++ " กว่าจะรักกันได้ของไอ้มะนาว "++ #50 ภาคสอง

tanya

ถ้าหากว่าซ้ำต้องขออภัยนะครับและขอโทษเจ้าของเรื่องด้วยนะครับเพราะว่าคัดลอกมาอีกที
ความเดิมตอนที่แล้ว
" อ้าวไม่ดีเหรอคร้าบ พี่ๆเค้ามารักนาวอ่ะหรือพี่จะให้พวกเค้าเกลียดนาวอ่ะ "  ผมพูด  ก็แกล้งแหย่พี่เจสนิดนึง
" ไม่ใช่อย่างนั้น  พี่หมายความว่าเดี๋ยวพี่เค้าจะมารักเราแบบอื่นน่ะสิ "  พี่เจสพูดแบบเป็นกังวล
" พี่เจสอ่ะ  ไม่ต้องคิดมากหรอกคร้าบ พวกพี่ๆเค้ารักนาวมาตั้งนานแล้ว ไม่รู้เหรอคร้าบ.." ผมบอกพี่เจส
" ไม่บอกพี่ก็รู้  พี่ยังไม่เห็นใครจะมาเกลียดนาวของพี่ได้ลงสักคน ฮ่าฮ่า..."  พี่เจสพูดแล้วหัวเราะ แล้วหอม
แก้มของผมด้วย
" มันก็ต้องมีคนไม่ชอบนาวมั่งแหล่ะคร้าบ  แต่นาวว่าอย่าให้มีเลยเน๊อะ  อิอิ..."  ผมพูด
" ใช่ครับ  มาเราลุกขึ้นหันหน้ามาหาพี่  แล้วจูบเพิ่มพลังงานให้พี่หน่อยสิครับ  พี่พลังจะหมดแล้วนะ "  พี่เจสบอกผมเสียงอ้อนเลยอ่ะ  
ที่จริงผมว่าผมต้องเป็นคนพูดอ้อนพี่เจสน้า  แล้วไหงพี่เจสดันมาพูดอ้อนผมแทนอ่ะตลกดี  แต่ผมก็ยอมลุกขึ้นแล้วทำตามพี่เจสบอกแต่ที่จริงก็ชอบน้า...................คิกคิก......
ตอนที่ 93
ที่จริงผมว่าผมต้องเป็นคนพูดอ้อนพี่เจสน้า  แล้วไหงพี่เจสดันมาพูดอ้อนผมแทนอ่ะตลกดี  แต่ผมก็ยอมลุกขึ้นแล้วทำตาม
พี่เจสบอกแต่ที่จริงก็ชอบน้า...................คิกคิก......
" อ่า....ก็ได้คร้าบ.."  ผมพูดเมื่อนั่งตักพี่เจสโดยที่หันหน้าเข้าหาตัวพี่เจส  แบบที่พี่เจสชอบให้ผมนั่งเป็นประจำ" เร็วสิ  พี่รออยู่นะ..."  
พี่เจสพูด จ้องหน้าแล้วก็ยิ้มให้ผม
" พี่อ่ะ....ใจร้อนจังเลยน้า...."  ผมพูด  แกล้งทำชักช้า  
" ก็พี่เห็นหน้าเราแล้วมันอดใจไม่ได้สักที  เร็วๆ อย่ามาทำชักช้า  "  พี่เจสพูด  เหมือนรู้ทันผมเลยอ่ะ
"  คร้าบ......จุ๊บ......"  ผมพูดแล้วยื่นปากไปจูบปากพี่เจส  
ตอนแรกก็กะว่าจะแกล้งจูบโดนปากแล้วจะถอยหนีแต่เหมือนพี่เจสเค้าจะรู้ทันผมอีกแล้วพอผมจูบปากพี่เจสปุ๊บ พี่เค้าก็เอามือมาจับท่ายทอยผมแล้วกดไว้ไม้ให้ผมถอยหนี  ผมก็เลยต้องปล่อยเลยตามเลย แต่เหมือนพี่เจสจะถูกพระเจ้ากลั่นแกล้ง
เมื่อเสียงโทรศัพท์ภายในมันดังขึ้น  ซึ่งผมก็รู้ด้วยว่าเป็นเรื่องอะไร........คิกคิก......
" อะไรอีก....ทำไมต้องมาขัดอารมณ์ตอนนี้ด้วยวะ  "  พี่เจสพูดแบบหงุดหงิด
" คิกคิก.."  ผมหัวเราะขำกับท่าทีของพี่เจส
" ครับ....................ขอบคุณมากครับ....."  พี่เจสกดรับ  แล้วถือสายฟังสักครู่ก็วางสาย
" มีอะไรเหรอครับ..."  ผมถามอย่างอยากรู้
" พี่สาวบอกว่า  คนส่งของมาแล้ว ให้เราออกไปด้วย "  พี่เจสบอกผม เสียงดุขึ้น
" ครับๆ...คิกคิก..."  ผมรับคำแล้วก็ขำที่เห็นคนตัวโตหัวเสีย
" นี่เราไปสั่งอะไรมาอีกล่ะเนี่ย  วุ่นจริงๆเลยนะ  "  พี่เจสบ่นผม
" ก็ของมาทานแหล่ะครับ  เอ่อ....นาวลืมเลย  พี่คร้าบขอตังค์นาวหน่อยสิคร้าบ  แฮะแฮะ "  ผมพูดเมื่อนึกขึ้นได้
" แล้วตังค์เราล่ะ  "  พี่เจสถามผม
" นาวตังค์หมดแล้ว  ต้องไปกดออกก่อนอ่ะคร้าบ  ฮี่ฮี่....."  ผมพูดแล้ว แบมือขอตังค์พี่เจส  ที่จริงมีแหล่ะ  แต่ไม่อยากออกเงินเองอ่ะ.....อิอิ...
" แล้วจะเอาเท่าไหร่ล่ะ   "  พี่เจสถามผม แล้วหยิบกระเป๋าตังค์ออกมา
" ไม่รู้เหมือนกันคร้าบ  เอากระเป๋าตังค์ของพี่มาให้นาวก็แล้วกันคร้าบ....แฮะแฮะ  " ผมพูดแล้วแบมืออีกครั้ง
" หึหึ............."  พี่เจสขำกับท่าทางของผม แต่ก็ส่งให้โดยดี
" ขอบคุณคร้าบ.........จุ๊บๆ......คิกคิก...."  ผมบอกขอบคุณแล้วยื่นหน้าไปจุ๊บแก้มพี่เจส
" หึหึ.........เดี๋ยวเหอะ....."  พี่เจสขำผมแล้วพูด
" เดี๋ยวนาวมาน้า....."  พูดจบผมก็รีบออกไปข้างนอกเพราะพี่คนส่งคงรอผมนานแล้วอ่ะ
ผมออกไปแล้วก็จ่ายเงินค่าพิซซ่า  ก็หลายตังค์เหมือนกันครับ  ก็กะให้พอกับพนักงานน่ะครับ  แล้วยังมีพวกไก่แล้วก็ของต่างๆอีก  แต่ก็ไม่ลืมสำหรับตัวเองกับพี่เจส ที่สั่งแยกไว้ต่างหาก  
ผมเดินมาที่พี่ชายเจ้าของวันเกิด  แล้วบอกพี่เค้าว่าให้เอาพิซซ่าที่ผมสั่งมาทั้งหมด  แบ่งๆกัน   พี่ชาย แล้วก็รวมไปถึงพนักงานทั้งหมดบอกขอบคุณผมกัน   แต่ผมนึกขึ้นได้เลยบอกพี่ๆเค้า
" ผมลืมบอกไป  ถ้าจะขอบคุณก็ให้ไปขอบคุณบอสของเราแล้วกัน  ทั้งหมดนี่บอสของเราเป็นเจ้ามือครับ  " ผมบอกพี่ๆ
ทั้งหลาย  
" เฮ๊........โย่โย่ว.........บอสเราใจดีจังเลยว่ะ  ฝากคุณมะนาวขอบคุณแทนพวกพี่ๆด้วยนะครับ  "  พี่ๆพูดกับผมยิ้มแย้มอารมณ์ดีกันทั่วหน้า
"  ได้ครับ เดี๋ยวผมบอกให้ครับเชิญพี่ๆตามสบายครับเสร็จแล้วก็ขอให้ทำงานอย่างมีความสุขนะครับทุกๆคน"ผมบอกพี่ๆพนักงานเหล่านั้น
" ครับ....ค่ะ....คุณมะนาว "  พี่ๆทั้งหลายบอกผม   ผมก็ยิ้มให้ทุกคน  แล้วเดินไปหยิบถุงที่มีกล่องพิซซ่าแล้วก็อะไรหลายๆอย่งที่ผมได้สั่งแยกไว้  ถือเดินเข้าไปในห้องของพี่เจส
" พี่คร้าบ  ทานพิซซ่าคร้าบ  นาวสั่งมาให้พี่เจสด้วยคร้าบ.."  ผมร้องบอกเมื่อเดินเข้ามาภายในห้องแล้ว  และกำลังเดินมาที่โต๊ะ
ที่พี่เจสนั่งทำงานอยู่
" อืม...พี่กำลังหิวพอดีเลยครับ  "  พี่เจสพูดแล้วเงยหน้ามามองดูผมยิ้มๆ
" ทานเลยนะครับ  หรือว่าจะทำงานให้เสร็จก่อน "  ผมถาม เพราะว่าเห็นพี่เค้าตรวจงาน เปิดนั่นเปิดนี่อยู่
" ทานเลยดีกว่า  พี่กำลังเครียดๆด้วยครับ  "  พี่เจสบอกผม  แล้วเอามือมาบีบนวดขมับตัวเอง
" เครียดมากเลยเหรอ  ปวดหัวหรือป่าวอ่ะครับ  "  ผมถามด้วยความเป็นห่วง  แล้วเดินอ้อมโต๊ะมาหาพี่เจส
" ก็พอสมควรครับ แต่ก็ปวดหัวนิดหน่อย  "  พี่เจสบอกผม
" ทานยามั๊ยครับ  เดี๋ยวนาวหยิบมาให้  "  ผมถามพี่เจส  แล้วมายืนข้างหลังดึงมือพี่เจสที่กดนวดขมับอยู่ออกไป แล้ว ผมก็เอามือกดนวดแทน
"  อืมดีจัง......พี่ ไม่เอายาหรอกครับ  พี่มียาแล้วครับ  เดี๋ยวกลับบ้านแล้วค่อยไปทาน...."  พี่เจสบอกผม
" อ้าว พี่ลืมเอามา  แล้วจะไม่เป็นไรเหรอครับ  "  ผมถาม  ก็ห่วงพี่เจสมากเลยอ่ะ
" พี่ไม่ได้ลืมหรอกครับ... แต่มันทานที่นี่ไม่ได้  ที่จริงก็ทานได้น่ะแต่มันลำบากน่ะครับ....มันเป็นยาพิเศษครับ "  
พี่เจสบอกผม  เล่นพูดแบบนี้ผมก็งงสิครับ  ยาอะไรทานที่นี่ไม่ได้หว่า.......งงงง.....อดถามกลับไม่ได้
" มันยาอะไรอ่ะคร้าบ ที่ทานที่นี่ไม่ได้อ่ะ  แล้วพี่ป่วยเป็นอะไรล่ะครับ  ทำไมนาวไม่รู้เรื่องนี้เลยอ่ะ..."  ผมถามด้วยความสงสัย
" อยากรู้มากเหรอครับ...."  พี่เจสถามผมต่อ
" ก็อยากรู้สิครับ  ก็พี่เล่นพูดแบบนั้นนี่  "  ผมบอกตามที่คิด
" ตอนนี้พี่ป่วยมากครับ  "  พี่เจสบอกผมทำหน้าเศร้าๆ  ผมได้ยินแล้วแทบช็อค ทั้งๆที่ยังไม่รู้เลยว่าพี่เจสป่วยเป็นโรคอะไร..........ใจเสียเลยอ่ะ
" พี่เจสป่วยเป็นอะไรอ่ะ  ฮือฮือ.....พี่พูดจริงเหรอครับ  "  ผมพูดเสียงดังด้วยความตกใจ  ปล่อยโฮออกมาเลยอ่ะ....แล้วโอบกอดพี่เจสแน่น  เอาหน้าซบอกพี่เค้าด้วยอ่ะ กลัวจริงๆ  กล้วพี่เค้าเป็นโรคร้ายแรงอ่ะ
" นาวครับ  เดี๋ยวสิไม่ร้องไห้นะ  "  พี่เจสพูด  เอามือมาลูบหัวผม
" ไม่เอา...ไม่เอาอ่ะคร้าบ  พี่เจสอย่าป่วยสิคร้าบ...ฮือฮือ....."  ผมพูดไปร้องไห้ไป ไม่ฟังอะไรเลยอ่ะ....
" นาว...นาว...ฟังพี่ก่อนครับ  "  พี่เจสพยายามพูดกับผม
" ไม่เอาๆ  ยาพี่อยู่ที่บ้านใช่มั๊ยอ่ะคร้าบ  งั้นเรากลับบ้านกันเถอะ  พี่จะได้ไปกินยาอ่ะ  พี่จะได้หายไงคร้าบ  "  ผมเงยหน้าบอก
พี่เจส ตอนนั้นเป็นห่วงพี่เจสมากมายที่สุดเลยครับ
" เดี๋ยวสิ...ฟังพี่ก่อน  "  พี่เจสบอกผม แล้วดันผมออก  ผมก็เงยหน้ามองหน้าพี่เจส ทั้งๆที่นํ้าตายังนองหน้า
" คร้าบ...ฮือฮือ....."  ผมพูด แต่ก็ยังไม่หยุดร้องไห้
" ฟังพี่นะ  พี่ป่วยมาก  ยาอะไรก็รักษาไม่หาย  แต่พี่หมอบอกว่าโรคที่พี่เป็นมียาอย่างเดียวที่รักษาพี่ได้  "  พี่เจสบอกผม
" ฮือฮือ...แล้วยานั่นมันยาอะไรอ่ะ  นาวไปเอามาให้นะครับ...."  ผมบอก  ร้องไห้
" ไม่ต้องไปเอาหรอกครับ  ยาของพี่อยู่ตรงนี้เองครับ  "  พี่เจสบอกผม แล้วมองผมนิ่ง แล้วยิ้มให้ผมด้วย
" ไหนอ่ะคร้าบ  "  ผมถาม แล้วหันไปมองที่โต๊ะทำงาน
" หึหึ...ไม่ต้องหันไปมองหาเลย  ยาอยู่ตรงหน้าพี่นี่ไงครับ  ยืนร้องไห้อยู่นี่ไง  "  พี่เจสบอกผม  แล้วเอามือมาจับผมดึงเข้าไปกอด   ผมก็โอบกอดพี่เจสแน่นเลยอ่ะ  ก็งงๆมากเหมือนกัน
" ยาอะไรอ่ะ......"  ผมพูดอย่างที่งงมาก ไม่เข้าใจเลย
" ก็นาวไง  "  พี่เจสบอกผมตรงๆ
" คร้าบ.....นาวเป็นยาของพี่เหรอครับ  "  ผมถามเสียงเบา  พยายามประติดประต่อเรื่องทั้งหมด  แล้วก็คำพูดของพี่เจสด้วย  ก็เริ่มจะเข้าใจบ้างแล้วล่ะครับ
" ใช่เลยครับ  ยาของพี่คนเดียว "  พี่เจสบอก  แล้วลูบหัว ลูบหลังของผมไปทั่ว
ตอนที่ 94
" อ๊ะ....หรือว่า พี่หลอกนาวอ่ะ   นี่พี่แกล้งนาวเหรอคร้าบ...."  ผมพูดขึ้น  แล้วดันตัวพี่เจสออก  จ้องหน้าพี่เจส
" ฮ่าฮ่า......"  พี่เจสหลุดเสียงหัวเราะออกมา
" พี่อ่ะ....มาแกล้งนาวจริงๆด้วย  บ้าจริงเลย มาแกล้งอะไรแบบนี้อ่ะคร้าบ  โกรธแล้วด้วย  "  ผมพูด  โวยวายทันที ที่รู้ว่าโดนพี่เจสแกล้งหลอก  พยายามดิ้นให้หลุดจากมือของพี่เจส
" น่านะ...อย่าโกรธพี่เลยน่า  พี่แกล้งเราก็เพราะว่ารักนะครับ  "  พี่เจสบอกผม  ทำหน้าเศร้าๆ  อย่างคนที่รู้สึกผิดแล้วดึงผมเข้าไปกอด
" แล้วมาแกล้งนาวอะไรแบบนี้อ่ะ  นาวกลัวจริงๆน้า  "  ผมพูด  จะโกรธก็โกรธไม่ลง เพราะว่าไม่เคยคิดจะโกรธใคร  ก็แค่งอนนิดหน่อย
" ครับ  ทีหลังพี่ไม่แกล้งแบบนี้แล้วครับ  "  พี่เจสบอกผม
" จริงๆนะคร้าบ  "  ผมพูด
" จริงสิครับ  สัญญาครับ  "  พี่เจสพูดยืนยัน
" คร้าบ   ไม่โกรธไม่งอนก็ได้คร้าบ..."  ผมบอก
" หึหึ....ดีมากครับ  แต่เมื่อสักครู่ได้ยินนาวบอกว่ายังไงนะ  อ้อ...ชวนพี่กลับไปกินยานี่นะ  "  พี่เจสพูดต่ออีกอ่ะ
" อ้าว  ยาอะไรอีกล่ะครับ  อุ๊ย.......พี่เจสอ่ะ นาวถอนคำพูดแล้วอ่ะ...."  ผมพูด แล้ว อุทานออกมาเมื่อนึกได้ว่าที่พี่เจสพูดหมายถึงอะไร   แล้วหน้าก็แดงขึ้นมาทันทีเลยอ่ะ......แฮะแฮะ....
" ฮ่าฮ่า.....พี่ไม่ให้เราถอนคำพูดหรอก  แต่ขอให้พี่เคลียร์งานนี่ให้เสร็จก่อน  ไม่นานหรอกครับ  "  พี่เจสบอกผม แล้วหัวเราะเมื่อรู้ว่าที่พี่เค้าพูด แล้วทำให้ผมหน้าแดงแบบนี้
" แน่ะ...มีแบบนี้ด้วยอ่ะ  ตะกี้พี่แกล้งนาวนี่น้า....ที่พูดก็ต้องเป็นโมฆะสิคร้าบ....ชิ..."  ผมบอกกับคนเจ้าเล่ห์
" พี่ไม่ยอมหรอก  พูดคำไหนก็ต้องเป็นคำนั้น  ฮ่าฮ่า...."  พี่เจสพูดแล้วหัวเราะร่าเลยอ่ะ
"  ก็ได้  ยอมก็ได้  แต่ว่าทานแล้วจะหายเหรอ...คิกคิก...  "  ผมพูดแล้วก็ขำๆพี่เจสอ่ะ
" หึหึ....เดี๋ยวกลับไปก็รู้ครับ....กลัวว่ายาจะหมดก่อนพี่จะหายน่ะสิครับ  ฮ่าฮ่า...."  พี่เจสพูด แล้วมองผมแถมยังยักคิ้วให้ผมด้วยอ่ะ เจ้าเล่ห์จริงๆเลย แฟนผม
" แบร่.....คิกคิก......"  ผมแลบลิ้นใส่พี่เจสอ่ะ...ก็ไม่รู้จะตอบจะโต้ยังไง เพราะรู้สึกยิ่งพูดยิ่งเข้าตัวเองอ่ะ  เฮ้อ.....แต่ก็ต้องหัวเราะเมื่อพี่เจสกอดผมแล้วงับติ่งหูผมเล่นอ่ะ  ทำเอาขนลุกได้เหมือนกันน้าจักจี้ด้วยอ่ะ...อิอิ...
" อยู่นิ่งๆสิครับ  "  พี่เจสบอกผม เมื่อผมดิ้นขลุกขลักไม่อยู่นิ่งเลย
" ก็มันจักจี้นี่คร้าบ  "  ผมบอก  แต่ก็หยุดเฉย
" ขอพี่ชิมยาหวานๆเม็ดนี้นิดนึง  "  พี่เจสพูดแล้วเลื่อนมาจูบปากผม
" อืม.....อืม..."  ผมครางออกมา  เมื่อรู้สึกดีๆกับรสจูบของพี่เจสที่มอบให้ผม
" อืม.......อ๊ะ  พอแล้ว  เดี๋ยวหมดเม็ดซะก่อน  ขอพี่รีบทำงานให้เสร็จก่อนดีกว่า ค่อยกลับไปกินต่อที่บ้าน  ฮ่าฮ่า "
พี่เจสบอกผม เมื่อดันผมออก  แล้วก็ขำผมด้วย
" เฮ้อ..............อีกแล้วอ่ะ....ชิ....."  ผมพูดเสียงเบา อย่างที่โดนขัดใจ  กำลังรู้สึกดีๆเลยอ่ะ....แฮะแฮะ.....
" ฮ่าฮ่า........เดี๋ยวเถอะ...."  พี่เจสพูดหัวเราะผมอ่ะ
" ยังจะมาหัวเราะอีก  พี่ทำงานไปเลยน้า  "  ผมพูด แล้วย่นจมูกใส่พี่เจส
" คร้าบๆ...พี่รีบทำงานอย่างรวดเร็วเลยคร้าบ...ฮ่าฮ่า..."  พี่เจสพูด
" ดีคร้าบ...มะนาวป้อนพิซซ่าให้พี่นะคร้าบ  พี่จะได้มือไม่เลอะอ่ะ  แล้วก็ทำงานไปด้วยเลย  "  ผมบอกพี่เจสยิ้มๆ
" ครับ..........."  พี่เจสตอบ  แล้วก้มหน้าทำงานต่อ
ผมก็เลื่อนเก้าอี้นวมลากมานั่งข้างพี่เจส  แล้วก็ตัดชิ้นพิซซ่าเป็นชิ้นพอคำ  แล้วก็ป้อนส่งที่ปากของพี่เจส  พี่เค้าก็ทานไปแล้วก็ทำงานไปด้วย ผมปล่อยให้พี่เจสทำงานต่อ โดยที่ไม่ได้เข้าไปวุ่นวายแกล้งแหย่พี่เค้า  ผมเข้าไปเปิดทีวีดูในห้องแยกพักผ่อน
ดูไปดูมาก็หลับไปตั้งแต่ตอนไหนก็ไม่รู้
" นาวตื่นได้แล้วครับ  "  พี่เจสพูดปลุกผมให้ตื่น
" อื้อ...คร้าบ..."  ผมบอกเสียงเบา  ตายังไม่ตื่นเต็มที่เลยอ่ะ
" ตื่นครับ  เรากลับบ้านกันดีกว่า  เดี๋ยวค่อยไปนอนในรถนะครับคนดี  "  พี่เจสบอกผมอีกครั้ง
" ครับ  คร้าบ....กลับบ้านกันครับ  "  ผมพูด
" งั้นก็ลุกขึ้นได้แล้ว เร็วๆครับ  "  พี่เจสบอกผม
" ครับ  พี่เจสดึงนาวหน่อยจิคร้าบ  คิกคิก  "  ผมบอกพี่เจส แล้วยื่นมือให้พี่เจส
" หึหึ.......เอ้า...ลุกได้แล้วครับผม..อึ๊บ....  "  พี่เจสพูดแล้วจับมือผมแล้วดึงขึ้น
" อึ๊บ......คิกคิก....ไปคร้าบ  กลับบ้านเรากันได้แล้วคร้าบ....."  ผมลุกขึ้นได้  แล้วก็พูดกับพี่เจส
" ครับ....กลับบ้านเรารักรออยู่.......ฮ่าฮ่า...."  พี่เจสร้องเป็นเพลงเลยอ่ะ.......คิกคิก.......
แล้วพี่เจสก็พาผมลงมาขึ้นรถเพื่อที่จะกลับบ้าน  ระหว่างที่นั่งอยู่ในรถ  ผมก็เปิดเพลงแล้วก็ร้องตามไปด้วย  ไม่ง่วงแล้วอ่ะ  
ตาสว่างเต็มที่เลยครับ  
" นาว  วันนี้เราบอกอะไรกับพวกพนักงานน่ะ "  พี่เจสถามผม  ขณะที่ผมกำลังเปลี่ยนแผ่นเพลงใหม่
" เรื่องอะไรเหรอครับ  นาวไม่รู้อ่ะ  "  ผมถามกลับ  เพราะไม่เข้าใจว่าพี่เจสหมายถึงอะไร
" ก็เรื่องพิซซ่าไงครับ  นาวไปบอกกับพนักงานว่าอะไร  "  พี่เจสบอกผม
" อ๋อ....ก็บอกว่า พี่เจสเป็นเจ้ามือเลี้ยงพิซซ่าอ่ะคร้าบ...แฮะแฮะ.... "  ผมบอก
" ก็พี่ไม่รู้เรื่องนี่เลย  ก็ว่ามันแปลกๆ  ตอนพี่เดินออกไปจากห้อง  พนักงานเดินมาขอบคุณพี่กันเยอะเลย  " พี่เจสบอกผม  กับรื่องที่สงสัย
" เหรอครับ  คิกคิก  แล้วพี่ตอบพี่ๆเค้าไปว่าไงล่ะคร้าบ  "  ผมพูดแล้วก็ขำไปด้วย
" ก็บอกว่าไม่เป็นไร  "  พี่เจสพูด
" ก็ดีแล้วนี่คร้าบ  "  ผมบอกพี่เจสต่อ
" เออ...พี่ถามเราหน่อยว่าทำไมถึงบอกว่าพี่เป็นเจ้ามือเลี้ยงล่ะครับ  "  พี่เจสถามผมอีก
" ก็ไม่มีอะไรหรอกคร้าบ  แค่อยากให้พี่ๆเค้ารู้ว่าบอสของพวกเค้านึกถึงลูกน้องทุกคนน่ะครับ  "  ผมพูด
" หึหึ...."  พี่เจสหัวเราะเบาๆในคอ
" อ้ออีกอย่าง  พวกพี่ๆเค้าก็จะได้รักพี่เจสมากๆอ่ะคร้าบ...แฮะแฮะ...."  ผมพูดต่อตามที่รู้สึกอ่ะครับ
" ครับ....เรานี่มันช่างคิดจังเลยครับ ฮ่าฮ่า..."  พี่เจสเอามือลูบหัวผม
" ก็นิดหน่อยเองอ่ะคร้าบ...คิกคิก....หรือพี่ว่าไม่ดีอ่ะคร้าบ....  "  ผมพูดแล้วก็หัวเราะ
" หึหึ....คร้าบ  ดีคร้าบ เจ้าตัวยุ่ง  ฮ่าฮ่า...."  พี่เจสพูดไปแล้วก็ขำไปด้วย
ไม่นานมากนักก็มาถึงปากทางเข้าบ้าน  ซึ่งมีร้านขายอาหารอยู่มากมายหลายร้าน ถึงแม้ว่าตอนนี้จะดึกมากแล้วแต่ก็คงยังมีร้านเปิดขายอาหารอยู่อีกมาก  เพราะที่นี่เป็นซอยใหญ่  มีคนอาศัยอยู่เยอะ  
พี่เจสหาที่จอดรถก็ตามข้างทางหน้าร้านขายของน่ะแหล่ะครับ  เพื่อแวะซื้อของเอากลับไปกินที่บ้าน  แต่ผมไม่ได้ลงไปด้วยหรอกครับ ก็พี่เจสเดินไปซื้อของใกล้ๆรถที่จอดอยู่นี่เอง  ไม่ได้ไปไหนไกลสักเท่าไหร่  
ผมเองก็เลยนั่งร้องเพลงเล่น  แป๊บเดียวพี่เจสก็เดินกลับมาพร้อมถุงอาหารหลายถุง  ก็อย่างนี้แหล่ะครับ  พี่เค้ามักจะซื้อมาเยอะแยะแบบนี้  ก็กินไม่หมดหรอก  ผมต้องเอาเก็บใส่ตู้เย็นทุกที  
พอมาถึงบ้าน  ผมก็เอาถุงของกินเข้าไปวางไว้ที่โต๊ะโซฟา  เดินเข้าไปหยิบจานกับชามในห้องครัว ออกมาวางไว้  ก็ยังไม่รู้ว่า
พี่เจสจะกินอะไร  เดี๋ยวค่อยให้พี่เค้าเลือกดูก่อน  
พอวางของไว้เรียบร้อยก็เดินออกไปหาพี่เจส  ซึ่งพี่เค้ากำลังตรวจเช็ครถอยู่ ก็ตอนที่ขับรถกลับมา พี่เจสบอกว่าได้ยินเสียง
ก๊องแก๊งอยู่
แต่ไม่รู้ว่ามันดังมาจากส่วนไหนของตัวรถ
ผมก็เลยบอกพี่เจสว่าผมจะขึ้นไปอาบนํ้าก่อน  ก็รู้สึกเหนียวตัวอยากอาบนํ้ามากๆ  อีกอย่างก็รู้สึกง่วงมากๆด้วยอ่ะครับ  พี่เจส
ก็บอกให้ผมรีบไปอาบนํ้าเลย  เพราะดึกๆอากาศมันก็เย็นๆอ่ะครับ  พี่เค้ากลัวผมป่วยน่ะ
ผมขึ้นมาอาบนํ้านานพอสมควร  เสร็จออกมาเป่าผมจนแห้งแล้ว  ก็เดินลงมาดูพี่เจส  ก็เห็นพี่เจสกินอาหารเสร็จเรียบร้อยแล้ว  และก็กำลังนั่งทำงานโดยที่มีเอกสารกองอยู่ตรงหน้ากองโตเลยอ่ะครับ
นึกได้ว่าพี่เจสบอกว่า ช่วงนี้งานยุ่งมาก  เลยต้องรีบทำอ่ะครับ  ผมเดินเข้าไปหาพี่เจส  แล้วยกจานชามที่พี่เจสวางกองไว้เข้าไปกองไว้ในอ่างล้างจาน แล้วเดินกลับออกมา  บอกพี่เจสว่าผมขอขึ้นไปนอนก่อนอ่ะครับ ก็มันง่วงมาก  แล้วอีกอย่างผมไม่อยากกวนพี่เค้าด้วย พี่เจสก็บอกว่าเดี๋ยวพี่เค้าจะรีบทำให้เสร็จเร็วๆแล้วจะตามขึ้นไปนอน

vitt

ชอบอ่านมากขอบคุน

cokebundit

ขอบคุนมากนะคับ{:sm-28:}

minone

ขอบคุนคับ

pearl9845

ขอบคุนมากนะคับ