ร.ด. หฤโหด ๖ COPY

Medmayom

เรื่องนี้ ....  เขียนโดย คุณที่ใช้ชื่อว่า " หนุ่ม น.ศ. " ขอขอบคุณไว้ในโอกาสนี้ด้วยครับ

ร.ด.หฤโหด  เป็นเรื่องราวการฝึกร.ด.ของผม(ผู้เขียน)และเพื่อนๆที่เป็นนักศึกษาวิชาทหารที่เขาชนไก่ในปี 2544, 2545 และ 2546 รายละเอียดในการฝึกทั้งหมดเป็นของจริง ชื่อตัวละครได้ถูกเปลี่ยนไปบ้างตามความเหมาะสม ผม(ผู้เขียน)ใช้เวลาเขียนเรื่องเป็นปีๆ เพราะต้องค้นคว้าข้อมูลให้ถูกต้องตามแบบธรรมเนียมของทหาร และเขียนบทสนทนาให้มีความสมจริง ปัจจุบันหลายสิ่งหลายอย่างในการฝึกร.ด.ได้เปลี่ยนแปลงไปเยอะแล้ว สมัยนี้คงไม่ได้ฝึกหนักขนาดนี้ ผู้อ่านจะได้ทราบถึงการฝึกร.ด.ของวัยรุ่น รุ่นก่อนๆ ที่ตอนนี้กลายเป็นผู้ใหญ่ไปหมดแล้ว และได้รับความสนุกสนานจากเรื่องเซ็กส์ที่ได้สอดแทรกลงไปเป็นระยะๆครับ
  


ตอนที่ 11


  
ตกกลางคืนครูฝึกเรียกรวมที่หน้ากองบก. เพื่อฟังการบรรยายเรื่อง " สิทธิและหน้าที่ของกำลังสำรอง " 2 ชั่วโมง ตอนแรกคิดว่าจะน่าเบื่อ แต่พอฟังไปนานๆ ก็รู้สึกมันส์ดีเหมือนกัน ไม่นานการบรรยายก็จบลง ตอนนั้นเกือบๆ จะ 3 ทุ่มแล้ว ครูฝึกให้เราไปพักแป๊ปนึง ก่อนจะเรียกรวมอีกครั้งเพื่อสวดมนต์ แล้วทุกคนก็แยกย้ายกันกลับเข้าเต็นท์
.....................................
กลางดึกคืนนั้น
ทันทีที่ไอ้อ๊อตกับไอ้เทพผลุบเข้าไปในเต็นท์ และเปิดไฟฉายกระบอกเล็กวางทิ้งไว้ใต้ผ้าห่มเรียบร้อยแล้ว ไอ้เทพก็เปิดฉากรุกทันที มันโถมเข้าใส่ไอ้อ๊อตแล้วกอดไอ้อ๊อตไว้แน่น มือก็เค้นคลึงบริเวณเป้ากางเกงของไอ้อ๊อตอย่างหื่นกระหาย
ราวกับไม่ได้สัมผัสควยมาเป็นแรม ปี ไอ้อ๊อตขยับปากจะพูดแต่ไอ้เทพรีบประกบปากเข้ากับปากไอ้อ๊อตแล้วเอาลิ้นสอด เข้าไปจนลึก แล้วเริ่มควานปากของไอ้อ๊อตช้าๆ แต่เปี่ยมไปด้วยความเร่าร้อน ไอ้อ๊อตสะดุ้งแต่ก็รีบตอบสนองทันที ลิ้นของ 2 หนุ่มแตะกันแล้วเริ่มพันกันพัวเนีย ก่อนที่จะพันกันเร็วขึ้นๆ ซักพักไอ้เทพก็ถอนปากออก แล้วถลกเสื้อสีกากีแกมเขียวของไอ้อ๊อตขึ้น เผยให้เห็นกล้ามอกแข็งๆ และหัวนมสีดำของไอ้อ๊อต มันน่าดูดจริงๆ ไอ้เทพไม่รอช้ารีบก้มลงดูดหัวนมเพื่อนทันที เสียงดังจ๊วบๆ ไอ้อ๊อตหลับตาปี๋ด้วยความเสียว
" อูยยยยยยย ซี๊ดดดดดด เสียวจังเลยว่ะเพื่อน ไอ้เทพ ไอ้-เอี้ย- ดูดแรงๆ ว่านี้อีกสิวะ อูยยยย "

ผู้เข้าชม หากคุณต้องการดูเนื้อหาที่ถูกซ่อน จะต้องตอบกลับโพสต์นี้ก่อน

ตอนที่ 12


ผมรู้สึกตัวอีกทีก็ได้ยินเสียงคนคุยกันที่เต็นท์อื่นเบาๆ ก็คิดว่าคงจะเช้าแล้ว ควานหานาฬิกาแล้วเปิดท้ายเต็นท์ส่องกับไฟด้านนอกเห็นเวลาตี 4 กว่าๆ เต็นท์อื่นเริ่มลุกออกไปล้างหน้าแปรงฟันกันบ้างแล้ว ผมยังไม่อยากรีบลุกก็เลยนอนต่อเงียบๆ อีกแป๊ปนึง จนคนเริ่มลุกไปที่โรงอาบน้ำมากขึ้นก็เลยลุกตามเขาไปด้วย ล้างหน้าแปรงฟันเรียบร้อยแล้วก็กลับมาแต่งชุดฝึก พอตี 5 ครูฝึกก็เป่านกหวีดให้ตื่น ตี 5 กว่าๆ ก็เรียกรวม
" ทั้งหมด แถว ตรง ! "
ทุกคนยืนตรง หลายคนยังดูงัวเงียอยู่ ผมเองตื่นเต็มที่แล้วแต่ก็ไม่หายเมื่อย แถมหิวจัดเพราะไม่ได้กินอะไรมาทั้งคืน (กินแต่น้ำส้ม) ครูฝึกให้แยกย้ายไปกินข้าว ผมรีบไปซื้อหมูปิ้งข้าวเหนียวกินไป 3 ไม้ กำลังจะไปซื้ออีกก็ได้ยินเสียงครูฝึกเป่านกหวีดเรียกแถวอีกครั้งหนึ่ง ก็ต้องรีบวิ่งกระหืดกระหอบมาเข้าแถว คนอื่นก็รีบวื่งมาเหมือนกัน ทำให้การเข้าแถววุ่นวายพอสมควร หัวหน้าชุดฝึกดูจะไม่พอใจมาก แผดเสียงดังลั่น
" ช้าชิบหายเลย ยังกะเต่า ใช้ไม่ได้ ทั้งหมดวิดพื้นท่าเตรียม ! "
" เตรียม ! " ทุกคนขานรับ พร้อมกับนอนราบลงเตรียมวิดพื้น
" 20 ครั้ง ปฏิบัติ ! "
ทุกคนทำตามคำสั่งจนครบ โดนทำโทษแต่เช้าเชียววันนี้ พอวิดพื้นเสร็จ หัวหน้าชุดฝึกก็พาทุกหมวดเดินไปที่สนามยิงปืน (ที่เดียวกับเมื่อวาน) ตอนนนั้นยังเช้ามืดอยู่ ทางก็ยังมืดตื๋ออยู่เลย มองทางก็ไม่ค่อยเห็น ผมเดินไปเรื่อยๆ กว่าจะถึงสนามยิงปืนท้องฟ้าก็สว่างโร่แล้ว ครูฝึกจัดแบ่งหมวดหมู่เข้าทำการยิงปืน ผมเป็นหมวดสุดท้ายที่จะได้ยิงปืน ก็เลยมานั่งคุยกับเพื่อนๆ กลางพื้นทรายไปก่อน ผมรู้สึกเบื่อและเหนื่อยมากๆ ไอ้อ๊อตกับไอ้เทพก็ดูเหนื่อยไม่แพ้กัน มัน 2 คนไม่ค่อยพูดอะไร ได้แต่นั่งเฉยๆ แบบเซ็งๆ มีแต่ไอ้เด่นที่ยังดูกระตือรือร้นอยู่ เรานั่งรอกันนานมากจนผมสงสัยว่าทำไมหมวดแรกๆ ถึงได้ยิงปืนกันช้าขนาดนี้ ก็ดีเหมือนกัน พวกผมจะได้พักยาวๆ ผมนั่งต่ออีกซักพัก ครูฝึกก็เรียกผมไปบริเวณยิงปืน เราต้องรับปืนแบบเดียวกับเมื่อวานและทำการยิงในท่าต่างๆ เหมือนที่ฝึกไปเมื่อวาน แต่วันนี้เป็นการยิงด้วยกระสุนจริงๆ มีเป้าเรียงรายอยู่ด้านหน้า ไกลน่าดู มีพลยิงและคู่ฝึกเหมือนเดิม ตอนแรกผมต้องไปนั่งรอดูชุดแรกๆ ยิงก่อน เขายิงกันเสียงดังมาก จนผมต้องใส่ที่ครอบหูและเอาสำลีอุดหูไว้ พอถึงเวลาที่ผมต้องยิงเอง มันยากกว่าที่คิดไว้ซะอีก ตอนแรกผมเป็นคู่ฝึกก่อน คู่ฝึกมีหน้าที่บรรจุกระสุนให้พลยิง วันนี้ไม่ได้คู่กับไอ้อ๊อต แต่คู่กับใครก็ไม่รู้ หน้า-เอี้ย-มาก ผิวดำท่าทางนักเลง แต่ก็ดูแมนดี ผมบรรจุกระสุนอย่างทุลักทุเลเต็มทนเพราะไม่เคย จนพลยิงต้องพูดว่า
" ห่า เสร็จยังวะ เร็วๆ ดิมึง ช้าชิบ "
" เออ พยายามอยู่ ใจเย็นๆ อย่าเร่งดิวะ "
ผมตอบ แล้วก็พยายามบรรจุกระสุนจนสำเร็จ แล้วนั่งดูพลยิงยิง พอมันยิงเสร็จ ผมก็เปลี่ยนมาเป็นพลยิงแทน ไอ้คู่ของผมก็บรรจุกระสุนผิดๆ ถูกๆ เหมือนกัน เวรกรรมจริงๆ ก็มันบรรจุง่ายซะที่ไหนล่ะ ยากจะตายห่า แต่ผมก็ไม่ได้ว่าอะไรมัน พอมันบรรจุกระสุนเสร็จแล้วผมก็เริ่มยิง ตอนยิงเสียงดังมากๆ และเกิดปัญหาคือ ตอนผมเล็งผมก็คิดว่าเล็งแม่นแล้ว โดนเป้าแน่นอน แต่พอยิงจริงๆ ความแรงของการยิงทำให้ปากกระบอกปืนเชิดขึ้นด้านบนเกือบทุกครั้ง และทำให้ยิงพลาดเป้า แต่ผมก็ยิงไปจนหมด 18 นัดด้วยความยากลำบาก ยิงแต่ละครั้งก็มีปลอกกระสุนกระเด็นออกมาด้วย ไอ้คู่ฝึกของผมก็ต้องพยายามตามเก็บปลอกกระสุนใส่ไปในหมวกมันให้หมดทุกอัน ตามคำสั่งของครูฝึกที่ให้เก็บปลอกกระสุนด้วย
ปังๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
" ตรวจเป้าได้ "
ครูฝึกพูดขึ้น ผมมองไปที่เป้าสีขาวที่อยู่ไกลลิบข้างหน้าผม เป้าที่ผมยิงไปเมื่อกี้นี้ ความจริงตรงเป้านี้ ด้านล่างจะมีหลุมยิง และมีคนนอนอยู่ในหลุมยิงด้วย พอทุกคนยิงกันหมดแล้ว เขาก็จะเลื่อนเป้า (แผ่นที่ทุกคนยิง)มาดูแล้วเลื่อนกลับที่เดิม ใช้ไม้ที่ตรงปลายติดกระดาษสีขาวชูขึ้น เวลาครูฝึกขานแต่ละนัด อย่างเช่นขานว่า " นัดที่ 1 นัดที่ 2 " ถ้านัดไหนยิงเข้า เขาจะชูไม้ขึ้นไปตรงเป้าจุดที่เรายิงถูก ถ้าไม่ถูกเลย ยิงไปไหนก็ไม่รู้ก็จะโบกไม้ไปมา (หมายถึงยิงไม่ถูก) เป้าของผมมีทั้งชูไม้ขึ้นครั้งหนึ่ง (หมายถึงยิงถูก แต่ไม่โดนเป้าตรงกลาง) และมีการโบกไม้ไปมาด้วย (ยิงไม่ถูก) แต่รวมๆ ทั้ง 18 นัด ผมยิงเข้าเป้าไปไม่กี่นัด นอกนั้นยิงไปที่ไหนก็ไม่รู้ เออ -เอี้ย-จริงๆ ผมคงเป็นนักแม่นปืนไม่ได้แล้วแน่ๆ ฝีมือยิงห่วยบรมเลย
พอยิงปืนเสร็จผมรู้สึกโล่งขึ้นมาก คิดว่าผ่านด่านความยากลำบากมาได้ด่านหนึ่งแล้ว ครูฝึกให้ไปพัก ผมก็นั่งพักอยู่แถวนั้นนั่นเอง ไอ้อ๊อตกับไอ้เทพก็นั่งลงเป็นเพื่อนผม
" ไงนาย ยิงเข้ากี่นัดวะ "
ผมถามทั้งคู่ มัน 2 คนมองหน้าผมอย่างประหลาดใจ แล้วไอ้อ๊อตก็ถามขึ้นเบาๆ
" อ้าว ไม่พูดภาษาพ่อขุนแล้วเหรอวะ เห็นเมื่อวานจ้อใหญ่เลย "
" ไม่ดีกว่าว่ะ เรากระดากปากจริงๆ ไม่เคยพูดแบบนี้มาก่อน และเราก็ไม่ชอบด้วย เอาเหอะ ขอเราพูดแบบเดิมดีกว่านะ ไอ้อ๊อต ไอ้เทพ "
ไอ้เทพยิ้มแล้วหันไปพูดกับไอ้อ๊อต
" กูนึกแล้วเชียว อย่างไอ้หนุ่มเนี่ยจะพูดภาษาพ่อขุนได้ซักกี่น้ำกัน ที่พูดเมื่อวานก็เห็นแล้วล่ะว่าดูฝืนๆ เอาว่ะ ตามใจ ไม่พูดก็ดีเหมือนกัน มันแปลกๆ ว่ะที่เห็นคนที่เรียบร้อยมาตลอดแบบนายมาพูดกูๆ มึงๆ แบบนี้ มันดูแล้วตลกๆ ยังไงพิกล "
" แต่เราว่านะ ถึงไอ้หนุ่มมันจะไม่พูดคำหยาบก็ดูไม่เหมือนตุ๊ดแต๋วอะไรหรอก หน้าตาออกจะแมน-เอี้ย-ๆ ขนาดนั้น ไม่มีใครสงสัยหรอกว่ะ ใครเห็นก็ต้องคิดว่าเป็นแค่ผู้ชายเรียบร้อยเท่านั้นแหละ จริงมะหนุ่ม "
ไอ้อ๊อตพูดกับไอ้เทพก่อนที่จะหันมาถามผม ผมหัวเราะเบาๆ
" ถูกต้องสัด คนจะเป็นแมนไม่ได้หมายความว่าจะต้องพูดหยาบเสมอไปหรอกนะ ไม่พูดหยาบก็แมนได้ 5555 "
" จริงๆ "
ไอ้อ๊อตกับไอ้เทพรีบสนับสนุน
...............................
หลังจากพักแล้ว หมวดของผมก็เดินกลับเต็นท์ด้วยความเหนื่อยอ่อน กลับมาถึงเป็นหมวดแรก เพราะหมวดอื่นๆ ต้องไปนอนในหลุมตรวจเป้า ครูพิชิต ครูฝึกประจำหมวดของเราก็เลยให้ช่วยกันเก็บขยะ ผมเก็บขยะไปนิดหน่อยแล้วก็นั่งลงคุยกับเพื่อนๆ ต่อ จนเกือบเที่ยงครูพิชิตก็ปล่อยให้พวกเราไปกินข้าว ตอนนี้หมวดอื่นก็ยังไม่มา ผมก็เลยซื้อข้าวมานั่งกินกับไอ้เทพ ไอ้อ๊อต และไอ้เด่น พร้อมกับคุยกันอย่างสนุกสนาน นั่งไปไม่นานหมวดอื่นๆ ถึงได้กลับมา และต่างก็แยกย้ายไปกินข้าว
....................................
ตอนบ่ายทหารเรียกรวมพลอีกครั้งหนึ่งเพื่อทำการฝึก เป็นการฝึกเข้าฐานข้ามเครื่องกีดขวาง มี 10 ฐาน ดังนี้
1. กำแพง 6 ฟุตแกว่งตัว ให้ทุกคนวิ่งเร็วๆ กระโดดขึ้นกำแพงแล้วโหนเชือกลงพื้น
2. หลังคาอกไก่ เป็นแบบทางเดินลาดขึ้นแล้วก็ลาดลง ไม่สูงมาก
3. กำแพง 8 ฟุต ต้องช่วยกันดึงให้ขึ้นไปและดันตูดเพื่อให้ผ่านไปได้
4. กำแพง 10 ฟุต สูงขึ้นมาอีกหน่อย
5. แท่นกระโดด 6 ฟุต เป็นทางลาดขึ้นไปแล้วให้กระโดดลงมา
6. คูกระโดด เป็นทางเดินสูงๆ ยาวๆ เว้นร่องไว้ให้กระโดด
7. ตาข่ายทหารราบ เป็นตาข่ายสูงๆ ไว้ปีนขึ้นปีนลง
8. ชิงช้าข้ามคู 10 เมตร โหนเชือกข้ามไปอีกฝั่งหนึ่ง
9. สะพานต้นซุง ต้องเดินทรงตัวไปบนท่อนซุงยาวๆ
10. สะพานลอย เป็นทางไม้กระดานแผ่นเดียวสูงๆ เดินขึ้นไปหน่อยแล้วเดินลงมา สั่นได้ด้วย เสียวตก
พอฟังครูฝึกบรรยายถึงการฝึกในแต่ละฐานจบ ครูฝึกก็แผดเสียงดังลั่นว่า
" ทุกคนต้องข้ามฐานทั้ง 10 ฐานให้ได้อย่างเร็วที่สุด ! วิ่งไปแล้วห้ามหยุดนะ ถ้าครูเห็นใครหยุด หรือไม่ยอมฝึกอันไหนล่ะก็ จะให้หมอบซะให้เข็ด "
ผมกลืนน้ำลายดังเอื๊อก ก็ฐานแต่ละฐานน่ะง่ายซะที่ไหนกัน ยาก-เอี้ย-ๆ แต่ก็ต้องฝึก ครูฝึกกวาดตามองไปรอบๆ ก่อนจะสั่งว่า
" ทั้งหมด ยืน ! "
ทุกคนลุกขึ้นยืน
" วิ่ง หน้า - วิ่ง ! "
คนหัวแถวเริ่มออกวิ่งไปด้วยความรวดเร็ว ผมก็วิ่งตามไป และเริ่มผ่านไปทีละฐาน แต่ละฐานก็ห่างกันพอสมควร กว่าจะวิ่งไปถึงก็เหนื่อยใช่ย่อย ถึงฐานที่เป็นกำแพงผมก็หงายเงิบแล้ว เพราะข้ามไปไม่ได้จริงๆ ก็เลยแอบลักไก่วิ่งอ้อมไปอย่างไม่คิดชีวิต ไอ้อ๊อตวิ่งอยู่หน้าผม และวิ่งทิ้งช่วงห่างผมไปทุกทีๆ ผมวิ่งตามมันไม่ทัน จะตะโกนเรียกให้รอผมด้วยก็ไม่มีแรง ก็เลยต้องกัดฟันวิ่งต่อไป
" เร็วๆ ซิเว้ยไอ้ตี๋ เพื่อนมึงวิ่งไปโน่นแล้ว อย่าช้าสิสัด เร็วๆๆๆๆ กูไม่อยากสั่งหมอบมึงนะ ! "
เสียงคุ้นๆ หูดังขึ้นข้างๆ ตัว ผมหันไปมองขณะที่ตีนก็กำลังวิ่งอยู่ แล้วผมก็เห็นว่า ครูพิชิตนั่นเองที่กำลังวิ่งขนาบข้างผมอยู่ ผมฝืนยิ้มให้เขา แต่ไม่มีแรงจะพูดตอบ
" อดทนหน่อย ไอ้ตี๋ สู้ๆ กูล่วงหน้าไปก่อนนะ "
ครูพิชิตพูดอีก แล้วออกวิ่งนำผมออกไปจนห่าง ผมวิ่งจนหน้าซีด ปากคอสั่น เหนื่อยจนแทบจะขาดใจ ร้อนก็ร้อน แต่ก็พยายามวิ่งไปเรื่อยๆ พอมาแท่นกระโดด 6 ฟุต ผมเกิดนึกสนุกอยากข้ามขึ้นมาบ้าง ก็เลยกระโดดข้ามขึ้นไปถึงด้านบน แต่พอไปยืนก็ตกใจมากเพราะไม่มีทางปีนลงมา ก็เลยตัดสินใจจะกระโดดลงมา แต่แล้ว
ตุ๊บ !
ผมเกิดเสียหลักหล่นตุ๊บลงมากระแทกพื้นดินที่เต็มไปด้วยทรายอย่างจัง หน้าคะมำคว่ำลงไปกับพื้นเลอะทรายไปหมด แถมตรงนั้นยังมีกองหินคมๆ อยู่เพียบ ผมถึงกับร้องลั่นด้วยความเจ็บเพราะโดนหินบาดแขน แถมเมื่อกี้หล่นลงมาผิดท่า ทำให้ข้อตีนบิดไปทางซ้ายด้วย รู้สึกเจ็บแปลบขึ้นมาทันที
" โอ๊ยยยยยยยยยยยยยย ตีนกู ๆ "
ด้วยความเจ็บทำให้ผมลืมตัวหลุดคำหยาบออกมาเต็มๆ ไอ้อ๊อตซึ่งวิ่งอยู่ข้างหน้าได้ยินเสียงผมร้องก็ตะโกนว่า
" เฮ้ย ไอ้หนุ่ม เป็นไรมากมั๊ยวะ "
และมันก็หันมาเตรียมจะวิ่งมาช่วยผม ก็พอดีครูฝึก(ที่ไม่ใช่ครูพิชิต) วิ่งตามมาเห็นเข้า ก็เลยตะโกนว่า
" ไม่ต้องไปช่วยมัน ! แม่งไม่เจ็บหรอก ร่วงลงมาแค่นั้นน่ะ วิ่งต่อ ไป เร้ว ! "
ไอ้อ๊อตมองหน้าผมอย่างเห็นใจ ใจหนึ่งอยากจะช่วย แต่อีกใจหนึ่งก็กลัวครูฝึก ก็เลยตัดสินใจหันหลังวิ่งต่อไป ผมกัดฟันลุกขึ้นช้าๆ ครูฝึกคนนั้นมองมาที่ผม แล้วตรงเข้ามาเขกกบาลผมแรงๆ 1 ที แล้วตะคอกใส่ผมว่า
" ไปต่อได้แล้ว อย่าทำสำออย ไอ้แว่น เจ็บนิดเจ็บหน่อยทำหน้ายังกะปวดขี้ รีบไปเลยมึง ก่อนที่กูจะสั่งหมอบ เร็ว ! ไอ้ห่านี่ "
ผมหน้าบึ้งทันที แต่ก็รีบวิ่งกะเผลกกะเผลกต่อ รู้สึกเจ็บที่ข้อตีนอย่างมาก สงสัยข้อตีนจะแพลงซะแล้ว ผมวิ่งล้มลุกคลุกคลานไปถึงฐานต่อๆไปด้วยความยากลำบาก มันเจ็บจนจะทนไม่ไหวแล้ว หลังก็เคล็ด ไหล่ก็บิดเพราะตอนหล่นลงมามันหล่นแบบไม่เป็นท่าเลย ทำให้ทุกส่วนในร่างกายบิดเบี้ยวไปหมด ผมวิ่งๆ ไปไม่นานขาก็ขัดกัน ทำให้ผมล้มลงเสียงดังป้าบ ! หน้าคะมำไปกับพื้น ทรายร้อนๆ ทะลักเข้าปากผม
" อา..... แหวะ.... เค็มๆ โอ๊ยยยย ไอ้-เอี้ย- ใครก็ได้ช่วยกูที ข้อตีนกูหักแล้วแน่ๆ กูวิ่งไม่ไหวแล้ววว "
ผมพูดเสียงแผ่วด้วยความเจ็บปวด แต่ไม่มีใครอยู่ตรงนั้นเลย คนอื่นๆ วิ่งนำหน้าผมไปหมดแล้ว ทิ้งให้ผมอยู่รั้งท้ายคนเดียว แต่ผมก็กัดฟันลงนอน " คลาน " ไปช้าๆ ไม่กี่ก้าวพอให้รู้สึกดีขึ้น ก่อนจะสปริงตัวขึ้นเดินกะเผลกๆ ต่อ วิ่งไม่ไหวแล้ว ต้องเดินอย่างเดียว ระยะทางก็ไกลแสนไกล ฐานหลังๆ ผมไม่ได้ฝึกเลย เพราะแค่เดินผ่านก็จะเดินไม่ไหวแล้ว ต้องเดินลากขาอย่างกับคนขาหักเพราะเจ็บตีนมากๆ ตีนเคล็ดแล้ว ในที่สุดก็ผ่านมาได้หมดทุกฐาน ผมรีบเดินช้าๆมาเข้าแถวและล้มเผละลงไปตรงนั้นเลย แล้วเอามือนวดข้อตีนช้าๆ ผมรู้สึกเหนื่อยสุดขีด เจ็บตีนก็เจ็บ ปวดหลังก็ปวด หน้ามืดเหมือนจะเป็นลม ต้องควักยาดมออกมาดม สารรูปของผมตอนนี้ดูไม่ได้เลย เละเทะมากเพราะคลุกดินคลุกทรายมาเพียบ แถมยังเคล็ดไปทั้งตัว คิดในใจว่าถ้าวิ่งมากกว่านี้ผมคงกระอักเลือดตายไปแล้วแน่ๆ ไม่ไหวแล้วเหนื่อยเหลือเกิน ผมคิดแล้วก็หลับตาลงด้วยความเหน็ดเหนื่อย ไอ้อ๊อตหันมามองผมแล้วพูดว่า
" เป็นไรมากมั๊ยวะ หนุ่ม หน้าซีดเชียว "
ผมลืมตาขึ้นแล้วส่ายหน้า ก่อนจะตอบเสียงแหบ
" ไม่เป็นไร เรายังไหว "
ไอ้อ๊อตไม่รู้หรอกว่า ความจริงผม "เป็นไร " อย่างมาก เจ็บไปทั้งตัว หลังก็เคล็ด ไหล่ก็บิด แขนก็เคล็ด แถมข้อตีนยังเคล็ดอีกด้วย
เวรกรรมอะไรของผมวะเนี่ย ถึงต้องเป็นแบบนี้ !
  

  

yoseobeamalik

ขอบคุณมากๆนะครับเพ่

John001

ยังรอดออยู่เหมือนเดิมนะค๊าฟ

Money1234

ขอบคุณครับ

pumithatn

ขอบคุณมากครับ

earth025

ขอบคุณคร้าบ

Game00

ขอบคุณครับ

Taxi69

ขอบคุณมากครับ

pndu62

ขอบคุนครับ

name69

ขอบคุณครับ

porxv

แอบเห็นพี่หมวดเอฟด้วย

been007

เขาไหนเนี้ยชอบมากเลยสนุกสุดๆ

augold123

ขอบคุณครับ

TimeMan

ขอบคุณครับ

kit12

ขอบคุณครับ

pdingdong

ขอบคุณครับ

jju

ขอบคุณครับ

manee23218

ขอบคถณมากๆครับ

silence_wis

ขอบคุณครับ

blahblahbl

ขอบคุณครับ