โสด UID23297
ลงทะเบียน2011-7-29
ออนไลน์2471 ชั่วโมง
วันเกิด1967 ปี 11 เดือน 1 วัน
อายุพิจิก
ที่อยู่ปัจจุบันไทย ตราด
โสด
ศาสตราจารย์เอื้ออาทร
อาจารย์พิเศษ
|
ถ้าหากว่าซ้ำต้องขออภัยนะครับและขอโทษเจ้าของเรื่องด้วยนะครับเพราะว่าคัดลอกมาอีกที
& g1 G P, w, Eความเดิมตอนที่แล้ว S, i+ ?1 S4 T) h
, l2 X4 r3 k1 d! |6 G
เราไม่ได้เป็นแฟนกันนะครับ เราเป็นเพื่อนกันเหมือนปกติไปเล่นบอลด้วยกัน ไปไหนมาไหนด้วยกัน เวลามันเงี่ยนผมก็ช่วยมันตามเคยแต่ผมก็ยังไม่ให้มันเปิดด้านหลังผม เราก็ยังอมกันอยู่ ไม่เคยจูบ หอมแก้มหรือทำอะไรใดๆ นอกจาก ผมอม k ของมันอย่างเดียว ผมไม่อึดอัดนะครับ ผมรู้สึกดีเลยที่เดียวที่มีเพื่อนหล่อๆ เข้มๆน่ารักๆแบบนี้แล้วยังอม kได้อีก
& o, k2 S. A5 `- x1 Qเรื่องคืนนั้น
% y5 G% x- g2 [' X( ]‘นาย...เปรียบเสมือนกับกลางวันที่ไม่เคยได้มีโอกาสพบเจอกลางคืนอย่างฉัน…’% q, _7 M; Z$ @, a
๐๑.๐๐ น.
3 r: r; ^" E; K# y“เฮือก!” ผมตกใจพร้อมสะดุ้งตื่นขึ้นมาจากความฝัน ฝันร้ายอันหน้ากลัว ผมฝันเรื่องนี้มาหลายครั้งแล้วว่ามีคนคนหนึ่งพยายามวิ่งไล่ตามผมมาเรื่อยๆ โดยที่ในมือถือมีดอันแหลมคม แต่โบราณบอกเอาไว้ว่า ฝันร้ายจะกลายเป็นดี ผมก็หวังว่าจะเป็นเช่นนั้นจริงๆ
) d5 k( o5 t' ^9 w0 |8 \ผมนั่งพักเหนื่อยสักครู่ คอแห้งมากเม็ดเหงื่อผุดขึ้นมาทั้งตัว จึงลุกเดินไปยังห้องน้ำแล้วล้างหน้าล้างตา พร้อมกับเดินลงไปข้างล่างเพื่อดื่มน้ำ จากนั้นผมก็นั่งลงบนโต๊ะเขียนหนังสือพร้อมกับเปิดหน้าต่างให้ลมพัดเข้ามาข้างใน ผมไม่อยากเปิดแอร์ให้เปลื้องเงินหรอก, y) v0 g2 o% L8 M& x5 M0 {
พระจันทร์วันนี้ช่างสวย มีกลุ่มดาวต่างๆ รายล้อมเต็มไปทั่วทั้งท้องฟ้ายามค่ำคืน แสงไฟบนท้องถนนเปิดส่องแสงสว่างเรียงรายไปตามถนนสายในหมู่บ้านที่ทอดยาวไปเรื่อยๆบ้านของผมอยู่ติดกับถนนเป็นบ้านสองชั้น หลังไม่ใหญ่โตอะไรมาก วันไหนที่ผมฝันร้าย ก็จะมานั่งมองพระจันทร์อย่างนี้แหละ ส่วนตอนนี้ผมก็เริ่มง่วงแล้ว เพราะไม่รู้จะทำอะไร และนี้ก็เป็นเวลาหลับนอนซะด้วย จะให้ทำกิจกรรมอะไรก็ใช่เรื่อง ผมขอตัวไปนอนก่อนล่ะกัน...4 A, i9 y& q( o, w) ?) z; |
๐๖.๐๐ น.
, v2 T* h- r+ Aผมตื่นขึ้นมาล้างหน้า อาบน้ำทำความสะอาดร่างกาย จากนั้นผมก็แต่งตัว แล้วลงมาข้างล่างไปยังห้องครัวเพื่อทำอาหารเช้ากินเอง ก็เพราะว่าผมอยู่บ้านคนเดียวน่ะสิ ส่วนครอบครัวของผมน่ะเหรอ พากันย้ายสำมะโนครัวไปอยู่ที่ฝรั่งเศสเมื่อ 2 ปีที่แล้ว ผมอยากเรียนต่อม.๖ ที่ไทยให้มันจบๆ ไป แล้วค่อยย้ายตามไปเรียนต่อมหา’ลัยที่ฝรั่งเศส...
% _1 x, Q: ~7 d' ?! k9 h๐๗.๐๐ น.
" t% t* j( \) `% `# u. T* r* Y8 jได้เวลาที่ผมจะต้องไปเรียนแล้ว ผมยืนรอรถประจำทางหน้าทางเข้าของหมู่บ้านผมไม่อยากขับรถส่วนตัวไปรู้สึกว่ามันดูเว่อร์เกินไปนะ ผมเลือกที่จะประหยัดดีกว่า สักพักรถก็มาถึงแล้วคนบนรถก็เยอะพอสมควรเลยทีเดียว
4 ?0 N* s* W9 c, G7 [8 Oเวลาผ่านไปครึ่งชั่วโมงรถก็เดินทางมาถึงโรงเรียนของผม เป็นโรงเรียนเอกชนขนาดใหญ่และหรูหราดูดีพอสมควร ผมรู้สึกว่าทำไมวันนี้ผู้คนไปโรงเรียนดูพลุกพล่านเป็นพิเศษ ผมเดินลงจากรถแล้วก็เดินเข้าไปในโรงเรียน! R- e9 C0 H! _$ d
“อ๊ะ” ผมอุทานออกมาเนื่องจากมีกลุ่มของเด็กสาวประมาณ ม.๕ แย่งกันวิ่งเข้ามา แล้วต่างพากันยืนดอกกุหลาบ ตุ๊กตา และขนมต่างๆ เยอะแยะเลย และอีกก็อีกหลายๆ คนที่เอาของมาให้ ผมนึกออกแล้วว่าวันนี้เป็นวันวาเลนไทน์นี่เอง ส่วนตัวผมยังไม่มีแฟนหรอกนะโสดสนิทเลย อยู่คนเดียวอย่างนี้ก็สบายดีนะ แต่มันก็เหงามากๆ เลยเหมือนกัน แต่ก็ดีที่มีพวกเพื่อนๆ ไว้แก้เซ็ง คิดดังนั้นผมเดินไปหาพวกมันดีกว่า ด้านหน้าของโรงเรียนคนเยอะเหลือเกินผมจะเป็นลม [& v5 o! q- w9 T& J" u
นั่นไงพวกเพื่อนๆ ของผมพวกมันนั่งอยู่ตรงโต๊ะหินอ่อนข้างๆ อาคารเรียน บนโต๊ะมีของขวัญ ดอกไม้ อะไรอีกเยอะแยะเลย ป็อปปูล่าร์กันจริงๆ' z5 ]" D f/ X! J- r: e4 ~
“เฮ้! ว่าไงวะเพื่อนเลิฟโดนจัดหนักหรือเปล่า ฮ่าๆ” พุฒ หนุ่มหล่อขี้เล่น ทะเล้น ขี้หลี (ผมหล่อกว่ามันเยอะมากครับ) ทักผมก่อน
# Q" b4 A2 ~/ J' \) E1 b& C“จัดหนักอะไรวะพุฒ” ผมถามมันอย่างงงๆ อะไรกันว่ะ+ o1 Q$ F+ n6 E/ ]
“ดูไอ้ไทม์ดิว่ะ มันโดนรุมหอมแก้มรอยลิปสติกเต็มเสื้อเต็มหน้าเลยนะ” พุฒคล้ายความสงสัยแก่ผม L$ w$ V" O% K8 W4 s1 t
“โห! ของขวัญ ดอกไม้ ตุ๊กตาได้มาเพียบเลยอ่ะแบ่งๆ เพื่อนบาง” น้ำชาสาวน่ารักพูดขึ้น
5 x9 v8 K( R4 ^) i“แหมๆ คุณเพื่อนครับ แล้วอะไรที่กองอยู่บนโต๊ะล่ะน่ะ ไหนจะของที่กองอยู่กับพื้นอีกจะเอาไปถมที่เพิ่มเหรอครับ” ผมค้อนใส่พวกนี้
]! y9 T9 i- t' @* C- [! ?4 W; }9 e“นี่ก็ใกล้เวลาเข้าแถวแล้วนะไปกันเถอะ” เสียงของใบหม่อน สาวน้อยเด็กเรียนดังขึ้นมา- J8 f8 H$ d) \5 I0 T. P \
“ใบหม่อน! เธอจะตรงเวลาไปถึงไหนกันฮะ” ไทม์หนุ่มหล่อเข้มแขวะใบหม่อน
' }( f5 i, G; ]“งั้นเอาเป็นว่าเราไปกันเลยดีกว่านะ ฉันอยากเอาของไปเก็บแล้วเริ่มรำคาญแล้วนะเนี่ย” ผมบอกทุกคนพร้อมตัดบทจะได้จบการสนทนานี้ซะ
: |& k7 u- |2 W! i: X% a1 h* \: }" J๑๐.๐๐ น.* `, U+ r( G+ J& D) {
วิชาพละศึกษา (๒ ชั่วโมง)
8 g" n) D# D# Nคาบนี้ว่างเพราะปิดคอร์สไปตั้งแต่สัปดาห์ที่แล้ว และวันนี้อาจารย์ก็ไม่ได้มาสอนห้องผม ผมจึงปิ๊งไอเดียโดยการให้เพื่อนๆ รวบรวมลูกโป่งจากงานวันวาเลนไทน์นี้แล้วนำมาใส่น้ำและแป้ง และจากนั้นก็ให้เพื่อนๆ ในห้องจับคู่กันแบบชายหญิง และให้แต่ละคู่พากันประคองลูกโป่งวิ่งแข่งกัน โดยมีอุปสรรค คือ มีเพื่อนๆ กลุ่มหนึ่งคอยขัดขวางไม่ให้ไปถึงเส้นชัยได้ง่ายๆ ถ้าคู่ไหนไปถึงเส้นชัยได้ ก็จะได้รับ ตุ๊กตา ช็อกโกแลต เป็นรางวัล
6 }% w: J7 h f0 k5 z& M“เอาล่ะทุกคนพร้อมหรือยัง!!!” ผมถามเพื่อนผู้ร่วมสนุกทั้งหมดห้าคู่พร้อมยกมือขึ้น ทุกคนดูพร้อมและครึกครื้นกันมากเลย' f4 o0 @# b. }4 Z
“พร้อมแล้ว!” รวมพลังกันตอบ
! j' i7 G/ t* b9 M“เริ่มได้!” ผมพูดพร้อมกับเอามือลงอย่างรวดเร็ว
( h! L6 a0 p% E6 aทุกคู่ต่างพากันวิ่งไปหยิบลูกโป่งแล้วพากันวิ่งประครองกันอย่างเอาเป็นเอาตาย บางคู่ก็พยายามหลบกันอย่างเต็มที่ จนทำลูกโป่งหล่นแตกกระจายจนน้ำกระเด็น บางคู่ก็วิ่งขาพันกันพากันสะดุดล้มใส่ลูกโป่งจนมันแตกเลอะหน้าเลอะเสื้อผ้ากันให้วุ่น ส่วนกองเชียร์ก็พากันหัวเราะเฮฮาและเชียร์แต่ละคู่กันอย่างสนุกสนาน 1 O9 A0 o D. b* a$ i4 v
๑๒.๐๐ น.
5 n( W* P0 }+ ~0 B# Z# \นี่ก็เที่ยงแล้วได้เวลาที่พวกเราต้องพักกินข้าว ผมหิวมากๆ เลย โอย...อยากกินมัสมั่นจังเลย เป็นอาหารที่ผมชอบที่สุด ผมและเพื่อนๆ แวะเอาของมาเก็บที่ล็อกเกอร์ของตัวเองก่อน5 Z9 _/ j& X, m9 G* R S
พรึ่บ!# N# A# A* o( `$ @. ^! T8 Q: h
พอเปิดล็อกเกอร์ออกมา จดหมายพร้อมกับดอกกุหลาบดอกเล็กแห้งๆ หนึ่งดอก ของใครก็ไม่รู้ตกลงมา สงสัยจะสอดไว้ตรงช่องด้านบน ผมก็ไม่ทันได้สังเกตซะด้วย ลองเปิดจดหมายอ่านดูดีกว่า7 ?% a6 S/ A4 r8 V0 y
‘เดย์...ฉันชอบนาย ฉันรักนายมาก ฉันอยากมีเวลาอยู่กับนายบ้าง ขอเพียงแค่วันเดียวเท่านั้น ให้ฉันได้มีความสุขอยู่กับนาย ขอร้องนะ ถ้านายตกลง ฉันขอให้นายไปรอฉันที่...’+ n" A- g2 H' l$ C6 g# ?% d% }
“...” ผมไม่รู้จะพูดอะไร ผมรู้สึกชินกับการถูกบอกรักอย่างนี้แล้ว วาเลนไทน์ของทุกปีก็เป็นอย่างนี้แหละ จดหมายบอกรัก ของขวัญ ดอกไม้ ตุ๊กตาและอีกมากมาย แต่ผมรู้สึกว่าคนคนนี้จะจริงจังกับผมมากๆ เลย สงสัยจะรักผมมากถึงได้ต้องการขนาดนี้5 { C" g h2 n- K: F% n! x; b$ @0 j
“เดย์ ไปกินข้าวกันเถอะ ยืนทำอะไรอยู่วะ” ไทม์เรียกผม สงสัยคงเห็นผมยืนอยู่นานสองนาน% X9 f/ O/ _& D3 c
“เออๆ” ผมตอบรับและเก็บของใส่ล็อกเกอร์ แล้วเดินไปกินข้าว ลืมไปเลยว่าตัวเองหิวข้าวมาก3 R& v8 f& r$ r% D
๑๔.๐๐ น.
+ a1 B4 w+ L2 K& |ผมว่างทั้งคาบบ่าย พวกเพื่อนๆ มันชวนกันไปว่ายน้ำและดูหนังสามมิติกันที่บ้านของพุฒ แต่ผมไม่ไปหรอกรู้สึกเหนื่อยๆ และขี้เกียจ เลยบอกพวกมันว่าจะกลับบ้านเลยดีกว่า ผมจึงแวะไปเก็บของที่ล็อกเกอร์แต่ไม่ลืมที่หยิบซองจดหมายกับกุหลาบมาด้วย ก่อนจะออกไปรอขึ้นรถประจำทางกลับบ้าน, e: q) f1 |: R* x0 \ \4 ^8 T I
๑๕.๐๐ น.
. c5 Y4 Q4 { U% |" Pผมกลับถึงบ้าน รีบตรงขึ้นมายังห้องนอน พอเปิดประตูเข้ามาผมก็ทิ้งตัวลงนอนบนเตียง ทำไมผมรู้สึกเหนื่อยเหลือเกิน รู้สึกไม่สบายใจเลย ผมเป็นอะไรเหรอเนี่ย?4 ?9 J: W0 b: b9 t8 [# }
ฝันร้าย...
. E# r. ]: V3 m# f4 J$ n( Mมันกลับมาทำร้ายผมอีกแล้ว...
8 o9 n& F0 r6 X1 O6 l) vผู้ชายคนนั้นกำลังถือมีดวิ่งไล่ฆ่าผม...
2 W4 n3 H3 B5 i, p# L/ yผมวิ่งสุดชีวิต ยังไงผมก็ต้องรอด ยังไงก็ต้องรอด...
2 s; g' \$ B# L# Fแต่ความโชคร้ายก็เป็นเรื่องธรรมดาที่ต้องเผชิญ...3 R3 U& k( n+ b8 _5 T9 V
ผมสะดุดล้มกับพื้นหญ้า ล้มกลิ้งลงกับพื้น...: U; R0 z! p5 s8 _
ผู้ชายคนนั้นเข้ามาถึงตัวของผมแล้ว...( q) P6 `. ^0 M, N" g, |3 v
ความตาย ผมกำลังจะตาย ผมกำลังจะตาย...
, L- T h' E; g4 _" c“เฮือก” ผมสะดุ้งตื่นขึ้นมา ผมหลับไปได้ไงหลับไปตอนไหนกัน ฝันร้ายมันกลับมาอีกแล้ว ฝันถึงมันอีกแล้ว ผมเหนื่อยเหลือเกิน อยากจะวิ่งหนีให้มันพ้นๆ จนความชั่วร้ายนั่นซะ ผมอยากจะรอดพ้นจากเงื้อมมือของชายคนนั้น
8 p* I) a0 c/ Oผมอยากจะรอด!
, s8 r$ |" Z. ]& X' uผมลงมาด้านล่างมายังห้องครัว หาอะไรกินรองท้องก่อนสักนิดหน่อย ในตู้เย็นเหลืออะไรบ้าง...เหลือผักพวกกะหล่ำปลี หน่อไม้ฝรั่ง กับผลไม้พวกฝรั่ง องุ่นเล็กน้อยกับไข่ไก่ เอาเป็นว่าผมทำผัดหน่อไม้ฝรั่งผสมกะหล่ำปลีใส่ไข่แล้วกัน ดีที่ข้าวยังเหลือจากมื้อเช้าเลยต้องอุ่นข้าวกิน% O$ R2 C) J) Q3 S, ~7 F+ ?
ผมกินเสร็จเรียบร้อยแล้ว เลยไปอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าเพื่อที่จะได้ออกไปข้างนอก อยู่ที่บ้านมันก็น่าเบื่อมากเหมือนกัน ผมหยิบจดหมายฉบับนั้นขึ้นมาอ่านมันอีกครั้ง
6 p$ |- V i7 S. K: s‘เดย์...ฉันชอบนาย ฉันรักนายมาก ฉันอยากมีเวลาอยู่กับนายบ้าง ขอเพียงแค่วันเดียวเท่านั้น ให้ฉันได้มีความสุขอยู่กับนาย ขอร้องนะ ถ้านายตกลง ฉันขอให้นายไปรอฉันที่สวนสาธารณะใกล้ๆ กับหมู่บ้านของนายนะ เดี๋ยวฉันไปนั่งรอนายที่นั่นหกโมงเย็น ฉันจะใส่เชิ้ตสีแดงกับกางเกงขายาวสีดำ ฉันจะรอนายนะ เดย์...’: h/ g/ P& N1 ^3 U
ผมตัดสินใจแล้วว่าผมจะพบคนนั้น คงไม่มีอะไรเสียหายหรอกมั้งแค่การนัดพบกันเอง และผมก็เป็นผู้ชายด้วย ผมเลือกที่จะใส่เชิ้ตสีแดง กับกางเกงสีขาวพร้อมผ้าพันคอสีดำเพราะข้างนอกเริ่มหนาวแล้วนี่ก็ใกล้หกโมงเย็นแล้ว ผมคงต้องออกไปแล้วสินะ งั้นใส่รองเท้าบู้ทสั้นไปกันหนาวดีกว่า
; n# J0 H' n# Z# j+ _1 G๑๘.๐๐ น.. P) X3 B1 h7 O
สวนสาธารณะแห่งนี้อยู่ไม่ไกลจากหมู่บ้านของผมเท่าไหร่เอง อากาศเริ่มมืดแล้ว ผมเดินตามทางฟุตบาทเข้ามา ตอนนี้เสาไฟภายในเริ่มเปิดทีละดวงไล่ๆ กันไปตามทาง วันนี้ที่นี่สวยงามมากจัดบรรยากาศได้เข้ากับเทศกาล เอาลูกโป่งสีขาวแดงมาติดไล่ตามต้นไม้ ม้านั่ง รูปปั้นและเสาไฟ เหมือนกับว่าเรากำลังจะเดินทางเข้าสู่ดินแดนแห่งความรักอย่างไรอย่างงั้น, }& s+ m* F/ \" m7 _
ผมเดินหาคนคนนั้นอยู่เรื่อยๆ เขาอยู่ไหนของเขากันนะ เดินเข้ามาถึงด้านในแล้ว ภาพตรงหน้าปรากฏบ่อน้ำพุขนาดกลาง แสงไฟจากเสาไฟส่องแสงสีเหลืองนวลส้มๆ สวยงามมาก
9 @* i: U! F/ T1 X Hในใจผมคิดว่าคนคนนั้นคงไม่มาแล้วล่ะมั้ง ทำไมไม่เจอกันสักทีล่ะ ผมนั่งรอตรงบ่อน้ำพุสักพักก็เริ่มถอดใจและถามตัวเองว่า ผมหวังอะไรอยู่เหรอ? ผมเลยลุกเดินอ้อมบ่อน้ำเพื่อชมอีกนิดก่อนกลับ และผมก็พบกับผู้ชายคนหนึ่งนั่งเหม่อมองออกไปยังความมืดมิด ดูเหมือนกับหมดความหวัง ชายคนนี้สวมชุดตรงกับข้อความที่อยู่ในจดหมายทุกประการ เพียงแต่เขาใส่ผ้าพันคอสีขาวมาด้วย
' [4 }9 P! J# h3 bตึก ตึก ตึก...: }0 y3 m1 X) }" e k2 E) n V
เสียงหัวใจของผมเริ่มเต้นเร็วขึ้น และผมได้จ้องมองเขา ผมรู้สึกว่าตัวเองถูกมนต์สะกดให้หลงใหลเมื่อเขาหันหน้ามา หน้าตาดูดีมากเหมือนผู้หญิงเหลือเกินผิวขาวพอๆ กับผมเลย ผมทรงรากไทรยาวประบ่าดูยังไงก็เหมือนผู้หญิงมากๆ
2 ?7 g/ o+ N7 b7 c% h. ]“ในที่สุดเดย์ก็มาจนได้” ยิ้มหวานให้ผมด้วยดูแล้วน่ารักจัง อา...ผมคิดอะไรอยู่เหรอเนี่ย( q" j7 F( G( s4 V, k1 p
“เอ่อ...” ผมพูดอะไรไม่ออกเลย7 s# R' o( S" D' K O1 t$ W* P
“ฉันชื่อว่า ‘ไนท์’ นายเป็นอะไรหรือเปล่า” ไนท์ถามผมสงสัยเป็นเพราะผมกำลังตกหลุมระ..เอ่อ สงสัยเป็นเพราะผมนิ่งเงียบไป j$ M; A+ p9 k, K
“...” ผมไม่ตอบอะไรแต่...
& N9 S/ s `% j8 m9 @' O5 Mหมับ!
^7 u* H& Q- b1 h" F- P: ~* l9 cไนท์เข้าสวมกอดผมอย่างรวดเร็ว เหมือนกับว่าเราจะจากกันไปไกล ไนท์ร้องไห้ด้วย ผมได้ยินเสียงสะอื้นของเขา คงรอวันนี้มานานแสนนานเลยสินะ ผมเริ่มเข้าใจความรู้สึกแล้วล่ะ
/ I! S r, m: v: V“เดย์ ฉันรักนายมากนะ ฉันรักนายมากเลย!” ไนท์บอกกับผม : M5 d+ N) K( Y) l+ T, u% m; B: t6 R
“เดย์รู้แล้ว” ผมรู้แล้ว หัวใจของผมรับรู้แล้ว...ไนท์ ผมตอบพร้อมกับเอื้อมมือไปลูบหัวของไนท์ ผมรู้สึกดีจังไม่เคยทำอย่างนี้ให้กับใครเลย ผมไม่เคยเจออะไรอย่างนี้ จู่ๆ ก็มีผู้ชายคนหนึ่งมาบอกรัก ผมจะทำอย่างไรดีเหรอ... ผมควรจะตัดสินใจอย่างไรดี...! @* k+ O9 y1 O: c8 Y
๑๙.๐๐ น.
+ W& ~$ J$ k- J% q: bไนท์ตัดสินใจพาผมมาเลี้ยงไอศกรีมกัน แถวย่านในเมือง ร้านที่ว่านี้ตั้งอยู่ตรงหัวมุมของบริเวณสี่แยกไฟแดง ซึ่งผู้คนพลุกพล่านมากเพราะวันนี้เป็นวันเทศกาลแห่งความรัก พอเราเข้ามาด้านในภายในร้านตกแต่งเรียบแต่เข้ากับเทศกาล เรานั่งโต๊ะริมในสุดของร้าน และพนักงานก็เดินมารับออเดอร์
( {# R5 {0 m2 }" }8 }; q“รับอะไรดีค่ะ” พนักงานถามพร้อมยิ้มเป็นมิตร( j7 }% t5 F$ c, Y
“มีโปรโมชั่นอะไรบ้างเหรอครับช่วงนี้” ไนท์ถาม9 E" [' J7 X. P' {4 g: M
“โปรโมชั่นสำหรับช่วงนี้นะคะมี สตรอเบอร์รี่ พิงค์กี้ ฮาร์ท, ช็อกโกแล็ต สวีท ดีพ และสุดท้ายบราวน์นี่ สต็อป เลิฟ จะรับแบบไหนดีคะ”
A' Y0 B6 \9 q! m: A“เดย์อยากกินแบบไหนสั่งเลยนะ” ไนท์ถามผม
( q3 o* B. ^/ X# V* ]: q3 k' v+ z“งั้นตามใจไนท์ดีว่านะ”# O4 c1 p7 b) U$ T) J
“เดย์...งั้นขอทั้งหมดนี่เลยละกันครับ” ไนท์หันมองผม และก็หันไปบอกกับพนักงาน
5 [2 Q, f. N, n; a; a“รอสักครู่นะคะ”
7 Q) v$ E! b2 K" Sไนท์หันมามองหน้าผม เหมือนต้องการจะถามอะไรบางอย่างกับผมเลย แต่ไนท์ก็ไม่ถาม เราต่างคนต่างเงียบกันสักพัก ไนท์หันหน้าจ้องมาที่ผมรู้สึกว่าบรรยากาศจะอึดอัดเกินไปแหละ ผมเลยชวนคุยเรื่องอื่นๆ ไปพรางๆ ระหว่างรอไอศกรีม
' \3 u3 R1 R% c“ได้แล้วค่ะ” สักพักพนักงานก็นำมาเสิร์ฟ
B* G1 ]' _1 }“โห! ทำไมเยอะอย่างนี้ล่ะ!” ผมถามด้วยความตกใจ ผมว่าถ้วยมันใหญ่เกินไปนะสำหรับคนสองคน แต่นี่สั่งมากันตั้งสามถ้วย! เยอะมั้ยล่ะ!
, {* I+ n* i; V* h+ j“ไนท์ เดย์คิดว่าเราสองคนกินไม่หมดแน่ๆ เลย” ผมถามไป รู้สึกเหนื่อยใจเลยแหะ/ T, L, Q7 _8 T
“กินไม่หมดก็ไม่เป็นไรหรอกเดย์ เดี๋ยวไนท์เลี้ยงเดย์เองนะ”
; T! l( z) ?' D; Y“เอางั้นเหรอให้เดย์ช่วยมั้ยล่ะ”' h, n' A4 x$ n+ ]. S4 E
“เดย์แค่ช่วยทำให้ไนท์มีความสุขก็พอแล้วล่ะ”- k* t, N B6 r
หลังจากสนทนากันเสร็จเราก็พลัดกันป้อนไอศกรีมกันไปมา พร้อมกับคุยเรื่องสนุกๆ กัน ดูแล้วก็รู้สึกมีความสุขไปอีกแบบเหมือนกัน. n8 P0 u; p# Y0 j
๒๑.๐๐ น.
4 }- y$ o5 k! ]1 qสามทุ่มแล้ว เรานั่งกินการนานมากกว่าจะหมดได้ไม่ใช่ง่ายๆ จากนั้นไนท์ชวนผมไปเดินถนนคนเดินเพื่อเดินยิ่งดึกคนก็ยิ่งเยอะ เรากะว่าแค่จะมาเดินดูของกันเล่นๆ ผ่านไปหลายๆ ร้านในที่สุดก็แวะจนได้
% D( G. n- Z1 `“เดย์ครับ! มาดูกำไลข้อมือนี่สิอยากได้หรือเปล่า” ไนท์ทำหน้าตาตื่นเต้นทำอย่างกับว่าไม่เคยเห็น น่ารักดี
1 C! v4 P; T4 k- H, Y6 L“ถ้าอยากซื้อให้เดย์ก็จะรับไว้...งั้นเอางี้นะเดี๋ยวเดย์จะซื้อให้ไนท์ด้วย แลกกันใส่”! o- h4 c; X6 h+ R1 k
“งั้นไนท์เลือกสีขาวให้เดย์ดีกว่า...นี่ครับ” เลือกแล้วก็หยิบให้คนขาย
+ E* u6 v2 L' [- e2 L0 I& }“ส่วนเดย์ก็คงต้องให้สีดำกับไนท์แล้วล่ะ มันจะได้แตกต่างกัน...นี่ด้วยครับ” ผมยื่นไปให้คนขายคิดเงิน
/ f- i: Z$ f0 L7 \7 {/ s# `ไนท์ก็เลยซื้อกำไลข้อมื้อให้ผมหนึ่งอัน ส่วนผมก็ซื้อให้เหมือนกันหนึ่งอัน ผมเห็นไนท์ยิ้มผมมีความสุขมากเลย...ผมเผลอใจอีกแล้วเหรอ...; G. |8 r* e6 Q
๒๒.๐๐ น.- w: c, R) V; k6 \3 o8 H
ผมกับไนท์พากันเดินผ่าฝูงชนออกมา เราเดินตามถนนมาเรื่อยๆ ไนท์เดินจับมือไม่ปล่อยจากผมเลย ผมก็ไม่คิดจะปล่อยเช่นกัน จนมาถึงสวนหย่อมแห่งหนึ่งที่นี่สวยกว่าสวนสาธารณะที่เราได้เจอซะอีก6 C8 j9 N! S, F2 l2 v: b* ]
“มันสวยมากเลยเดย์”; @! b5 a( X* Q! a" d' q
“ใช่...สวยมาก”
1 b. h. f3 _5 U2 }' U0 k9 Fซุ้มประตู้ทางเขาตกแต่งด้วยโคมไฟสีส้มนวล ประดับประดาด้วยดอกกุหลาบและลูกโป่ง มีเส้นทางตรงเข้าไปเหมือนกับว่ากำลังเข้าไปในพระราชวังเลย สองข้างทางถูกตัดแต่งอย่างสวยงาม เสาไฟส่องสว่างเรียงรายเป็นแถวตรงยาวเข้าไปข้างใน เราสองคนเดินเข้าไป ข้างในมีทางเป็นเขาวงกตด้วย แต่เราก็สามารถเดินผ่านมันไปได้ จนมาถึงศาลาที่รายล้อมไปด้วยสวนดอกกุหลาบขาวที่บานสะพรั่ง เราเดินเข้าไปข้างในศาลา จู่ๆ ก็ได้ยินเสียงเพลงลอยออกมาจากลำโพงกระจายเสียงรอบๆ ศาลา มันเหมาะแก่การเต้นรำมาก ผมคิดไอเดียออกละ
. |3 I9 _+ z7 F) S/ m“เต้นรำกับผมนะไนท์” ผมถามอย่างสุภาพ รู้สึกเหมือนกับว่าตัวเองเป็นเจ้าชายเลย ส่วนไนท์เป็นเจ้าหญิงแสนสวยของผม คิดแล้วก็เขินอยู่เหมือนกัน ฮ่ะๆ, w) s2 u8 c6 z5 ~8 d% d' m: _# _
“ได้ครับเดย์” ไนท์ตอบรับอย่างยินดี
% h; R+ s) y5 p" x; rเราสนทนาพร้อมกับเต้นรำไปเรื่อยๆ ท่ามกลางเสียงเพลงกับบรรยากาศอันเงียบสงบและสวยงาม
' x6 L# ^9 Z7 Y; j3 f* ?“ไนท์รักเดย์มากนะครับ”% q4 `) S# o* \ Y
“เดย์...รู้”* M" M4 h. G, u2 s4 G8 t a
“แต่...เดย์ไม่จำเป็นต้องตอบก็ได้นะ ว่าเดย์รักไนท์หรือเปล่า นี่มันยังเป็นแค่ความสุขช่วงเวลาสั้นๆ เท่านั้น เดย์อาจจะยังไม่รู้สึกอะไรหรอก”6 x" `- ^$ G; u! ?+ i
“ไนท์...” ผมไม่พูดไม่ตอบอะไรจะดีกว่า ผมอยากให้ไนท์บอกความรู้สึกของตัวเองออกมา...$ i$ w* e" }' Q* y5 g: T6 h
“ไนท์หลงรักเดย์มานานมากแล้วตั้งแต่ ม. ต้น ได้แล้วมั้ง ไนท์ก็ไม่เคยรู้สึกรักใครเลย ไม่เคยรักใครเท่ากับเดย์มาก่อน เดย์คงไม่รู้หรอกว่าเราเรียนอยู่โรงเรียนเดียวกัน อยู่ห้องข้างๆ กันมาตลอด เดย์คงไม่รู้ ไม่สนใจ...” ผมสังเกตได้ว่าน้ำตาของไนท์ค่อยๆ ไหลรินออกมา มันไม่ใช่ความอ่อนแอแต่เป็นความสุข ความสุขจริงๆ...' q5 I- j2 B9 G1 r U
“...”
: r- ^9 ^3 }+ N3 f“ไนท์เคยพยายามจะตัดใจจากเดย์แล้ว ชายรักชายน่ะมันไม่สมควรหรอก มันไม่ใช่สิ่งที่ถูกต้องเลย แต่ไนท์ก็ทำไม่ได้...”# g4 Y0 n( A7 Z% {8 r
“...” น้ำตาของผมเริ่มคลอแล้ว ผมรู้สึกว่าความรู้สึกนี้มันลำบากใจมาก b+ V1 {. o. B9 G+ u4 d
“ไนท์ต้องการนัดเจอกับเดย์ ก็เพราะอีกไม่ถึงเดือนเราก็จะปิดเทอมกันแล้ว ต่างคนก็ต่างแยกย้ายกันไปหาที่เรียนมหา’ลัยเรียนกัน เราก็คงไม่ได้เจอกันอีก”& B% C/ |0 u# D. X; q% [3 ~6 ^
“...” 2 Q, w( d: v% y0 w
“ไนท์นัดเจอเดย์ที่สวนสาธารณะวันนี้ ก็เพราะว่าบ้านของไนท์อยู่แถวนั้นไง อยู่ไกลแถวๆ กับบ้านของเดย์”3 I! D" O1 ?+ J% a
“...”+ b- \+ n( C7 s# \' t* ?/ @
“ไนท์...ไม่กลัวว่าเดย์จะรังเกียจหรอก ดีเสียอีก เพราะถ้าเดย์เกียจไนท์ก็ยังรู้สึกเจ็บ อย่างน้อยมันก็ทำให้เรารู้สึกว่าเรายังมีชีวิตอยู่...” : v& A# X) ~& T7 a; c2 E: M# I
“...” ไนท์...เดย์ไม่รังเกลียดไนท์หรอกครับ...
9 K% _, k' S0 v- A- m“เดย์...นายเปรียบเสมือนกับกลางวันที่ไม่เคย ได้มีโอกาสจะได้พบเจอกลางคืนอย่างไนท์หรอกนะ…” & h6 A! s% c! m3 c& v% T' |: s+ Q# m
“...” น้ำตาผมไหลออกมาแล้วผมเข้าใจทุกอย่างแล้ว
: v; C& N; }+ Rตึง! ตึง!
1 [$ q' K1 B/ j6 w/ j9 Hเสียงนาฬิกาดังบอกเวลาว่า ‘เที่ยงคืน’ แล้ว เวลาหมดแล้วเหรอ ทำไมมันเร็วขนาดนี้ล่ะ ทำไมความสุขมันช่างมีเวลาน้อยนิดอย่างนี้ล่ะ...
$ l/ s* Z- u( t2 t' u“หมดเวลาแห่งความสุขแล้วล่ะเดย์...”
& @3 y, c- z) ^2 Uผมหยุดการเต้นรำแล้วปล่อยพันธนาการให้แก่ไนท์ ในใจของผมมันสับสนไปหมดเลย ผมควรจะทำยังไงดี!. I, j! T% _ N7 V- N" Z/ i* k
“สุดท้ายแล้วเรื่องนี้มันอยู่ที่การตัดสินใจของเดย์คนเดียว อยู่ที่ว่าจะคว้ามันเอาไว้ หรือจะปล่อยให้หลุดลอยไป เลือกเอานะเดย์...” ไนท์พูดเสร็จก็ปล่อยมือผมไว้ที่เดิม แล้วเข้ามาสวมกอดผม จากนั้นไนท์ก็ค่อยๆ เดินหันหลังจากผมไปทีละก้าว ทีละก้าว...
5 u& ]& ^+ c: n$ D9 X0 {ผมตัดสินใจหยุดคิดทุกสิ่งทุกอย่างที่ผ่านมา เพราะหัวใจของผมมันคิดถึงเพียงแค่ช่วงเวลาแห่งความสุขนี้เท่านั้น
* H+ m& U5 v( B) G' B1 m2 o$ b“ไนท์!” ผมเรียกไนท์ เขาหันกลับมามองที่ดวงตาของผม ผมจะไม่พูดอะไรทั้งนั้น ผมรีบเดินตรงไปหาไนท์ แล้วใช้ฝ่ามือประครองใบหน้าขึ้นมา ผมจ้องเข้าไปในดวงตาของไนท์ ไนท์ก็เช่นกัน ผมสัมผัสถึงความรู้สึกนี้ได้...รัก จากนั้นผมก็ประทับริมฝีปากของตัวเองลงไป ความรู้สึกหอมหวานนุ่มละมุน มันคือรสชาติแห่งความสุขที่ผมไม่เคยได้พบเจอ...& y$ s7 ]+ z, y3 L& u2 f2 R
ฝันร้าย.../ c7 Q1 p3 @. ]& t
ฝันร้ายที่ผมสัมผัสมันมาตลอด
( W' v- Q. |1 T4 j+ @ฝันร้ายที่ผมอยากจะวิ่งหนีไปให้พ้นๆ8 `3 N4 k2 f* o: C6 _) X
ฝันร้ายที่ชายคนนั้นพยายามเข้ามาฆ่าผม7 }) ^5 ]5 S6 I8 p% [% a6 n
แท้จริงแล้ว...
* x2 z: p# n5 ?5 @6 F; N$ m% D' [มันคือความสุขที่ผมกำลังได้สัมผัส5 l2 }. Y# Q9 V) s& q" F$ z
มันคือสิ่งที่ผมต้องวิ่งเข้าหา3 y3 k, |5 w% V+ d. g! T
มันคือคนรักที่พยายามนำความรักมามอบให้7 r& m# y# H4 E, t s
ต่อไปนี้ผมคงไม่ต้องวิ่งหนีมันอีกแล้ว...3 z& S' d9 T: v! s
“ผมเลือกแล้ว...”
5 j/ L; K; N( W: _% M* b- H. v4 y8 R% o; d% d, c# @# Q
& B$ a r+ [5 `/ e8 f) J. E6 U" V* i1 T7 L* V" k
|
|
ค้นหาสมาชิก
โพสต์ 2013-3-31 11:14:02
ดันกระทู้
ปักหมุดกระทู้
ล๊อคกระทู้
การ์ดสีสัน
โพสต์ 2013-3-31 11:34:31
โพสต์ 2013-3-31 15:43:00
โพสต์ 2013-3-31 19:10:12
โพสต์ 2013-4-1 02:06:56
โพสต์ 2013-4-1 02:24:06