หนุ่มหน้าใสกุมหัวใจนายจอมโหด ? 35 - 36 ?

tanya

ถ้าหากว่าซ้ำต้องขออภัยนะครับและขอโทษเจ้าของเรื่องด้วยนะครับเพราะว่าคัดลอกมาอีกที
ความเดิมตอนที่แล้ว
“คิมขอพูดอะไรหน่อยได้ไหม”
“อะไรครับ” เอาละนะ หนึ่ง....สอง....ซั่ม!
“ทำไมแฟนคิมขี้น้อยใจจัง” เมื่อผมพูดจบพี่โชว์ก็มีสีหน้าตกใจตาโตเท่าไข่ห่านเลยครับ
“!!!”
Lesson 35
( Kim Part )
“…” เอ่อ คือพี่โชว์เงียบนานไปไหม ผมเขินนะเว้ย >///<
“อย่าเงียบสิ” ผมพูดพร้อมกับเริ่มเอาหัวถูไถตัวพี่โชว์ไปมาเพราะความอาย ก็แหม ไม่เคยมีแฟนนี่แถมแฟนคนแรกดันเป็นผู้ชายซะอีก
“เปล่า...พี่กำลังจะบอกว่า พูดแล้วห้ามเอาคืนนะ” พี่โชว์พูดแล้วก็ยิ้ม เฮ้อ นึกว่าจะช็อคจนน็อคไปแล้วซะอีก
“พี่โชว์”
“ว่าไงครับ”
“สัญญากับคิมได้มั้ย ถ้าวันไหนพี่ไม่ต้องการคิมอยู่ข้างๆแล้ว....พี่บอกคิมตรงๆ คิมจะเป็นฝ่ายไปเอง” ทุกอย่างตกอยู่ในความเงียบ รวมทั้งผมที่เริ่มใจไม่ดี หรือว่าเราจะคิดไปเองคนเดียว เฮ้อ น้ำตาก็พาลจะไหลเอาซะดื้อๆ
“ฟังพี่นะครับคนดี....พี่ไม่มีวันทิ้งคิมแน่นอน และคิมก็จะเป็นคนที่พี่รักมากที่สุด” พี่โชว์พูดแล้วก็ดึงตัวผมเข้าไปกอดไว้แน่นกว่าเดิม
“อ้าว ร้องไห้อีกแล้ว....ร้องทำไมครับ” พี่โชว์ทำหน้าตกใจเมื่อเห็นน้ำตาผมไหล
“เปล่า...ก็แค่..........ดีใจ”
“ฟอด” น่านไงผมโดนขโมยหอมแก้มแล้วครับ แต่ไม่เป็นไรแค่นี้ยอมก็ได้
“เย็นนี้ไปกินข้าวข้างนอกกันนะครับ” พี่โชว์พูดชวนขึ้น
“กินข้าวบ้านนี้แหละพี่โชว์.....คิมขออยู่กับแม่อีกสักพักแล้วจะกลับไปเรียนต่อ” พี่โชว์ก็ไม่ขัดอะไรครับ
แล้วจากนั้นผมก็บังคับให้พี่โชว์นอนพักเพราะว่าเหมือนพี่โชว์จะยังไม่ฟื้นเท่าไร
“คิม พี่ถามอะไรหน่อยสิ” อ้าวนี่ยังไม่หลับอีกเหรอเนี่ย
“มีอะไร” ผมก็ตอบกลับครับ
“ทำไมคิมถึงเปิดใจรับพี่ล่ะ” โอ้ว คำถามนี้...ขอเปลี่ยนคำถามครับ
“แล้วไม่ดีเหรอ” ผมถามกลับ
“ดีสิ...แต่พี่แค่สงสัย”
“พี่โชว์....คิมจะเปิดใจรับพี่เข้ามาในชีวิตเพราะอะไรพี่ไม่ต้องรู้หรอก พี่รู้แค่ว่าวันนี้คิมรู้สึกดีๆกับพี่ก็พอแล้ว” ผมตอบแล้วยิ้มส่ไปให้ พี่โชว์ก็ยิ้มกลับมาถึงแม้ว่าสีหน้าจะแสดงออกว่าสงสัยซะมากมาย แต่ก็คงไม่อยากจะเซ้าซี้ก็เลยไม่ถามเอาความต่อ
จริงแล้วๆที่ผมเปิดรับพี่โชว์เข้ามาเป็นส่วนหนึ่งในชีวิตนั้นก็เป็นเพราะว่าผมเห็นว่าพี่โชว์ดูแลผม คอยเอาใจผมทั้งๆที่ผู้ชายคนนี้ที่แสนจะเอาแต่ใจและไม่เคยสนใจใครทั้งสิ้นนอกจากตัวเอง แต่เค้ามาคอยดูแลผมในเวลาที่ผมไม่เหลือใคร ไม่เหลือใครเลยจริงๆ เพราะงั้น...ผมเลยอยากจะลองเสี่ยงกับความรู้สึกครั้งนี้สักตั้งนึง
“พี่โชว์ เย็นนี้อยากกินอะไร” ผมถามพี่โชว์ ผมรู้หรอกว่าพี่โชว์ยังไม่หลับ และมันก็เป็นดังคาดพี่โชว์ลุกขึ้นมานั่งพิงหัวเตียง
“อะไรก็ได้ครับ...ตอนนี้พี่กินคิมทั้งตัวยังได้เลย”
“พี่โชว์บ้า...งั้นเดี๋ยวคิมไปซื้อของก่อน พี่โชว์ก็นอนพักผ่อนซะ ถ้าเย็นนี้ไม่ดีขึ้นพี่โชว์ห้ามคุยกับคิมสามวัน”
ผมขู่ไว้เลยครับเพราะไม่งั้นพี่โชว์ก็ไม่ยอมพักผ่อนสักทีห่วงแต่ผม...แต่ไม่ห่วงตัวเอง
“สามวันเลยเหรอ แล้วพี่จะไปควบคุมมันได้ยังไงล่ะครับ หึ๊” เอาละไงเริ่มเลื้อยแล้วครับจะมานัวเนียผม...
นี่ขนาดป่วยก็ยังไม่เว้นเลยนะ
“ถ้าพี่โชว์พักผ่อนจริงๆ คิมเชื่อว่าพี่ต้องหาย” พูดจบผมก็ลุกออกจากเตียงทันที แต่ก่อนออกจากห้องผมก็พูดทิ้งท้ายไว้อีกนิดนึง
“หายไวๆล่ะ” พร้อมกับฉีกยิ้มแบ๊วๆ(หรือเปล่า?)ไปให้อีกที แล้วผมก็เดินลงมาข้างล่างเพื่อปรึกษาเฟียร์เรื่องอาหารเย็นนี้ครับ
“แล้วคิมอยากทำอะไรล่ะ” เฟียร์ถาม
“อะไรก็ได้ แต่เราอยากให้เฟียร์ช่วยหน่อยน่ะ เอ๊ะ ไม่ใช่สิ ต้องบอกว่าเราต้องช่วยเฟียร์” ผมพูดแล้วยิ้มให้
เพราะจริงๆแล้วเฟียร์ทำอาหารได้เก่งกว่าผมหลายขุมนรกครับ
“งั้นคิมพาเราไปซื้อของหน่อยสิ”
“เดี๋ยวพี่พาไป” พี่วินอาสาจะพาไปครับ
“ไม่ต้องหรอกพี่วิน พี่อยู่ดูเพื่อนพี่ไปเลยเดี๋ยวเฟียร์ไปกับคิมเอง”
“จะดีเหรอ พี่เป็นห่วงแล้วจะไปกันยังไง” เชื่อแล้วครับว่าห่วงจริง ถามไฟแล่บเลยอ่า
“ขึ้นไปดูเพื่อนพี่เถอะน่า เดี๋ยวไปกันเองได้” เฟียร์ไล่พี่วินขึ้นข้างบนไปครับ
“แน่ใจนะ” พี่วินถามย้ำอีกครั้งนึง
“แน่ใจพี่ เดี๋ยวผมพาเฟียร์ขี่มอเตอร์ไซไป” บ้านผมมีมอเตอร์ไซคันนึงครับ
“อ่ะๆแล้วแต่ละกันครับ” พูดจบพี่วินก็ยื่นกระเป๋าตังให้เฟียร์ เฟียร์ก็รับมาไม่ขัดข้อง แล้วผมกับเฟียร์ก็พากันไปตลาดใกล้ๆ และดูเหมือนว่าการเดินตลาดครั้งนี้ของผมกับเฟียร์จะไม่ธรรมดาเอาซะเลยเพราะว่ามีแต่คนมอง และพวกที่มองส่วนมากเป็นผู้ชายทั้งนั้น อยากจะตะโกนให้คอแตกตายว่ากูสองคนมีแฟนแล้ว เชื่อมั้ยไปซื้อ
ของบางร้านนอกจากจะได้ฟรีแล้วยังแถมเบอร์โทรมาด้วย
“เฮ้อ นึกว่าจะตายคาตลาดแล้ว” เฟียร์บ่นนิดหน่อย
“แฮะๆ เราก็ว่างั้นแหละ เฮ้อ ไม่ได้เหนื่อยถือของเลยนะเนี่ย”
“เหนื่อยโดนจีบอ่ะดิ” เฟียร์พูดต่อครับ
“แหม ตัวเองก็ใช่ย่อยนะ” หลังจากแซวกันพอหอมปากหอมคอก็พากันบิดมอเตอร์ไซกลับมาที่บ้านครับ
“ขนของเข้าบ้านก่อนเลยเฟียร์ เดี๋ยวเราปิดประตูบ้านแล้วจะตามเข้าไป” ผมบอกเฟียร์แล้วก็วิ่งไปปิดประตู
รั้วบ้าน
“เดี๋ยวคิมช่วย.....” แล้วจากนั้นหัวเรือใหญ่อย่างเฟียร์ก็จัดการทำอาหารหลายอย่าง ด้วยความชำนาญครับ
ส่วนผมทำได้แค่เล็กๆน้อยๆ เพราะว่าสูตรหรือวิธีขั้นตอนการทำแต่ละอย่างเฟียร์ทำไมเหมือนที่ผมทำเลย
“อ่าเสร็จละ....ไปตามพวกข้างบนลงมากันเถอะ”
“เอางี้เดี๋ยวเราไปตามให้ละกันนะ” พูดจบผมก็วิ่งขึ้นไปข้างบน
“พี่วิน พี่โชว์ กับข้าวเสร็จแล้ว” พอชะโงกหน้าเข้าไปดูในห้องก็พบว่า
“…” หลับทั้งคู่เลย เหอๆ นี่สรุปพี่วินขึ้นมานอนเฝ้าหรือขึ้นมาให้พี่โชว์มีคู่แข่งหลับเนี่ย
“พี่วิน พี่โชว์ ลุกขึ้นไปกินข้าวกันเร็วๆ ป๊าบ ป๊าบ” ผมหยิบหมอนข้างฟาดเลยครับ เรียกดีๆไม่ตื่นแต่ฟาดไม่กี่ที
ก็ตื่นแล้วครับ
“เฮ้อ ปลุกยากจังเร็วๆเลยนะคิมกับเฟียร์จะรอข้างล่าง” ผมบอกทิ้งท้ายแล้วก็เดินลงมาข้างล่าง และจากนั้น
ไม่นานคนข้างบนทั้งสองคนก็ตามลงมาครับ
“โห กับข้าวน่ากินจัง” พี่วินพูดครับ แหม คงไม่พ้นยอเฟียร์นั่นแหละ
“ก็กินเข้าไปเยอะๆสิ” เฟียร์พูดแล้วยิ้มๆครับ ส่วนผมก็เห็นพี่โชว์แอบส่งยิ้มหวานให้ผมตลอดเลย (จริงๆมันก็ไม่แอบหรอกครับ ยิ้มกันตรงๆเลย)หลังจากกินข้าวกันไปได้สักพัก
“พี่โชว์ พี่วิน เฟียร์ เบื่อที่นี่กันหรือยัง”
“ก็ไม่นะ บ้านคิมอบอุ่นน่าอยู่ดีนะเราว่า” เฟียร์บอกครับแล้วคนอื่นก็เออออตามกันไป
“คิมว่าอีกสองวันจะกลับกรุงเทพแล้วหล่ะครับ” คนอื่นก็เห็นดีด้วยเพราะว่าพวกเราทุกคนต่างขาดเรียนกันมาหลายวันโดยเฉพาะผมครับ ถึงแหมว่าคลื่นลูกนี้อาจจะใหญ่ไปสักหน่อยแต่ผมก็ผ่านมันไปได้ครับต้องขอบคุณพี่โชว์ พี่วิน แล้วก็เฟียร์ ที่คอยให้กำลังใจผมตลอดมาครับ
Lesson 36
( Kim Part )
ตอนนี้พวกเรากำลังเดินทางกลับกรุงเทพกันแล้วครับ แต่กว่าจะออกเดินทางกันได้ผมก็อิดออดพอสมควรเพราะผมอยากซึมซับบรรยากาศของบ้านของผมเอาไว้ให้มากที่สุด ก่อนที่ผมจะเดินหน้าต่อ
“ไอ้วินมึงแวะปั๊มข้างหน้าหน่อยนะเว้ย คิมหิว” อ้าว ไมอ้างผมล่ะ
“เออๆ” พูดจบพี่โชว์ก็วางสายเลยครับ
“พี่โชว์อ่ะ มาอ้างคิมทำไมตัวเองหิวเองแท้ๆ”
“ก็แหม...เมื่อคืนพี่ใช้แรงไปเยอะนี่นา” ไอ้พี่โชว์มันพูเรื่องเมื่อคืนขึ้นมาทำเอาผมหน้าร้อนผ่าวเลยครับ
“พอเลยหยุดพูดเลยนะพี่โชว์บ้า” ผมต้องหันหน้าหนีออกนอกรถเพราะทนแรงเขินไม่เว้ย
“ขนาดงอนยังน่า....” เว้นวรรคทำไม แล้วยังสายตาที่มองมาแบบนั้นอีก ผมไม่อยากจะบอกว่าเมื่อคืนกว่าจะได้นอนก็เกือบตีสามแล้ว เพราะความหื่นของไอ้พี่โชว์คนเดียวเลย นี่ขนาดพึ่งจะเป็นแฟนกันนะ ถ้าในอนาคตหูรูดผมคงเสื่อมก่อนถึงเวลาอันควรแน่ๆ - -
หลังจากกินข้าวอะไรกันเรียบร้อยแล้วพวกเราก็มุ่งตรงมาที่บ้านกันทันทีครับ และเมื่อมาถึงก็เจอเพื่อนพี่โชว์อยู่กันเต็มบ้านเลยครับไม่รู้ว่ามีประชุมเพลิงอะไรกัน ถึงได้มากันเยอะแยะมากมายขนาดนี้ มีอยู่สองสามคนที่ผมไม่รู้จักครับ แต่ที่เหลือผมรู้จักหมด
“แหม มาถึงกันไวเชียวนะพวกมึง” พี่โชว์พูดขึ้น
“หมามันโทรชวนมากินของฟรีว่ะ” พี่ต้นพูดขึ้น
“ไอ้ควาย มึงก็เสือกหน้าด้านมาเค้าชวนมาเป็นมารยาทโว้ย” พี่โชว์ไม่ยอมครับ
“กูก็มาตามมารยาทเว้ย ฮ่าๆ” เออ อยู่กับพวกนี้บ่อยๆสักวันได้นั่งแทะหญ้าแน่ๆ ด่ากันปัญญาอ่อนมาก
“พี่โชว์ให้คนซื้อของไว้แล้วใช่ไหม” เฟียร์ถามพี่โชว์ครับ
“อื้ม พี่บอกป้าน้อยไว้แล้วแหละ” พูดจบเฟียร์ก็มาลากผมไปในครัวเลยครับ และแน่นอนหน้าที่ของผมก็คือ....ผู้ช่วยหยิบของส่งให้ หน้าที่อังทรงเกียรติของผม
“ฟอด...เหนื่อยไหมครับ” ผมหันไปตามเสียง อื้อหือ ฉากหวานของเฟียร์กับพี่วินครับ พี่วินนัวเนียเฟียร์ใหญ่เลย แถมเฟียร์ก็ไม่ว่าอะไรด้วย แต่กลายเป็นว่าผมนี่สิที่หน้าร้อนขึ้นมาซะเอง
“มายืนหน้าแดงแบบนี้อิจฉาเค้าล่ะสิ...จุ๊บ” ผมตกใจเกือบทำจานหลุดมือ ก็พี่โชว์เล่นแอบขโมยจูบแบบนี้ใครจะไปตั้งตัวทันล่ะ
“อ่าพี่โชว์ คิมตกใจผมหมด”
“ตกใจ.....ถ้างั้นต้องทำให้ชิน”พูดจบพี่โชว์ไม่รอช้าประกบปากกับผมทันที ผมพยายามผลักออกแต่ไม่เป็นผลเลยอ่า พี่โชว์ไม่สะเทือนเลยด้วยซ้ำจนผมเริ่มโอนอ่อนไปกับเค้าแล้วแต่เสียงสวรรค์ก็ดังช่วยผม
“ทำอะไรเกรงใจกันหน่อยดิ๊” พี่วินพูดแทรกนั่นเองครับ อยากกราบงามๆสักสามที
“แข่งกับกูปะล่ะ”
“แข่งอะไรมึงว่ามาเถอะ” พี่วินถามกลับอย่างท้าทาย นี่สินะที่เค้าบอกกันว่าฆ่าได้หยามไม่ได้!!!
“ใครจูบได้นานกว่าชนะ”
“ห๊ะ!”
“อะไรนะ!” เสียงผมกับเฟียร์ดังขึ้นพร้อมกันแต่ว่า เหมือนผมกับเฟียร์จะช้าไปก้าวนึงเพราะริมฝีปากผมก็ถูกครอบครองโดยพี่โชว์อย่างช่วยไม่ได้ เฟียร์ก็ตกอยู่ในสถานการณ์เดียวกับผม ผมถูกคุกคามอยู่นานมากๆกว่าจะได้รับอิสระภาพเพราะว่ามีคนเดินเข้ามาในครัวแล้วพูดเสียงดังขึ้น
“เฮ้ย! พวกมึง หนังสดในครัวด่วน!”
“ตึกๆ” เสียงคนมากมายวิ่งกันมากองอยู่หน้าครัว แต่ดูเหมือนว่ามนุษย์ไร้ยางอายสองคนนี้จะไม่รู้สึกอะไรเลย ขอคำถามนึงว่า ด้านไปไหมมึง!
“ฮิ้วๆ กลางวันแสกๆ เดี๋ยวก็ท้องก่อนแต่งหรอก” เสียงคุ้นๆแต่ผมไม่รู้ว่าใครเพราะเสียงมันตีกันไปหมดแถมตอนนี้ผมก็จะหายใจไม่ออกแล้วด้วยจนผมต้องดันพี่โชว์ออกอย่างสุดแรงเพราะไม่ไหวแล้ว
“เอือก..แฮ่กๆ” ผมทรุดลงกับพื้นเลยครับแต่โชคดีที่พี่โชว์รับผมไว้ทัน ก็เลยไม่ได้เจ็บเนื้อเจ็บตัวอะไร
“พี่วินอีกแล้วนะ จำได้ใช่ไหมว่าเฟียร์เคยบอกว่าอะไร!” เสียงเฟียร์ดังมากแถมดุมากๆด้วยครับ
“อุ้ย กูไปละ”
“ตึกๆ” แล้วคนตรงห้องครัวก็หายไปอย่างว่องไว
“ไม่ต้องมากอด!....ไปให้พ้นหน้าไป อย่าให้ของขึ้น”
“เดี๋ยววินมันก็ช่วยเอาลงให้ได้” อ้าวพี่โชว์ปากมอมซะแล้วอยู่ดีไม่ว่าดี
“ปั๊ก....ใช่เวลากวนโอ้ยมั้ย!” ผมสะดุ้งเลยเฟียร์ฟันมีดลงเขียงอย่างแรง เห็นแล้วเสียวสันหลัง
“คิมครับทำต่อเถอะจะได้กินสักที” พี่โชว์พูดแล้วก็เริ่มเลื้อยมากอดผมอีกแล้ว
“หยุด.....อย่ามาแตะ” ผมพูดเสียงนิ่ง แกล้งงอนแม่งเลยหมันไส้นักเชียว พี่โชว์ก็หน้าเสียนิดหน่อยครับ
“คิม...โกรธพี่เหรอ”
“อย่ามายุ่งจะไปไหนก็ไป” ผมสะบัดเสียงใส่แล้วก้มหน้าก้มตาทำต่อ
“ฮ่าๆ ไม่ต่างกับกูเลยมึงอ่ะ” ไอ้พี่วินหัวเราะพี่โชว์ครับ
“ปั๊ก!”
“...”  ทั้งห้องตกอยู่ในความเงียบและมองไปที่ต้นตอของเสียง ก็เจอรังสีอันเยือกเย็นกำลังแผ่ออกมาจากตัว
เฟียร์ครับ
“เอ่อ...คือพี่”
“จะออกไปได้หรือยัง” เหอะๆ แทบวิ่งออกจากห้องครัวทั้งสองคนเลยครับ ผมก็เลยยืนขำครับ ตลกดีคิดภาพผู้ชายตัวอย่างควายสองตัวกลัวผู้ชายที่ตัวเล็กกว่าตัวเองตั้งเยอะแค่คนเดียว
“โหดจังเฟียร์” ผมแกล้งแซวครับ
“แหม ตัวเองก็ใช่ย่อย แกล้งงอนรู้หรอกนะ” เฟียร์ทำหน้าเยาะเย้ยผม แล้วเราก็ยิ้มให้กันครับ ผมทำอาหารกันต่ออีกสักพัก ทุกอย่างก็เรียบร้อยและพร้อมกินครับ
“เดี๋ยวยกไปกินกันที่สนามดีกว่า พี่ปูเสื่อไว้แล้ว” พี่โชว์เดินเข้ามาบอกพวกผมก็ไม่ได้ตอบอะไรเพราะอยู่ในสภาวะงอนอยู่ครับ
“งอนเก่งกันจังนะ ระวังจะโดนดี” พี่วินเดินเข้ามาแล้วพูดลอยๆครับ แต่ผมกับเฟียร์ก็สนใจไม่ แต่เดินออกไปที่สนามเลยครับ ไม่ยกอาหารด้วยเพราะเป็นคนทำแล้วจะให้ยกมาให้กินอีกคงจะสบายเกิน
หลังจากเริ่มกินกันไปได้สักพักของมึนเมาก็เริ่มตามมาครับ และเป็นที่รู้กันว่าพี่โชว์กับพี่วิน หวงผมสองคนมากๆ เหล้า เบียร์ ไม่ให้แตะเลยครับ แต่บังเอิญตอนนี้โกรธกันอยู่ ผมก็เลยมานั่งข้างเฟียร์ ส่วนพี่โชว์ก็นั่งข้างพี่วิน แต่เราทั้งคู่นั่งตรงข้ามกันครับ

“เอาหน่อยนะ” เฟียร์ก็ซิบบอกผมพร้อมกับยื่นแก้วเหล้าสีเข้มเลยครับให้ผมผมก็มองหน้ากลับเชิงถามว่าเอาแน่เหรอ แต่เฟียร์กระดกรวดเดียวหมดไปแล้วครับเอาวะอะไรจะเกิดก็ต้องเกิด!

acolyte

หายซะทีนะน้องคิม

harain15

ขอบคุณครับ

mr.narin

ขอบคุณมากมายครับ

peemakung

ขอบคุณมากกกกกกครับ

Klong

ขอบคุนครับ

kiwwy

ขอบคุณมากค่ะ เย้ดีใจด้วยค่ะพี่โชว์ พี่คิมเค้ารับรักแย้วนะ อิอิ{:4_98:}

thae33001

ขอบคุณครับผม

kamaji

ขอบคุนคราบ

mind010

ขอบคุณครับ

ton521

ขอบคุนครับ

kikkapkao

ขอบคุณครับ

kangaza

ขอบคุงมากมากคับ

doltae

ขอบคุณครับ

fffn

ขอบคุนมากคับ

GBOMK

{:sm-08:} ขอบคุนคับผม

tarsii

ขอบคุณมากนะ

cawee

ขอบคุนนะคราฟ

spyhihi

สนุกมากกกกกกกกกกกก

Ikunpalmidsarap

ขอบคุณคราฟฟฟ