## เรื่อง "เรื่องของเค้ากะแก" ##(17)

bosskrubza

##  เรื่อง  “เรื่องของเค้ากะแก”  ๑๗  ##


ขอโทษ...................   ทุกๆคนด้วย


ที่ช่วงหลังๆมานี้....   เราไม่ค่อยได้มาลงเรื่องให้อ่านกันเลย


วันนี้จะมาต่อให้อีกตอนแล้วกันนะ


มาเริ่มกันเลย...........................

******************************************************************


พอกลับมาบ้านก็ไม่มีไรทำ   นั่งๆนอนๆดูโทรทัศน์จนเบื่อแล้วไม่มีรายการไรจะดูแล้ว   โอ๊ย...................  เบื่อ ๆ

“ปอ............  แกอยู่ป่ะเนี่ย ?” สียงเอกนั่นเอง  (ยังจำมันได้มั๊ยเนี่ย...)

“อยู่ๆ.....  มีไรป่าว??”

“ลงไปนั่งเล่นข้างล่างกันเหอะ..... ”  เออก็ดีเหมือนกันเฮอะ.....  กำลังเบื่อๆเลย   

เราก็เลยปิดทีวีแล้วก็ลงมานั่งเล่นข้างล่างก็คือหน้าบ้านนั่นแหละ.......  คือว่าบ้านเรานะอย่างที่เคยบอกว่ามันเป็นบ้านสวน   รอบบ้านก็เลยเป็นสวนผลไม้   บ้านเราจะอยู่ติดกันสี่หลังก็จะมีบ้านเรา  บ้านป้าอีกสองหลัง  แล้วก็บ้านลุง   โดยจะมีลานกว้างๆอยู่ตรงกลางแล้วรอบล้อมด้วยบ้านสี่หลัง (ขอบอกว่า.......น่าอยู่มากๆ) ร่มรื่นด้วยเพราะมีต้นไม้เยอะ  ทั้งสวนผลไม้แล้วต้นไม้ที่แต่ละบ้านปลูกไว้มันก็เลยยิ่งทำให้ร่มรื่น   เวลาที่ต้นไม้มันออกดอกพร้อมๆกันนะ...ยิ่งสวย  แถมยังมีกล้วยไม้อีก   เพราะพ่อเราชอบนะเลยมีเยอะแยะเต็มไปหมด (อ่า........เยินยอบ้านตัวเองพอแล้ว........)  ต่อๆ

พอเราลงมานั่งหน้าบ้านซึ่งมันจะเป็นโต๊ะหินขนาดใหญ่..........  แดดร่มลมตกแบบนี้... ก็เลยมีคนมานั่งกันเต็มไปหมด....  ก็ไม่ใช่ใครหรอกก็พวกลูกพี่ลูกน้องเรานั่นแหละ (ตระกูลเรานี่........ คนเยอะมากๆ)  เราเลยมีหลานโครตเยอะเลย....  ครื้นเครงๆ

“พี่ลิ.........  แผลเป็นไงมั่ง ”  (พี่ตาถาม)  พี่ทั้งสองคนนี้ก็คือลูกพี่ลูกน้องเรานั่นแหละ....  คือพี่ลิเค้าเพิ่งโดนหมากัดเมื่อสามวันก่อนนะ

“ก็ดีแล้วแหละ....... พอเดินได้แล้ว   ไม่ค่อยเจ็บแผล...”

“นี่พี่ลิ......... ลองเปิดแผลให้ปอดูดิ.......  จะได้รู้ว่ามันหายรึยัง”  ที่พี่ดี๋ (ลูกพี่ลูกน้องเราอีกคน) พูดแบบนี้เพราะว่าเราเป็นโรคลมชักนะ.....  เราไม่สามารถเห็นแผลหรือเห็นเลือดได้เลย  รวมถึงภาพหวาดเสียวต่างๆเห็นมีดยังไม่ค่อยจะได้เลย  พวกแก้วแตกเหล็กแหลมๆของมีคมทั้งหลายนี่ยิ่งไม่ได้เลย  เพราะเวลาเห็นแล้วเราจะเป็นโรคลมชัก   ก็คือช็อคนะ .......  อาการนะเหรอ........  ก็จะชักแล้วตัวเกร็ง กัดลิ้นตัวเอง........  ประมาณนี้แหละ  ซึ่งช่วงนั้นนะ....ก็รักษาอยู่   ญาติๆก็รู้กันทุกคนก็เลยเป็นห่วงนะ

“เออ.......  ลองดูดิ  จะได้รู้” อันนี้เป็นเสียงพี่ตาพูดสนับสนุน........  แต่ช่วยดูหน้าเราด้วย...  รู้นะ..ว่าเป็นห่วง  แต่ต้องทำขนาดนี้เลยเหรอ   เค้ากลัวนะ............

“งั้นเดี๋ยวเอกไปเตรียมยาดมยาหมองก่อนนะ...”  นี่จะเอาจริงกันใช่มั้ยเนี่ย  ???????????  อ่า......  กลัวอ่ะ

“น่า........ปอ  ลองดูหน่อย...  แกจะได้รู้ว่าหายรึยัง”  นี่เป็นเสียงของลูกพี่ลูกน้องอีกประมาณสี่ห้าคนที่นั่งอยู่ด้วยกัน   (สนับสนุนกันดีนักนะ.....)  

“เรียบร้อยแล้ว........... งั้นนุ้ย แกไปนั่งใกล้ๆปอปะ..  เพื่อมันชักจะได้ช่วยทัน”  พี่ดี๋พูด

“ตา........ แกเตรียมช้อนเรียบร้อยนะ...”  เสียงพี่ดี๋อีกเช่นเคย.........  จัดแจงจริงนะคุณพี่  ...  ไม่คิดจะถามความเห็นเราบ้างรึไง??????  (ใครก็ได้.......ช่วยเราที.......)

“พร้อมนะปอ....” เอ๋ออเลยดิเรานะ......

“พี่ลิเปิดแผลได้เลย.......”   คือบอกก่อนนะว่า...  พี่ลิเค้าโดนกัดมากเหมือนกัน   หมอก็เลยคว้านเนื้อออกอ่ะ...  แผลมันก็เลยเป็นรูโหว่ๆอ่ะ.........  


พอเราเห็นแผลเท่านั้นแหละ   อาการก็มาเลย.....  เหงื่อเริ่มออกที่มือ  เวียนหัวหน้ามืด  หายใจไม่ออก  และทุกอย่างก็ดับวูบ...........

พอเราฟื้นขึ้นมา..... ก็มีช้อนอยู่ที่ปากตัวเอง   เห็นทุกคนกำลังมองเราด้วยหน้าตาเป็นห่วงมากมาย....  แล้วทุกคนก็ให้เรานอนลง  พี่ดี๋ก็เอายาหมองมาทาจนทั่วตัวเราจนร้อนๆเย็นๆไปทั้งตัวแล้วพี่ดี๋ก็นวดตัวให้เราทั้งแขนขา  เพราะตอนนั้นเส้นเรามันตึงไปทั้งตัว


“นี่แสดงว่ายังไม่หายอีกเหรอเนี่ย....”  พี่ตาพูดด้วยความเป็นห่วง

“อืม....... ตอนแรกนึกว่าหายแล้วซะอีก” อันนี้พี่ดี๋พูด


จากนั้นพี่ๆก็พาเราขึ้นไปนอนบนบ้าน....  พ่อก็มาดูด้วยความเป็นห่วง   พ่อก็เลยให้กินยาแล้วก็ให้เรานอนอหลับพักผ่อน  



*********************************************************************


วันต่อมาเป็นวันอาทิตย์ซึ่งต้องไปเรียนพิเศษเนื่องจากเมื่อวานก็ไม่ได้ไป   เพราะกว่าจะกลับมาจากบ้านภีมก็เลยเวลาเรียนไปแล้ว   เราก็เลยลุกขึ้นมาเตรียมจะไปอาบน้ำ

“ปอ.... จะไปเรียนพิเศษเหรอ.....”  เสียงพ่อถามขึ้น

“อืม.....”

“ไม่ต้องไปหรอก.... หยุดพักผ่อนเถอะ..”  พ่อพูดด้วยความเป็นห่วง....

“พ่อ...  ปอดีแล้วนะ..  ไม่เป็นไรแล้ว” เราตอบพ่อเพราะว่าเราไม่เป็นไรแล้วจริงๆ  อยากให้พ่อสบายใจ

“อย่าไปเลย...  ขับรถไปคนเดียว..  เผื่อเป็นขึ้นมาอีกมันจะแย่นะลูก”  พอพ่อพูดแบบนี้เราก็เลยไม่ไป   เพราะปกติแล้วพ่อจะไม่ค่อยบังคับอะไรเราเลย  ครั้งนี้พ่อคงเป็นห่วงเราจริงๆเราก็เลยหยุดเรียนพิเศษ   เราเลยหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาโทรบอกเพื่อนๆว่าไม่ไปเพราะอะไร......  เพื่อนๆต่างก็เป็นห่วงเพราะทุกคนก็รู้ว่าเรามีโรคประจำตัวนี่....  หลังจากที่โทรหาเพื่อนได้สักพักนึง  ภีมก็โทรกลับมาหาเรา

“ปอ.........  เปฌนอะไรมากมั้ยอ่ะ???” ภีมถามด้วยเสียงตกใจและเป็นห่วงมากๆ

“ก็ไม่เป็นไรแล้วแหละ...  แต่พ่อเค้าอยากให้พักก่อน...เค้าเลยไม่ได้ไปเรียน”

“แล้วทำไมถึงเป็นอีกล่ะ...  ไปเห็นไรมาไหนเล่ามาซิ” ดูท่าทางภีมจะเป็นห่วงเรามากจริงๆ

“เรื่องมันก็คือ  .................................................................................................   บลา  ๆ ๆ  ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ”


พอเราเล่าให้ภีมฟังเสร็จภีมก็บอกว่า....  ทีหลังไม่ต้องทำแบบนี้อีกแล้วมันอันตราย....  แล้วก็บ่นๆอยู่พักนึงแล้วบอกให้เราพักผ่อนเยอะๆ  แล้วภีมก็วางไปเพราะอาจารย์สวนพิเศษมาแล้ว  ก่อนที่ภีมจะวางไปยังบอกอีกว่า....  เดี๋ยวจะชวนเพื่อนๆมาเยี่ยมเราที่บ้าน


จากนั้นเราก็นั่งๆนอนๆ   จริงๆแล้วเราก็ไม่ได้เป็นอะไรแล้วสักหน่อย  ล้มก็ไม่ได้ล้มตอนนี้อาการทุกอย่างปกติดี   ทำไมทุกคนต้องดูเป็นห่วงกันจัง..........   
เรานั่งดูโทรทัศน์อยู่อย่างนั้นจนบ่าย     แล้วต๊ะก็โทรมาหาเรา

“นี่ปอ............. พวกเราไปเยี่ยมปอไม่ได้แล้วนะ   พอดีเจมส์มันรถคว่ำนะ  ตอนนี้อยู่ที่โรงพยาบาล”

“เหรอ.....  แล้วเจมส์เป็นไงมั้ง ???   เป็นเยอะมั้ย???” ตอนนั้นเรารู้สึกห่วงเจมส์มากๆ

“มันไม่เป็นไรมากหรอก......  ก็เป็นแผลที่เข่า  หัวแตก  แล้วก็ข้อศอกถลอกอ่ะ”  เนี่ยนะ .........ไม่มาก

“เราอยากไปเยี่ยมมันจังเลยอ่ะ.......  งั้นเดี๋ยวเราออกไปนะ” อยากไปให้เห็นว่ามันไม่เป็นไรมากจริงๆ

“ปอไม่ต้องมาหรอก..... พักผ่อนเหอะ  เดี๋ยวแกมาเห็นแผลเห็นคนเจ็บที่โรงบาลแกจะชักอีกนะ”

“เออ........ งั้นเราไม่ไปก็ได้   ฝากดูมันด้วยล่ะ”

ตอนนั้นเป็นห่วงเจมส์มากๆอยากไปเยี่ยมก็ไปไม่ได้.............   ตอนนั้นพ่อก็ไม่อยู่ด้วย   ถ้าออกไปโดยไม่บอกพ่อทั้งที่เมื่อวานเพิ่งจะชักคงได้โดนดุอีกแน่ๆ   เราก็เลยนั่งดูโทรทัศน์อย่างร้อนใจ


#####################################################################

Medmayom

  ขอบคุณครับ

1712

ขอบคุนครับ

dung

ขอบคุณครับ

KillTi

สุดยอดเลยอ่ะคร๊าฟ

Klong

ขอบคุนครับ

harain15

ขอบคุณครับ

tarsii

ขอบคุณมากนะ

cawee

ขอบคุนคราฟ

spyhihi

สนุกมากกกกกกกกกกก

4_NAY

เจมส์...ภีม...ปอ....ภีม....เเเเเเ

Soyu

ขอบคุณนะครับ

kenny69

ขอบคุณมากครับ

pearl9845

ขอบคุณครับ

pearl9845

ขอบคุณครับ