## เรื่อง "เรื่องของเค้ากะแก" ##(14)

bosskrubza

##  เรื่อง  “ เรื่องของเค้ากะแก  ” ๑๔  ##


“เฮ้ย....ปอ    ทำไรน่ะ...”    เสียงของเจมส์ที่กระซิ๊บถามเรา หลังจากที่มันเห็นเรากำลังทำท่าทางลับๆล่อๆอยู่ตรงโต๊ะของภีม

“ไม่มีไรหรอก.... เค้าแค่ซื้อขนมมาฝากภีมนะ”  เราทำหน้ายิ้มแหยๆ  แล้วเอาลูกอมฮาร์ทบีทที่เราซื้อมาใส่เอาไว้ใต้โต๊ะภีมอย่างที่ตั้งใจ   ซึ่งเราจะทำแบบนี้อยู่ทุกๆวันโดยภีมมันก็รู้อ่ะนะว่าเป็นเราที่แอบซื้อมาให้มัน

“โห....  ไรเนี่ย..  ให้แต่ไอ้ภีมนะ”  เจมส์มันท่าทางน้อยใจมาก

“เจมส์ก็รู้ว่าเค้าคิดไงกะภีม....”

“ก็เราอยากได้บ้างนิ.... วันหลังซื้อมาให้เราด้วยนะ    เราอยากได้บ้างอ่ะ.. นะ...  นะ”  อะไรกันล่ะเนี่ย....  เอาว้ะ..กล้าขอก็กล้าให้เราก็เลยตอบตกลงมันไปว่าถ้าซื้อมาให้ภีมอีกก็จะซื้อมาให้เจมส์ด้วย   มันก็ยิ้มหน้าบานเลย (ไรว้ะ...ทำตัวยังกะเด็ก   แต่ก็......น่ารักดีเฮอะ)

หลังจากนั้นเราก็เดินออกไปเข้าแถวเคารพธงชาติที่หน้าห้อง    เพราะเป็นวันศุกร์ก็เลยจะเข้าแถวหน้าห้องโฮมรูม

“ปอ....  ปอนี่ตัวหอมดีเนอะ..” เสียงเจมส์นั่นเอง   นี่มันยืนอยู่ข้างเราตั้งแต่เมื่อไหร่เนี่ย.??

“อยากรู้จังว่าจะหอมทั้งตัวรึเปล่า????” เอาแล้วไง.......  มันไม่พูดเฉยๆนะ  มันยื่นหน้ามาใกล้เรามากๆ  เหมือนจะหอมเราอย่างงั้นแหละ

“..............” เราก็เอ๋ออออ่ะดิ..   เจมส์นี่มันผีเข้าผีออกจริงๆ   บางทีก็ทำอะไรใจเราใจเต้น  บางทีก็ทำเฉยๆ  แต่ตอนนี้ดิ....... ใจเราเต้นไม่เป็นจังหวะแล้ว

“อะไรของเมิงเนี่ย....  ไอ้เจมส์.. เค้ากำลังสวดมนต์กันอยู่...  แล้วเมิงคุยไรเนี่ย...”  ภีมพูดด้วยท่าทีรำคาญ

“เมิงวุ่นไรเนี่ย........ กูคุยกะปอไม่ใช่เมิง” เจมส์ก็ดูท่าทางหัวเสีย

“ปอ.........มายืนข้างเค้านี่มา” ภีมพูดออกแกมบังคับ  ด้วยหน้าตาบึ้งๆแบบนั้นแล้ว  เราจะทำไรได้ล่ะ... ก็รีบเดินไปยืนข้างๆภีมนะสิ

“ยืนให้ไอ้เจมส์มันฉอเลาะอยู่ได้.........  ชอบมันเหรอ???” โดนบ่นเลย..

“เจมส์มันก็น่ารักดีนะ...... เค้าก็เคยแอบมองมันเหมือนกัน” ก็ตอบไปตามจริงอะน่ะ....... ก็เจมส์มันน่ารักจริงนิ  แต่ภีมดิ....  ทามไมหน้าบึงแบบนั้นอ่า........ครายไปทามให้โกรธเหอ... (ตอนนั้นเราไร้เดียงสามากๆ ใครจะไปรู้ล่ะว่าหึง.....  ก็ภีมเป็นคนบอกเองว่า...  ไม่ต้องรู้ว่าเราคบกันแบบไหน.........    โว๊ว...   โว้ว..      ต้องร้องแบบดาเอนโดรฟินด้วยนะ)

“เออ...  งั้นเค้าขอโทษแล้วกัน...  ที่ไปขัดความสุข” แล้วภีมมันก็เดินไปเลย...  ปล่อยเราให้ยืนงงอยู่หน้าห้อง...........

หลังจากนั้นเราก็เดินไปเอากระเป๋าตัวเองที่โต๊ะเรียน  เพราะว่าวันนี้เราต้องไปแข่งวาดภาพระดับจังหวัด  ก่อนที่จะออกจากห้องเพื่อนๆก็อวยพรกันยกใหญ่   เราพยายามมองหาภีมก็ไม่เห็นมันอยู่ในห้องแล้ว... เราก็เลยลงไปข้างล่างเพื่อที่จะไปขึ้นรถตู้ของรร.ที่จอดรออยู่หน้าตึก   พอลงไปเราก็เห็นคนที่เรามองหาตอนที่อยู่ในห้องยืนอยู่ที่หน้าบันได

“ภีม......... ทำไมมาอยู่นี่หละ ” เราถามด้วยความงง..  แต่แอบดีใจที่ได้เจอภีมก่อนที่จะไปแข่ง

“ก็มารอปอไง...”

“รอเค้า........ภีมมีไรเหอ”

“ทำให้เต็มที่นะ.... เค้าจะเอาใจช่วย” ภีมพูดด้วยน่าตาจริงจัง   แล้วภีมก็หอมแก้มเราแล้วก็เดินขึ้นห้องไปปล่อยให้เรายืนงงอยู่ตรงนั้น   แต่เราก็แอบเห็นภีมหูแดงเลย  สงสัยจะอายมาก

จากนั้นเราก็ไปขึ้นรถตู้พร้อมกับคนอื่นๆที่ต้องไปแข่งเหมือนกัน   ตอนนั้นเราไปแข่งวาดภาพแรเงา   บรรยากาศในรถตู้ก็เป็นไปอย่างสนุกสนานทุกคนก็นั่งคุยเล่นกันไปตลอดทาง   เพราะว่าที่นั่งไปในรถก็มีแต่คนที่ไปแข่งวาดภาพทั้งนั้นซึ่งก็จะแบ่งไปตามแต่ละประเภท   ส่วนใหญ่ก็จะเป็นคนเดิมๆที่เคยไปแข่งทำให้ทุกๆคนรู้จักกันหมดก็เลยทำให้ไม่น่าเบื่อ   ส่วนเราก็นั่งยิ้มไปตลอดทางนึกภาพตอนที่ภีมพูดให้กำลังใจแล้วก็ตอนที่ภีมหอมแก้มเรา   มันทำให้เรามีกำลังใจมาก


ตอนบ่ายๆหลังจากที่การแข่งขันเพิ่งผ่านไป   เรากำลังนั่งเล่นอยู่กับพี่ๆที่ไปแข่งด้วยกันแล้วก็มีคนโทรเข้ามือถือเรา   

“ฮัลโหล.........”

“ปอเหรอ...... ภีมเองนะ   เป็นไง..รู้ผลรึยัง????”

“ยังเลย......  นี่เค้าเพิ่งแข่งเสร็จเอง...  คงต้องรออีกัพกนึงแหละ”

“เหรอ........  แล้วคิดว่าจะได้มั้ย??  ทำดีรึเปล่า??”

“ก็โอเคนะ.........   แบบที่วาดไม่ยากเท่าไหร่   แต่ก็....ต้องแล้วแต่กรรมการแหละ”

คือเวลาแข่งวาดภาพแรเงาเนี่ย...  ถ้าเป็นภาพเหมือนส่วนใหญ่แล้วจะมีสองแบบ  คือภาพเหมือนของรูปทรงกับวาดภาพเหมือนที่มีแบบเป็นของจริง เช่นคนหรือ ดอกไม้ ผลไม้   แต่ประเภทที่เราแข่งนะเป็นแบบวาดภาพเหมือนรูปทรงซึ่งจะมีหุ่นประติมากรรมรูปคนในสมัยกรีกเป็นแบบ   แต่ละคนที่แข่งขันก็จะเลือกที่นั่งกันเองซึ่งจะนั่งล้อมรอบเป็นวงกลมโดยมีหุ่นต้นแบบอยู่ตรงกลาง   ก็ประมาณนี้แหละนะ   ที่อธิบายซะยืดยาวเพราะอยากให้ผู้อ่านนึกภาพออกอ่ะนะ.......................

“งั้นเราก็คุยกันไปเรื่อยๆแล้วกันเนอะ...”

“แล้วภีมไม่เรียนเหรอ???”  ตอนนั้นเป็นช่วงบ่ายๆซึ่งก็เป็นช่วงเข้าเรียนของตอนบ่ายแล้ว

“อาจารย์แกไม่สอน   พอดีแกมีประชุมนะ...  ก็เลยว่าง”  เรากะภีมก็คุยกันไปเรื่อยๆ  ภีมก็บอกว่าวันนี้เรียนอะไรไปบ้าง...   แล้วก็บอกงานที่เราจำต้องไปตามส่งให้ทันเพื่อนๆซึ่งรวมถึงการบ้านของแต่ละวิชาด้วย

“น้องปอๆ.......  น้องปอได้ที่1 นะ    ผลเพิ่งติดประกาศเมื่อกี๊เอง” พี่ที่ไปแข่งด้วยกันวิ่งมาบอกผล

“จริงดิพี่.....  ดีใจอ่ะ....”  

“ปอ........  ได้ที่1 เหรอ”  เสียงภีมพูดด้วยความดีใจ

“อืม........  ดีใจด้วยนะ”

“อืม.....  ก็คงเพราะเค้าได้กำลังดีใจดีอ่ะแหละ”  คำพูดของเราทำให้ภีมเงียบไปแป๊ปนึง   แล้วภีมก็พูดขึ้นว่า

“งั้นเดี๋ยวเค้าไปบอกเพื่อนๆในห้องก่อนนะ”

“เออ...  เดี๋ยวเจอกันที่รร.นะ”  แล้วภีมก็วางสายไป


***********************************************************************


“เอ้า............  ดื่ม    เฮ้ย!!!!   หมดแก้วนะโว้ย!!”   ประหนึ่งว่ามากินเหล้ากัน.......... แต่คุณผู้อ่านอย่าเพิ่งเข้าใจผินะ    ตอนนั้นเราอยู่ม.5 เอง  ถ้าจะมาดื่มเหล้าเนี่ย...  คงไม่เหมาะเท่าไหร่   ไอ้ที่หมดแก้วเนี่ย... “น้ำอัดลม”  ดริ้งจนจุกแล้ว

หลังจากที่เลิกเรียนพิเศษกันกลุ่มเราก็เลยนัดกันมากินหมูกระทะเพื่อฉลองที่เราชนะการแข่งขันวาดภาพ    เพื่อนๆก็แสดงความยินดีกับเรากันใหญ่   ในวันนี้เพื่อนๆในกลุ่มก็มากันพร้อมหน้าพร้อมตา

“ปอ...... ย่างให้เรากินบ้างดิ..    เราดูไปเป็นอ่ะ...  ว่ามันสุกรึยัง”  เจมส์พูดหลังจากที่มันขอเปลี่ยนที่กะบัวเพื่อมานั่งข้างเรา

“อะไรเนี่ย.....  นี่มาฉลองให้เรานะ    เจมส์ต่างหากที่ต้องย่างให้เรากิน”   ก็มันจริงนิ ...  ผู้อ่านว่าใช่ป่ะ??

“นี่ไอ้เจมส์.....  มือเมิงเป็นง่อยรึไงว้ะ??”

“ถ้ากูเป็นง่อย...  แล้วปอย่างให้กินกูก็ยอมว้ะ!!”  เจมส์พูดแล้วหันมาทำตาหวานใส่เรา   เราอ่ะเหรอ.....แฮ่ ๆ ก็เขินอ่ะดิ

“เดี๋ยวก็ได้เป็นง่อยสมใจหรอกเมิง” ไอ้โอ๊ตพูดท้าทายเจมส์

“เฮ้ย...  หยุดเถียงกันซะที  เจมส์...  เดี๋ยวเราย่างให้กินเอง ”  พอเราพูดออกไปด้วยความหัวเสีย    ที่มันเถียงกันไม่เลิก  .....      เจมส์นี่ยิ้มหน้าบานเลย   

“ฝน....   ย่างให้กูกินบ้างดิ”  ภีมพูดกระแทกเสียงออกมา

“ทำไมไอ้ภีม.....  เมิงเป็นง่อยไปอีกคนแล้วเหรอ??”  เสียงไอ้โอ๊ตพูดขึ้น

“พวกเมิงจะกวนตีนกันทำไมนักว้ะ..... ” นิดพูดห้ามไว้ซะก่อนที่จะมีการต่อปากต่อคำกันอีก

นั่งกินนั่งดริ๊งน้ำอัดลมกันจนแน่นท้อง   ก็สมควรแก่เวลาที่จะแยกย้ายกันกลับบ้าน   

หลังจากที่ล่ำลากันเรียบร้อยเราก็เดินไปที่รถ   แล้วเจมส์ก็รีบวิ่งมาที่เรา

“ปอ ๆ.....  รอก่อน”  เราก็หยุดยืนรอ

“มีไรเหรอ??   รึว่าจะกลับด้วยกัน”  

“เปล่าๆ  เราเอารถมา...  อ่ะ..ให้” เจมส์พูดพร้อมกับยื่นกล่องของขวัญกล่องนึงมาให้เรา

“ให้เราเหรอ...  ให้ทำไมอ่ะ”

“ก็เป็นของขวัญที่ปอชนะไง”  ตอนนั้นเรารู้สึกงงผสมกับความดีใจ    ไม่นาเชื่อว่าเจมส์จะทำอะไรแบบนี้ด้วย...

“ไม่เห็นต้องลำบากเลย.....  เปลืองเงินเปล่าๆ”  ถึงจะรู้สึกดีแต่ก็เกรงใจเจมส์อ่ะนะ

“เหอะน่า...รับไว้เหอะ    ไม่งั้นคนให้เค้าจะเสียน้ำใจนะ”

“ขอบใจนะ...”

“ไม่เป็นไรหรอก...  เราเต็มใจ..   ก็ลองดูแล้วกันนะ  ไม่รู้ว่าปอจะใช้ได้รึเปล่า??  เราก็ไม่เคยซื้อของให้ใครด้วย..”

“อืม...  งั้นเรากลับก่อนนะ   เจมส์ก็กลับดีๆล่ะ”

ก่อนที่จะเข้านอนเราก็เอาของขวัญที่เจมส์ซื้อให้มาเปิดดู   แอบตื่นเต้นเหมือนกันนะ...ว่ามันจะซื้ออะไรให้เรา   พอเปิดดูก็เห็นกล่องสีน้ำขนาดใหญ่ของ Pentel   แล้วก็มีจดหมายน้อยเขียนมาด้วยว่า......

เจมส์


   เราไม่รู้จะซื้ออะไรให้ดีอ่ะ.......    มีเวลาเลือกแป๊ปเดียวเองกลัวมาไม่ทันนัด

   เราเห็นว่า..  ปอน่าจะต้องใช้มันเวลาวาดภาพ   เราชอบภาพที่ปอวาดทุกภาพเลยนะ (เท่าที่เคยเห็นอ่ะ)   

   ปอวาดภาพสวยมากเลย...  ภาพแรเงาก็สวย  ภาพสีน้ำก็สวย     ถ้ามีโอกาสก็วาดให้เราสักภาพนะ.....

   ยินดีด้วยนะ...  สำหรับผลการประกวด


                                                                                                                คนที่คอยเป็นห่วงอยู่ห่างๆ

                                                                                                                                                
เราอ่านจดหมายไปก็ยิ้มไป........  จริงๆแล้วเจมส์มันก็มีมุมน่ารักๆกะเค้าเหมือนกันเฮอะ...   จากจดหมายฉบับนี้ก็เหมือนว่าเจมส์จะแอบบอกความรู้สึกลึกๆของตัวเองมาด้วย   เราก็รู้สึกดีนะ..  อย่างน้อยมีคนรักก็ดีกว่ามีคนเกลียด  แล้วอีกอย่างเจมส์ก็ไม่เคยทำไรเกินเลย..  แถมยังน่ารักอีกด้วย...  (เอาแล้วไง..  เริ่มเคลิ้มแล้ว)  แต่ยังไงตอนนั้น..ในใจเราก็ยังมีแค่ภีมคนเดียว    ถ้าหัวใจเราตอนนั้นยังว่างอยู่นะ......    “ เจมส์.....”    แกหนีเราไม่พ้นแน่.......


แต่อะไรมันก็ไม่แน่ไม่นอน        “เพราะความแน่นอนคือความไม่แน่นอน...........”


ติดตามตอนต่อไปด้วยน๊า...............................



##################################################################

Medmayom

  ขอบคุณครับ  

1712

ขอบคุนครับ

Klong

ขอบคุนครับ

dung

ขอบคุณครับ

KillTi

สุดยอดเลยอ่ะคร๊าฟ

harain15

ขอบคุณครับ

tarsii

ขอบคุณมากนะ

cawee

ขอบคุนคราฟ

spyhihi

สนุกเวอร์ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

4_NAY

เฮ้อ....ไม่รู้จะเชียร์ใครดี

Soyu

ขอบคุณนะครับ

kenny69

ขอบคุณมากครับ

pearl9845

ขอบคุณครับ

pearl9845

ขอบคุณครับ