ร.ด.หฤโหด ๒ COPY

Medmayom

....  เขียนโดย คุณที่ใช้ชื่อว่า " หนุ่ม น.ศ. " ขอขอบคุณไว้ในโอกาสนี้ด้วยครับ




ตอนที่ 3ก่อนจะถึงวันที่ไปเข้าค่าย 2-3 วัน ผมเตรียมฟิตร่างกายอย่างดี ทั้งเล่นกีฬา ยกดัมเบลล์ วิ่ง ทุกวันวันละ 1 ชั่วโมง จนมั่นใจว่าร่างกายพร้อมสุดๆ งดชักว่าวเหมือนที่ไอ้เทพทำ แต่ผมฟิตมากกว่าคือไม่ชักว่าวเลยเป็นเวลา 7 วัน วันแรกๆ ที่งดก็ยังไม่รู้สึกอะไร พอล่วงเข้าวันที่ 4 วันที่ 5 ผมก็เกิดอาการเงี่ยนอย่างมากตามประสาเด็กหนุ่มวัยรุ่นที่มีความต้องการทางเพศสูง แต่ผมก็อดทนไม่เอาน้ำออก จนเหลืออีกวันเดียวก็จะไปเข้าค่าย ผมเดินไปที่ร้านตัดผมใกล้บ้านเพื่อทำภารกิจสุดท้ายก่อนจะไปเข้ารับการฝึก จะฝึกทั้งทีขอไปแบบแมนๆ เลยแล้วกันกู!
" ทรงอะไรครับ "
ช่างตัดผมรูปหล่อถามพลางเอามือลูบต้นคอผมไปด้วย ผมรู้สึกสยิวกับการกระทำของเขามาก มือเขาทั้งนุ่มทั้งเย็น ลูบทีผมก็เสียวไปทั้งตัว ผมกระแอมนิดนึงแล้วตอบว่า
" ทรงนักเรียนครับ สั้นๆ เลยนะครับ "
ช่างหนุ่มทำหน้าประหลาดใจ เพราะที่ผ่านมาผมให้เขาตัดรองทรงสูงมาตลอด คราวนี้มาแปลกจริงๆ
" แน่ใจเหรอพี่ เอาทรงนักเรียนเลยเหรอ "
ผมพยักหน้าหงึกๆ
" ครับ ผมจะไปเข้าค่ายร.ด. ครับ "
" อ๋อ เข้าใจล่ะ "
ช่างหนุ่มยิ้มยิงฟัน แล้วลูบต้นคอผมไปมาช้าๆ ทำเอาผมขนลุกซู่ เขาลงมือตัดทันที ครึ่งชั่วโมงผ่านไปก็เสร็จเรียบร้อย ผมเป็นกระจุกๆ กองอยู่ที่พื้น ภาพในกระจกดูแปลกตาไม่น้อย เป็นภาพที่ผมไม่ได้เห็นมานานแล้วตั้งแต่เรียนร.ด. ปี 2 เพราะพอเรียนปี 2 ก็ตัดผมแบบรองหวีแล้ว ไม่ได้ไถหัวซะเกรียนแบบนี้ แต่วันนี้ผมดูเหมือนตอนเพิ่งเริ่มเรียนร.ด. ปี 1 มาก ผมสั้นเกรียนติดหนังหัวรับกับหน้าตี๋ๆ ของผม ดูดีไม่เบาเลย ผมยิ้มให้กับตนเองในกระจกแล้วเอามือลูบหัวเกรียนเล่น มันสากๆ พิกล พลางคิดในใจ
" เหมือนทหารเกณฑ์ที่เขาเรียกว่าไอ้เณรเลยกู ไอ้หนุ่มเอ๊ย หัวเขียงชิบหาย "
................................
คืนนั้น ผมจัดข้าวของลงเป้สนามจนหมด ของไม่เยอะเท่าไหร่ มีชุดฝึกสำรอง 1 ชุด เอาไว้ใส่วันที่ 4 หรือ 5 ต้องเตรียมไปอีกชุดเพราะว่าใส่ชุดเดียวตลอด 5 วันไม่ไหวแน่ เน่ากันพอดี นอกจากนั้นก็มีกระติกน้ำทหารสีเขียวแก่ เข็มขัดสนามที่เอาไว้คาดกระติกน้ำ ยาแก้ไข้ (เผื่อฉุกเฉินเป็นไข้ขึ้นมา) ไฟฉายกระบอกเล็ก ผ้าเช็ดตัวผืนเล็ก ยาดมตราโป๊ยเซียน 1 หลอด (ซึ่งตอนหลังของสิ่งนี้มีประโยชน์มหาศาลต่อชีวิตผม) ผ้าขาวม้าผืนเล็ก (ยืมของพ่อมาใช้) กางเกงใน ช้อน ถุงเท้าสีดำ กระดาษชำระ ผมเตรียมของไปแค่นี้จริงๆ ไม่อยากจะเอาไปมากเหมือนกับบ้าหอบฟาง เกือบลืมผ้าห่ม ผมเลือกผ้าห่มผืนที่เล็กที่สุดยัดลงไปในเป้สนามใบใหญ่ที่พ่อให้มา แล้วก็ของใช้ส่วนตัวอื่นๆ อีกนิดหน่อยคือพวกสบู่ ขัน ยาสีฟันและแปรงสีฟัน ของอย่างอื่นผมไม่เอาไปเลยเพราะคิดว่าไม่จำเป็น อย่างยาสระผมก็ไม่เอาไป คิดว่าคงไม่สระหรอก หัวก็เกรียนขนาดนี้แล้วจะสระทำไม แป้งก็ไม่เอาไปเพราะผมไม่ชอบประแป้งอยู่แล้ว และอีกอย่างผู้ชายประแป้งมันดูตุ๊ดไปหน่อย ไปร.ด. จะทำสิ่งที่ตุ๊ดทำไม่ได้เด็ดขาด (ถึงแม้ว่าปกติผมก็ไม่ทำอยู่แล้ว) สบู่เอาไปก้อนเดียวก็พอแล้ว ฟอกได้ทั้งตัวตั้งแต่หน้าไปจนถึงตีน ผมตรวจดูข้าวของเครื่องใช้ทั้งหมดอีกครั้งหนึ่งก่อนจะหัดผูกเป้สนามจนคล่อง เวลาไปที่โน่นจะได้เอาของออกมาได้เร็วๆ เสร็จแล้วก็หัดคาดเข็มขัดสนามซึ่งก็คาดยากเหมือนกัน แต่ในที่สุดผมก็คาดได้

4 ทุ่ม
ผมมองตัวเองในกระจกเป็นครั้งสุดท้าย พร่งนี้แล้วสินะที่ผมต้องไปเผชิญกับความลำบากที่เขาชนไก่เป็นเวลา 5 วันเต็มๆ ผมเกิดความรู้สึกกังวลขึ้นมานิดหนึ่ง กังวลว่าจะฝึกกับคนอื่นเขาไม่ได้ กังวลว่าร่างกายจะรับไม่ไหว แต่ผมก็สลัดความรู้สึกนั้นทิ้งไปทันที กังวลอะไรไม่เข้าเรื่องเลย เราเองก็เป็นลูกผู้ชายคนหนึ่งเหมือนกันนะ เราต้องทำได้สิ ถ้าคนอื่นทำได้ทำไมเราจะทำไม่ได้ เราก็มี 2 มือ 2 ตีน 1 ควย เหมือนๆ กัน เขาทำได้เราก็ต้องทำได้สิวะ ผมคิดแล้วก็หันไปมองที่พื้น ชุดฝึกสำหรับใส่ไปวันพรุ่งนี้วางเตรียมไว้แล้ว ข้างๆ ก็มีกางเกงใน ถุงเท้า และเข็มขัดสนาม ที่วางอยู่ตรงมุมห้องคือเป้สนามสีเขียวแก่ใบเบ้อเริ่มที่บรรจุของของผมไว้จนเต็ม และผูกไว้อย่างเรียบร้อย มีหมวกเบเล่ย์สีเขียวแก่วางอยู่ด้านบน พร้อมจะหยิบมาใส่ได้ทันที
ทุกอย่างอยู่ในสภาพพร้อม
เสียงเคาะประตูดังก๊อก ก๊อก ผมเดินไปเปิดประตู พ่อของผมนั่นเอง เขายิ้มให้ผมแล้วถามว่า
" ไง พร้อมหรือยังลูกพ่อ ไอ้เสือ กับการที่จะไปรบที่เขาชนไก่ 5 วัน "
ผมหัวเราะ พ่อชอบเรียกผมว่าไอ้เสือเพราะอยากให้ผมเข้มแข็งเหมือนเสือ ผมก็ชอบให้พ่อเรียกแบบนี้เหมือนกัน
" พร้อมแล้วพ่อ พร้อมสุดๆ เลย ผมจัดของลงเป้หมดทุกอย่างแล้ว ไม่ลืมอะไรแล้วล่ะ "
พ่อมองดูข้าวของที่วางอยู่บนพื้นห้อง แล้วก็ยิ้มอย่างพอใจ
" ดีมากลูกพ่อ ไหนเข้ามาใกล้ๆ พ่อซิ "
ผมเดินเข้าไปหยุดอยู่ตรงหน้าพ่อ พ่อเอามือ 2 ข้างวางบนไหล่ผมแล้วบีบเบาๆ ก่อนจะพูดด้วยเสียงหนักแน่น
" เต็มที่เลยนะลูก ไม่ต้องกลัวอะไรทั้งนั้น ลูกของพ่อเป็นลูกผู้ชายเต็มตัว ฝึกแค่ไม่กี่วันแบบนี้สบายอยู่แล้ว ใช่มั๊ยลูก จำเอาไว้ คนอื่นทำอะไรได้ ลูกก็ทำได้ เขาทำอะไรลูกก็ทำกับเขาด้วยนะ ผู้ชายทั้งนั้นไม่มีความแตกต่างกันอยู่แล้ว เราพวกเดียวกับเขา "
" ครับพ่อ "
ผมรับคำ พ่อเลื่อนมือจากไหล่ลงมาที่ต้นแขนที่เต็มไปด้วยมัดกล้ามของผม แล้วพูดต่อ
" ถ้าโดนครูฝึกด่าก็ไม่ต้องไปใส่ใจนะ อดทนไว้ ครูฝึกสั่งให้ทำอะไรก็ทำ เข้มแข็งเอาไว้ อย่าแสดงความอ่อนแอออกมาเด็ดขาด จะเหนื่อยจะเจ็บแค่ไหนก็ต้องอดทนลูกเดียว มันไม่ถึงตายหรอกลูกก็รู้ พ่อเชื่อว่าลูกของพ่อต้องผ่านการฝึกนี้ไปได้ด้วยดี ใช่มั๊ยไอ้เสือของพ่อ "
ผมยืนตัวตรง ตอบด้วยเสียงดังฟังชัดว่า
" ครับผม ! ผมจะตั้งใจฝึกอย่างเต็มที่ครับผม ! "
พ่อยิ้มเมื่อได้ยินผมตอบแบบนี้ แล้วพูดว่า
" พ่อภูมิใจในตัวลูกเหลือเกิน ไอ้เสือลูกรักของพ่อ "
ผมยังคงยืนนิ่ง ตามองตรงไปข้างหน้า พ่อตบต้นแขนของผมแรงๆ 2 ที เสียงดังป๊าบๆ แล้วจึงพูดต่อ
" แข็งแรงดีมาก เอาล่ะ นอนเถอะลูก พรุ่งนี้ต้องตื่นตั้งแต่ตี 4 นะ พ่อจะเป็นคนมาปลุกเอง แล้วพ่อจะไปส่งที่สวนเจ้าเชต "
" ครับ ราตรีสวัสดิ์ครับพ่อ "
ผมพูด พ่อยิ้มให้ผมอีกครั้งหนึ่งก่อนจะเดินออกจากห้องไป ส่วนผมก็เดินเข้าห้องน้ำเพื่อแปรงฟัน แล้วจึงล้มตัวลงนอนบนเตียง ในใจก็ครุ่นคิดถึงสิ่งที่จะเกิดขึ้นตั้งแต่วันพรุ่งนี้เป็นต้นไป
" พรุ่งนี้เราจะต้องเจอกับอะไรบ้างเนี่ย ไม่อยากจะคิดเลย แต่ยังไงเราก็สู้ตายอยู่แล้ว คนอย่างเราไม่เคยกลัวอะไรทั้งนั้น เราจะสู้ สู้ให้เต็มที่ไปเลย แล้วเจอกัน เขาชนไก่ "
ผมนอนคิดแบบนี้ซ้ำๆ ไปจนหลับสนิท


      

ตอนที่ 4
พ่อปลุกผมตอนตี 4 ผมลุกขึ้นมาอาบน้ำ แต่งชุดฝึก และเตรียมเป้สนาม เมื่อทุกอย่างพร้อม ผมก็ลงมากินข้าวเช้า ผมรู้สึกสดชื่นกระปรี้กระเปร่ามาก พอๆ กับรู้สึกตื่นเต้นที่จะได้ไปฝึกภาคสนาม พอผมกินข้าวเสร็จก็หยิบหมวกมาใส่ แล้วก็มองตัวเองในกระจก ภาพที่ปรากฏตรงหน้าคือภาพของหนุ่มน้อยหน้าตี๋ใส่แว่นคนหนึ่งที่ดูแมนมากใน ชุดฝึกขนาดพอดีตัว หัวเกรียนขาว สวมหมวกเบเล่ย์สีเขียวแก่ที่ดึงปีกหมวกด้านขวาลงมาพองาม ใส่เสื้ออ่อนคอกลมสีกากีแกมเขียว ส่วนเสื้อชั้นนอกกับกางเกงขายาวเป็นสีเขียวแก่ ช่วงไหล่กว้างและช่วงอกเต็มไปด้วยกล้ามเนื้อ กล้ามอกและกล้ามแขนขึ้นเป็นมัดๆ อย่างเห็นได้ชัด หน้าท้องแบนราบ ช่วงต้นขาที่อยู่ภายใต้กางเกงสีเขียวแก่นั้นล่ำใหญ่มากได้สัดส่วนกับช่วง น่องที่เต็มไปด้วยกล้ามเนื้อแข็งๆ เช่นเดียวกับช่วงอก ตรงกลางลำตัวคาดเข็มขัดสายสีเขียวแก่ หัวเข็มขัดถูกขัดอย่างประณีตจนเป็นสีทองแวววาวสวยงามมาก และเสริมความเท่ด้วยเข็มขัดสนามเส้นใหญ่ที่ด้านขวามือมีกระติกน้ำทหาร 1 ใบที่เติมน้ำจนเต็มแล้วห้อยอยู่ด้วย ใส่รองเท้าหนังสีดำชนิดผูกเชือกที่ถูกขัดจนเป็นมันปลาบ ผมมองภาพตัวเองในกระจกอย่างภูมิใจ หล่อไม่เบาเลยเรา
" ลูกพ่อหล่อจริงๆ วันนี้ เท่มากๆ เหมือนทหารจริงๆ เลย "
พ่อผมพูดขึ้นมาดังๆ ผมยิ้มรับคำชมนั้น พ่อพูดต่อว่า
" เสร็จแล้วใช่มั๊ย งั้นออกมาไหว้ศาลพระภูมิก่อนจะไปนะ อย่าลืมขอพรให้ท่านคุ้มครองลูกให้เดินทางไปและกลับด้วยความปลอดภัย และไม่เป็นอันตรายใดๆ ระหว่างที่รับการฝึกที่เขาชนไก่ "
ผมเดินไปที่ศาลพระภูมิแล้วก็ไหว้อย่างนอบน้อม พร้อมกับอธิษฐานขอพรท่านในใจว่า ขอให้ผมเดินทางไปและกลับด้วยความปลอดภัย ขอให้แคล้วคลาดจากอันตรายทั้งหลายทั้งปวงระหว่างที่ไปฝึก 5 วันนี้ รวมทั้งขอให้ผมประสบความสำเร็จในการฝึกอะไรก็ตามตลอด 5 วัน
" เรียบร้อยแล้วพ่อ ไปกันเถอะครับ "
ผมหันไปพูดกับพ่อหลังจากที่ไหว้ศาลพระภูมิเรียบร้อยแล้ว พ่อพยักหน้าแล้วช่วยผมแบกเป้สนามขึ้นรถ ก่อนที่พ่อจะสตาร์ทรถ พ่อถามผมอีกครั้งว่า
" ไม่ลืมอะไรแล้วนะลูก เติมน้ำใส่กระติกรึยัง เอายาดมไปแล้วใช่มั๊ย เข็มขัดสนามคาดหรือยัง "
" ไม่ลืมแล้วครับ น้ำผมก็เติมเรียบร้อยแล้ว ยาดมผมก็เอามาแล้ว เข็มขัดสนามผมก็คาดแล้ว ทุกอย่างพร้อมหมดแล้วครับพ่อ เราออกเดินทางกันได้เลยครับ "
" ดีมาก งั้นเราไปกันเลย "
แล้วพ่อก็ขับรถออกจากบ้านไป ขณะนั้นตี 5 กว่าๆ เรามุ่งหน้าไปสวนเจ้าเชต ผมนั่งตื่นเต้นไปตลอดทางว่าจะได้ฝึกแล้ว รอวันนี้มานาน อยากรู้จริงๆ ว่าจะได้ฝึกอะไรบ้างที่นั่น มันจะต้องสนุกแน่ๆ เลยครับ
................................
ผมถึงสวนเจ้าเชตเวลาประมาณเกือบ 6 โมง มีคนมาเยอะแล้ว พ่อจอดรถที่ข้างถนนตรงประตูทางเข้าสวนเจ้าเชต แล้วหันมาพูดกับผมว่า
" พ่อส่งหนูได้แค่นี้แหละ เดี๋ยวหนูต้องเดินเข้าไปเองนะลูก โชคดีล่ะครับ ไอ้เสือของพ่อ เต็มที่ไปเลยนะ พ่อขอให้ลูกโชคดี แล้วอีก 5 วันเราจะได้พบกัน "
ผมใจหายเมื่อได้ยินคำนี้ ผมจะต้องจากบ้านไปนอนที่อื่นถึง 5 วันเต็มๆ เลยเหรอเนี่ย ตั้งแต่เกิดมาผมยังไม่เคยไปไหนนานขนาดนี้เลย อยู่ที่โน่นคงคิดถึงพ่อมากแน่ๆ แต่ยังไงผมก็ต้องอดทน เพื่ออนาคตของผมเอง ผมก็เป็นลูกผู้ชาย ผมจะอ่อนแอไม่ได้
" ครับพ่อ ผมไปก่อนนะครับ แล้วผมจะรีบกลับมาหาพ่อนะ "
พ่อยิ้ม แล้วก็ตบไหล่ผมเบาๆ ผมสวมหมวก ก้าวลงจากรถ แล้วเดินมาเปิดประตูหลังแบกเป้สนามอันหนักอึ้งลงจากเบาะหลังของรถแล้วสะพาย เอาไว้ข้างหลัง แล้วยืนนิ่งอยู่ตรงริมทางเท้า มองเข้าไปข้างในรถ ผมเห็นพ่อยังคงนั่งเกาะพวงมาลัยมองผมอยู่ด้วยสายตาที่ห่วงใยสุดที่จะบรรยาย เมื่อลูกชายคนเดียวจะต้องไปไกลบ้านนานถึง 5 วัน ผมยิ้มให้พ่ออีกครั้งหนึ่ง ยังคงยืนตรงไม่กระดุกกระดิก และทันใดนั้นเองผมก็ยกมือขวาขึ้นแตะขอบหมวกด้านขวาทำวันทยหัตถ์แสดงความ เคารพพ่อของผมทันที ก่อนจะลดมือลง เป็นภาพที่งดงามมากในความรู้สึกของผมที่ได้มีโอกาสแสดงความเคารพพ่อบังเกิด เกล้าแบบชายชาติทหารแบบนี้ พ่อของผมน้ำตาซึม มองผมด้วยความภาคภูมิใจ แล้วจึงยกมือตั้งฉากแสดงอาการรับรู้ ก่อนจะขับรถจากไป ผมมองตามหลังรถของพ่อจนรถลับหายไปจากสายตา
ผมเดินเข้าไปในสวนเจ้าเชต พยายามมองหาเพื่อน แต่ก็ไม่เห็นเพราะว่าคนเยอะไปหมด ก็เลยเดินไปเดินมาซักพักหนึ่ง ไม่นานก็เจอไอ้อ๊อต กับไอ้เทพ ผมถามมันก็เลยรู้ว่า มัน 2 คนเพิ่งมาถึงเมื่อกี้นี้เอง
" เรากับไอ้เทพขึ้นแท๊กซี่มาว่ะ ของนายพ่อมาส่งใช่มั๊ย เมื่อกี้เราก็เห็นนายด้วยล่ะ ตอนลงจากรถพ่อ แถมยังตะเบ๊ะให้พ่อด้วย แมนชิบหายเลยไอ้หนุ่ม เห็นแล้วโดนใจว่ะ "
ผมหัวเราะ แล้วพูดกับมันว่า
" ห่า ก็แมนสิวะ เราก็ผู้ชายเหมือนกันนะเว้ย ปกติเราก็แมนอยู่แล้ว แต่ตอนนี้คงต้องแมนเพิ่มขึ้นอีกเป็นล้านๆ เท่า เพราะว่าคงต้องฝึกหนักแน่ๆ ถ้าทำตัวอ่อนแอปวกเปียก คงไม่รอดแน่ว่ะ จริงมั๊ย "
ไอ้เทพพูดขึ้นมาบ้างว่า
" จริงของนายว่ะ อ้าวเฮ้ย เราเพิ่งสังเกตุเห็น หัวนายขาวมาเชียวนะ โห ตัดผมเกรียนเตรียมมาเลยเหรอวะเนี่ย โคตรฟิตเลย ไอ้อ๊อตดูหัวไอ้หนุ่มดิ สุดยอด ! เกรียน-เอี้ย-ๆ ไหน ถอดหมวกให้ดูหน่อยได้มั๊ยวะ หนุ่ม "
ผมไม่เคยอายอยู่แล้วเรื่องทำตัวแมนๆ ฟิตๆ แบบนี้ ก็เลยถอดหมวกออก ไอ้อ๊อตกับไอ้เทพเห็นแล้วก็ร้องด้วยความทึ่งปนขำ
" โห เย็ดเข้ สุดยอดแห่งหัวเกรียนเลย ไม่โกนซะล่ะวะ ผมก็แทบจะไม่มีอยู่แล้ว ฟิตจริงๆ เลยไอ้หนุ่ม กูยอมรับเลย ไอ้อ๊อตดูสิวะ หัวแม่งโคตรใสเลย 5555 เย็นกบาลมั๊ยวะถามจริง กะจะไม่ให้ครูฝึกยุ่งกับกบาลนายเลยใช่มั๊ยวะเนี่ย "
ไอ้อ๊อตพูดกลั้วหัวเราะว่า
" ไอ้หนุ่ม นายเนี่ยสุดยอดจริงๆ ว่ะ กล้าตัดผมถึงขนาดนี้ เรากับไอ้เทพยังไม่กล้าตัดสั้นเท่านายเลย "
ผมสวมหมวกเหมือนเดิมแล้วจึงพูดว่า
" พอ พอ ทำเป็นเรื่องใหญ่ไปได้ ไม่ใช่เรื่องแปลกอะไรเล้ย ทำตื่นเต้นไปได้ ก็ตัดทรงนักเรียนปกติน่ะแหละแต่ให้ช่างเขาตัดให้สั้นๆ หน่อย จะได้สบายๆ และก็ไม่ต้องกังวลเรื่องหัวอีกเลยตอนไปฝึกที่โน่น ใครๆ เขาก็ตัดกันเยอะแยะ ดูโน่นสิวะ คนนั้นก็ตัด นั่น คนนั้นก็ตัด หัวเกรียนพอๆ กับเราเลย "
ผมพูดแล้วก็ชี้ไปที่นักศึกษาวิชาทหารหลายคนที่เดินไปเดินมาแถวนั้น หลายคนก็ตัดผมเกรียนแบบเดียวกับผม ไอ้อ๊อตกับไอ้เทพยิ้มๆ ไม่พูดอะไรต่อ
ขณะนี้เวลา 6 โมง 15 นาที และจู่ๆ ทุกคนก็ได้ยินเสียงทหารพูดใส่โทรโข่งดังขึ้นจากที่ไกลๆ ว่า
" นักศึกษาวิชาทหาร ชั้นปีที่ 3 และปีที่ 4 รวมพล รวมพล "




   
   

Icekub

ขอบคุรค้่ยยบ

soupkung

ขอบคุณครับ

youngvut

ขอบคุณครับ นาสนุก

Blotss

ขอบคุณครับ

jarongrit

เยี่ยมจริงๆๆๆ

bashealo

ขอบคุณมาก ๆ นะครับ

man__Poon

ขอบใจม่กมายครับ

pondkong

ขอบคุณครับ

navyseal

ขอบคุณครับ

thedevil

ขอบใจมากน่ะครับ

labergini

ขอบคุณครับ

mixxy

ขอบคุณมากครับ

pndu62

ขอบคุณครับ

flyfly

ขอบคุณครับบบ

name69

ขอบคุณมากคับ

testgu

ขอบคุณครับ

poppet

ขอบใจมากๆน่ะคราฟ

rakchat

ขอบคุณครับ

silence_wis

ขอบคุณครับ