++ " กว่าจะรักกันได้ของไอ้มะนาว "++ # 4 ภาคสอง

tanya

ถ้าหากว่าซ้ำต้องขออภัยนะครับและขอโทษเจ้าของเรื่องด้วยนะครับเพราะว่าคัดลอกมาอีกที
ความเดิมตอนที่แล้ว
            ผมวิ่งลงบันไดออกไปที่ประตูบ้านยืนหลบแล้วแอบมองไอ้เป้งว่าตอนนี้มันเป็นยังไงบ้าง ก็กลัวมันอ่ะ...มองดูก็เห็นรถของไอ้เป้งจอดอยู่ที่หน้าประตูรั้วบ้านของผม แต่ตัวมันอ่ะ...ยืนเกาะรั้วมองหาผมอยู่  ผมมองหน้ามันแล้วก็ใจแป้วเลยอ่ะค้าบ...จากคนหน้าหล่อสุดๆกลายเป็นยักษ์อ่ะ...แล้วผมจาเป็นยังไงหว่า....สงสัย
ตายแน่ๆเยยไอ้นาวเอ๋ย....เฮ้อ...เซ็งจิ๊งผม........ผมกลายเป็นมะกล้าออกไปหามันอ่ะค้าบ...ทำไงดี ผมคิดต้องลองหยั่งเสียงมันก่อน...นึกได้แล้วหยิบมือถือขึ้นมากดเลข 083-9x8xxx6 โทรออกไปหามัน หูก็ฟังเสียงมันรับโทรศัพท์ ส่วนตาก็มองที่มัน...
            " ฮัล...."  ผมพูดได้แค่นั้นเองจิงๆนะคร้าบ......ฮือฮือ..
            " ไอ้นาว...กูรอนานแล้วนะมึง...ไปทำบ้าทำบออยู่ไหนวะ  ร้อนก็ร้อน เมื่อยก็เมื่อย กูอุตส่าห์มารับ แล้วยังให้กูต้องมาคอยมึงอีกเหรอวะ  เร็วๆอย่าช้า กูหงุดหงิดเว้ย....."  ไอ้เป้งพูดรัวออกมาเป็นชุด ผมมะได้พูดอารายออกไปเลยได้แค่คำว่า ฮัล...คำเดียวเองอ่ะ  
            พอมันพูดจบมันก็ตัดสายออกไปเลยอ่ะ.......ฮือฮือ...ร้องอีกรอบอ่ะ...อารายว๊า.........ผมยืนมองโทรศัพท์ ที่สัญญาณถูกตัดไปแล้ว  แล้วก็หันไปมองไอ้เป้งอีกครั้ง...เห็นมันยังคงยืนมองหาผมอยู่  ตอนนั้นผมก็ตัดสินใจอ่ะ โผล่หน้าออกไป แล้วรีบวิ่งไปหามันที่ประตูรั้วหน้าบ้าน
            " เป้งเหรอ...แฮ่แฮ่...เดี๋ยวน้า...แป๊บน้า เดี๋ยวเปิดให้...แฮะแฮะ..."  ผมวิ่งไปก็บอกมันไป  ก็ยิ้มให้มันอ่ะคร้าบ. .ก็มะรู้ว่าจะทำหน้ายังไงดีไปกว่ายิ้มให้อ่ะ
            " เออ...เร็วๆเว้ย...มันร้อน..."  ไอ้เป้งบอกผม หน้าตามันก็ยังดูเหมือนยักษ์อยู่อ่ะ....
            " ก็กะลังเปิดให้นี่ไงอ่ะ...ไม่เอารถเข้ามาข้างในก่อนล่ะ..."  ผมบอกมัน
            " ไม่ต้องหรอก...เดี๋ยวก็ไปกันแล้วไม่ใช่เหรอวะ  เอารถเข้าๆออกๆ ทำไมให้ยุ่งยากล่ะวะ..."  มันบอกผมอีก
            ผมเปิดประตูแล้ว มันก็เดินเข้ามา มันไม่ลืมกดรีโมทล็อครถให้เรียบร้อยเพื่อความปลอดภัย  ก็เดี๋ยวนี้รู้ๆกัน อยู่ว่าโจร กะ ขโมยมันเยอะกว่าดอกเห็ดซะอีก
            " มึงมัวไปทำอะไรอยู่วะ ถึงออกมาช้านัก..."  ไอ้เป้งมันถามผม หลังจากที่เข้ามานั่งในบ้านแล้ว พร้อมกับ
ขวดนํ้าเปล่าเย็นๆขวดนึง ที่ตอนนี้หมดเรียบร้อยไปแล้ว....ไอ้เป้งมันกินนํ้าเยอะอ่ะค้าบ....
            " เอ่อ..ก็อยู่ข้างบนห้องอ่ะ กูก็เลยมะค่อยได้ยินเสียงรถมึง  "  ผมบอกมัน ก็แก้ตัวนิดหน่อยอ่ะ  แต่มะได้ ้โกหกมันน้า แต่ก็มะได้เล่ามากกว่าน้าน....อิอิ......
            " กูไม่เชื่อมึงหรอกว่ะ...กูว่ามึงต้องทำอะไรกันกับแฟนมึงแน่เลยว่ะ..."  ไอ้เป้งมันมะเชื่ออ่ะ  แถมยังพูด ออกมาเหมือนมันรู้เลย
            " ป่าวเว้ย...กูมะได้ทำอารายกันน้า...กลางวันแสกๆ..."  ผมรีบพูดแก้ตัวออกไปอย่างรวดเร็ว
            " ก็มันน่าสงสัยนี่หว่า...กลางวันแสกๆมึงก็ทำอะไรกันได้  กูรู้ว่ะ...แล้วพี่เจสไปไหน..."  มันพูด แล้วเปลี่ยนเรื่องถามซะผมมึนอ่ะ โดยที่ผมตามมันมะทัน
            " อ๋อ...พี่เจสยังอยู่ข้างบน พี่เค้าบอกให้มึงรอเดี๋ยวก่อน  "  ผมบอกมันตามที่พี่เจสบอกผมเอาไว้
            " งั้นมึงมานี่ซิ..."  ไอ้เป้งบอกผม แล้วเรียกผมไปหามันใกล้ๆ
            " อารายเหรอวะ...มีอารายอ่ะ...."  ผมเดินเข้าไปหามัน ก็ถามมันไปด้วยสงสัยแหละคร้าบ...ว่ามีอะไร
            " มาใกล้ๆกูอีกสิวะ กูไม่กัดมึงหรอก...ไอ้นาว..."  
            " เออ...กูรู้เว้ยว่ามึงมะกัดกู  "...ผมบอกมัน  แล้วเดินไปอยู่ตรงหน้ามันเลยอ่ะ
            " ฮ่าฮ่า....กูไม่กัดมึงหรอก แต่กูอยากกอดมึงว่ะ...ไหนๆ...ขอกอดหน่อยสิ..."  ไอ้เป้งบอกจบก็ดึงผมไปกอด  ผมไม่ทันตั้งตัว ก็เลยถูกมันกอดซะแน่นเลย
            " เฮ้ย...ไรวะ...ปล่อยกู..."  ผมบอกมัน ก็ตกใจนิดหน่อยอ่ะ
            " ไม่ปล่อย...ไม่ต้องดิ้นด้วย เพราะกูไม่ปล่อยมึงหรอก  "  มันบอกผมอย่างนั้นก็กลัวอ่ะ ไม่ใช่กลัวมันนะ กลัวพี่เจสลงมาเห็นต่างหากอ่ะคับ
            " ไอ้เป้ง...ปล่อยกูเถอะ เดี๋ยวพี่เจสลงมาเห็น กูแย่แน่ๆเลยอ่ะ...เป้งมึงปล่อยกูน้า..."  ผมร้องบอกมัน  ตาก็มองที่บันไดด้วยอ่ะ....กลัวจริงๆน้ามันเล่นบ้าๆอะไรมะรู้อ่ะ
            " ไม่ปล่อย...แต่..."  มันพูดค้างๆคาๆ ให้ผมอยากรู้...ชิ  ไอ้เป้งบ้าอ่ะ  ชอบเป็นอย่างนี้ทุกทีเลย
            " แต่อะไรอ่ะ...บอกมาจิ..."  ผมถามมันเพราะอยากรู้อ่ะคับ...
            " แต่อยากให้ปล่อยก็ต้องมีการแลกเปลี่ยน..."  มันบอกผมด้วยสายตาเจ้าเล่ห์
            " ยังไงล่ะ...บอกมาจิ เร็วๆ เดี๋ยวพี่เจสก็ลงมาเจอพอดีหรอก..."  ผมเร่งให้มันบอกว่าต้องการอะไร...อะไรก็ได้ ก็กลัวจนมะได้นึกอะไรเลย มะได้นึกว่ามันจะเจ้าเล่ห์กะผม
            " ก็............ "  ไอ้เป้งพูดค้างไว้ให้ผมสงสัยและก็อยากรู้อีก...เฮ้อ........
ตอนที่ 6
            " ก็...อะไรวะ พูดมาเร็วๆสิ  "  ผมบอกเร่งมัน ก็กลัวจริงๆ กลัวพี่เจสลงมาเห็น
            " ก็...มึงมานอนกับกู...แล้วมาทำอย่างนั้นกัน..."  คำพูดที่ไอ้เป้งมันบอกผม มันทำให้ผมตัวแข็งทื่อ ด้วยความตกใจ
            " ไอ้เป้ง......"  ผมพูดมะออกเลยอ่ะคับ...
            " อือ...ตกลงไหม....กูอยากทำอย่างนั้นกับมึงนะ...."  ไอ้เป้งยังยํ้าคำพูดนั้นอีกครั้ง
            " ไอ้เป้ง...มึงพูดอะไรออกมา...รู้ตัวหรือเปล่า..."  ผมพูดเสียงเบา  เริ่มมะกล้ามองหน้ามันแย้วค้าบ...
            " เออ...กูรู้ว่ากูพูดอะไรออกไป...มึงก็รู้นี่ว่า...ว่ากูรู้สึกยังไงกับมึงมาตั้งนานแล้ว..."  ไอ้เป้งมันบอกผมต่อไป  บอกคำพูดที่ทำให้ใจผมหวั่นไหว
            ผมรู้เรื่องนี้ดี   รู้มานานแล้วด้วยว่ามันชอบผม  ไม่สิ...รักต่างหาก  เวลาที่อยู่กับคนอื่น มันก็ไม่แสดงอะไร ให้คนอื่นเห็นว่ามันรู้สึกยังไงกับผม มันเล่น มันแหย่ผมเหมือนคนที่เป็นเพื่อนกันตามปกติทั่วไป  แต่ทุกๆครั้งที่เวลา มันอยู่กับผมเพียงสองคน ทุกอย่างมันก็ไม่ได้เป็นอย่างนั้นที่คนอื่นๆเห็น  มันจะแสดงออกมาให้ผมรู้ว่ามันคิด กับผมแบบไหน  มันมาหอม  มาจูบผมจนเป็นเรื่องปกติไปแล้ว  แล้วที่จริงผมก็ชอบด้วย  แต่ก็ไม่มีอะไรเกินเลย ไปกว่านั้น  เพราะสัญญาที่ผมกะมันมีให้กัน  แล้วที่ผ่านมา ก็โชคดีด้วยที่ มันยังคงรักษาสัญญาอยู่  ผมก็เลยอยู่รอด ปลอดภัยมาจนป่านนี้ ไม่ได้ทำผิดอะไรต่อพี่เจส
             " ปล่อยกูเถอะวะ...มึงกะกูสัญญากันว่ายังไง จำไม่ได้แล้วเหรอวะ..."  ผมบอกมัน ต้องยกเรื่องสัญญามาอ้าง อีกแล้ว  ช่วงหลังนี่ก็บ่อยครั้งด้วยเพราะมันลุกลามผมบ่อยมากขึ้น
             " ไม่ปล่อย...มึงบอกกูมาก่อน...ไม่ต้องเอาเรื่องสัญญามาอ้างเลย เพราะมันไม่เกี่ยวกัน..."  มันบอกผม ซึ่งทำเอาผมงงเลยอ่ะคับ...
             " ไม่เกี่ยวกันตรงไหนวะ...ก็มึงสัญญากะกูไว้นี่.."  ผมถามมันกลับเพราะข้องใจกะคำพูดมันจริงๆ  แล้วดูสิ...มันยักคิ้วให้ผมตาพราวเลยอ่ะแปลกๆ
             " เกี่ยวสิวะ...ก็กูไม่ได้ผิดสัญญานี่หว่า..."  มันบอกผมยิ้มให้ผมมากขึ้นกว่าเดิมอีก
             " แล้วเรื่องที่มึง...มึงบอกว่าอยากทำอย่างนั้นกะกูล่ะ..."  ผมพูดกะมันอย่างที่รู้สึกอายๆมันยังไงไม่รู้อ่ะคับ
             " อ๋อ...แล้วมึงคิดว่ากูหมายความว่ายังไงล่ะ..เอ๊ะ...หรือว่ามึงคิดยังไงกะกู..."  ไอ้เป้งพูดจบ มันหัวเราะก๊ากออกมาเลยคับ  แล้วผมเหรอมึนเลยงงเป็นไก่ตาแตก
             " อ้าว...ก็มึงพูดกะกูอย่างนั้นแล้วมึงจะให้กูคิดว่ายังไงล่ะเว้ย..."  ผมว่ามัน เมื่อพอจะรู้แล้วว่าผมโดนมันแกล้ง  แต่ตอนที่มันพูด มันก็ไม่เหมือนแกล้งเลยนะ
             " ไอ้นาว...มึงคิดจริงๆเหรอวะ...กูแค่หมายความว่า กูอยากนอนกะมึง แล้วก็หอมแก้ม หรืออาจจะจูบมึง ต่อท้ายด้วย...แค่นั้นเองว่ะ.."  มันบอกผมเล่นเอาผมหน้าหงิกเลยคับ...
             โกรธมันมากอ่ะ  และก็เจ็บใจที่โดนมันหลอกเอาด้วย  แต่ก็ยังคงรู้สึกคาใจกับท่าทางที่มันแสดง ออกกะผมในตอนแรกอ่ะคับ  มันต้องมีอะไรมากกว่านั้นแน่เลยคับ...ความรู้สึกของผมมันบอก
              " ถ้าไม่มีอะไร ก็ปล่อยกูได้แล้ว..."  ผมบอกมัน หน้าตาของผมตอนนั้น มันก็ฟ้องออกมาว่างอนมันมากมาย  แล้วมันก็ต้องรู้ด้วย
              " อย่าเพิ่งงอนสิวะ...รับปากมาก่อนสิ...แล้วจะปล่อย..."  มันบอกผม
              " เออ...รับปากก็ได้ แต่ไม่นอนด้วยหรอกนะ...ไม่อยากมีปัญหา..."  ผมรับปากมันไปอย่างนั้นแหละครับ...
              ก็จะได้จบเรื่องสักทีไม่อยากต่อปากต่อคำอะไรกะมันอีก เพราะรู้ว่าถ้าผมยิ่งพูดมันก็จะยิ่งเข้าตัวเองมากเท่านั้น อีกอย่าง เถียงกะไอ้เป้งมันทีไร ผมก็มักไม่ค่อยจะชนะมันเลยอ่ะคับ  แต่ผมก็มีวิธีที่จะเอาชนะแล้วมันก็ต้อง ยอมผม ด้วย...ฮี่ฮี่...ก็งอนมัน ไม่พูดกะมันอ่ะคับ  เพราะจริงๆแล้ว มันน่ะกลัวผมโกรธที่สุด  ที่จริงมันก็ชอบแกล้งแหย่ผมแบบ นี้อยู่บ่อยๆอ่ะคับ  แต่ผมนี่แหละมักจะตามมันไม่ค่อยจะทัน  ก็อย่างครั้งนี้แหละ ตามมันไม่ทัน แถมยังต้องรับปากมัน ให้มันกอด แล้วอาจจะโดนมันจูบด้วย...แต่ก็ดีนะ...ก็ชอบแหละคับ...อิอิ.
              " ก็ได้ ไม่นอนก็ได้...งั้นขอหอมแก้มก่อนเป็นค่าที่ทำให้ต้องมายืนตากแดดคอยมึงก่อนนะ..."  ว่าแล้วมันก็ ็หอมแก้มผมอย่างรวดเร็ว  ตกใจอ่ะ ตาก็เหลือบไปมองที่บันไดตลอดอ่ะ...
              " เฮ้ย...เดี๋ยวพี่เจสลงมาเห็น  มึงอ่ะชอบทำให้กูประสาทจะกินอย่างนี้ทุกทีเลย...บ้าเอ๊ย..."  ผมว่ามันไปอย่าง นั้นแหละ ก็รู้ว่าพูดไปก็เหมือนเดิมอ่ะ มันก็ทำให้หวาดเสียวว่าจะโดนจับได้บ่อยๆอ่ะคับ
              " ก็...มันตื่นเต้นดีนี่หว่า...ที่จริงก็น่าจะให้พี่เจสจับได้นะ เค้าจะได้ทิ้งมึงไงล่ะ..."  มันเริ่มกวนแย้ว. ..ไอ้บ้านี่...คนยิ่งกลัว มันก็ยิ่งแกล้ง
              " อ้าว...ปากเสียนี่มึง...อยู่ดีๆจะให้พี่เจสมาทิ้งกู  คิดได้ไงวะ..."  ผมบ่นมัน แต่ก็เห็นมันอมยิ้ม มองผมเฉยเหมือนเดิม
              " แล้วมึงจะกลัวไปทำไมล่ะ...พี่เจสทิ้งมึงไป มึงก็มาอยู่กับกูสิวะ กูเต็มใจดูแลมึงเอง.."  มันบอกผม แล้วจ้องมองผมนิ่ง  ผมน่ะสิ ไม่กล้ามองหน้ามันเลย กลัวอ่ะ...ไม่รู้เหมือนกันว่ากลัวอะไร.. ...ทำไมมัน ต้องมาวุ่นวาย กะผมนักน้า....
              " ไอ้บ้า....ปล่อยกูได้แล้ว เดี๋ยวจะได้ออกไปกัน..."  ผมบอกแล้วพยายามดึงแขนมันให้ปล่อยผม
              " เออ...มึงอย่าลืมนะว่ารับปากอะไรกูเอาไว้..."  มันยังเตือนผมอีก...ชิ...
              " รู้เว้ย...จำได้ไม่ต้องเตือนความจำกูหรอก  "  ผมบอก  ไอ้เป้งก็ปล่อยแขนที่มันกอดผมอยู่ออก ปล่อยให้ผมเป็นอิสระ งอนครับ..งอน...
              " ฮ่าฮ่า...อย่างอนน่า...เดี๋ยวไม่น่ารักนะ  "  มันบอกผม
              " ไม่น่ารักก็ช่างเค้าจิ...ไม่น่ารักแล้วมายุ่งกะเค้าทำไมอ่ะ...ชิ..."  ผมงอนใส่มันเลยค้าบ...
              " โอ๋...ถึงจะไม่น่ารักจริงๆ เป้งก็รักนาวคนเดียวน้า...โอ๋โอ๋...."  ไอ้เป้งมันง้ออารายของมันเนี่ย...คิกคิก...
              " ไอ้บ้านี่..."  ผมเอามือไปทุบอกมันทีนึง  ก็ตัวมันสูงอ่ะ...ทุบอกแหละง่ายสุด อิอิ..ที่จริงหุ่นมันดีอ่ะ  ก็เห็นมันไปออกกำลังกายเกือบจะทุกวันหุ่นไม่ดีก็แปลกแล้ว  โดยเฉพาะตรงกล้ามหน้าอกมัน น่าจับต้องที่สุดอ่ะ. ..อิอิ...มะนาวโรคจิตป่าวอ่ะ....
              " ฮ่าฮ่า...แน่ะมาทุบอารายผมคร้าบ..."  ไอ้เป้งเวลามันง้อ มันหยอกผมก็ดูน่ารักดีน้า.. .คำพูดมันเปลี่ยน ไปหมดเลยครับ จากพูด กูๆมึงๆก็เปลี่ยนไปเรื่อยๆเป็น ผม เป็นเรา ตามอารมณ์ของมันอ่ะ...
              " ไอ้เป้ง.....อย่าเล่นอย่างนี้น้า..."  ผมบอกมัน ก็มันน่ะสิ อยู่ๆก็มาจักจี้เอวผมอ่ะ  ยิ่งเป็นจุดอ่อนผมด้วย  หัวเราะจนตัวงอเลยค้าบ
              " ฮ่าฮ่า...ต้องโดนอย่างนี้..."  ไอ้เป้งมันยิ่งยุก็ยิ่งทำอ่ะ...โอย...ขำจนปวดท้อง งอนอะไรมันหายหมดอ่ะ....อิอิ.....
              " เฮ้อ...ไอ้เป้งบ้านี่...แหย่อยู่ได้ เล่นไม่เลิกเลยนะ คิกคิก..."  มันแหย่จนผมหัวเราะอ่ะ
              แล้วตอนนั้น ผมซึ่งกะลังตัวหงิกงอ นํ้าตาไหลเพราะหัวเราะจนปวดท้อง ก็แทบจะหยุดเงียบเป็นปลิดทิ้ง เมื่อได้ยินเสียงดังมาจากบันไดที่อยู่ข้างหน้าผม
              " เล่นอะไรกัน...เสียงดังไปถึงข้างบนนู่นเลย "  พี่เจสพูดแล้วก็เดินลงมาจากบันได
              พี่เจสเดินลงมาพร้อมกับนุ่งแค่ผ้าเช็ดตัวพันเอวเอาไว ้อย่างหมิ่นเหม่แค่ผืนเดียว โดยที่พี่เค้ามองมาที่
ผมกะ ไอ้เป้งที่ยืนอยู่ด้วยกัน แล้วท่าทางของไอ้เป้งกะผมตอนนั้นก็เหมือนไอ้เป้งมันกอดผมอยู่อ่ะ...โอย...ตายแน่ไอ้นาว  พี่เจสเค้าจะเข้าใจผิดมั้ยว๊า...ทำไงดีอ่ะ...
              " พี่เจสคร้าบ...ไอ้เป้งอ่ะ...มันมาจี้เอวนาวอ่ะคับ...มันชอบแกล้งนาว..."  ผมเดินไปหาพี่เจสที่ตอนนี้เดินลง มาที่พื้นข้างล่างแล้ว...ขออ้อนหน่อย
              " เหรอ...มันจี้เอวนาวเหรอ...ฮ่าฮ่า..."  พี่เจสหัวเราะเหมือนขำที่ไอ้เป้งมันแกล้งผมอ่ะ...แต่ผม มองตาพี่เค้าก็พอจะรู้ว่า พี่เจสมะค่อยพอใจสักเท่าไหร่  แต่พี่เค้าก็ไม่พูดอะไรออกมา  แล้วไอ้เป้งมันก็ยืนยิ้มให้เฉยๆ
              " หวัดดีครับพี่..."  ไอ้เป้งบอกหวัดดีพี่เจส
              " เออ...หวัดดีว่ะ..."  พี่เจสบอกไอ้เป้ง หน้าตาทั้งสองคนมะค่อยจะดีกันซักเท่าไหร่
              " พี่เจสคร้าบ...พี่เจสยังไม่อาบนํ้าอีกเหรอ..."  ผมถามพี่เจส ก็ต้องห้ามทัพก่อน
              " ก็ว่าจะอาบนํ้าแหละ กะว่าจะคุยกับเป้งเสร็จก่อนน่ะ..."  พี่เจสบอกผม
              " เอาอย่างนี้ไม่รีบไปกันใช่หรือเปล่า  งั้น ไอ้เป้งรอพี่อาบนํ้าเสร็จเดี๋ยวเดียว จะลงมาคุย "  พี่เจสหันไปบอก ไอ้เป้ง ผมมองตามก็เห็นมันพยักหน้าให้
              " ได้ครับ..."  ไอ้เป้งบอกพี่เจส
              " ไป ไอ้นาวมาช่วยพี่ด้วย..."  พี่เจสพูด  แต่ผมงง
              " ช่วยอะไรคับ.."  ผมถามเบาๆ เมื่อเดินตามพี่เจสขึ้นบันได
              " ก็ช่วยพี่อาบนํ้าไงล่ะ...แล้วจะได้ถูหลังให้พี่ด้วย..."  พี่เจสบอกผมเสียงดังพอที่ไอ้เป้งมันจะได้ยิน  
              " พี่คร้าบ...." ผมร้องเรียกพี่เจสเสียงเบา ไม่อยากให้พี่เจสพูดอีก เพราะรู้ว่าไอ้เป้งต้องคิดมาก แล้วก็จริงอย่างที่ผมคิด มองเห็นไอ้เป้งหน้ามุ่ย  ผมคิดว่ามันคงได้ยินที่พี่เจสพูดแสดงความเป็นเจ้าของผม อย่างชัดเจนเลย
              " ไอ้เป้งรอกูแป๊บนึงน้า..."  ผมตะโกนบอกมัน ให้มันรู้ว่าผมไม่ได้ลืมมัน
              " อื้อ..."  มันพูดแล้วก็พยักหน้าให้ผม
              แล้วผมก็รีบขึ้นบันไดวิ่งตามพี่เจสเข้าไปในห้อง  เห็นพี่เจสถอดผ้าเช็ดตัวออกโยนไปใว้ที่เตียงนอน แล้วก็เดินตัวเปล่าเข้าไปในห้องนํ้า  ผมก็เดินไปเก็บผ้าเช็ดตัวผืนนั้นไปใส่ตะกร้าผ้า เพราะผ้าผืนนี้เป็นผืนเก่า  พี่เจสคงหยิบมาพันตัวไว้ลวกๆตอนที่ลงมาหาผมกะไอ้เป้งข้างล่าง  เสร็จแล้วผมก็เดินเข้าไปในห้องนํ้า
              ห้องนํ้าในห้องนอนผม เป็นห้องขนาดใหญ่พอประมาณ ไม่มีประตูปิด  เพราะมีแค่ผมกะพี่เจสที่เข้ามาใช้ ที่จริงตอนแรกก็มีประตูแหละคับ..แต่พี่เจสเห็นว่าเกะกะ ก็เลยสั่งให้ช่างมาเอาประตูออกไป แล้วตกแต่งใหม่ ทีนี้เวลาผมหรือพี่เจสจะใช้ก็เดินเข้าไปได้เลย  ไม่ต้องรอกัน
               ผมเข้าไปในห้องนํ้าก็เห็นพี่เจสนอนแช่นํ้าอยู่  ผมก็เดินไปที่มุมห้องด้านนึงที่มีตู้สำหรับใส่ผ้าเช็ดตัวตั้งอยู่  ติดกับโต๊ะเครื่องแป้งที่วางขวดนํ้าหอมกะอะไรอีกหลายอย่าง ทั้งของผมกะพี่เจส  ผมเปิดตู้หยิบผ้าเช็ดตัวออกมาผืนนึง ปิดตู้เสร็จแล้วเดินมาที่พี่เจสอาบนํ้าอยู่  พาดผ้าไว้ที่ราวแขวนผ้าใกล้อ่างอาบนํ้า  พี่เจสคงเห็นว่าผมแขวนผ้าเรียบร้อยแล้ว  ก็เลยเรียกผมให้ไปหา
               " นาว...มานี่ซิ..."  พี่เจสบอกผมให้ไปหา
               " คร้าบ...ให้ทำอะไรอ่ะ...."  ผมนั่งลงที่ขอบอ่างอาบนํ้า แล้วก็ถามพี่เค้า  ผมคิดว่าพี่เจสต้องต่อว่าผม ที่ไปเล่นกะไอ้เป้ง  แล้วผมก็ไม่รู้ด้วยว่าพี่เจสเห็นตั้งแต่ตอนไหนอ่ะ...ก็เตรียมทำใจไว้แล้วด้วยค้าบ...
ตอนที่ 7
               " มาถูหลังให้พี่หน่อยสิ..."  พี่เจสบอก แล้วก็ทำหน้าเฉยๆให้ผม แล้วเวลาที่พี่เจสทำหน้าเฉยๆแบบนี้ ก็ต้องมีอะไรซักอย่างที่พี่เค้าไม่ค่อยพอใจ
               " ได้คร้าบ..."  ผมบอก แล้วก็ลงมือถูหลังให้พี่เจส  ผมมักจะโดนพี่เจสสั่งให้ถูหลังให้บ่อยมากอ่ะคับ ก็หนุกดีน้า...แต่ตอนนี้มันไม่ค่อยหนุกอ่ะคับ  ก็เพราะว่าไม่รู้ว่าตอนนี้พี่เจสรู้สึกเป็นยังไง
               " อืม...ดีจัง..."  พี่เจสบอกผม ว่ารู้สึกเป็นยังไงบ้าง
               " พี่เจสคร้าบ....เอ่อคือว่า...เรื่องไอ้เป้ง ที่นาวเล่นกะมันเมื่อตะกี้นี้อ่ะคับ..."  ผมตัดสินใจบอกพี่เจสว่าไม่มีอะไรกันนะ
               " ไม่ต้องมาพูดหรอกเรื่องนี้น่ะ..."  พี่เจสพูดสวนกลับมาทันที
               " อ่ะ...แต่นาวอยากบอกพี่อ่ะค้าบ ก็กลัวพี่เข้าใจผิดน่ะค้าบ..."  ผมบอกอย่างที่รู้สึกในใจ  กลัวพี่เจสจริงๆน้า
               ผมก็มักจะรู้สึกแบบนี้แหละ เป็นทุกครั้ง  กลัวใครๆที่รู้จัก ที่คุยด้วย เค้ามาเข้าใจผิด ไม่ว่าเรื่องอะไรก็ตาม ผมไม่อยากโกหกใคร  กลัวคนมาโกรธผมหรือเกลียดผม  เพราะถ้ารู้ว่ามีคนโกรธหรือเกลียด ผมคงทนไม่ได้หรอกคับ
               " งั้น...จะบอกอะไรพี่ก็บอกมา  "  พี่เจสบอกผมให้พูด
               " ก็นาวก็เล่นกะไอ้เป้งเหมือนที่เพื่อนๆเค้าเล่นกัน  ไม่ได้คิดอะไรเลยน้า...พี่เจสไม่ได้โกรธนาวน้า..."  ผมบอกพี่เจส
               " ก็พี่ไม่ได้ว่าอะไรเราเลยนะ...คิดมากไปแล้วเราน่ะ..."  พี่เจสพูดจบก็เอามือมาลูบหัวผมเล่น
               " แต่...นาวมองพี่แล้วเหมือนว่าพี่โกรธอ่ะค้าบ.."  ผมบอกตามที่ใจคิด
               " เรานี่น้า...รู้ความรู้สึกของพี่ทุกเรื่องเลยนะ  "  พี่เจสบอก เหมือนว่าชมผม  
               " จริงใช่ป่าวอ่ะค้าบ..."  ผมถาม
               " อื้อ...แต่ไม่ต้องเป็นกังวลอะไร  ตอนนี้พี่เข้าใจเราแล้ว  ก็นิสัยนาวเป็นแบบนี้นี่  ไม่ผิดอะไรหรอกครับ  "  พี่เจสบอกผม แล้วยิ้มให้ด้วย  ผมมองจ้องตาพี่เจส ก็รู้สึกว่าพี่เค้าพูดจริงๆ ไม่ได้แกล้งอะไรผม
               " ขอบคุณคร้าบ...ฮี่ฮี่..."  ผมบอกแล้ว คำตอบที่มีให้ก็ทำให้สบายใจขึ้น เริ่มแหย่พี่เค้าอีกแย้วอ่ะ
               " นาวมาอาบนํ้าด้วยกันกับพี่เร็วๆ  ใส่ชุดอย่างนี้เดี๋ยวก็เปียกหมดหรอกครับ "  พี่เจสบอกผม
               " นาวเพิ่งอาบไปไม่นานเองอ่ะ..."  ผมบอก
               " อาบแล้วก็อาบอีกก็ได้นี่  "  พี่เจสบอกผม
               " งั้น...ถ้านาวอาบด้วย พี่เจสต้องไม่แกล้งอะไรนาวน้า อาบนํ้าอย่างเดียว เพราะไอ้เป้งมันนั่งคอยอยู่ข้างล่างอ่ะคับ "  ผมบอก แล้วรอฟังคำตอบ
               " อื้อ...พี่ไม่แกล้งนาวหรอกครับ...เมื่อคืนก็เหนื่อยจะแย่แล้ว..ตอนนี้พี่แค่อยากอาบนํ้ากับนาวแค่นั้นแหละ.."  พี่เจสบอกผมหน้าตาเฉย
               " แฮะแฮะ..."  ผมพูดมะออกเยยอ่ะ นึกไปถึงเรื่องเมื่อคืนแล้ว ยังรู้สึกวาบหวิวอยู่เลยอ่ะคับ
               " เร็วๆสิ...ช้าอย่างนี้เดี๋ยวไอ้เป้งมันก็รอนานอีกนั่นแหละ..."  พี่เจสบอกให้ผมรีบ  
               " นาวถอดผ้าก่อน.." ผมบอก แล้วถอดเสื้อผ้าออกหมด เหลือแต่ตัวล่อนจ้อนมะมีผ้าซ้ากชิ้นอ่ะ...มะอายด้วย แหมอยู่กันมานาน เห็นกันซะทุกอย่างแล้วจะมาอายอะไรกันอีกอ่ะ...ใช่ป่ะล่ะค้าบ...อิอิ...

GBOMK

ขอบคุนคับ

gigusa

ขอบคุณมากๆครับ

KillTi

สุดยอดเลยอ่ะคร๊ารฟ

nattan010

ขอบคุณมากๆครับ

cokebundit

ขอบคุนมากครับ

minone

อ่านต่อคับ

pt200

ขอบคุณครับ

o00212345

ขอบคุณมากครับ

pearl9845

ขอบคุนมากคับ