ตะเกียงพิเศษ ??? 31-32

tanya

ถ้าหากว่าซ้ำต้องขออภัยนะครับและขอโทษเจ้าของเรื่องด้วยนะครับเพราะว่าคัดลอกมาอีกที
ความเดิมตอนที่แล้ว

“จริงหรือพ่อ..ไม่ได้แล้วยังงี้แม่ขอเข้าไปนั่งดูด้วยคนนะ อยากเห็นลูกตะเกียง..ตัวนิดเดียว  จะรับมือพี่ ๆ
เขายังไง” พูดเสร็จ พ่อสิงห์พาเดินไปห้องซ้อม โดยมีไอ้พี่โต๋ พี่เต้ คุณแม่และกู  เดินตามเป็นพรวน ศึกสังเวียน ‘ตะเกียง VS  สิงห์โต๋’  ได้เวลาเอาคืน จะเริ่มขึ้น ณ บัดนี้ หุหุหุ..
Part  31
ตะเกียง VS สิงห์โต๋.
เข้ามาในห้องซ้อม สนามพื้นไม้ปูปาร์เก้ ขนาด 7 x 9 เมตร  ผนังเก็บเสียง มีอุปกรณ์เฮดการ์ด  ตลอดจนเครื่องป้องกันกระแทกครบชุด ยังมีกระบอง ดาบ ฯลฯ  สำหรับการฝึกใช้อาวุธ และหุ่นยางจำลองไว้สำหรับฝึกต่อสู้อีกสามสี่ตัว ยังกะห้องฝึกหน่วยคอมมานโดย่อยซะง้าน ตกลงพ่อสิงห์ซ่องสุ่มกำลังคนหรือเปล่าว่ะเนี๊ยะ? ไมมันดูลึกลับพิลึก กูฝึกการต่อสู้ตั้งกะเด็ก แต่สถานที่ฝึกกับเป็นบนเขาในไร่ส้มบ้าง ริมห้วยบ้าง ในป่าบ้าง ไม่ใช่ห้องแอร์แบบนี้ ฝึกท่ามกลางสายลม แสงแดด  และธรรมชาติ นี่มันไฮเทคสุดๆ เอาว่ะ!...ลองนักสู้ลูกทุ่ง  เจอสิงห์หนุ่มเมืองกรุงดูสักตั้ง   แม้จะพอประมาณฝีมือไอ้พี่โต๋ได้บ้าง  แต่ไม่เคยเห็นมันเต็มๆ สักครั้ง ที่เคยประทะกัน มันไม่ได้โต้ตอบเอาแต่หลบหลีกปัดป้อง ก็พอดูออกไม่ธรรมดา ไม่อย่างนั้นคงเป็นหัวหน้าแก๊งค์ ‘สิงห์โตดำ’
ไม่ได้หรอก  สมาชิกในแก๊งค์แต่ละคนอมภูมิกันทั้งนั้น มันได้รับความเกรงใจยกให้เป็นหัวหน้า   ฝีมือคงไม่ใช่ชั่ว แต่ไอ้พี่เต้นี่ประมาทไม่ได้ คุมธุรกิจวงการมาเฟียด้วยแล้ว ไม่ธรรมดาแน่นอน   แลกเปลี่ยนกันดูก็ดี   ตั้งกะมาอยู่กรุงเทพฯ ไม่ได้ฝึกซ้อมเป็นเรื่องเป็นราวร่วมจะสองอาทิตย์แล้ว   
“เอาหล่ะ..วอร์มร่างกายกันก่อน..ให้เวลาวอร์ม 10 นาที เดี๋ยวให้โต๋ลองสนามกับพี่เต้ก่อนแล้วกัน”
พ่อสิงห์ออกคำสั่ง ยังกะครูฝึกแน่ะ พูดจบพวกเราต่างแยกย้ายยึดพื้นที่วอร์มของตัวเอง  กูดูท่าวอร์มของแต่
ละคน เท่ห์สาดๆ..มีหักนิ้วดัง..กร๊อบๆ...ดัดหลังดัง...แกร๊บๆ..
ยืดเส้น เตะเท้า ฯลฯ..เหนือเกินบรรยาย  กูเลือกวอร์ม..ด้วยไทเก็ก ตัวอ่อนหยินหยางสะพานโค้ง..ก้มตัวกางขา 180 องศา คุณแม่มองมาพร้อมกับส่งยิ้มให้ เหมือนถูกใจท่าวอร์มไอ้ตะเกียง
“เอาหล่ะ!...หมดเวลา สวมเฮดการ์ดให้พร้อม ลงสนามได้”  พ่อสิงห์พูดจบ ไอ้พี่เต้กับพี่โต๋ เดินไปหยิบ
เฮดการ์ดสีน้ำเงินกะแดง..สวมหัว แล้วเดินกลับมายืนตรงข้ามกัน  ก่อนโค้งศรีษะเคารพคู่ต่อสู้ การต่อสู้
ระหว่างศึกสายเลือด..โอแห่ะ!..ดุเดือดไปป่าว...เสือเต้ vs สิงห์โต๋ ก็เริ่มขึ้น จังหวะเข้ารุกคู่ต่อสู้ของทั้งคู่เร็วมาก  รุกรับโต้ตอบรัวกันกระหน่ำ...เสียงดัง...ตุ๊บ..ตั๊บ..ปึ๊ก..ปั๊ก..พลั๊ว..พลั๊ก..ๆ
ต่อเนื่องทั้งเท้าทั้งมือ ไม่มีออมมืออ่อนข้อกันเลย สายตาที่จ้องกัน..คมกริบ ชิงไหวชิงพริบไม่มีใครเสียเปรียบใคร..ออกลูกเตะแบบเทควันโด้ ฟันสันมือแบบคาราเต้ ลูกศอก..ลูกเข่า..จระเข้ฟาดหาง  สารพัดที่งัดมาหักล้างกัน ฝีมือดีทั้งสองคน คงต้องประเมินพวกแม่งใหม่..ไม่ธรรมดา มีพละกำลังดีอีกตะหาก..สังเกตุจากเสียงวี๊ดวิ้ว..ฝ่าอากาศของการออกอาวุธแต่ละครั้ง หนักหน่วงรุนแรง ใครโดนเข้าไปจัง ๆ ไม่ต้องบอกว่าผลรับจะขนาดไหน อาศัยทั้งสองคนมีลูกรับ..ลูกป้องกันคู่คี่สูสีพอฟัดพอเหวี่ยง  
ทำให้ไม่มีใครกินใครลง ไม่คิดว่าไอ้พี่โต๋ฝีมือมันจะทัดเทียมพี่ชายได้ขนาดนี้ ฝีเท้าที่มันเต้นฟุตเวิร์ค  แทบจะไม่ได้ยินเสียงเลยก็ว่าได้ ถึงว่ามันไปมาแทบไม่รู้ตัว จังหวะการลงเท้าเนียนมากๆ ดีกว่าไอ้พี่เต้..ที่จังหวะขยับเท้ายังลงน้ำหนัก ทำให้กินแรง หากยืดเยื้อคนที่ต้องเพลี่ยงพล้ำไม่พ้นไอ้พี่เต้ชัวร์  ศาสตร์การต่อสู้หากคู่ต่อสู้ฝีมือคู่คี่สูสี ยืดเวลานานใครออมกำลังได้ดีกว่า ย่อมได้เปรียบภายหลัง คนที่สูญเสียกำลังมาก..จะล้าและการป้องกันจะหละหลวมในที่สุด  ไม่ทันไร..ไอ้พี่เต้โดนเต็มๆ
“ป๊าป...พลั๊ว..”  โดนเท้าเจาะยางเข้าให้  ตามด้วยหมัดสอยใต้คางต่อเนื่อง..ตัวเซเพราะถูกเจาะยางเมื่อกี้..ไอ้พี่โต๋ไม่ปล่อยโอกาสผ่าน เสยหมัดสวนเข้าให้จังหวะที่การ์ดแขนไอ้พี่เต้เปิด  เซเพียงนิดชี้ให้เห็นถึงสายตาที่แม่นยำของไอ้พี่โต๋ การซ้อมยุติลง โดยไอ้พี่เต้นั่งหอบแฮ่ก..แห่ก..ยกมือยอมแพ้อีกตะหาก ก่อนจะถอดเฮดการ์ดออกจากหัว พากันเดินเข้ามาหาพ่อสิงห์ที่ยืนอยู่ เอี่ยมมือไปตบไหล่ทั้งคู่เบาๆ ให้รู้ว่าแทนคำพูด..ไม่ต้องชมแล้ว
พวกเยี่ยมมากยื้อเวลาสู้กัน..
ล่อไปกว่ายี่สิบนาที ไม่แกร่งจริงสู้ต่อเนื่องแบบนี้กินแรงมากสุดๆ นักมวยแต่ละยกใช้เวลาแค่ห้านาทียังหมดแรง นี่พวกแม่งยี่สิบนาทีรวดไม่มีพัก  แน่มากกๆ...
“เอาหล่ะ!...พักดื่มน้ำสักครู่ ให้เวลาห้านาที ลงซ้อมกับน้องหน่อย ใครจะลงก่อนเลือกเอา” พ่อสิงห์พูด
กับมันสองคน หลังจากมันนั่ง..หยิบน้ำจากคุณแม่  ที่ยื่นให้พร้อมผ้าเย็นเช็ดหน้าเช็ดตาไปด้วย  ซึ่งพี่นวลคนรับใช้เอาเข้ามาให้ก่อนหน้านี้แล้ว
“ตะเกียงขอลงซ้อม กับพี่โต๋ได้ไหมครับ”  กูไม่รอให้ใครเสนอตัว กูเลือกคู่ซ้อมเองเลยดีก่า ถึงเวลาเอา
คืนที่มันเล่นปล้นจูบกูเมื่อกี้ซะที รอเวลานี้นานแล้ว ‘ตะเกียง vs สิงห์โต๋’  
“เอางั้นเลยรึ ตะเกียง”  ไอ้พี่เต้ มันถามขึ้น จะบอกเป็นนัยว่าเห็นใช่ไหม มันเพิ่งแพ้ไอ้พี่โต๋ไปหยกๆ
“ครับ”  กูตอบรับทันที โดยไม่ต้องรอคิดอีก ไอ้พี่โต๋มันหรี่ตา จ้องกูยังกะจะรู้ว่ากูคิดไรอยู่ ก่อนจะยกยิ้ม
ยักคิ้วยั่วกูอีก กูเลยตาโตจ้องตอบมันซะ อย่าได้กลัว..เมิง....ไอ้บร้าๆ....เจอกูแน่ ดันหัวเราะกูได้อีก
“หึ..หึ..หึ..ตกลง..แต่มีรางวัลติดปลายนวมด้วยนะ..ใครแพ้ถูหลังโอเคป่าว”  ไอ้..ไอ้..ไอ้..กูพูดไม่ออก ได้แต่อ้าปากพะงาบ ๆ..คุณแม่อมยิ้มแก้มแทบปริ พ่อสิงห์ถึงจะทำเป็นนิ่ง กูแอบเห็นนะ..กลั้นขำกูตะหาก..ไอ้พี่เต้ไม่ต้องพูดถึง..ไม่สนฟ้า อ้าปากหัวเราะก๊ากๆ ทันที
“กร๊ากๆ..เอ่อว่ะ!..คิดได้ไงน้องกูใครแพ้ถูหลัง  เอาดิตะเกียง อย่ากลัว..รับคำท้าไปเลย ลูกผู้ชายฆ่าได้หยามไม่ได้”  ดูปากมัน..ดันพูดดักคอกูไว้อีก แล้วจะให้กูทำไงหล่ะทีนี้ กะเอาคืนเลือกมันลงสนามคนแรก ไม่ให้เสียเวลายืดเยื้อจัดหนักรวบยอดซะทีเดียว ดันเจอไม้นี้เข้าทำไงดีว่ะ..  
สมองอัจฉริยะ ถ้าไม่ติดไอ้พี่เต้พูดดักไว้ก่อน กูคงปฏิเสธไปแล้ว นี่เล่นเอาศักดิ์ศรีลูกผู้ชายมาค้ำคอกูซะ..จะพูด
ก็พูดไม่ออก นอกจากล่อมันให้หมอบจนไม่มีโอกาสมาถูหลังกูนั่นแหล่ะ!..
แต่จะทำได้หรือในเมื่อคุณแม่ กับพ่อสิงห์ก็อยู่ ที่สำคัญมันเป็นการซ้อมต้องยุติก่อนบาดเจ็บ   ไม่ว่าจะชนะ
หรือแพ้กูเสียเปรียบมันหมด ไอ้โอกาสแพ้กูมั่นใจไม่มีทาง แต่ชนะแล้วให้มันถูหลังนี่ดิ   วุ้ย!...นึกแล้วหน้าร้อนซ่า..เลยกู..หน้ากูแดงแน่ ๆ
“ตะเกียง  กลัวแพ้หรือลูก หน้าแดงแปร๊ดๆ..เลย”  คุณแม่พูดขึ้นมาซะงั้น กูอยากจะตอบทันควัน..เปล่ากลัวแพ้คร๊าบแม่...แต่ที่หน้าแดง..กลัวลูกคุณแม่ถูหลังตะหาก..พูดได้ไม่นี่กู  ขืนพูดไปเดี๋ยวหาว่าสำออยเป็นผู้หญิง
ไปอีก  ทีนี้ไม่ต้องพูดถึงศักดิ์ศรีลูกผู้ชายกันแล้วหล่ะ  เอาว่ะ!...เป็นไงเป็นกันรักษาหน้าไว้ก่อน
“ตกลง..รับคำท้า”  โอเคกะมันไปก่อน แก้ผ้าเอาหน้ารอด ที่เหลือไว้ค่อยว่ากันทีหลัง ดูเหมือนพวกจะถูกใจทั้งพี่ทั้งน้อง ต้อนกูรับคำท้าได้  หันไปยักคิ้วให้กันตะหาก งานจะเข้ากูไหมนี่..จำไว้เลยไอ้พี่เต้..กูลงบัญชีไว้อีกคน โทษฐานรู้เห็นเป็นใจกันดีนัก   
“เอาหล่ะ!...พร้อมแล้วสวมเฮดการ์ด ลงสนามได้ ตะเกียงไม่จำกัดวิธีต่อสู้นะลูก งัดฝีมือออกมาใช้ให้เต็มที่..
ไม่ต้องออม คนกันเองทั้งนั้น พ่ออยากเห็นฝีมือของลูกหน่อย” พ่อสิงห์ พูดก่อนกูลงสนาม  กูหันไปยิ้มให้  
บอกแกกูเข้าใจที่แกพูด
แล้วกูกับไอ้พี่โต๋ ก็ยืนประจันหน้ากันกลางสนาม กูจ้องมัน..มันจ้องกู ทำตาหวานระริกใส่กูได้อีก   กูก็นะ..
ไม่กล้าจ้องตามันดื้อๆ ซะงั้น  หน้าพาลจะร้อนอยู่เรื่อย เพิ่งรู้ว่ายืนในสนามด้วยกัน ตัวมันสูงใหญ่ชะมัด
เหมือนแจ็คประทะยักษ์ไงงั้น แต่ไม่ใช่ปัญหาสำหรับไอ้ตะเกียง  ไม่เคยเกี่ยงเรื่องน้ำหนักและส่วนสูง เราต่างโค้งศรีษะให้กันตามมารยาท เริ่มต้นขึ้น เสต็ปขั้นเทพฟุตเวิร์คล่อหลอกของมันก็ทำงานทันที กูวาดมือท่าไทเก็กตั้งรับเต็มที่ มันหยั่งเชิงเตะขาสูงรุกเข้ามาก่อน กูเบี่ยงตัวหลบเอาแขนขึ้นป้องกันแบบใช้อ่อนต้านแข็ง
ขนาดศาสตร์ที่กูใช้สามารถลดแรงกระแทกให้ผ่อนลงเกือบเจ็ดสิบเปอร์เซ็นต์ ยังล่อเอาแขนสั่นปวดหนึบได้อีก แรงเตะมันมหาศาลจริงๆ กูแฉลบตัวไถลเข้าประชิดวงใน ช่วงตัวสั้นกว่าเสียเปรียบมาก ขืนสู้วงนอกยิ่งไม่มีโอกาสโต้ตอบ ก่อนจะพลิกฝ่ามือตะปบจับท่อนแขน กระชากหักศอกใส่หน้าอกมัน มันหงายฝ่ามือขึ้นรับทันทีเหมือนกัน กูไม่ปล่อยโอกาสให้หลุดรอด เพราะมันเปิดช่องโหว่ใต้รักแร้ ส่งหมัดซ้ายเข้าใต้รักแร้ต่อทันที
โดนเหมือนกันแต่ไม่เต็มแรงนัก ถึงไงคงเจ็บไม่น้อย มันรีบเต้นฟุตเวิร์คถอยออกก่อนโดนเต็มๆ ฝีเท้าไม่ขั้นเทพ
โดนเมื่อกี้..คงปิดเกมส์ไปแล้ว  เพราะแขนมันจะหมดแรงไม่สามารถสู้ต่อได้อีก  ขนาดมันโดนไม่เต็ม..
การ์ดแขนยังตกห้อยลง หางคิ้วกระตุกนิดๆ กูเลยยกยิ้มส่งให้ไป มันพยายามเต้นวนไปรอบๆ  ไม่ยอมเข้ารุก
กลัวกูคลุกวงใน  คงรู้แล้ว..ขืนให้กูประชิดตัวมันเสียเปรียบแน่ มีหรือไอ้ตะเกียงจะแคร์  
มึงไม่เข้ามา..กูเข้าหาเองก็ได้  มามะ..มาลิ่มชิมรสมือรสเท้าไอ้ตะเกียงเต็มๆ สักที ไม่รอช้าก้าวเท้าตามศาสตร์ลานนาคาดเชือกตรงเข้าใส่มัน   เสต็ปเท้าแบบนี้รวดเร็ว จับทางยากไม่รู้จะซ้ายจะขวา  หากเผลอมองเท้าจะตาลาย มองร่างกายจะจับทิศไม่ถูก เพราะเท้าไปทาง..ตัวกลับเอี้ยวไปทาง  ผนวกความอ่อนไหวของไทเก็กเข้าด้วยแล้ว นึกถึงหมัดเมาเข้าไว้ ต่างตรงที่หมัดเมาลีลาช้ากว่ามากแต่ไทเก็กประยุกต์มวยลานนาคาดเชือก หาได้ช้าเหมือนหมัดเมาไม่  ตรงข้ามกับรวดเร็ว สายตาไม่ดีพออาจตาลายถึงขั้นเบลอได้ในที่สุด กูฉกหมัดพุ่งใส่ใต้ลิ้นปี่ มันเบี่ยงตัวหลบ พร้อมเตะสวนกลับมา  กูเอาแขนรับถ่ายน้ำหนักแรงเตะสะท้อนกลับ ทำให้มันตัวเซ  เพราะท่านี้คนรุกออกแรงเท่าไหร่  แรงสะท้อนกลับเป็นสองเท่า มันจึงเสียจังหวะ โอกาสนี้แหล่ะ..กูตามติดดันไหล่เข้าประทะหน้าอกมันเสียงดัง  
“ปึ๊ก”  ตามด้วยเสยหมัดสอยเข้าปลายคางมันอีก
“พลั๊ก”  เข้าให้ มันเซเป๋ไม่เป็นท่า กูไม่เปิดโอกาสให้มันตั้งตัว เตะเข้าเต็มเหนี่ยวที่สีข้างเสียงดังสนั่น  
“ป๊าบ”
“อู๊ยๆ..เจ็บแทน โดนเต็มๆ เป็นชุด”  ไอ้พี่เต้ เป่าปากร้องแทนไอ้พี่โต๋ มันกัดกร่ามเม้มปากเน้นไม่ร้องสักเอ๊ะ...เอ่อทนได้ทนไป ขอจัดหนักให้สะบักสะบอมซะหน่อยเห่อะ ว่าแล้วตวัดเท้าเตะสูงเล็งคาง มันเอี้ยวตัวหลบ พร้อมฟันมือสวน กูหลบเฉี่ยวหน้าไปวูบ หวิดโดนปลายจมูก มันไม่รอช้าหมุนตัวฟาดเท้าเตะจระเข้ฟาดหางใส่ กูเอียงตัวหลบพร้อมกับไหลตัวเข้าหามัน ชกสวนใส่ท้องมันในจังหวะที่ขามันยังไม่ทันลงพื้น อาศัยความไว
เป็นหลัก โดนเต็มๆ เสียงดัง
“ปึ๊ก”  หน้ามันบิดกระตุกวูบ คงจุกไม่น้อย เป็นคนอื่นโดนคงตัวงอไปแล้ว แต่ไอ้นี่กล้ามท้องมันแข็ง  
เหนื่อยโคตร แม้จะได้เปรียบเป็นฝ่ายทำตลอด เพราะมันสู้กูไม่ได้ ห่ะ ๆ เผด็จศึกท่าไม้ตายเลยดีกว่า ก่อนตัวเองจะเหนื่อยตายก่อน สะใจพอแหล่ะ  ได้ซัดมันหายแค้น ฝ่ามือไถลกดนิ้วชี้  นิ้วโป้ง..และนิ้วก้อยลงตรงสีข้าง
ใต้อกซ้าย  มันชะงัก..ตาค้าง ก่อนจะค่อยๆ ล้มตึงลงไปนอนแผ่ไม่เป็นท่า คงไม่ต้องซ้ำ เพราะมันจะนอนนิ่งท่านี้ไปไม่ต่ำกว่าสามนาที โดนกูกดจุดชาเอานะสิ
“แปะ..แปะ..แป่ะๆ”  เสียงปรบมือของพ่อสิงห์ ก่อนจะตามด้วยพี่เต้ และคุณแม่ พากันลุกเดินมาหาคุณแม่เข้ามากอด  พร้อมหอมแก้มกูสองข้างซ้ายขวา
“ฟรอด..ฟรอด..ๆ....  เก่งจริงลูกแม่ เยี่ยมมากตะเกียง”  จากนั้นนั่งลงเอามือจับหน้าลูกชายสุดที่รักลูบเบาๆ..
ไปมา ซึ่งมันยังนอนแผ่อยู่ตรงพื้น ได้แต่กลอกลูกกะตาไปมา..ตลกพิลึก
“ไม้ตายที่เด็ดขาด...วิชาจับจุดตาย ‘วรเวทย์อัคนี’  ไม่เสียแรงที่เป็นทายาท พ่อมีโอกาสได้เห็นอีกครั้ง หลังจากถูกช่วยให้รอดตายจากวิชานี้ โดยฝีมือไอ้เกริกพ่อของลูก”  พ่อสิงห์  เปรยเบาๆ ให้พอได้ยิน  พร้อมกับลูบหัวกูไปมา
“สุดยอด..ตะเกียง ไม่อยากเชื่อเลย สวยงามทั้งท่วงท่าและฝีมือ ไม่เห็นกับตาพี่ไม่เชื่อเด็ดขาด   นี่สินะที่พ่อพูดให้ฟังบ่อยๆ ผมยอมรับแล้ว สุดยอดวิชาต่อสู้จริงๆ” ไอ้พี่เต้มันพูดชมกู
“ไม่หรอกครับ พ่อบอกไว้เหนือฟ้ายังมีฟ้า อย่าได้โอ้อวดเด็ดขาด”  กูพูดตอบ
“ดีแล้วลูกที่คิดได้ดังนั้น จริงสิเหนือฟ้ายังมีฟ้า” พ่อสิงห์นิ่งคิด  ก่อนจะพูดเบาๆ
“แล้วพี่เค้าจะเป็นแบบนี้อีกนานไม่” คุณแม่พูดขึ้นมา คงเป็นห่วงลูกชายที่นอนไม่กระดิก กูเลยก้มลง ส่งนิ้วจิ้มไปที่จุดชีพจร บริเวณต้นคอให้มันซะ เป็นการเปิดจุดให้เลือดลมทำงาน มันก็สามารถขยับตัวได้ทันที มันค่อยๆ..ขยับแขนขาลุกขึ้นนั่ง ท่ามกลางสายตาอึ้งทึ่งกันสุดๆ ของคุณแม่และพี่เต้..ส่วนพ่อสิงห์กูว่าท่านคงรู้  เลยไม่แสดงอาการอะไร
“มีวิชาแบบนี้ด้วยหรือนี่ หนูเก่งมากตะเกียง..มิน่าหล่ะ  หนูถึงเป็นสมบัติพิเศษของตระกูล”  คุณแม่เปรยออกมาเบาๆ ส่ายหน้าไปมาช้าๆ  พร้อมลูบตามเนื้อตัวลูกชายสุดที่รัก หลังจากที่มันลุกขึ้นยืน
“รู้สึกเป็นไงบ้างว่ะโต๋”  ไอ้พี่เต้ ถามน้องมันครับ
“อยากรู้..ลองดูเองดิ ไม่เห็นรึไง..ระบมไปหมดแล้ว หึ..ตัวแค่เนี๊ยะมือหนักตีนหนักชะมัด”  มันค้อน ตอบพี่มันแบบกวนๆ ทิ้งทวนบ่นกูงุงงิงๆ กูแอบได้ยินนะโว้ย!...ทีมึงอ่ะ..เล่นกูทีเผลอเยอะเห่อะ!
“ไม่ดีกว่า แค่เห็นนายโดนก็สยองแทนแล้ว ไม่อยากล้มตึงหงายเก๋งลงไป”  ดูปากมัน ไอ้พี่เต้มีซ้ำเติม
น้องมันได้อีก ทีเมื่อกี้ยุแยงตะแคงส่งซะ ทีงี้ชิ่งเอาตัวรอด  ใช้ได้เลยไอ้คุณพี่ยอดเยี่ยมแห่งปี
“เอาหล่ะ..พ่อว่าวันนี้เราพอกันแค่นี้   ป่ะ..โต๋พาน้องไปอาบน้ำ ไหนบอกมีนัดตอนสามทุ่ม นี่ก็สองทุ่มรีบไปทำธุระซะ เดี๋ยวไม่ทันเวลานัด” พ่อสิงห์พูดขึ้นมา กูนึกขึ้นได้..นัดของไอ้พี่จิมพี่เทคมันนี่หว่า?..จริงด้วย..แต่ไอ้ที่บอกพาน้องไปอาบน้ำนี่สิ นึกถึงคำท้าแล้ว ตกลงต้องให้มันถูหลังให้จริงๆ ช่ายม่ายๆ......ว๊ากๆ....
Part  32
โบกมือลา..เวอร์จิ้นไอ้ตะเกียง.
กูกับไอ้พี่โต๋ เข้ามาอยู่ในห้อง มันเดินเข้ามาใกล้ กูก็เดินถอยหลัง มันขยับก้าวเข้ามา กูก็ขยับถอยอีก  มันจ้องกู
กูจ้องมัน แล้วมันก็ถอนหายใจ พร้อมพูดว่า
“เฮ่อ!...เลิกเล่นเห่อะ..ไปอาบน้ำกันได้แล้ว ไม่กลัวผิดเวลาหรือไง ช้าเดี๋ยวคนเค้ารอนานจะว่าเอาได้”
“แล้วใครเล่นด้วยเล่า..จะอาบก็ไปอาบก่อนดิ”  ใครเล่นกับมึงกัน...ชิ..กูเอาจริงเห่อะ?
“อ้าว!..ตามข้อตกลง อาบพร้อมกันพี่ถูหลังให้”  บ๊ะ!..ไอ้นี่..เอาจริงดิ..
“ไม่เอา..ตะเกียงชนะ..ตะเกียงยกเลิก..ถ้าแพ้ก็ว่าไปอย่าง”  นั่นสิ..กูเป็นฝ่ายชนะ..มีสิทธิเลือกวุ้ย!
“ไม่ได้..สัญญาก็เป็นสัญญา ถ้ารู้ว่าทำไม่ได้รับคำท้าทำไม..ไม่ใช่นักกีฬาเลยนิ” แรงอ่ะมัน..ทำตาดุใส่กู
เหมือนกะกูเป็นเด็กเลี้ยงแกะซะว่างั้น
“แต่ตะเกียงไม่ชอบนี่..พี่จะถูหลังตะเกียงทำไม”  กูไม่ยอมแหล่ะ..เอากะกูดิ
“ชอบไม่ชอบก็ต้องทำ..ไม่ว่าจะแพ้หรือชนะ..ต้องยอมรับกฎกติกา..คราวหน้าคราวหลัง ถ้ารู้ว่าตัวเองไม่รักษาคำพูดไม่ต้องอวดเก่ง ศรัทธาของคนอยู่ที่คำพูดนี่แหล่ะ..เป็นสิ่งแรกที่คนเขาระลึกถึง” โอ้ย!...ฉึก ๆ ..เต็มอก
ไอ้ตะเกียงเลย มันเล่นปรัชญาชั้นสูง..ยกถ้อยแถลงมาซะกู พูดไม่ออกบอกไม่ถูก..ใบ้กินเลยทีนี้  ได้แต่ทำ
หน้างอ  เอาก็เอาว่ะ...ไม่อยากไอ้ชื่อเป็นคนไม่รักษาคำพูด เสียชื่ออย่าเสียสัตย์
“เอ้า!..ก็ได้..ถูหลังอย่างเดียวนะ..ห้ามนอกรอบ ไม่งั้นจะว่าตะเกียงไม่เตือนไม่ได้”  พูดจบกูเดินซัดเท้า
เข้าห้องน้ำแม่งล่ะ...โมโหมันสุด ๆ  ทำห่าไรมัน..ไม่ได้สักอย่าง  ทำไมกูแพ้ทางไอ้บ้านี่ด้วยก็ไม่รู้  วุ้ย!..
“เอานี่  ผ้าขนหนู..ไมไม่ถอดผ้า จะอาบน้ำโดยไม่แก้ผ้าเนี่ยะน่ะ” ดูมัน..ตามกูเข้ามานุ่งผ้าขนหนูผืนเดียว
แถมโยนอีกผืนที่ถือมาด้วยครอบหัวกูดัง ..ปุ... สั่งกูถอดผ้าซะด้วย
“ถอดแต่เสื้อได้ป่าวเล่า...ใส่บ๊อกเซอร์อาบก็ได้นิ”  ต่อรองมัน  ทั้งที่บ๊อกเซอร์กูก็ไม่มีจะใส่  ถ้ามันยอมจะยืมแม่งมันแหล่ะ
“ใส่กางเกงในอาบเอาดิ  อายอะไร..ไม่เคยอาบน้ำกะเพื่อนผู้ชายมาก่อนหรือไง”  แน่ะ!..มันไม่ยอมตามใจกูอีก
“ไอ้เคยก็เคยอยู่หรอก นั่นมันตอน ม.ต้นแล้วเห่อะ..คนที่อาบด้วยก็เพื่อนสนิท..ตอนเข้าค่ายลูกเสือแต่นี่มันคน
ละแบบ ไม่เอาหรอก” กูก็ยืนเถียงมันหล่ะ..ไม่ยอมแม่งหรอก เหมือนเด็กไม่ได้ดั่งใจงัย..ไม่รู้กู
“ตะเกียง..ไม่ต้องอาย  มา..พี่ทำให้ดู”  พูดจบมันถอดผ้าขนหนูออก..พรึ่บ..แว๊กๆ  กูเกือบเอามือปิดตา..แต๋วแตกเลยกู แม่งใส่กางเกงในตัวเดียว  ภาพเหตุการณ์ตอนเย็นวิ่งเข้ามาในหัวกูทันที  ตายแล้วไอ้ตะเกียงใจสั่น
ขนาดตอนนั้นเห็นกันห่าง ๆ นี่มันเล่นยืนอยู่ใกล้ ๆ ใจกูเต้นตุ๊บตั๊บๆโอ้แม่เจ้า..โห!..น้องชายมัน  ดันกางเกงในโป่งนูนจนกู..แทบไม่ต้องจินตนาการ  อยากได้แบบมันม้าง...จะเยอะไปถึงไหน เทียบกับของไอ้ตะเกียง  มันนะงูเหลือม..ของกูงูเขียวซะงั้น
“เอาจ้องพอรึยัง..เห็นชินแล้วก็ถอดเสื้อผ้าได้แล้ว  จะได้รีบอาบรีบไปกัน”  กูรู้มึงก็เขิน..ไอ้สาดๆ  ทำเป็นพูดแก้เก้อ  ไม่เขินมึงจะเสือกหน้าแดงหูแดงทำไม พูดเสร็จหันหลัง..เฉไปเปิดน้ำใส่อ่างซะนี่  นรกแหล่ะ...เอาว่ะ!...
กูไม่ได้เขินคนเดียวสักกะหน่อย อย่างน้อยมึงก็เขินเหมือนกันละโว้ย!..มึงด้านมา..กูยอมหนากลับเอาก็ได้
จะยากอะไร..ถอดก็ถอด ว่าแล้วกูก็หันหน้าเข้ากระจกถอดเสื้อ  ถอดกางเกงเหลือแต่กางเกงในสีขาวตัวเดียว เหมือนมันนั่นแหล่ะ...แต่ที่ต่าง ตัวกูในกระจกตอนนี้..
แม่งอมชมพูทั้งตัว นี่กูกำเดากะลังจะไหลป่าวว่ะเนี๊ยะ?   ใจกล้าหน้าด้านทำป่ายด้ายเน่อะ รู้เต็มอก..ใจเต้นยังกะจังหวะร๊อค รีบก้าวขาลงอ่างนั่งหันหลังให้มันอย่างเร็ว ช้าอยู่ใยอันตรายสุดโต่ง
“หึ หึ หึ..” ถึงคราวมันหัวเราะคืนล่ะ คงดูออกกูเขินโคตร ๆ ก็ตัวกูแดงขนาดนี้ใครดูไม่ออกก็โง่เต็มที
มันค่อย ๆ เอาฝักบัวฉีดน้ำรดตัวกู  กูนั่งขบริมฝีปากแน่น ไอ้ยินเสียงมันทำอะไรกุกกักสักครู่ ถึงรู้ว่ามันก้าวมานั่งซ้อนหลังกูแล้ว ใกล้กันขนาดนี้จะหัวใจวายตายไม่นี่ สะดุ้งเหย่ง..เมื่อสัมผัสแผ่ว ๆ ของฟองน้ำชุบสบู่เหลว
เริ่มเกลี่ยไปทั่วหลัง..เล่นเอาขนลุกกรูทั่งตัว บอกตัวเองว่าไม่คิดไม่คิด  กูเอื้อมหยิบสบู่เหลวมาบีบใส่มือ..ก่อนจะลูบไปตามตัวด้านหน้า  พยายามไม่สนใจที่มันทำ แล้วตบะกูก็ล่ม เมื่อมันสอดแขนเอาฟองน้ำถูตรงราวนม
กูชะงักค้างไปทันที เพราะนิ้วโป้งมันดันสะกิดผ่านหัวนมแผ่ว ๆ  ลมหายใจอุ่น ๆ ที่เป่ารดแถวหลังหู ก่อนรู้สึกได้..ถึงลิ้นชื้นจูบเลียบริเวณต้นคอขาว  ตัวกูอ่อนยวบทันควัน เพราะโดนจุดอ่อนกูเข้าอย่างจัง ขนลุกเกลียวไป
ทั่วตัว มันจูบย้ำขบเม้มตามใบหูเป่าลมหายใจรด.ฟู่.เบา ๆ  เอากูเคลิ้มตัวสั่นไปไม่เป็นเลยทีนี้ แขนทั้งสองข้างรวบกอดดึงกูเข้าไปแทรกกลางหว่างขา  รับรู้น้องชายมันกำลังแข็งตัวดันหลังกูอยู่นี่  ขนาดอยู่ในน้ำ..กูกลับสัมผัสได้..ร้อนผ่าวทาบเป็นลำยาว..แนบข้างหลัง โดยริมฝีปากหนาคอยซุกไซร้จูบไล่ไปทั่ว..ตามลาดไหล่
สลับลำคอ กูตัวอ่อนหมดแรงเอนหลังซบอกมันตอนไหนไม่รู้ แต่ตอนนี้ร้อนวูบวาบ กับสัมผัสลิ้นร้อนที่กดจูบ..วาบผิวยังกะไฟลวก ตาปรือเผลอ..หลุดครางไม่รู้ตัว
“อือ..อ่า..อา.ๆ..อือ” ไม่ต่างกับมันที่ครางทุ้มต่ำในลำคอ ทำเอากูเสียวไปทั่วไขสันหลัง ก่อนที่มือร้อนจะค่อย ๆ เคลื่อนต่ำลงสอดเข้าไปในกางเกงใน  รวบจับตะเกียงน้อยไว้เต็มมือ กูรีบเอามือตะปบทันที  กำลังจะร้องห้าม สายไปเสียแล้ว..มันประกบปากเข้ามาดูดกลืนเสียงร้องกูหายไปในลำคอ  บรรเลงจูบขั้นเทพ..ล่อเอากูหมดแรง ปล่อยมันรูดรั้งขยับมือสาวขึ้นลงตามพอใจ ตะเกียงน้อยบัดนี้..ขยายตัวในมือมันหนำซ้ำผงกหัวหงึก..หงึก..เหมือนดีใจซะงั้น...จากค่อย ๆ ขยับรูดช้า ๆ มันค่อยเร่งมือกระชันเร็วขึ้น  พร้อมกับจูบหนักหน่วงรุนแรงดูดกลืนพลังชีวิตกูไปจนหมด ยอมรับเสียวสุด ๆ ไม่เคยรู้สึกแบบนี้มาก่อน  แปลกใหม่วาบหวิว..เคลิ้มไปกับอารมย์ที่มันปรนเปรอให้ สติลอยละล่อง..ไม่สามารถเหนี่ยวรั้งสำนึกผิดชอบชั่วดีกลับมาได้   สิ่งที่ได้รับตอนนี้..รู้สึกดีมาก ๆ ฝีมือมันเชี่ยวสุด ๆ มันถอนจูบเว้นจังหวะให้กูหายใจ พร้อมดันกูเอนนอนหลังเกยไปกับเข่ามัน ก่อนจะฉกลิ้นละเลงเม็ดทับทิมบนยอดอก เล่นเอากูบิดตัวดิ้นเร่า ๆ เลย  โดนทั้งข้างบนข้างล่าง..จะลากไปตายที่ไหนช่างหัวแม่งเห่อะ  ตอนนี้ไม่ไหวจะทน..ต้องการปลดปล่อยให้ถึงฝั่งเพียงอย่างเดียว  กูส่งเสียงครางออกมาอย่างไม่อาย   กลั้นไว้ไม่อยู่แล้ว....   
“อ่าๆ..ซี๊ด..อึม..อ่า”  ไอ้พี่โต๋ เหมือนจะรู้ว่ากูใกล้ถึงประตูสวรรค์รำไร ดันหยุดมือกึก..ไม่ยอมขยับต่อซะงั้น
พระเจ้า!..น้ำตาร่วงแผล่ะเลยทีนี้  กำลังลอยสูงขึ้น..สูงขึ้น   เหมือนลูโป่งสวรรค์ที่อัดลมถูกปล่อย..จู่ ๆ ดันตกวูบดิ่งลงอย่างเร็วซะงั้น  อารมย์กูตอนนี้ประมาณนั่นหล่ะ..ลืมตาจ้องหน้ามันแบบงง ๆ ไม่เข้าใจที่มันหยุดมือ  สายตากูวิงวอนมันโครต ๆ  มันจูบซับน้ำตาที่ไหลลงตามแก้ม..ไม่รู้สึกเค็มบ้างเหรอไงว่ะ!   ตามด้วยกระซิบเบาๆ ที่ข้างหูกู   
“พี่ขอนะ..เราไปด้วยกัน..สัญญา..พี่จะไม่ทำให้ตะเกียงผิดหวังเสียใจ..ขอพี่นะคนดี”  ยังไม่ทันจะเข้าใจ
ที่มันพูด  ก็ก้มลงจูบปิดปากกูต่อทันที เริ่มต้นขยับมือเบา ๆ รูดรั้งตะเกียงน้อยต่อเมื่อกี้ อารมย์ที่ดิ่งวูบลง
กลับทะยานขึ้นอีกครั้ง  ไม่รู้ว่ามันขออะไร..ก่อนสัมผัสถึงนิ้วที่ป่วนเปี้ยนแถวเอกราชเข้าแล้ว..ไม่ทันเอ่ย
ปากห้ามมันก็เสือกนิ้วเข้ามาในตัวกู..ช่องทางที่ไม่เคยถูกล่วงล้ำอธิปไตยมาก่อน แม้จะรู้สึกเย็นลื่นกับสบู่
เหลวที่มันใช้นำร่อง..แต่ก็เจ็บอยู่ดี  มันค่อย ๆ ขยับนิ้วเข้าไปช้า ๆ  น้ำตากูไหลลงเป็นทาง  เสียงมันกระซิบ
ข้างหู  พรมจูบทั่วหน้า
“อย่าเกร็งนะครับเด็กดี หายใจลึก ๆ ปล่อยตัวสบาย ๆ”  ไม่รู้ทำไม..ดันไว้ใจทำตามมันบอก ค่อยรู้สึกดีขึ้น
หายอึดอัดคลายเจ็บลงช้า ๆ เปลี่ยนเป็นเสียวได้อีก เมื่อมันเร่งขยับมือข้างหน้ารัวกระชันขึ้น พร้อมเพิ่ม
จำนวนนิ้ว..ค่อย ๆ คลึงสะกิดกดในตัวกู เผลอร้องออกมาจนได้เสียวโครต ๆ  เหมือนเหยี่ยวจะแตก
“อ่า...ซี๊ดซๆ..” มันจะรู้..กดย้ำบริเวณตรงนั้นซ้ำ ๆ พร้อมจังหวะมือด้านหน้ารัวกระชันตามไม่ลดละ  วินาทีเหมือนวิญญาณหลุดออกจากร่างสมองขาวโพลน อุ่นวาบเสียวท้องน้อยวูบ  ก่อนจะกระตุกปล่อยน้ำขาวขุ่น
พุ่งกระฉูดเลอะเทอะเต็มมือมัน  แรงเลยมาถึงคางหยดเป็นสาย   กูตกใจลืมตาเห็นมันก้มลง..ใช้ลิ้นเลียตามคางและหน้าอกให้ซะหมดเกลี้ยง ไม่คิดว่ามันจะกล้าทำขนาดนั้น..หมดแรงที่จะห้าม ได้แต่นอนหอบแฮ่กๆ...
มองมันตาปรือ มันกลับส่งยิ้มหวานมาให้..ก่อนจะจับมือกูไปสัมผัสโต๋น้อย ที่ตอนนี้ขยายใหญ่ซะ..เลยขอบกางเกงในเกือบถึงสะดือ กูตกกะใจชักมือกลับ มันดันจับมือกูกุมรอบน้องชายมันไว้..ก่อนจะค่อย ๆ ขยับนำรูดขึ้นลงช้า ๆ  ใบหน้าแดงก่ำ ตาปรือหวานจ้องกูไม่กระพริบ กูสะดุ้งเฮือกอีกครั้ง..เมื่อรู้สึกได้ถึงนิ้วที่เริ่มเคลื่อนไหวในตัว..พยามยามจะพลิกตัวหลบ แต่กลับต้องหงายหลังนอนพิงมันอีกจนได้ เมื่อมันคว้านนิ้วสะกิด
จุดเสียวข้างใน..ทำเอาวูบหมดแรงขัดขืนมันอีกจนได้ มันพลิกจับกูหันเผชิญหน้ามัน ทั้งที่ตัวกูแทรกอยู่กลางหว่างขา..ที่ล้อมอยู่ทั้งสองข้าง  ตาจ้องกูเยิ้มสุด ๆ อายโคตร ๆ ตาคม ๆ จ้องซะหวานเยิ้มกูเลยก้มหน้าหลุบ
ตาหลบ  คิดผิดถนัด..พอหลบตาลงต่ำ   ดันจะเอ๋เข้ากะโต๋น้อยอยู่เต็มมือกู นี่มันอนาคอนด้าชัด ๆ  กำเกือบ
ไม่รอบ  ไม่นับความยาวที่ตั้งตระหง่าน อวบอ้วนหัวบานแดงกล่ำ  ปริ่มน้ำเหนียวใสตรงปลาย กูกลืนน้ำลายเอื๊อก...เอามาเยอะเกินไปไหม.. ไม่ทันได้คิดนาน มันจับคางกูเงยขึ้นบดจูบเร่าร้อน..จนเผลอครางรอบ
ที่ร้อย  ก่อนจะค่อยดันตัวกูเอนหงายลงในอ่าง จับขากูยกเข้าพาดเอว..ตัวมันขยับแทรกหว่างขา ไม่ลืมชักนิ้วขยับเข้าออกในตัวกู  แถมเพิ่มจำนวนนิ้วมากขึ้น  จากนิ้วเดียว..เป็นสองนิ้ว..สามนิ้วขณะที่ปากบดจูบไปด้วย ก่อนจะถอนนิ้วออก กระซิบเสียงพร่าข้างหู
“อย่าเกร็งนะครับ รับพี่เข้าไปในตัวตะเกียง ให้เราเป็นของกันและกันนะครับคนดี”  พูดเสร็จมันค่อย ๆ
ดันโต๋น้อยของมันเข้ามา  
“อึก..โอย..ไม่” กูเจ็บจี๊ดดังกะถูกม้าแยกร่าง เจ็บโคตร ๆ ขยับก้นถอยหนี มันกลับเอามือจับสะโพกยึดไว้..กูทุบกำปั้นลงหน้าอกมัน เจ็บจุกจนทนไม่ไหว ก่อนตัดสินใจยกมือกะจี้ชีพจรตรงต้นคอมัน   เสียงมันกระซิบพร่าขึ้นข้างหูเสียก่อน  
“ฆ่าพี่ดีกว่า ถ้าจะหยุดพี่ตอนนี้ ไม่สงสารพี่เหรอครับคนดี พยายามค่อย ๆ ผ่อนอย่าเกร็ง..หายใจยาว ๆ ลึก ๆ
รับพี่เข้าไปในตัวของตะเกียง ให้เราได้รวมเป็นหนึ่งเดียวกันนะครับคนดี”  พรมจูบอ่อนโยนปลอบกูไปด้วย  
กูอุ่นวาบในใจ..เปลี่ยนใจกระชากคอมันลงมาจูบซะเอง  ไม่ไหวแล้ว..แพ้ลูกอ้อน กับคำพูดเพราะ ๆ น้ำเสียงอ่อนโยน..ทุ้มพร่าอ้อนสุด ๆ จำต้องหาวิธีคลายเจ็บ มือจิกลงแผ่นหลังมัน  ปากก็พยายามจูบสะเปะสะปะไปทั่วกูจูบไม่เป็น  ได้แต่แตะริมฝีปากมั่วไปหมด  เพื่อผ่อนความเจ็บในตอนนี้ มันรู้กูเจ็บแถมจูบไม่เป็น เลยเป็นฝ่ายบดปากฉกลิ้นเข้ามาคว้านจูบ..ดูดต้อนลิ้นกูจนเสียวขึ้นมา  ก่อนจะใช้มือช่วยขยับรูดรั้งน้องชายให้ตื่นขึ้นอีกครั้ง จากที่หดห้อยหัวเพราะเจ็บตะกี้ กูเริ่มกลับมาเสียวจนลืมความเจ็บด้านหลัง..ได้บ้างแล้ว  ไม่ทันไรไอ้พี่โต๋เสือกดันน้องมันเข้ามาทีเดียว  โดยไม่ให้ตั้งตัว...
“อึ๊บ..อ่า..ซี้ดซๆ..”  
“โอ้ย!..ฮือๆ..เจ็บอ่า..ไม่เอา..พอแล้ว..เจ็บๆ” กูหลุดร้องเจ็บสาดๆ...น้ำตากูไหลพราก ๆ ขากูสั่นไปหมด มันหยุดตัวแช่นิ่ง ๆ จูบซับน้ำตาให้กูทั่วหน้า ปากก็พูดปลอบกูไปด้วย
“ไม่เป็นไร..ไม่เป็นไรแล้วนะครับ...ไม่มีแล้วหมดแล้ว...หายใจยาว ๆ อย่าเกร็งไม่ขยับแล้วนะครับ”  
กูจุกแน่นรู้สึกถึงท่อนเนื้อร้อนผ่าวในตัวกู เหมือนมีชีวิตเต้นตุบ..ตุบ..หน้ามันเหยเก...กัดกล้ามกรอดๆ..เส้นเลือดบริเวณคอและขมับเต้นตุบๆๆ  เกร็งตัวแน่น..ก่อนจะค่อย ๆ รูดรั้งน้องชายกู  กระทั่งกูเริ่มกลับมาเสียวรู้สึกดีขึ้นเป็นลำดับ  แม้จะยังเจ็บอยู่ก็ตาม แต่ไม่มากเท่าเมื่อกี้แล้ว  ยอมรับเสียวอีกหล่ะ..มันค่อยขยับบดคลึงบั้นท้ายไปมาช้า ๆ  ก่อนจะค่อย ๆ ขยับโยกเบา ๆ ตอนนี้กูคลายเจ็บลงมาก กลับรู้สึกเสียวขึ้นมาแทน   
“พี่จะไม่ไหวแล้ว..ขยับล่ะนะ ไปพร้อมกันนะครับ”  พูดจบไม่รอกูอนุญาตสักนิด แล้วบอกกูทำไม  มันก็ขยับโยกบั้นเอวอัดกระแทกเข้าออกในตัวกู  พร้อมกับมือก็รูดรั้งให้กูไปด้วย  กูหมดแรงขาสั่นทิ้งตัวครางลั่น  เมื่อมันเร่งจังหวะกระแทกหนักหน่วง..สอดแทรกตัวเร็วขึ้นแรงขึ้น  เสียงแก้มก้นกระทบหน้าท้องมันสนั่น   เสียงเนื้อกระทบเนื้อเสียดสีกันดังลั่น
“ปั๊ป..ปั๊ป..พั่บ..พั่บๆ..อ่าซ...”  เราแข่งกันครางระงมไม่รู้เสียงใครเป็นเสียงใคร  ไม่ไหวแล้ว..ตัวกูเกร็งแอ่นหยัดกระตุก  ทะลักทะลายน้ำรักออกมาเต็มหน้าท้องมันเป็นรอบที่สอง  ช่องทางข้างหลังบีบรัดตัวอย่างแรง  ไอ้พี่โต๋..มันแหงนหน้าซู๊ดปากครางลั่น
“ซี๊ดซ...อ่าซ....อ่าๆ”  ตัวมันเกร็งกระตุกวูบ รู้สึกถึงของเหลวอุ่นร้อนพุ่งวาบ
ฉีดเข้าท้องกูเต็ม ๆ เหมือนโต๋น้อยขยายใหญ่ขึ้นอีก  ก่อนจะเต้นตุบ ๆ ในตัวกู  ไอ้พี่โต๋ทิ้งตัวซบลง
ซอกคอ  หายใจหอบแฮ่กๆ.....ก่อนจะค่อย ๆ เงยหน้าจูบคลอเคลียริมฝีปากกูอ้อยอิ่ง  แล้วค่อยถอนตัวดึงผละจากกูช้า ๆ  
“อ๊ะ...”  โล่งวูบ..เมื่อรู้สึกถึงโต๋น้อยที่ถูกดึงออกไป ไม่กล้ามองหน้าแม่ง อายโคตรๆ..หมดแล้วเวอร์จิ้น..ปลูกป่าถาวรสมบูรณ์แล้วสิกู เซ็กส์ครั้งแรกในอ่างห้องน้ำ..น่าภูมิใจพิลึกอ่า  พิเศษพิศดารสมเป็นไอ้ตะเกียงจริง ๆ ปล่อยให้มันทำไปด้าย....กระซิก..กระซิก..
เอาไงหล่ะทีนี้...ค่อย ๆ ขยับขาพยุงตัวลุกขึ้นยืน..เข่าอ่อนยวบ  เกือบล้มหัวคะมำฟาดพื้น..ดีที่มันรวบกอดกูไว้ได้ทัน ไม่งั้นคงได้เลือด..ฟกช้ำดำเขียวไม่มากก็น้อย รู้สึกถึงของเหลวไหลย้อยลงตามง่ามขา  ก้มลงดูหน้ากูร้อนวูบ น้ำขาวขุ่นปนแดงจาง ๆ ผสมคละเคล้าไหลย้อยออกมา  เหมือนมันจะรู้กูรู้สึกยังไง  รีบแทรกพูดขึ้นมาก่อน
“อยู่เฉย ๆ เดี๋ยวพี่อาบน้ำให้ไม่ต้องลุก”  กูไม่ตอบหล่ะ..ตอนนี้อยากทำอะไรตามใจมัน ให้มันจัดการอาบน้ำฟอกสบู่ สระผมให้ดีซะอีก..กูไม่มีแรง  มันเร่งมืออย่างเร็ว ขืนชักช้าตัวกูได้เปื่อยกันพอดี  แช่น้ำทำกิจกรรมเข้าจังหวะเกือบยี่สิบนาที ไม่เปื่อยก็ไม่รู้จะยังไงแล้ว

ตอนนี้จากตัวอมชมพู เริ่มจะซีดลงเรื่อย ๆ มันรีบล้างตัวให้

เร็วจี๋ ก่อนจะหยิบผ้าขนหนูมาห่อตัว  ไม่ลืมหยิบอีกผืนมาพันเอวมันเองกันอุจาด  อุ้มกูออกจากห้องน้ำวางลง

บนเตียง.....พร้อมกุลีกุจอ  หาผ้าอีกผืนมาเช็ดตัวให้ ก่อนจะหยิบไดร์เป่าผมจัดการให้ไอ้ตะเกียง กูเคลิ้มกระทั่งหลับไป....(เสื้อผ้ายังไม่ได้ใส่ซะงั้นเดี๋ยวโดนถูรอบสอง).............     

Klong

ขอบคุนครับ

thae33001

ขอบคุณครับผม

kamaji

ขอบคุนคราบ

dung

ขอบคุณครับผม

phzaa

ขอบคุนครับ

ton521

ขอบคุนครับ

Alongkorn173

ขอบคุนคร้าบบบ

tarsii

ขอบคุณมากนะ

cawee

ขอบคุนคราฟ

Ninemadx

ขอบคุณครับ

ShangHai

ขอบคุณครับ

minone

ขอบคุนคับ

OneBe2

ไปแล้ว ความเวอร์จิ้น

xspace

ขอบคุณครับ

kabuki

ฟิน
ขอบคุณครับ

pt200

ขอบคุณครับ

pt200

ขอบคุณครับ

Intra

โต๋ ท่าทาง ลีลาขนาดนี้ ไม่ใช่คนแรกแน่นอน

pol569567

ขอบคุนคับ