ตะเกียงพิเศษ ??? 49-50

tanya

ถ้าหากว่าซ้ำต้องขออภัยนะครับและขอโทษเจ้าของเรื่องด้วยนะครับเพราะว่าคัดลอกมาอีกที
ความเดิมตอนที่แล้ว

“อ๊า...ซี้ด...โอ้ว!.” ทุกหยาดหยดน้ำรัก..พุ่งวาบเข้าไปในตัวน้อง...ช่างเป็นความรู้สึกวิเศษจริงๆ...แล้วจึงปล่อยตัวทาบร่างข้างใต้ ไม่ลืมเบี่ยงน้ำหนักเอียงลงข้าง ๆพร้อมพรมจูบไปทั่วแผ่นหลังเนียน..สูดดมกลิ่นหอมสดชื่นตรงซอกคอ ก่อนจะหลับตาพักเหนื่อย...โดยงูยักษ์ยังคาอยู่ไม่ถอนออก..กะพักสักห้านาทีค่อยเบิ้ลต่ออีกรอบ..
งูยักษ์ยังไม่ยอมลงง่าย ๆ ผงกหัวหงึก ๆ เต้นตุ๊บ ๆ อยู่ในตัวน้อง...ไม่ติดกลัวน้องไข้ขึ้น..จะต่อเลยโดยไม่ต้องพัก..แต่ขืนทำแบบนั้นคราวหลังจะขอลำบาก...ยิ่งไม่ง่ายอยู่ด้วย..ให้น้องพักหายใจสักแป๊ปเดี๋ยวจะสลบกันไป
ซะก่อน........ค่อยต่อดีกว่า..............
Part  49
..งานเข้า..ระบมจนได้..
เช้านี้ทุกอย่างปกติ ที่ไม่ปกติคงเป็นกูนี่ล่ะมั้ง  สะโพกแทบครากปวดหนึบ ระบมชัวร์..หมดแรงหลับไปตอนไหนไม่รู้ตัวเลย จำได้ว่า..หลังจากไอ้พี่นรก..มันเสร็จสมอารมย์หมายยกแรกแล้ว   ไม่ถึงสิบนาที..มันเริ่มบรรเลงของมันต่ออีกรอบ กูอุตส่าห์ห้ามแล้วบอกไม่ไหวอ่า..พอแค่นี้เห่อะ..กลับว่ากูเอาเปรียบ..เสร็จไปสองปล่อยมันค้างได้ไง ไหนบอกระบบเสมอภาคเท่าเทียมกัน  ยกเอาคำพูดกูมาย้อนอ่ะ...ถ้าพอจำได้ตอนคุยเรื่องพี่อังกับมันไง สุดท้ายเลยโดนอีกรอบจนได้   นั่นแหล่ะ...ถึงมีสภาพอย่างที่เห็น ไอ้คนข้าง ๆยังนอนกอด..รัดกูแน่นทั้งแขน
ทั้งขา..กะไม่ให้กูขยับเลยสิท่า..หรือว่าวิญญาณงูที่โดนฆ่าเข้าสิงมันว่ะ...ชอบเลื้อยชอบรัดกูซะจริง หนักเข้ามุดรูกูซะนี่..ไอ้งูหื่น....มันคงแค้นฝังหุ่น กลับมาสิงไอ้พี่โต๋เข้าให้ ถือโอกาสแก้แค้น..เอาคืนไปด้วยที่เดียวเลย
สองคน...แต่ไม่ยุติธรรมเลย..คนฆ่ามันคือไอ้พี่โต๋ มันควรสิงห์กูให้มุดรูไอ้พี่โต๋ดิ..ไงกลับกลายสิงไอ้พี่โต๋..
คนรับศึกหนักกูนี่หว่า..เอร้ย.....ก็ระบมตลอดดิ...อิแบบนี้.......กรรมเห่อะ!......
กูตัดสินใจปลุกมันจะได้เตรียมตัวไปเรียน สุดท้ายต้องฝืนสังขารไปเรียนจนได้ ดีหน่อยเดินไม่น่าเกลียด..ไข้ก็
ไม่มี..โชคดีมากแล้ว อย่าหวังกูจะซ้อมกีฬากับพวกแม่งได้ แค่ลากสังขารไปเรียนไหว..ก็ดีแค่ไหนแล้ว มันก็น่ะ..กุลีกุจอเปิดประตูรถให้กูนั่ง แถมจะเข้ามาพยุงอีก เลยถูกสายตาล้อ ๆลุงพีแกเข้าให้ หน้าร้อนซะไม่มีกู
เหมือนแกจะรู้มันยังไง ๆอยู่ ยิ่งไอ้พี่โต๋เทคแคร์กูจนออกนอกหน้าด้วยแล้ว..ยิ่งไปกันใหญ่  กูเลยส่งสายตาดุปรามมันไปนั่นแหล่ะ...ถึงแกล้งทำหน้าเลิ่กลัก..ก่อนจะเก็กนิ่ง..หยุดพฤติกรรมบ้าบอลงได้ ขืนไปทำแบบนี้ที่โรงเรียน..มีหวังไม่ต้องทำอะไรแล้วกู ..คงถูกป้อนคำถามจนไม่ไหวจะตอบพวกแม่งล่ะ ยิ่งพวกปากมอม
ด้วยแล้ว..คงล้อกูไม่เลิก   ไม่ต้องสืบว่าโดนไรมา ยังไม่พร้อมจะหน้านิ่ง..แกล้งมึนอย่างไอ้พี่บ้ามันหรอก...กูเก็บอาการไม่เก่งด้วย..ครั้นจะไม่มาเรียน คงไม่ต่างเท่าไหร่..ดีกว่าต้องคอยตอบคำถามพวกแม่งเอาทีหลัง   
โกหกไม่ค่อยเก่งตะหาก........
พอถึงโรงเรียน..ไอ้พี่บอมย์ยืนรอรับกระเป๋า วันนี้มีพี่รสายืนเป็นเพื่อนมันด้วยดิ เอ่อนะ..ตกลงจริงจังแล้วไงคนนี้..ก็ดี..จะได้ลืม ๆเรื่องกูไปซะ อย่างน้อยมีคนคอยดูแลมัน..พี่รสาไม่ได้เลวร้ายไรนิ  ที่ผ่านมา..พวกมากลากไปมากกว่า ว่าแต่..หลังจากคืนที่ไอ้พี่โต๋มันคุยกับพี่อัง..ก็ไม่เห็นกลุ่มพี่เค้ามาป้วนเปี้ยนวุ่นวายอีกเลย หรือพี่แกจะทำตามข้อตกลงที่คุยกับมันง่า..ไงก็ช่างเรื่องของพวกเค้า    ไม่เกี่ยวกับกูสักกะหน่อย
“มารอถือกระเป๋า..ส่งมาสิ” ไอ้พี่บอมย์บอกยิ้มให้กูด้วย ก่อนยื่นมือเอากระเป๋า..กูก็ส่งให้มัน   หันไปยิ้มบาง ๆให้พี่รสาแกด้วยอีกคน  แกก็ส่งยิ้มกลับมาให้..จากนั้นเราสี่คนก็เดินไปด้วยกันมาถึงห้อง...วางกระเป๋าไม่ทันเสร็จ ริต้าก็ตรงเข้ามาหาไอ้พี่โต๋ ก่อนจะเอ่ยปากว่า
“โต๋ค่ะ...รบกวนติวให้ริต้าหน่อยได้ไหมค่ะ...ริต้าต้องทำงานส่งนะค่ะ..รบกวนช่วงเช้าก่อนเข้าแถว  นี่เหลือกว่า 50 นาที ไงวันนี้ริต้าเลี้ยงมื้อกลางวันเป็นการขอบคุณโอเคนะค่ะ”  พูดเองเออเองเสร็จ  มัดมือชกซะงั้น ไอ้หล่อทำหน้านิ่ง ๆคิดไรสักครู่  ก่อนจะมองหน้ากูประมาณขอความเห็น แล้วแต่มึงจัดการเอาเองกูส่งสายตาตอบ
มันไป
“อืม..ริต้ารอแป๊ปนะ.”  พูดจบไม่รอฟังคำตอบ เดินไปหาไอ้พี่รันที่มองอยู่ก่อนแล้ว คุยอะไรกันสักพัก  พากันเดินกลับมาที่ริต้ายืนรออยู่
“คืองี้..รันจะติวให้ริต้าแทนผม...เชื่อฝีมือมันได้..ไอ้รันมันรองท๊อปของชั้น คะแนนไม่ต่างจากผมหรอก..ไงให้รันติวให้แทนน่ะ..เผอิญผมติดธุระนะ คงไม่สะดวกติวให้...รันกูฝากด้วยน่ะ”  พูดเสร็จมันไม่รอริต้าตอบรับปฏิเสธ..หันไปบอกไอ้พี่รันเสร็จ ยักหน้าเรียกกูเดินตามมันออกไปเฉยซะงั้น กูเหลือบเห็นริต้าเม้มปากแน่นมองตามมันไป ไอ้พี่รันหน้านิ่งอมยิ้มใส่กู...ไอ้บร้า..อย่ามาเยอะนะเว้ย!..วุ้ย!..เบื่อสายตาไอ้พี่รันแม่งว่ะ!...ทำรู้
กูเรื่อยอ่ะ..เขิลสาด..ไอ้บร้า..........ระหว่างเดินด้วยกัน..กูอดถามไม่ได้ถามแม่งซะเลย ขี้เกียจเก็บข้อสงสัยไว้
“ทำไมถึงไม่ติวให้เค้าอ่ะ...เห็นพยายามขอตั้งสองครั้งแล้วนิ”
“แล้วไง...อยากให้พี่ติวให้เค้าเหรอ”
“แล้วแต่ดิ..ถามตะเกียงไม..ไม่ใช่คนติวสักกะหน่อย”
“ไม่ได้ถามในฐานะคนติว..ถามในฐานะเจ้าของหัวใจ”
“ ( ^ = ^ )!.” ไม่ไหว..เจอลูกหยอดมันเข้าให้ เลือดพุ่งขึ้นหน้า..คงแดงเถือกไปทั้งหัวหูกูเข้าให้แล้ว   
“หึ..หึ..เขินดิ...ชอบไหม?” ล้อกูอีก
“ไรเล่า?..”  เหวี่ยงใส่เลยนิไอ้บ้า
“ถามว่าชอบไหม..ที่พูดนะ...จากใจล้วน ๆ ”  เอ่อเห่อ!..มึงจะเยอะไปถึงไหน   
“ประสาท...พูดไรไม่รู้โว้ย!.” กูเฉมองไปทางอื่น คงตอบมึงได้หรอกไอ้บ้า..หวาย..หวาย..กูแม่งชอบอ่ะ..ใจแม่งเต้นระบำไปหน่ายย...อร๊ายๆ...
“อืม..แค่นี้พอรู้แล้วล่ะ..ขอบใจนะ”  งงแม่ง!..ขอบใจกูเรื่องไร
“ขอบใจเรื่องไร..ไม่ได้ทำไรให้สักหน่อย”
“ก็นะ..ขอบใจที่คบกับพี่..ขอบใจที่อยู่ข้างกัน..และขอบใจเรื่องเมื่อคืนด้วย..”  
“ ( 0___ 0 ) ?.”  คิดว่าไงกัน รู้สึกหน้ากูมันจะระเบิดล่ะ...ขืนยังฟังมันพูดแบบนี้ไม่เลิก  หน้ากูพองจนจะดึง
กูลอยแล้วแหล่ะ....อร๊ายๆ...ไม่เอาอย่าพูดดิ..เดี๋ยวแต๋วแตก...อึ้ยๆ....เรื่องเมื่อคืน...เรื่องเมื่อคืน..อายง่ะ!
ชีวิตกูกะไอ้พี่โต๋และเพื่อน ๆช่วงนี้ราบรื่นดี ออกจะสงบจนผิดปกติซะด้วยซ้ำ คงเหมือนโบราณว่า   คลื่นลมสงบก่อนพายุจะมา..ถึงไงพวกกูมิได้ชะล้าใจ..กลับระวังตัวมากขึ้นอีก พ่อสิงห์ส่งบอดี้การ์ดคอยดูแลอยู่ห่าง ๆ พอรู้แหล่ะว่าใครบ้างถึงไม่ปรากฎตัวให้เห็นก็ตามเถ่อะ   
ส่วนริต้าหลังจากวันที่ขอไอ้พี่โต๋ติวให้..แต่ไอ้หล่อเทพดันจับพี่รันยัดแทนก็ไม่ค่อยจะวุ่นวายกับมันอีก  ช่วงนี้ลีดซ้อมนักด้วยล่ะ..คงเป็นสาเหตุให้คุณเธอไม่ว่างเหมือนกัน เพราะพวกกูก็เร่งซ้อมกีฬา จนแต่ละคนยุ่งกัน
ไปหมด กูไอ้พี่โต๋..ไอ้พี่บอมย์ซ้อมทั้งตระกร้อ..ทั้งบาส เพื่อให้เล่นเข้าขา  อย่างน้อยก็หวังอะน่ะ..ไม่น่าจะพลาดเหรียญ ส่วนพวกมันนอกจากกีฬาสองชนิดนี้แล้ว  ไอ้พี่โต๋ยังต้องซ้อมว่ายน้ำอีก..ลำบากกูต้องไปนั่งเฝ้ากระเป๋าเวลามันซ้อม ลงสระที่ไรแฟนคลับแม่งกรี๊ดด..สนั่นประกบติดขอบสระซะแน่นขนัด ก็น่ะ..คู่แข่งของมันก็
ไอ้พี่พรตลงให้สีน้ำเงิน..ไอ้พี่หน่องแก๊งค์ไอ้พี่พรตหลุดเดียวไปอยู่สีเขียว..ก็ลงให้สีเขียว ว่ากันว่าไอ้พี่หน่อง
ฝีมือไม่ใช่ขี้ ๆเป็นนักกีฬาว่ายน้ำของโรงเรียนตัวเต็งด้วย ดังนั้นประเภทว่ายผีเสื้อ 800  เมตร  เท่ากับมันแข่งกันเองสามคน..ไอ้พี่โต๋สีแดง ไอ้พี่พรตสีน้ำเงิน ไอ้พี่หน่องสีเขียว สีอื่นคงตัวประกอบให้รู้ว่าส่งนักกีฬาลงแข่งตามกติกาก็พอ ดีกรีทั้งสามหนุ่มเรียกเรทติ้งให้สระแตกได้ตลอดที่พวกแม่งลงซ้อมหล่ะ ไม่แตกก็บ้า..รวมหนุ่มฮ็อทอันดับหนึ่งอันดับสอง และอันดับแปดที่นี้ด้วย  ดีหน่อยที่มันเลือกซ้อมไม่ตรงเวลากัน ไม่งั้นมีหวังโกลาหลกันแน่ ๆแฟนคลับแต่ละคนน้อยซะที่ไหน  ยิ่งไอ้คนข้าง ๆกูยิ่งแล้วใหญ่..เก้ง..กวาง..บ่าง..ชะนี..แม่งกรี๊ดกัน
กระจาย เมื่อเห็นมันโชว์หุ่นสวมกางเกงว่ายน้ำตัวเดียว  ขนาดมันใส่กางเกงรัดรูปขายาวไม่ใช่บิกินี่อ่านะ แต่ก็นั่นแหล่ะ..มันก็ยังเห็นเป็นรูปเป็นร่างอยู่ดี กล้ามขาสวยสะโพกแน่นเปรี๊ยะ..รับเอวสอบส่งให้ไหล่กว้างเป็นรูปตัววี แต่ที่ยั่วน้ำลายสอ..ก็ข้าวหลามหนองมนมันอ่ะดิ...บังอยู่ซะที่ไหน นูนเด่นเป็นสง่าซะขนาดนั้น  กล้ามท้องเป็นลอนสวยซิคแพ็คเรียงตัวเป็นแนว ขนอ่อนรอบสะดือลู่เป็นแพรแพล่มหายขอบกางเกงว่ายน้ำเข้าให้
โอ้ย!..ไม่ต้องจินแล้ว..พวกแม่งกดชัดเตอร์กันกระจาย ไม่ทันเที่ยงคืนรูปมันว่อนไปทั่วเน็ต ยิ่งเวปของโรงเรียนแล้ว..รูปมันขึ้นหร่าเต็มหน้าเวป..แทบไม่แบ่งพื้นที่ให้ใคร คงไม่มีใครลบสถิติหล่อเทพของมันลงได้หรอก
ตรงข้ามเรทติ้งพุ่งกระฉูด..ครองตำแหน่งหนุ่มฮ๊อทอันดับหนึ่งของมันต่อไป
สรุปแต่ละคนยุ่งกันตัวเป็นเกลียว พวกสิงห์โตดำคนอื่น ๆก็ไม่ต่างกัน ช่วงนี้เราจึงไม่ค่อยมีเวลารวมกันเหมือนเดิม..เจอกันเฉพาะตอนเรียน ทานข้าวเที่ยงแบบรีบกันสุด ๆ ไม่มีเวลาจะมาเอ่อระเหยเหมือนเคย..
เพราะต่างคนต่างต้องซ้อมอีก ยิ่งเวลาเหลือน้อยยิ่งต้องเตรียมพร้อมให้มาก ไอ้พี่โทนี่กะไอ้พี่กาน ยังดูแลเรื่องอาหารกูตามสัญญาทาส บ้างครั้งไม่มีเวลาซื้อให้ ก็ฝากเงินไอ้พี่โต๋ให้จัดการแทน ไอ้พี่บอมย์เหมือนเดิมถือกระเป๋ากูไม่ขาดตกบกพร่อง ดีหน่อยที่มันอยู่สีเดียวกันกะกู..จึงมักเห็นเราสามคนตัวติดกันตลอด เอ่อไม่สิ..
มีพี่รสามานั่งรอบ้าง ก็นะ...คู่นี้ออกจะไปไหนมาไหนด้วยกันบ่อยแหล่ะ...เพื่อนแอบแซวว่าตกลงคบกันแล้ว
ใช่ไหม มันคงยังปฏิเสธน่ามึนว่าไม่ใช่แฟน..เพื่อนกันเฉย ๆ เอากะมันสิ..ไม่ใช่แฟนก็ไม่ใช่แฟน ที่มึงทำกันนะ..มันเกินแฟนเค้าทำไปหล่ะ..แต่เมื่อเจ้าตัวไม่ยอมรับ ก็ไม่มีใครคาดคั้นเอากะมันหรอก มันว่าไงก็ว่างั้น   
ไอ้พี่รันยังทำงานส่งอาจารย์ให้กูอย่างเคย..ทุกคนไม่ลืมทำหน้าที่ทาส เชื่อแล้วว่าพวกมันคำไหนคำนั้น  รักษาคำพูดกันทุกคน ข้อดีของพวกมันน่านับถือ และเอาเป็นแบบอย่าง............
ช่วงนี่คนที่บ้าน..ไม่ค่อยได้พูดคุยอะไรกับพวกกูสักเท่าไหร่..คงรู้กูสองคนยุ่งวุ่นวาย เพราะอาทิตย์หน้า
ก็แข่งกีฬาสีแล้วทั้งอาทิตย์..นอกจากซ้อมแล้ว..ยังต้องเตรียมตัวเรื่องอะไรจุกจิกมากมาย  ก็ไอ้พี่โต๋ดันเป็น
หัวเรือใหญ่..ช่วยไอ้พี่บอยประธานสีเกือบทุกเรื่อง กูพลอยฟ้าพลอยฝนยุ่งกะแม่งไปด้วย..มันให้กูห่างมันซะที่ไหน..ตัวติดยังกะปลาท่องโก๋ ทำตามคำสั่งพ่อไม่ขาดตกบกพร่อง  ดีหน่อยที่มันไม่ขอกูเรื่องนั้นอีก หลังจากครั้งสุดท้ายผ่านมาร่วมสองอาทิตย์แล้ว กูขอร้องมันว่า..ช่วงนี้หยุดไว้ก่อนเห่อะ!  ไม่งั้นกูคงซ้อมกีฬาแหกแข้งแหกขาวิ่งกะมึงไม่ไหวหรอก มันก็ฟังกูนะ  ไม่ได้นึกเอาแต่ใจซะทีเดียว ขืนมีดิ..ไอ้ตะเกียงจะโบกให้..  มีบ้างกอดจูบปกติของมันเวลาอยู่ด้วยกันในห้องสองต่อสอง..แต่ไม่ไรมากกว่านั้น อีกอย่างเพลียกันด้วยล่ะ..ไหนจะเรียนไหนจะซ้อมกีฬา  ที่สำคัญเสร็จจากงานกีฬา โรงเรียนกูหยุดอ่านหนังสือสอบเลยหนึ่งอาทิตย์..เปิดมาสอบกลางภาค
ต่อเลย..มันจึงแบ่งเวลาอ่านหนังสือของมันบ้าง..มีถามกูเหมือนกันว่าไมกูไม่อ่านหนังสือ..เช่อะ..กูอยากบอกมันว่าแค่เรียนในห้องก็พอแล้ว..ไม่เห็นต้องอ่าน มันน่าเข้าใจนะ..คงรู้อยู่ว่ากูดับไหน  มีแซวกูอีก..เทอมนี้ตำแหน่งท๊อปชั้นปีมันคงแห้ว โดนกูซิวไปแน่ ๆกูไม่ได้พูดโต้ไรมัน   แถมช่วยติว..อธิบายเรื่องที่มันไม่เข้าใจให้อีก
มันมองกูอึ้งทึ่งไปเหมือนกัน ชมกูว่าอธิบายเข้าใจดีกว่าอาจารย์ที่เข้าสอนเสียอีก ก็นะอยากจะบอกมันเหมือนกัน..กูทะลุขั้นเทพแล้ววิชาของม.ปลายนะ  ไม่งั้นจะกล้าสอบพาสไปเรียนป.ตรีเหร่อะ..  แต่ก็ได้แต่ยักหน้า..ไม่ได้พูดไรกะมันหรอกกลายเป็นเรื่องปกติทุกคืน ที่มันจะดึงกูไปนอนกอดซุกอยู่กับอกมันจนมิดแหล่ะ...ยอมรับว่าแรก ๆ ไม่ชิน..จากไม่ชินก็กลายเป็นชิน..เริ่มจากชินเป็นคุ้นเคย และติดการนอนกอดของมันในที่สุด  
ไม่รู้ใครติดใครที่นี้..มั่วไปหมด ที่พี่เต้เคยบอกว่ามันติดหมอนข้าง..กูไม่เชื่อหรอกตอนแรก  คิดว่าพี่แกคงกะแซวเล่นซะมากกว่า เพราะในห้องมัน..แม่งไม่มีหมอนข้างสักกะใบ วันนี้เข้าใจแล้วว่า...คงติดหมอนข้างจริง ๆแหล่ะ..แต่ไม่น่าใช้ม้าง..ติดตะเกียงมากกว่า เพราะมันกอดกูนิ..ใช่หมอนข้างซะทีไหนกานๆ........
Part  50
โค้งสุดท้ายกีฬาสี.
หลังจากซ้อมกันอย่างเอาเป็นเอาตายมาสองอาทิตย์กว่า สาละวนเรื่องจัดอัศจรรย์ จัดกิจกรรมซ้อมขบวนพาเหรด ซ้อมแม่งสารพัดสารพัน จนไม่มีเวลากระดิกกระเดี้ยตัวไปไหนกันเลย แทบจะกินนอนอยู่โรงเรียนละม้าง..
ช่วงอาทิตย์สุดท้ายเนี๊ยะ!..ไม่ยักรู้ว่าหนักเอาการ แต่ก็สนุกสุดเหวี่ยง เพราะพวกเราสนิทกันมากขึ้น  ไม่ว่าจะเป็นรุ่นพี่ม.5  หรือม.4 แต่กูอายุน้อยสุด พวกก็พยายามแทนตัวว่าพี่กะกูกันหมด ทำให้ไอ้ตะเกียงต้องสุภาพเรียกพี่กันเป็นแถว พาลให้พวกม.3 ม.2 ที่รู้อายุกูเรียกเพื่อนซะสนิทปาก ช่างแม่งเห่อะ!..ใช่สาระที่ต้องใส่ใจ ใครพอใจจะเรียกไง..เอาตามแต่พวกท่านสะดวก  ตอนนี้กูไอ้พี่โต๋ไอ้พี่บอมย์ แทบจะตัวติดกันเป็น 3P  แล้วแหล่ะ...ไปไหนต้องเห็นพวกกูสามคนตลอด  พี่รสาก็ซ้อมสีของตัวเอง มีมาโผล่ชะแว๊บบ้างเป็นครั้งคราว ซึ่งทุกครั้งไอ้พี่บอมย์
ก็โดนแซวไปตามระเบียบจากพวกสมาชิกสีแดง มันก็ไม่แสดงอาการอะไรยิ้ม ๆ ไม่ตอบรับหรือปฏิเสธ พี่รสาเสียอีกที่หน้าแดงเป็นตำลึงสุก ส่วนเรื่องของกูกะไอ้พี่โต๋ทุกอย่างราบรื่นทางรักสะดวก  ช่วงนี้ไม่มีสะดุด..ไม่มีใครมาวุ่นวายพวกกูมากนัก อาจเป็นเพราะป่วนตัวหลัก.. ต่างมีภารกิจรัดตัว   ต่างคนก็มีหน้าที่รับผิดชอบ ถือเป็นงานใหญ่ที่พวกม.4 ร่วมมือกับม.5  แสดงพลังกันเต็มที่  พี่ม.6 เพิ่งสอบแอดฯกันเสร็จเมื่อวันเสาร์ที่ผ่านมา วันจันทร์เลยมาช่วยน้อง ๆได้แล้ว  แต่ก็นั่นแหล่ะ..ถึงเวลานี้ทุกอย่างเตรียมพร้อมหมดแล้ว วันนี้เริ่มแข่งกีฬารอบแรกแล้ว  ต้องเสร็จภายในวันพฤหัส วันศุกร์เป็นพิธีเปิดและปิดตอนเย็น พร้อมประกวดขบวนพาเหรด  
กองเชียร์..กีฬาประเภทลานกับประเภทลู่ พวกกีฬาหลัก ๆก็ต้องแข่งให้จบก่อนวันพฤหัส  ใครได้แชมป์ชนิดไหนรู้ผลหมดแล้ว ยกเว้นฟุตบอลที่ชิงชนะเลิศก่อนพิธีปิด  ในกลุ่มหนุ่มฮ๊อทท๊อปเท็นไม่มีใครลง ส่วนใหญ่ให้คนอื่น ๆเล่นกันหมด ใช่ว่าพวกมันไม่ชอบกันน่ะ..หน้าที่วันสุดท้ายมันทำให้ปลีกเวลาไปแข่งกันไม่ได้ตะหาก แค่นี้ก็ยุ่งเยอะแล้ว..ไอ้พี่บอมย์ลงวิ่ง200  เมตรวันสุดท้ายกะเค้าด้วย  
จับฉลากสีแบ่งสายมา พวกกูโชคดีมากที่อยู่สายA  ว่ากันว่าสายเบาไม่หนัก สีแดง สีเขียว สีส้มส่วนสาย B
สีน้ำเงิน สีเหลือง สีชมพู ซึ่งสีน้ำเงิน กับสีเหลือง เป็นสีแข็งกันทั้งคู่ หนักหน่อยต้องฟัดกันเอง..ก่อนจะเจอสีกู..แต่ถ้านับแล้ว..กูคิดว่าต้องเจอทั้งสองสีอย่างเลี่ยงไม่ได้ เพราะไม่ว่าสายB ใครจะเป็นที่หนึ่งหรือที่สองในสาย โอกาสที่ต้องเจอกับสีแดงมีทั้งคู่ สีน้ำเงิน  ไอ้พี่พรตเป็นประธานสีเป็นแกนนำ ตามด้วยไอ้พี่เทค ไอ้พี่ชัด และไอ้พี่กาน สิงห์โตดำคนเดียวที่หลุดพวกอยู่สีนี้ แต่ไม่ใช่ปัญหาเห็นพวกแม่งซ้อมเข้าขากันขนาดนั้น กีฬาไม่เคยแบ่งพวกพ้อง  ถึงเวลารวมกันเป็นทีมพวกมันก็ทำได้ดี ยังมีพี่อัง พี่คนาง พี่ตรอง และพี่องกระเทียมสามหลีบ  
อยู่สีนี้ด้วย  ดังนั้นไม่ต้องห่วงว่าขบวนพาเหรด กับลีดสีนี้จะขนาดไหน เค้าว่าอลังการงานสร้างไม่ใช่น้อย  
เป็นสีหนึ่งที่ถูกจับตาเป็นตัวเก็งในการชิงถ้วยเชียร์ กับแชมป์พาเหรด   ส่วนสีเหลือง มีไอ้พี่รัน ไอ้พี่โทนี่ ไอ้พี่วิน พี่ต้า พี่รสา พี่คำพอง หนึ่งหลีบของกระเทียมที่หลุดกลุ่มมาอยู่กับพี่รสา เห็นพี่แกประกาศศักดิ์ดา..ว่าไม่
กลัวใคร พี่แกรับหน้าที่ซ้อมลีดและขบวนพาเหรดกับพี่รสา บอกมั่นใจเกินร้อยสีไหนก็มาเห่อะ..เจอกันหน่อย..ว่างั้น   สองสีนี้หนักหน่อยอยู่สายเดียวกัน สีชมพูที่เหลือในสาย ไม่น่ากลัวเท่าไหร่ เพราะนักกีฬาตัวหลัก ๆ  
ส่วนใหญ่..เป็นพวกมือสมัครเล่นไม่ใช่มืออาชีพ แทบไม่ต้องอ่าน..กะเอาเหรียญกีฬาพื้นบ้านซะมากกว่าเช่นชักกระเย่อ วิ่งกระสอบฯลฯ อะไรประมาณนี้ เพราะวันสุดท้าย ช่วงพักแข่งฟุตบอล  จะมีแข่งกีฬาพื้นบ้านขึ้น
ไม่ต้องส่งรายชื่อล่วงหน้า คัดกันลงตอนนั้นแข่งกันสด ๆจะ ๆให้รู้ดำรู้แดงกันเลย  สนุกกันไปอีกแบบ...
สาย A สีกูไอ้พี่บอยบอก แข็งเพียงสีเขียว ไอ้พี่หน่อง..พวกไอ้พี่พรตเป็นแกนนำคุมกีฬา  พี่แกเป็นตัวเก็งนักกีฬาว่ายน้ำ เห็นลงตั้งสามรายการ ซ้ำยังคุมนักกีฬาชนิดอื่นด้วย  ส่วนสีส้มไม่น่ากลัวเท่าไหร่ ตอนนี้สีแดงอ่านถึงรอบชิงแล้ว ระหว่างสีแดง สีน้ำเงิน หรือสีเหลือง  ใครที่จะได้ชิงบาส ชิงตระกร้อกันแน่ เท่าที่ดูมาเสือกส่งนักกีฬาประทะกันเต็มสตรีม ไม่มีสีไหนคิดจะหลบไปลงเล่นอย่างอื่น คงกะวัดกันไปเลยที่แน่นอนเจอกันเอง มันกว่าเยอะเพราะรู้ฝีมือกันดี  พวกนี้แต่ละคนมันขั้นเทพ ดังนั้นหากแยกไปแข่งชนิดอื่น มันทำให้ห่างชั้นกันเรื่องฝีมือจะไม่สนุกเหมือนพวกที่เขี้ยวลากพอฟัดพอเหวี่งกันไง  บาสกะตะกร้อเป็นกีฬาวัดศักดิ์ศรีของ
สิงห์โตดำ ที่แยกพวกอยู่คนละสี ระหว่างไอ้พี่โต ไอ้พี่รันแกนนำและยังเหยี่ยวเวหา ของพวกไอ้พี่พรตอีก
ที่ก็ดันแยกพวกด้วย มีสีแดงกูนี่ละมั้ง..ที่ไม่มีแก๊งอื่นผสม ส่วนกีฬาชนิดอื่นแบ่ง ๆให้เค้าเล่นมั้ง  เช่นฟุตบอล วอลเล่ย์บอล ปิงปอง แบดมินตัน ฯลฯ  ที่พวกแม่งไม่ลงแข่งกันเลย  มีแข่งวิ่ง ว่ายน้ำ ซะมากกว่าที่พวกแม่งโชว์ออฟวัดความสามารถตัวต่อตัว วิ่งหน้าดูชมกว่าเพื่อน  ไอ้พี่รันวางแผนคว้าเหรียญไว้เพียบ ถึงกับเก็บตัว ไอ้พี่
โทนี่ ไอ้พี่วิน พี่ต้า ลงแข่งเต็มสตรีม  สีน้ำเงินใช่จะยอมไอ้พี่เทคนำทีม ไอ้พี่กาน ไอ้พี่ชัด กะลงอัดสีเหลือง
อีกระลอก สีกูไอ้พี่บอยประธานสีลงแข่งกับไอ้พี่บอมย์ ใครอีกบ้างกูไม่ค่อยรู้หรอก แต่ที่น่าลุ้น..วิ่งคงชิงกันระหว่างสีเหลืองกับสีน้ำเงิน  สีกูหวังไอ้พี่บอย ไอ้พี่บอมย์ ยังไม่รู้จะลงชนกับสองสีนี้หรือเปล่าเพราะวิ่งมีหลายรายการสนุกดีพิลึกล่ะงานนี้ เพราะวันนั้นกองเชียร์ทุกสีเต็มสนาม ต้องดูกุนซือสีกู ไอ้พี่โต๋มันจะวางหมากยังไง
กับการแข่งวิ่ง............
วันนี้..ตารางการแข่งตะกร้อ สีกูเจอสีเขียวเช้าแข่งบาสกับสีส้มบ่ายเจอกันในสาย วันอังคารตะกร้อเจอสีส้มเช้า เจอบาสสีเขียวสลับกัน วันพุธเช้าตัดเชือกตะกร้อ ตัดเชือกบาสบ่าย  ไม่รู้เจอใครระหว่างสีน้ำเงิน กับสีเหลือง
แต่ที่แน่ๆไอ้ยอดมนุษย์ชายโต๋มีแข่งว่ายผีเสื้อวันพุธ 800 เมตรตอนบ่ายสามชิงกันเลยไม่ต้องคัดรอบ ซึ่งมีเวลาพักหลังจากแข่งบาสรอบตัดเชือกเพียงแค่ชั่วโมงเดียว   ดูว่ามันจะสามารถคว้าเหรียญได้หรือเปล่า งานนี้ว่ากันว่าไอ้พี่หน่องมาวินกว่าเพื่อน
เพราะเป็นตัวเก็งอยู่ด้วย ยังไอ้พี่พรตที่ลงประเภทนี้อีกคน ทั้งสามไม่ได้รู้สถิติเวลาของแต่ละคนนิ  เพราะไม่ได้ลงซ้อมตรงกันสักครั้ง ดังนั้นไม่รู้ว่าใครจะเป็นฉลามหนุ่มว่ายผีเสื้อแปดร้อยเมตร
ผลเป็นดังคาดตะกร้อสีกูผ่านฉลุย คะแนน 21  ต่อ 12  และ 21  ต่อ 10  เก็บรวดสองเซ็ท  กูเล่นตำแหน่งแบล๊คซ้าย ไอ้พี่บอมย์เล่นหน้าขวาตัวฟาด ท่าตบหลังเท้าซันแบล็คของมัน  น้อง ๆทีมชาติได้มั้ง ไม่ได้โม้หรอก
ควายเตะนะนึกเอาเล่นเอาลูกหวายเกือบแตก แรงป่ะ!..ที่นี้รู้ยัง..มันอ่ะ!..บ้าพลัง..กูแค่ตั้งชงให้มันตบ ไอ้พี่โต๋
เล่นเซ็นเตอร์ตัวกลาง ตัวเสริฟกับรับก่อนโยนให้กูตั้งให้ควายบอมย์ฆ่า...ก็นะเหมือนเดิมแฟนคลับเต็มยิม เพราะยิมตะกร้อกับยิมบาสสนามเดียวกัน  แค่สลับตารางคนละเวลาเช้าหรือบ่าย จบจากสายกูก็สายไอ้พี่พรต
เจอสีไอ้พี่รันต่อ สองสีนี้ตะหากที่ล่อเอาโรงยิมแทบถล่ม เพราะตัวเล่นหลัก ๆสีน้ำเงิน  ไอ้พี่พรตเล่นตัวฆ่าตำแหน่งเดียวกะไอ้พี่บอมย์  ไอ้พี่กานเล่นตัวชงตำแหน่งกู ไอ้พี่ชัดเล่นเซ็นเตอร์ตำแหน่งไอ้พี่โต๋ ส่วนสีเหลือง
ไอ้พี่รันเล่นเซ็นเตอร์ ไอ้พี่วินเล่นตัวฆ่า ไอ้พี่โทนี่เล่นตัวชง แม่งคู่คี่สูสี โครตมันส์อ่ะ...กูแม่งยังพลอยมันไปกะเค้าด้วย สีมันแข่งต่อจากสีพวกกู พอสีกูแข่งจบ..เลยอยู่ดูสีมันเล่นซะหน่อย เพื่อกลับมาวางแผนรับมือ ตามตำรารู้เขารู้เรา  รบร้อยครั้งชนะร้อยหนึ่งครั้ง กูบวกเผื่อไง..แห่ะๆ
ผลปรากฎเก็บกันไปคนละเซ็ท ต้องตัดสินเซ็ทสาม สุดท้ายสีไอ้พี่รันก็ชนะจนได้ ด้วยคะแนน 19 ต่อ 17  งงดิ..ทำไมคะแนนเป็นแบบนี้ ไม่ต้องงงหรอกเซ็ทสุดท้ายแข่งเพียง 15 แต้ม แต่มันเล่นดิวผลัดกันไปมากว่าจะปิดสกอร์ได้คะแนนต้องชนะห่างสองแต้ม สีไอ้พี่รันคุมเกมส์ได้ดีกว่า ทำให้มันชนะไปในที่สุด  กูคิดไว้แล้ว..
ไอ้กุนซือขั้นเทพอย่างไอ้พี่รันมันเจ้าคิดเจ้าแผนการ  มันมองออกว่า..ไอ้พี่พรตยิ่งเล่นยิ่งร้อน เลยจงใจเสริฟยัด
ใส่ตลอด ทั้งคู่กัดกันด้วยลีลาท่าทางกวนส้นทั้งสองฝั่ง ท่าที่แสดงออกตอนได้แต้มแต่ละครั้งของสองทีม
แม่งเรียกเสียงฮ่า..และกรี๊ดกร๊าด..กันให้ลั่นยิม ทั้งยียวนกวนส้น..กวนประสาทสารพัดที่พวกแม่งยั่วคู่ต่อสู้
ไอ้พี่รันมันได้เปรียบตรงอมยิ้มยักคิ้วกวนส้นของมัน ยั่วไอ้พี่พรตหน้าดำหน้าแดงอารมย์หงุดหงิดหลุดบ่อย   
กูรู้แหล่ะ!..ว่าไมไอ้พี่พรตถึงหงุดหงิด ใครเคยโดนสายตาท่าทางของไอ้พี่รันเวลามันยั่วโมโหนะเป็นยังไง
ไอ้ตะเกียงเจอบ่อย..ยังแทบอยากเอานิ้วจิ้มตามันเลย กวนโครต ๆ อ่ะเชื่อเห่อะ..ไม่มีใครขั้นเทพสามารถยิ้มยักคิ้ว สายตาล้อเลียนได้กวนส้นเท่าไอ้พี่รันอีกแล้ว เท่าที่ไอ้ตะเกียงรู้จักอ่ะนะ.....  
ในขณะที่ไอ้พี่พรต..พอจิตหลุด ลูกฆ่าเคยทำได้ดีก็ลดประสิทธิภาพลง ทั้งยังถูกจี้ด้วยลูกเสริฟของไอ้พี่รันจงใจอัดใส่มันอีก ไหนต้องตั้งรับแล้วยังต้องฆ่ากลับด้วย  พอถูกไอ้พี่โทนีบล๊อคได้สองลูก ก็ทำให้ใจแป่ว..
ไปเหมือนกัน สีมันเลยแพ้แบบคู่คี่สูสีสุด ๆ  แต่ตะกร้อแมทนี้ เล่นเอาโรงยิมแทบแตกจากกองเชียร์ที่เข้ามา
เต็มสนาม ไม่รวมพวกแฟนคลับ..ถึงจะอยู่สีอื่นก็อัดกันจนยิมไม่มีที่จะยืน สรุปแล้วสีกูต้องตัดเชือกเข้าชิง
กับสีไอ้พี่พรต  เพราะเค้าไขว้ที่หนึ่งในสายA เจอที่สองในสาย B เชื่อว่าสีไอ้พี่รันรอชิงเหรียญทองลอยลำแล้ว  
เพราะที่เหลือไม่ใช่คู่มือมันแล้ว แค่คู่ซ้อมซะมากกว่า งานหนักคือสีแดงต้องผ่านสีไอ้พี่พรตไปชิงให้ได้ก่อน..จากการเล่นวันนี้ ไม่รู้ว่าไอ้หล่อเทพที่เก็กนิ่งดูเกมส์ตลอดนั้น จะวางแผนมันแก้เกมส์ยังไง  กูปล่อยมันจัดการ..เพราะมันเป็นหัวหน้าทีม เลยไม่เสนอไอเดีย-เอี้ย-ไรให้มันหรอก ไว้รอมันหืดขึ้นคอก่อนค่อยว่ากันอีกที..กูรู้จุดอ่อนของพวกไอ้พี่พรต ว่าต้องทำยังไงถึงจะผ่านสีมันได้....หุ..หุ..หุ.....ชั่วร้ายได้อีกกู..........กร๊ากๆ
ช่วงบ่ายพวกกูลงแข่งบาส ยิ่งไม่ต้องพูดเลยแข่งไม่ถึงสิบนาที ไอ้พี่โต๋หัวหน้าทีมก็จัดตัวสำรองลงเล่นเต็มทีม ให้ไอ้พี่บอมย์ยังคงยืนตำแหน่งเซ็นเตอร์  คอยคุมเกมส์ให้อยู่เหมือนเดิม  เปลี่ยนมันกับกูออกมาเป็นพี่เลี้ยงวางแผนข้างสนาม  ปล่อยนักกีฬาคนอื่นได้เล่นบ้าง  เพราะฝีมือของสีส้มคู่คี่กับพวกตัวสำรองทีมสีกู  รับมือกันได้สบายมาก อย่างน้อยพวกที่ซ้อมจะได้มีโอกาสลงแข่ง สร้างความภูมิใจให้เค้ามีส่วนร่วมในการแข่งกันหน่อย ไม่ใช่ซ้อมแทบตายสนามจริงไม่มีโอกาสลงแข่งสักกะแมท ไอ้พี่โต๋มันคิดถูกแล้ว  ที่ทำให้นักกีฬาทีมมัน
ได้เล่น   แม่ง...ดูแล้วมันห่วงความรู้สึกคนอื่นนะนี้ ...พระเอกได้อีกมึง...แฟนใครหว่า?...   
ผลการแข่งสีกูชนะไปคะแนนไม่ห่างมากนัก 78  ต่อ 74 คะแนน แต่ทำความดีใจกับพวกทีมนักบาสสีกูหน้าตา
มีความสุขกันสุด ๆ ยิ่งตอนปล่อยนักกีฬาจับมือในสนามก่อนจบเกมส์  วิ่งเข้าแทคไหล่กันยังกว่า MBA  ซะงั้น กูคงทำตามพวกแม่งมันหรอก แต่ละตัวควายเรียกพ่อ  ขืนกูกระโดดแทคกะมันดิ....รอรับศพกูได้เลย เปรียบเอาจักรยานอัดกะสิบล้ออ่ะ..นึกภาพออกรึยัง...วุ้ย!
..เลยได้แต่วิ่งปรบมือยื่นมือจับกะพวกแม่งก็พอ มีบางคนเล่นจับมือกูไม่ยอมปล่อย จนไอ้พี่บ้ามันขมึงตาใส่
นั่นแหล่ะ..พวกถึงยอมปล่อยมือกู..นรกจริงชีวิตกู...นิดหน่อยพวกแม่งก็วอนเอากะกูอ่า...เฮ้อ!...เซ็งเป็ด............   
ถึงเวลาสีน้ำเงินเจอสีเหลือง...ไม่มีใครยอมใครเหมือนเคย  แต่งานนี้สีเหลืองแพ้ไปในที่สุด   พอเจอลูกปะทะ
เข้าให้ สีไอ้พี่รันก็ทานพวกไอ้พี่พรต  ไอ้พี่เทคไม่ไหว แพ้ไปด้วยคะแนน 96  ต่อ  89  แต่เกมส์แม่งก็มันมาก
ลุ้นกันตลอด พวกแม่งเล่นเอาสาวแท้ สาวเทียม แม้แต่หนุ่ม ๆ ที่ชอบกีฬาชนิดนี้เชียร์สนั่น งานนี้แฟนคลับเพิ่มอีกตรึมสองสีนี้เจอกันทีไหร่นับเป็นไฮไลท์ของวันเลยทีเดียว เพราะแรงเชียร์มหาศาล เกมส์แข่งก็มันสมกับ
ที่ได้เชียร์ กูยังสนุกไปด้วยเผลอโห่เชียร์ไปหลายครั้งเหมือนกัน  ไอ้พี่บอมย์กะไอ้พี่โต๋กลั้นขำกูกันใหญ่ เห็นกูกระโดดเชียร์เย่ง ๆ  ก็นิ..กูเชียร์สีไอ้พี่รันมันน่ะเพื่อนกูนี่ จาให้เชี่ร์สีไอ้พี่พรตก็กระไรอยู่ ถึงไอ้พี่กานมันจะอยู่
สีนี้ก็เห่อะ  อย่างน้อยสีไอ้พี่รันมีทั้งไอ้พี่รัน กะไอ้พี่โทนี่

กูเลือกเชียร์พวกมากไว้ก่อน ไอ้ยักษ์บ้าสองตัวแม่ง
เลยพากันขำท่าทางกูเข้าให้ หาว่าออกอาการเป็นเด็กกะเค้าด้วยอ้าว!..กูยังเด็กอยู่เห่อะ..ยังไม่ถ่ายบัตรเลย..ยังใช้เด็กชายนำหน้าแล้วมันจาผิดตรงไหนมึงและผิดเต็ม ๆ..พรากจิ้นกูทั้งที่กูยังไม่ทันใช้นายเลยด้วยซ้ำ...เสือกล้อกูอีก...อดไปเลยมึงอย่ามาอ้อนขอกูแล้วกาน....ชิ...

Klong

ขอบคุนครับ

kamaji

ขอบคุนคราบ

dung

ขอบคุณครับผม

phzaa

ขอบคุนครับ

ton521

ขอบคุนครับ

Alongkorn173

ขอบคุนคร้าบบบ

tarsii

ขอบคุณมากนะ

cawee

ขอบคุนคราฟ

Ninemadx

ขอบคุณครับ

nun221033

ขอบคุณครับ

minone

ขอบคุนคับ

x-2008

ขอบคุณมากครับผม

ShangHai

ขอบคุณครับ

orcorc

เคยอ่านเล้าเป็ดตามมาอ่านอีกรอบชอบเรื่องนี้จัง

OneBe2

^^ ชอบๆ

xspace

ขอบคุณครับ

unicorn2

ชอบๆๆๆ ขอบคุณ๕รับ

thnn23

ขอบคุนครับ

pt200

ขอบคุณครับ