อะไรกันว้ามีป๊ะป๋าบ้าSEX (52)

bosskrubza

เรื่องราวมันมีอยู่ว่า อยู่ๆวันหนึ่งก็มีนักเรียนย้ายเข้ามาเรียนใหม่กลางเทอม และนั้นคือจุดเริ่มต้นเรื่องราววุ่นๆในห้องของผม
เมื่อก่อนผมเคยคิดว่า ใครน่ารักที่สุดในห้อง ถามเพื่อนๆ ก็ต้องตอบว่า น้องต้นไง แต่ตอนนี้น้องต้นไม่แน่ใจแล้วละว่าเพื่อนๆจะตอบว่าอะไร ก็เพื่อนใหม่ที่ย้ายเข้ามาเขา ปากนิดจมูกหน่อย ผิวขาวอมชมพู ที่สำคัญยิ้มหวาน จนพี่ต๊ะยังอาย (อยากเอารูปลงให้ดูจังแต่ลงไม่ได้ - - ) ทุกๆคนในห้องก็ชอบเพื่อนใหม่คนนี้กันทุกคน ที่สำคัญยังร้ายเดียงสาอย่างไม่น่าเชื่อ เพียงแค่สามวันเพื่อนๆผู้หญิงในห้องก็ได้พากันหอมแก้ม เพื่อนนักเรียนใหม่กันแทบทุกคน ส่วนพวกผู้ชายพากันอิจฉาตาร้อนไปตามๆกัน ตอนแรกน้องต้นก็นึกว่าพวกมันอิจฉาที่เพื่อนใหม่โดนผู้หญิงหอมแก้ม แต่ว่าฟังไปฟังมากลับกลายเป็นว่า พวกผู้ชายอิจฉาพวกผู้หญิงที่ได้หอมแก้มเพื่อนใหม่คนนั้น - -
   เอาละเรามารู้จักเพื่อนใหม่ของน้องต้นกันดีกว่า เพื่อนเขาชื่อ น้องโซกุน ไม่ใช่กุนเชียงนะ  ชื่อโซกุน อะครับ ได้ยินชื่อน้องต้นก็เปรียวปากอยากกิน ส้มโซกุน แต่เพื่อนๆที่ได้รู้จักชื่อของนักเรียนใหม่ต่างพากันตื่นเต้นกันใหญ่ บางคนบอกว่าเป็นโซกุนของประเทศญี่ปุ่น บางคนก็บอกว่าเป็นเจ้าชายน้อยญี่ปุ่น แต่น้องต้นกับเห็นเป็นส้มโซกุน น่ากินดี ก็แหมดูสิปากเล็กๆนั้น น่าจูบจะตาย น้องต้นจูบกับคุณพ่อทุกคืนยังอยากลองจูบกับน้องโซกุนเลย
   แต่ว่าแม้ว่าทุกคนจะกรีดกร๊าดกับเพื่อนใหม่ที่ไม่อาจแตะต้องได้เพราะพวกผู้หญิงหวงยังกะอะไรดี คนน่ารักๆอย่างน้องต้นก็โดนเพ่งเล็งอะดิ พวกเพื่อนผู้ชายชั่วมันอยากจับอยากบายน้องโซกุนแต่ทำไม่ได้มันก็มาหอมแก้มน้องต้นมาจับมาบายน้องต้นแทนซะเฉยเลย จนน้องต้นขนลุกซุ่แทบไม่อยากไปโรงเรียน ไม่เคยคิดเลยว่าการโดนเพื่อนลวนลามมันจะ . . . เสียวอย่างนี้อะ   เผลอไม่ได้เจ้าน้องชายมันชอบตั้งเพราะเพื่อนมันมาลูบๆตามตัวมาหอมแก้มน้องต้น ถ้าพวกมันรู้ว่าน้องต้นจู๋ตั้งนะโดนหาว่าเป็นกระเทยแหงๆ ด้วยเหตุฉะนี้น้องต้นเลยไม่ชอบเลยที่โดนเพื่อนๆลวนลาม และเหมือนจะสวรรค์ทรงโปรด เพราะไอ้นายมันไม่ได้เปลี่ยนไปเหมือนคนอื่นๆ มันยังเกลียด กระเทยขั้นรุ่นแรง น้องต้นเลยเกาะติดมันแจ เพื่อนๆจะได้ไม่มาวุ่นวายซึ่งก็ได้ผลเพราะพอใครจะ แตะอังน้องต้นโดนไอ้นายมันแตะโด่งไปเลย
   แต่ว่า 1 อาทิตย์แล้วสินะพวกผู้ชายอย่างพวกผมยังไม่มีโอกาสเข้าไปเล่นกะน้องโซกุนเลยผ่าด่านพวกผู้หญิงไม่ได้ แถมนับวันยิ่งรุ่นแรงขึ้นเรื่อยๆ ขนาดเป็นเพื่อนกันมาตั้งไม่รู้กี่ปียังตีกันแย่งน้องโซกุนเฉยเลยเดือนร้อนพวกเราเด็กผู้ชายตาดำๆต้องคอยหลบลูกหลงที่อาจลอยมาโดนหัวแตกได้
   “ลั้น ลั้นลา “ เสียงน้องต้นอัมเพลงเล่นในตอนพักเที่ยง เพราะเพื่อนๆพากันไปวิ่งตากแดดเล่นบอลกันส่วนน้องต้นกลัวร้อนเลยมานั่งเล่นฟังเพลงจากมือถือที่คุณพ่อชื่อให้ ฟังไปด้วยร้องตามไปด้วยมีความสุขดี
“น้องต้น โซกุนนั่งด้วยสิ” เสียงเล็กๆหวานๆดังขึ้นทำเอาน้องต้นสะดุ้ง โหย น่ารักจัง น้องต้นอยากได้มาเป็นแฟนแทนพี่ต๊ะจริงๆ  “อะ อือ นั่งสิ” ผมรีบบอกให้เพื่อนนั่งเพิ่งได้คุยกันเป็นครั้งแรกแบบตัวต่อตัว หัวใจน้องต้นเต้นตึกๆ สายตาพยายามแอบมองแก้มสีชมพูของน้องโซกุนเป็นระยะๆ “ฟังด้วยสิฟังเพลงอะไร”เสียงของน้องโซกุนพูดขึ้นก่อนจะมาดึงเอาหัวฟังข้างหนึ่งไปใส่หูตัวเองละขยับเข้ามานั่งใกล้ๆน้องต้น ทำให้แขนเราชนกันโดนบังเอิญ ความร้อนผ่าววิ่งขึ้นไปที่ใบหน้าของน้องต้นพร้อมๆกับเจ้ากาจู๋มันตั้งชันตัวเองขึ้นในกางเกง จนทำให้น้องต้นนั่งแกร็งเอามือวางบนตักดันมันไว้ วันนี้ลืมใส่กางเกงในมาโรงเรียน  อายจนไม่รู้จะพูดยังไง ขอร้องละขยับออกไปนิดหนึ่งน้องต้นปวดจู๋ - -
   น้องต้นกับน้องโซกุนนั่งเล่นที่ม้าหินอ่อนกันสองคนฟังเพลงไปพลางหัวใจน้องต้นก็เต้นระรัว น้องโซกุนก็แกะ
ท๊อฟฟี่กินอย่างอารมดี  บรรยากาศกำลังเข้าได้เข้าเข็มเลย อยู่ๆไอ้นายก็โผล่มา “กินไรกันวะไม่ชวนเลย”มันพูดเสร็จมันก็นั้งลงตรงข้ามกับที่พวกผมสองคนนั่ง  น้องโซกุนหันมามองผมแล้วหันไปมองไอ้นาย แล้วก็คายลูกอมที่เพิ่งกินไปยื่นให้ไอ้นาย มันมองอย่างงงก่อนจะยื่นมือสั่นๆมารับไปและอมเข้าปากไป “อร่อยมัยเนี้ยโซกุนชอบมากเลยนะรสนี้อะมันเหลืออันเดียวให้กินหมดเลย” น้องโซกุนพูดออกมาแล้วก็ยิ้มให้ไอ้นาย ขนาดน้องต้นนั่งข้างๆยังใจสั่น ส่วนไอ้นายหน้าขึ้นสีแดงเรืองๆ กอนจะพยักหน้าหงึกๆ และก็วิ่งจากไป
   ในตอนบ่ายน้องโซกุนก็มานั่งโต๊ะข้างๆน้องต้น ที่นั่งลำบากลำบนเพราะเจ้ากาจู๋มันเกิดเป็นอะไรไม่รู้ตั้งเด่ทั้งวันเลย กลัวเพื่อนเห็นก็กลัวแต่มันไม่ยอมอ่อนสักที เสียงหัวเราะอย่างสนุกสนานของเพื่อนๆเด็กผู้ชายที่มารุมล้อมน้องต้น - - ม่ายใช่ อิอิ ที่มารุมล้อมน้องโซกุนอย่างท่าทางมีความสุข เพราะได้รับรอยยิ้มหวานๆจากน้องโซกุนไปเป็นแทบๆ บางคนหน้าด้านขอหอมแก้ม แต่เหอะๆ โดนน้องโซกุนส่ายหน้าให้ หน้าจ๋อยสนิทเลย
   แล้วก็มีเรื่องตื่นเต้นให้พวกเด็กๆทุกคนร้องเฮ เมือคุณครูบอกว่าจะพาไปเข้าค่ายดูดาวต้องพักค้างแรมกันบนเขา 1 คืน ทุกคนตื่นเต้นใครๆก็ตื่นเต้น จนเลิกเรียนครูปล่อยให้กลับบ้านพวกเราก็เดินคุยกันเรื่องจะไปเข้าค่ายในอีกสองวันที่จะถึง ครูบอกว่าลืมบอกพวกเราที่จริงจะต้องบอกแต่อาทิตย์ที่แล้ว น้องต้นเดินถือใบอนุญาตผู้ปกครองลงมากับเพื่อนๆ อยากให้คุณพ่อเห็นไวๆจังน้องต้นจะได้ไปเข้าค่ายกับเพื่อนๆ ยังไม่เคยไปเลยต้องสนุกแน่ๆ
   น้องต้นนั่งรอคุณพ่อมารับที่ฟุตบาทที่เดิมอย่างใจจดใจจ่อ “น้องต้นกลับบ้านยังไง”เสียงของน้องโซกุนร้องถามน้องต้นน้องต้นก็ยิ้มให้ก่อนจะตอบไปว่า “รอคุณพ่อมารับ” น้องโซกุนก็นั่งลงข้างๆแล้วบอกว่านั่งรอด้วยคุนแม่จะมารับเหมือนกัน ผมยิ้มให้แต่ไม่อยากนั่งด้วยถ้าน้องโซกุนรู้ว่าผมแอบชอบคงเกลียดผมแน่เลย “เราไปเข้าห้องน้ำแปบนะเดียวมา”ผมบอกกับโซกุนก่อนจะวิ่งไปหลังตึกไม่ไหวหัวใจมันสั่น ล้างหน้าล้างตาเสร็จก็รีบวิ่งกลับไปที่เดิมแต่เพียงแค่เลี้ยวมุ่มตึกก็มองเห็นรถคุณพ่อวิ่งมาจอด และเดินลงมาจากรถมองหาน้องต้นไปมา น้องต้นกำลังจะร้องบอกคุณพ่อว่าอยู่นี้แต่
“คุณพ่อ คุณพ่อจริงๆด้วย” น้องจ้นมองเห็น โซกุนวิ่งไปกระโดดกอดคุณพ่อของน้องต้นแถมร้องให้ด้วย คุณพ่อทำท่าทางตกใจก่อนจะกอดน้องโซกุนแน่น และพากันขึ้นรถและขับออกไป น้องต้นยืนมองภาพตรงหน้าน้ำตามันก็ไหลออกมาเองแถมยังเจ็บตุ๊บๆที่หัวใจด้วย ทำมัยคุณพ่อมารับน้องต้นไม่ใช่หรอแล้วทำไปไปกับโซกุน ทำมัยต้องกอดกันอย่างนั้นด้วยแล้วน้องต้นจะกลับบ้านกลับใครละทีนี้
   เสียงโทรศัพท์ในกระเป๋ากางเกงน้องต้นดังขึ้น น้องต้นรีบรับสายเพราะคุณพ่อโทรมาหา “คุณพ่ออยู่ไหนน้องต้นจะกลับบ้าน” น้องต้นรีบร้องบอกคุณพ่อทันทีที่กดรับสาย “น้องต้นๆ ตอนนี้พ่องานยุ่งมากเลยวันนี้คงไปรับไม่ได้ตอนนี้อยู่ต่างจังหวัดนะน้องต้นเดียวพ่อให้พี่หนึ่งไปรับนะครับ เป็นเด็กดีนะเดียวพ่อจะรีบกลับนะ” เสียงของคุณพ่อบอกกับน้องต้น ที่ได้แต่เงียบฟังเพราะพูดอะไรไม่ออกมันจุกที่หน้าอก”น้องต้นได้ยินไหม น้องต้น “ เสียงของคุณพ่อถามมาระรัวเพราะน้องต้นเงียบและน้องต้นก็กลั้นใจตอบคุณพ่อไปสั้นๆว่า”อือ”และวางสายไป ก่อนจะค่อยๆเดินออกจากโรงเรียนไปเงียบๆ
   “น้องต้นๆ หยุดๆมาแล้วครับ” เสียงของพี่หนึ่งร้องขึ้นหลังจากขี่รถตามน้องต้นมาจนเจอ “โหใจร้อนเป็นวัยรุนเลยนะเราพี่รีบมาแทบตายหาจนทั่วโรงเรียนเดินมาจนจะถึงตะลาดเลยมาขึ้นรถ” พี่หนึ่งบอกน้องต้นและเอามือตบเบาะ น้องต้นมองดูพี่หนึ่งก่อนจะไปขึ้นรถมอไซต์ให้พี่หนึ่งพากลับ “เป็นไรน้องต้นตาแดงๆร้องให้หรอ มีไรจะบอกพี่เปล่าเผื่อช่วยได้”พี่หนึ่งบอกกับน้องต้นแต่น้องต้นได้แต่สายหัวหันหน้ามองข้างทาง รถมอไซต์วิ่งมาจอดที่ไฟแดง ข้างๆร้านขายไอครีม ที่น้องต้นมากินกับคุณพ่อบ่อยๆที่โต๊ะตัวเดิมที่เคยนั่ง มีคุฯพ่อกับน้องโซกันกำลังนั่งกินไอครีมกันอยู่ คุณพ่อดูมีความสุข น้องโซกุนก็ยิ้มแก้มแทบไม่หุบ ไม่ได้สนใจน้องต้นที่นั่งมองอยู่บนรถมอไซต์ที่ถนนข้างนอกเลย น้องต้นมองภาพของคุณพ่อค่อยๆลับหายไปเพราะระยะทางที่ห่างขึ้นเรื่อยๆ จนสุดท้ายก็มาถึงบ้าน
“พี่ไปก่อนนะน้องต้น รีบๆเดียวคุณพ่อก็มา” พูดเสร็จพี่หนึ่งก็ขี่รถจากไปทิ้งน้องต้นไว้คนเดียว น้องต้นยืนมองประตูบ้านที่คล้องกุญแจ ก่อนจะเดินไปนั่งชันเข่าที่ข้างผนังหน้าบ้านรอคุณพ่อกลับบ้าน .......นาน  เท่าไรไม่รู้จนมองไม่เห็นแสงอาทิตย์ คุณพ่อก็ยังไม่กลับมา เสียงยุงบินไปมาดัง วี่ๆ ยังมีเสียงท้องน้องต้นร้องจอกๆด้วยความหิว  น้องต้นหยิบมือถือขึ้นมาดู สามทุ่มครึ่ง พ่อยังไม่กลับ แต่เพียงไม่นานแสงไฟหน้ารถก็วิ่งเข้ามาจอดที่หน้าบ้าน พร้อมๆกับที่คุณพ่อวิ่งหน้าตื่นเข้ามาหาน้องต้น
“น้องต้น มานั่งทำอะไรนอกบ้านไม่เข้าบ้านละ” คุณพ่อวิ่งมาหาและอุ้มน้องต้นขึ้น กอดปลอบใจ น้องต้นได้แต่เงียบๆไม่ได้พุดอะไร แต่น้ำตามันก็ไหลออกมา
“ไม่ต้องกลัวนะครับน้องต้นพ่อขอโทษ คุณพ่อลืมไปเข้าบ้านนะต่อไปไม่ทำแบบนี้อีกแล้ว เดียวพรุ่งนี้พ่อจะทำกุญแจบ้านให้น้องต้นชุดหนึ่งนะ พ่อขอโทษไม่กลัวแล้วนะพ่อมาแล้ว” เสียงของคุณพ่อปลอบใจ แต่น้องต้นไม่ได้กลัวแค่เสียใจที่คุณพ่อโกหกน้องต้น คุณพ่อพาไปอาบน้ำให้ ก่อนจะพามาทายาแก้พิษยุง
   “น้องต้นไม่โทรหาคุณพ่อละครับ เข้าบ้านไม่ได้พ่อจะได้รีบกลับ ดูสิ ยุงกัดลายเต็มตัวเลย พี่หนึ่งพาไปกินข้าวแล้วใช่ปะ” คุณพ่อถามและยิ้มมาให้ น้องต้นก็พยักหน้าตอบ งั้นไปนอนกันนะให้คุณพ่อนอนกอดหน่อยคิดถึงมากเลยรู้เปล่า” คุณพ่อพูดเสร็จก็จะพาน้องต้นไปนอนแต่น้องต้นขืนตัวเองไว้ แล้วบอกคุณพ่อว่า “น้องต้นทำการบ้านก่อน” น้องต้นจ้องมองใบหน้าคุณพ่อที่มองมาอยู่ก่อนแล้วก่อนคุณพ่อจะพูดว่า”ดึกแล้วนะ เยอะมัยคุณพ่อช่วยทำมัย” น้องต้นส่ายหน้าบอกคุณพ่อว่านิดเดียวเดียวเสร็จและเดินถือกระเป๋าออกจากห้องนอนไปยังห้องนั่งเล่นที่เคยเป็นห้องทำงานคุณพ่อ ปิดประตูล๊อคกลอนและทรุดตัวนั่งลงกอดเขาตัวเอง น้องต้นไม่อยากร้องให้แต่น้ำตามันไหลออกเอง

   “น้องต้นๆ อยู่ในห้องรึเปล่าเปิดประตูหน่อย” น้องต้นสะดุ้งตื่นขึ้นเพราะเสียงของคุณพ่อ มองไปรอบๆเช้าแล้วนิหว่า เลยรีบเอามือลูบหน้าลูบตาตัวเอง เซ็ดน้ำลายที่มุมปาก ก่อนจะร้องตอบคุณพ่อไปว่า”ครับอยู่ครับ” น้องต้นเปิดประตูก็เจอคุณพ่อยืนหน้าบึ้งอยู่ข้างนอก “ทำมัยไปไปนอนในห้อง”เสียง-เอี้ย-มๆของคุณพ่อร้องถาม น้องต้นก้มหน้าลงและบอกคุณพ่อไปว่า”น้องต้นเผลอหลับทำงานบ้านดึกครับ” ตอบเสร็จก็ได้แต่ยืนก้มหน้า “วันหลังถ้าดึกก้ไม่ต้องทำหรอกนะน้องต้น ขอคุณครูส่งที่หลังก็ได้ถ้าไม่ได้บอกพ่อพ่อจัดการให้ ปะไปอาบน้ำไปโรงเรียนสายแล้ว”  เพียงเวลาไม่นานก็มาถึงโรงเรียนเพาะคุณพ่อมาส่ง น้องต้นยกมือไหว้คุณพ่อ และเดินเข้าไปในโรงเรียน
   “น้องต้น ๆ ทางนี้ “ เสียงของโซกุนร้องเรียกน้องต้นมีไอ้นายกับ พวกไอ้เต้ย นั่งอยู่ด้วยผมเลยจำใจต้องเดินเข้าไป
“นี้น้องต้น เมื่อวานอะคุณพ่อโซกุนมารับที่โรงเรียนด้วย ต้นไปเข้าห้องน้ำพอดีเลยไม่เห็น ดีใจมากๆเลยอะ” แล้วโซกุนก็เล่าเรื่องพ่อให้ฟังว่าไปไหนกันบ้าง ไปกินไอติม ไปดูหนังและพากลับบ้าน กินข้าวที่บ้านอาบน้ำให้โซกุนด้วยเล่านิทานให้ฟัง และอีกสารพัดที่ผมทนฟังไม่ได้ ก่อนจะขอตัวเพื่อนๆไปเข้าห้องน้ำ
   วันนั้นทั้งวันผมไม่ได้นั่งกับโซกุนอีกเลย ขนาดโดนโซกุนเดินมาตามไปนั่งด้วยกันผมก็ไม่ยอมไป ผมมองเห็นสายตางงของโซกุนที่ส่งมาถามผมประมาณว่า ทำมัยอะไรยังไง ถึงไม่ยอมเล่นด้วย ส่วนผมได้แต่ก้มหน้าหลบสายตาของเพื่อนที่คอยถามมาตลอดเวลา ตอนเลิกเรียนพ่อโทรมาหาน้องต้นให้ออกมาหาที่หน้าประตูโรงเรียนพ่อจอดรถรออยู่ น้องต้นดีใจที่พ่อมารับรีบวิ่งไปหาเพื่อที่จะให้คุณพ่อ พาไปกินไอติมพาไปดุหนังพากลับบ้าน วันนี้น้องต้นจะให้คุณพ่อเล่านิทานก่อนนอนให้ฟังด้วย
“คุณพ่อพาน้องต้นไปกิน ไอติม แล้วก้ไปดูหนังนะครับน้องต้นอยากไป” น้องต้นรีบอ้อนคุณพ่อทันทีที่ขึ้นรถได้ปกติอ้อนแบบนี้คุณพ่อพาไปทุกที คุณพ่อหันมามองน้องต้น ก่อนจะถอนหายใจ แล้วบอกน้องต้นว่า “วันนี้พ่อไม่ว่างเลยน้องต้น พ่อมีธุระตอนเย็น ไว้วันหลังนะพ่อจะพาไปครับ” คุณพ่อพูดเสร็จก็หอมแก้มน้องต้นปลอบใจ ก่อนจะพากลับบ้านอย่างเร็ว ส่งน้องต้นเข้าบ้านจัดแจงข้าวเย็นให้ก็รีบออกไป น้องต้นได้แต่มองตามรถคุณพ่อ น้องต้นทิ้งกระเป๋า นักเรียนไว้ในบ้านก่อนจะวิ่งออกมานอกบ้านและขี่รถจักร์ยานตามคุณพ่อไป แต่ก็ตามไม่ทันหรอก น้องต้นได้แต่ขี่ไปเรื่อยๆเผื่อเจอ และก็เจอจริงๆด้วย กำลังนั่งกินไอติมกับโซกุนอย่างมีความสุข น้องต้นจอดจักรยานไว้หน้าร้านและเดินเข้าไปสั่งไอติมกิน ก่อนจะถือถ้วยมานั่งโต๊ะข้างๆคุณพ่อ “อ๊ะ น้องต้น คุณพ่อนี้ไงน้องต้นที่โซกุนเล่าให้คุณพ่อฟังเมื่อกี้อะ น้องต้นมานั่งด้วยกันเร็วๆ” เสียงของน้องโซกุน ร้องบอกน้องต้น น้องต้นก็เดินไปนั่งด้วย ตามคำเชิญ คุณพ่อทำหน้าตาตกใจอย่างเห็นได้ชัด แต่ยังไม่พูดอะไร “ต้นนี้ไงพ่อเราที่เราเล่าให้ฟังเมื่อเช้าไง” น้องโซกุนแนะนำคุณพ่อของน้องต้นให้น้องต้นรู้จัก น้องต้นยกมือไหว้คุณพ่อ และนั่งจ้องหน้าคุณพ่อ ไม่อยากร้องให้แต่น้ำตามันก็มีแต่จะไหล “ต้นเป็นอะไรรึเปล่าจะร้องหรอ” เสียงของโซกุนร้องถามและทำทางทางตกใจ ส่วนคุณพ่อ ยืนมือมาลูบหัวน้องต้นและเอ่ยออกมาว่า “น้องต้นพ่อขอโทษ คือว่า..”คุณพ่อยังพูดไม่เสร็จ น้องต้นก็เอาถ้วยไอติมปาหน้าคุณพ่อ แต่คุณพ่อปัดออกทัน
“นายทำพ่อเรา” เสียงของน้องโซกุนร้องขึ้น ก่อนจะปล่อยหมัดออกมาใส่แก้มน้องต้นจนเซ พอตังตัวได้น้องต้นก็ต่อยคืนหมันน้องต้นยังไม่ถึงตัวโซกุนคุณพ่อก็มาปัดแขนน้องต้นออก จนเซถลาล้มลงกับพื้น
“น้องต้นพ่อขอโทษ พ่อไม่ได้ตั้งใจ” เสียงของคุณพ่อพูดออกมาพร้อมๆกับเสียงร้องให้ของน้องต้น ก่อนที่น้องต้นจะวิ่งออกไปจากร้านไอติม ได้ยินเสียงคุณพ่อร้องตามหลังมา แต่ตัวไม่ได้วิ่งตามออกมาด้วย มันเจ็บจนจุกคุณพ่อตีน้องต้น ทั้งๆที่ไม่เคยตีมาก่อนเลย ถ้าไม่รักน้องต้นแล้วทำมัยต้องให้น้องต้นอยู่ด้วย แค่บอกมาน้องต้นก็จะไปแล้ว ไม่รักคุณพ่อแล้ว
   น้องต้นวิ่งกลับมาจนถึงบ้าน ปวดขาไปหมด ก่อนจะหาอะไรในตู้เย็นกินแก้เหนื่อยและเข้าห้องนอนปิดประตู มีเพียงเสียงสะอื้นดังออกมาเป็นระยะ จากนั้นไม่นานคุณพ่อก็ขับรถมาถึงบ้าน ส่งเสียงร้องเรียกน้องต้นดังลั่น น้องต้นได้แต่เอาผ้าห่มคลุมตัวไว้ไม่อยากได้ยินเสียงคุณพ่อ คุณพ่อร้องเรียกอยู่นานจนเงียบไป และขับรถออกไปจากบ้าน น้องต้นได้แต่นอนคนเดียวบนที่นอน สักพักพ่อก็กลับมาและพาใครไม่รู้มาด้วยได้ยินเสียงแกร็กๆ แล้วประตูก็เปิดออก
น้องต้นเลได้แต่แกล้งนอนหลับ  คุณพ่อเปิดผ้าห่มที่น้องต้นคลุมตัวเอาไว้ ออก ร้องเรียกน้องต้นเบาๆ แต่น้องต้นแกล้งไม่ตื่น
“ร้องจนหลับเลย ดื้อจริงๆไม่ฟังคุณพ่อเลย เดียวตื่นแล้วคุยกันนะ พ่อรักน้องต้นนะครับ” พ่อพูดเสร็จก็หอมแก้มน้องต้นและเดินออกจากห้องไป ได้ยินเสียงปิดประตู น้องต้นก็ลืมตาขึ้นมา แม้จะเสียใจแต่คุณพ่อบอกว่ารักน้องต้นก็ดีใจอย่างบอกไม่ถูกแต่ไม่เข้าใจทำมัยคุณพ่อต้องเอาโซกุนเป็นลูกเหมือนน้องต้นด้วย น้องต้นได้แต่ นอนคิดอยู่คนเดียว และต้องแกล้งหลับเมื่อคุณพ่อเข้ามานอนด้วย คุณพ่อกอดน้องต้นแน่นๆทั้งคืน น้องต้นรู้แต่ว่าตอนนี้มีความสุข มากๆ

   ในตอนเช้า น้องต้นรีบตื่นแต่เช้าก่อนคุณพ่อเก็บข้าวของที่จำเป็นใส่ชุดตัวเก่ง และเขียนโน้ตแปะไว้ให้คุณพ่ออ่านว่า “ไปตามหาพ่อใหม่ ไม่ต้องห่วงเดียวกลับ” น้องต้นยิ้มก่อนจะรีบออกจากบ้านเพราะต้องเดินไป  น้องต้นก็รักคุณพ่อนะกลับมาแล้วจะให้หอมแก้มครับ ตอนนี้งอนคุณพ่ออยู่ เดียวคุณพ่อกอดน้องต้นแล้วมันจะหายงอน อยากงอนนานๆให้คุณพ่อตามใจน้องต้นเยอะๆ เลย ผมได้แต่คิดในใจและรีบเดินไปยังจุดหมาปลายทางข้างหน้า

sirisa

ขอบคุณมากๆครับ

imanaji

ขอบคุณมากๆครับ

kiwwy

ขอบคุณมากๆค่ะ อิอิ น่ารักจิงเชียว{:sm-38:}

phzaa

ขอขอบคุณ

shota_jp

ขอบคุณมากครับ

balllove23

ขอบคุณครับ

pukkh

ขอบคุณมากๆ

pukkh

ขอบคุณมากๆ

NookNicky

ขอบคุนครับ

ShangHai

ขอบคุณครับ

peckza_ha

ขอบคุงคร้าบ

gaybin

ขอบคุณมากครับ

Redlips

ขอบคุณครับ

Soyu

ขอบคุณนะครับ

Windixzy

ปริศนาเยอะจริงๆ เลย แต่ก็น่าติดตามนะคับ ขอบคุณคับ

tong111222

ขอบคุนครับ

pearl9845

ขอบคุณครับ

Eakkadoor

เรื่องหักมุมอีกแล้ว

sosarin

ขอบคุณครับ