++ " กว่าจะรักกันได้ของไอ้มะนาว "++ #43 ภาคสอง

tanya

ถ้าหากว่าซ้ำต้องขออภัยนะครับและขอโทษเจ้าของเรื่องด้วยนะครับเพราะว่าคัดลอกมาอีกที
ความเดิมตอนที่แล้ว
" อืม....พี่ว่าเราออกไปจากตรงนี้กันดีกว่า "  พี่ก้องบอก
" คร้าบพี่ก้องไปกันเถอะคร้าบ  ป่ะเป้งไปกันเถอะ "  ผมบอกเมื่อเห็นไอ้เป้งมันยืนเฉยๆ  ผมน่ะพอรู้แล้วว่ามันน่ะคงจะคิดว่าผมพอเจอพี่ก้องแล้ว  จะไม่สนใจมัน  ผมเอื้อมมือไปจับมือของไอ้เป้งแล้วก็ดึงให้ออกเดินไปพร้อมผม ซึ่งมีพี่ก้องเดินลากกระเป๋านำหน้าผมออกไป
" เป้งเป็นอะไรเหรอ......"  ผมถามเมื่อยืนรอพี่ก้องติดต่ออะไรต่างๆของพี่เค้าอยู่  
" เปล่าหรอก  ไม่มีอะไร  "  เป้งบอกผม
" อย่ามาปิดนาวเลย  นาวรู้น้าว่าเป้งคิดอะไรอยู่  "  ผมพูด  เห็นเป้งมันมองหน้าผมนิ่งอ่ะคร้าบ
" แล้วคิดว่าเพราะอะไรเหรอ  บอกเป้งทีสิ  เป้งอยากฟังว่านาวรู้จริงหรือเปล่า  "  ไอ้เป้งพูด
" ก็เอ่อ.....เป้งหวงนาว  แล้วก็คิดว่าพอเวลาที่นาวเจอพี่ก้องแล้ว นาวจะลืมจะไม่สนใจเป้ง ใช่หรือป่าวอ่ะ..."ผมบอกเสียงเบา  แต่ก็คิดว่าถูกอ่ะคร้าบ
" อืม...ก็รู้นี่....รู้แล้วเวลาทำอะไรกับใครก็อย่าลืมนึกถึงด้วยล่ะ..."  เป้งบอกผม  
" รู้แล้วคร้าบ  พ่อคนขี้หวง  แต่ว่านี่เป็นพี่ก้องน้า เป้งจะหวงนาวทำไมอ่ะ..."  ผมบอก
" ไม่ว่าเป็นใคร เป้งก็หวงหมดแหละ  ยกเว้นพี่เจสคนเดียว นอกนั้นเป้งหวงหมดทุกคน  "  เป้งพูดต่ออีก
" แบร่....คนอารายขี้หวงจัง...โอ๊ย....คิกคิก..."  ผมพูดแล้วแลบลิ้นให้ไอ้เป้ง  แล้วก็ต้องหัวเราะออกมาเมื่อไอ้เป้งยกมือมาเคาะหัวผม
" ฮ่าฮ่า....เรานี่มันน่านัก....ไป ไปเราไปดูพี่ก้องกันก่อน  เสร็จแล้วจะได้กลับกัน  "  ไอ้เป้งบอกผม  แล้วจูงมือของผมเดินไปหาพี่ก้องที่ตอนนี้กำลังเก็บเอกสารอะไรก็ไม่รู้ลงกระเป๋า
" พี่ก้องคร้าบ...เสร็จหรือยังอ่ะคร้าบ..."  ผมถาม เมื่อเดินมาถึงที่พี่ก้องยืนอยู่
" อืม...เสร็จพอดีเลยครับ  "  พี่ก้องบอกผม  แล้วก็มองผม ส่งสายตาคำถามมาให้  ตอนแรกผมก็งงนะ  แต่เมื่อเห็นสายตาของพี่ก้องที่ก้มมองมาที่มือ  ผมก็เข้าใจในทันทีว่าพี่ก้องคิดอะไรอยู่
" แฮะแฮะ........"  ผมได้แต่หัวเราะ  ยิ้มแหยๆ
ผมพยายามปลดมือของไอ้เป้งให้ปล่อยมือของผมออก  แต่ก็ไม่สำเร็จ  ก็ไอ้เป้งจับมือของผม  แล้วบีบแน่นเลยอ่ะคร้าบ ผมไม่รู้ทำยังไงดี  ก็เลยได้แต่ยิ้มแบบนั้นให้พี่ก้อง แล้วก็ปล่อยเลยตามเลย อยากจะจับมือก็ตามใจเดี๋ยวผมค่อยไปบอกพี่ก้องเค้าทีหลังก็ได้
" นาวมานี่กับเป้งหน่อย  "  ไอ้เป้งบอกผม  วันนี้มันเป็นอะไรของมันนักก็ไม่รู้อ่ะ
" อะไรเหรอ  เป้งจะพานาวไปไหนอ่ะ  "  ผมถามมัน  ก็งงๆอ่ะครับ
" ก็ไปเป็นเพื่อนเอารถมารับพี่ก้องที่นี่กับเป้งด้วยกันน่ะสิ  "  ไอ้เป้งบอกผม
" อ้าว แล้วทำไมต้องเอานาวไปด้วยล่ะคร้าบ..."  ผมพูดลากเสียงยาวๆ ล้อเลียนมัน
" เออน่า บอกให้มาเป็นเพื่อนก็มาสิ  ไม่ต้องถามหรอก  "  ไอ้เป้งจับมือผมดึง  โดยมีพี่ก้องมองตามความงี่เง่า
ของมัน  ที่อยู่ดีๆมันก็เป็น
" ให้นาวไปเป็นเพื่อนแล้วใครจะอยู่รอเป็นเพื่อนพี่ก้องล่ะ  "  ผมถามมันบ้าง
" ก็ไม่ต้องอยู่หรอก  พี่ก้องเค้าโตแล้ว ยืนรอคนเดียวได้  จริงหรือเปล่าครับ พี่ก้อง "  ไอ้เป้งพูดตอบผม แล้วหันไปถามพี่ก้อง  ที่ยืนมองผมกับไอ้เป้งยิ้มๆ  แต่ผมว่าผมเห็นพี่เค้ากลั้นหัวเราะด้วยอ่ะคร้าบ....
" อืม..ได้ครับ  พี่รอคนเดียวได้สบายมาก นาวไปเป็นเพื่อนไอ้เป้งมันเถอะไม่ต้องเป็นห่วงพี่หรอกครับ " พี่ก้องบอกผม  แล้วก็ยังคงยิ้มให้เหมือนเดิม  ผมว่าพี่เค้ากลับมาคราวนี้มองดูเป็นผู้ใหญ่ขึ้นมากอ่ะคร้าบ...ซึ่งแตกต่างกับไอ้คนขี้หวงข้างๆผมอ่ะ
คร้าบ...
" เห็นหรือเปล่าล่ะ  งั้นเราไปกันเถอะนะ..จะได้มารับพี่ก้องเร็วๆ ถ้าชักช้าพี่ก้องยืนรอนานไม่รู้ด้วยนะ "  เป้งบอกผม  แล้วดึงมือผมให้ออกเดินตามมันไป  ผมได้แต่หันกลับมายื้มแหยๆให้พี่ก้อง   อย่างที่ทำอะไรไปไม่ได้มากกว่านี้
" เป้งเดินช้าๆหน่อยสิ  นาวเดินตามไม่ทันน้า..."  ผมบอกไอ้เป้ง หลังจากที่เดินออกมาได้ไกล  จนเกือบจะถึงที่จอดรถแล้วอ่ะครับ
" เป้งว่าเป้งเดินช้าแล้วนะเนี่ย "  ไอ้เป้งพูด  แล้วก้าวขาเดินช้าลง
" โหนี่ขนาดช้านะ  ถ้าเร็วล่ะ  สงสัยนาวคงต้องวิ่งตามแน่เลย "  ผมพูดประชดมัน
" ฮ่าฮ่า.....ไม่ถึงขนาดนั้นหรอก  "  ไอ้เป้งมันหัวเราะที่ผมพูด
" มาหัวเราะนาวอีก  ตัวเองลืมไปแล้วเหรอว่าตัวโตขนาดไหน ขาก็ยาว  แล้วดูสินาวตัวแค่เนี้ยอ่ะ ขาก็เล็กแค่นี้แล้วจะเดินตามทันได้ยังไงล่ะ  "  ผมบอกงอนนิดๆ
" คร้าบ...เป้งขอโทษคร้าบ  เป้งลืมไปน่ะ...ฮ่าฮ่า..."  ไอ้เป้งพูดไปหัวเราะขำผมไปด้วย
" ยังจะมาหัวเราะอีก  พูดขอโทษเค้าแล้วก็มาหัวเราะใส่เค้าอ่ะ จะให้คิดว่ายังไงอ่ะ..."  ผมพูดว่ามันอ่ะครับ
" คร้าบ....ไม่หัวเราะแล้วครับ  แล้วนี่เมื่อยหรือเปล่าล่ะที่เดินตามเป้งเร็วๆแบบนี้น่ะ  "  ไอ้เป้งถามผม
" ก็เหนื่อยนิดหน่อยอ่ะ  เมื่อยขาแล้วล่ะ  "  ผมบอกไอ้เป้ง  แล้วขืนตัวเองไว้นิดนึง  
" เมื่อยเหรอครับ  " ไอ้เป้งก็รู้สึก  เลยหยุดเดินกระทันหัน ผมอ่ะสิคร้าบ เบรคไม่อยู่ เดินชนหลังไอ้เป้งไปเต็มๆเลยอ่ะคร้าบ  
" ตุบ....โอ๊ย........." เสียงผมเดินชนหลังไอ้เป้ง  แล้วร้องเสียงดัง ก็ตกใจด้วยครับ
" นาว เป็นไรบ้าง "  ไอ้เป้งมันหันกลับมาเรียกแล้ว  จับมือผมออกจากจมูก ที่ผมยกมือขึ้นปิดเอาไว้
ตอนที่ 79
" เมื่อยเหรอครับ  " ไอ้เป้งก็รู้สึก  เลยหยุดเดินกระทันหัน ผมอ่ะสิคร้าบ เบรคไม่อยู่ เดินชนหลังไอ้เป้งไปเต็มๆเลยอ่ะคร้าบ  
" ตุบ....โอ๊ย........." เสียงผมเดินชนหลังไอ้เป้ง  แล้วร้องเสียงดัง ก็ตกใจด้วยครับ
" นาว เป็นไรบ้าง "  ไอ้เป้งมันหันกลับมาเรียกแล้ว  จับมือผมออกจากจมูก ที่ผมยกมือขึ้นปิดเอาไว้
" เป้งคร้าบ...นาวเจ็บจมูกอ่ะคร้าบ.......อ๊ะ....ฮือฮือ...."  ผมบอกเป้ง แล้วก็ต้องตกใจที่เห็นเลือดติดมือออกมาด้วย
" นาว...นาว....ฟังเป้งนะครับ  "  ไอ้เป้งบอกผม
" ฮือฮือ.....เป้งนาวเจ็บอ่ะคร้าบ มีเลือดออกด้วยอ่ะ...ฮือฮือ....เป้งช่วยนาวด้วยน้า...ฮือฮือ...."  ผมร้องบอกไอ้เป้งซึ่งตอนนี้ก็ทำหน้าตาตกใจอยู่อ่ะคร้าบ
" อืม....นาวคร้าบ...ฟังเป้งนะ  เดี๋ยวเป้งดูให้นะ ไม่ต้องกลัว เป้งอยู่ตรงนี้นะครับ "  ไอ้เป้งบอกผม  แล้วก็ล้วงกระเป๋ากางเกงหยิบผ้าเช็ดหน้าสีขาวสะอาดออกมา  
" เป้งนาวเจ็บอ่ะ  จมูกนาวหักหรือป่าวอ่ะคร้าบ....ฮือฮือ...เป้งดูทีสิคร้าบ...นาวกลัวอ่ะ....ฮือฮือ.."  ผมร้องไห้ไปด้วย พูดกับเป้ง ไปด้วย  กลัวมากอ่ะคร้าบ....
" คร้าบ....อยู่เฉยๆนะคร้าบ  ให้เป้งดูหน่อยนะ  อืม...ไม่หักหรอก  แค่เลือดกำเดาเองครับ เ ดินตามเป้งมาที่รถนะคร้าบ "  ไอ้เป้งพูดจบก็จูงมือผมเดินตรงมาที่รถซึ่งจอดอยู่ไม่ไกลนัก
พอมาถึงรถแล้ว    เป้งก็เปิดประตูด้านหลังให้ผมนั่ง  แล้วก็จับผมให้นอนเอนราบลง  บอกให้ผมนอนแบบนั้น  ไอ้เป้งก็เอาผ้าเช็ดหน้ามาเช็ดเลือดให้ผมอีกบอกให้ผมนอนเฉยๆ  ก่อนที่จะเอากระดาษทิชชู่กดปิดตรงรูจมูกของผมให้ซับเลือดที่มันยังมีไหลอยู่
ตอนนั้นผมเองงก็ยังคงนํ้าตาไหลอยู่  ไอ้เป้งเห็นก็เอามือมาเช็ดนํ้าตาของผมออก  ปัดปอยผมที่ตอนนี้มันเปียกเหงื่อ เป้งติดเครื่องยนต์แล้วเปิดแอร์ให้ภายในรถเย็นสบายขึ้น มันเปิดประตูรถลงมาที่ผมเห็นมันทำหน้าเสียใจ  มันคงคิดว่าเป็นความผิดของตัวมันที่ทำให้ผมเป็นแบบนี้  ผมคิดว่าผมเห็นตามันแดงๆอ่ะ....
" เป้งอย่าทำหน้าแบบนั้นสิ  เป้งไม่ได้เป็นคนทำซะหน่อย นาวซุ่มซ่ามเองอ่ะ.....ไม่ต้องคิดมากน้า....ฮึกฮึก...."
ผมบอกเป้งเอื้อมมือไปจับแขนมัน  แล้วก็สะอื้นไปด้วย  
" อือ....นาวเจ็บมากมั๊ยครับ  เป้งนี่แย่จริงๆเลยนะ  "  เป้งมันมองผม  ปากก็พูด  แล้วผมก็เห็นตามันแดงๆจริงๆด้วย  อ่ะคร้าบ...ผมเห็นอย่างนี้แล้วยิ่งทำให้รู้สึกแย่ไปอีก
" เจ็บจิคร้าบ...ฮึกฮึก...เป้งอ่ะจมูกนาวจะเป็นไรหรือป่าวอ่ะ...ฮือฮือ......"  ผมพูดอยู่พอนึกขึ้นได้ มันก็รู้สึกเจ็บขึ้นมาทันทีเลยอ่ะคร้าบ
" นาวทนหน่อยน้า  เดี๋ยวเป้งขับรถออกไปรับพี่ก้องก่อน  "  เป้งพูดกับผม ทำหน้าซึม
" คร้าบ....เป้งรีบไปรับพี่ก้องเร็วๆอ่ะ  นาวอยากกลับไปหาพี่เจสแล้วอ่ะคร้าบ  "  ผมบอกไอ้เป้ง  ก็เห็นมันพยักหน้าให้ผม แล้วก็ปิดประตู  ก่อนที่จะขับรถออกไปจากตรงนั้น
พอรถเคลื่อนออกไป  ผมเองก็ยังคงนอนอยู่แบบนั้น  รู้สึกเวียนหัว มึนๆยังไงไม่รู้  ผมหลับตานอนจนเกือบจะหลับไปแล้ว  อาการเวียนหัวเปลี่ยนเป็นปวดหัว  ผมนอนหลับตาอยู่แบบนั้นจนได้ยินเสียงพี่ก้องเปิดประตูแล้วพูดอะไรกับไอ้เป้งก็ไม่รู้  
พี่ก้องเข้ามานั่งด้านหลังกับผม  จับผมให้นอนหนุนตักของพี่เค้า  ผมพยายามลืมตามองพี่ก้อง  แต่เป็นเพราะว่าปวดหัวมาก เลยลืมตาไม่ได้เต็มที่  ผมพยายามจะยิ้มให้พี่ก้อง  อ้าปากกำลังจะพูด   แต่พี่ก้องพูดมาซะก่อน
" นาวไม่ต้องพูดอะไรเลยนะ  นอนเฉยๆแบบนั้นนะ  "  พี่ก้องพูดไปก็เอามือมาลูบหัวผมไปด้วย
" คร้าบ...พี่ก้องอ่ะ...นาวอยากไปหาพี่เจสอ่ะคร้าบ..."  ผมเริ่มอ้อนบอกพี่ก้อง ก็ตอนนี้ผมอยากกลับไปหาพี่เจสมากที่สุดเลยอ่ะคร้าบ
" ครับ  เป้งมันกำลังพาไปแล้ว  นาวนอนหลับไปก่อนนะ  พอถึงแล้วพี่จะปลุกเราเอง  รู้ไหมครับ  "  พี่ก้องบอกผม  แล้วลูบหัวผมอีก
" คร้าบ  พี่ก้องนาวปวดหัวอ่ะ  นาวหลับก่อนน้า  ไปหาพี่เจสเร็วๆด้วยนะคร้าบ...."  ผมพูดไป  แล้วก็หลับตา  รู้สึกปวดหัวมากๆ
" ครับ....นอนซะคนดี  "  พี่ก้องพูดบอกผม
ผมก็หลับไปจริงๆ  ฝันด้วยอ่ะครับ  ฝันน่ากลัวเห็นสีแดงๆเต็มไปหมดเลยอ่ะครับ  มองไปทางไหนก็เป็นสีแดงเสื้อก็เป็นสีแดง  กางเกงก็เป็นสีแดง รู้สึกอึดอัด  กำลังรู้สึกแย่ๆ  ก็รู้สึกว่ามีมือมาเขย่าผม แล้วอุ้มผมออกไปไหนไม่รู้   เหมือนนานมาก เหมือนมีคนเรียกชื่อผม  จากเบาๆแล้วก็ดังขึ้นเรื่อยๆ  ตัวผมสั่น  ผมพยายามลืมตาขึ้นมอง
" นาว...นาว...มองพี่นะครับ  "  พี่เจสพูดกับผม  แล้วเช็ดนํ้าตาที่ไหลเป็นทางบนใบหน้าของผม
" คร้าบ....คร้าบ..พี่เจสอ่ะ...ฮือฮือ....."  ผมร้องเรียกพี่เจส  แล้วเอื้อมมือไปโอบกอดพี่เจส แล้วซุกหน้ากับอกอุ่นๆ ดีใจที่ได้เห็นหน้าพี่เจสตรงนี้  อยู่ข้างๆผม  
" เป็นไงครับเราฝันร้ายเหรอ....ไม่ต้องร้องไห้นะครับ นิ่งซะนะคนดี " พี่เจสพูดโอ๋ผม เอามือลูบหลังผมไปด้วย
" พี่เจสคร้าบ....นาวเจ็บจมูกอ่ะ  ปวดหัวด้วยคร้าบ...."  ผมพูดบอกพี่เจส  
" เหรอครับ  เดี๋ยวเรากลับบ้านเรากันดีกว่านะครับ...."  พี่เจสบอกผม  ยิ้มอ่อนโยนให้ด้วยอ่ะ
" คร้าบ...กลับบ้านเรากันดีกว่าคร้าบ..."  ผมพูด ทั้งๆที่ยังกอดพี่เจสแน่นๆอ่ะคร้าบ
" อืม..เฮ๊ย..ไอ้ก้อง ไอ้เป้ง เดี๋ยวกูพานาวกลับบ้านก่อนนะโว๊ย แล้วไอ้เป้ง มึงก็ไปส่งไอ้ก้องด้วยแล้วกัน  "  พี่เจสหันไปบอกพี่ก้อง กับไอ้เป้ง   ผมลืมนึกไปถึงทั้งสองคนเลยอ่ะคร้าบ  
ผมก็เลยหันหน้าไปมองพี่ก้อง  แล้วก็ไอ้เป้ง  ผมเห็นหน้ามันซึมๆเหมือนเดิมเลยอ่ะคร้าบ....ไม่รู้ว่าตอนที่ผมหลับไปน่ะ  ไม่รู้มันโดนพี่เจสบ่นอะไรหรือป่าวก็ไม่รู้
" เป้งคร้าบ...นาวไม่เป็นไรแล้วน้า...ไม่ต้องเป็นห่วงคร้าบ..."  ผมบอกไอ้เป้ง  มันจะได้รู้สึกดีขึ้นอ่ะคร้าบ....
" อื้อ...ไม่เป็นไรจริงๆนะ  " ไอ้เป้งพูด  ว่าแล้วว่ามันยังคงคิดอยู่อ่ะครับ
"  ไม่เป็นไรจริงๆน้า...นี่ไง...."  ผมบอก แล้วก็ยิ้มให้มัน  ทั้งๆที่ตอนนี้ผมน่ะรู้สึกแย่มากๆอ่ะคร้าบ  ทั้งปวดหัว ทั้งเจ็บจมูก  แล้วยังรู้สึกร้อนๆ หนาวๆด้วยอ่ะ เหมือนจะเป็นไข้เลยครับ
" อื้อ..งั้นก็ดีแล้ว  เป้งจะได้หายห่วง  "  ไอ้เป้งบอกผม
" พี่ก้องคร้าบ  นาวขอโทษนะคร้าบที่ไม่ได้คุยกะพี่เลยอ่ะ  ทั้งๆที่พี่เพิ่งกลับมาถึงแท้ๆ  "  ผมหันไปพูดกับพี่ก้องบ้าง
" ครับ...ไม่เป็นไรครับ  เดี๋ยวพรุ่งนี้พี่เข้าไปหาเราที่บ้าน  แล้วเราค่อยคุยกันก็ได้ครับ  ไม่ต้องห่วงพี่หรอกครับ  "
พี่ก้องพูด  อย่างที่เข้าใจผม
" จริงๆนะคร้าบ  พี่ก้องต้องเข้าไปหานาวที่บ้านน้า...ห้ามหลอกนาวด้วยอ่ะคร้าบ..."  ผมบอก  ก็ดีใจที่พี่เค้าจะเข้าไปหาผมอ่ะ
คร้าบ....
" จริงสิครับ  พี่ไม่โกหกนาวหรอกครับ พรุ่งนี้พี่เข้าไปหาจริงๆ "  พี่ก้องพูดยืนยันอีกครั้ง
" คร้าบ....แล้วเป้งด้วยน้า  พรุ่งนี้ต้องเข้าไปหานาวที่บ้านด้วยอ่ะ...ไม่งั้นนาวโกรธเป้งจริงๆด้วย.."  ผมบอกกับเป้งก็อยากให้เป้งมาหาอ่ะคร้าบ
" ครับ  แล้วพรุ่งนี้เป้งไปหาครับ  "  ไอ้เป้งบอกยืนยันกับผมเช่นเดียวกัน
" งั้นนาววานให้เป้งไปส่งพี่ก้องด้วยน้า..."  ผมบอกไอ้เป้ง
" อืม...ได้อยู่แล้วครับ  "  ไอ้เป้งพูด
" งั้นขับรถดีๆน้า......พี่เจสคร้าบ....ไปกันเถอะคร้าบ  นาวอยากกลับบ้านแล้วอ่ะคร้าบ.."  ผมบอกไอ้เป้งเสร็จแล้วก็หันกลับมาพูดกับพี่เจส
" ครับ  ไปกันครับ....."  พี่เจสบอกผม  หอมแก้มผมไปฟอดนึงด้วย  แล้วก็อุ้มผมขึ้น  
พี่ก้อง  กับไอ้เป้งก็เดินตามออกมา  พี่เจสยื่นกุญแจให้ไอ้เป้งปิดล็อคประตู   ไอ้เป้งก็ทำตามที่พี่เจสพูด  แล้วเดินดูความเรียบร้อยให้ด้วย   พอเสร็จแล้วก็เดินตามกันออกมา  เดินผ่านยามพี่เจสก็สั่งกำชับยามอีกครั้ง  ให้ดูแลบริษัทให้ดีๆน่ะครับ
พี่เจสพาผมกลับถึงบ้านก็เกือบเที่ยงคืนแล้ว  ระหว่างกลับ ผมนอนหลับมาตลอดทาง  พี่เจสเอาเสื้อมาห่มคลุมผมเมื่อเห็นผมนอนตัวสั่น   เพราะว่าไข้ขึ้น  
พอถึงบ้านพี่เจสอุ้มผมเข้าบ้าน  ตอนนั้นผมก็ไม่ค่อยจะรู้สึกตัวสักเท่าไหร่  หลับๆตื่นๆตลอด  แต่ก็ได้ยินเสียงของพี่เจสพูดข้างๆหูผมว่าให้ผมอ้าปากกินยา  ผมก็ทำตามแต่โดยดี  แล้วหลังจากนั้นผมก็หลับไปไม่รู้เรื่องอะไรอีก....
ตอนที่ 80
พี่เจสพาผมกลับถึงบ้านก็เกือบเที่ยงคืนแล้ว  ระหว่างกลับ ผมนอนหลับมาตลอดทาง  พี่เจสเอาเสื้อมาห่มคลุมผมเมื่อเห็นผมนอนตัวสั่น   เพราะว่าไข้ขึ้น  
พอถึงบ้านพี่เจสอุ้มผมเข้าบ้าน  ตอนนั้นผมก็ไม่ค่อยจะรู้สึกตัวสักเท่าไหร่  หลับๆตื่นๆตลอด  แต่ก็ได้ยินเสียงของพี่เจสพูดข้างๆหูผมว่าให้ผมอ้าปากกินยา  ผมก็ทำตามแต่โดยดี  แล้วหลังจากนั้นผมก็หลับไปไม่รู้เรื่องอะไรอีก....
วันต่อมาผมก็นอนป่วยอยู่กับบ้าน  พี่เจสไม่ออกไปทำงานอยู่บ้านคอยดูแลผม  ก็บอกพี่เค้าให้ไปบริษัทแหล่ะครับ  แต่พี่เค้าไม่ยอมท่าเดียว  บอกผมว่าโทรไปพี่โจ พี่ชายคนโตแล้วให้ดูแลบริษัทให้ บอกผมว่าเรื่องงานไม่ต้องเป็นห่วง
ตอนแรกพี่เจสจะให้นอนพักผ่อนอยู่แต่ในห้อง  แต่ผมไม่ยอมอ้อนร้องขอให้พี่เค้าพาผมลงมานอน  ที่โซฟาริมกระจกข้างล่าง  พี่เจสทนผมอ้อนไม่ไหวก็เลยยอมตามใจผม  แล้วก็ลงมานอนหลับๆตื่นๆด้วยฤทธิ์ยาที่กินเข้าไป  โดยมีพี่เจสนั่งทำงานอยู่ข้างๆเกือบเที่ยงแล้วไอ้เป้งก็เข้ามาหาผมซื้อของกินมาด้วยเยอะแยะเลยอ่ะ  ทั้งนมทั้งผลไม้มันไปเหมาร้านมาหรือยังไงก็ไม่รู้  แถมยังบังคับให้ผมกินข้าวต้มหมูสับที่มันเอามาจากบ้านด้วย  ไอ้เป้งบอกว่าแม่ของมันเป็นคนทำมาให้ผมด้วยตัวเองเลยนะเมื่อรู้ว่าผมป่วยแล้วไอ้เป้งจะมาหาผม
พี่เจสเห็นก็นั่งขำผมที่ต้องทนกินของที่ไอ้เป้งมันซื้อมาให้  ไอ้เป้งก็ป้อนเอาๆ  จนผมท้องจะแตกแล้วอ่ะ  ผมกินไปหน้าก็หงิกงอไป  
พี่เจสกับไอ้เป้งเห็นก็ยิ่งหัวเราะชอบใจที่ผมทำหน้าแบบนั้น...แงๆ...ไม่มีใครสงสารผมมั่งเลยอ่ะคร้าบ   
" เป้งคร้าบ...."  ผมเรียก   
" อะไรเหรอ..."  เป้งถามผม
" ก็เอ่อ...เสื้ออ่ะที่นาวใส่เมื่อวานอะ..."  ผมพูดอย่างกลัวๆกล้าๆ
" อ้อ...ทำไมเหรอครับ..."  ไอ้เป้งถามผมอีก
" ก็มันเอ่อ..เลอะเลือดแล้วอ่ะ เป้งไม่ว่านาวน้า นาวขอโทษ นาวชอบเสื้อตัวนั้นมากเลยนะ.."  ผมพูดเสียงเบาอ้อนๆเป้งอ่ะ  กลัวว่าไอ้เป้งจะโกรธ  ก็มันเป็นคนที่ซื้อเสื้อมาให้ผมนี่คร้าบ
" อืม...เป้งเห็นแล้ว  ไม่เป็นไรครับ  แล้วเป้งจะไปซื้อให้นาวใหม่นะ  "  ไอ้เป้งบอกผม แล้วก็ยิ้มให้ผมด้วย
" คร้าบ...เป้งต้องซื้อให้นาวด้วยน้า  ห้ามลืมด้วย..."  ผมอ้อนไอ้เป้งอ่ะคร้าบ...อิอิ...
" ไม่ลืมหรอก  รับรอง "  ไอ้เป้งบอกผม
บ่ายๆ เทพบุตรสุดที่รักก็มาหา   พี่ก้องมาหาผม  แค่เห็นก็ดีใจมากแล้วครับ แต่ก็ดีใจไม่นาน พี่ก้องน่ะสิหอบของกินเข้ามาด้วยมากมายเหมือนกัน  ตอนแรกผมกะว่าผมจะกอดแล้วก็หอมแก้ม  หรืออาจจะมีจูจุ๊บพี่ก้องซะหน่อย  ก็กลายเป็นหน้าบูดหน้าหงิกหน้างออีกอ่ะครับ
" นาวเป็นไรเหรอ  ปวดหัว มีไข้อีกหรือเปล่า  "  พี่ก้องพูดด้วยความเป็นห่วงผม
" ไม่รู้คร้าบ  "  ผมตอบอย่างงอนๆ
" แล้วทำไมทำหน้าตาแบบนั้นล่ะครับ  "  พี่ก้องมองหน้าผมแล้วก็ถามผม
" ไม่รู้ครับ  "  ผมตอบแค่นั้น  งอนครับงอน....
" ฮ่าฮ่า...ไอ้ก้อง ก็น้องมึงงอนไงวะ  ไม่รู้เลยเหรอวะ  มึงนี่  "  พี่เจสหัวเราะแล้วพูดกับพี่ก้อง
" เหรอวะ  แล้วนาวมางอนพี่เรื่องอะไรล่ะครับ พี่ว่าพี่ยังไม่ได้ทำอะไรให้นาวโกรธเลยนี่นะ "  พี่ก้องพูดตอบพี่เจส  แล้วหันมาพูดกับผมอย่างงงๆว่ามันเรื่องอะไร
" ป่าวอ่ะคร้าบ  นาวป่าวงอนพี่ซะหน่อย  ถ้าพี่ไม่บังคับให้นาวกินของที่พี่ซื้อมาให้นาวกินตอนนี้อ่ะ "  ผมพูดกับพี่ก้อง
" อ้อครับ....พี่ไม่บังคับเราหรอก  แล้วนาวไม่หิวเหรอ  "  พี่ก้องถามผมต่ออีก
" พี่ก้องอ่ะ มาถามนาว พี่รู้ป่าวว่านาวถูกบังคับให้กินนู่นกินนี่ก่อนที่พี่จะมาถึง มันเยอะแยะจนท้องนาวจะระเบิดแล้วอ่ะ
คร้าบ...."  
ผมบอกแล้วเอามือตบท้องตัวเองเบาๆ
" ครับ...งั้นพี่ไม่บังคับนาวแล้ว  แต่ถ้าหิวเมื่อไหร่ ก็กินของที่พี่ซื้อเข้ามาให้นี่ด้วยก็แล้วกันนะครับ  "  พี่ก้องบอกผม
" ได้คร้าบ...คิกคิก...รักพี่ก้องที่สุดเลยคร้าบ...."  ผมบอกแล้วยิ้มให้พี่ก้องอย่างดีใจ  ผมมองเห็นพี่เจสเหร่ตามามองผมด้วยอ่ะ
" แล้วนี่ นาวดูเร็ว  พี่มีของมาฝากเราด้วยนะ  ชอบหรือเปล่าก็ไม่รู้  "  พี่ก้องพูดจบก็หยิบถุงลูกใหญ่ส่งมาให้ผมก็รีบรับมาเปิดดูทันที
" อุ๊ย.....สวยมากเลยคร้าบ...นาวชอบอ่ะคร้าบ  ขอบคุณมากเลยครับพี่ก้อง   อย่างนี้นาวรักพี่ก้องตายเลยคร้าบคิกคิก...."  ผมร้องบอกด้วยความดีใจ เมื่อเปิดถุงออกดูแล้วเห็นของที่อยู่ในถุงนั้น  ผมหยิบมันออกมาดู
" ชอบใช่ไหมครับ...."  พี่ก้องถามยํ้ากับผม
" ชอบมากเลยอ่ะคร้าบ.....ฟอด..คิกคิก...." ผมพูดจบก็ลุกขึ้นไปโอบคอพี่ก้อง แล้วก็หอมไปฟอดใหญ่
"  ฮึ่มๆ.....นี่ขนาดต่อหน้าพี่นะ  รู้มั๊ยว่าพี่หวงนะ  ไปนั่งดีๆเลย "  พี่เจสน่ะสิครับพูดขึ้นมาอ่ะ   หวงผมจริ๊งเฮ้อ.......แต่ก็ดีน้าที่รู้ว่าพี่เค้าหวงผมอ่ะ.....อิอิ......
" รู้คร้าบ....พี่เจส  แฮะแฮะ...." ผมพูดลากเสียงยาวล้อเลียนพี่เจสเค้าครับ
" ดีมาก  ทีหลังก็ระวังบ้างนะ "  พี่เจสไม่วายพูดต่ออีก
" คร้าบผม....."  ผมตอบ

gigusa

ขอบคุนครับ

cokebundit

ขอบคุณมากๆๆครับ

minone

ขอบคุนคับ

pt200

ขอบคุณครับ

watsana

ขอบคุณมากคับ

auto101

ขอบคุณครับ

pearl9845

ขอบคุนมากคับ