อะไรกันว้ามีป๊ะป๋าบ้าSEX (39)

bosskrubza

ผมกำลังนั่งเกร็งอยู่ตรงหน้าผุ้ชายคนนั้นคนที่กอดผมและร้องให้กลางเวทีที่จะรับทุน ทำเอาผมตกใจแทบแย่นึกว่าเป็นอะไร เพียงไม่นานผมกลับถูกพาตัวมาที่ห้องนี้
ในห้องพักของโรงแรม ที่มีของใช้ต่างๆมากมากที่ถูกจัดไว้อย่างลงตัวและสวยงาม ผู้ชายคนนั้นพาผมมาที่นี้ และร้องเรียกใครอีกคนที่ชื่อ วุช ก่อนจะปิดประตูขังผมเอาไว้ในห้อง
และหายไปนานโขก่อนจะกลับเข้ามาและ นั่งยิ้มให้ผมอยู่แบบนี้ทำเอาผมอึดอัดไปหมด

"หวัดดี ฉัน ชื่อ อรรถพล ......... เราสองคนชื่อเหมือนกันเลยนะ" ผู้ชายคนนั้นพยายามที่จะชวนผมคุย แต่ผมไม่รู้จักเขารู้เพียงแต่ว่าเขาเป็นคนที่ให้ทุนการศึกษากับนักเรียนทุกคน
แล้วก็เป็นเจ้าของโรงงานขนาดใหย่ที่กำลังจะก่อสร้างในเขตนี้เท่านั้นเอง
"ครับ"เสียงผมตอบและ แอบลอบมองผู้ชายคนนั้น ที่นั่งยิ้มมาให้ผม
"เธอ ชื่อ เล่น พล ใช่มัย ฉันเองก็มีชื่อเล่นพลเหมือนกันนะ เธอคิดว่าแปลกรึเปล่า" เขายังคงพยายามที่จะถาม เรื่อยๆ ผมเองก็ได้แต่ตอบไปว่า
"ครับ" เหมือนเดิมไม่รู้จะตอบอะไรดี
"พ่อเธอชื่อ ต้นตระการ..........ใช่เปล่า ฉันเองก็เคยรู้จักพ่อเธอนะ" คุณลุงที่ชื่อเหมือนผมเอ่ยถามผมอีกแล้ว บอกผมว่าเคยรู้จักพ่อผมด้วย
ทำให้ผมต้องหันหน้าขึ้นไปมองคนตรงหน้าให้เต็ม สองตาด้วยความสงสัย
"คุณลุงรู้จักพ่อผมจริงๆหรอครับ " ผมถามคุณลุงคนนั้นไป ด้วยความสงสัย ถ้ารู้จักกันจริงทำมัยผมถึงไม่รู้ละ ผมว่าเขาต้องโกหกแน่ๆ เพราะวันๆพ่อทำงาน
อยู่ไร่อยู่นาจะไปรู้จักเขาได้ไงกัน
"เรียกฉันว่าคุณปู่ดีกว่านะ" ผุ้ชายคนนั้นบอกกับผมแต่แววตาและรอยยิ้มที่ส่งมาให้มันดูแปลก
"ที่จริงฉันอยากให้เธอเรียกฉันว่าคุณพ่อด้วยซ้ำไป แต่เอาเถอะเรียกคุณปู่ก็ได้" ยิ่งพูดกับเขาผมก็ยิ่ง งง ท่าทางเขาบ๋องๆยังไงไม่รู้สิ อะไรกันจะให้ผมเรียกเขาปู่ เรียกเขา พ่อ
ได้ไงกันไม่รู้จักกันสักหน่อย
"เล่าเรื่องพ่อของเธอให้ฉันฟังหน่อยสิ ฉันไม่ได้เจอเขานานแล้วละไม่รู้ว่าเขาเป็นยังไงบ้าง" เขาขยั้นขยอให้ผมเล่าเรื่องของครอบครัวให้ฟัง
แต่ผมไม่รู้ว่าเขาอยากจะรู้ไปทำมัยกัน
"อืมจริงสิ ปู่ มีของขวัญจะให้น้องพลละ" เขาพูดเสร็จ ปลดสร้อยคอออกจากคอของเขาและใส่มันเข้าที่คอของผม
สร้อยคอทองคำเส้นใหญ่ ที่เขาคล้องให้ทำเอาผมใจสั่นไปหมด นี้เขาจะให้ผมจริงๆหรอหรือว่าหลอกผมเล่นกัน
"เอาละ ฉันไม่ได้คิดอะไรมากหรอก แค่ไม่ได้เจอพ่อพลนานแล้วเลยอยากรู้ว่าเขาสบายดีมัย เท่านั้นเอง เล่นให้ปู่ฟังหน่อยสิ"
เขาที่เรียกตัวเองว่าคุณปู่ ยังคงอยากให้ผมเล่าให้ฟัง ผมก็เลยค่อยๆเล่าให้ฟัง เท่าที่ผมจะรู้
" 555 จริงสิ พ่อน้องพล มีน้องพลตอนอายุ 16 ปีหรอ แสดงว่า ปู่สอนมาดี " เสียงคุรปู่หัวเราะล่วนเมื่อได้ยินผมเล่าเรื่องคุณพ่อให้ฟัง
หลายต่อหลายเรื่องที่ผมเล่าให้ปู่ฟัง แล้วปู่ก็หัวเราะชอบใจ ผมก็พลอยหัวเราพตามคุณปู่ไปด้วย

"ผมเคยถามคุณพ่ออะ ว่าคิดไงตั้งชื่อผมว่า อรรถพล พ่อบอกว่า ไม่รู้สิ แต่มันคุ้นๆ พ่อคิดถึงชื่อนี้ขึ้นมาทีไร พ่อก็มีความสุขเลยอยากให้ลูกมีความสุขเหมือนพ่อ เลยตั้งชื่อมผว่าอรรถพล
ผมถามพ่อว่าเขาเป็นใคร แต่พ่อตอบผมไม่ได้ละ พ่อบอกว่าเป็นคนในความทรงจำ ที่พ่อนึกไม่ออกแต่พ่อมีความสุขที่คิดไม่ออกว่าเขาคือใคร
แค่คิดถึงชื่อก็ยิ้มได้ทั้งวัน คุณปู่ว่าแปลกมัย " หลังจากคุยกันซะนานผมก็ไม่กลัวคุณปู่คนนี้แล้วก็คุณปู่ท่าทางใจดี คุยสนุก ผมก็ถูกซะตาด้วยอย่างมากมายเลย

"อืม แสดงว่า พ่อต้นลืมคุณปู่อะดิ ดีนะที่ไม่ลืมชื่อ คุณปู่ด้วย จำได้ลางๆอะสิ ก็ตอนนั้นพ่อน้องพลตัวเล็กๆเอง เลยลืมไปว่าเคยอยู่กับคุณปู่แล้วมีความสุขขนาดใหน แต่ก็คงมีความสุขมากจนลืมไม่ลงยังคงจำได้รางๆ"
คุณปู่ พูดเสร็จ ใบหน้ายังคงยิ้มอ่อนโยนเหมือนเดิมก่อนจะเอามือลูบหัวผมเบาๆ

"ผมก็ได้แต่พยักหน้า และส่งยิ้มให้"

"หิวรึยัง กินอะไรก่อนนะ เดียวปู่จะพาไปเที่ยว" คุณปู่พูดเสร็จก็ยกโทรศัพท์เรียกพี่สาวคนสวยเข้ามา แล้วผมก็ได้กินข้าว เกิดมาไม่ไเคยได้กินอะไรแบบนี้เลย
กับข้าวแต่ละอย่างอร่อยที่สุดเท่าที่เคยกินมาเลย ส่วนคุณปู่ออกไปกับผู้ชายอีกคน บอกผมว่าให้รอในห้องเดียวคุณปู่กลับมา
ผมว่าจะบอกคุณปู่ว่ารีบกลับบ้านเดียวจะไม่มีรถกลับเพราะบ้านผมอยู่ไกล แต่ไม่มีโอกาสได้บอกสักที จนกระทั่งคุณปู่กลับเข้ามาอีกทีด้วยใบหน้าที่ยิ้มแย้ม
อารมดีมากกว่าเดิมอีก
"ปะน้องพล ไปอาบน้ำนะ เดียวออกไปข้างนอกกัน ปู่เอาชุดมาให้เปลี่ยนแล้ว" คุณปู่บอกกับผม แต่ผมสิกวนกวายใจจะแย่แล้ว
"คุณปู่ คือ เย็นแล้วผมต้องรีบกลับเดียวตกรถกลับบ้านไม่ได้ " ผมพยายามที่จะบอกคุณปู่ ไม่งั้นคืนนี้นอนข้างถนนแน่ๆ ทั้งเนื้อทั้งตัวเหลือฉเพราะค่ารถกลับบ้าน
ไม่กี่ตังค์เอง
"เดียวปู่จะไปส่งที่บ้าน ไม่ต้องกลัวหรอก หรือว่ากลัวคุณปู่"  คุณปู่บอกกับผม อืมถ้าไปส่งผมก็คงไม่เป้นไร เอางั้นก็ได้
"เปล่าผมไม่ได้กลัวสักหน่อย ไปส่งผมจริงๆนะ " ผมยังคงถามคุณปู่เพื่อความแน่ใจ อีกรอบ ก้อยากไปเที่ยวนี้นะ นานๆได้มาอย่างนี้สักที
ถ้ามีคนไปส่งก็โอเคเลย คุณปู่พยักหน้าแทนคำตอบ ก่อนที่ผมจะรับเสื้อผ้าจากคุณปู่เข้าไปอาบน้ำในห้องน้ำ



"น้องต้น พ่อสัญญาว่าจะทำทุกอย่าง ไม่ว่าจะเลวขนาดใหนพ่อก็จะทำ พ่อจะให้น้องต้นกับลูกกลับมาอยู่กับพ่อกลับมาเป็นครอบครัวเดียวกันเหมือนเมื่อก่อน"

sirisa

ขอบคุณมากครับ

killerd

ขอบใจมากครับ

dirrtyboyz

ขอบคุณมากๆนะคับ

imanaji

ขอบคุณมากๆครับ

Medmayom

  ปู่ครับ อย่าทำอะไรน้องพลอีกคนนะครับ  อิอิ  อินมากอะ

gigusa

ขอบคุณมากครับ

kiwwy

ขอบคุณมากๆๆๆๆค่ะ หนูดีใจที่สุดในที่สุดก็จะได้เจอหน้ากันแล้ว
แต่เรื่องราวจะเปนไงต่อ จะคอยลุ้นค่ัะ

doltae

ขอบคุณครับ

phzaa

ขอบคุณนะครับ

nunai

ขอบคุณครับ

shota_jp

มาๆจะอ่านละนะ

bank0015

ขอบคุณครับ

SpecialLoveU

ขอบคุนครับ

cawee

ขอบคุนคราฟ

mario401

ขอบคุณมากมายครับผม

snooperio

ขอบใจมากมากครับ ชอบๆ

teeinter2517

วางไม่ลงจริงๆ

adkwrm

ชอบคุณครับ

12345

ขอบคุณมากๆครับ