โสด UID23297
ลงทะเบียน2011-7-29
ออนไลน์2483 ชั่วโมง
วันเกิด1967 ปี 11 เดือน 1 วัน
อายุพิจิก
ที่อยู่ปัจจุบันไทย ตราด
โสด
ศาสตราจารย์เอื้ออาทร
อาจารย์พิเศษ
|
ถ้าหากว่าซ้ำต้องขออภัยนะครับและขอโทษเจ้าของเรื่องด้วยนะครับเพราะว่าคัดลอกมาอีกที
) G7 u' C3 r4 b4 Bความเดิมตอนที่แล้ว
. m; o2 R% U' E& B( a* r% l( Q/ ^/ p
$ I) ], x$ _) _+ ?( sเราไม่ได้เป็นแฟนกันนะครับ เราเป็นเพื่อนกันเหมือนปกติไปเล่นบอลด้วยกัน ไปไหนมาไหนด้วยกัน เวลามันเงี่ยนผมก็ช่วยมันตามเคยแต่ผมก็ยังไม่ให้มันเปิดด้านหลังผม เราก็ยังอมกันอยู่ ไม่เคยจูบ หอมแก้มหรือทำอะไรใดๆ นอกจาก ผมอม k ของมันอย่างเดียว ผมไม่อึดอัดนะครับ ผมรู้สึกดีเลยที่เดียวที่มีเพื่อนหล่อๆ เข้มๆน่ารักๆแบบนี้แล้วยังอม kได้อีก
. V: ^+ g: B4 @! B9 h, a2 L4 ?เรื่องคืนนั้น
) C {" z9 B8 u7 G: `+ ]% H‘นาย...เปรียบเสมือนกับกลางวันที่ไม่เคยได้มีโอกาสพบเจอกลางคืนอย่างฉัน…’
, N9 }: R9 ]) B) G5 |# b, R๐๑.๐๐ น.8 K% H3 t R) X+ Y/ H" \
“เฮือก!” ผมตกใจพร้อมสะดุ้งตื่นขึ้นมาจากความฝัน ฝันร้ายอันหน้ากลัว ผมฝันเรื่องนี้มาหลายครั้งแล้วว่ามีคนคนหนึ่งพยายามวิ่งไล่ตามผมมาเรื่อยๆ โดยที่ในมือถือมีดอันแหลมคม แต่โบราณบอกเอาไว้ว่า ฝันร้ายจะกลายเป็นดี ผมก็หวังว่าจะเป็นเช่นนั้นจริงๆ
`% j4 D3 C( N5 fผมนั่งพักเหนื่อยสักครู่ คอแห้งมากเม็ดเหงื่อผุดขึ้นมาทั้งตัว จึงลุกเดินไปยังห้องน้ำแล้วล้างหน้าล้างตา พร้อมกับเดินลงไปข้างล่างเพื่อดื่มน้ำ จากนั้นผมก็นั่งลงบนโต๊ะเขียนหนังสือพร้อมกับเปิดหน้าต่างให้ลมพัดเข้ามาข้างใน ผมไม่อยากเปิดแอร์ให้เปลื้องเงินหรอก$ d/ {( [! Z& A
พระจันทร์วันนี้ช่างสวย มีกลุ่มดาวต่างๆ รายล้อมเต็มไปทั่วทั้งท้องฟ้ายามค่ำคืน แสงไฟบนท้องถนนเปิดส่องแสงสว่างเรียงรายไปตามถนนสายในหมู่บ้านที่ทอดยาวไปเรื่อยๆบ้านของผมอยู่ติดกับถนนเป็นบ้านสองชั้น หลังไม่ใหญ่โตอะไรมาก วันไหนที่ผมฝันร้าย ก็จะมานั่งมองพระจันทร์อย่างนี้แหละ ส่วนตอนนี้ผมก็เริ่มง่วงแล้ว เพราะไม่รู้จะทำอะไร และนี้ก็เป็นเวลาหลับนอนซะด้วย จะให้ทำกิจกรรมอะไรก็ใช่เรื่อง ผมขอตัวไปนอนก่อนล่ะกัน...
3 }2 V7 w* k) u" r i๐๖.๐๐ น.( Q* b! R3 t' u) J: q; _
ผมตื่นขึ้นมาล้างหน้า อาบน้ำทำความสะอาดร่างกาย จากนั้นผมก็แต่งตัว แล้วลงมาข้างล่างไปยังห้องครัวเพื่อทำอาหารเช้ากินเอง ก็เพราะว่าผมอยู่บ้านคนเดียวน่ะสิ ส่วนครอบครัวของผมน่ะเหรอ พากันย้ายสำมะโนครัวไปอยู่ที่ฝรั่งเศสเมื่อ 2 ปีที่แล้ว ผมอยากเรียนต่อม.๖ ที่ไทยให้มันจบๆ ไป แล้วค่อยย้ายตามไปเรียนต่อมหา’ลัยที่ฝรั่งเศส...; L! K/ p4 w& `7 S
๐๗.๐๐ น.5 k7 A1 [$ v! A$ l- n
ได้เวลาที่ผมจะต้องไปเรียนแล้ว ผมยืนรอรถประจำทางหน้าทางเข้าของหมู่บ้านผมไม่อยากขับรถส่วนตัวไปรู้สึกว่ามันดูเว่อร์เกินไปนะ ผมเลือกที่จะประหยัดดีกว่า สักพักรถก็มาถึงแล้วคนบนรถก็เยอะพอสมควรเลยทีเดียว- _* p# v7 i% L( k0 y6 ~6 q- D6 p; x+ W
เวลาผ่านไปครึ่งชั่วโมงรถก็เดินทางมาถึงโรงเรียนของผม เป็นโรงเรียนเอกชนขนาดใหญ่และหรูหราดูดีพอสมควร ผมรู้สึกว่าทำไมวันนี้ผู้คนไปโรงเรียนดูพลุกพล่านเป็นพิเศษ ผมเดินลงจากรถแล้วก็เดินเข้าไปในโรงเรียน- u& h. y/ z: a3 V3 ?
“อ๊ะ” ผมอุทานออกมาเนื่องจากมีกลุ่มของเด็กสาวประมาณ ม.๕ แย่งกันวิ่งเข้ามา แล้วต่างพากันยืนดอกกุหลาบ ตุ๊กตา และขนมต่างๆ เยอะแยะเลย และอีกก็อีกหลายๆ คนที่เอาของมาให้ ผมนึกออกแล้วว่าวันนี้เป็นวันวาเลนไทน์นี่เอง ส่วนตัวผมยังไม่มีแฟนหรอกนะโสดสนิทเลย อยู่คนเดียวอย่างนี้ก็สบายดีนะ แต่มันก็เหงามากๆ เลยเหมือนกัน แต่ก็ดีที่มีพวกเพื่อนๆ ไว้แก้เซ็ง คิดดังนั้นผมเดินไปหาพวกมันดีกว่า ด้านหน้าของโรงเรียนคนเยอะเหลือเกินผมจะเป็นลม
! P! G+ C& Y4 q2 W# N: cนั่นไงพวกเพื่อนๆ ของผมพวกมันนั่งอยู่ตรงโต๊ะหินอ่อนข้างๆ อาคารเรียน บนโต๊ะมีของขวัญ ดอกไม้ อะไรอีกเยอะแยะเลย ป็อปปูล่าร์กันจริงๆ
- t$ S R7 b7 w% E* a* U7 T“เฮ้! ว่าไงวะเพื่อนเลิฟโดนจัดหนักหรือเปล่า ฮ่าๆ” พุฒ หนุ่มหล่อขี้เล่น ทะเล้น ขี้หลี (ผมหล่อกว่ามันเยอะมากครับ) ทักผมก่อน0 ?2 e: \' h! M
“จัดหนักอะไรวะพุฒ” ผมถามมันอย่างงงๆ อะไรกันว่ะ
2 K2 U6 A, | Y/ w8 U“ดูไอ้ไทม์ดิว่ะ มันโดนรุมหอมแก้มรอยลิปสติกเต็มเสื้อเต็มหน้าเลยนะ” พุฒคล้ายความสงสัยแก่ผม6 y7 Z" \5 E- e6 S# I
“โห! ของขวัญ ดอกไม้ ตุ๊กตาได้มาเพียบเลยอ่ะแบ่งๆ เพื่อนบาง” น้ำชาสาวน่ารักพูดขึ้น' U6 x. {5 c5 V5 N- j1 Q
“แหมๆ คุณเพื่อนครับ แล้วอะไรที่กองอยู่บนโต๊ะล่ะน่ะ ไหนจะของที่กองอยู่กับพื้นอีกจะเอาไปถมที่เพิ่มเหรอครับ” ผมค้อนใส่พวกนี้( K2 n' H1 A2 H: a% a4 e( s8 b
“นี่ก็ใกล้เวลาเข้าแถวแล้วนะไปกันเถอะ” เสียงของใบหม่อน สาวน้อยเด็กเรียนดังขึ้นมา
$ k. n; y# A3 e0 b `- E& m+ Q8 g( T“ใบหม่อน! เธอจะตรงเวลาไปถึงไหนกันฮะ” ไทม์หนุ่มหล่อเข้มแขวะใบหม่อน
1 }4 A, P& v4 c0 O. e$ g“งั้นเอาเป็นว่าเราไปกันเลยดีกว่านะ ฉันอยากเอาของไปเก็บแล้วเริ่มรำคาญแล้วนะเนี่ย” ผมบอกทุกคนพร้อมตัดบทจะได้จบการสนทนานี้ซะ# q2 t( T& T/ D% v0 n
๑๐.๐๐ น.
& Q6 ]0 \3 E' \( g, E. Lวิชาพละศึกษา (๒ ชั่วโมง)
: R8 J4 F- S, S' w5 d3 Tคาบนี้ว่างเพราะปิดคอร์สไปตั้งแต่สัปดาห์ที่แล้ว และวันนี้อาจารย์ก็ไม่ได้มาสอนห้องผม ผมจึงปิ๊งไอเดียโดยการให้เพื่อนๆ รวบรวมลูกโป่งจากงานวันวาเลนไทน์นี้แล้วนำมาใส่น้ำและแป้ง และจากนั้นก็ให้เพื่อนๆ ในห้องจับคู่กันแบบชายหญิง และให้แต่ละคู่พากันประคองลูกโป่งวิ่งแข่งกัน โดยมีอุปสรรค คือ มีเพื่อนๆ กลุ่มหนึ่งคอยขัดขวางไม่ให้ไปถึงเส้นชัยได้ง่ายๆ ถ้าคู่ไหนไปถึงเส้นชัยได้ ก็จะได้รับ ตุ๊กตา ช็อกโกแลต เป็นรางวัล
3 u5 }# W- {. K“เอาล่ะทุกคนพร้อมหรือยัง!!!” ผมถามเพื่อนผู้ร่วมสนุกทั้งหมดห้าคู่พร้อมยกมือขึ้น ทุกคนดูพร้อมและครึกครื้นกันมากเลย
) J, r( H) r! E+ V A“พร้อมแล้ว!” รวมพลังกันตอบ
& I0 ?7 {! M- d; _* r% O“เริ่มได้!” ผมพูดพร้อมกับเอามือลงอย่างรวดเร็ว
5 [* [/ _. n7 Sทุกคู่ต่างพากันวิ่งไปหยิบลูกโป่งแล้วพากันวิ่งประครองกันอย่างเอาเป็นเอาตาย บางคู่ก็พยายามหลบกันอย่างเต็มที่ จนทำลูกโป่งหล่นแตกกระจายจนน้ำกระเด็น บางคู่ก็วิ่งขาพันกันพากันสะดุดล้มใส่ลูกโป่งจนมันแตกเลอะหน้าเลอะเสื้อผ้ากันให้วุ่น ส่วนกองเชียร์ก็พากันหัวเราะเฮฮาและเชียร์แต่ละคู่กันอย่างสนุกสนาน 0 ]( m( R1 D3 A* B3 A
๑๒.๐๐ น.
4 p/ E7 G8 o$ F0 o& P( }นี่ก็เที่ยงแล้วได้เวลาที่พวกเราต้องพักกินข้าว ผมหิวมากๆ เลย โอย...อยากกินมัสมั่นจังเลย เป็นอาหารที่ผมชอบที่สุด ผมและเพื่อนๆ แวะเอาของมาเก็บที่ล็อกเกอร์ของตัวเองก่อน
3 E9 f- l+ W5 Wพรึ่บ!% U$ H4 t }- V& x
พอเปิดล็อกเกอร์ออกมา จดหมายพร้อมกับดอกกุหลาบดอกเล็กแห้งๆ หนึ่งดอก ของใครก็ไม่รู้ตกลงมา สงสัยจะสอดไว้ตรงช่องด้านบน ผมก็ไม่ทันได้สังเกตซะด้วย ลองเปิดจดหมายอ่านดูดีกว่า
. \6 l) h; R4 V‘เดย์...ฉันชอบนาย ฉันรักนายมาก ฉันอยากมีเวลาอยู่กับนายบ้าง ขอเพียงแค่วันเดียวเท่านั้น ให้ฉันได้มีความสุขอยู่กับนาย ขอร้องนะ ถ้านายตกลง ฉันขอให้นายไปรอฉันที่...’
' }. M4 H$ u2 M5 h& K“...” ผมไม่รู้จะพูดอะไร ผมรู้สึกชินกับการถูกบอกรักอย่างนี้แล้ว วาเลนไทน์ของทุกปีก็เป็นอย่างนี้แหละ จดหมายบอกรัก ของขวัญ ดอกไม้ ตุ๊กตาและอีกมากมาย แต่ผมรู้สึกว่าคนคนนี้จะจริงจังกับผมมากๆ เลย สงสัยจะรักผมมากถึงได้ต้องการขนาดนี้% H0 ~" P1 h# e; V
“เดย์ ไปกินข้าวกันเถอะ ยืนทำอะไรอยู่วะ” ไทม์เรียกผม สงสัยคงเห็นผมยืนอยู่นานสองนาน8 m4 N k7 Q7 U6 v7 u: T# r
“เออๆ” ผมตอบรับและเก็บของใส่ล็อกเกอร์ แล้วเดินไปกินข้าว ลืมไปเลยว่าตัวเองหิวข้าวมาก3 i, |* u( |" m, h5 ~% t
๑๔.๐๐ น.
8 C9 C' t3 S8 r: C, P# Lผมว่างทั้งคาบบ่าย พวกเพื่อนๆ มันชวนกันไปว่ายน้ำและดูหนังสามมิติกันที่บ้านของพุฒ แต่ผมไม่ไปหรอกรู้สึกเหนื่อยๆ และขี้เกียจ เลยบอกพวกมันว่าจะกลับบ้านเลยดีกว่า ผมจึงแวะไปเก็บของที่ล็อกเกอร์แต่ไม่ลืมที่หยิบซองจดหมายกับกุหลาบมาด้วย ก่อนจะออกไปรอขึ้นรถประจำทางกลับบ้าน: |/ E/ c% d5 G
๑๕.๐๐ น.1 s5 ^5 R! N+ B! Z0 b
ผมกลับถึงบ้าน รีบตรงขึ้นมายังห้องนอน พอเปิดประตูเข้ามาผมก็ทิ้งตัวลงนอนบนเตียง ทำไมผมรู้สึกเหนื่อยเหลือเกิน รู้สึกไม่สบายใจเลย ผมเป็นอะไรเหรอเนี่ย?! `+ D' n9 R6 U7 O
ฝันร้าย...
' P R( z: g( _% I) v( ~- Lมันกลับมาทำร้ายผมอีกแล้ว..., c2 j! ]* _( m3 `% D) K; }
ผู้ชายคนนั้นกำลังถือมีดวิ่งไล่ฆ่าผม...* O2 a e7 V4 g( U7 D2 h7 s# |: Y& e
ผมวิ่งสุดชีวิต ยังไงผมก็ต้องรอด ยังไงก็ต้องรอด...# z! S$ |3 e% @! j
แต่ความโชคร้ายก็เป็นเรื่องธรรมดาที่ต้องเผชิญ...
; v3 u. a# c. t, Yผมสะดุดล้มกับพื้นหญ้า ล้มกลิ้งลงกับพื้น...
; [: ]+ v. g2 U- r; i; ~ผู้ชายคนนั้นเข้ามาถึงตัวของผมแล้ว...
" \0 f" P9 c+ T" N' S5 J# fความตาย ผมกำลังจะตาย ผมกำลังจะตาย...
& z" N, [+ Y0 |# h“เฮือก” ผมสะดุ้งตื่นขึ้นมา ผมหลับไปได้ไงหลับไปตอนไหนกัน ฝันร้ายมันกลับมาอีกแล้ว ฝันถึงมันอีกแล้ว ผมเหนื่อยเหลือเกิน อยากจะวิ่งหนีให้มันพ้นๆ จนความชั่วร้ายนั่นซะ ผมอยากจะรอดพ้นจากเงื้อมมือของชายคนนั้น- z6 `+ z X1 y, b |) y+ s
ผมอยากจะรอด!( ?! _; X0 a/ c
ผมลงมาด้านล่างมายังห้องครัว หาอะไรกินรองท้องก่อนสักนิดหน่อย ในตู้เย็นเหลืออะไรบ้าง...เหลือผักพวกกะหล่ำปลี หน่อไม้ฝรั่ง กับผลไม้พวกฝรั่ง องุ่นเล็กน้อยกับไข่ไก่ เอาเป็นว่าผมทำผัดหน่อไม้ฝรั่งผสมกะหล่ำปลีใส่ไข่แล้วกัน ดีที่ข้าวยังเหลือจากมื้อเช้าเลยต้องอุ่นข้าวกิน; N" K. L! l9 O9 ^
ผมกินเสร็จเรียบร้อยแล้ว เลยไปอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าเพื่อที่จะได้ออกไปข้างนอก อยู่ที่บ้านมันก็น่าเบื่อมากเหมือนกัน ผมหยิบจดหมายฉบับนั้นขึ้นมาอ่านมันอีกครั้ง 0 x3 v' _3 V9 N. P3 r( Q$ V
‘เดย์...ฉันชอบนาย ฉันรักนายมาก ฉันอยากมีเวลาอยู่กับนายบ้าง ขอเพียงแค่วันเดียวเท่านั้น ให้ฉันได้มีความสุขอยู่กับนาย ขอร้องนะ ถ้านายตกลง ฉันขอให้นายไปรอฉันที่สวนสาธารณะใกล้ๆ กับหมู่บ้านของนายนะ เดี๋ยวฉันไปนั่งรอนายที่นั่นหกโมงเย็น ฉันจะใส่เชิ้ตสีแดงกับกางเกงขายาวสีดำ ฉันจะรอนายนะ เดย์...’ f: M6 W8 L! B; p, \8 e% T+ w9 Z& ?
ผมตัดสินใจแล้วว่าผมจะพบคนนั้น คงไม่มีอะไรเสียหายหรอกมั้งแค่การนัดพบกันเอง และผมก็เป็นผู้ชายด้วย ผมเลือกที่จะใส่เชิ้ตสีแดง กับกางเกงสีขาวพร้อมผ้าพันคอสีดำเพราะข้างนอกเริ่มหนาวแล้วนี่ก็ใกล้หกโมงเย็นแล้ว ผมคงต้องออกไปแล้วสินะ งั้นใส่รองเท้าบู้ทสั้นไปกันหนาวดีกว่า8 V9 G1 J" R/ ]: ~/ R( [7 y8 w8 r# D
๑๘.๐๐ น.
# {! M5 Y+ m+ V) G# L& Wสวนสาธารณะแห่งนี้อยู่ไม่ไกลจากหมู่บ้านของผมเท่าไหร่เอง อากาศเริ่มมืดแล้ว ผมเดินตามทางฟุตบาทเข้ามา ตอนนี้เสาไฟภายในเริ่มเปิดทีละดวงไล่ๆ กันไปตามทาง วันนี้ที่นี่สวยงามมากจัดบรรยากาศได้เข้ากับเทศกาล เอาลูกโป่งสีขาวแดงมาติดไล่ตามต้นไม้ ม้านั่ง รูปปั้นและเสาไฟ เหมือนกับว่าเรากำลังจะเดินทางเข้าสู่ดินแดนแห่งความรักอย่างไรอย่างงั้น- b' ^/ H! ]1 x7 W2 I
ผมเดินหาคนคนนั้นอยู่เรื่อยๆ เขาอยู่ไหนของเขากันนะ เดินเข้ามาถึงด้านในแล้ว ภาพตรงหน้าปรากฏบ่อน้ำพุขนาดกลาง แสงไฟจากเสาไฟส่องแสงสีเหลืองนวลส้มๆ สวยงามมาก 5 z% {( P# G! U/ ?4 v* P, F! D
ในใจผมคิดว่าคนคนนั้นคงไม่มาแล้วล่ะมั้ง ทำไมไม่เจอกันสักทีล่ะ ผมนั่งรอตรงบ่อน้ำพุสักพักก็เริ่มถอดใจและถามตัวเองว่า ผมหวังอะไรอยู่เหรอ? ผมเลยลุกเดินอ้อมบ่อน้ำเพื่อชมอีกนิดก่อนกลับ และผมก็พบกับผู้ชายคนหนึ่งนั่งเหม่อมองออกไปยังความมืดมิด ดูเหมือนกับหมดความหวัง ชายคนนี้สวมชุดตรงกับข้อความที่อยู่ในจดหมายทุกประการ เพียงแต่เขาใส่ผ้าพันคอสีขาวมาด้วย7 `4 j3 }- `8 y; A! F8 r4 A2 I2 u
ตึก ตึก ตึก...
/ w2 s* e) a1 ]. Q0 ]. Dเสียงหัวใจของผมเริ่มเต้นเร็วขึ้น และผมได้จ้องมองเขา ผมรู้สึกว่าตัวเองถูกมนต์สะกดให้หลงใหลเมื่อเขาหันหน้ามา หน้าตาดูดีมากเหมือนผู้หญิงเหลือเกินผิวขาวพอๆ กับผมเลย ผมทรงรากไทรยาวประบ่าดูยังไงก็เหมือนผู้หญิงมากๆ
5 `( p/ Q7 o" S8 D, ?, }8 t; ?“ในที่สุดเดย์ก็มาจนได้” ยิ้มหวานให้ผมด้วยดูแล้วน่ารักจัง อา...ผมคิดอะไรอยู่เหรอเนี่ย
1 u7 v& q' z& i) z8 L“เอ่อ...” ผมพูดอะไรไม่ออกเลย
7 S& J7 L* h) y0 e& F, t“ฉันชื่อว่า ‘ไนท์’ นายเป็นอะไรหรือเปล่า” ไนท์ถามผมสงสัยเป็นเพราะผมกำลังตกหลุมระ..เอ่อ สงสัยเป็นเพราะผมนิ่งเงียบไป% P, R* D' @4 g
“...” ผมไม่ตอบอะไรแต่...
- r6 U7 @. M8 Jหมับ!5 W- o7 F) s7 Y
ไนท์เข้าสวมกอดผมอย่างรวดเร็ว เหมือนกับว่าเราจะจากกันไปไกล ไนท์ร้องไห้ด้วย ผมได้ยินเสียงสะอื้นของเขา คงรอวันนี้มานานแสนนานเลยสินะ ผมเริ่มเข้าใจความรู้สึกแล้วล่ะ / a: P+ q- x4 [% l" K9 s
“เดย์ ฉันรักนายมากนะ ฉันรักนายมากเลย!” ไนท์บอกกับผม
: y ]0 d. \) i! _0 Y4 Z( ^1 y2 l“เดย์รู้แล้ว” ผมรู้แล้ว หัวใจของผมรับรู้แล้ว...ไนท์ ผมตอบพร้อมกับเอื้อมมือไปลูบหัวของไนท์ ผมรู้สึกดีจังไม่เคยทำอย่างนี้ให้กับใครเลย ผมไม่เคยเจออะไรอย่างนี้ จู่ๆ ก็มีผู้ชายคนหนึ่งมาบอกรัก ผมจะทำอย่างไรดีเหรอ... ผมควรจะตัดสินใจอย่างไรดี...: Y* }/ i' X* G
๑๙.๐๐ น.
2 i& E7 a2 a/ h; T i$ sไนท์ตัดสินใจพาผมมาเลี้ยงไอศกรีมกัน แถวย่านในเมือง ร้านที่ว่านี้ตั้งอยู่ตรงหัวมุมของบริเวณสี่แยกไฟแดง ซึ่งผู้คนพลุกพล่านมากเพราะวันนี้เป็นวันเทศกาลแห่งความรัก พอเราเข้ามาด้านในภายในร้านตกแต่งเรียบแต่เข้ากับเทศกาล เรานั่งโต๊ะริมในสุดของร้าน และพนักงานก็เดินมารับออเดอร์% D" a6 G7 p& I2 t2 ` k% d
“รับอะไรดีค่ะ” พนักงานถามพร้อมยิ้มเป็นมิตร6 w6 D) U, t8 z; T
“มีโปรโมชั่นอะไรบ้างเหรอครับช่วงนี้” ไนท์ถาม' P5 K4 Q' B7 y# c* |
“โปรโมชั่นสำหรับช่วงนี้นะคะมี สตรอเบอร์รี่ พิงค์กี้ ฮาร์ท, ช็อกโกแล็ต สวีท ดีพ และสุดท้ายบราวน์นี่ สต็อป เลิฟ จะรับแบบไหนดีคะ”
- F! y( f* c. }* y“เดย์อยากกินแบบไหนสั่งเลยนะ” ไนท์ถามผม+ l7 C( [/ d+ M2 M7 }: r
“งั้นตามใจไนท์ดีว่านะ”
# q* D2 ]% C- q \/ y3 `. `“เดย์...งั้นขอทั้งหมดนี่เลยละกันครับ” ไนท์หันมองผม และก็หันไปบอกกับพนักงาน
3 W$ s0 G! j+ z$ x3 A5 ]1 B/ G“รอสักครู่นะคะ”
$ w2 k3 i" \$ o a$ W6 [* H, Sไนท์หันมามองหน้าผม เหมือนต้องการจะถามอะไรบางอย่างกับผมเลย แต่ไนท์ก็ไม่ถาม เราต่างคนต่างเงียบกันสักพัก ไนท์หันหน้าจ้องมาที่ผมรู้สึกว่าบรรยากาศจะอึดอัดเกินไปแหละ ผมเลยชวนคุยเรื่องอื่นๆ ไปพรางๆ ระหว่างรอไอศกรีม8 p8 {, D* I: b7 I; b5 f
“ได้แล้วค่ะ” สักพักพนักงานก็นำมาเสิร์ฟ6 F/ x9 t- }% N- j: c
“โห! ทำไมเยอะอย่างนี้ล่ะ!” ผมถามด้วยความตกใจ ผมว่าถ้วยมันใหญ่เกินไปนะสำหรับคนสองคน แต่นี่สั่งมากันตั้งสามถ้วย! เยอะมั้ยล่ะ!
3 ] ^; m3 t) S: |+ o0 y' W“ไนท์ เดย์คิดว่าเราสองคนกินไม่หมดแน่ๆ เลย” ผมถามไป รู้สึกเหนื่อยใจเลยแหะ
7 b0 x) b! k. q" A“กินไม่หมดก็ไม่เป็นไรหรอกเดย์ เดี๋ยวไนท์เลี้ยงเดย์เองนะ”
7 `7 t% I% d7 O“เอางั้นเหรอให้เดย์ช่วยมั้ยล่ะ”
4 g- ?5 \6 M( ^" c“เดย์แค่ช่วยทำให้ไนท์มีความสุขก็พอแล้วล่ะ”
' v* Y; t. V6 N, ]. }หลังจากสนทนากันเสร็จเราก็พลัดกันป้อนไอศกรีมกันไปมา พร้อมกับคุยเรื่องสนุกๆ กัน ดูแล้วก็รู้สึกมีความสุขไปอีกแบบเหมือนกัน
* m+ ~( s3 W H% @( U๒๑.๐๐ น.
& @7 h7 [5 c9 C3 p( \0 ?สามทุ่มแล้ว เรานั่งกินการนานมากกว่าจะหมดได้ไม่ใช่ง่ายๆ จากนั้นไนท์ชวนผมไปเดินถนนคนเดินเพื่อเดินยิ่งดึกคนก็ยิ่งเยอะ เรากะว่าแค่จะมาเดินดูของกันเล่นๆ ผ่านไปหลายๆ ร้านในที่สุดก็แวะจนได้ / X+ R3 T& _& P6 K6 A3 {4 d! \
“เดย์ครับ! มาดูกำไลข้อมือนี่สิอยากได้หรือเปล่า” ไนท์ทำหน้าตาตื่นเต้นทำอย่างกับว่าไม่เคยเห็น น่ารักดี ; E/ I& h& h) W4 y: n0 D6 K) c
“ถ้าอยากซื้อให้เดย์ก็จะรับไว้...งั้นเอางี้นะเดี๋ยวเดย์จะซื้อให้ไนท์ด้วย แลกกันใส่”
4 J8 p- A* N, n- z H$ a; ~ Z n“งั้นไนท์เลือกสีขาวให้เดย์ดีกว่า...นี่ครับ” เลือกแล้วก็หยิบให้คนขาย
; x) I/ C: G# `; ~6 V* X: R( E“ส่วนเดย์ก็คงต้องให้สีดำกับไนท์แล้วล่ะ มันจะได้แตกต่างกัน...นี่ด้วยครับ” ผมยื่นไปให้คนขายคิดเงิน * A6 o: \7 S) S8 p' }
ไนท์ก็เลยซื้อกำไลข้อมื้อให้ผมหนึ่งอัน ส่วนผมก็ซื้อให้เหมือนกันหนึ่งอัน ผมเห็นไนท์ยิ้มผมมีความสุขมากเลย...ผมเผลอใจอีกแล้วเหรอ...6 [/ B& u+ |/ m" [/ v) [) Y
๒๒.๐๐ น.3 H0 m8 l9 t9 }! v6 o/ t
ผมกับไนท์พากันเดินผ่าฝูงชนออกมา เราเดินตามถนนมาเรื่อยๆ ไนท์เดินจับมือไม่ปล่อยจากผมเลย ผมก็ไม่คิดจะปล่อยเช่นกัน จนมาถึงสวนหย่อมแห่งหนึ่งที่นี่สวยกว่าสวนสาธารณะที่เราได้เจอซะอีก
7 _7 B( V+ d6 O: N0 s“มันสวยมากเลยเดย์”1 g/ G! r1 r* C1 E* H
“ใช่...สวยมาก”
9 X8 G7 ?* R) r! }; U/ mซุ้มประตู้ทางเขาตกแต่งด้วยโคมไฟสีส้มนวล ประดับประดาด้วยดอกกุหลาบและลูกโป่ง มีเส้นทางตรงเข้าไปเหมือนกับว่ากำลังเข้าไปในพระราชวังเลย สองข้างทางถูกตัดแต่งอย่างสวยงาม เสาไฟส่องสว่างเรียงรายเป็นแถวตรงยาวเข้าไปข้างใน เราสองคนเดินเข้าไป ข้างในมีทางเป็นเขาวงกตด้วย แต่เราก็สามารถเดินผ่านมันไปได้ จนมาถึงศาลาที่รายล้อมไปด้วยสวนดอกกุหลาบขาวที่บานสะพรั่ง เราเดินเข้าไปข้างในศาลา จู่ๆ ก็ได้ยินเสียงเพลงลอยออกมาจากลำโพงกระจายเสียงรอบๆ ศาลา มันเหมาะแก่การเต้นรำมาก ผมคิดไอเดียออกละ' k* N' p" ~, G" L- h
“เต้นรำกับผมนะไนท์” ผมถามอย่างสุภาพ รู้สึกเหมือนกับว่าตัวเองเป็นเจ้าชายเลย ส่วนไนท์เป็นเจ้าหญิงแสนสวยของผม คิดแล้วก็เขินอยู่เหมือนกัน ฮ่ะๆ6 u( z/ T% ]7 R- b' t& l5 L Z
“ได้ครับเดย์” ไนท์ตอบรับอย่างยินดี$ D, L4 @2 Z$ B( ~' |: m
เราสนทนาพร้อมกับเต้นรำไปเรื่อยๆ ท่ามกลางเสียงเพลงกับบรรยากาศอันเงียบสงบและสวยงาม- D* ~1 t5 f7 K0 G B( T
“ไนท์รักเดย์มากนะครับ”
. |# Y1 Q3 o0 M) T4 V ^6 V0 o“เดย์...รู้”2 l9 i X6 r7 B1 r
“แต่...เดย์ไม่จำเป็นต้องตอบก็ได้นะ ว่าเดย์รักไนท์หรือเปล่า นี่มันยังเป็นแค่ความสุขช่วงเวลาสั้นๆ เท่านั้น เดย์อาจจะยังไม่รู้สึกอะไรหรอก”
% J; o# ~, Y# h+ T; P“ไนท์...” ผมไม่พูดไม่ตอบอะไรจะดีกว่า ผมอยากให้ไนท์บอกความรู้สึกของตัวเองออกมา...& F4 [5 W- W' ~+ l5 C
“ไนท์หลงรักเดย์มานานมากแล้วตั้งแต่ ม. ต้น ได้แล้วมั้ง ไนท์ก็ไม่เคยรู้สึกรักใครเลย ไม่เคยรักใครเท่ากับเดย์มาก่อน เดย์คงไม่รู้หรอกว่าเราเรียนอยู่โรงเรียนเดียวกัน อยู่ห้องข้างๆ กันมาตลอด เดย์คงไม่รู้ ไม่สนใจ...” ผมสังเกตได้ว่าน้ำตาของไนท์ค่อยๆ ไหลรินออกมา มันไม่ใช่ความอ่อนแอแต่เป็นความสุข ความสุขจริงๆ...
# X7 x1 J2 _5 _4 n“...”
: v: J2 z, k! D1 ^3 {“ไนท์เคยพยายามจะตัดใจจากเดย์แล้ว ชายรักชายน่ะมันไม่สมควรหรอก มันไม่ใช่สิ่งที่ถูกต้องเลย แต่ไนท์ก็ทำไม่ได้...”/ ~5 k8 f7 |4 q* V, y0 f5 _+ q3 H7 I, [# W9 R
“...” น้ำตาของผมเริ่มคลอแล้ว ผมรู้สึกว่าความรู้สึกนี้มันลำบากใจมาก' ^8 r5 j% z: C+ L$ w9 N
“ไนท์ต้องการนัดเจอกับเดย์ ก็เพราะอีกไม่ถึงเดือนเราก็จะปิดเทอมกันแล้ว ต่างคนก็ต่างแยกย้ายกันไปหาที่เรียนมหา’ลัยเรียนกัน เราก็คงไม่ได้เจอกันอีก”" d% k/ \2 B, j6 X. r2 D7 b
“...” ( e4 e$ q* v e# X5 ~1 ~7 Y! ]
“ไนท์นัดเจอเดย์ที่สวนสาธารณะวันนี้ ก็เพราะว่าบ้านของไนท์อยู่แถวนั้นไง อยู่ไกลแถวๆ กับบ้านของเดย์”
8 A8 p# |4 b( n/ G! C, `' \ “...”
2 n4 K( y i: | “ไนท์...ไม่กลัวว่าเดย์จะรังเกียจหรอก ดีเสียอีก เพราะถ้าเดย์เกียจไนท์ก็ยังรู้สึกเจ็บ อย่างน้อยมันก็ทำให้เรารู้สึกว่าเรายังมีชีวิตอยู่...”
$ q0 f: `% g4 h/ H* K* g“...” ไนท์...เดย์ไม่รังเกลียดไนท์หรอกครับ...! V+ d( a- C/ W2 ?; F
“เดย์...นายเปรียบเสมือนกับกลางวันที่ไม่เคย ได้มีโอกาสจะได้พบเจอกลางคืนอย่างไนท์หรอกนะ…”
v9 k* a ]+ h“...” น้ำตาผมไหลออกมาแล้วผมเข้าใจทุกอย่างแล้ว
: S( Z @& q( h# B) j2 Mตึง! ตึง!1 E. }7 i& @3 Y+ f; U
เสียงนาฬิกาดังบอกเวลาว่า ‘เที่ยงคืน’ แล้ว เวลาหมดแล้วเหรอ ทำไมมันเร็วขนาดนี้ล่ะ ทำไมความสุขมันช่างมีเวลาน้อยนิดอย่างนี้ล่ะ...- w' i$ y- g7 R
“หมดเวลาแห่งความสุขแล้วล่ะเดย์...”: B4 _0 C0 u) J3 i2 P7 u% {
ผมหยุดการเต้นรำแล้วปล่อยพันธนาการให้แก่ไนท์ ในใจของผมมันสับสนไปหมดเลย ผมควรจะทำยังไงดี!% m- p; a0 m+ ?" \6 g# Y
“สุดท้ายแล้วเรื่องนี้มันอยู่ที่การตัดสินใจของเดย์คนเดียว อยู่ที่ว่าจะคว้ามันเอาไว้ หรือจะปล่อยให้หลุดลอยไป เลือกเอานะเดย์...” ไนท์พูดเสร็จก็ปล่อยมือผมไว้ที่เดิม แล้วเข้ามาสวมกอดผม จากนั้นไนท์ก็ค่อยๆ เดินหันหลังจากผมไปทีละก้าว ทีละก้าว...
* `5 ~2 P) R3 G. mผมตัดสินใจหยุดคิดทุกสิ่งทุกอย่างที่ผ่านมา เพราะหัวใจของผมมันคิดถึงเพียงแค่ช่วงเวลาแห่งความสุขนี้เท่านั้น5 c0 D7 ?' ]8 G7 B9 j
“ไนท์!” ผมเรียกไนท์ เขาหันกลับมามองที่ดวงตาของผม ผมจะไม่พูดอะไรทั้งนั้น ผมรีบเดินตรงไปหาไนท์ แล้วใช้ฝ่ามือประครองใบหน้าขึ้นมา ผมจ้องเข้าไปในดวงตาของไนท์ ไนท์ก็เช่นกัน ผมสัมผัสถึงความรู้สึกนี้ได้...รัก จากนั้นผมก็ประทับริมฝีปากของตัวเองลงไป ความรู้สึกหอมหวานนุ่มละมุน มันคือรสชาติแห่งความสุขที่ผมไม่เคยได้พบเจอ...- k) H+ g) X4 |; F5 D
ฝันร้าย...5 N, e3 M. w0 H' e9 x* _" ]
ฝันร้ายที่ผมสัมผัสมันมาตลอด9 _6 V/ u/ ~$ u/ t
ฝันร้ายที่ผมอยากจะวิ่งหนีไปให้พ้นๆ
% R# E, H$ E4 h$ ^$ c7 _8 L' uฝันร้ายที่ชายคนนั้นพยายามเข้ามาฆ่าผม4 M. x# g% K+ S8 t$ W) ] g0 j
แท้จริงแล้ว...
% G+ C' i! ~+ [1 P# J* m, U' I lมันคือความสุขที่ผมกำลังได้สัมผัส
+ U7 V1 a! _ _2 oมันคือสิ่งที่ผมต้องวิ่งเข้าหา
# F5 j J5 U* ~- p; T$ eมันคือคนรักที่พยายามนำความรักมามอบให้
* y0 A/ l5 J9 t/ T9 L& y- |6 ] ต่อไปนี้ผมคงไม่ต้องวิ่งหนีมันอีกแล้ว...* @3 ~- k) w) K; B' Z( I& h
“ผมเลือกแล้ว...”% @+ ~, W, B! r* M& K0 D8 }
" d7 f+ }% k+ H S* o) Z2 h$ {. R2 _; M0 I3 D1 B+ r5 Z
+ \& V8 V, V2 e/ f: w& C; u |
|
ค้นหาสมาชิก
โพสต์ 2013-3-31 11:14:02
ดันกระทู้
ปักหมุดกระทู้
ล๊อคกระทู้
การ์ดสีสัน
โพสต์ 2013-3-31 11:34:31
โพสต์ 2013-3-31 15:43:00
โพสต์ 2013-3-31 19:10:12
โพสต์ 2013-4-1 02:06:56
โพสต์ 2013-4-1 02:24:06