ลูกแก้วมังกร รามูนจ้าวแห่งสายลม ??? 4

tanya

ถ้าหากว่าซ้ำต้องขออภัยนะครับและขอโทษเจ้าของเรื่องด้วยนะครับเพราะว่าคัดลอกมาอีกที
ความเดิมตอนที่แล้ว

                    “กลับเถอะพยัคฆ์”  ไม่พูดไรอีกมังกรลุกพรวดเดินดุ่มๆออกจากโต๊ะ แต่ละคนเลยต้องรีบขยับตามซึ่งคนที่ก้าวตามติดประธานรูปหล่อไม่ยอมห่างไม่ใช่ใครไอ้หลานตัวโข่งนิสัยเด็กนั่นแหละตอนนี้ยังยิ้มไม่หุบเลย มีแต่พยัคฆ์ที่แอบเปรยคนเดียวเบาๆว่า
                   “งานนี้สงสัยเจ้านายต้องเลี้ยงเด็กโข่งเสียแล้วยิ่งขี้ใจอ่อนซะด้วยเจอลูกอ้อนตาซื่อคงรอดหรอกครับคุณมังกร”
Part  4
มัจจุราชเทพพระกาฬ?
                     “คุณสมรครับ ตารางนัดของท่านประธานเช้านี้ต้องออกไปตรวจสินค้าที่ปากอ่าวกันเลย
หรือครับ?” ลูกแก้วถามเลขาคนเก่ง หลังเห็นตารางนัดของมังกรขึ้นหน้าจอคอมฯบนโต๊ะของเลขาสาวใหญ่
“ใช่ค่ะ!เจ้านายไม่ได้บอกคุณลูกแก้วหรือค่ะ ดิฉันนึกว่าเค้าบอกคุณแล้วซะอีกเห็นไปกลับด้วยกัน” กลับเป็นคุณสมรย้อนถามลูกแก้วซะงั้น
                     “ใช่ครับ แต่ผมเพิ่งมาทำงานเป็นวันที่สอง ยังต้องได้รับคำรับรองจากคุณสมรเสียก่อนว่าผมสามารถทำงานเป็นเลขาให้เจ้านายได้ เค้าถึงจะให้ผมมีส่วนรับรู้ตารางงาน  ถ้าอย่างนั้นผมขอตารางนัดของเจ้านายไว้ดูได้ไหมครับ?” พูดจบ คุณสมรก็ใจดีหยิบเอาสมุดนัดหมายของประธานวิริยะทรัพย์ออกมาส่งให้ลูกแก้ว  
                    “นี่ค่ะ ยังไงแล้วคุณก็ควรรับรู้ไว้ด้วยเพราะมันคืองานหลัก” คุณสมรไม่ลืมกำชับลูกแก้วหลังส่งสมุดนัดให้หนุ่มหล่อร่างใหญ่
                    “ผมขอความกรุณาอีกสักเรื่องสิครับ รบกวนคุณสมรช่วยการันตีให้ผมหน่อยพรุ่งนี้จะได้ไปเริ่มงานกับเจ้านายเลย นะครับ” น้ำเสียงที่พูดมาอ้อนๆมีส่งสายตาคมเข้มพราวระยับให้อีก เล่นเอาสาวใหญ่อย่างคุณสมรถึงกับเขินไปเหมือนกัน ก่อนจะตอบกลับไปว่า
                    “ได้สิค่ะความจริงคุณก็เรียนรู้งานเข้าใจดีแล้วนี่ หัวไวอีกต่างหาก คงเหลือแค่ศึกษาเอกสารโครงการลงทุนต่างๆ ซึ่งคุณต้องอ่านแฟ้มเหล่านี้ให้เข้าใจเสียก่อน ส่วนใหญ่งานที่ออกข้างนอกก็เป็นโครงการพวกนี้ทั้งหมด นอกนั้นก็ไม่น่ามีอะไรอีก ที่เหลือคงต้องดูหน้างานเอาค่อยว่ากันอีกที” เลขาคนเก่งออกปากชมกันซึ่งหน้า ตามสายตาของคุณสมรถือว่าลูกแก้วเรียนรู้งานได้เร็วและทำงานเก่งกว่าคนที่ทำมาเป็นปีเสียด้วยซ้ำ บางคนทำมาตั้งนานยังไม่ค่อยได้เรื่องเลยก็มี
                         “ถ้างั้นผมขอไปศึกษาเอกสารพวกนั้นนะครับ คุณสมรไม่มีอะไรให้ทำแล้วใช่ไหม?” ลูกแก้วบอกกลับไป
                        “อ๋อไม่มีหรอกค่ะ ตกลงคุณเอากุญแจไปเปิดดูอยู่ตรงห้องเล็กทางซ้ายมือในห้องเจ้านายนั่นแหละ แน่ใจว่าอ่านวันเดียวหมดไม่ต้องเร่งก็ได้ค่อยทยอยอ่านไปเรื่อยๆไม่เข้าใจก็โฟนอินมาถามได้นะ”
คุณสมรบอกที่ตั้งของตู้เก็บเอกสารซึ่งอยู่ในห้องทำงานของมังกร  
                        “ขอบคุณครับ ถ้างั้นผมขอตัวก่อนถ้ามีข้อสงสัยจะโฟนมา ถ้าไม่โฟนก็ไม่ต้องแปลกใจ  ผมอาจจดไว้รวบยอดรอถามทีเดียวเลย ส่วนมื้อกลางวันไม่ต้องจัดเผื่อผมนะ กะจะลองไปทานที่แคนทีนเหมือนพนักงานเค้าทานกันดูอยากเปลี่ยนบรรยากาศบ้าง ตั้งแต่มานี่ผมยังไม่ได้สำรวจบริษัทฯเลย เชิญคุณสมรตามสบายนะครับ”  ลูกแก้วบอกกับพี่เลี้ยง
                        “ค่ะตกลงตามนั้น” จากนั้นเจ้าตัวก็ถือกุญแจตู้เก็บเอกสารเดินกลับไปยังห้องทำงานของมังกร ตามคำแนะนำของคุณสมร
                       “พยัคฆ์ผมอยากนั่งเรือไปตรวจสินค้าที่อาดลภัทรรับออร์เดอร์ไว้” จู่ๆมังกรเกิดอยากไปตรวจเรือลำเลียงสินค้าที่จอดเทียบท่าห่างปากอ่าวไปกว่าสองกิโล เพราะเรือใหญ่ไม่สะดวกจอดบริเวณน้ำตื้น ดังนั้นต้องอาศัยเรือเร็วจำพวกสปีดโบ๊ทขับออกไปเทียบอีกที
                        “ครับเดี๋ยวผมสั่งเด็กเตรียมเรือก่อน พร้อมแล้วจะแจ้งนะครับ” พยัคฆ์รับคำสั่งมังกรไปดำเนินการ พอคล้อยหลังการ์ดหน้าหล่อเจ้านายก็ยกกล้องส่องทางไกลขนาดพกพาส่องดูเรือสินค้าซึ่งมีโลโก้ของวิริยะทรัพย์เด่นหลาเห็นชัดเลยล่ะ อาศัยมองจากอาคารชั้นบนสุดที่เจ้าตัวมานั่งตรวจเอกสาร ห้องนี้ใช้เป็นส่วนทำงานของมังกรซึ่งมีทุกแห่งสำหรับธุรกิจในเครือของวิริยะทรัพย์ เพื่อไว้รับรองประธานบริษัทฯ
                          ตอนเช้าออกจากคฤหาสน์มาทำงานตามปกติ พอถึงบริษัทฯก็กำชับหลานร่างยักษ์ให้ไปเรียนรู้งานกับคุณสมรต่อจากเมื่อวาน ถ้าหากเจ้าตัวเข้าใจงานดีแล้ว พรุ่งนี้ก็ตั้งใจจะให้มานั่งทำงานในห้องด้วย
                         หลังจากตรวจเอกสารเล็กน้อย สิบโมงตรงได้เวลาเดินทางมายังปากอ่าวเพื่อตรวจกิจการของท่าเรือที่นี่ สินค้าชุดนี้เป็นสารเคมีต้องห้ามอยู่หลายตัวที่ต้องขอใบอนุญาตส่งออกเฉพาะกิจ โดยดลภัทรอาของมังกรเป็นผู้ดูแลตั้งแต่ต้น นับเป็นมูลค่ากว่าพันล้านทีเดียว ยังไงแล้วมังกรก็ต้องการมาตรวจความเรียบร้อยด้วยตนเองสักครั้ง
                          แอบรู้สึกผิดนิดๆที่ไม่ได้บอกลูกแก้วก่อนออกจากบริษัทฯ ส่วนตัวคิดว่าขืนบอกไปหลานขี้อ้อนคงตื้อขอมาด้วยเป็นแน่ ดูอย่างเมื่อคืนแผลแก้วบาดขี้ปะติ๋วพอกลับถึงบ้าน ยังมีมาอ้อนทำหน้าเศร้าบอกว่าปวดแผล ทำยังกะเจ็บมากมายทั้งที่ไกลหัวใจซะขนาดนั้น เพราะสาเหตุนี้มังกรจึงเลือกที่จะออกมากับทีมการ์ดอย่างเงียบๆแทน
                         พอมาถึงก็รีบตรวจงานเอกสารต่างๆ กระทั่งพักเที่ยงเลยถือโอกาสเชิญผู้จัดการและรองผู้จัดการร่วมโต๊ะทานอาหารร่วมกัน อาศัยพูดคุยแลกเปลี่ยนปัญหาและแนวทางแก้ไขไปด้วย เป็นการมิตติ้งเล็กๆ จุดหมายหลักแค่ต้องการสร้างขวัญกำลังใจให้ลูกน้องเห็นแต่ละคนยิ้มไม่หุบที่ประธานใหญ่ให้เกียรติเชิญ
ร่วมโต๊ะ และแน่นอนขาดไม่ได้ต้องมีพยัคฆ์ด้วย ทุกคนต่างรู้ดีว่านอกจากตำแหน่งหัวหน้าการ์ดส่วนตัวแล้ว พยัคฆ์ยังสนิทกับเจ้านายเหมือนพี่น้องด้วยซ้ำ จึงไม่มีใครกล้าไม่ให้ความยำเกรงบอดี้การ์ดหน้าหล่อคนนี้เลยสักคน
                            หลังจากมื้อเที่ยงก็เข้ามาตรวจเอกสารที่ค้างไว้จนเสร็จ ดูเวลาบ่ายสองโมงเลยตัดสินใจออกไปตรวจสินค้าบนเรือด้วยตนเองสักหน่อย จึงให้พยัคฆ์เตรียมเรือเร็ว คิดไว้ว่าไม่น่าเกินสี่โมงคงกลับไปรับลูกแก้วทันเวลางานเลิกพอดี
                          “เรียบร้อยแล้วครับคุณมังกร” พยัคฆ์กลับเข้ามารายงาน มังกรจึงหันไปพยักหน้าให้เจ้าตัวเดินนำไปกันเลย
                           ขณะนี้มังกรขึ้นมาอยู่บนเรือเร็ว โดยมีพยัคฆ์พร้อมกับบอดี้การ์ดซึ่งครรชิตสารถีขับรถบัดนี้ทำหน้าที่ขับเรือให้ด้วย ยังมีการ์ดอีกสองคนคือสิงขรกับภูธรที่ร่วมทางในครั้งนี้  อีกสองคนคืออานนท์กับคงเทพให้รออยู่บนฝั่ง ดังนั้นจำนวนคนที่ลงเรือเร็วรวมห้าคน  โดยทั้งหมดใส่เสื้อชูชีพสวมแว่นตากันแดดเรียบร้อย เมื่อพร้อมกันแล้วพยัคฆ์ก็ให้ครรชิตออกเรือทันที เป้าหมายคือเรือขนส่งสินค้าลำใหญ่ที่อยู่ห่างจากชายฝั่งไปกว่าสามกิโลโดยยังสามารถมองเห็นอยู่ลิบๆ
                                หลังจากเรือวิ่งออกห่างจากฝั่งเพียงกิโลกว่า เหลือระยะทางไม่ถึงสามกิโลก็จะถึงเรือขนส่งสินค้าแล้วจู่ๆกลับมีเจ็ทสกีลึกลับสามลำโผล่มาอย่างรวดเร็ว ซึ่งแต่ละลำมีคนซ้อนท้ายขับตรงมาทางเรือของมังกรแน่นอน พวกมันหกคนสวมชุดรัดกุมอำพรางหน้าตาด้วยแว่นกันแดด สร้างความไม่ชอบมาพากลให้พยัคฆ์รีบสั่งการ์ดบนเรือด่วนจี๋
                               “ทุกคนเตรียมพร้อม เจ้านายหมอบลงครับ” สิ้นเสียงพยัคฆ์ห่ากระสุนก็กระหน่ำยิงเข้าใส่ตั้งแต่ระยะสองร้อยเมตรเลยก็ว่าได้
                              “เปรี้ยงๆ!” เจ็ทสกีทั้งสามลำขับตามเรือของมังกรโดยเร่งความเร็วเพื่อเข้าใกล้ จนครรชิตต้องเร่งเครื่องหนีโดยไม่ต้องรอฟังคำสั่ง ที่สำคัญปัญหาตอนนี้คือไม่สามารถชะลอความเร็วลงเนื่องจากสภาพการณ์ตอนนี้กำลังเสียเปรียบ ถึงแม้จะช่วยกันยิงสกัดไปแต่ศัตรูไม่ได้เป็นเป้านิ่ง ซ้ำทักษะการขับเจ็ทสกีเข้าขั้นมืออาชีพ มีออกลีลาฉวัดเฉวียนหลบหลีกไปมาเทียบชั้นพวกนักแข่งได้เลยเชียวล่ะ
                              “บรื้น!เปรี้ยงๆ! แย่หน่อยครับ พวกมันเป็นนักฆ่าไม่ใช่คนของฝ่ายโน้นดูฝีมือก็รู้”
เสียงพยัคฆ์ที่ตะโกนแข่งเสียงเรือเสียงปืนซึ่งดังจนหูแทบแตก บอกกับมังกรและทุกคนเพื่อไม่ให้ประมาท
ฝีมือศัตรู โดยขณะนี้แต่ละคนพากันหมอบและยิงสวนไปเป็นระยะ พวกมันเองก็รุกไล่กระชั้นชิดเข้ามาเรื่อยๆ ทำให้ไม่สามารถนำเรือเข้าเทียบยังเรือใหญ่ได้ เพราะจะกลายเป็นเป้านิ่งทันทีหากชะลอความเร็วลง ครรชิตจึงเลือกขับหนีออกทะเลซึ่งพวกมันก็ตามมาอย่างไม่ลดละ กลายเป็นว่าเรือเร็วขนาด 7 คนนั่งซึ่งมีผู้โดยสารอยู่ 5 ชีวิตถูกไล่ล่าโดยเจ็ทสกีที่มีความเร็วสูงสามลำ โดยคนซ้อนลุกขึ้นยืนเล็งปืนกลสั้นสาดกระสุนเข้าใส่เรือของมังกรอย่างต่อเนื่อง แต่ครรชิตก็ยังสามารถรักษาระยะห่างไว้ได้อย่างไม่เพลี่ยงพล้ำ บ่งบอกถึงปฏิภาณและไหวพริบของการ์ดที่อาคมส่งมารับใช้ใกล้ตัวมังกรเพื่อเป็นผู้ช่วยพยัคฆ์ ดูจากทักษะการขับเรือที่ไม่มีผ่อนเครื่องเลยแม้แต่น้อย ตรงกันข้ามกลับเร่งเครื่องเต็มสตรีมทำเอาฟองคลื่นที่กระแทกเข้าใส่แตกกระจาย มองไกลๆเหมือนเหาะอยู่เหนือผิวน้ำเลยด้วยซ้ำ แต่ครรชิตก็ยังควบคุมเรือหลบห่ากระสุนได้อีก
                             “แบบนี้เราจะแย่นะครับ พวกมันเตรียมโอบล้อมต้อนเราแล้วคงกะรอให้น้ำมันหมด หากยังเก็บพวกมันไม่ได้เราเสียเปรียบแน่เพราะมันเตรียมขนาบข้างตีวงเข้ามาทั้งซ้ายขวา อีกอย่างเราไม่สามารถชะลอเครื่องเพื่อเติมน้ำมันด้วยสิปัญหาใหญ่เชียวล่ะ” ครรชิตตะโกนฝ่าเสียงเครื่องยนต์และเสียงปืนให้ได้ยินกันทั่วถึง
                         “เอาไงดีพยัคฆ์?” มังกรขอความเห็นบอดี้การ์ดหน้าหล่อ พยัคฆ์ถึงกับขมวดคิ้วมุ่นใช้ความคิดจนสมองหมุนปล่อยให้การ์ดอีกสองคนช่วยกันยิงสกัดอยู่ท้ายเรือ เพื่อไม่ให้พวกมันกรุยทางเข้าใกล้ได้สะดวกอย่างน้อยก็ติดกระสุนที่ตอบโต้ไปเหมือนกันแหละน่า
                        “เรายิงสู้ขนาดนี้มันยังหลบได้ ฝีมือไม่ธรรมดาด้วยสิคงรู้ความเคลื่อนไหวของเรามาก่อน พวกมันคิดใช้โอกาสนี้เล่นงานเราเหลือวิธีเดียวคงต้องให้ครรชิตหันหัวเรือพุ่งเข้าชนไปเลย ผมกับสิงขรและภูธรจะยิงสู้พวกมันขืนเราหนีให้มันไล่มีแต่จะเสียเปรียบ ส่วนเจ้านายคงต้องหมอบให้ต่ำเข้าไว้ เอาล่ะลุยกับมันสักตั้ง” สิ้นเสียงตะโกนสั่งของพยัคฆ์ทุกคนพร้อมบรรจุกระสุนสำรองลงรังเพลิง รวมทั้งมังกรที่กระชับปืนในมือแน่น แวบหนึ่งพานนึกถึงคนที่ยัดปืนกระบอกนี้ใส่มือ น้ำหนักเบาเหมือนที่เค้าบอกไว้รังเพลิงสามารถบรรจุกระสุนยิงรัวทีเดียวยี่สิบนัดแบบต่อเนื่อง
                         เจ้าตัวจ้องเจ็ทสกีที่มือปืนยืนซ้อนท้ายด้วยแววตาคมนิ่ง สีหน้าไม่ได้ออกอาการหวั่นวิตกเลยแม้แต่น้อย แววตาคมโตของมังกรวาววับจ้องเขม็งต่างไม่มีใครพูดอะไรกันอีก  
                        และแล้วครรชิตก็หันหัวเรือวกกลับพุ่งเข้าใส่เจ็ทสกีพวกมันที่แบ่งออกเป็นสามทาง ทุกคนต่างจ้องเขม็งไปยังเจ็ทสกีทั้งสามลำตาไม่กะพริบ ลมที่ปะทะเข้าหน้าอย่างแรงไม่มีผลเลยแม้แต่น้อย ระยะที่พุ่งเข้าชนกันย่นใกล้ขึ้นเรื่อยๆ โดยแต่ละฝ่ายยังไม่มีใครยิงกระสุนใส่พร่ำเพรื่อเหมือนช่วงแรก คล้ายกับพวกมันเองก็อ่านรู้ว่ามังกรตั้งใจใช้ประโยชน์จากเรือเร็วที่ลำใหญ่กว่าพุ่งเข้าชน  
                        สภาพการณ์ตอนนี้เจ็ทสกีทั้งสามลำไม่ยอมลดความเร็วลงเลยแถมยังฉีกออกเป็นสามทาง โดยลำกลางเป็นตัวเสี่ยงพุ่งเข้าชนปะทะเรือสปีดโบ๊ท ได้ยินแต่เสียงฟองคลื่นที่อัดข้างเรือดังสนั่นบวกเสียงเครื่องยนต์แผดก้องของทั้งสองฝ่าย โดยไม่มีใครสนใจสิ่งรอบข้างต่างพุ่งสมาธิไปยังคู่ต่อสู้ไม่มีวอกแวก เพราะเป็นการวัดแค่เสี้ยววินาทีของความเป็นความตาย
                       “บรื๊น! แปร๊น! เปรี้ยงๆ! โครม! ตูม!” เสียงชนกันดังสนั่นลั่นบริเวณ เสียงปืนที่สาดยิงเข้าใส่
ในระยะห้าสิบเมตร ตัวเรือพุ่งเข้าประสานงากับเจ็ทสกีอย่างแรง ส่งผลให้เรือเร็วทะยานขึ้นกลางอากาศก่อนจะตกกระแทกผิวน้ำเทกระจาดผู้โดยสารทั้งห้าชีวิตลงสู่ท้องทะเลในทันที เดชะบุญไม่มีใครหมดสติหรือได้รับบาดเจ็บ คงเพราะเตรียมเซฟร่างกายกันไว้ก่อนแล้ว
                        ตอนนี้แต่ละคนจึงลอยคอคนละทิศละทาง ส่วนตัวเรือกลับตีลังกาพลิกคว่ำค่อยๆจมลงสู่ก้นทะเล เจ็ทสกีของพวกมันก็สภาพไม่ต่างกัน กำลังจมหายลงท้องน้ำ ฝ่ายมันทั้งคนขับและคนซ้อนพากันสละเรือพุ่งหลบออกไปคนละทางโดยไม่เป็นอันตรายเช่นกัน นั่นเป็นเพราะพวกมันคำนวณไว้แล้วว่าผลลัพธ์ต้องออกมาประมาณนี้ กลายเป็นกลุ่มที่เสียเปรียบและรอมัจจุราชมาเด็ดชีวิตคือมังกรและการ์ดทั้งห้าคน
                         สภาพของมังกรและลูกน้องเหมือนลูกไก่ในกำมือของมันไปแล้ว เพราะตอนนี้พวกมันยังใจเย็นขับเจ็ทสกีสองลำที่เหลือกลับไปรับเพื่อนทั้งสองคนให้ซ้อนสามกันหน้าตาเฉย ไม่ได้รีบร้อนที่จะจัดการกับมังกรและการ์ดประจำตัวเลยด้วยซ้ำ
                      “เจ้านายไม่เป็นไรใช่ไหม?” เสียงพยัคฆ์ตะโกนถาม ก่อนที่คนถูกเรียกจะยกมือให้สัญญาณว่าตนยังโอเคดีอยู่
                       “เจ้านายระวังตัวด้วยนะครับ” พูดจบเสื้อชูชีพของพยัคฆ์ก็หลุดออกจากร่าง เห็นเพียงแต่เสื้อที่ลอยโตงเตงแต่ไร้ร่างเจ้าของเสื้อ นั่นแสดงว่าการ์ดมือหนึ่งดำดิ่งลงสู่ใต้น้ำไปแล้ว ในขณะที่พวกมันเดินหน้าพุ่งตรงมายังมังกรแล้วตอนนี้ ซึ่งระยะห่างของลูกน้องที่จะช่วยมังกรนั้นแต่ละคนอยู่ไกลประมาณกิโลได้  ที่ยังสามารถมองเห็นกันอยู่เพราะไม่มีสิ่งกีดขวาง
                        มังกรยังคงใจเย็นล้วงเอากล้องส่องทางไกลขนาดจิ๋วขึ้นมาส่องดูเพื่อเตรียมรับมือพวกมัน แต่แล้วหัวใจกับพองโตเมื่อภาพที่ปรากฏในกล้องไม่ได้มีเพียงแค่กลุ่มมันเท่านั้น ด้านหลังห่างออกไปไม่ถึงกิโลกับมีวัตถุประหลาดที่โผล่มาอย่างกะทันหัน ซึ่งพวกมันเริ่มไหวตัวแล้วเหมือนกัน
                       มังกรจำได้แม้จะเห็นเพียงชุดดำคลุมผ้าโพกศีรษะปิดหน้าจนมิดชิดโผล่แต่ลูกตาสองข้าง ชายผ้าโพกหัวปลิวไสวไปกับสายลมทะเล  บวกกับท่ายืนค่อมตัวมาข้างหน้าสี่สิบห้าองศา เพื่อให้สามารถทรงตัวบนแผ่นกระดานโต้คลื่นซึ่งน่าจะมีเครื่องยนต์ติดใต้ท้องกระดานเพราะมันแล่นมาด้วยความเร็วสูง แม้จะไม่มีสิ่งใดให้ยึดจับแต่ชายผู้นี้กับสามารถทรงตัวได้อย่างเหลือเชื่อ การคอนโทรลให้กระดานวิ่งอยู่เหนือผิวน้ำเป็นไปอย่างสง่างามจนทำให้คนมองตะลึงตาค้าง ไม่นับการบังคับให้กระดานแผ่นเดียวที่ยืนอยู่วิ่งไปตามทิศทางที่ต้องการอย่างกับเป็นส่วนหนึ่งของอวัยวะร่างกายก็ไม่ปาน
                           “เปรี้ยงๆ!” เสียงปืนยิงเข้าใส่ ซึ่งตอนนี้พวกมันแบ่งกำลังออกโดยให้เจ็ทสกีลำหนึ่งหันหัวไปปะทะกับบุรุษชุดดำที่มาพร้อมกระดานโต้คลื่นติดเครื่องยนต์  โดยอีกลำยังคงพุ่งลิ่วเข้าหามังกรที่ลอยคออยู่
                           มังกรไม่มีเวลาสนใจบุรุษชุดดำอีกต่อไป มือจับปืนพกกระชับมั่นยกขึ้นเหนือผิวน้ำเล็งตรงไปยังเจ็ทสกีที่พุ่งดิ่งเข้ามา พร้อมกับกล้องส่องทางไกลช่วยให้ดึงระยะภาพของพวกมันชัดขึ้น ก่อนจะรัวกระสุนทีเดียวหมดแม็กเข้าใส่ทันที
                          “ปังๆ!” งานนี้ไร้ผล แม้จะรู้ว่าตนไม่สามารถยิงโดนใครเลยอุปสรรคมาจากคลื่นที่ปะทะร่างตลอดจนกระดอนไปมาไม่หยุดนิ่ง แต่ไอ้คนซ้อนท้ายสุดกับกระเด็นตกน้ำเป็นที่เรียบร้อย นั่นเพราะฝีมือของสิงขรที่โผล่จากใต้น้ำห่างไปราวยี่สิบเมตรยิงเข้าใส่มันจังๆ เพิ่งรู้ว่าการ์ดของมังกรแต่ละคนใช้วิธีของพยัคฆ์คือถอดเสื้อชูชีพหลอกพวกมันว่ายังลอยคอกันอยู่แต่ละจุด ความจริงต่างดำดิ่งหลบอยู่ใต้ท้องน้ำเพื่อรอจังหวะเก็บพวกมันทีหลัง นี่คงเป็นแผนสองที่พวกเค้ารู้กันอยู่ก่อนแล้ว อาศัยหัวหน้าคือพยัคฆ์เป็นคนนำ ทุกคนรู้ดีว่านักฆ่าพุ่งเป้าแค่มังกรจึงอาศัยช่องโหว่นี้ทำกันสำเร็จ  โดยแกล้งบาดเจ็บลอยคอไม่ไหวติง ที่แท้มีแต่ชูชีพเปล่าไม่มีร่างคน ถึงกระนั่นก็ไม่สามารถหยุดพวกมันให้พุ่งเข้าหามังกรอยู่ดี เพราะคนที่เหลือยังขับเจ็ทสกีทะยานต่อ และแล้วมังกรก็ถูกยิงเข้าจนได้
                          “เปรี้ยงๆ!” ร่างกระตุกวูบเสียวแปล๊บตรงหัวไหล่ซ้ายกระสุนถากลึกพอสมควร  นั่นเพราะ
โชคช่วยทำให้คลื่นที่ซัดใส่ร่างตลอดเวลาดันตัวไม่หยุดนิ่งอยู่กับที่วิถีกระสุนของพวกมันจึงพลาดเป้าไป ก่อนที่ไอ้คนขับจะโดนพยัคฆ์ซึ่งโผล่ขึ้นจากใต้น้ำขึ้นมายิงแสกหน้ามันไปเต็มๆ และไอ้คนซ้อนที่เหลือซึ่งเป็นคนยิงมังกรก็ถูกครรชิตส่องมันจากใต้น้ำไปเรียบร้อยเช่นกัน  เป็นอันว่าพวกมันทั้งสามคนดับชีวิตจมหายไปกับท้องทะเลด้วยฝีมือการ์ดของมังกร
                           ต้องยอมรับว่าการ์ดของมังกรที่พากันซ่อนตัวอยู่ใต้ผิวน้ำสามารถหลอกตาพวกมันด้วยเสื้อชูชีพเป็นผลสำเร็จ  โดยยอมเสี่ยงใช้มังกรเป็นเป้าล่อให้พวกมันพุ่งความสนใจเข้าจัดการ
                           เหตุการณ์ยังไม่ยุติแค่นั้น แม้ปืนในมือของมังกรจะกระเด็นหายไปกับท้องทะเลแล้วก็ตาม แต่กล้องส่องทางไกลยังคงทำหน้าที่ได้ดีด้วยมือซ้ายเพียงข้างเดียว ทำให้สามารถมองเห็นภาพระยะไกลกว่ากิโลอยู่ขณะนี้  
                          มังกรอดยอมรับไม่ได้ว่าสุดยอดฝีมือตัวจริงคือเค้าคนนี้เอง เพราะนักฆ่าทั้งสามคนที่ตัดสินใจหันหัวเจ็ทสกีหวังสกัดชายชุดดำซึ่งมังกรรู้ว่าคือ‘รามูน’กลับเป็นฝ่ายเพลี่ยงพล้ำอย่างง่ายดายเพียงชั่วพริบตา ทั้งที่พวกมันสาดกระสุนรัวเข้าใส่รามูนไม่ยั้ง แต่เจ้าตัวกลับบังคับกระดานโต้คลื่นติดเครื่องยนต์ความเร็วไม่ธรรมดา ด้วยลีลาท่าร่างพลิ้วไหวหลบหลีกฉวัดเฉวียนอยู่บนคลื่นทะเลอย่างสง่างามปานนักกีฬาโอลิมปิก
                              และฉากอลังการของมัจจุราชเทพพระกาฬ ที่จัดการส่งพวกมันไปเข้าเฝ้ายมบาลก็สำแดง
เดชขึ้น เมื่อรามูนอาศัยแรงดันของคลื่นลอยตัวจากผิวน้ำทะยานสูงกว่าสี่เมตรพลิกตีลังกาโดยที่กระดานยังติดอยู่กับเท้าไม่มีหลุดแถมยังเอามาใช้เป็นโล่กันกระสุนอีกต่างหาก สังเกตุจากประกายไฟซึ่งเกิดจากกระสุนยิงปะทะกระดานที่น่าจะหุ้มด้วยเหล็กพิเศษจนเกิดประกายไฟแลบออกมาให้เห็น ก่อนที่ปืน 11 มม. ในมือมัจจุราชเทพพระกาฬจะยิงสวนในจังหวะม้วนตัวตีลังกาพากระดานโต้คลื่นลอยข้ามเรือเจ็ทสกีของพวกมันด้วยท่าตีลังการาวดรอฟได้อย่างสวยงามจนน่าเหลือเชื่อ
                       “ปัง!..ปัง!..ปัง! อร๊าก!” ภาพที่เห็นผ่านเลนส์ชัดแจ๋ว ระหว่างลอยตัวกลางอากาศตีลังการาวดรอฟนั่น รามูนยิงปืนออกมาสามนัดด้วยความเร็วที่จับภาพไม่ทันด้วยซ้ำว่าดึงปืนพกสั้นออกมาตั้งแต่ตอนไหน
และทั้งสามนัดแม่นยังกับจับวางเจาะกลางกระหม่อมของมันสามคนจนเลือดสาดกระจายสมองสีขาวปลิวว่อนออกมาเหมือนภาพสามมิติยังกะอยู่ตรงหน้าของมังกรด้วยซ้ำ  ถึงกลับสัมผัสได้กระทั่งกลิ่นคาวเลือดติดปลายจมูกกันเลย ก่อนที่ศพพวกมันจะร่วงลงทะเลไม่เหลือซากตามพวกก่อนหน้าไปติดๆ  
                         จังหวะที่สายตาเบิ่งกว้างอึ้งค้างอยู่นั่น มังกรลดกล้องออกจากลูกตาแทบไม่ทัน เมื่อเผลอสบเข้ากับแววตาคมดุที่จ้องเขม็งมองมาจนรู้สึกได้ถึงความน่ากลัวของดวงตาคมดุยังกับเจ้าของลูกตาอยู่แค่ปลายจมูกห่างไม่ถึงคืบประมาณนั่นทำให้รู้ว่ามังกรกำลังจ้องเจ้าตัวอยู่ เลยต้องรีบลดกล้องหลบให้ไว ในขณะที่เริ่มปวดแผลตรงหัวไหล่ขึ้นมาแล้วเหมือนกัน เพิ่งนึกขึ้นได้กลิ่นคาวเลือดที่ติดปลายจมูกเมื่อกี้ ที่แท้มาจากแผลโดนยิงตรงไหล่ขวาของตัวเองต่างหาก หาใช่รู้สึกจากภาพที่เห็นเกือบกิโลเลยสักนิด
                    เหลียวมองรอบๆการ์ดแต่ละคนกำลังว่ายน้ำตรงเข้าหาตนเป็นจุดเดียวดีที่ไม่มีใครได้รับบาดเจ็บ ถึงแม้ความจริงตัวเองจะโดนยิงถากหัวไหล่เจ็บเอาเรื่อง แต่ก็ยังดีที่รอดชีวิตมาได้
                   พอถึงตอนนี้กล้ามเนื้อผ่อนคลายจากภาวะตึงเครียดก่อนหน้า  บวกกับอาการปวดบาดแผลตรงหัวไหล่ซึ่งเลือดยังไหลไม่หยุด จนใบหน้าขาวใสกลายเป็นซีดไปแล้ว มังกรเลยตัดสินใจแหงนหน้าลอยคอหลับตานิ่งเพื่อลดความเจ็บทั้งที่หัวคิ้วขมวดมุ่น สุดท้ายกลับสะดุ้งโหย่งลืมตาขึ้นทันทีทันใด เมื่อร่างกายถูกกระชากขึ้นจากผิวน้ำ
                   “โอ๊ะ!” หลุดปากสบถออกมาเพราะเจ็บแผลตรงหัวไหล่จนเผลอกัดกรามกรอด  ต้องหุบปากสนิทเมื่อรู้ว่าใครเป็นคนดึงร่างตัวเอง เหลือบมองช่วงแขนแข็งแรงที่สอดใต้รักแร้ลากเอาตนขึ้นมาพาดขวางบนเรือเจ็ทสกีอย่างกับมังกรเป็นกระสอบอะไรสักอย่าง คงไม่ต้องสงสัยว่าใครกล้าทำเช่นนี้ถ้าไม่ใช่ชายชุดดำนามว่า ‘รามูน’  
                   มาตั้งแต่ตอนไหนมังกรไม่รู้ตัวสักนิดอย่างน้อยน่าจะได้ยินเสียงเครื่องยนต์ของเจ็ทสกี  คงเพราะมังกรไม่รู้ว่าตนเพลียจากการเสียเลือดไม่น้อยที่คิดว่าแค่ปิดตาลงพัก แท้จริงสติจมดิ่งหลับไปแล้วด้วยซ้ำ จึงไม่ได้ยินเสียงเครื่องยนต์เลยต่างหาก  
                   “หึ!” เสียงสบถในคออย่างไม่สบอารมณ์ของรามูน ทำให้มังกรหุบปากนิ่งไม่มีคำพูดใดๆ หลุดออกจากปากสีซีดแม้แต่คำเดียว ดันเผลอจ้องหน้าที่มีผ้าสีดำโพกตั้งแต่ศีรษะปิดมิดชิด ลืมตัวสบเข้ากับตาคมเข้มซึ่งวาวดุจ้องเขม็งใส่ตามังกร จนคนถูกจ้องหนาวไปถึงไขสันหลังเลย สายตาคมที่แผ่รังสีอัมหิตอยู่ขณะนี้สามารถฆ่าคนได้เพียงชั่วพริบตาเลยเชียวล่ะ  
                     ส่วนคนชุดดำร่างใหญ่ที่ลากมังกรขึ้นมาพาดเทินอยู่บนเจ็ทสกี ก็ไม่พูดสักคำเช่นกัน นอกจากถือวิสาสะดึงชายเสื้อทำงานของมังกรออกจากเอวกางเกงโดยไม่ขออนุญาตเจ้าของด้วยซ้ำ แล้วฉีกกระชากขาดออกเป็นชิ้นยาว ก่อนจะเอามาพันรอบบาดแผลตรงหัวไหล่เพื่อห้ามเลือดให้ ทุกการกระทำแม้จะไม่ได้รุนแรงมากนักแต่ก็ไม่ทะนุถนอมเล่นเอามังกรเม้มปากกัดฟันทนเจ็บไว้แน่น  ไม่กล้าแม้แต่จะร้องออกมาซักเอ๊ะ ทั้งที่เจ็บจนเหงื่อซึมขมับ คนปกติคงน้ำตาเล็ดไปแล้วยิ่งมาเจอความเค็มของน้ำทะเลเข้าไปด้วย  ไม่ชักกระแด่วๆ
ก็อึดเหลือทน เหมือนมังกรตอนนี้  แม้จะหน้าซีดเม้มปากแน่นแต่เจ้าตัวก็ไม่ยอมร้องสักคำ
                      “เจ้านายเป็นอย่างไรบ้าง?”  พยัคฆ์ที่ว่ายมาถึงก่อนใครเพื่อนเกาะขอบเจ็ทสกีเงยหน้าถามมังกรทันที  ก่อนพวกที่เหลือจะตามมาติดๆ
                      “......” เงียบสนิท นอกจากจะไม่ได้คำตอบจากปากของมังกรที่สะกดกลั้นความเจ็บอยู่ ยังได้รับสายตาดุจากคนรัดผ้ากระทั่งพยัคฆ์เองยังไม่กล้าเอ่ยอะไรออกมาอีกเลย คงเพราะรังสีอัมหิตและพลังการทำลายล้างที่แผ่จากร่างคนตรงหน้า เชื่อว่าทุกคนสัมผัสได้โดยไม่ต้องพูดด้วยซ้ำ แค่ตาคมดุตวัดมองเท่านั้นทำเอาขนลุกไปเลย  
                       ยังนึกขอบใจที่ชายผู้นี้ไม่ได้ประสงค์ร้ายต่อเจ้านาย เพียงแค่นั้นก็ถือว่าโชคช่วยมากแล้ว จึงไม่มีใครคิดจะเสี่ยงทำให้บุรุษร่างกำยำสูงใหญ่นัยน์ตาคมดุโมโหเป็นอันขาด เชื่อว่าต่างได้ประจักษ์ฝีมือของคนตรงหน้าเห็นมากับตากันแล้วทุกคน
                     “รีบพาไปทำแผลซะ” เสียงห้วนเข้มเชิงออกคำสั่ง พูดจบเจ้าตัวกระโดนลงไปยืนบนกระดาน
โต้คลื่น เพิ่งสังเกตว่าผูกเชือกติดกับท้ายเรือเจ็ทสกีเอาไว้  แสดงว่าเจ้าตัวขับเจ็ทมาโดยลากไอ้กระดานไฮเทคนี้มาด้วยพยัคฆ์ไม่รอให้บอกซ้ำ ปีนขึ้นไปนั่งประจำตำแหน่งคนขับ พร้อมพูดกับมังกรขึ้นว่า
                      “เจ้านายลุกขึ้นนั่งซ้อนท้ายผมไหวไหม?”  มังกรไม่ตอบ พยายามยันตัวขึ้นเพื่อจะพลิกจากท่าพาดขวางลุกมานั่งคล่อมซ้อนท้ายพยัคฆ์ แต่เพราะความลื่นจากน้ำทะเลที่เปียกเบาะเจ็ทสกีทำให้ไถลกลับลงไปแอ่งแม่งในท่าเดิมอีก จนกระเทือนบาดแผลเผลอซู๊ดปากออกมาจนได้
                     “อูย!” หลายคนเตรียมขยับจะเข้าไปช่วยเจ้านาย ทั้งที่ยังลอยคอกันอยู่ในทะเล แม้แต่พยัคฆ์ที่หันหลังมาหวังจะพยุงมังกร กลับช้ากว่าท่าร่างที่พลิ้วทีเดียวไปยืนคล่อมมังกรเป็นที่เรียบร้อย พร้อมกับอ้อมแขนแข็งแรงรวบกอดอุ้มเอาร่างสมส่วนที่นอนคว่ำขึ้นมาพิงออกหนา จนมังกรสัมผัสได้ถึงแผ่นหลังตนชิดอยู่กับอกล่ำและหน้าท้องแกร่งของคนอุ้ม หยุดชะงักนิ่งไม่กล้าขยับสักนิด  เหมือนมีพลังบางอย่างทำให้ไม่สามารถต่อต้านคนๆนี้ได้ ก่อนจะถูกยกให้นั่งคล่อมซ้อนท้ายของพยัคฆ์ ทุกการกระทำมังกรอดแปลกใจไม่ได้ว่าทำไมคนชุดดำที่ไม่สามารถมองเห็นหน้าที่แท้จริงถึงแข็งแรงยกร่างตนยังกับยกตุ๊กตาหมีสักตัวประมาณนั้น ทั้งที่ความจริงมังกรไม่ใช่ชายร่างเล็กบอบบาง  ออกจะสมส่วนแข็งแรงด้วยซ้ำ  
                     แล้วใบหน้าที่ซีดเผือดก็ให้ร้อนวูบขึ้นมา ในจังหวะที่ฝ่ามือใหญ่ถอนออกจากรักแร้ของมังกรดันสัมผัสเข้ากับหน้าท้องเนียนขาวที่แน่นไปด้วยกล้ามสวยเต็มๆ ถึงจะเพียงวูบเดียวแต่ความร้อนจากฝ่ามือกับทำเอามังกรเหมือนถูกไฟนาบผิวเข้าให้  ถึงได้รู้ว่าบริเวณหน้าท้องตัวเองที่เสื้อถูกฉีกออกไปนั่น เผยหน้าท้องขาวจั๊วเกือบถึงลิ้นปี่ คิดในหัวยังไม่ทันไรเสื้อชูชีพซึ่งลอยมาจากไหนไม่ทราบก็โป๊ะลงบนหน้ามังกรเต็มๆอย่างแม่น  ท่ามกลางสายตาของการ์ดทั้งห้าคนที่ได้แต่อุทานเสียงขรม แต่ไม่มีใครกล้าขยับแม้แต่พยัคฆ์เองถึงแม้จะรู้สึกไม่พอใจต่อการกระทำของคนโยนสักนิดก็เถอะได้แต่เม้มปากนิ่งเพราะรู้ว่าตนไม่ใช่คู่มือคนๆนี้ ก่อนมังกรจะเป็นคนดึงเอาเสื้อชูชีพที่ปกหน้าออกด้วยตัวเองโดยใช้มือข้างที่ใช้งานได้นั่นแหละ
                      บรรยากาศอึดอัดมาคุยตลอด แต่ก็ไม่มีใครกล้าออกท่าทาง  เหมือนมีบางอย่างกดดันทุกคนเอาไว้  อาศัยการนิ่งเป็นทางออก  ปล่อยให้เจ้านายจัดการเอง
                    “ปิดท้องซะ!” สั่งเสียงเข้ม  มังกรเองยังอดหงุดหงิดไม่ได้ที่ตนถูกคนตรงหน้าทำเหมือนเด็ก
ต่อหน้าลูกน้องด้วยสิกำลังจะอ้าปากปฏิเสธเพราะไม่ใช่เรื่องสำคัญที่ต้องเอาอะไรมาปิด ตนก็ผู้ชายไม่ใช่ผู้หญิงแต่ก็ต้องหุบปากลงยังไม่ทันได้พูด เมื่อคำสั่งแกมขู่ตามมาเหมือนประกาศิต
                       “อย่าให้ผมต้องไปปิดให้” ถึงลูกน้องแต่ละคนจะรู้ว่าบุรุษผู้มีรังสีอัมหิตตรงหน้ากำลังข่มขู่เจ้านายตนก็เถอะ กลับไม่มีใครกล้าออกโรงปกป้อง เพราะสัมผัสได้ว่าคนผู้นี้ตึงมือเกินที่จะอวดเป็นพระเอก กระทั่งมังกรเองยังไม่กล้าแย้งสักคำ พวกตนจึงได้แต่นิ่งปล่อยให้เจ้านายจัดการมังกรเลือกที่จะทำตามคือยอมเอาเสื้อ
ชูชีพมาปิดท้องไว้ แล้วพูดขึ้นว่า
                        “ทำไมต้องปิดหน้า ลูกชายคุณเค้ามาอยู่กับผม ช่วยพาพี่หงส์มาพบเค้าหน่อย” มังกรพูดด้วยน้ำเสียงเรียบนิ่งพร้อมกับสบตาคมดุโดยไม่คิดหลบอีก  ความจริงตนคิดถึงหงส์ฟ้ามาก
                      “ฝากดูเค้าด้วย” พูดจบกระดานโต้คลื่นก็ติดเครื่องยนต์พร้อมกับทะยานออกไปทันทีโดยไม่รอให้มังกรหรือใครๆได้ทันพูดไรต่อ ไปมาอย่างไม่มีวี่แวว แต่ที่แน่ๆนักฆ่าเทพพระกาฬหรือรามูนคนนี้คอยวนเวียนคุ้มครองมังกรไม่งั้นคงไม่โผล่มาช่วยได้ทันในช่วงวิกฤต ยิ่งเป็นแบบนี้มังกรเองยิ่งต้องการไขปมปริศนา ซึ่งงงกับการกระทำของพี่เขย แต่ก็ต้องเก็บไว้ในใจเพราะไม่สามารถคุยอะไรในตอนนี้  
                          พยัคฆ์ขับเจ็ทสกีพามังกรกลับเข้าฝั่งเพื่อไปรักษาอาการบาดเจ็บ ส่วนการ์ดที่เหลือรอเรือเร็ว
ซึ่งอานนท์กับคงเทพขับมารับพวกเค้ากลับเข้าฝั่งเช่นกัน สินค้าบนเรือที่ตั้งใจจะขึ้นไปตรวจเป็นอันต้องพับเก็บ
ไว้ก่อน  ยังไงคงต้องรอสองสามวันเพราะเรือส่งสินค้ายังไม่ออกจากท่าจนกว่าจะทำเรื่องขนถ่ายกันเสร็จ ไว้ค่อยมาตรวจทีหลังก็ได้นั่นคือความคิดของมังกรที่ยังไม่ละความตั้งใจแต่แรก
                          สุดท้ายแล้วแม้จะได้พบกับรามูนอีกครั้งแต่เหมือนพี่เขยของตนสร้างกำแพงและมีพลังบางอย่างทำให้ไม่สามารถจับเข่าพูดคุยเหมือนคนทั่วไปคงต้องรออีกสักระยะ คิดว่ายังไงครั้งหน้าก็ต้องได้เจออีกแน่?

dung

ขอบคุณครับผม

Klong

ขอบคุนครับ

peemakung

ขอบคุณครับ

kamaji

ขอบคุนคราบ

cawee

ขอบคุนคราฟ

tarsii

ขอบคุณมากนะ

sugaritc

ขอบคุณครับ

tony11

ขอบคุณคับ

auto101

ขอบคุณครับ

4_NAY

จะมีใจกับพ่อซะมั้ง

Soyu

ขอบคุณนะครับ

manuswin

ขอบคุณครับ