## เรื่อง "เรื่องของเค้ากะแก" ##(17)ต่อ

bosskrubza

****************
##  เรื่อง “เรื่องของเค้ากะแก” ๑๗  (ต่อ)  ##

เรามาต่อตอนนี้ให้จบนะ.....................

เริ่มกันเลยดีก่ะ................................................

*********************************************************************

พอเย็นๆพ่อถึงกลับเข้ามาบ้านเราก็เลยเล่าให้พ่อฟังเรื่องที่เจมส์รถคว่ำแล้วเราจะขอไปเยี่ยม   พ่อก็เห็นว่าเราไม่เป็นไรแล้วแต่ท่านก็ยังเป็นห่วงอยู่ดีเพราะเราไปโรงพยาบาลไม่ค่อยได้   คือประมาณว่าเวลาเราไปโรงพยาบาลแล้วเห็นคนเจ็บเราก็จะเป็นลมท่านก็เลยเป็นห่วง   เราก็รับปากพ่อว่าจะดูแลตัวเองดีๆท่านก็เลยยอมให้เราไป

เราใช้เวลาขับรถมาที่โรงพยาบาลไม่นาน   พอไปถึงเราก็เดินไปถามที่เค้าเตอร์ว่าเจมส์อยู่ห้องไหนแล้วเราก็รีบไปเยี่ยมเจมส์ทันที   พอเปิดประตูเข้าไปก็เห็นเพื่อนๆอยู่ประมาณสามสี่คนก็คือ  ภีม  โอ๊ต  ยู  แล้วก็หนึ่ง  ซึ่งก็เป็นเพื่อนในกลุ่มเรานั่นแหละแต่พวกนี้มันค่อนข้างจะสนิทกันเป็นพิเศษมันก็เลยยังไม่กลับกัน

“อ้าวปอ...... มาไงนะ” ภีมเป็นคนทักเราคนแรก

“ก็มาเยี่ยมเจมส์นะสิ”

“ไม่กลัวโรงบาลแล้วเหรอ”  ภีมอีกนั่นแหละที่ถาม  มันคงเป็นห่วงเรานะ

“ก็กลัวๆแหละ  แต่อยากมาเยี่ยมเจมส์นะ”  

จากนั้นเราก็เดินไปดูเจมส์ว่าเป็นไงบ้างแล้วก็ถามอาการต่างๆนานา   แล้วก็นั่งคุยกันอยู่พักนึงจนค่ำ   ไอ้โอ๊ตกะภีมก็บอกว่าจะกลับแล้วเพราะเดี๋ยวจะถึงบ้านค่ำเกินไปเดี๋ยวจะโดนที่บ้านดุ (อย่างที่เคยบอกนะ...... ว่าบ้านภีมกะไอ้โอ๊ตไม่ได้อยู่อำเภอเมือง)  พอไอ้โอ๊ตกะภีมจะกลับยูกะหนึ่งก็เลยจะกลับพร้อมกันเลยส่วนเราก็กะว่าจะกลับเลยเหมือนกัน  ตอนที่เรากำลังจะเดินออกจากห้องเจมส์ก็พูดขึ้นว่า.............

“ปอจะกลับแล้วเหรอ???”

“อืม..... เจมส์มีไรรึป่าว???”

“อยู่เป็นเพื่อนเราก่อนดิ” เจมส์พูดแล้วทำหน้าเศร้าๆ  เราก็เลยหันไปมองหน้าภีมมันก็ทำหน้าไม่พอใจ   มันคงเป็นห่วงเรานะคงอยากให้เรากลับเร็วๆ (ตอนนั้นไร้เดียงสาอยู่...)

“เออ......ก็ดีเหมือนกันว่ะ  ไอ้เจมส์จะได้มีเพื่อนอยู่ด้วย   เดี๋ยวแม่มันก็มาแล้ว....” ไอ้โอ๊ตพูด

“งั้นพวกกูไปก่อนนะไอ้เจมส์........... แล้วกูจะมาเยี่ยมใหม่” ยูพูด

สามคนนั้นเดินออกไปแล้ว  เหลือแต่ภีมที่ยังยืนอยู่  แล้วภีมก็พูดกับเราว่า..........

“แม่เจมส์มาแล้วรีบกลับเลยนะ.......  อย่าขับรถเร็วล่ะ”  ภีมพูดด้วยท่าทางอารมณ์ไม่คอยดี  เราก็ไม่รู้อ่ะว่าภีมเป็นไร  แต่ก็ตอบกลับไปว่า.......

“อืม......  ภีมก็กลับดีๆแล้วกัน   ถึงแล้วโทรมาบอกด้วย”  จากนั้นภีมก็เดินออกไป  เราก็เลยเดินมานั่งที่เก้าอี้ข้างๆเตียง   แล้วเจมส์ก็พูดขึ้นว่า.........

“ภีมมันดูเป็นห่วงปอดีเนอะ....”  เราก็เลยหันไปมองหน้าเจมส์   ตอนนั้นรู้สึกตกใจนิดหน่อยเพราะกลัวว่าเจมส์จะรู้เรื่องของเรากะภีม   เราก็เลยพูดว่า..........

“ก็ไม่หรอก......... มันแค่กลัวเราจะเป็นลมชักนะ”  เราพยายามทำหน้าเป็นปกติ

“แค่นั้นจริงๆเหรอ....... แต่เราว่ามันมากกว่านั้นนะ”  เจมส์พูดแล้วก็จ้องหน้าเราเขม็งเลย

“ไม่นิ...... ก็แค่เพื่อนกันธรรมดา”  เราตอบแล้วพยายามทำน้าให้เป็นปกติมากที่สุดเหมือนเดิม

“อย่าโกหกเราเลย........ รู้มั้ยว่าทำไมเราถึงรู้??”  เราก็เลยมองหน้าเจมส์ประมาณว่าอยากรู้พูดต่อดิ   เจมส์ก้เลยพูดต่อว่า........

“ก็เพราะเราคอยมองปออยู่ตลอดไง   เราเลยรู้...”  พอเจมส์พูดมาแบบนี้เราก็เริ่มใจไม่ดี  กลัวว่าเจมส์จะไปบอกคนอื่น   เจมส์เหมือนจะรู้ความคิดเราเจมส์ก็เลยพูดต่อว่า.......

“ไม่ต้องกลัวเราไปบอกใครหรอก.......  เราไม่ทำร้ายคนที่เรารักหรอก” อึ้งเลยดิ  ทีนี้......  ถึงก่อนหน้านี้เราจะเคยคิดเหมือนกันว่าเจมส์ชอบเรารึป่าว   แต่เราก็บอกตัวเองว่าคงไม่ใช่มันคงแกล้งเราเล่นเฉยๆ  และอีกอย่างมันก็มีคนมาชอบเยอะแยะ  มันคงไม่คิดไรกับเราหรอก   ตอนนั้นเราพูดไรไม่ออกเลยแล้วเจมส์ก็พูดว่า............

“เราแค่อยากให้ปอรู้ไว้เฉยๆ  ว่าเรารู้สึกยังไง....   เราจะคอยปออยู่ห่างๆ” เจมส์พูดด้วยน้ำเสียงจริงจัง

“อย่าเลย....... เราไม่อยากให้ใครมาเสียเวลากะเรา”

“เรารู้ว่าปอรักไอ้ภีมมันมาก......... แต่เรารอได้  ถ้าไอ้ภีมมันทำไม่ดีกะปอเมื่อไหร่   เราอยากให้ปอรู้ว่า..ปอยังมีเราอยู่อีกคนนึงนะ.... ” เจมส์ยังคงพูดด้วยน้ำเสียงจริงจังเหมือนเดิม  เราก็ไม่รู้จะพูดยังไงก็เลยเงียบไว้ดีกว่า   เจมส์คงรู้ว่าเราอึดอัดเจมส์ก็เลยเปลี่ยนเรื่องคุย....

“ปอ......ปลอกสาลี่ให้เรากินหน่อยดิ...” เราก็เลยปลอกสาลี่ให้เจมส์กิน   เจมส์ขอให้เราป้อนให้เพราะข้อศอกเป็นแผล   ตอนแรกเราก็ไม่ยอมเพราะรู้สึกว่ามันจะไม่ดีถ้าเราจะทำแบบนั้นทั้งๆที่รู้ว่าเจมส์คิดยังไงกับเรา   แต่สุดท้ายก็ต้องยอมเพราะเจมส์บอกว่า...  ขอให้ตัวเองได้มีโอกาสแบบนี้บ้าง....

เราป้อนสาลี่ไปคุยจะเจมส์ไปเรื่อยๆ  เจมส์ก็พยายามชวนเราคุยเรื่องตลกๆซึ่งก็ทำให้เราไม่อึดอัดอย่างตอนแรก  เราก็เลยถามเจมส์ว่า.............

“เจมส์ขี่รถยังไงเนี่ย??  ถึงรถคว่ำนะ...”

“พอดีวันนี้เราโดดเรียนพิเศษนะ....... แล้วไอ้โอ๊ตก็โทรมาบอกเราว่าปอเป็นลมชักอีกแล้ว  พวกมันกำลังจะไปเยี่ยมปอกันเลยโทรมาชวนเรา   พอเรารู้ก็ตกใจมากเลยรีบขี่รถออกไป   แล้วก็โดนหมาตัดหน้ารถนะ”  นี่มันเพราะเราเหรอเนี่ย....  พอมารู้แบบนี้เราก็เลยรู้สึกผิดเลยบอกเจมส์ว่า.......

“เพราะเราแท้ๆ....... เจมส์เลยต้องมานอนเจ็บอยู่ที่โรงบาล”

“ไม่เป็นไรหรอกน่า....... เราไม่ระวังเองแหละ”

“แต่เราก็ยังผิดอยู่ดี....”

“งั้นก็มาดูแลเราสิ........ ” เจมส์พูดด้วยหน้าตายิ้มแย้ม........  เราเลยพูดกลับไปความรู้สึกผิดที่มีอยู่ว่า....

“เอางั้นก็ได้.......  แล้วอย่ามาบ่นว่าเบื่อล่ะ”  ถ้าเอาจริงๆแล้วตอนนั้นก็รู้สึกผิดต่อภีมนะ  แต่มาคิดอีกทีเรารู้สึกว่าเราเป็นต้นเหตุให้เจมส์เป็นแบบนี้  เราก็น่าจะทำไรเพื่อเป็นการไถ่โทษบ้าง  แล้วอีกอย่างนะ... แฮ่ๆ  เจมส์มันก็น่ารักจะตาย.....  แถมยังมาบอกชอบเราอีก...  ดูแลแค่นิดหน่อยคงไม่เป็นไรมั้ง  (น่านะ....... แอบเป็นคนเลวนิดนึง)

“เอ้อ.... ปอ   เรามีเรื่องจะรบกวนปออีกอย่างนึง”

“อะไรเหรอ????”

“ช่วงที่เราอยู่โรงบาลเนี่ย....  ปอช่วยเก็บงานไว้ให้เราด้วยดิ”

“ได้.... เรื่องแค่นี้เอง  สบายมาก... ”

พอเราพูดไปแบบนั้นเจมส์ก็ดูจะอารมณ์ดีเกินเหตุชวนเราคุยโน่นคุยนี่จนตอนนั้นสามทุ่มแล้วแม่เจมส์ก็ยังไม่มา   แล้วโทรศัพท์เราก็ดังขึ้น....  ภีมโทรมานี่หว่า........

“เออภีม........  ถึงบ้านแล้วเหรอ”

“อืม....... เค้าถึงบ้านจนอาบน้ำกินข้าวเรียบร้อยแล้ว...... ปออ่ะ...  อาบน้ำกินข้าวยัง???” เอาแล้วไงจะบอกยังไงดีเนี่ย...................  ตอนนั้นเจมส์ก็คอยมองเราอยู่ตลอด  

“อ๋อ.....  นี่เค้ากำลังจะกินข้าวน่ะ....  แค่นี้ก่อนนะ” ไม่รู้ทำไมต้องโกหก....  แต่แค่ไม่อยากให้ภีมเป็นห่วงนะ

“ไอ้ภีมโทรมาเหรอ”  เสียงเจมส์ถามขึ้น

“อืม.......” แล้วเจมส์ก็พูดเบาๆเหมือนบ่นกับตัวเอง ว่า......... (แต่เราแอบได้ยินน่ะ.......หูดีมั้ยล่ะ)   

“หวงจริงนะ..... ไอ้ภีม”  จากนั้นแม่เจมส์ก็เปิดประตูเข้ามา   พอแม่เห็นว่าเรายังไม่กลับท่านก็เข้ามาขอโทษเราที่ท่านมาช้า  เราก็บอกไปว่าไม่เป็นไรแล้วก็ขอตัวกลับ  ท่านก็เข้ามาขอบคุณเราเป็นการใหญ่ (ถ้าคุณแม่รู้ว่า.... ลูกชายคุณแม่คิดยังไงกะเราเนี่ย....  ยังจะเอ็นดูเราแบบนี้มั้ย????   อันนี้คิดในใจ.... )  เราก็ขับรถกลับมาบ้านถึงบ้านก็รีบกินข้าวอาบน้ำแล้วรีบเข้านอนทันที....  เพราะพรุ่งนี้ต้องไปเรียน


#################################################################

CrownClown

ขอบคุณครับ

Soyu

ขอบคุณนะครับ

kenny69

ขอบคุณมากครับ

pearl9845

ขอบคุณครับ