ตะเกียงพิเศษ ??? 77-78

tanya

ถ้าหากว่าซ้ำต้องขออภัยนะครับและขอโทษเจ้าของเรื่องด้วยนะครับเพราะว่าคัดลอกมาอีกที
ความเดิมตอนที่แล้ว

ไม่รู้กี่ยกต่อกี่ยกที่ผมไม่รู้จักอิ่มจักพอ ที่แน่ๆไม่น้อยกว่าห้าถึงหก...ไอ้รันมันก็สู้ไม่มีถอย กระแทกใส่ผมอย่างไม่ยอมแพ้....หึหึ..ตกลงผมได้กดมันหรือเปล่า?...เปล่าเลย! มันเป็นฝ่ายกระแทกผมตลอด...ไม่ว่าผมจะอยู่บนหรือล่าง..ทำไม..ไปไปมามา...น้องมันแช่อยู่ในตูดผมไม่มีถอนออกเลยซะงั้น.....แว๊กกๆ...เกิดการผิดพลาด
ขึ้นตอนไหน...ไมกลายเป็นแบบนี้ไปได้....ไม่จริง....ว๊ากๆ!......โดนอีกจนได้กู.....?
Part  77
Black Lion...Run..
“ฮือ....ห้าว!...อึ๊บ!”  ผมตื่นบ่ายสองโมงกว่า คนใช้ไม่มีใครกล้ารบกวนสักคน  คงรู้ว่า..เจ้านายต้องการความเป็นส่วนตัวอย่างมาก ไอ้เหยี่ยวเจ้าเล่ห์..ยังหลับอุตุบนเตียง..ท่าทางคงกำลังฝันดี หน้าตอนหลับมียักคิ้วยิ้มบางด้วย บางครั้งก็ทำปากมุบมิบ เหมือนคุยอะไรกะใครอยู่ซะงั้น
ตอนลืมตาตื่นผมต้องค่อย ๆ เคลื่อนตัวออกมายืนข้างเตียง..ก่อนจะบิดขี้เกียจ  เรียกกำลังให้ฟื้น..ยืดเส้นยืดสายนิดหน่อย..ค่อยรู้สึกดีขึ้นบ้าง ก็น่ะ...เกือบฟ้าเหลืองไม่เคยเมคเลิฟหนักขนาดนี้มาก่อนในชีวิต มากที่สุดที่เคยทำ..แค่เบิ้ลทำแพรททริค และคน ๆนั้นผมต้องถูกใจเป็นพิเศษด้วย ถึงสามารถเบิ้ลได้ถึงสามรอบในคืนเดียว
แต่กับไอ้เหยี่ยวเจ้าเล่ห์ค่ำคืนที่ผ่านมา เล่นสูบพลังชีวิตผมไปตั้งหกรอบ เพิ่มจากสถิติเดิมกว่าเท่าตัวมีแรงลุกมายืนโดยที่เข่าไม่อ่อนถือว่าสุดยอดแล้ว ไอ้เหยี่ยวเจ้าเล่ห์คงนักกว่าผมแน่ ๆที่ยังนอนสลบไสลคงเพราะเพลียจัด อาการบวมแดงจนช้ำของรูสวรรค์เห็นชัดเจน..เจ้าตัวไม่บันยะบันยังโหมกระแทกแลกหมัดกับผมซะขนาดนั้น
รู้ว่าควบคุมตนเองไม่ได้นึกถึงโบราณว่าไว้ 'ให้ทุกข์แก่ท่าน ทุกข์นั่นถึงตัว' เจ้าเล่ห์กะวางยาปลุกเซ็กส์ผม
ผมรู้ทันซะก่อน..จับพิรุธตั้งแต่ตอนมารับแล้วหละ  ท่าทางมีความสุขซะขนาดนั้น คิดแล้วต้องมีอะไรไม่ธรรมดา ตอนโทรศัพท์มายังกะจะปาระเบิดใส่หัวผม มาแน่ใจก็ตอนแกล้งใจดีชวนผมดื่มไวท์นี่แหล่ะ ผมถึงไหวตัวทัน..ต้องมีอะไรไม่ปกติสักอย่าง
ส่วนใหญ่คนเราจะเสียท่าเพราะมาจากของที่ดื่มที่กินนี่แหละ....เลยหาวิธีเปลี่ยนแก้วไวท์..หลอกมันว่าผมดื่มไวท์แล้วต้องดื่มน้ำตาม..ไวท์มีรสฝาดบาดคอ แค่นี้ก็มีจังหวะเปลี่ยนแก้วแล้วล่ะครับ แต่ก็ไม่คิด..ยาจะออกฤทธิ์แรงขนาดนี้ ถึงกลับทำให้เหยี่ยวรั่วตัวสร้างปัญหา...ออกปากออดอ้อนร้องขอให้ผมร่วมรัก..แถมเร่าร้อนรุนแรงแบบไม่ต้องพูดถึงสั่งให้ทำอะไรเล่นตามหมด จับพลิกคว่ำพลิกหงายหกขะเมนตีลังกา เล่นท่าจนเกือบครบ
ไม่มีปฏิเสธตามใจผมซะงั้น ถึงจะรู้ว่าเหยี่ยวรั่วไม่อยู่ในภาวะที่สามารถควบคุมตัวเองได้ก็ตามแต่ก็กระตุ้นให้ผมมีอารมณ์ร่วมอย่างไม่น่าเชื่อ แค่เค้าปลุกผมก็ดันสู้ เค้าเริ่มยั่วให้ผมรุกก่อน...
จัดเต็มจนเจ้าตัวพอใจ..กระทั่งหมดฤทธิ์ยานั่นแหล่ะ ผมถึงได้พักหลับเป็นตาย  ถึงตื่นมาเอาป่านนี้ ถามผมว่าถ้าเป็นคนอื่นที่ไม่ใช่มันแล้วละก็ ต่อให้ปลุกผมขนาดไหนผมว่าคงหมดอารมณ์ไปตั้งกะยกสองยกสามแล้วละครับ แต่นี่กลับไม่เป็นดังนั้น   โดนมือโดนปากเหยี่ยวรั่วเข้าหน่อย ผมก็พร้อมรบบริการเหยี่ยวเค้าได้อย่างต่อเนื่อง
ซะงั้นไม่เข้าใจจริง ๆทำไมกับคน ๆนี้ ผมถึงรู้สึกเร่าร้อนพร้อมที่จะร่วมรักกับเค้าขนาดนี้ทั้งที่ผมไม่ใช่คนโดนยาซะหน่อย
ผมได้คำตอบให้ตัวเองแล้วครับ คงเพราะผมรักเหยี่ยวรั่วตัวนี้เข้าให้แล้วอย่างจัง ครับฟังไม่ผิดกันหรอก...
ผมกล้าใช้คำว่ารักกับเหยี่ยวสติเฟื่องตัวนี้คนเดียวที่ทำให้ผมรู้สึกหงุดหงิด...เมื่อมันดันยิ้มให้สาว ๆที่มองมันตาหวานฉ่ำเพราะเหยี่ยวเจ้าเล่ห์ตัวนี้อีกนั่นแหล่ะ ทำให้ผมกล้ากับลูกปืนจนลืมนึกถึงตัวเองถึงกับเอาตัวเข้าบังมันเอาไว้ ลืมนึกไปด้วยซ้ำ..ว่าตัวมันรูปร่างสูงใหญ่พอ ๆกับผมลืมแม้กระทั่งว่ามันเองฝีมือไม่ใช่ชั่ว แต่สัญชาติญาณต้องการปกป้องของผมกลับแสดงโดยอัตโนมัติเฉพาะกับเหยี่ยวงี่เง่าตัวนี้ตัวเดียวเท่านั้น
ตั้งกะเมื่อไหร่นะ ที่รู้สึกรักซึมลึกแทรกเข้าหัวใจผมอย่างช้า ๆ...กว่าจะรู้ตัวว่ารักเจ้าเหยี่ยวจอมจุ้นเข้าให้..
ต้องมาถึงตอนนี้แหละคิดแล้วคงนานมาแล้วด้วยซ้ำ คงเพราะผมไม่รู้ว่าผมรู้สึกกับมันตะหากจำได้..เจอหน้ากันครั้งแรก  แก๊งค์เราก็เป็นอริใส่กันแล้ว แต่เพราะบุคลิกที่โดดเด่นของหัวหน้าแก๊งค์เหยี่ยวเวหา..กลับสะดุดตาผมตั้งแต่แรกเห็นรอยยิ้มยียวนกวนประสาท..ซึ่งเจ้าตัวคิดว่ากวนตีนที่สุดแล้วนั้น ผมกลับคิดแตกต่างจากคนอื่น
ผมกับมองรอยยิ้มนี้เป็นเหมือนเด็กที่ไม่รู้จักโต ชอบคิดเอาเองว่าตนเก่ง..เจ๋งกว่าใครเค้านึกว่าตนเหนือกว่าคนอื่นตลอด มองแล้วตลกชะมัด ไม่ได้รู้สึกกวนส้นเหมือนที่เจ้าตัวพยายามแสดงใส่ตลอด..เวลาที่เจอะเจอกัน
ทุกครั้ง....
ผมกลับตลกแกมหมั่นไส้เล็ก ๆซะมากกว่า มันได้รับการยอมรับให้เป็นหัวหน้าแก๊งค์เหยี่ยวเวหา องค์ประกอบโดยรวม..คงมาจากมันเป็นคนรักพวกพ้อง มีความรับผิดชอบ เสียสละและใจใหญ่
ความสามารถก็ไม่ได้ด้อยกว่าใคร ถ้าไม่นับความเจ้าเล่ห์..ที่เจ้าตัวภูมิใจนักหนาว่าฉลาดกว่าใครเค้า จนเป็นเรื่องโจ๊กที่มันไม่เคยรู้มาก่อน..ว่าตัวมันไม่เคยประสพความสำเร็จสักครั้งกับการวางแผนแต่ละที   ดูอย่างเดิมพันแข่งกีฬาที่ท้าพนันกับผมเอาก็แล้วกัน....น่าจะเดานิสัยมันกันได้นะรู้ทั้งรู้ว่าไอ้หน่องลูกน้องในแก๊งค์..ว่ายน้ำระดับแชมป์ ยังดันทุรังลงแข่งหวังเหรียญทองอีกแน่ะถึงแม้ไอ้โต๋ไม่ลงรายการนี้ ผมก็คิดว่า..มันคงไม่ได้เหรียญ
ทองหรอก..เต็มที่ก็เหรียญเงินเห็นหรือยังครับ แค่กระบวนการคิดยังมีช่องโหว่ตั้งเยอะ เหยี่ยวรั่วตัวนี้มันไม่เคยรู้ตัวสักนิด..ว่ามันคิดผิดประจำ..น่าขำไม่ล่ะ?...  
แผนวางยาผมก็อีกเรื่อง ถ้าหากมันทำตัวปกติ....ไม่ต้องพิธีรีตองไรมาก ผมอาจจะพลาดก็ได้ นี่เล่นลงทุนตั้งโต๊ะ สั่งดอกกุหลาบนอกจัดแจกัน ปิดไฟจุดเทียน โอ้ย!..สาระพัดที่เจ้าตัวจะนึกได้ ถ้าทำเซอร์ไพรส์กับพวกสาว ๆ..คงเสร็จมันไปแล้วเมื่อเจอเซอร์ไพรส์ที่เหยี่ยวรั่วมันทำให้
แต่นี่มันคงลืมไปว่าผมเป็นใคร ผมคือ Black Lion...Run   กุนซือแก๊งค์สิงห์โตดำ เกมส์ง่าย ๆแค่นี้อ่านไม่ออกเดาทางไม่เป็น ก็ไม่ต้องรับฉายานี้หรอกครับ จ้องหน้ามันตอนหลับ ยังกะเด็กโข่งในร่างชายงามซะงั้น
ตอนหลับดูเด็กชะมัด ไร้พิษสง..ไม่เจ้าเล่ห์...ขนตายาวหลุบปิดดวงตาเข้ม ปกติมักไหวระริก แสดงอารมณ์ตามความนึกคิดของเจ้าตัวตลอดเวลา มันมีความสุขสนุกสนานดวงตาก็ระยิบระยับ   หากลุ้นกับเหตุการณ์อะไร
สักอย่าง..ก็ดูตื่น ๆหวาดระแวงให้เห็นจนเดาได้ เวลาโกรธหรือโมโห..ก็วาวโรจน์แสดงความไม่พอใจออกมาอย่างชัดเจน บทจะเขินอาย..ก็ไหววูบซะงั้น แต่ที่ผมชอบมากที่สุด..ก็สายตาเย้ายวนฉ่ำเยิ้ม..ตอนมองหน้าผมขณะเรากำลังร่วมรักกันนี่แหละ ไม่อยากเชื่อนัยตาคมเข้มหวานฉ่ำ มีประกายระยิบระยับ..ภายใต้ขนคิ้วหน้าขนตายาว จะกระตุ้นให้เกิดอารมณ์อย่างว่า..ยังกะผมเป็นผู้ควบคุมทุกสิ่งทุกอย่าง...ไว้ในอุ้งมือแต่เพียงผู้เดียว
ซะงั้น  สายตาตอนนั้นของมัน ทำให้ผมรู้สึกหึกเหิมเหมือนทรงพลังยังกะเฮอร์คิวริส นี่ละมั้งผมถึงไม่ปฏิเสธ..
เมื่อเจ้าตัวปลุกพลังทางเพศ..ยั่วให้ผมตอบสนองความต้องการจนหมดฤทธิ์ยา  ทั้งที่จริง..ผมสามารถลากเค้าไปสาดน้ำ...หลังมีอะไรกันไปครั้งสองครั้ง...ก็ช่วยให้คลายฤทธิ์ยาเบาบางลงได้แล้ว แต่ผมกลับไม่ทำ ไม่อยากคิดว่าตัวเองหื่น...เข้าขั้นโคม่า...ทั้งที่ไม่โดนยากับสู้ตลอดซะนี่ ผมเชื่อว่า..ถ้าเกิดเป็นคนอื่นที่ไม่ใช่มัน..ผมคงทำไม่ได้ปฏิกริยาทางร่างกายคงไม่ตอบสนอง..ที่มันส่งผลต่อความรู้สึก..และไวต่อการสัมผัสขนาดนี้ สำหรับผม..ต้องเป็นมันคนเดียวเท่านั้น ‘เหยี่ยวเวหา..ไอ้พรตรั่ว’  เมียที่น่ารักน่าชังของผม   
ไม่รู้ตื่นขึ้นมา..จะหาเรื่องปวดหัวอะไรให้ผมอีก เหยี่ยวตัวนี้..ยิ่งชอบพยศอยู่ด้วย แต่ผมกลับชอบนะ  เพราะมันทำให้ชีวิตผม..มีสีสันไม่จืดชืดสักนิด  เหมือนกับว่า..เหยี่ยวรั่วตัวนี้ ทำให้ผมมีเรื่องได้ตื่นเต้นตลอดเวลา นึกแล้วเผลอยิ้มมีความสุขไม่ได้  ต่อนี้ไป..ชีวิตผมคงไม่ต้องเหงาที่จะไม่มีใครอีกแล้วสินะ เพราะถึงยังไง..ผมคงผูกติดกับเหยี่ยวรั่วจอมเจ้าเล่ห์ตัวนี้..อย่างไม่มีทางทิ้งไปได้หรอก คิดว่าเจ้าเหยี่ยวสติเฟื่อง..คงหาเรื่องให้ผมใช้สมองไม่เว้นแต่ละวันเป็นแน่ รักทุกคนที่ติดตามเรื่องราวของผมสองคนมาตลอด..........
Part  78
ลูกโดด....
หลังจากวันนั้น..กูกับไอ้พี่โต๋ตกลงจะทำตัวปกติ กิจกรรมที่เคยทำ ก็เหมือนเดิมโดยมีมันคอยระวังให้กูตลอด แผนล่อเสือออกจากถ้ำยังดำเนินการต่อ กูต้องไม่ทำตัวเป็นภาระให้มันมากังวล จากที่ไม่รู้อะไรเลยเมื่อรับรู้แล้ว
เห็นทีต้องแสดงศักยภาพ..ของตะเกียงเจ้าพายุให้ศัตรูรู้ฤทธิ์กันหน่อยแล้ว พวกมันเห็นกูเป็นตัวอะไร..นึกอยากฆ่าก็สั่งฆ่าซะงั้น ดีล่ะ..เมื่อพวกเล่นแรงก่อน อย่าว่าไอ้ตะเกียงร้ายก็แล้วกัน..เจอกันหน่อยดิไอ้เต่าหดหัว   
กูนี่แหละจะลากคอพวกมัน..ให้ออกมาแสดงตัวเอง..ชิ...รู้จักตะเกียงเจ้าพายุน้อยไปซะเร้ว............ย๊าก!
หลังสอบกลางภาคผ่านไป ทุกอย่างเงียบ...เฉียบ..ไร้วี่แววผู้มุ่งร้าย ทั้งที่กูออกจะทำตัวลัลล้า..ล่อตาตะเข้ตะโข่ง ให้มันออกมาปลิดปลงชีวิตกู กลับไม่ยักมีใครอุกอาจออกมาลุยสักแอ๊ะ พ่อสิงห์บอกว่าพวกมันคงรอดูก่อน
น่าจะรอจังหวะเหมาะลงมือเร็ว ๆนี้แหล่ะ..แกกำชับไม่ให้ประมาทเลิ่นเล่อเป็นอันขาด
วันนี้อาจารย์หัวหน้าภาควิชาพละศึกษา นัดพวกกูทั้งสิบสองคน..เจอที่โรงยิมตอนบ่ายสามบอกจะแนะนำโค้ชให้รู้จัก พี่ท่านจะจัดตารางการซ้อมให้ทุกเย็น..เริ่มพรุ่งนี้เลยตารางเรียนของพวกกูถูกปรับลด โดยวิชาเลือกเสรีบางตัว..อาจารย์ยกยอดให้ไปเรียนเสริมทีหลังไม่ต้องเรียนเต็มพีเรียล ยกเว้นวิชาหลักต้องเรียนตามปกติ ทำให้ได้สิทธิ์เลิกบ่ายสามโมงและอยู่ซ้อมบาสจนถึงหกโมงเย็น รู้สึกคึกคักกระดี๊กระด๊าได้อีก  เพราะแมทนี้..ไปทัวร์ถึงเกาหลีเมืองปูซาน น่าสนใจไหมล่ะ...
“กริ๊งๆ!.”  สัญญาณหมดเวลาคาบเจ็ด..บ่ายสามโมงตรง กู..ไอ้พี่โต๋..ไอ้พี่บอมย์...ไอ้พี่รัน...ไอ้พี่กาน..ไอ้พี่โทนี่ ต่างเก็บสัมภาระลงกระเป๋า พากันเดินออกห้องท่ามกลางสายตาเพื่อน ๆ..หลายคนคงรู้..ว่าพวกกูไปทำอะไรกัน แต่ยังอดมองตามไม่ได้..เพราะพวกต้องนั่งเรียนต่อกันอีกคาบ....ศรีริต้า..จ้องกูตาไม่กระพริบ...? มาถึงยิม
พวกเหยี่ยวเวหามารอก่อนแล้วครบเซ็ท ไอ้พี่รันพอเจอไอ้พี่พรต..รีบเดินเข้าไปหามันทันที
“เอาชุดกูมาด้วยเปล่า?”  อ่า!..มันถามไอ้พี่พรต
“เอามา..อยู่ในกระเป๋า”  อื้อ!..ไอ้พี่พรตตอบมัน  ไมชุดไอ้พี่รันถึงอยู่กับไอ้พี่พรต?
“ป่ะ!..ไปเปลี่ยนชุดกัน” พูดจบ..มันล๊อคคอลากไอ้พี่พรต  เดินเข้าไปในห้องเปลี่ยนเสื้อผ้ากันสองคน ท่ามกลางสายตายี่สิบคู่ที่มองตาค้าง ซึ่งมันหาได้สนใจไม่..ยังกะโลกใบนี้มีมันสองคนซะงั้น แม่ง..แน่จริง..จริ๊ง..กุนซือกู..อย่าได้แคร์จัดไปเลยพี่..อึ้ง..ทึ้ง..ปนเสียว...ว้าวๆ!...ควายธนูรุ่นใหญ่สองตัว..ควงกันไปแล้ว..ฮิ้ว!
ตั้งแต่ไอ้พี่รันอะไรยังไงกับไอ้พี่พรต รู้สึกไอ้พี่พรตจะลดการกวนโอ้ย ความกร่างยียวนกวนส้นหดหายไปเลย แถมพวกเหยี่ยวเวหาก็ไม่ค่อยอะไรอีก กลับทำตัวเรียบร้อยกันซะงั้น หรือที่เขาพูด..พอดองกันแล้ว..น้องแก้วต้องคล้อยตามพี่...อิอิอิ
เพราะลูกพี่พฤติกรรมเปลี่ยน พวกลูกทีมก็หันหัวตาม สิงห์รันกูแน่มาก เด็ดปีกเหยี่ยวจนเชื่องได้ ปกติไอ้พี่พรตมันเจอกู..ต้องหยอดต้องหม้อไปตามเรื่อง เดี๋ยวนี้ไม่แม้แต่น้อย เอาตรง ๆมันพบรักกัน..จนเพื่อนวงในตั้งชื่อให้ว่า ‘คู่รักสนามรบ’  ตลกพิลึก..
รบในเกมส์กีฬาสี..กลายเป็นคู่สยิวกิ้วของวงการซะงั้น แต่ก็ไม่มีใครพูดไป..รู้กันแค่พวกกูเนี๊ยะแหล่ะ ขืนข่าวแพร่กระจายออกไปล่ะก็ ไม่อยากจะคิด สาวแท้ สาวเทียม แฟนคลับ ตลอดจน พวกที่คลั่งไคล้พวกมัน..จะหัวใจแตกกระจายกันขนาดไหน ก็นะ..ท๊อปฮ๊อทอันดับสองอันดับสาม หันมานัวกันเองซะงั้น ใครไม่หัวใจสลายให้มันรู้ไปสิว่ะ!....กร๊ากๆ! พวกกูจัดการเปลี่ยนชุด..เตรียมพร้อมรอโค้ช ไอ้พี่เทคเดินมาหากู ถามกูว่า
“ตะเกียงครับ พี่ได้ยินว่า..สองอาทิตย์ก่อนวิ่งหลบกระสุนกันเลยหรือครับ?”  กูเลยยิ้มให้ ก่อนตอบไปว่า  
“ใช่ครับพี่ ยังกะหนังฮอลิหวู๊ดแน่ะ...ไม่รู้แก็งค์ไหนถล่มกับแก็งค์ไหน เกือบโดนลูกหลง ดีที่ตะเกียงสวมวิญญาณเจมส์บอนด์ ตีลังกาสามตลบ..เข้าบังหลังครกส้มตำทันแหละ...555!...เอิ้กๆ!”   มันมองหน้ากูกลั่นขำหน้าดำหน้าแดงไหนที่สุด..ก็ทนม่ายไหว.....หัวเราะซะดังลั่น...
“555!!...จี้ชะมัด..ตะเกียง..คิดได้ไงตีลังกาหลบหลังครกส้มตำ อย่าบอกว่าที่รอดมีชีวิตมา..เพราะบารมีครกส้มตำช่วยไว้อ่ะนะ?”  ยังด้นมุกสดกับกูต่อ
“จริงดิ...ตะเกียงจะโกหกทำไมเล่า รอดมาได้เนี๊ยะ!..เพราะปาฏิหาริย์ครกส้มตำล้วน ๆ แม่ค้าคนตำ..เค้าฝีมือ
ขั้นเทพเลยเชียวน๊า..”  ละไว้ให้พี่แกงงเต็กแหละ ไงเดี๋ยวต้องถามต่อแน่ หลายคนเห็นกูกับมันสนทนากัน
ออกรส  ขยับเข้ามาฟังกันใหญ่
“หือ.....ฝีมืออะไรขั้นเทพ?”  น้าน...ว่าแล้วต้องถาม
“ก็..แหม...ฝีมือควงสากปัดกระสุนไงพี่ พวกโจรรัวยิงเต็มแม็ก ลูกกระสุนไม่สามารถฝ่ารัศมีสากกระบือ..
ที่แม่ค้าเค้ายกควงร่อน..ตวัดปัดกระสุนกระเด็นกระดอนแตกกระจายระเอียดยิบ....นับปลอกกระสุนโดยรวม..
แหล่งข่าวแจ้งว่า..ประมาณห้าร้อยกว่าปลอกเลยน๊า..!”  กูยังฝอยแมงโม้บินว่อน  พวกมันต่างฟังกูปากอ้าตาค้าง ทั้งพวกที่อยู่ในเหตุการณ์..พากันกลั้นขำระนาว  ส่วนพวกเหยี่ยวเวหา ที่ไม่ได้อยู่ในเหตุการณ์ยกเว้นไอ้พี่พรต อึ้งกิมกี่กันเป็นแถวไอ้พี่ชัด..คงอดใจไม่ไหวถามขึ้นบ้าง
“นี่พูดจริงหรือพูดเล่นเนี๊ยะ?”  หนะ!...ว่าแล้วมันต้องอยากรู้ จัดไป
“พูดจริ๊งๆ!..”  เสียงสูงได้อีกกู
“ห่ะ!...ยิงกันเป็นว่าเล่น..รัวกระสุนสี่ห้าร้อยลูกเลยเหรอะ?”  ไอ้พี่ต้าพาซื่อ..ถามมาอีกคนแหละ..ไอ้พี่บอมย์
ไอ้พี่กาน ไอ้พี่โทนี่ แม้แต่ไอ้หล่อเทพ..กลั้นขำหน้าดำหน้าแดง  ฟังกูอำพวกพี่เค้าต่อ...
“เอ้า!...จริงดิ...ลูกโดดล้วน ๆ คนตำควงสากตวัดรัวใส่กระหน่ำเลยพี่ ไม่ใช่ธรรมดานะนั่น” กูยังเล่นไม่เลิก
“แล้วพวกตะเกียงทำไง เห็นว่าไปกันตั้งหลายคน ผู้หญิงก็มีไม่ใช่เหรอ ไม่โดนลูกหลงกันสักคนเลยนี่ โชคดีมากเลยนะ ห่ากระสุนรัวมาขนาดนั้น”  ไอ้พี่วินแสดงความคิดเห็นมาอีกคนแหละ....
“อ้าว!...ก็ตัวใครตัวมันแหละพี่ ตะเกียงรับไปสิบลูกคนเดียวล้วน ๆ ส่วนคนอื่นกระจัดกระจายแล้วแต่ใครสามารถรับได้แค่ไหน”  ถึงตรงนี้  พวกมันหันมองหน้ากันไปมาเลิ่กลั่ก เริ่มงงเต็กเข้าไปใหญ่ว่าพูดเรื่องเดียวกันหรือเปล่ากูรู้สึกสงสารเห็นหน้าหมางงแล้วก็นะ ในขณะที่พวกสิงห์โตดำ..เริ่มจะหมดความอดทนจะปล่อยกร๊ากกันอยู่มะร่อมมะร่อแล้ว หน้าดำหน้าแดงน้ำตาเล็ดกันอยู่ด้านหลัง..พวกพี่เค้านั่นแหละ   เฉลยให้เข้าใจดีกว่า..
น่าสงสารหน้าซื่อๆ ..
“ก็ตะเกียงรับไหวแค่สิบเม็ด นี่ถือว่าเผ็ดสุดแล้วส่วนคนอื่น ๆก็แค่เม็ดสองเม็ด เผ็ดขี้แตกขี้แตนกันแล้วพี่
เหงื่อไหลซิบซกเล็กหยดกันติ๋งๆแล้วนะนั่น..ขืนมากกว่านี้ไฟลุกกระเพาะแน่ๆ..เผลอๆขี้ที...คงแสบตูดแดงจนเป็นตูดลิงเข้าให้” กูพูดจบ พวก-เอี้ย-สิงห์โตดำปล่อยกร๊ากกกๆๆ..กันทันทีเหยี่ยวเวหาถึงบางอ้อ อายกันหน้าดำหน้าแดงทนฟังกูพร่ำตั้งนานกว่าจะรู้กระสุนกูหมายถึงพริกขี้หนูลูกโดดที่แม่ค้าเค้าใส่ส้มตำอ่ะนะ เป็นไงมุก
ไอ้ตะเกียงแป๊กสมใจกันดีไหมงานนี้.....ห่ะ..ห่ะ..ห่ะ!....กร๊ากๆ........

Klong

ขอบคุนครับ

kamaji

ขอบคุนคราบ

phzaa

ขอบคุนครับ

tarsii

ขอบคุณมากนะ

cawee

ขอบคุนคราฟ

Ninemadx

ขอบคุณครับ

minone

ขอบคุนคับ

ShangHai

ขอบคุณครับ

OneBe2

OneBe2

ฮามุก ส้มตำแหละ 55

kabuki

ขอบคุณครับ

pt200

ขอบคุณครับ

Intra

ไอ้รันนี่แสบได้ใจจริงๆ รอลุ้นไอ้บอมล์อีกคน ลงกะใครอยากรู้สุดๆ

pt200

ขอบคุณครับ

binny_a

ขอบคุณครับ

pt200

ขอบคุณครับ

4_NAY

สุดแสบเลยนะ ตะเกียง

chokeeis

ขอบคุนครับ

pt200

ขอบคุณครับ