|
ถ้าหากว่าซ้ำต้องขออภัยนะครับและขอโทษเจ้าของเรื่องด้วยนะครับเพราะว่าคัดลอกมาอีกที
ความเดิมตอนที่แล้ว กูเชื่อมึงแล้ว สโลว์แกนของแก๊งค์มึง ‘มีสุขร่วมเสพ มีทุกข์ร่วมต้าน’ แต่กูไม่เอาด้วยกะพวกมึงนะโว้ย!....
สุขร่วมเสพบ้าบอเชี้ยไรเล่า ..กูแค่หลุมเดียวพวกแม่งจะรุมปลูกกู..ไม่ยุติธรรมนะโว้ยๆ.....อร๊ากๆ................แม่เจ้า!....ช่วยไอ้ตะเกียงด้วยๆ.... Part 37
ย้ายเข้าบ้าน ‘สิงห์ราช’.
อย่าเข้าใจผิด ไอ้ตะเกียงยังอยู่ดีมีสุข หาได้ถูกเพื่อนร่วมแก๊งค์รุมโทรมไม่ พวกมันแค่ช่วยกันรุมจับกู กดนอนลงบนโต๊ะ อ่านะ..อย่าคิดลึก จากนั้นไอ้พี่รันไอ้พี่กาน ไอ้พี่โทนี่ ช่วยกันยึดแขนขากูไว้ ไอ้พี่บอมย์จะจัดการถอดรองเท้าถุงเท้ากูออกทั้งสองข้าง แล้วเอาก้านไม้กวาดดอกหญ้า จักกะจี๋เท้ากูเข้าให้อย่างมันมือ...จะเหลือเร่อะ!....กูก็หัวเราะจนน้ำตาเล็ด ท้องคัดท้องแข็ง ดิ้นพลาดๆ..
เป็นที่หนุกหนานของพวกโรคจิตไปตามระเบียบ กว่ามันจะยุติมหกรรมแกล้งกู ทิ้งท้ายโดยการพากันรุมหอมกูคนละฟอดสองฟอด แก้มกูช้ำไปหมดแล้วม้าง ไอ้พี่โต๋บอกพวกแม่งว่า ยอมให้ครั้งนี้ครั้งเดียว จากนี้พวกมัน
ไม่มีสิทธิ์หอมกูอีก ไอ้พี่บอมย์กับไอ้พี่โทนี่ตาละห้อย กูรู้ว่าไม่ใช่เรื่องง่ายที่จะให้พวกมันทำใจเรื่องกู แต่อย่างน้อยก็รู้ว่า..ความเป็นเพื่อนของพวกมันไม่ได้สร้างกันมาวันสองวัน แสดงให้เห็นว่า..คำว่าเพื่อนคำเดียว
มีความหมายมากแค่ไหน ความผูกพันธ์ทำให้ยอมรับอย่างลูกผู้ชาย เรื่องของกูกะไอ้พี่โต๋ไม่ได้เป็นความลับในกลุ่มพวกเราอีกต่อไป แต่ไงแล้ว..ไอ้พี่โต๋ขอร้องพวกมันไม่ให้เปิดเผยออกไป ให้รู้ในกลุ่มพวกเราเท่านั้นก่อน และฝากพวกมันคอยกันคนอื่นไม่ให้เจ๊าะแจ่ะวุ่นวายกูด้วย ไม่น้อยเลยนั่น..คำขอเนี๊ยะ...แล้วกูหล่ะ!...ต้องขอด้วยป่าว ให้พวกแม่งกันคนอื่นที่มายุ่งกะไอ้หล่อเทพ ให้ด้วยเหมือนกัน.
แล้วพวกเราก็ชวนกันกลับ..เป็นดังคาด เปิดประตูออกมาพวกถ้ำมองหกล้มไถลกันระนาวคาประตู คิดว่าคงไม่ได้อะไรกันไปหรอก นอกจากข่าวมั่วที่จะแต่งขึ้น เพราะพวกมันใช่พูดดัง แถมแต่ละคำยังกำกวมเป็นปริศนา ถ้าไม่อยู่ในกลุ่มไม่เข้าใจหรอกหมายถึงอะไร กูเป็นต้นเหตุของเรื่องกว่าจะเข้าใจยังใช้เวลาคิด
ขนาดสมองอัจฉริยะนะนี่ จากนั้นไอ้พี่บอมย์ก็ทำหน้าที่ถือกระเป๋ามาส่งพวกกูที่รถเช่นเคย ลุงพีมารออยู่
ก่อนแล้ว ก่อนจะแยกย้ายกันกลับไม่ได้เข้าประชุมสีตามเคย ช่างแม่งเห่อะไว้ให้พวกมันแก้ตัวเอาเอง ใช่สีกูสีเดียวซะเมื่อไหร่ ก็พวกแยกกันคนละสี ไม่แปลกที่แต่ละสีจะขาดพวกสิงห์โตดำทั้งกลุ่มขึ้นนั่งในรถ ขับมาได้สักแป๊ปลุงพีก็พูดขึ้นมา
“นายท่าน..สั่งให้คุณโต๋ พาคุณตะเกียงไปเก็บข้าวของย้ายไปอยู่ที่บ้าน‘สิงห์ราช’ ทันทีที่เลิกเรียนครับ”
“ห่ะ!..ว่าไงนะครับลุงพี ทำไมตะเกียงต้องย้ายไปอยู่บ้านพี่โต๋ด้วยหล่ะ..คอนโดตะเกียงก็มีนี่”
กูถามกลับทันที นั่นสิ..ทำไมพ่อสิงห์ ต้องสั่งกูย้ายไปอยู่ที่บ้านด้วย
“อันนี้ไม่ทราบครับ ผมรับคำสั่งให้มาแจ้งให้คุณโต๋ กับคุณตะเกียงทราบเท่านั้น รายละเอียดผมไม่รู้”
“ไม่ต้องถามลุงเค้าหรอก คำสั่งพ่อย่อมต้องมีเหตุผล พี่คิดว่าตะเกียงทำตามที่พ่อสั่งเถอะ”
มาอีกคนแหล่ะ...ใช่สิย้ายไปอยู่กับมึง กูมิต้องโดน..อึ้ยๆ..ไม่เอาไม่คิดดีก่า
“ไม่เอา..ตะเกียงถามพ่อเกริกก่อน ทำไมต้องย้าย..คอนโดก็โอเคแล้วนี่ ไม่มีความจำเป็นสักหน่อย”
ว่าแล้วไม่รอช้ากูกดเบอร์โทรหาพ่อทันที รอสายสักครู่..พ่อก็กดรับ
“หวัดดีครับพ่อ...”
“หวัดดีลูกรัก...ว่าไงโทรมามีเรื่องล่ะสิ” นั่นพ่อกู ไม่เคย..คิดว่ากูโทรมาเพราะเรื่องอื่นมั้งเลยนิ
“พ่ออ่า...ตะเกียงคิดถึงโทรหาไม่ได้นิ ไมต้องมีเรื่องทุกครั้งด้วยเล่า” กูนอยด์ใส่แหล่ะ!..น้อยใจอ่ะ
“อืม..ไหนบอกว่าโตแล้วไง นี่อะไรทำงอนพ่อเป็นเด็ก ๆไปได้ พ่อแย่เล่นแค่เนี๊ยะ” แน่ะ!..มีว่ากูกลับซะงั้น แทนที่จะง้อลูกไม่มีหรอกพ่อกู แต่กูรู้พ่อรักและเป็นห่วงกูกว่าใครเพื่อน
“ตะเกียงแค่อยากถามว่า ทำไมพ่อสิงห์ต้องให้ตะเกียงย้ายไปอยู่ที่บ้านด้วยหล่ะ..ตะเกียงอยู่คอนโดเหมือนเดิมไม่ได้หรือไง” กูพูดเสียงอ้อน ๆไปด้วย ไอ้พี่โต๋..เผลอเอามือมาลูบหัวกูยังกะลูบหัวหมาซะงั้น คงฟังกูอ้อนพ่อเพลิน..พาลคิดจะปลอบกูดิ
“จำเป็นสิครับ..พ่อบอกไม่ได้มากตอนนี้ แต่เพื่อความปลอดภัยของลูก ทำตามที่พ่อสิงห์สั่ง อย่าดื้อ..ไว้รออะไรมันชัดเจนลูกจะเข้าใจ ถึงวันนั้นพ่อจะเล่าให้ลูกฟังไม่มีปิด แต่ตอนนี้ให้ลูกทำตามที่พ่อสิงห์บอก..และอย่าอยู่ห่างพี่โต๋เด็ดขาดน่ะ!”...มีตบท้ายด้วย ไม่ยกลูกให้เค้าไปซะหล่ะ นี่ถ้ารู้ว่าลูกตัวเองโดนเค้าพรากผู้เยาว์จะว่าไงบ้างเนี๊ยะพ่อ ฝากปลาย่างไว้กะสิงห์โต๋ซะงั้น ลูกพ่อโดนเค้าปู้ยี่ปู้ยำ..ถูกถูจนระบมลุกไม่ขึ้นรู้บ้างป่าวเนี๊ยะ!
“ทำไมเงียบไปหล่ะตะเกียง เข้าใจที่พ่อบอกไหม?” พ่อถามมา คงสงสัยที่อยู่ ๆ กูดันเงียบไปเฉย
“ครับ..เข้าใจ” กูรีบขานตอบก่อนมาอีกเป็นระลอก
“ดีแล้ว เย็นนี้ย้ายเลยนะลูก” รีบจริง ๆ เหมือนยัดเยียดลูกให้เค้าไงไม่รู้พ่อกู กะไม่เอาสินสอดสักแดงเลยนิ รู้สึกตัวเองไร้คุณค่าไงไม่รู้...ชิ...อย่างน้อยน่าจะเรียกร้องบ้างก็ยังดี....อร๊ายๆ..ง่ายไปป่าว?
“รู้แล้วครับ เย็นนี้ตะเกียงจะย้ายเลย แค่นี้นะครับพ่อ ตะเกียงรักพ่อครับ ฝากคิดถึงแม่กับทุกคนด้วย โชคดี
ครับพ่อ” สุดท้ายก็ตามนั้น...พ่ออวยพรกูกลับ ก่อนจะวางหูไป กูหันมองหน้าไอ้พี่โต๋ ซึ่งมันมองกูอยู่ก่อนแล้ว ก่อนจะค่อย ๆ ดึงตัวกูจับหัวไปพิงไหล่มัน ท่าทางที่มันทำอบอุ่นพิลึก ไม่ต้องพูดแค่แสดงออกทำไมกูรู้สึกดีจังว่ะ!.....อร๊ายๆ...เขิล..เดี๋ยวมุดจักกะแร้เลยนี่...จาสลบคากลิ่นเต่ามันป่าวว่ะ?....ล้อเล่นๆ......ขืนมีกลิ่น...เสียยี่ห้อคุณชายสิงห์โต๋หมด
Part พิเศษ
เพราะเราคู่กัน.
ผ่านมาสามปีกว่าแล้วสินะ...ดูเหมือนเหตุการณ์..เพิ่งผ่านมาไม่นานนี้เอง วันนี้..จะไปวัดทำบุญให้มัน วัดไทยในแคลิฟอร์เนีย แม้จะหาได้ไม่ยากแต่ใช่จะอยู่ใกล้กับที่พัก อากาศหนาวได้อีก วันนั้นคล้ายกับวันนี้ อากาศขมุกขมัวอึมครึมไม่ปลอดโปร่งเหมือนกันเลย ไม่เคยลืมความทรงจำดีดี..ที่สุดแสนประทับใจ ชาตินี้คิดว่าคงไม่มีเรื่องใดให้น่าประทับใจได้มากกว่านี้อีกแล้ว ไม่คิดว่าจะมีใครตายแทนเราได้....ครบรอบวันที่มันจากไปทีไร...
น้ำตาพาลไหลทุกที ไม่เคยลืม..เหตุการณ์วันนั้นยังอยู่ในความทรงจำตลอดเวลา วันที่ไอ้ตะเกียงเสียน้ำตาเป็น
ปี๊ป..สะอึกสะอื้นเป็นเด็ก ๆ บีบคั้นหัวใจตัวเองแทบระเบิดเป็นเสี่ยง ๆ พึ่งเข้าใจ..หัวใจร้องไห้เป็นอย่างไร..เจ็บปวดใจสุด ๆ เมื่อต้องสูญเสียมันไป อย่างไม่มีวันกลับ โดยไม่มีโอกาสได้พูด..สิ่งที่มันอยากได้ยินจาก
ไอ้ตะเกียง ถ้าย้อนเวลาได้..คำว่า...รัก....จะพูดให้ได้ยินโดยไม่มานั่งเสียใจเหมือนในตอนนี้อย่างเด็ดขาด
Part 38
Ver. Bombey.
ถ้าพอจำกันได้ ผมแอบกลัวลึก ๆ สำหรับคู่แข่งสนามรัก..อย่าเป็นโตโต๋ สิงห์ราช..เลยจะดีที่สุด ตัดสิทธิ์โตโต๋แล้ว..ผมว่าผมมาวินแน่นอน ไม่ได้เข้าข้างตัวเอง ทุกคนยังแอบเชียร์ผมอยู่เลย เพื่อนผมคนนี้ เป็นสิงห์หนุ่มที่ไม่ได้มีแต่ชื่อ ผมคบกันมานาน ทำให้รู้ว่าภายใต้หน้านิ่ง ๆ ที่ดูเหมือนหยิ่งตลอดเวลานั้น มีพลังทางเพศที่ดึงดูดทุกเพศ ทุกวัย..ให้สยบแทบเท้ามานักต่อนักแล้ว ใครก็ตามที่ไอ้โต๋ต้องการไม่เคยรอดสักราย มันติดอันดับหนึ่งหนุ่มฮ็อทสุดของโรงเรียน ใช่มาจากผลโหวตภายในโรงเรียนเท่านั้น เสน่ห์มันทั้งในและต่างประเทศ
นึกถึงครั้งที่ไปแข่งเทควันโด้นักเรียนโอลิมปิค ไอ้โต๋คว้าเหรียญทองกลับมาได้ตามคาดหมาย ไม่เกินสามวัน..
สาว ๆ ออชชี่บินตามมาถึงหน้าโรงเรียนไม่ต่ำกว่าห้าคน..นี่แค่น้ำจิ้ม ยังไม่นับวีรกรรมผู้หญิงตบกันเพราะมันอีก..นับร้อยครั้ง จนระยะหลังมันไม่เข้าไปห้ามอีกเลย ดูหยั่งเมื่อวานสาวสวยนักเรียนใหม่ ดีกรีนอกมั่นใจ
เกินร้อย..ไม่นับเซ็กซี่ยั่วยวนตะหาก ผมเองยังยอมรับว่า..ริต้า เป็นผู้หญิงที่มีเสน่ห์ ไม่ทันข้ามวันตามไอ้โต๋
ยังกะเหาฉลาม จนปะทะกับอังและพวกเพื่อน..ซึ่งเป็นเจ้าถิ่น ไอ้เพื่อนผมเดินหนีไปเฉย..ก่อนกลับเข้ามาใหม่..เพราะเหตุผลบางอย่าง การกลับมาของมันนี่แหล่ะ ทำให้สิ่งที่ผมกลัวฉายชัดออกมา เมื่อมันโอบตะเกียงพาไปกินข้าวต่อหน้าต่อตานักเรียนเป็นร้อย แม้ก่อนหน้านี้..ผมพอจะดูออกว่าเพื่อนผมไม่ธรรมดา แต่ผมพยายามคิดว่า...เป็นเพราะครอบครัวมันสนิทกัน มันสวมบททำหน้าที่พี่ชายที่ดีให้กับตะเกียงน้อย ถึงตอนนี้คงต้องยอมรับความจริงซะที แม้ใจจะเจ็บปวดก็ตาม ทำไงได้คนมันรักไปแล้ว..ครับฟังไม่ผิดหรอก ผมกล้าใช้คำนี้ได้เต็มปาก
ว่าผมรักตะเกียง..ไม่ใช่ชอบ ผมไม่เคยรู้สึกหวงแหนอยากปกป้อง อยากเห็นหน้า อยากอยู่ใกล้ เป็นไปได้ผมอยากดูแลเสียเอง สุดท้าย..โต๋ สิงห์ราช ได้รับหน้าที่นี้ไปอย่างสมบูรณ์ ย้ำว่าอย่างสมบูรณ์ สังเกตุเอาจากท่าเดินที่ไม่ค่อยปกติของตะเกียง ผมพอดูออก..ไม่สังเกตดีดีจะไม่รู้หรอกครับ บังเอิญทุกอย่างที่เป็นตะเกียง..
มันอยู่ในความสนใจของผมตั้งแต่วินาทีที่รู้ใจตัวเอง ที่บอกไม่สบายไปตามนัดไม่ได้ ผมพอปะติดปะต่อได้แล้วว่าเพราะอะไร ยิ่งโทรศัพท์ของไอ้โต๋ปิดเครื่องด้วยแล้ว ยิ่งตอกย้ำสิ่งที่ผมคิดเข้าไปอีก ร้อยวันพันปีเพื่อนผมแทบไม่เคยปิดโทรศัพท์ มันแสตนบายแบ็ตไว้ตลอด รู้ ๆ กันอยู่ตระกูลมันครึ่งหนึ่งเป็นมาเฟีย ทำให้ระบบการติดต่อสื่อสารต้องออนไลท์ตลอด 24 ชั่วโมง เพื่อไม่ให้ทางบ้านเป็นห่วง ไม่ว่าจะอยู่นิวาสถานไหน
สายที่ไม่พึ่งประสงค์..ก็แค่ปิดเสียงไม่ให้รบกวนและไม่รับสายก็พอ มันทำประจำ..แต่ปิดเครื่องเป็นเพียงไม่กี่ครั้งที่มันทำ กอปรกับสายตาที่มันมองตะเกียงด้วยแล้ว แม้ก่อนหน้านี่มีบ้างที่มันหลุดให้พอพิรุธ..แต่ไม่เหมือนตอนนี้ ภายใต้ใบหน้านิ่ง ๆ ของมัน นัยตาที่มันใช้มองตะเกียง ผมไม่เคยเห็นมันใช้มองผู้หญิงคนไหน
มาก่อน เพราะแบบนี้ผมถึงขอความมั่นใจจากมัน ถึงไม่พูดกันตรง ๆ ผมก็เชื่อแล้วว่าคนนี้เพื่อนผม
เลือกแล้ว และคงไม่ยอมปล่อยให้ใครลูบคมสิงห์ ได้ง่าย ๆ ผมจึงต้องทำใจและยอมรับให้ได้ เหมือนที่ไอ้รันแนะนำ..ตะเกียงน้อยดวงนี้ จะเป็นรักแรกของผม และจะอยู่ในใจของผมตลอดไป ขอแค่ได้รักถึงแม้ไม่ได้ครอบครอง ผมก็มีความสุขได้ พยายามปลอบใจตัวเอง..และยิ้มรับกับความสุขของทั้งคู่ ผมพอดูออก คนอย่างตะเกียง..ถ้าลองไม่มีใจให้ใครแล้ว..คงไม่มีทางยอมถึงขั้นนั้นแน่ ๆ นอกจากน้องเลือกไอ้โต๋แล้วจริง ๆ ดีครับ..อย่างน้อยผมสบายใจเพราะคนที่น้องเลือกคือ โตโต๋ สิงห์ราช ที่ไม่ได้มีแค่ชื่อ เพื่อนผมคนนี้สิงห์ซ่อนเล็บ
มีอะไรดีดีในตัวมันอีกเยอะ ที่หลายคนไม่รู้นอกจากพวกผม..คนอย่างบอมย์เบย์ ไม่เคยก้มหัวให้ใคร มันเป็นคนแรกที่ผมยอมให้ ทั้งในฐานะหัวหน้าแก๊งค์แบบไม่มีข้อสงสัยติดค้างในใจทั้งสิ้น หวังว่าสัญญากผู้ชาย ระหว่างพวกผมกับมัน ที่ต้องพูดว่าพวกผม..เพราะงานนี้ไม่ได้มีผมคนเดียว ที่เผลอตัวเผลอใจไปกับความรู้สึกที่มี
ให้น้อง หวังว่าโตโต๋จะไม่ทำให้น้องเสียใจ จะทำหน้าที่ได้ดี..เหมือนที่มันทำทุกอย่างได้ดีมาตลอด แม้จะเสน่ห์แรง..แต่ผมรู้เพื่อนผมไม่ใช่คนเจ้าชู้ ผมเองตะหากที่เจ้าชู้ฟันไม่เหลือ..แต่ก็เลือกนะ วันนี้เจ้าป่าน้ำแข็ง..เปลี่ยนไปแล้ว เพราะตะเกียงดวงพิเศษ ที่เดินเข้ามาให้พวกเราได้ชุ่มชื่นหัวใจ ตะเกียงดวงน้อย..ที่ทำให้ใครต่อใครลุ่มหลง..ในแสงไฟโรแมนติกและมีเสน่ห์ ลุ่มหลงกับอารมย์วูบไหวบริสุทธิ์ไร้เดียงสา เรียกรอยยิ้มทุกครั้งยามนึกถึง ตะเกียงที่ทำใครต่อใครหัวเราะอย่างมีความสุขในความโก๊ะที่แสดงออก รู้ทั้งรู้ว่า..ยังไง..ไฟตะเกียงก็คือไฟ แม้สิ่งที่เห็นภายนอก..จะสวนทางกับไฟดวงน้อยที่ร้อนแรง..พร้อมเผาไหม้ทุกสิ่งอย่างเป็นจุลแต่หลายคนก็พร้อมยอมเป็นแมงเม่า..บินเข้ากองไฟ................
| 
ค้นหาสมาชิก
โพสต์ 2013-5-12 15:16:36
ดันกระทู้
ปักหมุดกระทู้
ล๊อคกระทู้
การ์ดสีสัน
โพสต์ 2013-5-17 01:04:07
โพสต์ 2013-7-2 19:24:27
โพสต์ 2013-9-1 06:22:36
โพสต์ 2015-3-2 13:12:20
โพสต์ 2015-4-12 09:00:11
โพสต์ 2015-12-5 21:24:07