++ " กว่าจะรักกันได้ของไอ้มะนาว "++ # 15

tanya

ถ้าหากว่าซ้ำต้องขออภัยนะครับและขอโทษเจ้าของเรื่องด้วยนะครับเพราะว่าคัดลอกมาอีกที
ความเดิมตอนที่แล้ว
             ผมนอนคิดอะไรเพลินได้สักพักใหญ่ๆ  พี่เจสก็เดินเข้าห้องมาพร้อมกับโจ๊กร้อนๆควันฉุย  พี่เดินมาหาผมที่เตียงนอน  พร้อมกับรอยยิ้มให้ผม  แล้ววางชามโจ๊กร้อนๆน่ากินไว้ที่โต๊ะข้างเตียงแล้วหันมาพูดกับผม
             " มะนาว มากินโจ๊กร้อนๆก่อนนะครับ เดี๋ยวจะได้กินยาหลังอาหารอีกนิดนึง... "  พี่เจสบอกผม พร้อมกับพยุงให้ผมนั่งพิงกับหัวเตียง
" อูย.... "  ผมร้องเบาๆ แล้วก็นิ่วหน้าเพราะความเจ็บ ตามเนื้อตามตัวอยู่ และที่ข้างล่างด้วย
             " เป็นไรไปครับ ...มะนาว... "  พี่เจสถามด้วยความเป็นห่วงผม
             " ก็มะนาวถูกใครไม่รู้มาแกล้ง...ทั้งคืนเลย...อ่ะค้าบ..."  ผมพูดไปหน้าก็แดงไป เพราะความอาย
             " ใครเหรอครับ ที่แกล้ง มะนาว...ใครน้า  สงสัยจะเป็นคนหล่อๆ คนนั้นมั้ง..."  พี่เจสพูดไปอมยิ้มไป
             " มะนาวไม่รู้หรอกคนไหนอ่ะครับ...ก็มะนาวหลับอยู่นี่ค้าบ..."  ผมแกล้งบอกพี่เจส
             " อ้าวตอนนั้นมะนาวหลับเหรอ...พี่ไม่ยักรู้แฮะ..."  พี่เจสตอบพร้อมกับจ้องหน้าผม ยิ้มให้ผมนิดนึง
             " ก็ไม่รู้สิค้าบ...ไม่งั้นจะถามพี่เจสเหรอค้าบ..."  ผมก็แก้ตัวไปเรื่อย
             " ไม่รู้จริงๆเหรอครับ..มะนาว..."  พี่เจสพูดจบก็ก้มลงมาใกล้หน้าของผม
             " ไม่รู้จิค้าบ...."  ผมพูดไปก็หลบไม่ยอมมองหน้าของพี่เจส
             " อย่างนี้ต้องทำให้นึกให้ออกก่อน..."  แล้วพี่เจสก็ก้มลงมาจะจูบผม  แต่ผมหลบ แล้วบอกว่า
             " อ้า...มะนาวจำได้แล้ว...ค้าบ... "  ผมรีบยอมรับกับพี่เจส ไม่งั้นโดนแกล้งอีก
             " อ้าวตะกี้นี้ยังจำไม่ได้เลย ...แล้วทำไมจำได้เร็วนัก...ว้า...อดเลย..."  พี่พูดไปยิ้มไป  แล้วทำหน้าเศร้าให้ผม
             " อ่ะ...งั้นก็ได้..."  ผมพูดแล้วเอียงแก้มให้พี่เจสหอม
             " อุ้ย....."  พี่เจสหัวเราะ  พี่ไม่ได้หอมแก้มผม แต่จับผมหันหน้าไปหาพี่แล้วก็จูบผม อย่างรวดเร็ว ผมไม่ทันตั้งตัวเลยครับ
             " อือ...อือ..."  ผมดิ้นหนี สักพักก็หยุด ผมรู้สึกดีจังเลยครับ  ผ่านไปสักครู่ใหญ่ พี่เจสก็ถอนปากออก แล้วยิ้มให้ผม
             " เป็นไงล่ะครับ...มะนาวจำได้หรือยัง..."  พี่เจสพูดกับผมพร้อมกับยิ้มกว้าง  
             " จำได้ก็ได้ค้าบ...พี่เจสขี้โกง...มะนาวยอมก็ได้อ่ะ..."  ผมพูดไป หน้าก็แดงมากกว่าเดิมอีก
             " งั้นมากินโจ๊กร้อนๆได้แล้วครับ..."  พี่เจสพูดพร้อมกับหันไปหยิบชามโจ๊ก และหันมาแล้วก็ตักโจ๊กมาป้อนที่ปากผม
             " ........ พี่มันร้อนอ่ะครับ..."  ผมอ้าปากกินโจ๊ก พร้อมกับทำหน้าย่น
             " พี่ขอโทษครับ..."  พี่เจสพูดจบก็ตักมาใหม่แล้วก็เป่าให้มันเย็นก่อน แล้วก็ป้อนให้ผมกินอีก ผมก็กินไปจนเกือบหมดชาม  
พี่เจสก็ยิ้มให้ผม  บอกผมว่าเดี๋ยวเอาชามไปเก็บก่อน  พูดจบก็ยกชามโจ๊กออกไป
             สักพัก พี่เจสก็กลับเข้ามา พร้อมกับมียาสีสวยหลายเม็ดในมือ  พี่เจสเดินมาหาผม แล้วก็บอกให้ผมกินยา  ผมก็ยอมกินอย่างว่าง่าย  พอผมกินยาเสร็จแล้ว  พี่เจสก็เอามือมาขยี้หัวผม แล้ว บอกผม
             " คนเก่ง ว่าง่ายๆอย่างนี้ แล้วน่ารักจัง..."  พี่เจสพูดกับผม
             " แล้วถ้ามะนาวไม่ว่าง่าย ก็ว่ามะนาวไม่น่ารักน่ะสิ..."  ผมพูดแล้วทำปากพองๆ  งอน...งอน...
             " แน่ะ...พูดแค่นี้ทำงอน...น่ารักคร้าบ...พอใจยังคร้าบ..."  พี่เจสพูดง้อกับผม
             " จริงน้า...น่ารักจิงๆน้า..."  ผมแกล้งพูดอย่างไม่อยากจะเชื่ออ่ะ
             " จริงคร้าบ...พี่เจสพูดจริงคร้าบ...ไม่งั้นพี่จะรักมะนาวอย่างนี้เหรอคร้าบ... "  พี่เจสพูดเสียงยานๆ ล้อเลียนผม
             " มะนาวไม่เชื่ออ่ะค้าบ..."  ผมแกล้งพี่อีก พร้อมกับส่ายหน้าว่าไม่เชื่อ
             " จริงคร้าบ ...ให้มะนาวทั้งตัวกะหัวใจเลยครับผม...พี่รักมะนาวจริงๆคร้าบ..."  พูดจบพี่ก็เข้ามาหอมแก้มผม แล้วกอดผม
             พี่เจสล้มตัวลงนอน  แล้วจับผมให้พลิกมาทับตรงหน้าอกของพี่เจส  พี่เจสจับให้ผมนอน  โดยเอาหูแนบอกของพี่เค้า   ผมได้ยินหัวใจของ  พี่เจส เต้นอยู่ใต้หูของผม  ผมนอนอยู่อย่างนั้นสักพัก  แล้วพี่เจสก็พูดกับผม
             " มะนาวได้ยินหรือเปล่า...ว่า..."  พี่เจสพูดแค่นั้น แล้วหยุดพูดไปสักพัก
             " ว่า..อะไรค้าบ..."  ผมอดถามไม่ได้  ก็อยากรู้ว่าพี่เจสจะพูดว่าอะไรอ่ะครับ
             " ว่าหัวใจของพี่มันพูดว่า..."  พี่เจสถามผม
             " ................... "  ผมเงียบ  ไม่ตอบ ผมฟังเสียงหัวใจของพี่เจสเต้น
             " หัวใจของพี่มันพูดว่า...มันรักมะนาว รักมาก รักอย่างไม่เคยรักใครมาก่อน มันไม่เคยรักใครได้มากขนาดนี้... เชื่อพี่
เจสนะ  ต่อไปพี่จะดูแลมะนาวเอง  "  พี่เจสพูด   ผมได้ยินพี่เจสพูด ก็นํ้าตาไหลออกมาเอง
             " คร้าบ...มะนาวเชื่อพี่เจสแล้วค้าบ...มะนาวก็รักพี่เจสมากที่สุดเลยค้าบ  ไม่เคยรักใครได้เท่านี้มาก่อน และจะรักต่อไปไม่หยุดรักสักวินาที...มะนาวรักพี่เจสคร้าบ..."  ผมพูดไปก็ร้องไห้ไป  แล้วผมก็เงยหน้าขึ้น  แล้วก้มลงไปจูบที่ปากพี่เจส
             พี่เจสมองผมแล้วก็ยิ้มให้ผม  แล้วพี่ก็พลิกตัวจับผมให้นอนหงาย พี่เจสกอดผมแน่น แล้วหอมแก้มผม
             " ครับ...พี่รู้แล้วว่า มะนาวรักพี่ขนาดไหน..."  พี่พูดจบก็หอมแก้มผม แล้วผมก็หอมแก้มพี่เจสบ้าง  พี่เจสยิ้มแล้ว กอดผมให้ผมนอนซุกอกของพี่เจส....
บทที่ 35
            ผมนอนป่วยอยู่อย่างนั้น เกือบสองวัน  ตลอดเวลาพี่เจสเอาใจใส่ดูแลผมอย่างดี  พี่มะยม โทรมาหาผม เป็นระยะ ถามอาการของผมกับพี่เจส  แล้ว พี่มะยมก็มาหาผมที่คอนโดของพี่เจสด้วย ตอนแรกก็จะพาผมกลับ ผมก็คุยกับพี่มะยม บ้างนิดหน่อย  เพราะคอผมเจ็บ ไม่มีเสียงจะพูด   ผมไม่รู้ว่า พี่เจสไปพูดกับพี่มะยม ยังไง  พี่มะยมถึงไม่พาผมกลับ  แต่ยังฝากพี่เจสให้ดูแลผมด้วย ด้วยความสงสัยผมจึงอดถามพี่เจสไม่ได้
            " พี่เจสค้าบ..."  ผมเรียกทั้งที่เจ็บคอ
            " ครับ...ว่ายังไงครับ..."  พี่เจสหันมาถามผม
            " มะนาวอยากรู้อ่ะค้าบ...ว่าพี่ไปพูดยังไง พี่มะยมถึงให้มะนาวนอนอยู่ที่นี่ต่ออ่ะค้าบ..."  ผมถาม และมองหน้าพี่เจสด้วยความอยากรู้
            " ก็ไม่ได้พูดอะไรมากมาย  พี่มะยมคงรู้ว่า มะนาวคงไม่อยากกลับไปบ้าน แต่คงอยากจะอยู่กับพี่ที่นี่น่ะครับ..."  พี่เจสพูดแหย่ๆผม
            " พี่เจสอ่ะ...มะนาวอยากรู้จริงๆน้า...ชอบแกล้งซะเรื่อยเลย.."  ผมบอกพี่เจส  และก็ งอน งอน...
            " ค้าบ...บอกก็ได้ค้าบ...แหย่แค่นี้ ทำงอนไปได้...พี่ก็บอกพี่มะยมว่าขอให้มะนาวนอนอยู่ที่นี่  เดี๋ยวพี่จะคอยดูแลเอง  ก็ถ้ามะนาวกลับไปนอนที่บ้านแล้วจะไม่มีใครคอยดูแล  พี่มะยมก็ต้องออกไปทำงาน กว่าจะกลับก็ดึกๆ... ก็บอกพี่เค้า อย่างนี้น่ะครับ..."  พี่เจสอธิบายให้ผมฟัง
            " อ้อ..อย่างนี้เอง  มะนาวถึงว่าพี่มะยมจึงให้มะนาวนอนที่นี่...พี่เจสเก่งจังเลย..."  ผมพยักหน้าว่าเข้าใจแล้ว  และก็ชมพี่เจสด้วย
            " ครับ...พี่เก่งใช่มั้ยล่ะ  งั้น มะนาวต้องให้รางวัลพี่สิครับ..."  พี่เจสพูด และก็ยิ้มให้ผม
            " ไม่ให้แล้วค้าบ...ให้รางวัลทีไร มะนาวขาดทุนทุกทีเลยอ่ะ...มะนาวจะนอนแล้ว...ง่วงจังเลยค้าบ..."  ผมบอก แล้วก็หาว  ยาคงยังออกฤทธิ์อยู่...
            " งั้นน้องมะนาวนอนไปก่อนนะครับ...ตื่นมาอีกทีคงจะดีขึ้นกว่านี้..."  พี่เจสพูดจบ ก็พยุงให้ผมนอนลง แล้วเลื่อนผ้าห่มมาห่มให้ผม
            แล้วผมก็นอนหลับไป แต่ไม่นานก็ตื่น แล้วก็หลับๆตื่นๆอยู่บ่อยครั้ง  ก็มีคนโทรศัพท์เข้ามาหาผมหลายคน  ทั้งเพื่อนๆที่มหาลัย'  และ เพื่อนๆที่เรียนกับผมที่จันทบุรี  พวกมันจำวันเกิดของผมกันได้  ทั้งๆที่ว่ามันเลยมาสองวันแล้ว  แต่ก็ยังดีพวกเพื่อนโทรมาอวยพรวันเกิดให้ผม  แต่พอรู้ว่าผม ไม่สบาย  ก็พากันเป็นห่วงผม  
            หนึ่งในบรรดาเพื่อนๆของผม ไอ้ เป้ง  มันเป็นห่วงผมมากกว่าเพื่อนคนอื่น ตอนแรกมันจะมาเยี่ยมผม  แต่พอผมบอกว่าอยู่ที่คอนโดของพี่เจส  มันเงียบไปพักใหญ่เลย แล้วมันก็ถามผม
            " มึงไปอยู่ที่นั่นได้ยังงัยวะ..."  ไอ้เป้งมันถามผม
            " ก็มาหาพี่เค้าอ่ะสิ..."  ผมบอกมัน  แล้วผมก็เดินไปนั่งที่เบาะนั่ง ริมหน้าต่าง
            " แล้วทำไมมึงต้องไปหามันด้วย..." ไอ้เป้งพูดกับผมอย่างชวนทะเลาะ
            " ก็กูอยากมา กูก็มา..."  ผมก็แกล้งมัน
            " มึงอยากไปหามันจนตัวสั่นล่ะสิ .."  มันว่าผม
            " ก็รู้แล้วยังมาถามกูอีก...ไอ้บ้านี่ "  ผมว่ามันบ้าง
            " ............... "  ไอ้เป้งมันพูดไม่ออกบ้าง
            " แล้วตอนนี้มึงหายป่วยแล้วยัง... "  มันเปลี่ยนเรื่องถามผม
            " ยัง...ถ้าหายกูก็กลับบ้านแล้วสิ..."  ผมแกล้งตอบกวนๆมันบ้าง
            ผมมองไปที่ประตูก็เห็นพี่เจส เดินเข้ามาหาผม  พร้อมกับทำหน้าบึ้งใส่ผม  ผมก็งงว่าเป็นอะไรอีก  แต่ก็ยิ้มให้พี่เค้า  แล้วผมก็คุยโทรศัพท์ต่อโดยไม่ได้มองพี่เจสอีก
            " กูไปรับกลับบ้านมั้ย..."  ไอ้เป้งมันถามผม
            " ไม่เอา...กูยังไม่อยากกลับ..."  ผมบอกปฎิเสธมัน
            " กูถามมึงหน่อยนะ..."  มันจะถามอะไรผมนะ  แล้วอยู่ๆผมก็ต้องตกใจ  พี่เจส แย่งโทรศัพท์ไปจากมือผม  จับผมมากอดเอาไว้ แล้วก็ฟังที่ไอ้เป้งมันจะถามผม
            " ......................  "  ไอ้เป้งมันพูดอะไรซักอย่างที่ผมไม่รู้  แต่ที่เห็นคือ พี่เจสเปลี่ยนสีหน้ามาเป็นยิ้มให้ผม  แล้วสักพัก ที่ไอ้เป้ง
มันพูดจบ พี่เจสก็พูดกับมัน
            " มะนาวเสร็จกูแล้วโว้ย..."  พี่เจสพูดจบก็กดตัดสัญญานโทรศัพท์ทันที
            ผมรู้สึกงง และก็ตกใจกับคำตอบที่พี่เจสบอกไอ้เป้ง  แต่ผมว่าไอ้เป้งมันคงเป็นยิ่งกว่าผมแน่นอน  มันคงช็อคอ่ะ ที่อยู่ๆพี่เจส
ตอบมัน  โดยที่ผมก็ไม่รู้ว่าไอ้เป้งมันถามอะไร
            " ไอ้เป้งมันถามอะไรมะนาวครับพี่เจส..."  ผมถามเพราะความอยากรู้
            " อยากรู้จริงๆเหรอครับ...น้องมะนาว..."  พี่เจสถามผม  ยิ่งทำให้ผมอยากรู้มากกว่าเดิมอีก
            " อยากรู้สิค้าบ.."  ผมบอก แล้วผงกหัวว่าอยากรู้จริงๆ
            " มันถามว่า ...มะนาวเสร็จพี่แล้วหรือยัง...ฮ่า...ฮ่า...พี่ก็เลยตอบมันไปเลย ว่าเสร็จแล้วโว้ย...ฮ่าฮ่า..."  พี่เจสพูดจบก็หัวเราะใหญ่เลย
            " พี่เจสบ้า...แกล้งมะนาวอีกแล้วอ่ะ...แล้วไอ้เป้งมันก็ว่ามะนาวอ่ะสิค้าบ...มะนาวอายมันนะ...พี่เจสอ่ะ..."  ผมพูดกับพี่ แล้วทำหน้าบึ้งแกล้งงอน พี่เจส  งอน..งอน...
            " ก็พี่หวงมะนาวนี่ ใครก็ห้ามคุย..."  พี่เจสบอกผม
            " แต่...ไอ้เป้งมันเป็นเพื่อนมะนาวนะ..."  ผมบอกพี่เจส.....ยังงอนอยู่...งอน...งอน...
            " เพื่อนบ้าอะไร มันก็จ้องตะครุบ...มะนาวเหมือนไอ้ก้องมันแหละ...จริงหรือเปล่าล่ะ..มะนาว..."  พี่เจสพูดกับผม แล้วจ้องหน้าผม  
            " พี่...รู้ได้ยังไงอ่ะค้าบ..."  ผมถามพี่เจสเสียงเบา อย่างยอมรับที่พี่เจสพูดทุกอย่าง  แล้วผมก็ก้มหน้าไม่ให้พี่เจสเห็น ก็อายอ่ะคับ
            " พี่รู้ก็แล้วกัน  แค่มองก็รู้แล้ว...มานี่เลยเรา...ตัวดีนัก..."  พี่เจสพูดกับผม แล้วดึงผมให้เข้าไปกอดอย่างเต็มแรง จนหน้าผมไปชนกับหน้าอกของพี่  ผมเจ็บจมูกเลยครับ
            " อูย..."  ผมยกมือขึ้นมาจับจมูกตัวเอง  มันเจ็บนะ  
            " พี่เจสบ้า ...ชอบแกล้งมะนาวให้เจ็บอีกแล้วอ่ะ..."  ผมว่าพี่เจส
            " เจ็บมากหรือเปล่าครับ...พี่ขอโทษน้า..."  พี่เจสก็ตกใจเมื่อเห็นจมูกผมแดง จึงพูดง้อผม แล้วเอามือมาจับจมูกผมดูว่าเป็นไรหรือเปล่า
            " ก็เจ็บสิครับ...ถ้าจมูกมะนาวหักไปจะว่ายังไงล่ะ..."  ผมพูดอย่างงอน...งอน...แต่ก็เจ็บจริงๆนะ...
            " โอ๋...ขอโทษค้าบ  พี่ไม่ได้ตั้งใจอ่ะค้าบ...ยกโทษให้พี่ด้วยน้า...มะนาวน้า..."  พี่เจสทำหน้าเศร้า  ให้ผมสงสาร  
            " ไม่...มะนาวโกรธพี่เจสแล้ว..."  ผมแกล้ง งอน พี่เจส...ต้องแกล้งซะหน่อย
            " น้า...มะนาวค้าบ...ให้พี่ทำอะไรก็ได้..ยกโทษให้พี่เจสนะค้าบ..."  พี่เจสง้อผมใหญ่เลยครับ  มองดูก็น่าสงสารจัง
            " ก็ได้...งั้นพี่เจสต้องหลับตาก่อนนะ...แล้วเดินไปนั่งที่เตียง  แต่ห้ามลืมตานะ..." ผมบอกให้พี่เจสทำตามที่ผมบอก  แล้วพี่เจสก็มองผมอย่างงง..งง..แต่ก็ยอมทำตามโดยดี
            " ห้ามลืมตามองนะ..."  ผมบอกอีกครั้ง
            " คร้าบ...หลับตาแล้วทำไงต่อล่ะค้าบ..."  พี่เจสถามผมอีก
            " ก็อยู่เฉยๆละกัน ...แล้วรอเดี๋ยว..."  ผมพูดสั่งให้พี่เจสทำตาม  แล้วผมก็ให้พี่เจสนั่งอยู่อย่างนั้น พักนึง โดยไม่ได้ทำอะไร  จนพี่เจสทนไม่ไหว ถามผมอีก
            " ทำยังไงต่อค้าบมะนาว..."  แต่ผมไม่ตอบ  แล้วผมก็เดินไปหา พี่เจส
            " จุ๊บ...จุ๊บ..."  ผมจูบที่ปาก   พี่เจสสะดุ้งด้วยความตกใจที่อยู่ๆผมไปจูบพี่เค้า  แล้วพอตั้งหลักได้  พี่เจสก็จับผมขึ้นไปนั่งค่อมตัวพี่เจส เอาไว้แล้วเอามือกอดผมให้อยู่ในท่านั้น พี่เจสยิ้มให้ผมแล้วจูบผมเนิ่นนาน...
บทที่ 36
            คํ่านั้น...ผมยังคงนอนหลับอยู่บนเตียง โดยนอนหนุนแขนพี่เจสอยู่  ผมรู้สึกตัวก็ได้ยินเสียงเพลงจาก โทรทัศน์  พี่เจสนอนดูโทรทัศน์อยู่โดยกอดผมไว้ด้วย  
            ผมก็คิดถึงเรื่องต่างๆที่ผ่านมาระหว่างผมกับพี่เจส  ตั้งแต่ตอนแรกที่ผมเจอพี่เจสครั้งแรก  เห็นหน้าตาบึ้งตีงที่ทำให้ผมสนใจ แล้วเรื่องที่ผมโดนพี่เจสต่อย  วันนั้นอาจเป็นอุบัติเหตุรักก็ได้ ผมคิดไปก็ยิ้มไป  แล้วเหตุการณ์หลังจากนั้นอีก  ที่ผมยืนรอรถ แล้วฝนก็ตกลงมา  มีรถวิ่งผ่านแล้วนํ้ากระเซ็นโดนผมเลอะไปทั้งตัว  แล้วอยู่ๆพี่เจสก็ขับรถมาจอดพาผมขึ้นรถ ผมเป็นไข้ พี่เจสพามาบ้าน แล้วก็ดูแลผมอย่างดี  แล้ว....
            " มะนาวครับ..."  พี่เจสเรียกผม
            " .................... "  ผมมัวแต่นึกเรื่องต่างๆเพลินจนไม่ได้ยินเสียงพี่เจสเรียก
            " มะนาวครับ...มะนาว..."  พี่เจสเรียกผมอีก
            " คร้าบ..."  ผมขานรับ แล้วเงยหน้ามองพี่เจส
            " น้องมะนาว ...ทำอะไรครับ..."  พี่เจสถามผม
            " มะนาวก็นอนคิดอะไรเพลินๆอ่ะครับ.."  ผมก็บอกพี่เจสอย่าง งงๆที่ อยู่ๆทำไมพี่เจสถามอย่างนั้น
            " มีอะไรเหรอครับพี่..."  ผมถามด้วยความสงสัย
            " ก็มะนาวแน่ใจนะว่าคิดอะไรเพลินๆน่ะครับ..."  พี่เจสก็ถามผมอีก
            ผมก็เลยเงยหน้าไปมองพี่เจส  ก็เห็นพี่เจสมองมาด้วยหน้าตาแปลกๆ
            " พี่เจสเป็นอะไรไปครับ...ทำไมทำหน้าตาแปลกๆอย่างนั้นอ่ะครับ..."  ผมสงสัยจึงถามพี่
            " ก็น้องมะนาวนั่นแหละค้าบ..."  ผมยิ่ง...งง...หนักเข้าไปอีก
            " มะนาวยังไม่ได้ทำอะไรพี่สักหน่อย...ก็มะนาวคิดอะไรเพลินๆอ่ะครับ..."  ผมบอกพี่เจส
            " แน่ใจนะ...อา...อืม..."  พี่เจสบอกผม พร้อมกับมีเสียงครางเบาๆ  แล้วก้มตาลงไปมองที่หน้าอก
            " แน่ใจค้าบ...แต่...อุ้ย... "  ผมหันไปมอง ตามสายตาพี่เจสที่มอง  ก็เจอต้นเหตุ
            " แฮะ..แฮะ..คือ...มะนาวลืมตัวอ่ะค้าบ..."  ผมบอกพี่เจส  
            ก็นิสัยเดิมๆของผมน่ะสิครับ ตัวต้นเหตุ  มือของผม มันไปดึงหัวนมของพี่เจสเล่นอ่ะครับ  อย่างที่ผมมักจะลืมตัวทำกับคนที่ชอบนอนข้างผมเป็นประจำ  พอผมรู้ตัวก็ปล่อยมือออก
            " มะนาว...ตั้งใจจะแกล้งพี่ใช่มั้ยเนี่ย..."  พี่เจสพูดกับผม  พอพูดจบพี่ก็จับมือผมไว้ตรงนมพี่ที่ผมดึงเล่นอยู่เมื่อสักครู่
            " งั้นต้องเอาคืน...อย่างนี้...จะได้รู้ว่าเป็นไง..."  พี่เจสพูดจบก็เอามือมาจับนมผมแล้วก็ดึงบ้าง
            " โอ้ย...พี่เจสอ่ะ...โอ้ย...พี่เจส..."  ผมร้องเสียงหลงเลยครับ ก็ไม่คิดว่าจะโดนแกล้งกลับอย่างนี้อ่ะครับ
            " เป็นไงล่ะ โดนเองบ้างแล้วรู้สึกยังไงล่ะ...มะนาว..."  พี่เจสพูดเสียงกลั้นหัวเราะ
            " โอย...พี่เจสค้าบ...มะนาวยอมแล้วค้าบ...โอย..."  ผมร้องบอกพี่เจส  ผมไม่ไหวแล้ว มันรู้สึกบอกไม่ถูก แต่มันจักจี้ด้วย ผมบิด
ตัวเร่าๆเลยครับ
            " ยอมแล้วใช่มั้ย...งั้น...ต้องโดนทำโทษ..."  พี่เจสบอกผม
            พี่พูดจบก็เอามือมารวบแขนทั้งสองข้างของผมไว้เหนือหัว แล้วพี่เจสก็ก้มหน้าลงมา  ผมเห็นก็หลับตาแน่นและเอียงหน้าหนี  เพราะคิดว่าพี่เจสจะจูบผม
            แต่ผมคิดผิด  พี่เจสกลับก้มลงไปที่หน้าอกของผมแล้วเอาปากงับลงไปที่ยอดอกของผมเบาๆ  ผมสะดุ้งสุดตัว เพราะความรู้สึกตกใจ และ ความรู้สึกอย่างอื่นด้วย
            " พี่เจส...อย่าแกล้งมะนาวอย่างนั้นนะ...อืม...อืม..."  ผมพูดไปครางไป
            " อืม...อืม...เป็นไงล่ะแกล้งพี่ดีนักต้องเจอซะบ้าง..."  พี่เจสพูดจบก็ก้มหน้าไปทำอย่างเดิมอีก ผมดิ้นหนี  แต่พี่ก็ไม่ยอมปล่อยผม
            " พี่เจส...ปล่อยมะนาวเถอะ...อืม...พี่อย่าแกล้งมะนาวเลยน้าค้าบ...อืม..."  ผมอ้อนพี่เจสอีกครั้ง
            " อือ...ไม่..."  พี่เจสเงยหน้ามาพูดกับผม แต่ก็ยังไม่ยอมปล่อยผมอีก
            " ยอมแล้ว จะให้มะนาวทำอะไรก็ได้ มะนาวยอมแล้วคร้าบ...อืม..."  ผมต่อรองกับพี่เจส โดยที่ไม่คิดอะไร
            " ...งั้นก็ได้..."  พี่เจสพูดจบก็ปล่อยผม  แต่ยังไม่ปล่อยมือที่รวบไว้ออก
            " พี่เจส...จะให้มะนาวทำอะไรค้าบ..."  ผมถามด้วยความไม่แน่ใจ  แล้วอยู่ๆพี่เจสก็ปล่อยมือออก  ผมก็เอามือมาบีบมานวดทีละข้าง ด้วยความเมื่อย
            " อย่างแรก...ถอดเสื้อผ้าออกให้หมด..."  พี่เจสสั่งผม  ผมอ้าปากค้างเลยที่ได้ยินพี่พูดจบ  ตอนนั้นผมยังใส้ชุดนอนของพี่เจสอยู่ แต่เสื้อของผมกระดุมถูกแกะออกไปแล้ว  ส่วนพี่เจสใส่เสื้อวอร์ม ซิปถูกรูดลงและกางเกงวอร์มขายาว
" เร็วๆหรือว่าจะให้พี่ถอดออกให้..."  พี่สั่งอีกเมื่อเห็นว่าผมยังไม่ยอมทำตาม
           " ก็ได้ค้าบ...แต่เสื้ออย่างเดียวไม่ได้เหรอ..." ผมต่อรองอีก
           " ไม่ได้...เร็วๆ..." พี่ไม่ยอม  ผมไม่รู้ว่าจะทำยังไงดีก็เลยถอกชุดออกหมดแล้วเอามือมาปิดตรงนั้นไว้ แล้วรีบเอาผ้าห่มมาคลุมตัวไว้

GBOMK

ขอบคุนคับ

kiwwy

ขอบคณขร๊า อิอิ {:sm-45:}

imanaji

ขอบคุณครับผม

gigusa

ขอบคุนมมากครับ

Mikkiny

ชอบบบบบบบบบบบบบ

KillTi

สุดยอดเลยอ่ะคร๊าฟ

KillTi

สุดยอดเลยอ่ะคร๊าฟ

nattan010

ขอบคุณครับผม

kamaji

ขอบคุนคราบ

ton521

ขอบคุนครับ

cokebundit

ขอบคุนมากครับ

fffn

ขอบคุนมากคับ

tarsii

ขอบคุณมากนะ

minone

ขอบคุนคับ

Yhoon

natthaphat.sam

ขอบคุนคราบ

pt200

ขอบคุณ  ครับ  

mink1234

ขอบคุณครับ

4_NAY

มีความสุขมากอะดิ