ความในใจ (แนะนำให้อ่านครับ)

tttttt92

ขอบคุนมากๆเลยครับ

laoon

ขออ่านต่อหน่อยนะคับ

frtghy001

ขอบคุณจ้าาาาา

pleam01

ขอบคุณครับ

kikimails

ขอบคุณครับ

gigusa

ขอบคุณครับ

laoon

เหมือนเคยอ่าน แต่ไม่จบ

magic2555

ขอบคุณมากๆๆครับผม

chock

ขอบคุณมากมายจ้าา

Intra

ขออนุญาตนะครับ ขอบคุณคับ

vagon

ขอบคุณครับ

cawee

ขอบคุนคราฟ

cawee

ขอบคุนคราฟ

Okotba

ขอบคุณครับ

N_neno

ขอบคุณคร้าบ

12451

ขอบคุณครับ

popza925

ขอดูหน่อยนะครับ

pongsakron01

เอามาไห้อ่านกัน อ่านแร้ว สนุ๊กสนุก ซึ้งมาก้ลยตอนจบ

ตอน ก็แค่อยากรู้จัก
“เฮ้ยน้อง ห้องน้ำผู้หญิงทางนู้น”ตกใจมากเลยครับจู่ๆผมก็เห็นเด็กผู้หญิงคนนึงเดินเข้ามาในห้องน้ำ
“แล้วไง” ที่ตกใจกว่าคือเสียงนั่นมันเป็นเสียงผู้ชายครับ แล้วน้องเค้าก็เดินมาฉี่ข้างๆผมเฉยเลย
ผมงงมากครับ คือมันคาใจไงครับสายตาของผมเลยต้องหาคำตอบโดยอัตโนมัติ
“มองไรวะ ของมึงไม่มีหรอ” อ้าวไอ้เด็กเวรนี่ วอนซะแล้ว
“ของพี่น่ะมี แต่ของตุ๊ดเนี่ยไม่เคยเห็นว่ะ”
“พ่อมึงสิ กูไม่ใช่ตุ๊ด”หน้าตามันดูโกธรมากเลยครับตอนมันพูด
“ไม่ใช่ตุ๊ดแล้วไว้ผมยาวทำไมวะ”มันหันมาผมแล้วทำปากซึ่งพอจะเดาได้ว่าคำนั้นมันออกเสียงว่า ‘เสือก’
“มึงพูดให้มันดีๆหน่อยนะ กูรุ่นพี่มึงนะเว้ย”
“แต่รุ่นพี่โรคจิตอย่างมึง กูไม่เคารพว่ะ”
“มึงว่าใครโรคจิต”
“แล้วใครล่ะมองน้องชายกูตาไม่กระพริบ ไอ้ควาย”
“อ้าว ไอ้เด็กเชี่ยนี่ มึงอยากตายใช่มั้ย”กำลังง้างจะมือตบหัวมันสักป้าบแต่ว่า
“ไอ้เกี้ยงเซทเสียงได้แล้วนะเว้ย”จู่ๆเพื่อนมันก็เข้ามาเรียกครับ
“เออๆ เสร็จแล้ว”แล้วมันก็เดินออกไปอย่างลอยหน้าลอยตา ผมกะจะด่ามันซักหน่อยก็ด่าไม่ทัน กวนตีนเป็นบ้าเลยครับเด็กอะไรไม่รู้
แต่จะว่าไปมัน…

มัน…

มัน…น่ารักมากเลยครับ  อย่างที่ผมบอกอ่ะครับแวบแรกที่เห็นมันยังคิดว่ามันเป็นเด็กผู้หญิงเลย
ย้อนรอยให้ฟังกันล่ะนะครับคือวันนี้ผมมางานรับน้องมหาลัยน่ะครับซึ่งจริงๆแล้วผมเป็นพี่บัณฑิตแล้วล่ะครับแต่เพราะแฟนผมเค้าเป็นพี่กลุ่มครับ(แฟนผมค้าเป็นรุ่นน้องผมครับอยู่ปีสาม)แล้วเค้าขอให้ผมมาช่วยตีกลองให้ แฟนขอเราก็เลยต้องจัดให้
“เบลล์จะพาน้องไปตอนไหนอ่ะ”คือที่มหาลัยเนี่ยจะมีงานคอนเสิตร์ที่หอประชุมก่อนแยกไป
สันธนาการตามกลุ่มครับเรียกว่างานโอเวอร์ไนท์
“จบวงนี้แหละพี่บอม เหนื่อยป่ะ”เบลล์พูดพร้อมเอาทิชชู่มาซับเหงื่อให้ผม
“เบื่อมากกว่า”
“ก็บอกให้มาเต้นด้วยกันก็ไม่มา”
“หมดวัยแล้วครับ แก่และ”ผมตอบเธอไปสักพักสายตาผมก็เหลือบไปมองบนเวที ถึงกับอึ้งครับไอ้เด็กเวรเมื่อกี้มันอยู่บนเวทีครับ กำลังปรับสายเบสอยู่
“งั้นออกไปรอน้องหน้าหอประชุมป่าว”เบลล์ถามผม
“เอ่อ พี่ขอดูวงนี้ก่อนได้ป่ะ”ผมอยากดูเหมือนกันครับว่าหน้าอย่างมันจะเล่นได้สักเท่าไร ดูไปได้สักพักก็คิดว่าใช้ได้เลยครับแนวเพลงที่มันเล่นก็เป็นแนวร๊อคแต่ไม่หนักมากเป็นเพลงโดดเอามันส์มากกว่าแต่ว่าไอ้ท่าที่มันอยู่บนเวทีเนี่ยสะกดให้ผมหยุดมองมันอยู่คนเดียว ผมหน้าม้าสีดำเข้มที่ตัดผิวขาวๆของมันอย่างเห็นได้ชัด เสื้อสีขาวที่ตัดกับเนคไทสีแดง ตัวที่ผอมบางกับลีลาเล่นเบสด้วยหน้าตากวนๆของมัน ไม่รู้ว่าเพราะอะไรแต่ผมชอบที่จะมองมันอย่างนี้ ผ่านไปสี่เพลงแต่ผมก็ยังนิ่งอยู่ที่เดิม ตาก็มองไปที่คนๆเดิม มองมันอยู่อย่างนั้น พอมันลงเวทีไปเบลล์ก็โทรให้ผมไปคุมน้องต่อ ผมก็ไปทำหน้าที่แฟนที่ดี(ซึ่งปกติไม่ค่อยได้ทำ)ของผมต่อแต่ตีไปสักเที่ยงคืนไอ้เอกก็ช่วยผมไปก๊งแล้วครับ
“จะไปก็ได้นะ เดี๋ยวให้โบ้มาตีแทนให้”เธอบอกผม
“งั้นก็ไปด้วยกันดิ”
“ไม่อะ เบื่อผู้ชายกินเหล้า เหม็น!!”
“’งั้นน้องเบลล์คงต้องเบื่อไอ้บอมไปอีกนานล่ะครับพี่ว่า”ไอ้เอกสอดขึ้นมา
“ไม่ไปจริงนะ”ผมชวนเธออีกครั้งรู้สึกไม่ค่อยดีนักหรอกครับทิ้งแฟนไว้แบบนี้
“อืม พี่เอกฝากดูด้วยนะ”
“คร้าบผม”ถึงจะรู้สึกผิดแต่ผมก็ชิ่งครับ ฮ่ะๆ ก็ไอ้งานรับน้องเนี่ยผมมาเป็นปีที่หกแล้ว ไม่เบื่อได้ไงล่ะครับ พอไปถึงร้านไอ้เอกมันก็พาผมไปนั่งกับพวกรุ่นน้องสโม(สโมสรนักศึกษา)ครับ กินกันไปได้สักพักจู่ๆผมก็เห็นไอ้เด็กเลวนั่นนั่งกินอยู่โต๊ะฝั่งตรงข้ามแต่หันไปอีกทีก็ไม่เห็นมันแล้วครับ
ให้ผมเดานะ..ถ้าไม่ใช่เพราะผมเมาจนเพ้อก็คงเพราะติดใจไอ้เด็กนั่นเข้าแล้วถึงได้หลอนเห็นมันขนาดนี้
“เอ้ยมึงกูไปเย่ก่อนนะปวดเย่ว่ะ”ผมบอกไอ้เอก
“เออ ฝากด้วยๆ”
“พ่อมึงเหอะ ไปเยี่ยวฝากอะไรล่ะ”พอไปถึงหน้าห้องน้ำผมก็เจอผู้ชายท่าทางหื่นคนนึงกำลังกอดกับผู้หญิงหน้าห้องน้ำ นี่พวกมึงหัดเกรงใจคนจะเข้าห้องน้ำบ้างสิโว้ย ผมเริ่มโวยวายในใจเพราะผมไม่มีทางเดินที่เข้าห้องน้ำครับ
“อย่าเล่นตัวนักสิจ๊ะ ขอพี่จูบทีนึงก่อนนะ”นี่ลุงมึงช่วยไปหื่นไกลหน่อยได้มั้ยกูจะเยี่ยว
“ปล่อยกูไอ้เชี่ย”น้องผ้หญิงดูขัดขืนแปลกๆ แต่ที่ผมแปลกใจมากกว่าคือเสียงนี้มันคุ้นๆ
“อ้าวมึงยังไม่ผ่าอีกหรอ ไม่เป็นยังไงก็สนุกกันได้”
“ไอ้ห่าใครให้มึงจับ ปล่อยกูสิโว้ย”ผมตกใจมากครับเพราะพอผมมองหน้าชัดๆแล้ว ใช่เลยครับ
ไอ้เกี้ยง!!ไอ้เด็กเลวนั่นเองแต่ดูท่ามันจะเมาแล้วครับเพราะมือไม้ดูไม่มีแรงเลย
“เฮ้ย ทำไรวะ”ผมรีบเข้าไปดึงมันออกมาทันทีเลยครับ
“แล้วมึงเสือกไรเนี่ย”
“ดูท่ามึงจะอดอยากมากสินะ แต่เนี่ยอ่ะ….เมียกู!!”
“เฮ้ย ใครเมียมึง”มันทำหน้าตกใจโวยวายใส่ผมทันที ทีนี้ทำเป็นสติดีนะมึง
“อ้าวมีผัวแล้วก็ไม่บอกนะน้อง”
“มึงไปหื่นไกลๆสนตีนกูเลยไป”ผมทำหน้าเริ่มรำคาญ
“กูไม่ยุ่งก็ได้ เผอิญกูไม่ชอบแดกของเหลือ เชิญมึงสนุกกับเมียตุ๊ดของมึงเหอะ”แล้วมันก็เดินออกไปแต่โดยดี
“เฮ้ยใครตุ๊ด กูไม่ใช่ตุ๊ดแล้วกูก็ไม่ได้เป็นเมียมันด้วยโว้ย”
“มึงอ่ะ หยุดบ้าได้แล้ว”แล้วผมก็จัดการลากมันออกมาจากร้าน
“เฮ้ย!!ปล่อยกูดิ มึงจะทำไรกู”ปล่อยกูก็โง่สิ ไอ้เด็กนี่ก็ไม่เจียมตัวเลยครับ เมาไม่รู้แล้วยังอวดเก่งอยู่ได้แต่สุดท้ายอาศัยว่าตัวผมใหญ่กว่าก็เลยลากมันขึ้นรถผมได้ เล่นเอาเหนื่อยเลยครับ
“มึงจะพากูไปไหนเนี่ย”
“คอนโดกู”
“คอนโดมึง ไปทำไมกุไม่ไป กูจะไปแดกต่อกับเพื่อนกู”
“เมาห่าขนาดนี้จนจะถูกเค้าปล้ำอยุ่แล้วมึงจะยังมาแดกเชี่ยอะไรอีก”
“เรื่องของกู แล้วมึงมาเสือกอะไร”ไอ้เด็กเลวมึงไม่สำนึกบุญคุณกูเลยใช่มั้ย
“มึงต้องไปกับกู”ขี้เกียจพูดกับมันแล้วครับ พูดไปก็ไม่รู้เรื่อง
“ทำไมกูต้องไปกับมึง”
“เพราะกูช่วยมึงไว้”ไม่ได้เป็นเหตุเป็นผลเท่าไรหรอกครับแต่คิดไม่ออกเลยมั่วไปก่อน
“ไอ้เชี่ย เหตุผลอะไรของมึง เปิดประตูให้กูนะเว้ย”ผมจะออกรถอยู่แล้วมันก้ยังไม่หยุดแหกปากซะที
“มึงเงียบๆได้มั้ย”จน
“มึงก็ปล่อยกูสิเว้ย ไอ้ควาย มึงมายุ่งอะไรกับกูเนี่ย”มันเริ่มโวยวายเริ่มด่ามั่วเลยครับ
“นี่ถ้ามึงไม่เงียบกูจะจูบมึงจริงๆนะ”
“ไอ้สัดมึงเป็นพ่อกูหรอมาสั่งกะ….อื้ออือ”จูบมันทันทีแบบไม่ต้องคิดครับ เป็นจูบที่ปนอารมณ์ว่ารำคาญ โมโห และก็อารมณ์…อยากจูบมันครับ จูบอยู่นานเหมือนกันครับกว่ามันจะหยุดดิ้นได้และอย่างที่คาดครับทันทีที่ผมถอนปากออกจากมัน มันก็กะใส่ผมทันที
“ไอ้ห่านี่มึง!!” แต่ผมก็ไม่ยอมหรอกครับ ผมทำท่าจะโน้มไปจูบมันอีกทีมันเลยทำหน้าเหมือนกับว่าเพิ่งสำนึกได้ว่าต้องทำอย่างไงถึงจะไม่มีปัญหา
พอถึงคอนโดผมก็ต้องลากมันต่อกว่าจะถึงห้องผมแทบหมดแรงเลย

“เอ้า!!แดกซะ”ผมยื่นน้ำชาให้มันดื่มกันแฮงค์ครับ

“น้ำอะไรของมึง”

“กินๆเข้าไปเหอะกูไม่มอมมึงหรอก”

“มึงอ่ะ ตัวดีทำท่าโรคจิตใส่กูแต่ตอนเย็นแล้วแล้ว”

“นี่ ถ้ากูจะเอามึงนะกูไม่ลากมึงมาขึ้นคอนโดกูให้เหนื่อยหรอก ไอ้ควาย รีบแดกซะจะได้ไปอาบน้ำ

กูเหม็น”มันก็ยอมกินครับแต่ด้วยความไม่สมัครใจ

“แหวะ รสชาติห่วยจังว่ะ”

“เชี่ยเอ้ย มึงอ่ะพูดกะกูดีๆหน่อย กูรุ่นพี่มึงนะเว้ย”

“รุ่นพี่! จะแก่กว่ากูกี่ปีกันวะ? อย่างมากก็แค่สองปี”

“มึงอยู่ปีไหน?”

“ปีสอง”

“กูจบปีสี่มาแล้วสองปีแล้วเว้ย สรุปก็คือมากกว่ามึงสี่ปี แก่พอให้มึงเรียกกูว่าพี่ได้ยัง”

“คิดหรอกูจะเชื่อ”ไอ้เด็กนี่มึงจะไม่ยอมแพ้ง่ายใช่ม่ะผมเลยหยิบบัตรประชนผมให้มันดูมันหน้าเหวอเลยครับ
“โทษทีว่ะ บังเอิญกูหน้าเด็ก” แล้วผมก็ยักคิ้วกวนมันไป สะใจครับ ส่วนมันก็เอ๋อไป สักพักมันก็ทำ

หน้าเหมือนจะอ้วก

“เฮ้ย ไปห้องน้ำเลยมึงอย่ามาเลอะเทอะห้องกูนะ” มันก็รีบวิ่งเข้าห้องน้ำผมก็ตามไปลูบหลังให้มัน

“ไหวป่ะวะ”

“กูไม่ใช่เด็กๆน่า”แล้วมันก็ปัดมือผมออก

“นี่กูอุตส่าห์ช่วยมึงนะ”

“กูก็ไม่ได้ขอให้มึงมาช่วยหนิ”บอกตามตรงนะครับตอนนั้นเจ็บเหมือนกันที่ได้ยินแบบนั้นคือมันเสีย

ความรู้สึกนิดๆน่ะครับ

“เออ กูมันเสือกเองสินะ”ผมก็จ้องมันต่อแต่มันก็หลบตาผม แล้วก็เงียบกันอยู่อย่างนั้น

“มึงอาบน้ำได้แล้วเดี๋ยวกูจะหาชุดให้”

“คืนนี้กูต้องค้างนี้หรอว่ะ”

“เออ”แล้วผมก็ปิดประตูห้องน้ำให้มัน อย่าว่าแต่มันเลยครับที่ไม่เข้าใจตัวผมเองก็ไม่เข้าใจตัวเอง

เหมือนกันที่ทำไมถึงทำอะไรบ้าๆอย่างนี้

พอผมอาบน้ำเสร็จก็เห็นมันนั่งหน้าบึ้งดูทีวีอยู่

“ยังไม่นอนอีกหรอวะ”

“แล้วจะให้กูไปนอนไหนล่ะ หมอนสักใบก็ไม่มี”

“แล้วจะไปนอนไหนล่ะ ก็นอนที่เตียงนี่ไง”แล้วผมก็ตบลงที่เตียงเบาๆสองสามทีเป็นการเชื้อเชิญมัน

“นอนกับมึงนี่นะ”

“ก็ถ้ามึงไม่ยกตูดออกจากเก้าอี้มาที่เตียงเอง กูก็จะไปอุ้มมึงมาแทนล่ะนะ

”มันทำหน้าหงุดหงิดอยากรุนแรงครับแต่ก็ยอมมานอนข้างผมแต่โดยดี ผมเลยได้โอกาสคว้ามันเข้า

มากอดซะเลย

“เฮ้ย ทำไรวะ ปล่อยกู”

“ตัวแค่เนี้ยดิ้นเก่งจริงนะ มึงเนี่ย”

“แล้วมึงมากอดกูทำไมล่ะ ปล่อยนะเว้ย”

“ก็ไม่ได้จะทำไรสักหน่อย แค่กอดไว้เฉยๆ แต่ถ้าดิ้นมากๆเนี่ยจะเปลี่ยนใจไปทำอย่างอื่นแทนแล้ว

นะ”แล้วมันก็รู้สถานะตัวเองครับว่าควรทำยังไง

“นิ่งได้สักทีนะมึง”มันทำท่าจะถียงต่อครับ

“อ๊ะ!! ถ้ามึงด่า กูจูบ”เจอมุขนี้เข้าไปมันเงียบเลยครับ

“อยู่เฉยๆก็น่ารักดีนี่หว่า เล่นซะกูเหนื่อยเลยนะมึง”ผมพูดแซวมัน

“ก็ที่มึงทำอยู่เนี่ย เค้าเรียกว่าลักพาตัวไม่ใช่หรือไง”

“แต่อย่างน้อยกูก็ช่วยมึงจากไอ้หื่นนั่น”

“แต่กูว่ามึงหื่นกว่านะ”

“ก็มึงดื้ออ่ะ”

“แล้วมึงไว้ใจได้ตรงไหน เจอกันครั้งแรกก็ทำท่าโรคจิตใส่กูแล้ว แล้วยังมาว่ากูเป็นตุ๊ดอีก เจออีกทีก็หา

ว่ากูเป็นเมียมึง แล้วก็ลากกูมาคอนโดมึงโดยที่ไม่อธิบายอะไรสักคำนี่นะ”

“ก็กู”พูดไม่ออกครับ

“อะไร”

“กู…”

“กูอะไร?”มันเซ้าซี้ถามต่อ

“กูอยากรู้จักมึงแต่ไม่รู้จะเริ่มยังไงว่ะ”ผมพูดทั้งที่ยังกอดมันอยู่  มันนิ่งไปเลยครับหลังจากผมพูด

“อยากรู้จักก็เข้ามาคุยกันดีๆดิวะ รุนแรงทำไม”มันเลิกคิ้ว กวนผมต่อ

“ก็…ไม่รู้เว้ย สถานการณ์มันพาไปอย่างงั้นนี่หว่า”อยู่ในช่วงเขินครับ เงียบกันไปสักพักแล้วมันก็พูดขึ้น

“แล้วพี่ชื่อไรอ่ะ”ไม่ชินเลยครับมันพูดดีๆกับผม

“นึกว่าจะไม่ถาม ชื่อบอมครับ”คำพูดเพราะๆกับรอยยิ้มหวานๆแจกไปทีนึง

“ผมชื่อเกี้ยง”แล้วมันก็ยิ้มคืนให้ผม  ใจจะละลายครับ

“ชื่อเชยจังว่ะ”ผมพูดล้อๆมันไป

“ก็พอๆกับบอมนั่นแหละ”

“ฮ่ะๆ แล้วทำไมถึงไปโดนไอ้นั่นมันลวนลามอ่ะ”

“ก็ผมจะไปฉี่ แต่มันมึนๆอ่ะ รู้ตัวอีกทีมันก็มากอดผมแล้ว”

“เกือบไปแล้วมั้ยล่ะ”

“อืม…เฮ้ยทำไร” มันตกใจครับเพราะผมก้มหน้าลงไปใกล้กับหน้าผากมันมันคงคิดว่าผมจะจูบแต่

เปล่าหรอกครับผมแค่ได้กลิ่นหอมอ่อนๆจากผมมัน

“เกี้ยงสระผมหรอ”ผมถามมันเบาๆจนคล้ายเสียงกระซิบ

“อืม ใช้ยาสระผมพี่อ่ะแหละ ทำไม งกหรอไง”

“เปล่า ทำไมหอมจังวะ พี่ใช้ไม่เห็นหอมยังงี้เลย”

“พี่บอม”

“ครับ”

“ขอบใจนะเรื่องวันนี้ถึงมันจะดูบ้าๆไปหน่อยก็เหอะ”ถึงจะพูดแบบนั้นแต่ก็ยังหลบตาผมอยู่ อย่าทำตัว

น่ารักแบบนั้นจะได้มั้ยว่ะ  รู้ตัวไหมว่าหน้ามึงตอนหลับมันน่ารักแค่ไหน

“นอนเถอะง่วงแล้ว ฝันดีเว้ย”ต้องบอกมันออกไปก่อนที่ผมจะคุมตัวเองไม่อยู่



“อืม เหมือนกัน เฮ้ย!! แต่ไม่คิดจะเอาแขนออกไปหน่อยหรอว่ะ”มันท้วงผมให้เอาแขนที่กอดมันอยู่

ออก แต่เรื่องอะไรล่ะ แกล้งหลับไปเลยครับงานนี้

“อย่ามาเนียนนะเว้ย ไอ้พี่บอม”เริ่มโวยวายแล้วครับ

“ชู่ว์”ผมส่งเสียงเตือนมันทั้งๆยังหลับตาอยู่ แล้วมันก็เริ่มนิ่งยอมให้ผมกอดอยู่แบบนั้นจนเช้า~~
ตอน โชคชะตาหรือชะตากรรม??

เสียงโทรศัพท์ผมดังแต่เช้าเลยครับ พอคว้ามือถือมาดูหน้าจอปรากฏว่าเป็นพี่ชายผมโทรมา

“ครับเฮีย”

“เฮ้ยตอนบ่ายเข้าไปร้านกูให้หน่อยนะ กูจะเอารถไปลอง”ร้านที่ว่าเป็นสตูดิโอสำหรับซ้อมดนตรีอ่ะครับเป็น

ธุรกิจของพี่ผมเองถ้าวันไหนแกไม่ว่างแกก็จะให้ผมไปดูแทน

“โห้ เฮียวันอาทิตย์ เฮียไม่เปิดไม่ใช่หรอ”

“เออ แต่เด็กกูมันนัดจะเอามาให้มันติดกูมาเดือนนึงแหละ ฝากมึงด้วยนะ”

แล้วเฮียก็ตัดสายไปครับ ผมยังไม่ได้ตกลงอะไรเลย แอบเซ็งเล็กๆครับ

“เฮ้ยตื่นเว้ย”ผมปลุกพร้อมขยี้หัวไอ้ตัวแห้งที่นอนเป็นศพไม่กระดิกเลยตั้งแต่เมื่อคืน

“หือออ”

“ลุกไปอาบน้ำไป กูหิวแล้ว”มันก็งัวเงียลุกขึ้นมาด้วยหน้าตาอันสะเหร่อของมัน คิ้วมันขมวดเหมือนไม่

พอใจที่ถูกปลุกแต่ก็ยอมลุกไปอาบน้ำตามที่ผมบอก พออาบน้ำกันเสร็จผมก็ลากมันไปกินข้าวแล้วกะ

จะไปส่งมันที่หอ

แต่มันก็บอกว่าไม่ต้องมันจะไปทำธุระต่อ

“ธุระอะไรของมึง”มันไม่ตอบแต่มองหน้าผมแบบเคืองๆประมาณว่ายุ่งอะไรด้วย

“ก็กูจะได้ไปส่งไง”

“ไม่ต้องหรอกเดี๋ยวกุไปเอง มึงก็ต้องไปทำธุระต่อไม่ใช่หรอไง”

“อย่าเล่นตัวได้ไหม๊ ที่ไหนบอกมา”มันทำท่าไม่พอใจแต่ก็ไม่ได้เถียงผมคืน

“มึงรู้จักห้องซ้อมเฮียตู่หน้ามาลัยไหม๊ล่ะ” ห่ะ อะไรนะ

“เดี๋ยวๆ นี่มึงนัดจะเอาเงินไปให้เฮียที่ร้านใช่มั้ย”

“มึงรู้ได้ไง” หน้ามันเหวออีกแล้วครับ

“ฮ่ะๆ มึงเรียนมาตั้งแต่ปอหนึ่งแล้วยังไม่รู้อีกหรอว่ะว่าโลกมันกลม”

“หมายความว่าไงว่ะ”

“กูนี่ไงน้องเฮียตู่”

“มั่วแหละ เฮียตู่ลูกคนเดียวเว้ย”

“แม่กูเป็นน้องสาวแม่เฮียตู่ เกทป่ะ”

“จริงดิ เป็นไปได้ไงว่ะ แล้วมึงมารู้เรื่องใช้หนี้กูได้ไง”

“ก็ธุระที่กูต้องไปก็คือรอเอาเงินมึงมาให้ที่ร้านนี่แหละ”

“ห๊า!!”มันทำหน้าเหวอมาก

“เฮียแกไม่ว่าง เลยฝากกูไว้ ว่าแต่มึงไปเล่นที่สตูบ่อยหรอ”

“ก็วงกูซ้อมอยู่นั่น”

“เป็นเล่น ทำไมกูไม่เคยเห็นหน้าพวกมึงเลยล่ะ”

“กูก็ไม่เคยเห็นหน้ามึงเหมือนกัน”

“แปลกว่ะ สงสัยเป็นโชคชะตา”ผมพูดพร้อทส่งสายตาเจ้าเล่ห์ไปหามัน

“แต่กูว่าเป็นชะตากรรมมากกว่า”โอ้โห้ดูมันเปรียบเทียบครับ ผมเลยจัดการเสยหัวมันไปหนึ่งดอกโทษฐานที่พูด

ไม่เข้าหู

“งั้นสรุปก็คือตอนนี้มึงไม่มีธุระ กูก็ไม่มีธุระแล้วใช่ม่ะ”

“อืม…งั้นไปส่งกูที่หอก็ได้”
“เฮ้ย วันหยุดทั้งที่ไปเที่ยวกันดีกว่า”

“ไปเที่ยว เที่ยวอะไรของมึง”

“อ้าวก็ที่ไหนล่ะครับที่น้องเกี้ยงอยากไป ถือว่าเป็นการเที่ยวตอนรับเปิดเทอมพรุ่งนี้ไง”ผมเสนอมันไปแต่ยังทำ

หน้าตาลังเลอยู่

“งั้นไปไหนดีล่ะ”

“จัตตุจักรเป็นไง”ผมเสนอ

“คนเยอะว่ะ เอาไรที่มันธรมมชาติๆหน่อยไม่ได้หรอ”ทีนี้ทำเป็นเรื่องเยอะทีตอนแรกจะไม่ไป ไอ้ตูดหมึกเอ้ยยยย

“ทะเล”

“น่าเบื่อออก”

“น้ำตก”

“เออ ก็ดี”

“กาญจนบุรี”ผมเสนอต่อ

“น้ำตกไทรโยก”แล้วผมกับมันก็พูดออกมาพร้อมกัน เป็นอันว่าตกลงกัน ผมตีรถขึ้นไปกาญจทันทีเลย

ครับ คือโดยปกติผมเป็นคนชอบขับรถเล่นอยู่แล้วชอบเป็นชีวิตจิตใจเลยครับเวลาเครียดๆหรือเซ็งๆจะ

ชอบขับรถเล่นออกไปไกลๆบนถนโล่งๆคิดอะไรไปเรื่อยเปื่อยให้มันเปลื้องน้ำมันเล่นๆแค่นั้นก็ถือเป็น

ความสุขของผมแล้ครับ

“เคยมากาญจป่ะว่ะ”

“เคย แต่ก็ตั้งแต่เด็กๆแล้วว่ะ แล้วมึงอ่ะ”

“มีใครบางคนสัญญากับกูว่าจะมาแต่ก็ไม่ได้มา”

“ใครบางคนนี่ใครว่ะ แฟนมึงล่ะสิ”

“แม่กู”

“แม่หรอ คนแก่ก็อย่างงี้แหละคงไม่อยากเดินทางไกลๆ”

“ไม่ใช่ไม่อยากมาแต่มาไม่ได้”

“ทำไมมาไม่ได้ว่ะ”

“เค้าตายไปแล้ว”

“ห๊า เอ่อ นี่แม่มึง…เฮ้ยกูไม่รู้ว่ะโทษที”

“เฮ้ยไม่ต้องขอโทษหรอก กูไม่ได้ซีเรียทไรแต่จะว่าไปก็ไม่แน่นะ”

“ไม่แน่อะไรว่ะ”มันถามอย่างสงสัย

ผมทำท่าก้มไปพูดใกล้ๆหูมันด้วยเสียงกระซิบเบาๆ

“ก็ไม่แน่ว่าแม่อาจจะตามเรามาด้วยไง มึงลองหันไปดูเบาะหลังทีสิ”

“ไอ้บ้ามึงพูดเชี่ยอะไรเนี่ย ขนลุกเว้ย”มันโวยวายใส่ผมใหญ่เลยครับ

“ฮ่ะๆ กลัวอ่ะดิ”

“ผีนะเว้ยใครไม่กลัว”

“แม่กูเค้าใจดี อีกอย่างเค้าไม่กล้าหลอกลูกสะใภ้ตัวเองหรอก”

“ไอ้สัด ลูกสะใภ้อะไรกูไม่ใช่เมียมึงสักหน่อย”

“แม่ครับดูสิ น้องเกี้ยงปากแข็งอ่ะ”ผมแกล้งหันไปทำท่าพูดที่เบาะหลัง

“ไอ้ห่ามึงเลิกเล่นแบบนี้เลยนะ บ้าเอ้ย”สงสัยมันกลัวจริงครับไม่หันไปมองเบาะหลังอีกเลยผมล่ะขำมันจริงๆ

“เห็นมึงกลัวแบบนี้ขัดกับภาพไอ้ขี้เก๊กเมื่อคืนนี้เลยนะ”

“ใครขี้เก๊ก”

“ก็ใครล่ะ ที่เล่นเบสไปโยกหัวสะบัดผมซะพลิ้วเลย แถมยังเสือกใส่แว่นดำอีกนี่มึงคิดว่ามึงเป็นหนุ่ยอำพลรึไง”

“มึงเห็นด้วยหรอ”

“ก็ได้ดูนิดนึง”ที่จริงอยู่ตั้งแต่เพลงแรกยันเพลงสุดท้ายครับ

“มึงก็เล่นเบสใช่ม่ะ กูเห็นเฟนเดอที่ห้องมึงด้วย”

“อือ แต่ช่วงนี้กุไม่ได้เล่นแล้วตั้งแต่จบมหาลัยพวกกูก็แยกวง”

“เถื่อนๆอย่างมึงเนี่ยเมทโทรป่ะว่ะ”เถื่อนอะไรกันครับเค้าเรียกหล่อแบบเซ่อร์ๆ แค่มีรอยสักที่หัวไหล่เองครับ

จริงๆก็อยากทำเยอะกว่านี้แต่ก็ต้องทำงานด้วยอะไรด้วย ก็เลยต้องอดไป

“กูก็เรื่อยๆส่วนมากก็ร๊อค เออแล้วมึงเรียนคณะไรเนี่ยกูยังไม่รู้เลย”

“เอ็มเอส”เอ็มเอสเป็นชื่อย่อของคณะดุริยางคศิลป์ครับ

“บ้านรวยล่ะสิมึง”

“ว่าแต่มึงอ่ะ”

“อีจีภาคคอม”วิศวะคอมพิวเตอร์นั่นแหละครับ

“เออ มิหน่า กูเห็นซากคอมเกลื่อนห้องมึงซะ”

“อาชีพเสริมเว้ย ที่จริงกูทำพวกซอฟแวร์ ถ้ามึงอยากใช้บริการบอกกูได้นะกูไม่คิดตังค์แต่คิดเป็นอย่างอื่นแทน”

ผมพูดพร้อมแกล้งเลื่อนสายตาไปมองที่เป้ามัน

“ไอ้สัด ทะลึ่งล่ะ”มันผลักไหล่ผมเบาๆเดาว่ามันกำลังเขินนะครับ แล้วเราก็คุยกันไปเรื่อยเปือยครับปกติ

ถ้าไม่สนิทกันผมจะนิ่งๆเงียบไม่ค่อยสนใจโลกอะไรเท่าไหร่ แต่กับคนรู้จักผมก็ไปเรื่อยๆของผมไป

สำหรับมันผมว่าเราค่อยข้างเข้ากันได้ง่ายเพราะมันเป็นคนเฮฮาตลกๆครับชอบกวนตีนผมก็ชอบกวนมัน

เหมือนกันสนุกดี
แล้วเราก็มาถึงน้ำตกไทรโยกกันคนเยอะพอประมาณพอดีเป็นช่วงปิดเทอมของเด็กๆด้วย พวกผมก็ไม่ได้เล่นน้ำ

หรอกครับแค่เดินไปนั่งโค่นหินเอาเท้าจุ่มน้ำกินบรรยากาศไปเท่านั้น

“มึงดูไอ้อ้วนนั่นดิ แม่งป๊อดชิบหาย”มันชี้ผมให้ดุเด็กคนนึงคือเด็กมันไม่กล้าโดดลงน้ำจากโคนหินที่มัน

สูงๆอ่ะครับแต่เพื่อนน้องเค้านี้โดดลงมาหมดแล้วและกำลังเรียกให้น้องเค้าโดดลงตามมา

“มึงก็ไปว่าเด็ก เด็กมันอาจจะกลัวความสูงก็ได้”

“พนันกะกูมั้ย กูว่ามันไม่โดด”

“เออดี ถ้ากูชนะก็ได้จูบมึงแต่ถ้ามึงชนะกูยอมให้มึงจูบ”

“พ่อมึงเหอะ”

“ฮ่ะๆ แล้วมึงจะเอาไง”

“หนี้ที่กูติดเฮียตู่ มึงจ่ายให้ป่ะล่ะ”

“เท่าไหร่”

“สองพัน”โอ้โห้ ล่อซะแพงเลยนะมึง



“แล้วถ้ากูชนะล่ะ”ผมถามย้อนมันคืน

“แล้วแต่มึงสิ แต่กูเตือนไว้ก่อนะเว้ยอย่าเอาอะไรที่มันพิเลนๆ”

“งั้น…..กูขอจูบ”

“ไอ้สัด คิดอะไรให้มันไกลกว่านี้หน่อยดิว่ะ”

“ก็ไม่ได้พิเลนตรงไหนนี่หว่า ของมันก็เคยๆมาแล้ว”ผมพูดพร้อมกับยิ้มล้อมัน

แต่มันส่ายหัวพร้อมทำท่าจะเดินหนี

“ตกลงมึงจะเอามั้ยสองพันนะมึง ไหนมึงมั่นใจนักไงว่าเด็กมันไม่โดด”มันเงียบไปพักนึง ก่อนให้คำตอบผม

“เออก็ได้ ยังไงไอ้อ้วนมันก็ไม่โดดหรอก ป๊อดอย่างงั้นน่ะ”

ตูมมมมมมม!!!!~

พูดยังไม่ขาดคำ เสียงวัตถุขนาดใหญ่กระทบผิวน้ำก็ดังขึ้นพอผมหันไปอีกทีเด็กพวกนั้นก็เฮกันใหญ่ที่

เพื่อนมัน ยอมโดดลงมาแต่ไอ้ตัวแห้งข้างผมนี่สิมันถึงกับลุกขึ้นเดินเข้าไปทางที่เด็กเล่นอยู่เลยครับ

“เฮ้ย แกโดดทำไมเนี่ย ใครบอกให้แกโดด ห่ะ” มันบ้าไปแล้วครับ

“เฮ้ยๆๆ เกี้ยงมึงจะบ้าหรอ ไปด่าลูกเค้าทำไมเดี๋ยวพ่อแม่เค้าก็มาเอาเรื่องหรอก”ผมพูดพลางลากตัวมันกลับ
“ไม่ต้องมาพูดดีเลยมึงได้ประโยชน์นี่หว่า”เกมจบคนไม่จบ ผมเริ่มสงสัยว่าไอ้เจ้านี่มันเป็นพวกหัวรุนแรงป่ะเนี่ย

“อะไรเจ้ เจ้มีปัญหากับพวกผมหรอ”ไอ้เด็กอ้วนพูดขึ้น

“ใครเจ้?? พูดให้มันดีๆ พี่ไม่ใช่ผู้หญิงนะน้อง”

“อ๋อ ไม่ใช่ผู้หญิงแต่เป็นกระเทยใช่มั้ยเจ้”

“ไอ้เด็กเวร ขอเตะตูดทีนึงเถอะว่ะ”

“เฮ้ยๆใจเย็นเด็กนะเว้ยเด็ก”

“พี่เป็นแฟนกะเจ้โหดคนนี้หรอ”ผมคนนึงถามผมขึ้น

“ใครแฟนว่ะ ก็บอกแล้วไงว่ากูเป็นผู้ชาย นี่มึงพูดไม่รู้เรื่องใช่มั้ย”มันยังไม่หยุดยังพยายามเข้าไปเตะก้นเด็กให้ได้

“ตุ๊ดโหดๆๆ”เด็กมันก็ล้อไอ้เกี้ยงไม่หยุด ผมนี่สิอายก็อาย ต้องรีบลากมันออกมาจากตรงนั้นเป็นการด่วน

“ปล่อยกูดิ กูจะฆ่ามัน”

“ไอ้นี่หนิ แล้วเด็กมันผิดอะไรว่ะ”ว่าแล้วก็เสยหัวให้มันได้สติทีนึง

“ก็มันกวนตีนกูอ่ะ”

“แต่มึงไปว่าเด็กมันก่อน”

“ก็เพราะมัน กูเลยซวยเลย”

“ทำตัวเองแท้ๆยังไปโวยวายใส่คนอื่นอีกนะมึง…อายบ้างไหม๊เนี่ย”

“ไม่!!เพราะกูหน้าด้าน”หมดแรงจะเถียงกับมันต่อเลยครับ ตอนเด็กๆมันกินอะไรเข้าไปอยากรู้จริงๆทำไมถึงได้ดื้อยังงี้ว่ะ

“แต่กูไม่ได้หน้าด้านเหมือนมึงนี่ โตเป็นความยแล้วยังจะไปหาเรื่องเด็กมันอีกแล้วดูดิ๊อยู่ดีๆแม่งเปียกหมดเลยเพราะมึงอ่ะอยู่ๆก็เดินลุยน้ำไป”

“ก็กูลืมตัวหว่า”มะนพูดแก้ตัว แล้วต่างคนก็ต่างเงียบมองหน้ากัน สักพักรอยยิ้มอันชั่วร้ายก็เริ่มปรากฏ

บนใบหน้าของผมและมันทันใดนั้นมันก็เอาแขนมาจับตัวผมเป็นขณะเดียวกันที่ผมก็เอามือไปจับมือมันเหมือนกัน

ตูมมมม!!~

แล้วเราก็ลงไปอยู่ในน้ำตกพร้อมกัน ขำกันอยู่สองคนครับ สักพักไอ้ก๊วนเด็กอ้วนมันก็มาเล่นน้ำใกล้ๆ

พวกผมแล้วก็กวนไอ้เกี้ยงต่อไอ้เกี้ยงก็ทำท่าเหมือนจะขึ้นอีกรอบผมเลยต้องรีบลากมันขึ้นจากน้ำ

จากนั้นก็เริ่มหิวกันแล้วครับเลยไปฝากท้องกับร้านแถวนั้นพออิ่มได้ที่มันก็บอกว่าอยากไปดูสะพาน

ข้ามแม่น้ำแควก็เลยจัดไปครับแต่ว่าเดินดูได้สักพักฝนก็เริ่มทำท่าจะตกก็เลยต้องรีบขึ้นรถ ขากลับฝนมันก็ตกปรอยๆครับ

ส่วนไอ้เกี้ยงเนี่ยก็นั่งอารมณ์ดีมองดูหยดน้ำฝนที่เกาะอยู่หน้าต่าง

“มึงชอบฤดูฝนป่าว”ผมถามขึ้น

“เฉยๆ มึงชอบหรอ”

“คงงั้น ชอบมองดูฝนเวลามันตก กูว่ามันสวยดี”

“เถื่อนๆอย่างมึงเนี่ยมีอารมณ์โรแมนติกด้วยหรอวะ”

“โรแมนติกอะไร ฤดูฝนเนี่ยกูว่ามันโคตรเหงาเลย ”

“มึงนี่นะเหงา”

“ความเหงากะชีวิตกูเนี่ยสนิทกัน”

“นี่มึงเป็นพวกชอบหมกหมุ่นอยู่กับอดีตป่ะว่ะ”ไม่ได้ตอบมันครับแต่หันไปมองหน้ามัน งงครับ มันรู้ได้ไง

“กูว่าแล้ว พวกอารมณ์อ่อนไหวเนี่ย”

“ทำไม”

“กูไม่เห็นว่าการเอาชีวิตไปจมกับเรื่องเก่าๆมันจะทำให้ชีวิตตอนนี้มันดีขึ้นตรงไหน สำหรับกูนะกูจะพูด

กับตัวเองว่า ‘แล้วไง’จากนั้นกูก็จะทิ้งมันไป แล้วคิดให้หนักว่าชีวิตข้างหน้านี่กูต้องเริ่มทำจากอะไรต่อไป”

“แต่เรื่องบางเรื่องมันก็ทิ้งได้ยากนะมึง”

“มึงก็ต้องเลือก สมมติว่ามึงติดอยู่ในบ้านที่ไฟกำลังไหม้ มึงจะหนีออกมาก่อนจะตายหรือมึงจะตายไป

พร้อมกับมัน ถ้ามึงหนีทันมึงก็รอดแต่ถ้าช้าหน่อยก็อาจได้รับบาดเจ็บบ้างแต่ถ้าไม่คิดจะทำเชี่ยอะไรเลยมึงก็ตายไง”

“ก็จริงของมึง” ผมฟังมันพูดแล้วก็อดแปลกใจในความคิดที่เป็นผู้ใหญ่ของมันไม่ได้เห็นมันเป็นเด็กบ้าๆบอๆแบบนี้ก็คิดอะไรที่มันเข้าท่าเหมือนกันนะ

“แต่กูชอบฤดูหนาวว่ะ”นึกว่าจบประเด็นนี้ไปแล้วมันดันกลับเข้ามาเฉยเลยปรับอารมณ์ตามมันไม่ทันเลยครับ

“ไมว่ะ”

“ก็ถ้าถึงหน้าหนาวจะได้มีคนคอมกุมมือให้หายหนาวไง” มันพูดพร้อมยักคิ้วล้อผม

“เสี่ยวว่ะ”ผมหัวเราะพร้อมเอามือขยี้หัวมัน

“ฮ่ะๆ”มันเองก็หัวเราะชอบใจแล้วผมก็ขับรถมาส่งมันที่หอจะว่าไปก็อยู่ไม่ห่างจากคอนโดผมเท่าไร

“มึงไปซ้อมร้านเฮียบ่อยมั้ย”

“ก็จันทร์ พุธอ่ะ ถ้าเสาร์อาทิตย์มีอารมณ์พวกกูก็ไป”

“นี่มึงเล่นที่ร้านหรอ”

“เออ ร้านพี่เข้อ่ะ แกเป็นพี่ชายไอ้เอ๋อ”พี่เข้แกเป็นเพื่อนสนิทเฮียตู่ครับ โลกโคตรกลมอ่ะ

“ไอ้เอ๋อ??”

“น้องชายพี่เข้ มือกลองวงกูเอง ว่าแต่มึงถามทำไม”

“เปล้า กูก็ถามไปงั้น มึงขึ้นห้องไปเถอะพรุ่งนี้มึงมีเรียนนี่”

“เออว่ะ งั้นกูไปล่ะนะ ขอบใจที่พากูไปเที่ยว”

“เฮ้ย!!เดี๋ยว”

“อะไร”

“ทำเป็นเนียนนะมึงก็ที่มึงกูพนันกันไง”

“เฮ้ยกูว่านะ” มันทำท่าตกใจเหมือนเพิ่งนึกขึ้นได้

“ขอเตือน อย่าดื้อดีที่สุด”

แล้วผมก็ค่อยโน้มจะเข้าไปจูบมันครับ มันหลับตาปี๋ผมรู้ได้เลยว่าตัวมันเกร็งมากพอเห็นแบบนั้นเลยเปลี่ยนใจเป็นจูบหน้าผากมันแทน

“ฝันดีนะครับ”มันลืมตาขึ้นด้วยท่าทางเอ๋อๆ

“วันนี้สนุกมาก ขอบคุณนะ”ผมพูดพร้อมแกล้งโปรยยิ้มหวาน

“พี่บอม”เอาแล้ว อย่าเรียกแบบนั้นให้ใจสั่นดิว่ะ

“ครับ”

“ฝันดีเหมือนกันนะ”แล้วมันก็วิ่งลงจากรถไป เป็นเด็กเกรียนที่น่ารักจริงๆ เพราะอะไรก็ไม่รู้นะครับตั้งแต่ได้เจอ

กับมันผ่านไปแค่หนึ่งวันเองแถมรู้จักกันเพราะความบังเอิญด้วยซ้ำแต่กลับรู้สึกดีอย่างบอกไม่ถูก รอยยิ้มของมัน

คำพูดของมัน ทุกอย่างมันติดอยู่ที่ใจผมไปแล้ว

QQQ313

ขอบคุณมากคับ

Man100

ครับผม เป็นกำลังใจให้ครับ..เรื่องสั้นก็คือเรื่องสั้น มันค่อนข้างเขียนยากสักนิดที่จะย่นย่อเรื่องราวให้คนอ่านเข้าใจโดยละเอียด บางเรื่องก็เลยดูไม่ค่อยสมเหตุสมผลมากนัก แม้เรื่องราวจะจบลง..ในชีวิตจริง ทุกคนก็ต้องดำเนินชีวิตกันต่อไป..วันข้างหน้าจะเป็นเช่นไร ก็เป็นกำลังใจให้พี่ๆน้องๆทุกคนนะครับ :)