ไม่บอกรักก็ดีล่ะ

surhatamit

เรื่องนี้ยาวมากๆ เลยขอย่อสั้นๆ ดังนี้ครับ
เรื่องนี้มันเริ่มตั้งแต่ผมม.1เลย ผมสมัครเข้าวงดุริยางค์โรงเรียน บ้างเรียกวงโยธวาทิต แต่ก็ช่างเถอะ ผมเล่นดนตรีเป็นพวกเครื่องลมทองเหลือง มีเพื่อนร่วมเซ็กชั่น(เล่นเครื่องดนตรีชนิดเดียวกัน)คนหนึ่งชื่อกร มันนิสัยดีมาก ไม่นานมันก็รู้จักคนไปทั่ว เข้าม.2 ผมก็ซี้กับกร แต่อย่างที่บอก มันรู้จักคนไปทั่วแหละ ผมเลยไม่ใช่เพื่อนหลักๆของกรแม้ว่าจะซี้กันมาก


กรมีเพื่อนในวงอีกคนที่ซี้ที่สุดคือโชติ แต่เราเรียกมันง่ายๆว่า"โต" กร กับ โต ไปไหนมาไหนกันบ่อยมาก และซี้มากจนแยกกันไม่ออก ทุกอย่างดูปกติจนคืนหนึ่งเราไปเข้าค่ายของวงดุริยางค์ ผมนอนข้างกร อีกข้างของกรคือโต โตนอนติดกำแพง ผมรู้สึกว่ามันดึกแล้ว แต่กรยังไม่นอน มันขยับตัวไปมาตลอด ผมเริ่มรำคาญเลยกะจะหันไปว่า แต่พอหันไปก็เห็นว่ากรกับโตกำลังล้วงของลับเล่นกันใต้ผ้าห่ม ผมตกใจมากเลยแกล้งเปลี่ยนท่านอนหันไปดูชัดๆ มันสองคนก็กลัวคนอื่นเห็นอ่าครับเลยทำกันเงียบๆ ผมที่ตอนนั้นยังเป็นผู้ชายแมนแท้ๆ กลับเป็นไรไม่รู้แอบดูจนมันทำกันเสร็จเลย


ผมไม่ค่อยซี้กับโต วันต่อมาผมเลยพูดล้อกร มันอายมากเลยที่ผมรู้เห็น พอผมบกว่าจะเอาเรื่องนี้ไปบอกคนอื่น กรมันรีบมาอ้อนถึงกับวิงวอนขอร้องไม่ให้ผมพูดออกไป ผมก็ใจอ่อน ยอมเก็บความลับนี้เอาไว้ใช้เล่นงานมันทีหลัง


แล้วผมกับกรก็ซี้กันขึ้นมาก เป็นเพราะเราได้คุยกันบ่อยขึ้น เนื่องจากผมที่เข้าไปทักแซวกรบ่อยๆเวลามันหายไหนกับโตสองคน ไม่นานกรก็เริ่มกล้าที่จะคุยกับผมในเรื่องนี้
"ไอโตโม๊กให้เราโคตรมันอ่ะ" กรว่า
"จริงดิ เสียวมากป่ะ" ผมเกิดสนใจเมื่อกรกล้าเล่าเรื่องพวกนี้ให้ผมฟังเรื่อยๆ
"เสียวมากดิ"
"เราอยากลองบ้างหว่ะ นายโม๊กให้เราหน่อยได้ป่ะ" สำหรับผมที่สอดรู้สอดเห็น และอยู่ในวัยอยากรู้อยากลอง การโดนโม๊กจากกรก็เป็นสิ่งที่น่าสนใจ เพื่อนคนนี้ทั้งหน้าตาหล่อเหลา นิสัยดี น่ารัก และผมกลับยิ่งรู้สึกดีกับกรมากขึ้นตั้งแต่ที่รู้ว่ากรเป็นเกย์
"ฮ๊ะ เอาจริงดิ" กรตกใจที่ผมบอก แล้วผมก็ไปห้องน้ำกับกร วันนั้นเองที่ผมกลายเป็นพวกชอบผู้ชาย และผู้ชายคนแรกที่ผมชอบมากคือกรนี่แหละ แต่ทว่า
"นายอย่าให้โตรู้เรื่องนี้นะ" กรขอร้อง
"ทำไมหล่ะ"
"ไม่รู้ดิ เพราะกูชอบโตมั้ง กูอยากจะเป็นแฟนกับมัน" วินาทีที่กรบอกผมนั่นคือวินาทีเดียวกันกับตอนที่ผมใจแหลกสลาย ผมเลยเก็บความรู้สึกตัวเองเอาไว้ลึกๆ และลึกมาก


ม.3 ผมเปิดเผยให้คนอื่นๆรู้ว่าตัวเองเป็นเกย์ ตรงข้ามกับกรและโตที่ยังเก็บเรื่องทุกอย่างไว้เป็นความลับ ความสัมพันธ์ของทั้งคู่ไปกันได้ด้วยดี เพียงแต่ กรไม่เคยบอกรักโต ส่วนโตก็ไม่เคยแน่ใจ เมื่อผมกล้าเปิดเผยตัวตน ตอนนั้นเองที่โตเข้ามาหาผมและขอปรึกษาเรื่องมันกับกร โตเล่าให้ผมฟังว่าไปทำอะไรกับกรมาบ้าง แล้วถามผมปิดท้ายว่า "ที่กรทำกับกูแบบนั้น มันรักกูรึป่าวว่ะ" แน่นอนว่าผมที่แอบชอบกรมากขึ้นๆทุกวันไม่เคยตอบโตไปตรงๆ ใช่ ผมเลวมาก ผมเองก็อยากทำกับกรบ้าง แต่กรก็ไม่เคยทำแบบนั้นให้ผมอีกด้วยเหตุผลว่า "เรากำลังมีคนรักอยู่นะ คงทำแบบนั้นให้นายไม่ได้แล้วแหละ"


เมื่ออยู่ม.4 ทั้งคู่พัฒนาความสัมพันธ์ไปถึงขั้นจูบปากกัน สำหรับกร นั่นคือคำบอกรัก แต่โตกลับเห็นเป็นเพียงเรื่องเสียวๆที่เกิดขึ้น โตเริ่มเอาเรื่องทุกอย่างของมันกับกรมาเล่าให้ผมฟังเพื่อเป็นการอวดมากกว่าการปรึกษา
และแล้ว ตอนม.5 โตก็ได้รับคำบอกรักจากรุ่นน้องคนหนึ่ง ทั้งคู่ก็เลยกลายเป็นแฟนกัน ทายสิครับว่าเกิดอะไรขึ้นกับกร อกหักไง กรถึงกับร้องไห้ เวลาของผมจึงมาถึง แต่ก็แค่ได้ในฐานะเพื่อน สำหรับโต กรกลายเป้นเพื่อนที่มากกว่าคำว่าซี้ นอกจากจะมีคนอื่นแล้วโตยังเอาเรื่องคนอื่นนั้นมาปรึกษากับกรด้วย กรก็ได้แต่ทำหน้านิ่งแนะนำไปด้วยหัวใจช้ำๆ
"กูไม่เป็นไร" กรบอกเมื่อผมเดินมานั่งข้างๆ
"แล้วมึงรู้ได้ไงว่ากูจะมานั่งให้กำลังใจมึง กูอาจแค่มานั่งเฉยๆเพราะไม่มีที่อื่นให้ไป หรือไม่ก็อาจแค่มาขอลอกการบ้าน" ผมถามกลับ กรเริ่มยิ้ม
"เพราะมึงเป็นเพื่อนกูไง กูเลยรู้" กรตอบโดยทำหน้าตาภูมิใจ ผมที่ภูมิใจมากกว่าเอ่ยตอบว่า
"งั้นมึงก็รู้ไว้เหอะว่ากูเป็นเพื่อนมึง กูก็เลยรู้ว่ามึงเป็นอะไรอยู่จริงๆ" กรยิ้มแบบเถียงไม่ออก
"งั้นมึงก็ทำสำเร็จล่ะ มึงทำให้กูยิ้มได้แล้วนี่ไง" กรว่า แล้วช่วงเวลานั้นผมก็อยู่กับกรอย่างสุขสันต์ จนกระทั่งหลายอาทิตย์ต่อมา โตเลิกคบกับรุ่นน้องแล้วกลับมาหากร กรที่เคยรักโตอย่างหมดใจก็ยินดีต้อนรับโตกลับมา แต่ก็แค่ในฐานะเพื่อนที่กรเริ่มเบื่อหน่าย
"กูโม๊กให้เอาป่าว" ผมแอบอ่านปากของโตได้ มันกำลังคุยกับกร กรปฏิเสธแล้วลุกหนีมาทางผม
"กูโม๊กให้เอาป่าว" ผมถามบ้าง กรทำหน้าตกใจ ผมยิ้มให้ กรยิ้มตอบ แล้วเราก้ไปเข้าห้องน้ำด้วยกัน


กรเย็นชากับโตลงไปมาก จนโตเอามาปรึกษาผมทุกวัน แต่ผมไม่อาจให้คำปรึกษาใดๆได้เนื่องจากเป็นส่วนหนึ่งที่ทำให้กรเปลี่ยนไป ผมกับกรซี้กันขึ้นมากอย่างเร็ว แต่ผมก็ยังเก็บความรู้สึกเกินเพื่อนกับกรนั้นเอาไว้ลึกมากภายในใจ และทำทุกอย่างให้กรแทนการบอกรัก
เมื่อจบม.6 เราไปต่อมหาลัยเดียวกันเพียงแต่อยู่คนล่ะคณะ กรเช่าหออยู่กับรุ่นพี่ แล้วชวนผมไปเช่าห้องอยู่ข้างๆกัน
วินาทีแรกที่ผมเห็นรุ่นพี่ที่กรอยู่ด้วยคนนั้น ผมก็รู้ทันทีว่าเค้าเป็นเกย์ แต่กรหน่ะสิที่ไม่รู้ มันคิดว่าอยู่กับรุ่นพี่ชายแท้ พี่เค้าก้ไม่รู้เช่นกันว่ากรเป็นเกย์ เพราะเรื่องที่กรเป็นเกย์นั้น นอกจากผมและไอโต ก็แทบไม่มีใครรู้อีก กรมันมาดแมนสุด


ช่วงนั้นเองที่โตจ้างผมสืบเรื่องของกร เพราะเห็นว่าอยู่ม.เดียวกัน ผมเลยบอกไปบางส่วน โตยังตื้อกรต่อ จนกรกลับไปคุยกับโต โตรู้สึกดีใจที่ได้กรคืน และเริ่มแสดงความเป็นเจ้าของ โตโผล่มาที่มหาลัย มาเยี่ยมกรราวกับว่าเป็นแฟน พาเที่ยวดูหนังกินข้าว แถมยังโทรมาหากรทุกวัน คุยกันเกือบช.ม. พี่ที่อยู่กับกร (พี่นัท) เลยเริ่มสงสัยว่าทำไมกรซี้กับเพื่อนผู้ชายมากขนาดนี้


พี่เค้าพยายามสืบ โดยเริ่มจากผมที่เป็นเพื่อนซี้กับกรแถมมาอยู่หอเดียวกัน ผมไม่ให้ข้อมูลใดๆที่เป็นประโยชน์ แถมโกหกหลอกไปว่ากรมีแฟนเป็นผู้หญิงอยู่แล้ว แต่มันไม่เคยบอกใคร แล้วผมก็คุยกับโต บอกให้มันลดการโทรหากรหน่อย คำตอบเดียวที่ผมได้รับ
"มึงแอบชอบมันด้วยหล่ะซิ้ กูรู้นะว่ามึงไปเช่าหออยู่ด้วยกัน กรมันเล่าทุกอย่างให้กูฟังแล้ว" โห่ผมนี้โคตรโกรธเลย
"แล้วกรบอกรึป่าว ว่ามันเช่าห้องอยู่กับรุ่นพี่ผู้ชายคนหนึ่ง บางทีพี่คนนี้อาจไม่ใช่ผู้ชายด้วยซ้ำ" ผมตอบกลับอย่างมีน้ำโห โตถึงกับเงียบ
แต่แล้วก็ไม่ทันการณ์ คืนนั้นเองกรก็โดนพี่นัทรูมเมทลักหลับแล้วทั้งคู่ก็เสร็จกัน จากนั้นไม่มีความลับต้องปิดบัง ผม กร และพี่นัทอยู่กันอย่างเปิดเผย


"กูบอกมึงแล้วนะโต ว่าโทรหามันน้อยๆหน่อย ดูสิ ตอนนี้กูกับกรรู้แล้วว่าพี่เค้าเป็นเกย์ พี่เค้าเองก็เริ่มสงสัยกรเพราะมันคุยโทรศัพท์กับมึงบ่อยมากไง ดีไม่ดีพี่เค้าอาจจะรู้แล้วด้วยนะ ตอนที่มึงกำลังโทรศัพท์คุยกับกรอยู่ บางทีพี่เค้าอาจกำลังโม๊กให้มันอยู่ก็ได้นะ" ผมโกรธโตมากเลยพูดแบบนั้นออกไป
"มึงอย่าพูดแบบนี้ดี๊..!!!" โตทำเสียงสะอื้น
"ตกลง มึงรักกรหรอว่ะ" ผมถาม เพราะอันที่จริงโตก็ไม่เคยบกรักกรด้วยเช่นกัน
"กูก็ไม่รู้หว่ะ อีกอย่าง มันคงไม่รักกูหรอก"
"มึงรู้ได้ไงว่ามันไม่รักมึง" ผมยังโกรธขึ้นเสียงถาม
"หมายความว่าไงอ่ะ" โตจับความหมายในคำพูดของผมได้ "ก็มันไม่เคยบอกรักกูเลยหนิ"
"แล้วมึงเคยบอกรักมันรึไง" ผมเถียง
"ก็ถ้ามันไม่รักกูเลย กุจะกล้าบอกรักมันก่อนได้ไงว่ะ" โตเถียง ผมหล่ะสมเพชความใคร่ของมันที่ทำให้หัวใจมันไปไม่ถึงความรักที่กรแสดงออกด้วยการกระทำมาตลอด
"งั้นเรื่องนี้ไม่สคัญ สรุปว่ามึงแค่หวงมันที่จะมีอะไรกับคนอื่น หรือมึงหวงเพราะรักมัน" โตไม่ตอบใดๆ ผมเลยตัดสายทิ้ง ถอนหายใจ แล้วเดินกลับเข้าห้อง


"พี่ๆ เงียบก่อนนะ" กรบอกพี่นัท
"แฟนโทรมาอีกหล่ะสิ" พี่แซว
"บ้า ก็แค่เพื่อนที่ผมรักมากๆต่างหาก" กรบอกแล้วกดรับสายของโต ตอนแรกกรก็ยังยิ้ม แต่พอโตพูด กรก็ทำหน้าเศร้าแล้วสะกิดบอกพี่นัทให้เลิกโม๊กสักครู่ แล้วกรก็ลุกออกไปคุยที่ระเบียงห้องอยู่นานเกือบช.ม. แล้วกลับเข้ามาในห้องด้วยสีหน้าเศร้า


"มึงยังรักมันมากเลยเน้อ" ผมบอก
"ใช่ แต่มันสิที่ไม่เคยรักกุมากขึ้นเลย" กรบอกแล้วล้มตัวลงนอนให้พี่นัทโม๊กต่อจนเสร็จ


แล้วคืนนั้นกรก็มานอนห้องผม ขณะที่ผมกำลังหลับแล้ว
"กูขอจูบปากมึงได้ป่าวว่ะ" กรเอ่ย
"ทำไมว่ะ มึงจะจูบเฉพาะคนที่มึงรักมากๆไม่ใช่หรอ" ผมที่กำลังตื่นเต้นเอ่ยถาม
"ก็ใช่อ่ะ แต่คราวนี้กูขอจูบคืนให้กับคนที่รักกูมากๆต่งหาก" กรบอกแบบผมไม่ทันตั้งตัว ผมถึงกับอึ้ง "มึงคิดว่ากูไม่เคยรู้เลยรึไงว่ามึงรู้สึกยังไงกับกูอ่ะ ที่มึงทำให้กูทุกอย่างอ่ะ กูขอบคุณนะ" ว่าแล้วกรก็ลุกขึ้นมาจูบปากผม มันอาจไม่ใช่ความรุ้สึกเสียวซ่านแบบเวลาโดนโม๊กหรอกนะ แต่เชื่อผมเถอะครับว่า มันมีค่ามากกว่าทุกสิ่ง

หลายอาทิตย์จากนั้น กรก็ชวนผมย้ายหอหนีพี่นัทไปอยู่กันลำพังสองคน แล้วกรก็ไม่เคยกลับไปมีอะไรกับพี่นัทเลย เหตุผลเดียวที่กรให้พี่นัทคือ "ผมกำลังมีคนรักอยู่อ่าครับ ผมคงทำแบบนั้นกับพี่ไม่ได้แล้ว"

poppet

ขอบคุณครับ

tw27

เรื่องนี้ดีมากเลยคับ ขอบคุณมากๆ คับ

teeleks_krub

เฮ้อ... ความรักทำให้สุขและทุกข์ อ่านละสะท้อนตัวเอง... ขอบคุณคับ

biology56

ขอบคุณมากมาก

anta

ขอบคุณมาก

anta

ขอบคุณครับ

marktopza

ขอบคุณครับ

0966

ขอบคุณมากคับ

aistop

ขอบคุณครับ

isolatenook

ขอบคุณค้าบบบบ อิอิ

tl_tleeee

ขอบคุณครับ

2936

ขอบคุณครับ

mbamint

ขอบคุณครับ

tjkung

ข อ บ คุ ณ ค รั บ

princo78

ขอบคุณครับ

lexlexlex

ขอบคุณมากครับ

paopuree

ขอบคุณครับ

MINGMONG

สนุกดี ขอบคุณครับ

dekdek11

ขอบคุนคับ