อะไรกันว้ามีป๊ะป๋าบ้าSEX (67)

bosskrubza

ตอน  ใครๆก็ไม่รัก (ผม)
   
พรุ่งนี้แล้วสินะ น้องต้นบอกกับตัวเองในใจ เมื่อเหลืออีกแค่วันเดียวก็จะถึงวันที่สำคัญที่สุดในชีวิตของน้องต้น
น้องต้นอยากรู้จังว่าคุณพ่อ จะชื้ออะไรเป็นของขวัญให้กับน้องต้น แล้วพี่โยจะให้อะไรน้องต้นเป็นของขวัญ
แล้วเพื่อนๆที่โรงเรียนละ จะจำวันเกิดของน้องต้นได้รึเปล่านะ ปกติเมื่อถึงวันเกิดของเพื่อนๆในห้อง คุณครูจะเอา
เค้กวันเกิดมาให้เป่าและให้เพื่อนๆแสดงความยินดี และเพื่อนๆเขาจะชื้อของขวัญวันเกิดมาให้ด้วย เมื่อปีที่แล้ว
น้องต้นก็ได้ เพื่อนๆหลายๆคนก็เหมือนกัน ยิ่งคิดก็ยิ่งมีความสุข น้องต้นแทบจะทนรอให้ถึงวันเกิดของน้องต้นไม่ไหวแล้ว
.......
และแล้ว วันนี้ก็มาถึง  น้องต้นรีบอาบน้ำแต่งตัวแต่เช้า น้องต้นตื่นก่อนพี่โย ตื่นก่อนคุณพ่ออีก ก็ทำไงได้ละครับ แค่คิดถึง
กล่องของขวัญที่น้องต้นจะได้น้องต้นก็มีความสุขแล้ว แล้ววันนี้นะน้องต้นใจดีตื่นมาทำโจ๊กใส่ถ้วยให้ พี่โย กับคุณพ่อเป็นพิเศษอีก
แนะๆ สงสัยละซี่ ว่าทำมัยน้องต้นทำโจ๊กอร่อยๆเป็นก็แค่ฉีกซองใส่น้ำร้อนรอมันสุก แค่นี้เองครับ น้อง เป้ก็ยังทำเป็นเลย ขนาดเพิ่งอยู่ชั้น ป.1 เอง
พอทุกอย่างเสร็จ น้องต้นก็นั่งรอ เวลาที่คุณพ่อกับพี่โยจะตื่นมากินโจ๊กที่น้องต้นทำ ......
เวลาค่อยๆผ่านไปช้าๆ จาก หกโมงเช้าก็เลื่อนมาเป็น เจ็ดโมงเช้า และก็มาเป็นเจ็ดโมงครึ่ง คุณพ่อกับพี่โยก็ยังไม่ออกมาจากห้องนอนอีก
ทำให้น้องต้นต้องตัดสินใจเดินเข้าไปปลุกคุณพ่อกับพี่โยในห้อง
"คุณพ่อคร๊าบ คุณพ่อ สายแล้วตื่นได้แล้วครับ" น้องต้นร้องดังๆก่อนจะเปิดประตูเข้าไป และก็ต้องถอนหายใจกับภาพที่เห็น
"คุณพ่อรีบๆเลยเจ็ดโมงครึ่งแล้ว รีบๆกระแทกพี่โยให้น้ำแตกไวๆเลยถ้าน้องต้นไปโรงเรียนสายนะ น้องต้นจะโกรธคุณพ่อมากๆเลย" พูดจบ น้องต้น
ก็ปิดประคูห้องดังๆก่อนจะเดินออกมาที่โต๊ะอาหาร มองดูเวลา ก็เจ็ดโมงสี่สิบนาทีแล้ว น้องต้นมองดูโจ๊กในถ้วยของพี่โยกับของคุณพ่อก่อนจะเก็บถ้วยโจ๊ก
ทั้งสองถ้วยไปเททิ้ง อุตสาทำ แต่ไม่มีใครกิน

เจ็ดโมง 50 คุณพ่อกับพี่โยก็พากันวิ่งออกมาจากห้อง พลางร้องเรียกน้องต้นให้ขึ้นรถไปโรงเรียน   น้องต้นเดินไปขึ้นรถอย่างเซ็งๆ แผนการว่าจะอ้อนคุนพ่อต้อนเช้า
ล้มเหลวไม่เป็นท่า รู้งี้นะ นอนอ้อนบนเตียงกับพี่โยน่าจะได้ผลกว่าตื่นมาทำอาหารเช้าให้ทานซะอีก

วันนั้นทั้งวันน้องต้นนั่งเรียนอย่างกะวนกะวาย ในตอนเช้าๆมันก็ตื่นเต้นดีอยู่หรอกที่จะรอว่าเมื่อไรคุณครูจะเอาเค้กวันเกิดมาให้แล้วเพื่อนๆก็ช่วยกันร้องเพลงอวยพรวันเกิดให้
แต่ตอนนี้มันบ่ายสองโมงกว่าๆแล้วนะสิ อีกไม่ถึงสองชั่วโมงก็จะเลิกเรียนแล้ว ยิ่งเวลาผ่านไป น้องต้นก็หน้าเสียลงเรื่อยๆ จนสุดท้าย ก็ต้องทำใจเมื่อใครๆก็พากันลืมวันเกิดของน้องต้น

เวลา สี่โมง สิบห้านาที รถของคุณพ่อก็มารับน้องต้นกับพี่โยกลับบ้าน ........

"คุณพ่อฮะวันนี้วันอะไรอะครับ" น้องต้นถามคุณพ่ออย่างมีความหวัง
"เอ๋ วันนี้ก็วันจันทร์ นี้ครับ น้องต้นจำไม่ได้หรอ" คุณพ่อตอบน้องต้นมา
"แล้ววันจันทร์ที่เท่าไรครับ คุณพ่อรู้เปล่า" น้องต้นยังถามคุณพ่ออีก คุณพ่อต้องจำได้สิ จะลืมวันเกิดน้องต้นได้ไง ปีที่แล้วคุณพ่อยังจัดงานวันเกิดให้น้องต้นอยู่เลย
"อืม วันจันทร์ที่ 19 เดือนมิถุนายน น้องต้นมีอะไรรึเปล่า" เสียงคุณพ่อตอบกลับมา ท่าทางจะจำไม่ได้ ยิ่งทำให้น้องต้นรู้สึกน้อยใจมากๆเลย
รถวิ่งมาถึงบ้าน เพิ่งเข้าไปอาบน้ำแต่งตัวเสร็จ คุณพ่อกับพี่โยก็บอกว่าจะไปธุระข้างนอก แล้วก็ชวนน้องต้นไปด้วย แต่ว่าน้องต้นกำลังน้อยใจอยู่แล้วยังทำการบ้านไม่เสร็จ
น้องต้นเลยไม่ไปกับคุณพ่อกับพี่โย พอน้องต้นทำการบ้านเสร็จมองดูเวลาเพิ่งจะ 5 โมงเย็นเอง ที่บ้านก็ไม่มีใครอยู่ น้องต้นเลยตัดสินใจจะไปปั่นจักรยานเล่นแก้เซ็ง
เพียงไม่นานน้องต้นก้มาถึงเขตชุมชน เกือบ 4 กิโล ปั่นจนลิ้นห้อยแนะ บ้านน้องต้นอยู่กลางทุ่งนา โครตบ้านนอก
น้องต้นจอดรถที่หน้าร้านขายขนมเค็ก ก่อนจะตัดสินใจชื้อเค้กวันเกิดให้กับตัวเอง  ฃ่างสิ ใครจำไม่ได้ก็ช่างฉลองวันเกิดคนเดียวก็ได้
น้องต้นถือกล่องขนมเค้กไว้ในมือ แล้วมันรู้สึกปวดหนึบๆที่หัวใจ น้ำตาก็มีแต่จะไหล ทำมัยนะ เวลาอย่างนี้ไม่มีใครอยู่ข้างๆน้องต้นเลย แล้วใครจะร้องเพลงวันเกิดให้น้องต้นได้เป่าเค้กละ
หยดน้ำตาไหลออกมา แต่น้องต้นใช้หลังมือเช็ด แค่ไม่มีใครจำวันเกิดของน้องต้นได้ทำมัยน้องต้นจะต้องร้องให้ด้วย สองเท้าเล็กๆของน้องต้นเดินไปร้านนั้นออกร้านนี้ เพื่อจะหาชื้อของขวัญ
ให้กับตัวเอง แค่ไม่มีใครชื้อของขวัญให้ น้องต้นชื้อของขวัญที่น้องต้นอยากได้ให้ตัวเองก็ได้ไม่เห็นจะต้องง้อใครเลย

นาฬิกาบอกเวลา 1 ทุ่มตรง  น้องต้นร้องเพลงวันเกิดให้ตัวเองเบาๆ ในสนามเด็กเล่น ที่ตอนนี้ไม่มีใครเหลืออยู่สักคน มีเพียงหมาจรจัดเพียง สองตัวที่มาร่วมแสดงความยินดีกับน้องต้น
"แฮบปี้เบริ์ดเดย์ทูมี แฮบปี้เบริ์ดเดย์ แฮบปี้เบริ์ดเดย์ แฮบปี้เบริ์ดเดย์ทูมี"    "พู่" เสียงเป่าเทียนบนเค้กเบาๆ จนมันดับ ความมืดเข้ามาปกคลุมแทนแสงไฟจากเปลวเทียน เค้กก้อนเล็กๆ
ถูกแบ่งออกเป็นหลายๆส่วน ให้เพื่อนหมาจรจัด ทั้งสองตัว กับให้ตัวเอง น้องต้นมองดูหมาน้อยกินเค้กวันเกิดของน้องต้นอยางมีความสุข มันกินมูมมามจนครีมติดตามปากมันหมดเลย
พอกินเสร็จมันก็เห่าโฮ่งเพื่อขอกินอีก สุดท้ายก็มีแค่เจ้าหมาน้อยสองตัวที่กินจนอิ่ม เพราะน้องต้นกินไม่ลงมันไม่มีอารมที่จะทานเค้กวันเกิดของตัวเองเลย

น้องต้นล้มตัวลงนอนบนพื้นหญ้า  มองดาวบนท้องฟ้าอย่างเลื่อนลอย ............

"นี้มาทำอะไรอยู่ตรงนี้ละ" เสียงๆหนึ่งดังขึ้น ทำให้น้องต้นหันไปมอง ก่อนจะพบ วัยรุ่นสี่คน ยืนมองดูน้องต้นอยู่
พวกพี่เขาน่าจะอยู่ประมาน ม.3 ม.4  น้องต้นมองดูพี่เขาก่อนจะตอบว่า  "ผม มานอนเล่นครับ ยังไม่อยากกลับบ้าน"

"งั้น มากินเหล้าด้วยกันเอามัย กินฟรีน้อง" พี่เขาชวนน้องต้น แต่ว่าน้องต้นไม่ค่อยได้กินบ่อยๆ แล้วก็ไม่กล้ากินด้วย แต่ตอนนี้ ไม่รู้ทำมัยน้องต้นถึงรู้สึกว่าน้องต้นอยากทานเหล้าจัง
น้องต้นพยักหน้าให้พวกพี่ๆเขาแทนคำตอบ จากนั้นวงเหล้าก็ถูกตั้งขึ้น แก้วที่1 - 2 - 3 - 4 -5 ถูกส่งมาให้น้องต้นทาน ยิ่งทานเยอะน้องต้นก็รู้สึกว่าจะมีความสุขเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ ก็เลยทาน
อย่างเต็มที  ................................

"น้องต้น น้องต้น "เสียงเรียกน้องต้นดังขึ้น
"เรียบร้อย เมาหลับไปแล้ว เด็กไรวะน่ารักจริงๆ ก้นแม่งน่าเอา"
"เอ้ย จะทำไรก็รีบๆทำเหอะ เดียวพ่อแม่น้องเขามาตามจะซวยกัน"
"งั้นให้เราคนแรกนะ น้องกูแข็งจนปวดไปหมดแล้ว ตั้งแต่เจอน้องเขานอนอยู่นู่น แม่งตอนกินเหล้ายิ่งเซ็กซี่ ยิ่งตอนเมาแม่งโครตอ้อน ขอกูก่อนละกัน"
"ตามบายเพื่อนแต่แตกเร็วๆนะ เพื่อนรออยู่"

กางแกงของน้องต้นถูกปลดออก ทำให้มองเห็นบางอย่างที่น่ารักน่ากินอยู่ตรงหว่างขา " เฮ้ย จู๋ น้อง โครตสวยเลย ขาวจั๋วน่าเจี๊ยะ ใหญ่ไม่เบาเลยนะตัวเล็กๆแค่นี้"
เจ้าจู๋ของน้องต้นถูกรูดเบาๆจนมันแข็ง ก่อนจะมีริมฝีปากของใครสักคนก้มลงไปดูดมันจนมิดหายไปในปาก ................
สองขาเล็กๆของน้องต้นถูกจับแยกออกจากกันเผยให้เห็นรูเล็กๆ สีชมพูที่อยู่ระหวางแก้มก้นสองข้างที่ขาวเนียนน่าลูบไล้ ก่อนที่จะมีลิ้นสากๆคอยไล่เลียจูบไซต์ไปทั้ง

แท่งเนื้อสีคล้ำแท่งหนึ่งกำลังถูกมือใครสักคนรูดไปมาเพื่อให้มันแข็งตัว น้ำลายถูกบ้วนลงมาใส่เจ้าแท่งเนื้อนั้นก่อนละค่อยๆนำมาจ่อที่รูเล็กๆน่าถนุถนอมสีชมพูของน้องต้น

ก่อนที่ทุกคนจะพากันตกใจและออกวิ่งไปคนละทาง ทิ้งน้องต้นที่นอนหลับและไม่ได้ใส่กางเกงนอนอ้าขาเผยให้เห็นเจ้าจู๋ที่มันแข็งตัวจนกระตุกหัวไปมาอยู่คนเดียว
เมื่อจู่ๆ ก็มีรถคันหนึ่งวิ่งเข้ามาจอดใกล้ๆกับที่ที่น้องต้นกำลังจะโดนพวกพี่ๆวัยรุ่น สี่ คนนั้นทำอะไรบางอย่างที่น้องต้นชอบทำบนเตียงกับคุนพ่อ


"อือ" เสียงของน้องต้นครางเบาๆกับอาการปวดหัวจี๊ดๆ ที่เกิดขึ้น แล้วที่นี้ที่ไหนกันละเนี้ย จำได้ว่าเมื่อคืนกินเหล้ากับพวกพี่ๆที่สนามเด็กเล่นแล้วมาอยู่ตรงนี้ได้ไงแต่เอ๊ะ
นี้มันห้องนอนของคุณพ่อนี้หว่า ซวยละ น้องต้นกลัวคุณพ่อจะว่าที่ไปแอบกินเหล้าแล้วใครมาส่งน้องต้นที่นี้กันละเนี้ย

พอน้องต้นขยับตัวจะลุกขึ้นก็ต้องเจ็บจี๊ดที่ก้นอย่างแรง น้องต้นเปิดผ้าห่มขึ้นมองดูร่างกายตัวเองที่มีแต่รอยดูดรอยกัดจนแดงไปทั้งตัว ก็หน้าเสีย นี้มันอะไรกันใครทำไรน้องต้นเนี้ย
น้องต้นมองเห็นรอยเลือดเป็นวงๆบนผ้าปูที่นอน ที่ไหลออกมาค่อนข้างเยอะ ก่อนจะเอามือไปจับๆดูที่ก้นตัวเองก็ต้องใจหาย เมื่อเห็นเลือดสดๆติดมือขึ้นมา
ยิ่งขยับตัวก็ยิ่งเจ็บแปลบๆที่ก้น จนน้ำตาไหล นี้มันเกิดอะไรขึ้นใครทำอะไรกับน้องต้น

ทันใดนั้นประตูห้องนอนก็เปิดออก น้องต้นหันไปมองทั้งๆที่หน้าของน้องต้นยังมีคราบน้ำตาไหลอยู่ ก่อนน้องต้นจะ อุทานออกมาเบาๆว่า "คุณพ่อ"
คุณพ่อหน้าตาบึ้งตึง บ่งบอกว่าอย่างนี้ต้องรีบหนีไปให้ไกลก่อนจะเจ็บตัว ใช่ละต้องต้นต้องรีบออกไป น้องต้นขยับตัวเพื่อจะลงจากเตียงจะไปอาบน้ำเดียวจะได้ไปโรงเรียน
แม้ว่าจะเจ็บมากที่บังอาจขยับตัวในตอนนี้แต่ก็ต้องกัดฟัน เข้าไปหลบในห้องน้ำให้ได้

"น้องต้นจะไปไหน" เสียงของคุณพ่อดังขึ้น ก่อนที่น้องต้นจะโดนกระซากให้ล้มลงไปนอนบนเตียงเหมือนเดิม มันเจ็บจนต้องร้อย "โอ้ย" ออกมาดังๆ น้องต้นมองคุณพ่อ อย่างกลัวๆ
เมื่อเห็นคุณพ่อกำลังถอดเสื้อผ้าออก น้องต้นตกใจจนหน้าซีด นั้นคุณพ่อจะทำอะไร ไม่เอานะน้องต้นเจ็บก้นจะตายอยู่แล้ว
"พ่อฮะ อย่า น้องต้นกลัวเจ็บ"  เสียงของน้องต้นร้องบอกคุณพ่อที่ตอนนี้ได้จับขาของน้องต้นแยกออกจากกันก่อนที่จะ
"โอ้ย ผมเจ็บ" น้องต้นร้องเสียงดังลั่น เพื่อคุณพ่อแทงเจ้าจู๋ของคุณพ่อเข้ามาทีเดียวมิดด้าม  ร่างกายเหมือนกับมันถูกดึงแยกออกให้ขาดออกจากกัน
"อือ โอ้ย ผมเจ็บ คุณพ่อฮะ น้องต้นเจ็บ โอ้ย อือ โอ้ย เจ็บครับ โอ้ย" น้องต้นร้องบอกคุณพ่อ น้ำตาไหลพราก เมื่อคุรพ่อกระแทกตัวเขามาอย่างแรง
เจ้าจู๋ของคุณพ่อถอดตัวออกไปจนเกือบสุดก่อนกระแทกเข้ามาแรงๆครั้งเดียวสุดลำ น้องต้นให้สองมือจิกหลังคุณพ่อแน่น เพื่อบรรทำความเจ็บ ที่ได้รับ
สมองมันเริ่มเบลอๆ ภาพตรงหน้าพร่ามัวไปหมดเพราะน้ำตา เสียงกระแทกร่างกายของคุณพ่อเข้ามาดัง ตับๆ เจ็บจนร่างกายของน้องต้นชาไปหมด
แต่ทำมัยน้องต้นถึงเจ็บปวดที่หัวใจจนแทบจะหายใจไม่ออกอย่างนี้ละ  ไม่ไหวแล้ว แม้จะเจ็บแทบขาดใจตายแต่สองมือของน้องต้นก็ค่อยๆยกขึ้นไปประคองหน้าของคุณพ่อเอาไว้
มันเลือนลางจนแทบมองไม่เห็น  "ผม ผม ขอโทษ ครับ คุณพ่อ"  สองมือที่ประคองหน้าของคนเป็นพ่อค่อยๆทรุดลงแน่นิ่ง ลมหายใจอุ่นๆเริ่มแผ่วเบา เปลือกตาสองข้างปรือปิดตัวลง
หยาดน้ำตาที่ไหลออกมา เริ่มขาดหาย  สติเริ่มเลือนลาง ก่อนทุกอย่างจะมืดมิดลง แต่ทำมัย หัวใจของน้องต้นมันถึงเจ็บ ปวด ได้มากมายอย่างนี้  ...................

"คุณพ่อ น้องต้นยังไม่ฟื้นอีกหรอครับ" ผมถามคุณพ่อเบาๆ นี้มัน 7 วันแล้วนะ ที่น้องต้นหลับไป ไม่มีเสียงตอบรับจากคุณพ่ออีกตามเคย คุณพ่อตอนนี้เหมือนกับว่ามีแค่ร่างกายแต่
ไม่มีมีจิตวิญญาณ  ผมมองดูน้องต้น ที่นอนอยู่บนเตียงมีเครื่องช่วยหายใจครอบอยู่บนใบหน้า ผมเองก็ไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น ผมรู้เพียงแต่ว่าน้องต้นเสียชีวิตไปแล้วเมื่อตอนมาถึงโรงบาล
แต่คุณหมอปั้มหัวใจช่วยชีวิตเอาไว้ได้ จากนั้นมาทุกอย่างก็เป็นอย่างที่เห็น คุณหมอบอกว่า น้องต้นเกิดภาวะหัวใจล้มเหลว  ผมไม่เคยรู้เลยว่าน้องต้นเป็นโรคหัวใจมาก่อนเลย

ผมเองก็ช่วยอะไรน้องได้ไม่มาก ถ้าน้องต้นฟื้นขึ้นมาอีกครั้ง ผมสัญญาว่าจะดูแลน้องให้ดีที่สุด  เสียงปี๊บๆ จากเครื่องวัดอัตตราการเต้นหัวใจยังดังต่อเนื่อง แต่ความถี่มันค่อยๆเพิ่มขึ้นทีละนิดๆ
ผมไม่อยากมองภาพเหล่านี้เลยมันเจ็บปวดหัวใจยังไงก็ไม่รู้  ก่อนที่ผมจะตัดสินใจเดินออกจากห้อง  ปี๊ด........................... เสียงปี๊ดเสียงเดียวที่ดังยาวนานที่สุดเท่าที่ผมเคยฟัง คุณพ่อตกใจตกจากเก้าอี้  เสียงคุณหมอพากันวิ่งมาที่ห้องดังตึกๆ ผมได้แต่ยืนอยู่ตรงนั้น ยืนมองภาพที่คุณหมอพยายามช่วยชีวิตน้องต้นอีกครั้ง  ร่างของน้องต้นกระตุก จนตัวโยนเมื่อคุณหมอเอาอะไรสักอย่างทาบทับลงบนหน้าอกของน้องต้น  ครั้งแล้วครั้งเล่า น้ำตาผมไหล มันเจ็บหัวใจจนปวด ก่อนที่ผมจะทนไม่ไหว หันหลังวิ่งออกไปจากตรงนั้น

ผมไม่รู้ว่าคุณพ่อจะเจ็บปวดแค่ไหนกัน ทั้งๆที่รักน้องต้นมากขนาดนั้น แต่กลับเป็นคนทำร้ายน้องต้นได้มากมายขนาดนี้  ผมหันกลับไปมองโรงบาลอีกครั้ง ก่อนจะตัดสินใจทำในสิ่งที่ผมไม่คิดว่าผมจะทำ ผมใช้เวลาเดินกลับบ้านเก็บเสื้อผ้า และของที่จำเป็น ผมมองภาพบ้านหลังเล็ก ที่ผมมาอยู่ได้ไม่นานแต่ผมก็ผูกพันธ์และรักมากมาย น้ำตาผมไหลแต่สุดท้ายมันก็หยุด เมื่อผมคิดว่าสักวันหนึ่งผมจะกลับมา ผมเขียนโน๊ตแปะไว้ที่ตู้เย็น ก่อนจะสะพายกระเป๋าและเดินจากไป  คุณพ่อ น้องต้น รอผมนะผมจะกลับมาหา ผมรักคุณพ่อรักน้องต้นมากๆเลยผมขอโทษ หยาดน้ำตาผมไหลออกมาอีกครั้งแต่ผมปล่อยให้มันไหลไปตามที่หัวใจผมต้องการ ต่อไปผมจะไม่อ่อนแอ ผมจะไม่รู้ให้ ผมจะเข้มแข็ง ผมจะกลับมาคอยดูแลทุกคน ผมสัญญา

ss_arm

น้ำแตกเลยเสียวสุดๆๆ ชอบมาก

gigusa

ขอบคุณมากครับ

doltae

ขอบคุณครับ

เบียร์04

ขอบใจนะครับ

kiwwy

ขอบคุณมากๆค่ะ อิอิ น่ารัก{:sm-46:}

shota_jp

ขอบคุณมากๆครับ

bank0015

ขอบคุณครับ

cawee

ขอบคุนคราฟผม

mario401

ขอบคุณมากมายครับผม

SpecialLoveU

ขอบคุนครับ

snooperio

ขอบใจมากมากครับ ชอบๆ

teeinter2517

ใกล้แล้วครับ

NookNicky

ขอบคุนครัล

gudasza

ขอบคุณครับ

ShangHai

ขอบคุณครับ

peckza_ha

ขอบคุงคร้าบ

gaybin

น่าเศร้าจัง

sugarxxx

คุณพ่อจอมโหดเย็ดน้องต้นจนสลบ เศร้า

Tedap

ขอบคุณครับ