++ " กว่าจะรักกันได้ของไอ้มะนาว "++ # 51 ภาคสอง

tanya

ถ้าหากว่าซ้ำต้องขออภัยนะครับและขอโทษเจ้าของเรื่องด้วยนะครับเพราะว่าคัดลอกมาอีกที
ความเดิมตอนที่แล้ว

นึกได้ว่าพี่เจสบอกว่า ช่วงนี้งานยุ่งมาก  เลยต้องรีบทำอ่ะครับ  ผมเดินเข้าไปหาพี่เจส  แล้วยกจานชามที่พี่เจสวางกองไว้เข้าไปกองไว้ในอ่างล้างจาน แล้วเดินกลับออกมา  บอกพี่เจสว่าผมขอขึ้นไปนอนก่อนอ่ะครับ ก็มันง่วงมาก  แล้วอีกอย่างผมไม่อยากกวนพี่เค้าด้วย พี่เจสก็บอกว่าเดี๋ยวพี่เค้าจะรีบทำให้เสร็จเร็วๆแล้วจะตามขึ้นไปนอน


ผมขึ้นมานอน แล้วหลับไปนานเท่าไหร่ก็ไม่รู้  กำลังสบายๆก็ค่อยๆรู้สึกตัวว่าเหมือนมีใครมานอนกอดผมอยู่แต่พอได้กลิ่นของคนที่กอดผมอยู่ก็รู้ว่าเป็นพี่เจส  ผมก็เลยจะหลับต่อ  แต่พี่เจสหรือจะยอม  ได้ยินเสียงบอกว่า
" พี่อยากกินยาแล้วครับ  "  เสียงพี่เจสพูดดังข้างหูผม
" อืม....."  ผมพูดเหมือนตอบรับเสียงเบาในลำคอ  โดยที่ยังไม่ได้ทันคิดอะไรเลย  
แล้วหลังจากนั้นพี่เจสก็เริ่มต้นทำอะไรผมนักก็ไม่รู้  ตอนแรกผมก็ไม่ได้ตอบสนองอะไร   ก็บอกแล้วว่ามันง่วงมาก  แต่พี่เจสก็พาให้ผมเตลิดเปิดเปิงจนได้  ผมก็เลยตอบสนองพี่เจสทุกอย่างที่พี่เจสทำกับผม  
นานพอสมควร  ผมรู้สึกเหนื่อยมากหลังจากที่พี่เจสกินผมไปหลายรอบจนผมนอนหลับไปโดยที่ไม่รู้สึกตัวเลยตั้งแต่ตอนไหนก็ไม่รู้อ่ะครับ  แต่ที่แน่ๆ อีกวันผมทำอะไรไม่ได้เลยอ่ะ  นอนหลับได้ตลอดเวลา  ก็มันเพลียๆไปหมดอ่ะครับ.....แฮะแฮะ........
ตอนที่ 95
" นาว  ตอนนี้อยู่ที่ไหนกันแล้วครับ  "  พี่เจสถามผมทางโทรศัพท์
" ตอนนี้เหรอครับ  อยู่ที่เซ็นทรัลคร้าบ  เป้งกำลังพานาวไปซื้อเสื้ออยู่อ่ะคร้าบ  "  ผมตอบกลับไป
" แล้วเราจะกลับตอนไหนล่ะ  "  พี่เจสถามผมต่อ
" อ๋อ...ตอนนี้เกือบจะ 2 ทุ่มแล้ว  ก็คงเดินที่นี่อีกแป๊บนึงอ่ะครับ  พี่เจสจะเอาอะไรเหรอครับ เดี๋ยวนาวซื้อไปให้อ่ะ "  ผมบอกแล้วถามพี่เจสกลับไปบ้าง
" ไม่เอาอะไรหรอก  แต่พี่อยากให้นาวมาหาพี่เร็วๆน่ะ "  พี่เจสบอกผม  รู้สึกแปลกๆน้า  ปกติพี่เจสก็ไม่เป็นแบบนี้อ่ะครับ
" คร้าบ...แล้วนี่พี่เจสเป็นอะไรหรือป่าวอ่ะคร้าบ  "  ผมถามด้วยความที่รู้สึกแปลกๆ
" ก็ไม่เป็นอะไรหรอก  แต่พี่อยากให้เรามาหาพี่เร็วๆน่ะ  "  พี่เจสพูด
" คร้าบ  ก็ได้คร้าบ งั้นพี่รอนาวแป๊บนึงน้า  เดี๋ยวนาวให้เป้งไปส่งหาพี่เจสที่บริษัทเลยคร้าบ  "  ผมบอก  รู้สึกเป็นห่วงพี่เจสมากอ่ะครับ  ผมว่าพี่เจสต้องมีอะไรแน่ๆเลยครับ แต่ไม่ยอมบอกผม
" ครับ  มาเร็วๆนะ เดี๋ยวจะได้กลับบ้านพร้อมพี่  "  พี่เจสบอกผม
" คร้าบ.....จะรีบไปหาเลยคร้าบ..."  ผมตอบรับ
" ครับ  เดี๋ยวเจอกันครับ  รักนาวนะครับ  "  พี่เจสพูด
" คร้าบ รักพี่เจสมากครับ  "  ผมพูดตอบ  แล้วก็วางสายกันไป
ผมเดินไปบอกไอ้เป้งที่ตอนนี้มันหยิบเสื้อผ้าขึ้นมาลองทาบกับตัวดู  ว่าจะเหมาะกับตัวมันหรือเปล่า  ที่จริงมันไม่ต้องลองหรอก   หน้าตาแบบมัน  รูปร่างแบบมัน ใส่อะไรก็ดูดีหล่อเท่ห์ไปหมดแหล่ะครับ
ผมก็บอกมันว่าพี่เจสให้รีบกลับไปหาพี่เค้าที่บริษัท  แล้วก็ชวนมันกลับกันเลย  ไอ้เป้งมันก็ดี  ไม่ว่าอะไร  ก็จะไปว่าอะไรล่ะครับ  วันนี้มันอยู่กับผมเกือบจะทั้งวัน  แล้วไอ้เป้งมันก็พาผมกลับไปหาพี่เจส
ชั่วโมงครึ่งอ่ะครับ  กว่าที่ไอ้เป้งจะฝ่าการจราจรที่ติดขัด พาผมมาหาพี่เจสที่บริษัทได้สำเร็จ  ระหว่างที่นั่งอยู่ในรถ  พี่เจสก็โทรมาหาผมอีก 2 ครั้ง  ผมฟังเสียงพี่เจส  ก็คิดว่าเสียงเนือยๆยังไงก็ไม่รู้  ไอ้เป้งมาส่งผม  แล้วก็กลับไปเลย  เพราะว่าแม่โทรมาตามให้ขับรถไปส่งที่ไหนไม่รู้อ่ะครับ
" พี่เจสคร้าบ  มีอะไรเหรอคร้าบ  "  ผมถามพี่เจส เมื่อเดินเข้ามาหาพี่เจสที่ห้องทำงาน
" นาวมาหาพี่ตรงนี้เร็วๆ "  พี่เจสบอกผมทันทีที่ผมพูดจบ  แล้วอ้าแขนขึ้น
" คร้าบ.....พี่เจสเป็นอะไรอ่ะ  "  ผมถามเมื่อเข้ามาอยู่ในอ้อมกอดของพี่เจสเรียบร้อยแล้ว  
" พี่อยากกอดนาวน่ะครับ  "  พี่เจสบอกผม แล้วยิ้มให้ด้วย
"  อ๊ะ....ตัวพี่ร้อนๆ  นี่พี่ไม่ค่อยสบายเหรอ  "  ผมถามเมื่อสัมผัสที่ผมกอดอยู่มันรู้สึกร้อนๆอ่ะครับ
" คงไม่หรอกครับ  แค่ปวดหัวนิดหน่อยครับ   "  พี่เจสบอกผม
" แล้วกินยาแล้วหรือยังครับ  "  ผมถาม ก็พอจะเข้าใจแล้ว  ว่าที่เรียกให้ผมมาหาเร็วๆนี่เป็นเพราะเรื่องอะไร
" ยังไม่ได้กินเลยครับ  รอนาวมาเอาให้พี่น่ะ  "  พี่เจสบอกผม  
" พี่เจสอ่ะ  แล้วทำไมต้องรอให้นาวมาก่อนอ่ะ  อย่างนี้พี่ก็ต้องทนปวดหัวแย่เลยสิครับ  "  ผมพูดบ่นๆพี่เจสอ่ะ
" ก็พี่อยากให้นาวเป็นคนเอายามาให้พี่นี่ครับ  "  พี่เจสพูดอ้อนผม เป็นแบบนี้อีกแล้วอ่ะ  เวลาไม่สบายต้องอ้อนผมทุกครั้งเลยอ่ะ
" พี่รอนาวแป๊บน้า เดี๋ยวหยิบยาให้พี่ก่อนครับ  " ผมบอก
แล้วก็หันไปหยิบเป้สะพายหลังของผมที่วางเอาไว้ก่อนจะเดินมาหาพี่เจส  เปิดซิปแล้วหยิบถุงยาของผม  ที่ผมมีไว้ติดตัวตลอดเวลาที่ออกไปไหน  มองถุงยา แล้วก็หยิบเม็ดยาแก้ปวดหัวแก้ไข้ออกมาให้พี่เจส
" นี่ครับยา  พี่เจสกินก่อนน้า  แล้วไปนอนพักผ่อนสักครู่ก่อน พอรู้สึกดีแล้วค่อยกลับบ้านกัน  " ผมบอกพี่เจส
" ป้อนด้วยสิครับ... "  พี่เจสบอกแล้วอ้าปากรอ  อ้อนผมใหญ่เลยนายตัวโตหมดสภาพเลยอ่ะ...อิอิ.....
" อ๊ะ...นี่คร้าบ  2 เม็ดน้า...."  ผมหยิบยาส่งป้อนที่ปากพี่เจส ทีละเม็ด
" ขมจัง......."  พี่เจสบอก
" เดี๋ยวสิคร้าบ  อ๊ะ...นํ้าครับ  " ผมบอกพี่เจส แล้วยื่นแก้วนํ้าส่งไปจ่อที่ปาก  พี่เจสก็ดื่มลงไป
" ขมๆ......" พี่เจสพูด มองหน้าผมตาโรยๆ
" พี่ลุกขึ้นมาแล้วไปนอนพักก่อน  เดี๋ยวนาวเก็บเอกสารให้เองครับ  " ผมบอก
" อืม....แต่ว่างาน....."  พี่เจสพูดแค่นั้น  ก็ต้องหยุดอ่ะ เมื่อผมพูดเสียงดุๆใส่
" พอเลย  หยุดเลย....ตัวพี่จะแย่อยู่แล้ว ยังจะมาห่วงเรื่องงานอีก  ไปนอนเดี๋ยวนี้เลยน้า....รู้ป่าว...."  ผมพูดแล้วทำเสียงดุนิดนึงอ่ะ
" ก็งานมันยุ่งนี่ครับ  "  พี่เจสยังจะพูดแย้งผมอีก
" ก็รู้ว่ายุ่ง  พี่ก็นอนพักให้รู้สึกดีก่อนก็ได้นี่ครับ  ถ้าพี่ไม่สบายแบบนี้แล้วฝืนทำไป เกิดผิดพลาดมันไม่แย่ไปใหญ่เหรอไง
ล่ะคร้าบ "
ผมพูดอธิบายอย่างมีเหตุผล
" อืม.....แต่งานนี้ต้องจัดการให้เสร็จคืนนี้น่ะ "  พี่เจสบอกผมต่อ
" เรื่องนั้นเดี๋ยวนาวจัดการเองครับ  แต่ตอนนี้พี่เจสไปนอนพักในห้องก่อนนะคร้าบ...น้า...น้า.."  ผมตอบ  เห็นพี่เจสทำหน้าตาสงสัยว่าผมจะจัดการยังไง
" อืม...งั้นก็ได้   พี่เข้าไปนอนพักก่อน "  พี่เจสบอกผม แล้วยอมเดินให้ผมจูงมือไปที่ห้องพักผ่อนด้านใน พอไปถึงก็  พาพี่เจส
นอนลงที่เตียงนอน
" ดีคร้าบ....พูดง่ายๆแบบนี้นาวรักพี่จังเลยคร้าบ...."  ผมบอกแล้วยิ้มให้พี่เจส เมื่อพี่เจสนอนบนที่นอนเรียบร้อยแล้ว
" นาวมานอนกับพี่ด้วยนะ....พี่ไม่อยากนอนคนเดียว  อยากนอนกอดนาวน่ะ...  "  พี่เจสพูดอ้อนผม
" ตอนนี้ยังนอนไม่ได้ครับ  นาวต้องจัดการเรื่องงานของพี่เจสก่อนอ่ะ  นะคร้าบ....เสร็จแล้วนาวจะมานอนให้พี่เจสกอดครับ  จริงๆคร้าบ..."  ผมพูดเอาใจพี่เจส  ก็อยากให้พี่เค้านอนพักผ่อนมากๆอ่ะครับ  
" ไม่กอดอย่างเดียวได้หรือเปล่าล่ะ "  พี่เจสยังมีใจจะพูดแบบนี้กับผมอีกอ่ะ
" คร้าบ....ยอมหมดทุกเรื่องเลยคร้าบ....พอใจหรือยังอ่ะ...."  ผมยิ้มแล้วตอบรับพี่เจส เอาใจสุดๆอ่ะ
" พอใจแล้ว  แต่มาหอมแก้มพี่ก่อนสิ  พี่จะได้นอนหลับสนิท "  พี่เจสยังไม่วายอ้อนผมอีก
" อื้อ.........."  ผมยิ้ม  แล้วก้มหน้าลงมาหอมแก้ม แล้วแถมจุ๊บปากเบาๆไปทีนึงด้วย
" อื้ม......ดีจัง  "  พี่เจสพึมพำเบาๆยิ้มให้ผมด้วย
" ทีนี้ก็นอนได้แล้วคร้าบ......"  ผมบอก  แล้วดึงผ้าห่มขึ้นมาคลุมตัวพี่เจส
" ครับ........"  พี่เจสตอบ  แล้วค่อยๆหลับตาลง   ผมก็ยืนมองสักครู่ก็ออกไป
พอผมออกมาก็ดูเรื่องเอกสาร  แล้วหยิบโทรศัพท์กดโทรออกไปทันที  รอสายไม่นานมากสักเท่าไหร่คนที่ผมโทรไปหาก็มา
รับสาย
" สวัสดีครับ พี่โจ....... "  ผมพูดทักทายก่อน
" อ้าว มีอะไรล่ะนาว  "  พี่โจถามผมกลับทันที
" ก็นาวอยากรบกวนพี่โจมาที่บริษัทหน่อยน่ะครับ  "  ผมพูด
" ไปที่บริษัทตอนนี้เหรอ  มีอะไรหรือเปล่า  "  พี่โจถามผม
" ก็นาวรบกวนพี่ให้ช่วยมาดูงานที่พี่เจสทำอยู่ให้หน่อยน่ะครับ  คือพี่เจสไม่สบายนอนพักอยู่ที่นี่แหล่ะครับแล้วพี่เค้าดูเป็นห่วงเรื่องงานมาก  แต่นาวเห็นว่าพี่เค้าดูแย่มากเลย  ก็ให้นอนพักน่ะครับ  "  ผมอธิบายให้พี่โจฟัง  ว่าเป็นยังไง
" ไอ้เจสมันป่วยเหรอ....โอเค  งั้นรอพี่เดี๋ยวแล้วกัน  เดี๋ยวพี่เข้าไปดูงานให้  "  พี่โจบอกผม
" ครับ  ขอบคุณครับ....."  ผมบอกขอบคุณ แล้วก็วางสาย
ผมเดินกลับเข้ามาดูพี่เจส เห็นว่าหลับสนิทเลยอ่ะ  เอามือแตะหน้าผาก ก็รู้ว่าพี่เจสมีไข้  แล้วถ้าตื่นคงขับรถกลับบ้านไม่ไหวแน่ๆ  แล้วก็ว่าจะเอายังไงดี  จะกลับบ้านยังไง  ผมเองก็ขับรถได้  แต่มันก็ไม่ค่อยจะคล่อง ไม่เก่งเท่าไหร่  คงขับกลับไม่ได้แน่  แล้วก็นึกไปถึงคนที่จะช่วยผมได้
ตอนที่ 96
" ฮัลโหล เป้ง....."  ตอนนี้อยู่ไหน ว่างหรือยัง มาหานาวที่บริษัทหน่อยสิ  "  ผมพูดออกไปเป็นชุดเลยอ่ะ  
" เดี๋ยวๆ....ช้าๆก็ได้ ฟังไม่ทัน  "  เป้งพูดตอบกลับมา
" แฮะแฮะ.....ขอโทษคร้าบ.....ตอนนี้ว่างป่าวอ่ะ  มาพานาวกับพี่เจสกลับบ้านหน่อยจิ......"  ผมพูดเสียงอ้อนๆทันทีเลย
อ่ะคร้าบ...
" ว่างแล้วครับ  พอดีเสร็จธุระพอดี  แล้วเรากับพี่เจสเป็นอะไรล่ะ   "  เป้งบอกแล้วก็ถามผมทันที....
" ก็พี่เจสไม่สบาย  ตอนนี้หลับอยู่  คงขับรถกลับบ้านไม่ไหวแน่ๆ  "  ผมบอกมัน
" ได้ครับ...รอเดี๋ยวแล้วกันนะ  สักพักคงไปถึง  ต้องบอกแม่ก่อน  "  เป้งพูด
" ตอนนี้อยู่บ้านใช่ป่าว งั้นเป้งนั่งรถแท๊กซี่ออกมาดีกว่า  จะได้ขับรถพี่เจสกลับบ้านด้วย  แล้วพอเป้งจะกลับบ้านก็เอารถ
ของนาว
ขับไป  "  ผมพูดออกความเห็น
"  เออ....ก็ดีเหมือนกัน  งั้นก็ตามนั้นแล้วกันครับ  แค่นี้นะ เดี๋ยวเป้งไปถึง  "  เป้งบอก
" คร้าบ....."  ผมพูดจบก็วางสาย
แล้วต่อจากนั้นผมก็เดินไปเข้าห้องนํ้าเอาผ้าชุบนํ้า แล้วเดินออกมา เช็ดหน้าเช็ดเนื้อตัวของพี่เจสเพื่อลดอุณหภูมิของร่างกายลงหน่อย พี่เจสจะได้สบายตัวด้วย
ไม่นานหลังจากนั้น พี่โจก็มาถึง  เดินเข้ามาดูอาการพี่เจส  แล้วพี่ก็คุยกับผมนิดหน่อย  ถามผมว่าจะกลับยังไง ก็บอกว่าเป้ง
จะมารับกลับบ้าน  พี่โจก็เลยบอกให้พาพี่เจสแวะไปหาหมอที่โรงพยาบาลด้วย  แล้วพี่โจก็ออกไปทำงานแทนพี่เจส
แล้วอีกพักนึง ไอ้เป้งก็มาถึง  ผมก็เลยปลุกพี่เจสให้ตื่นก่อน  แล้วก็เลยช่วยกันพาพี่เจสไปที่รถ  ที่จริงพี่เจสก็เดินเองไหวแหล่ะ  แต่ผมก็กลัวว่าพี่เค้าจะล้มอ่ะครับ  เลยช่วยพยุงออกไปดีกว่า
แล้วก็มาแวะหาหมอที่โรงพยาบาล  ตอนแรกพี่เจสไม่ยอมอ่ะ  บอกว่าไม่เป็นอะไร  แต่ผมเป็นห่วงพี่เค้ามากก็อยากให้พี่เจส
หายเร็วๆ  เห็นพี่เค้าป่วยแล้วรู้สึกไม่ดีเลยอ่ะ  รู้สึกแย่จัง   ให้ผมป่วยเองยังจะดีซะกว่าอีก  
ผมต้องอ้อนแล้วอ้อนอีก  ต้องบอกว่าจะยอมตามใจพี่เจสทุกอย่าง  แต่พี่เจสต้องไปหาหมอน่ะครับ  จนในที่สุดพี่เค้าก็ยอมผม  เล่นเอาผมเหนื่อยเหมือนกัน  ไม่คิดว่าพี่เจสจะไม่อยากมาหาหมอ  แล้วตอนผมเป็นก็มาว่าแต่ผมว่ากลัวหมอ  แต่ที่จริงตัวเอง
ก็กลัวเหมือนกันอ่ะ....คิกคิก.....ขอหัวเราะหน่อยเถอะ......
หลังจากหาหมอเสร็จแล้ว  ก็กลับไปบ้าน  ไอ้เป้งก็ช่วยผมพยุงพี่เจสพาเข้าบ้าน  แล้วเลยไปถึงบนห้องนอนด้วย  เพราะผมคนเดียวคงพาพี่เจสขึ้นไม่ไหวแน่ๆ  
หลังจากพามาเรียบร้อยแล้ว  เป้งก็กลับบ้าน เพราะตอนนั้นก็ดึกมากแล้วด้วย  ผมบอกขอบคุณมัน  ที่มันมาพาผมกับพี่เจสกลับบ้าน ต้องทนง่วงนอนอีก  แต่มันก็ไม่บ่นสักคำ  เห็นแล้วก็รักมันเพิ่มมากกว่าเดิมอีก  ทั้งๆที่ปกติก็รักมันมากๆจนบอกไม่ถูกแล้วอ่ะ
" หอมแก้มเป้งก่อนสิ.....เป้งจะได้กลับบ้านไปนอน  "  เป้งบอกผม เมื่อผมเดินลงมาส่งมันข้างล่าง
" ครับ....."  ผมก็เดินไปใกล้ๆ แล้วก็เขย่งเท้าเอามือโอบจับคอ ให้โน้มลงมา  แล้วก็จุ๊บแก้มมันทั้งสองข้าง  และอีกจุ๊บที่ปลายจมูกด้วย  ขอบคุณมัน  แล้วก็รักมันมากจริงๆ  ทำไมถึงดีกับผมได้ขนาดนี้น้า....
" อืม......รู้สึกดีจัง...."  เป้งพูดเบาๆ
" ขอบคุณคร้าบ...."  ผมพูดแล้วก็ยิ้มกว้างให้เป้ง
" ไม่ต้องมาขอบคุณเป้งหรอก  สำหรับนาว เป้งทำให้ได้ทุกอย่างเลย  แค่นาวทำแบบเมื่อสักครู่ แค่นี้เป้งก็พอใจแล้วล่ะ...."
เป้งบอกผม
" คร้าบ.... "  ผมตอบ
" ไป...นาวไปดูแลพี่เจสได้แล้ว  เดี๋ยวเป้งกลับเลยแล้วกัน  แล้วพรุ่งนี้เป้งจะโทรมาหานาวนะครับ  "  เป้งบอกผม
" คร้าบ  แต่เดี๋ยวเป้งไปถึงบ้านแล้ว  จะตอนไหนกี่โมงก็โทรมาบอกนาวด้วยเหมือนกันนะ  นาวจะคอยรับสายนะก็นาว
เป็นห่วงเป้งอ่ะ  "  ผมบอกเป้ง
" ครับผม  เดี๋ยวเป้งโทรมาบอกคร้าบ....ไปแล้วครับ...."  เป้งพูดแล้วยิ้มให้ด้วย
" คร้าบ ขับรถกลับดีๆน้า  ไม่ต้องเร็วด้วย  "  ผมบอกด้วยความเป็นห่วง
" ครับผม.....จุ๊บ....."  เป้งพูดจบ ก็ก้มหน้ามาจุ๊บปากผมเบาๆทีนึง  แล้วก็หอมแก้มผมทั้งสองข้าง
แล้วเป้งก็เอารถผมออก  ขับกลับไปบ้าน   ผมก็เดินออกไปปิดประตูรั้ว  เสร็จแล้วก็เดินตรวจตราความเรียบร้อยของบ้าน  
ปิดประตูบ้านเสร็จก็เดินขึ้นไปที่ห้อง  
ผมเข้าไปมองดูพี่เจสอีกครั้ง  เช็ดเนื้อเช็ดตัวอีกรอบ  จากนั้นก็เข้าไปอาบนํ้า  ไม่นานมากก็เสร็จ  แล้วก็กลับมาดูแลพี่เจสอีกครั้ง  ผมนั่งมองอยู่ข้างที่นอน  แล้วดึงมือของพี่เจสมากุมเอาไว้  นั่งอยู่แบบนั้นนานเท่าไหร่ก็ไม่รู้แล้วก็เผลอหลับไปทั้งๆแบบนั้นนั่นแหล่ะครับ
มารู้สึกตัวตื่นก็สายมากแล้ว  ผมคงเพลียมากอ่ะ   แล้วนี่ผมขึ้นมานอนบนที่นอนได้ยังไง  แล้วกับอ้อมแขนอุ่นๆอีกล่ะ  แล้วอ้อมกอดอีกล่ะ  หันมาก็ปะทะกับทั้งปากทั้งจมูกของคนตัวโตที่คุ้นเคยอีกล่ะ  ผมนอนคิด ปรับตัวให้ตื่นเต็มที่  ก็นึกขึ้นได้  พี่เจสป่วยอยู่นี่นะ.....
ผมเอามือขึ้นอังหน้าผากของพี่เจสทันที  อืมก็ยังอุ่นๆอยู่  แต่ก็รู้สึกว่าจะดูดีขึ้นมากกว่าเมื่อคืนแล้วล่ะ  ค่อยหายห่วงหน่อย  ผมก็ค่อยๆดึงมือของพี่เจสออกจากตัวผม
" จะรีบลุกออกไปไหนเหรอครับ...."  พี่เจสพูดเบาๆข้างหูของผม  แล้วดึงผมเข้าไปกอดแน่นกว่าเดิมอีก
" ก็จะไปเข้าห้องนํ้า  แล้วจะได้ลงไปทำข้าวต้มมาให้พี่อ่ะคร้าบ "  ผมตอบ
" อืม....อีกเดี๋ยวก็ได้ครับ  พี่ยังไม่หิวเลย  ตอนนี้พี่หิวนาวมากกว่าน่ะ....."  พี่เจสบอกผม  แล้วกดจมูกหอมซอกคอของผม
"  อารายอ่ะ....ยังไม่หายป่วยเลยน้า  ยังจะมาเอ่อ.....หิวนาวอีกเหรอคร้าบ...."  ผมบอก ก็มันจริงนี่นา
" ก็มันอยากนี่คร้าบ  มันมีอารมณ์ขึ้นมาแล้วล่ะครับ  "  พี่เจสบอกผม
" อ่า.......แต่พี่ยังไม่สบายอยู่นะคร้าบ  ยังจะ...อีกเหรอ..."  ผมพูด หาทางหนีอ่ะ
" ก็ดีขึ้นมาแล้ว  พี่ทำไหวนะ  "  พี่เจสพูด
" แฮะแฮะ......พี่เจสนี่....."  ผมพูดไม่ออก   กำลังจะหาคำพูด  แต่พี่เจสก็พูดขึ้นมาต่ออ่ะครับ
" แต่ถ้านาวเป็นห่วงพี่ ก็ทำให้พี่เองก็ได้นี่ครับ...นะ..นะคร้าบ...ทำให้พี่หน่อย...."  พี่เจสบอกผมยิ้มๆ
" เอ่อ......"  ผมพูดไม่ออกไปใหญ่เลยอ่ะ  ได้แต่อํ้าอึ้ง
" นาวไม่สงสารพี่เหรอครับ.....ถ้าไม่สงสารก็ไม่ต้องก็ได้ครับ  พี่ทนปวดเอาเองก็แล้วกัน "  พี่เจสพูด แล้วคลายอ้อมแขนที่กอดผมอยู่ออก  แล้วพลิกตัวจากที่ตะแคงมานอนหงาย
" พี่เจสอ่ะ....โกรธนาวเหรอคร้าบ  แค่นาวเป็นห่วงพี่เองน้า  กลัวพี่จะเหนื่อยอ่ะ  เดี๋ยวไข้กลับมาอีกแล้วจะไม่ดีอ่ะคร้าบ..."  
ผมพลิกตัวมานอนกอดพี่เจส  แล้วก็บอกอธิบายให้พี่เจสฟังถึงเหตุผล
" ไม่เป็นไรครับ..."  พี่เจสพูด  เหมือนไม่สนใจผมอ่ะ
" พี่คร้าบ  อย่าโกรธน้า  เอ่อ นาวทำให้ก็ได้คร้าบ...."  ผมตัดสินใจพูด  ก็ต้องยอมทำแหล่ะคร้าบ  รู้ว่าป่วยแล้วก็จะเอาแต่ใจแบบนี้ทุกทีอ่ะคร้าบ....
" จริงนะ...งั้นทำให้พี่เลย  ตอนนี้นี่แหล่ะคร้าบ...."  พี่เจสได้โอกาสก็พูดทันที
" แฮะแฮะ......คร้าบ....แต่ขอนาวไปล้างหน้าล้างตาก่อนน้า ไม่อยากให้พี่เจสเหม็นนาวอ่ะ......"  ผมบอกพี่เจสอ่ะคร้าบ
" เร็วๆสิ....พี่รอนะ...."  พี่เจสบอกผม  เร่งผมใหญ่เลยอ่ะ  เอ๊ะ....พี่เค้าป่วยอยู่หรือป่าวเนี่ย....แอะ.....
ผมก็เดินเข้าไปในห้องนํ้าทำธุระต่างๆจนเสร็จ  ใช้เวลาไม่นานมากเท่าไหร่คิดในใจขอให้พี่เจสหลับไปเถอะทั้งๆที่ก็รู้ว่า
มันยากอ่ะคร้าบ
แล้วไอ้ที่พี่เจสจะให้ผมเป็นคนทำ มันก็ไม่ค่อยจะคิดอะไรมากมายสักเท่าไหร่  แต่ผมกลัวพี่เค้าจะไม่สบายมากขึ้นกว่าเดิมเท่านั้นเองอ่ะ.....แฮะแฮะ.......
ผมเดินออกมาจากห้องนํ้า  ตรงมาที่เตียงนอน  เห็นพี่เจสจ้องมองผมนิ่ง  ก็เขินๆนิดๆ  ถึงจะอยู่ด้วยกันมานานแล้ว  แต่ถูกจ้องแบบนี้ ก็อดเขินไม่ได้ทุกทีอ่ะคร้าบ....
ตอนที่ 97
" หอมจัง......"  พี่เจสพูด เมื่อดึงผมไปกอดเอาไว้
" อารายอ่ะ  "  ผมพูด อายๆ  เมื่อถูกพี่เจสจับผมให้ขึ้นไปนอนทับบนตัวพี่เค้าอ่ะคร้าบ....
" ก็ไหนบอกจะทำให้พี่ไง "  พี่เจสพูดยํ้าผมอ่ะ
" ก็รู้แล้วคร้าบ.....แฮะแฮะ......"  ผมพูดแก้ตัวนิดนึงอ่ะ
" ก็เริ่มได้เลยครับ  พี่รอนานแล้วนะ "  พี่เจสบอกผม ทำหน้าเจ้าเล่ห์
" คร้าบ....พี่หลับตาก่อนสิคร้าบ..."  ผมต่อรอง
" ทำไมล่ะ  พี่อยากมองเรานี่....."  พี่เจสพูด
" น่า....หลับตาก่อนสิคร้าบ...."  ผมพูดยํ้าอีกครั้ง  
" ก็ได้...."  พี่เจสพูดจบก็หลับตา ผมเห็นดังนั้นก็ก้มหน้าลงไป  เอาปากไปประกบกับปากของพี่เจส
" อืม.....ดีๆครับ..."  พี่เจสพูดเบาๆเมื่อผมถอนปากออกเพื่อหายใจ
" อ๊ะ...........พี่เจส.........อืม...."  ผมต้องร้องออกมาเมื่อพี่เจสกดหัวผมให้ก้มลงมาประกบปากพี่เจสอีกครั้งโดยที่ไม่ทันตั้งหลัก
แล้วต่อจากนั้นผมก็ทำทุกๆอย่างตามที่อารมณ์มันพาไป  โดยที่พี่เจสคอยช่วย  และก็คอยสอนบอกให้ผมได้ทำตามที่พี่เค้าต้องการ ผมก็พยายามเต็มที่แหล่ะคร้าบ  ก็ยังคงอายอยู่นะ แฮะแฮะ....

cokebundit

ขอบคุนมากนะคับ{:sm-03:}

minone

ขอบคุนคับ

pt200

ขอบคุณครับ

sugarxxx

ทำเต็มที่เลยน้องนาว

pearl9845

ขอบคุนมากนะคับ