ตะเกียงพิเศษ ??? 11-12

tanya

ถ้าหากว่าซ้ำต้องขออภัยนะครับและขอโทษเจ้าของเรื่องด้วยนะครับเพราะว่าคัดลอกมาอีกที
ความเดิมตอนที่แล้ว

วิมานหวานพวกมันหรือนี่  ไม่รู้ผ่านไปนานเท่าไหร่ ไม่อยากสนใจแม่งแหล่ะ!...ปิดหูไม่ฟังซะก็หมดเรื่อง ตั้งหน้าตั้งตากินอย่างเดียวจนเริ่มอิ่ม   
เงยหน้าขึ้นจากข้าว...จะหยิบน้ำกระเจี๊ยบที่ไอ้กานซื้อให้....แต่..แล้ว...ก็..ก็..ก็..ว๊าก!.?
Part  11
ยั่วกระตุ้น..หื่น..
ตกใจหมด ไอ้พี่พรต  มายืนค้ำหัวกูตั้งกะเมื่อไหร่??  เพื่อนพี่แกยืนเป็นแบล๊คอัพครบทีมพากันอมยิ้มนิดๆ ไม่พูดไม่จา ไม่เอาปากมาชัวร์ กูคิดเองเสร็จสรรพ เห็นทุกงานพี่พรตโชว์พาวน์ตลอด  เพื่อนแกไม่มีบทซักคน....
“น้องตะเกียง..หาน้ำอยู่หรือเปล่าครับ...”  รู้ได้ไงว่ะ!
“อ่า..ใช่ครับ...พี่พรตมาตั้งกะเมื่อไหร่ครับ?...” อย่าตอบกวนนะโว้ย!  มาเมื่อเห็น
“มาได้สักครู่แล้วครับ....พี่หยิบน้ำของตะเกียงมากินเองแหล่ะครับ...น้ำกระเจี๊ยบ...ไม่ยักรู้เราชอบเหมือนๆกันด้วย” กรรม...นึกเองเออเองเหมือนกูเลย เพียงแต่กูนึกแล้วไม่พูดกันพลาด แต่พี่พรตแกคิดไปได้ กูไม่ได้ชอบ กูบอกเมื่อไหร่ว่ากูชอบกินน้ำกระเจี๊ยบ ของฟรีเค้าซื้อให้ กูก็กินไม่เรื่องมากกินง่าย อยู่ง่าย สบายไสตล์ไอ้ตะเกียง สโลว์แกนโว้ย!   ช่างเถอะแล้วแต่พี่มึงจะเข้าใจเห่อะ!
“ง่า!..แล้วตะเกียง...จะเอาที่ไหนกินอ่าครับ”  อ้อนเป็นเด็กเลยกู ทำป่ายด้ายๆ  เอาว่ะไม่มีหญิงให้อ้อน  ชั่วโมงนี้เล่นมีคู่กับเค้าม้าง พวกเล่นป๊อกันมานานแล้วแหล่ะ!  ตากูเอามั่ง...หวังของฟรี..อิ่มจังตังค์อยู่ครบ
“รอเดี๋ยว..กูไปซื้อให้ใหม่แล้วกัน” ไอ้โทนี่ เทพบุตรอาสา  เห็นม่ะของฟรี! แล้วก็ไม่พลาดจริงแล้วกูรู้ทันมึง
แหล่ะ! มึงรอจังหวะหาทางหนีพี่กระเทียมสามหลีบมากกว่า
“มึงไม่ต้องไป...เอาของกูไปกินก่อน..กูยังไม่ได้กิน” แป๋ว!...หมดสิทธิ์กระดิกเลยมึง  ไอ้โทนี่ ไอ้หล่อโต๋
จอมเผด็จการมันเบรคกระทันหัน  สั่งซะไอ้โทนี่ไม่กล้าขยับตูดซะงั้น
“อ้าว!...โต๋ให้ตะเกียงไป...แล้วโต๋จะกินไรหล่ะค่ะ..ทำไมไม่ให้โทนี่ซื้อให้ใหม่เล่า”  คุณพี่อังเสียงหวาน
ได้อีก  แต่ลูกกะตานี้จิกกัดกูสุดๆ แหล่ะ!  ยังกะกูสร้างปัญหา  ไม่เกี่ยวนะโว้ย!  ไอ้โต๋มันเผด็จการเอง  ก็เห็นกันนิ...มันไม่ถามความเห็นกูสักคำ  ไม่รู้เรื่องด้วยโว้ย!...พวกเมิงตกลงกันเอง  ตอนนี้กูหิวน้ำหล่ะ!  จะได้กินอีกนานป่าว.....
“โต๋..ตั้งใจกินแก้วเดียวกับอังไงครับ...รังเกียจหรือ” แหว่ะ!..เกือบขย้อนของกินเมื่อกี้เลยกู   เวอร์ชั่นนี้มึงมีกะเค้าด้วยหรือว่ะ!...ไม่อยากเชื่อไอ้เก็กจะแนว...เลี่ยนได้กะเค้าด้วย...เลี่ยนสาดๆ
“อร๊ายๆ....โต๋อ่ะ...อังจะรังเกียจได้ไง....ยินดีด้วยซ้ำ...ตกลงกินแก้วเดียวกะอังเน่อะ”
ที่งี้...ยิ้มหน้าบานฉีกถึงหู   คุณพี่อังคร๊าบ   ไม่ป้อนกันปากแนบปากไปเลยไม่  จะได้กรวกปากแลกขี้ฟันกันไปด้วยแหว่ะ!
“น้องตะเกียงไม่ต้อง  เอาของใครหรอกครับ...ไอ้ตาร์...น้ำที่กูซื้อเอามาสิ...อะนี่ครับ...พี่ตั้งใจซื้อมาให้...แลกกับแก้วเมื่อกี้..นี้น้ำส้มคั้น...น้องตะเกียงจะได้ผิวสวย...เดิมก็สวยใสจนใจพี่สั่นอยู่แล้ว..รับไปสิครับ”  เอ่อ!..
ไอ้พี่พรต.พี่แกเสี่ยวได้ทุกทีทุกสถานการณ์จริงๆ ...เล่นเอาหน้ากู..องศาเดือดเลยวุ้ย!...แล้วกูเหลือทาง
เลือกไหม  พี่มึงมีเหตุผลขนานนี้แล้ว  
“ขอบคุณครับ...”  เอาว่ะ!..แลกน้ำกูที่พี่แกเอาไปแดก(น้ำกระเจี๊ยบอย่าคิดลึก)  จาได้ไม่เดือดร้อนใคร
“ตกลงไม่เอาของกูดิ...ว่างั้น”  ห่าโต๋เมิง...จาไรกะกูนักว่ะ!..ยังกะกูไปฆ่าล้างโครตมางั้นแหล่ะ!...
มึงโกรธที่อดกินน้ำแก้วเดียวกับคุณพี่อังหรืองัย...โง่ได้อีกมึง  แค่เปลี่ยนกันป้อนเหมือนตอนกินข้าวเมื่อกี้ก็ได้นิ จาไปยากไรหว่า!  ไอ้บอมย์แม่งก็ตวัดหางตามองกู อย่างไม่สบอารมย์อีกคน  
“ไม่อยากให้ยุ่งยาก...ขอบใจนายมาก...จะได้เอาไว้เปลี่ยนกันป้อนคุณพี่อังไง...ได้ไม่ต้องวุ่นวาย”   
เฮ้อ!.หน้ามันดีขึ้นกว่าเดิมแหล่ะ!   อมยิ้มใส่กูอีก...ยิ้มไมว่ะ!  ไอ้บร้า!..กูพูดไรผิดไปหว่า?...เสือกยิ้ม..หล่อได้อีกนะเมิง..อิจฉาๆ..วุ้ย! แล้วไมหน้ากูร้อนร้อนว่ะ?
“เป็นคนดีมากครับ...น้องตะเกียง...ห่วงคนอื่นด้วย..นอกจากสวยแล้ว...จิตใจยังงามอีก...ไม่เป็นที่ผิดหวัง
ของพี่พรตจริงๆ”   บ๊ะ!..พ่อเจ้า!...พี่แกจะหม้อกูทุกช๊อทว่างั้น!...โดนซึ่งหน้าแบบนี้ไอ้ตะเกียงก็ไอ้ตะเกียงเห่อะ!  
หูเหอ...หน้ากูจะเดือดแล้ว
“น้องตะเกียง...ไมหน้าแดงแปร๊ดเลย...เขินพี่พรตดิ...น่ารักชะมัด...จะทำให้พี่พรตใจสั่นไปถึงไหน”
เอ่อ!...เอาเข้าไป  กูไปไม่ถูกแหล่ะ!  พี่แกไม่ปล่อยช่องให้กูได้พักยกกันเลยรึง่ายๆ?
“อิ่มว่ะ!..อยากจะอ๊วก..ไปยัง”  ไอ้ยักษ์บอมย์...ครับ...เหวี่ยงใส่กูเต็มๆ มึงไมไม่เหวี่ยงไอ้พี่พรตมันว่ะ  มันคนพูดชัดๆ  กูหน่ะ..อิ่มตั้งนานแร้วๆ...ถามพวกเมิงนู้น...นั่งป้อกันจนก้นหม้อดำได้อีกนานไหม
“อึม!.ไปดิ...อังครับ..โต๋ขอตัวก่อน...เดี๋ยวต้องไปประชุมกรรมการกีฬาสีอีก...ไว้ค่อยคุยกันนะ” เชรี้ย..
เวลาพูดกับหญิงมึงพูดยาวเอาซะเพราะได้อีกนะ
“โต๋ไปแล้วเหรอ...งั้นเดี๋ยวเจอกันที่ห้องประชุมนะค่ะ  ไงคืนนี้อังโทรหานะค่ะ”  คุณพี่เธอท่าทางอิดออด...เหมือนไม่อยากจากไงงั้น...แหมคุณพี่ครับ  ไอ้ตะเกียงฟังไม่ผิด มันไม่ได้ลาไปต่างประเทศนะคร๊าบ....ห่างแค่นี้เอง...ทำหน้ายังกะมัน..จะไม่กลับมาซะง้าน  คุณพี่เพิ่งพูดหยกๆเดี๋ยวเจอกันที่ห้องประชุมไม่ใช่หรือง่ายๆ....
“อืม...แล้วค่อยโทรคุยกันครับ” พูดจบพวกมันต่างคนต่างร่ำลาคู่ๆมันกัน  ยกเว้นไอ้โทนี่..รีบเนียนลากกูลุก  
ถือโอกาสกอดคอกู ทำเป็นมึน ล๊อคลากให้เดินไปกะมันเฉยเลย  กูไปสนิทกับมึงตอนหนาย...ไอ้หรั่งเมิง...เอากูเป็นโล่ห์...แต่ช่วยดูหน้าตาพี่กระเทียมสามหลีบก่อน  ขบเขี้ยวเคี้ยวฟัน..ใส่กูกันใหญ่...มึงสร้างศรัตรูให้กูแล้ว
รู้ตัวไหมไอ้บร้าๆ....ไอ้พี่พรตได้แต่มองตามตาปริบๆ  เหมือนหมาถูกทิ้งเลยเมิง   คงไม่กล้าไรมากพี่แก
แพ้พนัน  ตามข้อตกลงห้ามก้าวก่ายมากนัก  
“เอ่อ!...พวกนาย..เราขอไปทำธุระแป๊ปดิ...เดี๋ยวตามไปทีหลัง” จะแวะไปดูบอร์ดที่ว่าสักหน่อย...
“ไปไหน...แล้วมึงรู้เหรอจะตามหาพวกกูที่ไหน...ต่อให้บอกไป.....ยังกะมึงรู้จักที่ทางดีแล้วนิ”
ไอ้-เอี้ย-มอม...มึงก็บอกมาดิ...กูมีวิธีไปของกูได้เองแหล่ะ!..ชิ!..ทำยังกะกูไร้สมอง   ลืมไปแล้วไงว่ามึง...แพ้กูอยู่สาดๆ!
“ธุระน่ะ...นานไหม  สำคัญป่าว”  ไอ้โต๋..ถามไมหว่า?   กูจาตอบไงดีว่ะ!   ก็ไม่รู้ว่ามันนานหรือไม่นาน  ใช้เวลาแค่ไหนยังไม่รู้...ตึกกิจกรรมยังไม่รู้ว่าอยู่ตรงไหน
“เอางี้!...มึงจะไปไหน..”ไอ้รัน  มันถาม  คงเห็นกูคิดนานไปแหล่ะ!
“เราจะไปตึกกิจกรรมนะ”  ตอบไปตรงๆดีกว่า  ไม่ใช่ความลับไรนิ
“อ้าว!...พวกกูกำลังไปกันอยู่แล้ว...มึงจะแยกไปไมว่ะ!..”  แล้วกูจะรู้กับพวกมึงกันไหม มึงบอกจะไปประชุมงานกีฬาสี   ไม่ได้บอกกูนิ...ว่าไปกันที่ไหน
“งั้นก็ที่เดียวกัน!..แล้วมึงไปทำอะไร”  ไอ้กานมันถามบ้าง
“ว่าจะไปดูบอร์ดหน่อย...กระแตบอกมีรูปเราติด...เขียนข้อความเกี่ยวกะเราด้วย...” บอกไปคงไม่เสียหายไร  ไหน ๆ ก็ขึ้นบอร์ดซะขนาดนั้น  ไม่ใช่ความลับอยู่แล้ว
“ก็แค่นั้น!...ทำเป็นยึกยักอยู่ได้” ไอ้เชี้ย...นิ...มึงจาไรกูว่ะ!  สัดมอม... กัดกูตลอดแหล่ะ!
“ไปด้วยกันนี่แหล่ะ!”   -เอี้ย-โต๋...ออกคำสั่งอย่างเคย  พูดเสร็จก็สะบัดตูดเดินนำอ้าวไอ้เผด็จการๆ  เลยต้องตามพวกมันต่อ...พอถึงตึกกิจกรรม  คนมุงดูบอร์ดกันใหญ่พอเห็นกลุ่ม ‘สิงห์โตดำ’ เดินเข้ามาเท่านั้นแหล่ะ!  
ออกอาการกระดี๊กระด๊าลันล้ากันสุดๆ....สงสัยกูคงเข้าใจผิด..พวกแม่งกระดี๊กระด๊า มองมาที่กูกันนี่หว่า?..
แสรดๆ ตัวผู้ทั้งน้านนๆอ่า!...ลูกกะตางี้...วิบวับวิ้งๆ กันเป็นแถว  ไม่ได้การแหล่ะ!...บอร์ดมันเขียนไรไว้หว่ะ..ไหนกูดูบ้างซิ...
“อ่า..นะ..ไอ้ตะเกียงมึงเอ้ย!...ยั่วต่อมหื่นสุดๆ!...กูว่าไม่รอดถูกจับกดแน่มึง”  สัดมอม..มันดูไรว่ะ!  
ตัวแม่งยืนบังกูหมด   ห่า..นิ..พวกมึงมองกูเชี้ยไร...ไอ้เก็กโต๋..มึงเป็นไร  หน้าแดงหูแดงเถือก  ตวัดตามองกูเขม็งยังกะกูไปเหยียบตาปลามึงงั้น!  ไอ้รัน  ไอ้กาน ไอ้โทนี  พวกแม่งแข่งกันหน้าแดงได้อีก  กูต้องดูบ้างแล้วแหล่ะ! มีไรกัน  มุดดูก็ได้ว่ะ!บ๊ะ!..แม่เจ้าช่วย!  กล้วยไข่ทอด....รูปใครว่ะ!..ขาวโครตๆ  หัวนมชมพูเชียว...แล้วไม
ถอดเสื้อยั่วตะเข้งั้นหล่ะ!....อะจ๊ากๆ!...น่านม่านรูปกูนี่!...เหว้ย...ใครเอาช๊อทเด็ดมาขึ้นบอร์ดว่ะ!...เสือกบรรยายใต้ภาพอีก...โอ้มายมุดดา...กูอยากหายตัวได้.!
“หนุ่มน้อยหน้าสวย....รูปหล่อขั้นเทพ..พิชิตชัยท่าเอ็กซ์สุดสุดกลางยิม...ทีเด็ดแบบนี้เล่นเอากำเดาหนุ่มๆ ทั้งยิมแทบทะลัก...ตะบะแตกเป็นแถว...จากนี้ไปโรงเรียนเรา..ได้ต้อนรับดาวดวงใหม่.... ‘ตะเกียง’   นามนี้คงระบือไกล  สวยใส  พ่วงด้วยฝีมือ  คงเป็นตะเกียงวิเศษ..รอผู้โชคดีมาเป็นเจ้าของ...ใครอยากลองถูตะเกียงดวงนี้ รีบยืนใบสมัครด่วน..การันตีคุณภาพ..จากชมรมข่าวและประชาสัมพันธ์...ของเขามีดีจริงๆ...”
“งัยมึง...กูว่าคงมีคนอยากลองถูตะเกียงกันเพียบ...เตรียมล้างรอได้เลยมึง...ไม่วิเศษจริง...ระวังเค้าเอาไปถ่วงน้ำนะโว้ย...555....”  ไอ้-เอี้ย- ‘มอม’  ไอ้หมาเน่าเต็มปาก...ผีเจาะปากมึงมาพูดรึไง ..ไอ้เวร.
“.o>O<o ”  นรกสาดๆ
Part  12
จังหวะ...ดิสโก้หัวใจ...
ตอนนี้ไอ้ตะเกียง  อยู่ระหว่างทำใจรวมสมาธิ  อยู่ในห้องกิจกรรมของสภานักเรียน  หลังจากรีบมุดหนีออกมาอย่างไวว่อง ท่ามกลางสายตาหื่นๆ ทั้งหลายที่จ้องมา ยอมรับอายสุดๆ  ไอ้พวก-เอี้ย-ก็ลากมาห้องนี้   แล้วมันก็เข้าประชุมปรึกษางานกีฬาสีกันอย่างคร่ำเคร่ง  ในห้องกระจก มีพวกไอ้พี่พรตด้วย พวกสภานักเรียน ประธานชมรม พวกมีหน้าที่ไรประมาณเนี๊ยะ  ร่วมๆ เกือบห้าสิบคน   กูเลยนั่งทำใจตรงโซฟานอกห้อง  รอพวกแม่ง
ไปพรางๆ  ทำไงได้...ไหนๆ ถึงขั้นนี้แล้วนะ..พูดได้คำเดียว.. ‘ปลง’...แก้ไขอะไรไม่ได้แล้วกู ที่กล้าถอดเสื้อ
เมื่อวาน  ไม่ทันคิดว่าจะมีมือดีถ่ายรูปขึ้นบอร์ด โปรโมทให้ซะขนาดน้านนๆ...แค่ต้องการเอาชนะพวกไอ้โต๋
ไม่ได้คิดใรมาก  ทำเป็นหูไปนาตาไปไร่..เนียนปกติซะคงพอถูไถไปได้   ใช่วิธีนิ่งสงบสยบความเคลื่อนไหว
“คิดไรอยู่ว่ะ?....ใจลอยอยู่ได้..กูเรียกตั้งสองครั้งไม่ได้ยิน”  ไอ้กานพูดบ่นผม นี่พวกมันประชุมเสร็จแล้ว
หรือนี้  ไม่ทันสังเกตุเลยวุ้ย  คงใจลอยอย่างมันว่าแหล่ะ!  พวกต่างทยอยเดินออกจากห้องกันเกือบหมดแล้ว
“ ตกลงมึงเป็นไร..กูถามยังไม่ได้ตอบ”  มันย้ำเอาคำตอบ
“ป่าวๆ!.(เสียงสูงได้อีกกู)  ไม่เป็นไร..แล้วพวกนายประชุมเรียบร้อยแล้วใช่ป่ะ?” แถเปลี่ยนเรื่องซะ
“เสร็จแล้ว...กำลังจะขึ้นเรียน...เรียกมึงเสือกนั่งบื้อได้อีก...ไปได้แล้วพวกไอ้โต๋มันรออยู่”  มันรอที่ไหน  
แม่งร่ำลาพวกคุณพี่อัง  ยังกะไม่ได้เจอกันมาเป็นชาติงั้น  ขนาดเพิ่งแยกกันมื้อเที่ยงนี่เอง   แม่งๆ!..เป็น
ทั้งกลุ่ม   ไม่ติดมึงมีน้องกิ่งอยู่  คงไม่พ้นถูกรวบกินหมู่แน่พวกมึง
“น้องตะเกียงครับ...”  มาแล้วพี่พรต  มาได้ถูกที่ถูกเวลา  ยังกะกูจุดธูปเชิญมา  กะแล้วถ้าเห็นกูต้องเรียกแน่ๆ
“อ่า..ครับพี่.”  ทักตอบแกหน่อย
“เสียดายจังน้องตะเกียง...ไม่ได้อยู่สีเดียวกับพี่...พี่กะจะให้น้องตะเกียงถือป้ายนำขบวนพาเหรดสีพี่ซะหน่อย”
“อ่า..หรือครับ..(ดีแล้วที่ไม่ได้อยู่  กูไม่ชอบร่วมกิจกรรม..คิดในใจไม่ได้พูดไปหรอก)  แล้วพี่พรตอยู่สีอะไร
อ่าครับ?”  
“พี่อยู่สีน้ำเงิน...แต่น้องตะเกียงชื่ออยู่สีแดง...พี่ว่าจะขออาจารย์เปลี่ยนสีน้องตะเกียงดีไหมครับ?”
“แห่ะ..แห่ะ..อย่าให้มันยุ่งยากดีกว่าครับ ตะเกียงอยู่สีไหนก็เหมือนกัน..ถึงไงก็สถาบันเดียวกันนี่ครับ”
“งั้นก็ได้...ตามใจน้องตะเกียง....แต่ต้องอย่าลืมเชียร์พี่นะ...พี่ลงแข่งกีฬาสองสามรายการอ่า”
“ครับ..ผมไม่ลืมหรอก...แต่พี่ครับ..ถ้าสีพี่เจอสีผม ไม่ว่ากันนะครับถ้าผมจะเชียร์สีตัวเองอ่า..
ไม่อยากโดนมองว่ากบฎ..555...”
“555..พี่ไม่ว่าหรอกครับ  น้องตะเกียงรู้ตัวไหมครับ  ชอบทำให้คนอยู่ใกล้มีความสุข
พี่มีความสุขทุกครั้งที่ได้คุยกับน้องตะเกียง”  แป๋ว!..มาแล้วครับ ลูกหยอด...หม้อขั้นเทพของพี่แก
“พี่ขออะไรน้องตะเกียงอย่างได้ไหมครับ”  ขอไรกูว่ะ!
“พี่จะขอไรอ่า..ครับ.?.”
“พี่ขอเบอร์....”
“ไอ้ตะเกียง...มึงจะไปได้ยัง...พวกกูรอนานแล้วนะ จะจีบกันอีกนานป่ะ จะได้ไม่ต้องรอ”  
สัด...-เอี้ย-มอม...จีบพ่องงเมิงซิ เชี้ยนิ!...กูเห็นมึงยืนคุยกับพี่รสาอยู่นี่นา ทำเป็นโวยกู   
“เอ่อ!...ไปแหล่ะๆ..” ได้โอกาสชิ่งก่อน
“พี่พรตครับ   ตะเกียงไปก่อนนะครับ  แล้วค่อยคุยกันใหม่ครับ...”  ว่าแล้วกูชิ่งดีกว่า
-เอี้ย-มอม  มีความดีอย่างน้อยทำให้กูชิ่งได้  ไม่ต้องหาทางปฏิเสธเรื่องเบอร์โทรกะไอ้พี่พรต
“อ้าว! ..แล้วที่พี่ขอ...”  
“ไว้ค่อยคุยกันอีกทีนะครับ”  กูไม่อยู่รอให้พี่แกพูดจบ  โกยอ้าวตามพวกแม่งไปก่อนแล้วกรู
“กว่าจะมาได้นะมึง...งัยร่ำลากันถึงไหน...อยากโดนมันถูหรือไง..มึงอ่ะ?..”  ไอ้เชี้ยนิ...ไปถูเอากะมึงดิ  
จาอะไรกะกูอีกว่ะ!..
“ก็มาแล้วนี่ไง...ทำไมต้องเหวี่ยงเราด้วยว่ะ?..”  ขึ้นเสียงกับมันหล่ะ!   กูอยากรู้มึงอะไรกะกูอีกว่ะ!  
“เอ่อ!..นั่นสิ...มึงไปเหวี่ยงมันทำไม หรือมึงยังไม่จบ เรื่องที่มันคว่ำมึงล้มไม่เป็นท่าเมื่อวาน”  
ไอ้คุณรันครับ  ดีมาก  จัดไปอย่าได้ช้า  ช่วยไอ้ตะเกียงถล่มมันหน่อย
“กูเหวี่ยงมันซะที่ไหนกัน...กูช่วยมันไม่ให้ถูกผู้ชายจีบหรอก รึมึงชอบกูจะได้ไม่ยุ่ง แล้วเรื่องเมื่อวาน  
พวกมึงเลิกพูดเลย กูไม่ทันระวัง ไว้คราวหน้านะมึง ลองพิสูจน์กะกูใหม่ จะบี้ให้แบนเลยคอยดู”
ลองมาบี้กูดิ...พ่อจะบดให้จมตีนเลยมึง
“เอ่อ..ๆ...ช่วยก็ช่วย ช่วยมันไม่ให้ถูกจีบ หรือกันมันไม่ให้โดนจีบว่ะ!...กูพูดถูกใช่ไหมล่ะมึง
ไม่งั้นมึงคงไม่หน้าแดงหรอกไอ้บอมย์  หึหึหึ...อย่าบอกนะว่ามึงตั้งใจ..?..555.”  ไอ้โทนี่ พูดกะไอ้มอม  แล้วไมไอ้สัดมอมมันต้องวิ่งไล่เตะไอ้โทนี่  เป็นเรื่องสนุกสนานครื้นเครงกันไป  ลดบรรยากาศกดดันเมื่อครู่ไปโดยปริยาย คนอื่นก็พลอยหัวเราะไปด้วย โดยเฉพาะไอ้โต๋มันหัวเราะครับท่าน...พระเจ้า!  ไอ้ตะเกียงเพิ่งเห็นมันหัวเราะ ตั้งกะรู้จักกะพวกมัน ร่วม 48 ชม.เพิ่งเห็นไอ้เก็กมันหัวเราะก็ครั้งนี้ หล่อมักมักๆ...ยิ่งฟันมันขาวจั๊วเรียงตัวสวย ตาคมที่ดูนิ่งๆ ดุดุ   ตอนนี้ดูมันอ่อนโยนวิบวับไปกับอารมย์เจ้าของ  หล่อขั้นเทพจริงๆ  สมแล้วที่มันคว้าตำแหน่งครองแชมป์อันดับหนึ่ง
“พลั๊ก!..มองทำไม” สัดโต๋ ..ไอ้เชี้ยมึง!..ห่านิ..ตบหัวกูไมนี่ เจ็บอ่ะ!.. แม่งไอ้ซาตานๆ!..ไอ้ลูซิเฟอร์..เสือกเพ่นมาได้กระบาลกู  แม่งสมองกูจะเสื่อมป่าวเนี๊ยะ!
“แน่ะ!...ว่าแล้วยังมองอีก  เดี๋ยวปั๊ด! เอาอีกทีดีไหม”  
“เห้ยๆ!..พอแล้ว ๆ นายตบหัวเราไมอ่ะ สมองเคลื่อนเรียนไม่เก่ง ปัญญาอ่อนขึ้นมารับผิดชอบด้วยแล้วกัน..ชิ”
“ไมกูต้องรับผิดชอบมึงด้วย...เล่นจ้องตาไม่กระพริบ มีปัญหาไรกับหน้ากู ถามไมไม่ตอบ”  ไอ้บร้า...
กูจะตอบมึงได้ไง กูไม่รู้โว้ย..เผลอมองหน้ามึงตอนยิ้ม..เวร  มีความผิดมากป่าวเนี๊ยะ  มองคนยิ้มเพราะไม่คิดว่ามึงเสือยิ้มยากจะยิ้มนิ  กูนึกว่าสิ่งมหัศจรรย์ของโลก...ไอ้สัด
“ไม่มีไรจริงๆ  ...คิดไรเพลินๆ  ไม่รู้นิว่าตาเรามองนายอยู่”  แถไปก่อนกู ไม่มีหลักฐานยืนยันชัดเจนไม่
จำนนหรอก
“ตะเกียง..มันคงไม่รู้ว่ามึงไม่ชอบให้ใครจ้องหน้า  อย่าไปว่ามันเลย”  มาแล้วครับไอ้คุณรันพระเอกอาสา
“ใช่..ๆ..เราไม่ได้ตั้งใจมองนายจริงๆ (กูตั้งใจแหล่ะ!)  กำลังคิดไรเรื่อยเปื่อย เผลอไปจ้องนายเข้าตอนไหน...จริงๆน่า” ทำหน้าน่าสงสารเข้าไว้  แหลได้อีกกู
“งั้นแล้วไป...มึงรู้ยังว่าอยู่สีแดง...เตรียมนั่งเสลี่ยงด้วยหล่ะ” อะไรของมัน  บทจะจบก็ง่าย  ออกปากสั่งกูอีก  นิสัย  ตลอดแหล่ะ!  เอ่อ..ตกลงกูอยู่สีแดงว่างั้น  แล้วไหงกูต้องนั่งเสลี่ยงกูไม่ชอบไม่นั่งโว้ย!..เชี้ยนิ
“แล้วไมเราต้องนั่งเสลี่ยง”  นั่นสิ?..ไมกูต้องนั่งด้วยหว่ะ!
“ไม่รู้...ไปถามเอากับพวกไอ้กิ๊ปเอาเอง  มันขอให้มึงนั่ง  กูตกลงไปแล้วก็แค่นั้น”  ไรของมึงว่ะ!..
ไอ้บ้า....มึงไปตกลงกะมันเอง  มึงก็นั่งสิ  กูไม่ได้รู้เรื่องกับมึงสักกะหน่อย
“เอาน่า!..ไอ้ตะเกียง  ไอ้กิ๊ปมันดูแลเรื่องขบวนพาเหรดกับกองเชียร์  อยู่ม.5  สีเดียวกับเราก่อนออกจากห้องมันฝากพวกกูมาบอกมึง  ว่ามันจะให้มึงนั่งเสลี่ยง  ปีนี้คอนเซ็ปกีฬาสี  
‘เที่ยวเมืองไทยตื่นใจทุกภาค’  พวกกูรับปากมันไปแล้ว  มึงก็นั่งๆ ไปเถอะ!  แค่นั่งอย่างเดียวไม่ยุ่งยากอะไรหรอกน่า   ปีนี้เป็นปีแรกที่โรงเรียนให้ม.5  กับม.4 ร่วมมือกันจัด  เพราะตารางสอบแอดฯ พวกม.6 ตรงช่วงกีฬาพอดี  อาจารย์ไม่อยากให้มาพะวงกิจกรรมไงพวกเราก็ต้องร่วมมือกัน”    ไอ้บอมย์มันร่ายซะยาว อึม!...กูเข้าใจ
หล่ะ..ว่ากูอยู่สีเดียวกับมึงและไอ้เก็กแต่ที่กูไม่เข้าใจ  คือว่ามันรับปากให้กูนั่งเสลี่ยงแทนกูไปทำม่าย
“เข้าใจแล้วสินะ...งั้นก็ดี  พรุ่งนี้กินข้าวเสร็จแวะไปคุยกับไอ้กิ๊ปด้วยว่าต้องทำยังไง”  สั่งกูอีกแหล่ะ  สรุปกู
ต้องนั่งจริงๆ ใช่ไหม  ไม่ได้การพรุ่งนี้กูไปยกเลิกเองก็ได้ว่ะ!
“แล้วพวกนายไปด้วยป่าวอ่า?..”  
“ไปดิ..ต้องไปประชุมแผนงานกันอีก พรุ่งนี้วันศุกร์คาบบ่ายโฮมรูม  อาจารย์ปล่อย
ให้เตรียมงานไม่มีเรียน” ไอ้รันบอก
“แล้วคนอื่นๆ อยู่สีไรกันมั้ง?”  ผมถามไอ้รัน มันเล่าให้ฟัง ไอ้รัน ไอ้โทนี่ ไอ้พี่วิน พี่ต้า พี่รสา  อีพี่คำพอง  
อยู่สีเหลือง  ส่วนไอ้กาน  ไอ้พี่พรต  ไอ้พี่ชัด อยู่สีน้ำเงิน    ยังมีคุณพี่อัง   พี่คนาง  พี่ตรอง  และพี่อง  กระเทียมสามหลีบ  อยู่สีนี้ด้วยกันไอ้โต๋  ไอ้บอมย์  ไอ้ตะเกียง  อยู่สีแดง   มีสีเขียวไอ้พี่หน่อง เพื่อนไอ้พี่พรต  หลุดพวก
ไปอยู่คนเดียว  สีที่เหลือมี   สีส้ม และสีชมพู  ไม่มีคนที่ไอ้ตะเกียงรู้จัก  รวมหมดหกสี  สรุปทุกคนแยกกันกระจายเป็นย่อมๆ   แล้วเราก็เดินถึงห้องเรียนกันสักที (คุยไปด้วยเดินไปด้วย) มาทันคาบสองช่วงบ่าย ก็เรียนปกติจนเลิกเรียนตอนเย็น   ตามสัญญาทาส  วันนี้มีงานส่งสองวิชา  ไอ้คุณรัน  ต้องรับงานในส่วนของ
ไอ้ตะเกียงไปทำให้ด้วย   
“เก็บเป๋าเสร็จยังมึงอ่ะ?..ชักช้ากูไม่ถือให้...ว่ากูเบี้ยวไม่ได้นะโว้ย!.” ไอ้หมามอม เร่งกูได้ยิกๆ สราด...นิ  กวนตีนกูสุดๆ
“เอ่อ ๆ เสร็จแล้ว!...เอ้า..เอาไป” พูดเสร็จส่งกระเป๋าให้มัน ตกลงมึงเป็นทาสกูจริงป่าวเนี๊ยะ แต่ละคนสั่งกรูจริง!
“ป่ะ..ไปได้แล้ว เดี๋ยวลุงพีจะรอนาน”  ยังไม่ทันไร  มาอีกคนแหล่ะ!  สรุปกูต้องรับคำสั่งพวกมึงกันใช่ไหมนี่
ลืมบอกไปลุงพีเป็นคนขับรถบ้านไอ้โต๋มันนะครับ ตลอดทางที่พวกเราเดินผ่าน ก็นะเหมือนเดิม  มองตามกันตรึม  ไอ้ตะเกียงเองต้องยอมรับ ทั้งที่ยากจะยอมรับสายตาล้อเลียน  กระหริ่มกระเหรี่ย และหื่นสาด..จากตัวผู้ตลอดรายทาง  เดินได้สักพักไอ้โต๋ จู่ๆ มันเข้ามากอดคอลากกูเดินไปกะมันเฉยเลย ทำให้สายตาที่มองหื่นๆ
พากันหลบตางุดๆไม่เหลือให้เห็น   แต่กลับเป็นสายตาแปลกๆ ออกอาการซุบซิบกันบ้าง ตกลงมึงถือโอกาส
กอดคอกูเนี๊ยะ  ถามกูหรือยังว่ากูโอเคป่าว?   แต่คงไม่ต้องแล้วหล่ะ!  รู้จักมึงดีแหล่ะ!  ไอ้เชี้ยเอาแต่ใจ
ตัวเองสุดสุด  กูจะอิดออดสะบัดมันออกก็ใช่ที่  เดี๋ยวมีช่องกัดกูอีก  ทำตัวยังกะเป็นผู้หญิง
(ดักคำที่มึงจะพูดก่อน)  ยังงัยอย่างน้อยก็ยังดีกว่าผจญสายตา อึ๊ย!....ไม่อยากบอก  เห็นแล้วขนพองสยองเกล้า เอาว่ะ!  ไม่เสียหายไรมาก ไอ้-เอี้ย-บอมย์ แอบเห็นมึงมองกูแปลกๆเหมือนสายตาตัดพ้อประมาณนี้ หรือกูคิดไปเองป่าวก็ไม่รู้  แต่ที่รู้ๆ ใจกูจะเต้นแรงไปถึงไหน   จังหวะดิสโก้เกินไปแล้ว  ไม่เอาได้ป่ะ!  ขอเป็นลุมบ้าแทน  เพราะตอนนี้หน้ากูร้อนจนจะเป็นบ้า   กลิ่นตัวห่าโต๋..ก็นะ..แม่ง!  กลิ่นเหงื่อผสมกลิ่นน้ำหอมผู้ชาย  ยี่ห้อเดียวกับที่พี่ตระการกูใช้เลยอ่ะ(พี่ชายคนที่สอง)  แต่กลิ่นของพี่ตระการ ไม่ยักทำให้ใจเต้นแรงเหมือนตอนนี้ ใกล้ชิดสนิทขนาดนี้  เพิ่งรู้ตัวแม่งสูงกว่ากูโครต  หรือว่ากูตัวเล็กไปหว่า..หัวกูแค่ได้แค่คอมันเองอ่ะ!   มึงจะสูงป่ายหน่าย   ไอ้ตะเกียงก็มารตฐานแล้วนะ อายุ 14 สูง 168 ปกติด้วยซ้ำ จริงแหล่ะ!...กูปกติ ไม่ปกติคือ
พวกมึง ห่าไรอายุ 16  สูงเป็นเปรตกันอย่างนี้  ช่างเหอะว่าแต่ตอนนี้  ชักไม่ได้การหล่ะ!  เมื่อไหร่จะถึงหน้าประตูสักทีว่ะ!  ทำไมวันนี้ทางมันไกลกว่าเดิมว่ะ ขืนยาวกว่านี้ หน้ากูระเบิดแน่.ๆ............
“เห้ย!...ตะเกียงมึงเป็นไรป่าวว่ะ?...ทำไมหน้าแดง หูแดงเถือกไปหมด” ไอ้โทนี่   มันหวังดีครับสายตาเป็นห่วงจริงใจ
“เห่อ..ๆ..เราไม่เป็นรัยหรอก...คงร้อนนะ โต๋..นายเอาแขนออกจากคอเราก่อนได้ไหม?..”  
เพิ่งเรียกชื่อมันครั้งแรกหล่ะ!
“จริงสิ..โทษทีเพลินไปหน่อย...แล้วมึงไม่เป็นไรจริงอ่ะ?..หน้าแดงมากเลยนะ..ไหนตัวร้อนป่าว?”  
ว่าแล้วก็เอาหลังมือ  แตะหน้าผากกูอีก....โว้ย!..ไม่ไหวจะเคลียร์...ยิ่งมึงทำกูยิ่งองศาเดือดถ้าจะช่วยจริงๆ รบกวนอยู่ห่างๆกูก่อนตอนนี้
“ไม่เป็นรัยจริงๆ...มันร้อนนะ...นายกอดคอเราเดิน..เลยร้อนไปกันใหญ่”  อ่า?..เผลอหลุดปากขุดหลุมฝังศพตัวเองอีกกู  งัยหล่ะ?..ที่นี้พากันจ้องกูหมด ดูไอ้โต๋  เสือกยักคิ้วยกยิ้มได้อีกมึง  เหมือนมึงไม่เคลียร์ที่กูพูด
“ตกลงมึงร้อน...เพราะอากาศ...หรือมึงเขินที่ไอ้โต๋  กอดคอมึงเดิน...กูคบกันมานาน มีแต่คนอยากใกล้มัน....
มึงคนแรกเลยนะโว้ย!..ที่มันกอดคอเดินด้วย  ไม่สนิทใจจริงๆ ไอ้โต๋ไม่ให้ใครใกล้ตัว...อ่ะๆกูรู้แหล่ะ!..มึงเขินไอ้โต๋มันแน่ๆ”   ไอ้แสรดๆ..โทนี่  ถูกจังหวะทุกทีซินะมึง  เข้ามานั่งใจกูเลยไหม  ใครให้เมิงพูดมากว่ะ  กูอยากได้เข็มกับด้ายเย็บปากมึงจริงตอนนี้   ไปไม่ถูกเลยกูอึ้งแดกเลยที่นี้   เว้ย!..อยากมุดดินหนี  ไอ้ตะเกียงไม่เคยจนแต้มแบบนี้มาก่อน  พอมันพูดจบพวกแม่งพากันอมยิ้มล้อเลียนกูได้อีก   ไอ้ตัวต้นเหตุยิ่งไปกันใหญ่ยักคิ้วล้อเลียนกูเฉย  เหมือนมันจะถามกูงั้น  ว่าที่ไอ้โทนี่พูดเป็นความจริงหรือเปล่า?   ลุคนี้ก็มีกะเค้าด้วย  เอ่อ!  กูรู้จักมึงเพิ่มอีกมุมแหล่ะ!  แต่มันไอ้หมามอมหน้ามันยังกะใครห้ามไม่ให้มันขี้มาหลายวันแล้วงั้นแหละ   ไม่ทันไรมันก็พูดแทรกขึ้นมา.....
“อ่ะ!...เอาไปกระเป๋ามึง...กูส่งแค่นี้แหล่ะ!..ที่เหลือถือไปเองกูไปนัด ‘รสา’ ไว้ ขอตัวก่อนพวก”
พูดจบก็เดินลิ่วไม่รอใครเลย  มาอารมย์ไหนของมึงอีกเนี๊ยะ ตามมันไม่ทันจริงๆ“มันนัดรสา ตอนไหนว่ะ!..ไอ้สัดบอมย์”  เสียงไอ้กานเหมือนเปรยกับตัวเองคนเดียว แต่พวกกูหูดีโชคดีของกูที่มีเหตุมาเบี่ยงประเด็นความสนใจพวกมัน ประเด็นของกูเลยตกไปทำให้ไม่ต้องกระอักกระอ่วน เหมือนที่เป็นอยู่เมื่อกี้   รอดตัวไปไอ้ตะเกียง........

Hatachiii

ป่าวว่าวนร่า

Klong

ขอบคุนครับ

thae33001

ขอบคุณครับ

kamaji

ขอบคุนคราบ

dung

ขอบคุณครับผม

phzaa

ขอบคุณครับผม

ไม่ติด

ขอบคุณครับ

ton521

ขอบคุนครับ

Alongkorn173

ขอบคุนคร้าบบบ

tarsii

ขอบคุณมากนะ

cawee

ขอบคุนคราฟ

Ninemadx

ขอบคุณครับ

ShangHai

ขอบคุณครับ

minone

ขอบคุนคับ

tumlove

น่าอ่านน่าติดตาม

x-2008

ขอบคุณมากครับผม

OneBe2

มีการหึงด้วย รึเปล่านะ คุณบอม ^^

xspace

ขอบคุณครับ

kabuki

ขอบคุรครับ