผมเดินเข้าไป ดูราคาก็ต้องตกใจอีก  ราคาแพงมากอีกแล้ว  แต่ผมอยากได้จัง...
             ผมยืนดูจนหนำใจแล้ว ผมก็หันหลังกลับ  แต่ผมไม่ทันระวัง ผมหันไปชนผู้ชายคนหนึ่ง คนที่ตัวใหญ่มาก ผมชนแล้วแก้วนํ้ากาแฟเย็นที่ ผมถืออยู่ก็หกรดเสื้อ  รวมไปถึงกางเกงที่มองทีเดียวก็รู้ว่าเป็นของที่มีราคาแพงมาก  ส่วนตัวผมก็ไม่น้อยหน้าครับ  ผมล้มหงายท้องก้นจํ้าเบ้าเลยอ่ะ
           ครับ เสื้อผ้าก็เลอะนํ้ากาแฟเหมือนกัน  ผมตกใจมาก  แล้วผู้ชายคนนั้นก็คว้าข้อมือผมให้ผมลุกขึ้นยืน  ผมเห็นที่เสื้อของพี่ผู้ชายคนนั้นเลอะมากก็ทำอะไรไม่ถูก ได้แต่บอกขอโทษพี่เขา
             " พี่ค้าบ...ผมขอโทษ ค้าบ "  ผมบอกอ้อนๆหน่อย แล้วมองหน้าพี่เขา ก็ต้องตกใจ ผมจำได้ พี่ผู้ชายสุดหล่อคนนั้นที่ยืนมองผมเล่นเสก็ตอยู่เกือบทั้งวัน
             " ขอโทษแล้วเสื้อผ้าผมมันหายเลอะหรือเปล่าล่ะ..."  ผู้ชายคนนั้นพูดอย่างโมโหมาก  เป็นใครก็ต้องโมโหกันทั้งนั้นแหละ  ที่เกิดเรื่องแบบนี้ขึ้นมา แต่ตาของพี่มันไม่ได้โมโหไปกับคำพูดเลยอ่ะครับ ผมสังเกตุเห็น
             " แล้วจะให้ผมทำยังไงเล่าครับ  ผมก็ไม่รู้ว่ามันจะเป็นแบบนี้นี่ครับ "   ผมพูดแล้วนํ้าตาเริ่มคลอตา  ตอนนี้มีคนมายืนมองดูผมกับพี่ผู้ชายคนนั้น อยู่หลายคน ผมก็อายจนหน้าแดงแล้วครับ
             " งั้นเอาอย่างนี้ ไปซื้อเสื้อผ้ากับพี่ก่อน  "  พี่พูดจบก็ดึงมือผมให้ก้าวเดินไปพร้อมกับพี่เขา  ผมเจ็บที่แขนก็เลยร้องออกมาเบาๆ แต่พี่ก็ไม่สนใจ  พี่พาผมมาถึงร้านที่มีแต่เสื้อผ้าราคาแพงทั้งนั้น
             " ร้านนี้แหละ  ไปเลือกมาให้พี่สักตัวนึงซิ  "  พี่ก็ออกคำสั่งผมทันที  ผมรู้สึกขัดใจมาก แต่ก็ต้องทำตามที่บอก  ก่อนไปผมก็บอกว่าไม่มีเงินมาซื้อของแพงๆนะ  พี่ก็หันมามอง
             " รู้แล้วไม่ต้องมาบอก... "  พี่พูดแค่นั้น  ห้วนๆ
             ผมก็เดินเลือกจนมาเห็นเสื้อตัวนึง  ผมว่ามันเหมาะกับพี่เค้า ผมก็หยิบเอาไปให้ แล้วก็เดินไปหาพี่  แล้วพี่ก็รับไว้  ผมก็บอกให้พี่เข้าไปลองในห้องลองเสื้อผ้า  แต่พี่กับถอดเสื้อออกตรงนั้นเลย  พี่หุ่นดีมากครับ ไม่อายใครเลย
             ทีนี้ก็กางเกงยีนส์  ผมเลือกให้ได้เพราะผมก็อยากได้เหมือนกัน  ผมเลือกให้พี่เขาตัวนึง  เขาก็นั่งมองผมเลือกอยู่ไม่วางตาจากผมเลย  ผมหยิบเดินมาหาพี่เขา  พี่เขาก็ทำท่าว่าจะถอดกางเกงตรงนั้น  แต่ผมรีบห้าม  
             " พี่ค้าบอย่าค้าบ  ไปเปลี่ยนกางเกงในห้องลองเถอะค้าบ "   ผมบอกพี่เขา โอ้ย...อะไรกันเนี่ย...
             " ไม่เอา  เดี๋ยวน้องหนี... เดี๋ยวต้องไปกินข้าวเป็นเพื่อนพี่ก่อนนะครับ...พี่ไม่มีเพื่อนเลย อย่าหนีพี่นะครับ..."  พี่เค้าบอกผม
             " ไม่หรอกครับ  ไม่หนีครับ ... "  ผมบอกไป แล้วพี่ก็เข้าไปห้องลองเสื้อผ้า  สักพักพี่ก็ออกมา แล้วก็ถือชุดนั้นออกมาด้วย ทั้งเสื้อทั้งกางเกง
             " ทีนี้ก็ ตาน้องแล้ว  "  พี่บอกให้ผมคอยเดี๋ยว แล้วก็เดินเข้าร้าน สักครู่ก็ออกมาพร้อมกับเสื้อสีขาว และ กางเกงยึนส์สีสวย
             " ไปเปลี่ยนซะ..เร็วๆ. "  พี่สั่งผมอีกแล้ว   ผมก็เดินเข้าไปเปลี่ยนในห้องลอง แล้วก็ถือชุดนั้นออกมาแล้วยื่นให้พี่
             " ใส่ได้หรือเปล่าครับ... "  พี่ถามผม  ผมก็พยักหน้าให้  แล้วพี่ก็เอาเสื้อผ้าให้พนักงานคิดเงิน  สักพักพนักงานก็ออกมาพร้อมกับถุงใส่เสื้อผ้า แล้วเอามายื่นให้ผม  ส่วนพี่ก็จ่ายเงินให้พนักงานคนนั้น
             " เอาไปเปลี่ยนใส่ออกมาเลยสิครับ.. "  พี่บอกผม  เมื่อเห็นเสื้อของผมเลอะกาแฟเย็นเป็นคราบสกปรก  พี่เองก็เหมือนกัน เมื่อเห็นผมเข้าไปเปลี่ยนก็เข้าไปเปลี่ยนบ้าง ผมออกมาก็เจอพี่ยืนคอยอยู่ข้างหน้าร้านแล้ว  ผมเห็นใครเดินผ่านก็มองแต่พี่เขาอ่ะครับ...
             " น้องอยากกินอะไรครับ... "  พี่ถามผม
             " บอกมาเลยไม่ต้องเกรงใจ พี่เลี้ยงเองครับ... "  พี่บอกผม
             " งั้นกินง่ายๆดีกว่า  ไปกินไก่...กันนะครับ  " ผมบอก  พี่ก็พยักหน้าตามใจผม  
             ที่จริงผมก็งงมากอ่ะครับที่ใครก็ไม่รู้มาซื้อเสื้อผ้าให้ผม   แล้วยังจะพาผมมากินไก่...อีก แต่ผมคิดว่าก็แค่ครั้งเดียว เจอกันก็แค่ครั้งเดียวมองดูไปพี่ก็มีนิสัยดีคงไม่เป็นอะไร มั้ง...ผมคิด
             " ตื๊ด...ตื๊ด... "  เสียงโทรศัพท์ของผมดังผมหยิบขึ้นมาดู มองหน้าพี่แล้วขอตัว แล้วกดรับ เป็นเบอร์ที่ผมไม่รู้จัก
             " สวัสดีครับ..."  ผมกล่าวสวัสดี
             " ................"  เงียบ ไม่มีคนพูด
             " สวัสดีครับ..."  ผมพูดอีกครั้ง
             " ................ " เหมือนเดิม ไม่มีเสียงพูด แล้วสักพักสายก็ถูกกดตัดสัญญาน  ผมงงใครนะที่โทรเข้ามาแล้วไม่พูดกับผม

best009

ขอบคุณมากนะครับ

best009

ขอบคุณมากนะครับ

mmmnn

ขอบคุณคับบบบบ

imseng

ขอบคุณนะคับ

aRmkung

ขอบคุณครับ

kiwwy

ขอบคุณขร๊า อิอิ {:sm-38:}

GBOMK

ขอบคุนคับ

imanaji

ขอบคุณมากๆๆครับ

gigusa

ขอบคุนมากครึับ

Mikkiny

ชอบบบบบบบบบ

KillTi

สุดยอดเลยอ่ะคร๊าฟ

nattan010

ขอบคุณมากนะครับ

kamaji

ขอบคุนคราบ

ton521

ขอบคุนครับ

cokebundit

ขอบคุณครับผม

fffn

ขอบคุนมากคับ

tarsii

ขอบคุณมากนะ

thawatchai_01

ขอบคุนค้าบบบบ               

freezz

ขอบคุณครับ