รักไม่รักไม่รู้...แต่ห้ามเจ้าชู้ให้ตูเห็น { 13 - 14 }

tanya

ถ้าหากว่าซ้ำต้องขออภัยนะครับและขอโทษเจ้าของเรื่องด้วยนะครับเพราะว่าคัดลอกมาอีกที
ความเดิมตอนที่แล้ว
“แล้วไง”ผมพูดแล้วสะบัดแขนมันออกเดินมานั่งลงข้างๆพี่ส้มเหมือนเดิม พี่ส้มเอามือมาขยี้หัวผมอย่าง

หมั่นเขี้ยว
“อ้าว!ไหนไม่อ้อนเหมือนเมื่อกี้แล้วหละ น่ารักออกพี่ชอบ”
“แต่กูไม่ชอบ หิวจะตายอยู่แล้ว!”ผมพูดแล้วกลับมาทำหน้างอนๆมันเหมือนเดิมชิส์ รบเร้าให้กูมา แต่ก็ไม่สนใจ
ตอนที่ 13
“โรลลี่!วันงานโรงเรียนกูให้มึงกับไอ้จ๊ะเป็นตัวแทนห้องขึ้นประกวดนะเว้ย”เสียงไอ้ฟ้าประกาศลั่นห้อง กูกับไอ้จ๊ะมองหน้าแล้วสั่นหัวทันที กูเกลียดการขึ้นเวที กูเกลียดการพูดออกไมค์ อีกสองอาทิตย์โรงเรียนกูจะจัดงานโรงเรียน โดยปีนี้จะจัดใหญ่กว่าทุกปี มีเด็กโรงเรียนอื่นเข้ามาชมงานกันได้ด้วย
“อย่ามาควายดิมึง! ปีที่แล้วใครลงก็คนนั้นดิ”ไอ้จ๊ะเถียงขึ้นทันควันแล้วหันไปจ้องหน้าไอ้แชมป์
“ไม่ได้!เพราะที่กูจะให้พวกมึงสองคนลงประกวดก็คือ หนุ่มหน้าหวาน กับ ผู้ชายหน้าสวย”ไอ้ฟ้าพูดจบกูกับ
ไอ้จ๊ะพร้อมใจกันเขวี้ยงของที่ใกล้มือมากที่สุดไปทันที
“สัด!ไม่เอา ให้ตายกูก็ไม่ลง อยากชนะหาคนอื่นดิ”กูโวยวายทันที ไอ้แชมป์กับไอ้นุหัวเราะกร๊ากเลย
“ไม่ได้!งานนี้กูบังคับให้มึงต้องลงไอ้โรลลี่ เพราะหัวข้อนี้กูเป็นคนเสนอฉะนั้นห้องกูต้องชนะ”ไอ้ฟ้าพูดเสียงดังฟังชัดพอๆกับกู
“เรื่องของมึง กูไม่สน!”กูพูด
“ใช่ๆ อยู่ดีไม่ว่าดีนะมึง หาเรื่องให้พวกกูอายคน”ไอ้จ๊ะด่าต่อ
“ไม่!พวกมึงห้ามปฏิเสธ เพราะกูส่งรายชื่อไปแล้ว เหลือเวลาอีกสองอาทิตย์ มึงสองคนต้องคิดการแสดงบนเวทีให้ได้ด้วย”ไอ้ฟ้าพูดน้ำเสียงเด็ดขาดแล้วเดินหน้าเริ่ดออกไปทันที ไอ้พวกเพื่อนกูที่เหลือนี่หัวเราะเยาะกูกันใหญ่
“ขากรรไกรค้างหรอสัด!หัวเราะอยู่ได้ เหี้ย!”ไอ้จ๊ะพ่นไฟออกมาอย่างโมโห
“นั้นดิ ห่า!ไม่โดนมั่ง ไม่รู้ไปนะพวกมึง”กูด่าอย่างโมโห เดินกระแทกเท้าปึงปังออกมานอกห้อง ไอ้พวกในห้องมันไม่มีใครโกรธหรอก จะมีก็คือยิ่งขำมากกว่าเดิม เพราะกูกับไอ้จ๊ะจะเป็นแบบนี่ตลอดเวลาให้ช่วยงานที่ต้องขึ้นไปยืนบนเวที น่าอายนะเว้ย พูดแต่ละทีแม่งปากสั่น
“เป็นไรครับ ทำไหน้าแบบนั้นหละ”ไอ้มี่กระแซะตัวเข้ามานั่งใกล้ๆแล้ว กูหันไปมองหางตานิดๆ เอาให้พอรู้ว่าตอนนี้อารมณ์ไม่ดีอย่าถามมาก ไม่งั้นเจอตีน
“หึหึ!พวกมันสองคนโดนไอ้ฟ้าบังคับให้ลงประกวด หนุ่มหน้าหวาน กับ ผู้ชายหน้าสวย”ไอ้แชมป์ตอบ คราวนี้ทั่งโต๊ะฮาลั่นเลย ยิ่งไอ้มี่อะตัวดี หัวเราะดังกว่าใครจนกูหมั่นไส้เหยียบเท้าแม่งเลย
“เหมือนกูเลย แต่กูไม่ลง โวยวายไปเลย ใช่เรื่องที่ไหนให้ผู้ชายประกวดหนุ่มหน้าสวย”เสียงไอ้พี่เบส ใช่ๆ
ไอ้พี่เบสมันก็น่ารักนี่หว่า กูเจอพวกแล้ว น่าตามาหงิกงอประมาณอารมณ์เดียวกันเลย
“ช่วยห้องนะเว้ย! โรงเรียนไม่ได้จัดงานใหญ่ขนาดนี้ทุกปีซะหน่อย”ไอ้พี่โค้กพูด พวกกูสามคนหันไปมองตาขวางทันที ลองมาโดนเองมั้ยสัด!
“แล้วไมพี่ลงเองหละ ลองมั้ย”ไอ้จ๊ะถาม
“เหอะๆคงไม่ได้วะ ไอ้น้องเพราะคนอย่างพี่ พ่อให้มาหล่อขนาดนี้ ประกวดแบบนี้คงไม่เหมาะ”ไอ้พี่โค้กพูดอย่างมั่นใจ ก็หล่อจริง แต่ไอ้มี่กูหล่อกว่า ฮ่าๆ
“เดี๋ยวผมทำให้เหมาะเอง เอามั้ย”กูถามเสียงเซ็งๆ
“เหอะๆ แฟนมึงนี่โหดไม่สมน่าตาตัวเองเลยวะ ไอ้จิมมี่”ไอ้พี่โค้กหันไปบอกไอ้มี่ ไอ้เหี้ยมี่ตอนนี้นั่งหัวเราะอย่างเดียว
“อะไรๆ พูดไรพี่โค้ก เดี๋ยวมึงโดน”กูชี้หน้ามัน
“มึงอย่าแซวน้องมัน เห็นไหมอายน่าแดงแล้ว เนาะที่รักเนาะ”ไอ้มี่ขยับมานั่งเบียดกูมากกว่าเดิม เอาหน้ามาใกล้ๆหน้ากูอีก จะเข้าท้องกูเลยมั้ย แสรด
“อยากแดกตีนเหรอมึง สัด!”กูว่าให้แล้วผลักหน้ามันออกห่างๆ หงุดหงิดสุดๆไปเลย ยิ่งเห็นไอ้มี่หัวเราะซะใจแบบนี่อีก คอยดูนะเดี๋ยวจะบ้าเอาให้หายอยากไปกันข้างนึงเลย
“โอ๋ๆ ไม่เอาน่า โรลลี่อย่าโมโหไปเลยนะ ใจเย็นๆดิคิดว่าช่วยห้อง ช่วยเพื่อนไง”ไอ้มี่เอื้อมมือมาหยิบมือกูไป
ลูบเล่น
“ลองบ้างป่ะละ เอามั้ยมึง มึงลองโดนมั่งมั้ย!?”
“เหอะๆ ไม่ได้หรอกครับ พี่ออกจะหล่อไม่สวยเหมือนโรลลี่ หรือแบ๊วๆเหมือนไอ้จ๊ะซะหน่อย”ยิ่งไอ้มี่พูดแบบนี้กูยิ่งหงุดหงิด เลยหยิกไปที่หน้าขามันแรงๆ
“เจ็บนะ!ที่รัก”ไอ้มี่ต่อว่า ตัดพ้อ
“ก็จะทำให้เจ็บ!ปล่อยมือเดี๋ยวนี้เลย”กูสะบัดมือมันออก แต่มันไม่ปล่อย
“ยิ้มหน่อยนะ เดี๋ยวพี่พาไปกินไอศกรีมนะ อารมณ์จะได้ดีขึ้น ไป!”ไอ้มี่ดึงมือกูให้ลุกขึ้นตามแรงดึงของมัน
มันเดินจูงมือกูมาที่ร้านขายไอศกรีม เด็กเยอะดีฉิบหาย ระหว่างทางมีคนทักไอ้มี่มาตลอด บางรายถึงกับแซว กูที่หงุดหงิดอยู่หันไปมองหางตาใส่แม่งเลย นิสัยเสียอารมณ์ไม่ดีแล้วชอบพาล
“สองแท่งนะ!”กูหันไปบอกไอ้มี่
“อะไรครับ พี่มีแท่งเดียว กับอีกสองลูก โรลลี่กินอิ่มมั้ยอะ!”ไอ้มี่พูดเสียงหื่น มีมาเลียริมฝีปากยั่วๆด้วยนะ
“สัด!กินเองเหอะมึง!”กูโมโหกลบเกลื่อน ไม่ได้หน้าหนาขนาดมันซะหน่อย รุ่นน้องที่ยืนอยู่ด้านหลังที่ได้ยิน
แม่งก็อมยิ้มกันใหญ่
“อร่อยน่าๆ ไม่ลองหน่อยเหรอครับ”
“ไม่! น่ารำคาญจิมมี่!”กูพูดเสียงดัง
“โอ๋ๆ ไม่หยอกแล้ว ตามสบายเลยครับ กี่แท่งก็ตามสบายเพื่อโรลลี่แค่นี้สบาย”มันพูดแล้วยิ้มหวานมาให้กู
“ไม่กินหรอมึง”กูหันไปถามมัน ตอนนี้กูกับไอ้มี่พากันเดินมานั่งหลังอาคารสี่ อาคารนี้เป็นอาคารห้องวิทย์ เด็กนักเรียนเลยไม่ค่อยมี ส่วนอาจารย์ป่านนี้ก็กำลังไปทานข้าวกัน
“กิน!”ไอ้มี่พูด แล้วก้มมาหอมแก้มกู
“แล้วไมไม่ซื้อ ไม่ต้องแย่งของกูเลยนะ กูไม่ให้!”กูพูดแล้วเอาไอศกรีมหนีมันทันที ของโปรดกูนะ หวงๆ
“ขี้หวงวะ ไม่กินก็ได้ แต่กินจากตรงนี้แทน”ไอ้มี่พูดยิ้มๆ จากนั้นมันก็ทำในสิ่งที่กูอยากเอาไอศกรีมยีหัวมัน
ก็มันก้มหน้าลงมาจูบปากกูทันที กูยังไม่ทันตั้งตัวเลย ไอ้มี่ทั้งเลีย ทั่งชิม รสชาติไอศกรีมในปากกูจนมันพอใจ
ถึงจะยอมปล่อย ดีนะตรงนี้ไม่มีค่อยมีคน
“ถ้าไอติมกูหลุดมือ กูตบมึงแน่”กูพูดเสียงเบา ตั้งหน้าตั้งตากินไอศกรีมอย่างเดียว เขินเป็นเหมือนกันนะเว้ย
“ให้ทั้งตบและจูบเลย”
“แต่กูจะให้ทั้งตบและตีนแน่ ถ้ามึงยังไม่เลิกนัวเนียกูแบบนี้”กูหันไปบอกเสียงเข้ม มองต่ำลงมาที่มือไอ้มี่อยู่ตรงขาอ่อนกูพอดีเลย ทำไมมึงหื่นขนาดนี้ว่ะ
“โห่!นิดหน่อยเอง ชดเชยนะ เดี๋ยววันนี้ก็ไม่ได้นอนด้วยกัน”กูหันไปมองหน้ามันที ก็วันนี้วันพุธมันต้องไปบ้านกูนี่หว่า
“ไปนอนที่ไหน”กูถามเสียงปกติ ไม่อยากให้มันรู้ว่ากูสนใจมันมาก
“บ้านเพื่อน!”มันตอบ
“คนไหน”กูถามต่อทันที ไอ้บ้านเพื่อนแบบนี่แหละ ตัวดี ได้เรื่องตลอด
“เอาน่าๆ บอกไปเราก็ไม่รู้จักซะหน่อย นะๆขอให้หายคิดถึงก่อน”ไอ้มี่พูดแค่นั้น แล้วมันก็เอื้อมมือมาหยิบมาไอศกรีมจากมือกูแล้วโยนทิ้งลงข้างๆ หน้ามันกับหน้ากูเริ่มชิดกันมากขึ้น จนปากเราสัมผัสกันอีกครั้ง ไอ้มี่
เป็นผู้ชายที่กูรู้สึกเหมือนว่ามันจะเสพติดจูบมากเลย คว้าคอกูไปจูบให้ได้ทุกวัน
“อะ อืม เพื่อนคนไหน บอกมาดิ!”ก็กูอยากรู้อ่ะ ก็ต้องถามดิ
“เพื่อนในทีมบาสครับ โรลลี่ไม่รู้จักหรอก”มันพูดเบาๆแล้วจูบส่งท้ายกูอีกนิดหน่อย
“คนไหน ทำไมกูจะไม่รู้จัก นอกเสียจากว่ามึงจะไปกับคนอื่นแล้วไม่อยากให้กูรู้”กูถามมันเสียงเข้ม แล้วปัดมือมันออกจากแก้มกูทันที เริ่มเคืองๆแล้วนะ
“ไม่ใช่ซะหน่อย เพื่อนในทีมบาสจริงๆ ไม่เชื่อไปถามไอ้เสือก็ได้ มันก็ไป”ไอ้มี่จับมาที่หน้ากูอีกครั้ง
“เกี่ยวไรกับพี่เสือ ถ้ามึงจะไปจริงๆ พี่เสือไปด้วยก็ไม่ใช่ปัญหา”
“โอ้ว!ไปกันใหญ่แล้ว ไม่เอาน่าๆ โรลลี่อย่างอแงนะ พี่ไปกับพวกทีมบาสจริงๆ”
“งั้นกูไปด้วย!”กูพูดขึ้นอย่างเอาแต่ใจ
“เฮ้ย!ไปทำไม ไม่ต้องไป”ไอ้มี่ปฏิเสธเหมือนจะทันทีเลย กูก็ยิ่งสงสัย
“ทำไม! กูจะไป พี่เสือไปด้วยใช่มั้ย งั้นเดี๋ยวกูชวนไอ้เนมไปด้วย”กูพูดอย่างเอาแต่ใจ ยิ่งไอ้มี่ห้ามกูจะไปให้ได้ ปกปิดนักนะ รู้จักกูน้อยไป
“เฮ้ยๆ ไม่ได้ผู้ชายเยอะ!”ดูๆข้ออ้างมันดิ ลืมหรือไงว่ะว่ากูก็ตัวผู้
“แล้วไง กูก็ผู้ชายลืมแล้วเหรอมึง!”กูเถียงทันที
“ไม่ได้ลืมครับ แต่ไปไม่ได้ ไม่เอาโรลลี่อย่าดื้อนะ!”เสียงไอ้มี่เริ่มเข้มนิดๆ คิ้วเริ่มจะผูกโบว์ เมื่อมันเห็นว่ากูเริ่มไม่รู้เรื่องหนักๆ
“ไม่ได้ดื้อแต่จะไป ไม่ไปกับมึงก็ได้!”เอาดิ๊ คนอย่างไอ้โรลลี่ไม่กลัวอยู่แล้ว
“โรลลี่! ทำไมพูดไม่รู้เรื่องแบบนี้ฮะ!”ไอ้มี่ตะคอกกูเสียงดัง ทำเอากูหน้าเสียเลยแม่ง เกือบจะสองเดือนที่รู้จักกันมันไม่เคยตะคอกใส่หน้ากูแบบนี้เลยนะ
“เออ!”กูพูดกระแทกเสียงใส่มัน จะลุกขึ้นเดินกลับห้อง แต่ไอ้มี่คว้ามือกูไว้ก่อน
“ขอโทษนะ แต่พี่ไม่อยากให้โรลลี่ไปจริงๆ ไม่ใช่อะไร ไอ้พวกนั้นมันจ้องโรลลี่อยู่ พี่ไม่ชอบให้มันมองแฟน
พี่นี่หน่า เดี๋ยวถ้าพาไปโรลลี่ก็ต้องเมา พอเมาก็ยิ่งน่ามอง พี่หวงนะ”มันดึงให้กูนั่งลงบนตัก เกยหน้ามาวางไว้
บนไหล่ เข้าใจนะที่ไอ้มี่พูด แต่มันไม่รู้หรือไงว่ากูไม่ได้คออ่อนขนาดนั้น
“แต่เมื่อกี้มึงตะคอกกู”ตรงนี่แหละที่กูเคืองหนักสุด
“ก็โรลลี่ดื้อ”ไอ้มี่พูดเบาๆที่ข้างหูแล้วหอมแก้มกู
“งั้นปล่อย! เพราะกูดื้อได้มากกว่าที่มึงเห็นอีก กูไม่อยากโดนมึงตะคอกอีก”กูพูด พยายามจะแกะมือมันโอบเอวกูอยู่
“ไม่เอาไม่ปล่อย พี่ขอโทษนะ หายเคืองนะๆ”ไอ้มี่พูดเสียงอ้อนๆ
“หึ!เอาคอมา!”กูพูด ไอ้มี่ทำหน้างงๆ แต่กูไม่สนใจ คว้าคอมันมาแล้วกัดไปอย่างแรง จมเขี้ยวเลย
“อ๊าก! โรลลี่!”ไอ้มี่ร้องลั่น แต่มันไม่ได้ผลักหน้ากูออก กูกัดจนพอใจถึงปล่อยมันเป็นอิสระ
“อย่าตะคอกกูถ้าไม่จำเป็นอีก!”กูพูดเสียงเข้ม ก้มลงไปจูบที่หน้าผากไอ้มี่แรงๆ เดินหันหลังกลับห้องไปด้วยความสบายใจ ฮ่าๆ
“มาจากไหนครับมึง อารมณ์ดีมาเลย”ไอ้จ๊ะเจ้าเดิม เดี๋ยวนี้กูรู้สึกว่ามันจะเหมือนผู้หญิงใหญ่แล้ว น่ารักขึ้นทุกวัน ไอ้โรมทำไรมันหรือเปล่าวะ
“หึ!กัดคอคนมา”กูพูดอย่างสบายอารมณ์ เดินมานั่งลงที่โต๊ะเรียนกู
“มึงอะ รุนแรงกับพี่กูตลอดเลย สงสารมัน”ไอ้จ๊ะพูด
“รุนแรงที่ไหนมึงอ่ะ กูกัดคอไอ้มี่ออกจะบ่อย ว่าแต่กูมึงก็เหมือน”กูว่าให้มั่ง ไอ้จ๊ะแบมือยักไหล่ไม่แคร์
“ช่วยไม่ได้ พี่มึงกวนตีนกูเอง”ไอ้จ๊ะพูดอย่างไม่ใส่ใจ
“งั้นก็เหมือนกัน เพราะพี่มึงโคตรจะกวนตีนกูเลย”
“มึงๆคืนนี้ไปร้าน…กัน”ไอ้จ๊ะกระซิบบอกกู กูทำหน้างงไม่เข้าใจว่าทำไมต้องกระซิบ มันเลยชี้ไปที่ไอ้แชมป์กับไอ้นุ
“เกี่ยวไรกับพวกมัน”กูถามงงๆ ไม่เข้าใจอยู่ดี
“คืองี้นะ คืนนี้พวกทีมบาสมันจะนัดเลี้ยงต้อนรับน้องใหม่ แล้วทีนี้กูอยากไปด้วย แต่พี่มึงไม่ให้กูไป”เหมือนกูเลยไอ้เพื่อนจ๊ะ เพราะพี่มึงไม่ให้กูไปเหมือนกัน
“ขอไอ้โรมแล้วว่างั้น”
“ก็เออดิ มันไม่ให้กูไป!”ไอ้จ๊ะพูดเคืองๆกูจับน้ำเสียงได้ กูเข้าใจเพื่อน
“เหมือนกูเลย พี่มึงก็ไม่ให้กูไปเหมือนกัน ไปตามไอ้เนมอีกคนนะ!”กูเสนอทันที อยากรู้เหมือนกันว่าทำไมต้องห้ามอะไรนักหนา ที่ไอ้มี่พูดกูเข้าใจก็จริง เชื่อมั้ย?! เฉยๆนะ
“พี่เสือนะมึง กูเสียวแทนไอ้เนมเลยนะ”ไอ้จ๊ะพูดหวั่นๆ
“เอาหน่า พี่เสือรักมันจะตาย ไม่ทำไรแรงๆหรอกเชื่อกู เย็นนี้ใช่มั้ย งั้นไปหาไอ้เนมเลย”กูพูดแล้วลุกขึ้นดึงมือ
ไอ้จ๊ะลากมาห้องไอ้เนมทันที เหมือนฟ้าจะรู้ใจแล้วเข้าข้างกู ห้องไอ้เนมไม่มีเรียนพอดี
“น้องครับๆเรียกเนมให้หน่อย”กูใช้เพื่อนมันคนนึงที่ยืนคุยกันอยู่หน้าห้อง
“ไอ้เนมโว้ย! พี่โรลลี่มาหา!”เสียงเพื่อนมันตะโกนเรียก ไอ้เนมหันมามองหน้ากูแล้วทำหน้าบึ้งทันที
เดินกระแทกเท้าปึงปังออกมาหา กูยังไม่ได้ทำไรมึงเลยนะ
“เป็นไรมึงเนี่ย! ไมทำหน้าอย่างงี้อ่ะ!”กูถามเอานิ้วไปนวดๆที่ระหว่างคิ้วไอ้เนม
“โมโหคน ไอ้ควายเสือ ไอ้บ้า! ไอ้นรก มันด่าว่าเนมงี่เง่า!”ไอ้เนมพ่นไฟออกมาจนกูอึ้ง ปากนี่แรงได้ใจกูเหมือนกันเว้ย
“ทำไมวะ”ไอ้จ๊ะถาม กูดึงมือพวกมันมาคุยในที่สงบๆ ไม่ค่อยมีคนพลุกพล่าน
“ก็เนมขอไปกินเลี้ยงคืนนี้ด้วย มันไม่ยอมให้ไป พอเนมว่าทำไม มันก็บอกว่าถึงไปเนมก็ไม่รู้จักใคร!”
“เหมือนกูเลย”กูกับไอ้จ๊ะพูดขึ้นพร้อมกัน
“เห็นมั้ย น่าโมโห เนมว่ามันต้องนัดผู้หญิงมามั่วแน่เลย”ไอ้พูดออกมาแค้นๆ กูกับไอ้จ๊ะมองหน้ากันทันที ถ้าเป็นแบบที่ไอ้เนมว่า กูเอาไอ้มี่ตายแน่
“ใจเย็นดิมึง อาจไม่ใช่แบบนั้นก็ได้”ไอ้จ๊ะพูด แต่สีหน้ามึงนี่คิดไปไกลแล้ว
“ใช่ไม่ใช่ เดี๋ยวก็รู้ กูก็อยากรู้เหมือนกัน ห้ามกันอยู่ได้!”
“แล้วมึงจะทำไง กูรู้ว่าร้านอะไร แต่ไปไม่ถูก”ไอ้จ๊ะพูดขึ้น
“เนมรู้จัก พี่เสือเคยพาเนมไปครั้งนึง พวกพี่ๆทีมบาสรู้กับน้องชายเจ้าร้าน เพื่อนพี่จุ๊บกับพี่โรม”ไอ้เนมแจกแจงรายละเอียด พร้อมกับบอกทางไปอย่างละเอียด
“งั้นก็ดี ตามนี้นะ คืนนี้เจอกันทุ่มนึง ส่วนเนมเดี๋ยวพี่ไปรับที่บ้าน เอาแบบผู้ชายมองเหลียวหลังเลยนะ”กูเน้นย้ำ กำชับพวกมันอีกครั้ง ก่อนแยกย้ายกันกลับห้องไปเรียน
“พวกมึงสองคนไปไหนกันมา นานสองนาน”ไอ้นุถามทันที ที่พวกกูเดินเข้าห้อง
“ไปไหน พวกเราไปไหนมาว่ะไอ้จ๊ะ”กูหันไปถามไอ้จ๊ะ แล้วหันกลับมามองหน้าไอ้แชมป์กับไอ้นุตาใส
“ไม่รู้ดิ กูกับมึงไปไหนมาว่ะ ห้องน้ำ เออๆพวกกูไปห้องน้ำกันมา”ไอ้จ๊ะตอบกวนตีนแล้วยักคิ้วให้พวกมัน
สองคน
“สัด!”ไอ้นุกับไอ้แชมป์พร้อมใจกันด่า แต่พวกกูสองคนไม่สนใจ คิดถึงเรื่องคืนนี้อย่างเดียว เจอกันไอ้จิมมี่!!
ตอนที่ 14
“โห่!พี่โรลคนอย่างเยอะอะ แล้วจะเจอไหมเนี่ย”ไอ้เนมบ่นทันทีที่ลงจากรถ กูกับไอ้จ๊ะมองหน้ากันปลงๆคนแม่งเยอะฉิบหาย ไม่เคยมาก่อนซะด้วยซิ มาครั้งแรก คืนนี้ไอ้เนมแต่งแบบสุดยอด เห็นครั้งแรกกูแทบอยากจะขอมันเป็นกิ๊กอีกครั้ง สำนึกได้มันมีผัวเป็นตัวเป็นตนแล้ว ที่สำคัญผัวโหดด้วย
“เจอแหละหน่า เยอะก็แค่นั้น ร้านไม่ได้ใหญ่อะไรมากมาย”กูพูดแล้วเดินนำไอ้สองตัวมันเข้ามา ด้านนอกกับด้านในนี่แม่งคนละอย่างเลย ด้านนอกเรียบๆปกติ แต่ด้านในอย่างเปรี้ยว แต่ละคนที่มาก็สุดๆทั้งนั้น
“เหี้ย!เอ้ยน่าจับล่อฉิบหายแม่ง มึงดูดิ”ไอ้จ๊ะสะกิดแล้วชี้ให้ดูพวกผู้หญิงโต๊ะแรกๆ
“เหอะๆ ไม่รู้วะ มึงก็รู้กูไม่สนหญิง ยั่วมาขนาดไหนก็กูไม่ปฏิกิริยา”กูพูดแล้วพากันเดินไปนั่งโต๊ะที่ใกล้กับพวกไอ้มี่นั่งมากที่สุด วันนี้พวกมันมากันครบเซ็ต แต่ละคนแต่งตัวโอ้วแม่เจ้า!หล่อไปไหมพวกมึง
“พี่โรลๆ ดูนั่นดิ เป็นอย่างที่เนมพูดจริงๆด้วย”ไอ้เนมพูเสียงห้วน แล้วชี้ไปทางผู้หญิงกลุ่มย่อยๆที่เดินเข้าไปนั่งร่วมวงกับพวกไอ้มี่ ถ้าแต่งมาขนาดนั้นถอดเลยมั้ย!! มองกันไปนะพวกมึง เดี๋ยวเจอกู วันนี้กูใส่วิกผมสั้นแต่ไม่แต่งหญิง แค่อยากลองใส่วิก ดูในเน็ตแล้วเห็นผู้ชายคนนึงตัดผมสั่นเหมือนทรงนักเรียนผู้หญิง แล้วดูดี กูเลยอยากลองมั่ง
“คิดมากหน่า มาเที่ยวแบบนี้ก็ต้องมีบ้าง”กูตบบ่าไอ้เนมแบบปลอบใจ ตาก็มองไอ้มี่หน่อยๆ แต่ไม่ได้จ้องจับผิดทุกฝีก้าวเพราะกูก็หวังจะได้นิดๆหน่อยๆ
“นั้นดิ! คิดมากวะ ในเมื่อพวกมันมีได้ ทำไมเราจะมีบ้างไม่ได้”ไอ้จ๊ะพูด กูหันไปมองหน้ามันยิ้มๆ
“หมายความว่าไง ให้เนมไปนั่งคลอเคลียผู้หญิงหรอ ไม่เป็นนะ”ไอ้เนมปฏิเสธเสียงแข็ง
“รู้แล้วแหนะน่า แต่มึงดูดีๆดิ กูว่าแถวนี้มันก็ต้องมีแบบพวกมึงบ้างแหละ”แหม!ไอ้จ๊ะแบบกู ก็แบบเดียวกับมึงนั่นแหละ สั่งไอ้โรมข่มขืนเลยแม่ง
“อะนะ”กูกับไอ้เนมพูดพร้อมกัน พวกกูนั่งกินนั่งดูไปเรื่อยๆ พวกมันยังคงเหมือนเดิม นั่งอยู่กับพวกผู้หญิงพวกนั้น แต่ไอ้มี่ไม่ได้ไปคลอเคลียกับใคร
“เดี๋ยวกูมานะ เข้าห้องน้ำแปบ”กูหันไปบอกไอ้เนมกับไอ้จ๊ะ ก่อนมองไปทางโต๊ะไอ้มี่ พอดีกับที่ไอ้มี่ทันมาทางนี้เหมือนกัน ดีนะมันไม่ได้สังเกต
ปั๊ก โอ๊ย!
“โทษครับ!”เสียงของไอ้มนุษย์ที่มันชนกูอย่างจัง ตรงทางจะเข้าห้องน้ำ
“ไม่เป็นไรครับ”กูเงยหน้าไปพูดกับมัน มันมองหน้ากูนิ่งๆจ้องอยู่นานเหมือนเคยเจอกันมาก่อน
“โทษนะครับ จ้องหน้าผมทำไมครับ รู้จักกันเหรอ”กูถาม ไม่ได้จะหาเรื่องแต่กูไม่ค่อยชอบให้ใครมาจ้องหน้านานๆ
“อ่อๆโทษทีครับ พอดีหน้าน้องเหมือนคนที่พี่รู้จักคนนึง”มันพูด
“เหอะๆ สงสัยหน้าผมคงโหล่มั้งครับ ไม่มีอะไร งั้นขอตัวนะครับ”กูพูดแล้วเดินเข้าห้องน้ำ ไม่ใช่อะไร ไอ้มี่เดินผ่านมาพอดี หันมามองทางพวกกูนิดหน่อยแต่ไม่สนใจอะไร กูแอบโล่ง
“ครับๆ ถ้ายังไงเราคงได้เจอกันอีก”กูยิ้มรับแต่ไม่พูดอะไร ก่อนจะเดินเข้าห้องน้ำ เจอกับไอ้มี่ตัวเป็นๆเลย
ดูท่าทางมันจะหงุดหงิด เห็นกระหน่ำกดโทรศัพท์อยู่
“เหี้ยเอ้ย!ไปไหนวะ โทรศัพท์มีไม่พก!”มันด่าใครวะ เหมือนจะกระทบกูหน่อยๆ
“เป็นไรไอ้จิมมี่มึง”เสียงพี่เสือที่เพิ่งเข้ามา กูแทบกลั่นหายใจ ถ้ามีไอ้โรมอีกคนกูคงตายแน่ๆ
“โรลลี่ดิมึง!กูโทรไปหลายสายแล้ว แม่งไม่รับ!”เต็มๆกูเลยไอ้มี่ ถ้ากูรับมึงก็รู้ดิว่ากูอยู่ไหน กูเอาโทรศัพท์วางไว้ในรถ ไม่อยากเอาลง เพราะรู้ว่าไอ้มี่ต้องโทรมาแน่
“ใจเย็นดิ!น้องมันอาบน้ำอยู่หรือเปล่า!”พี่เสือพูดแล้วเดินมาล้างหน้าข้างๆกู
“ถ้าอาบน้ำนานขนาดนี้ กูว่าเอาที่นอนไปห้องน้ำเลยกว่ามั้ย”ไอ้มี่พูดประชด ปากมึงเนี่ยนะพอๆกับกูนเลยแล้วชอบว่ากูปากหมา มึงก็หมา!
“ปากมึงเนี่ยนะ น่าจะให้โรลลี่มาได้ยินจริงๆเลย”พี่เสือพูดแล้วส่ายหัวอย่างหน่ายๆแล้วเดินเข้าห้องน้ำไป
“หึ!”ไอ้มี่ทำได้แค่ส่งเสียงฟึดฟัดก่อนเดินตามไปเข้าอีกห้อง กูถอนหายใจโล่งอกทันที
“พี่!...อะ!”ไอ้เนมที่เพิ่งเดินเข้ามาอ้าปากค้าง เพราะกูชี้ไปทางห้องน้ำ ให้รู้ว่าพี่เสืออยู่ มันรีบเอามือปิดปาก
“มีไร แหกปากมาซะดัง”กูหันไปถามเบาๆ
“พี่ๆ เนมเห็นพี่เพียวมานั่งโต๊ะเดียวกับโต๊ะพี่จิม”ไอ้เนมบอก กูหันไปมองประตูห้องน้ำไอ้มี่ทันที อยากกระโดดถีบประตูจริงๆ
“หึ!งานนี้สนุก ไปออก!”กูล้างหน้าอีกนิดหน่อย นับหนึ่งถึงร้อยให้ใจเย็นๆแล้วเดินมากลับมานั่งที่โต๊ะ เหมือนคนจะเพิ่มมาด้วยนะนั่น
“อ้าว!”กูกับไอ้พี่คนที่ชนกูเมื่อกี้ทักพร้อมกัน
“รู้จักด้วยเหรอมึง”ไอ้จ๊ะหันถามกู
“เหอะๆ เพิ่งรู้จักเมื่อกี้ แล้วมึงอ่ะ”กูหันไปถามเดินมานั่งลงที่เดิม
“เมื่อกี้เหมือนกัน นี่ชื่อพี่ทีม คนนี้ชื่อพี่แดน ส่วนอีกคนที่มึงเพิ่งรู้จักเมื่อชื่อพี่เติม”ไอ้จ๊ะแนะนำชื่อแต่ละคนให้พวกกูรู้จัก ไอ้พี่คนเมื่อกี้มันชื่อเติม ยิ้มสวยวะ
“ยินดีที่ได้รู้จักครับ น้อง…”ไอ้พี่ทีมตอบรับทักทาย
“โรลลี่ครับ คนนี้ชื่อเนม ส่วนคนนี้คงรู้จักชื่อกันแล้ว”กูพูดแล้วยิ้มกลับไป
“ชื่อน่ารักนะครับ”ไอ้พี่เติมมันหันมาพูดกับกู
“คนก็น่ารักครับ”
“เหอะๆ ไม่เถียงครับ แล้วนี่มากันแค่สามคนเองหรอครับ”ไอ้พี่เติมถาม พวกกูมองหน้ากันยิ้มๆ
“ก็เห็นแค่นี้ ก็ต้องมาแค่นี้ซิครับ”ไอ้เนมตอบ พร้อมกับส่งยิ้มพิมพ์ใจไปให้ ลืมผัวเลยนะมึง
“นั่นนะซิครับ แต่แค่แปลกใจว่าน่ารักๆแบบนี้ ทำไมมาแค่สามคน แฟนไปไหน”ไอ้พี่แดนถาม พร้อมส่งยิ้มมากรุ่มกริ่มให้ไอ้เนม
“ไม่มีแฟนครับ”กูกับไอ้จ๊ะพร้อมใจกันตอบพร้อมกัน
“ไม่เชื่อครับ แต่ก็ดีครับพี่จะได้ไม่ต้องกลัวว่าจะเท้าใคร”ไอ้พี่แดนพูด กูนี่อยากจะบอกว่าแฟนไอ้จ๊ะอยู่หลังพวกมึงนั่นแหละ ที่สำคัญตีนโคตรจะหนักเลย
“ก็ว่าไป ว่าแต่พวกพี่มากันแค่สามคนเหมือนกันหรอครับ”ไอ้เนมถาม
“ครับ!ก็หนุ่มโสดนี่หน่า ไม่มีแฟนให้พาไปเที่ยว”พี่ทีมพูด กูกับไอ้เนมมองหน้ากันอย่างรู้ทัน อิหรอบนี่อีกแล้ว มองตาก็รู้ว่าใจคิดอะไร
“งั้นก็ดีเลย เนมจะได้ไม่ต้องกลัวมีสาวๆมารังควาน”
“ปากหวานนะครับน้องเนมเนี่ย หน้าตาก็น่ารัก ไม่มีแฟนจริงอ่ะ”ไอ้พี่แดนยืนหน้าเข้ามาถามใกล้ๆ ไอ้เนมก็ไม่หวั่นสู้หน้ากลับเหมือนกัน
“ถามบ่อยจังนะครับ อยากให้เนมตอบว่าอะไรหละ”
“ความจริงเลยครับ”ไอ้พี่แดนพูดยิ้มๆ แล้วเอื้อมมือมาลูบหน้าไอ้เนม ทำเอากูกับไอ้จ๊ะมองหน้ากันทันที
มึงเกินไปแล้วนะ ถ้าพี่เสือจับได้ กูว่างานนี้เละสถานเดียว จากไอ้ที่จะมาเอาเรื่องพวกมันกลายเป็นพวกมันมาเอาเรื่องพวกกูแทน
“เฮ้ย!”กูอุทานเสียงดังลั่น อย่างลืมตัว ก็ไอ้มี่อะดิ ทำไมมันต้องนั่งใกล้อีพี่เพียวขนาดนั้นด้วยวะ แทบจะนั่งตักกันอยู่แล้ว
“โรลลี่เป็นอะไรครับ”ไอ้พี่เติมรีบถามแล้วหันซ้ายหันขวาดูทันที
“เปล่าครับๆ ไม่มีอะไร”กูนั่งลงปกติ แต่ตานี่จ้องไปทางไอ้มี่อย่างเดียว ตอนนี้ไม่สนแล้วว่าไอ้มี่จะเต็มใจหรือไม่ที่อีพี่เพียวมานั่งใกล้ แต่กูเคือง!ได้ยินมั้ย ?!
“เป็นไรมึง”ไอ้จ๊ะกระซิบถามกู
“ดูนู้น! มึงว่ากูควรทำไง มึงเห็นมั้ย?!”กูหันไปถามไอ้จ๊ะเสียงห้วน อยากจะเดินไปกระชากพวกมันสองคนออกจากกันจริงๆ
“ใจเย็นมึง ดูไอ้มี่น่าจะไม่รู้เรื่องนะ!”
“ไม่สน!อย่างเดียวที่สนก็คือ พี่มึงยอมอีนั่นทำตามใจชอบโดยไม่ขัดขืน”
“เฮ้ย! แม่งสัด!”อันนี้ไม่ใช่เสียงกู แต่เป็นเสียงไอ้เนม มันยืนขึ้นชี้หน้าเลยนะ กูหันไปดูที่โต๊ะ แม่งเอ้ย!พี่เสือแม่งกำลังจูบกับใครอยู่ก็ไม่รู้
“ใจเย็นมึง อย่าเพิ่งไป!”กูรีบดึงไอ้เนมทันที ก็มันตั้งหน้าตั้งตาจะถลาเข้าไปเอาเรื่องพี่เสือขนาดนั้นนะ แต่ดูจากรูปการแล้วพี่เสือน่าจะโดนขโมยจูบมากกว่านะ เพราะจูบแค่แปบเดียวอีนั่นก็ผลักกระเด็นเลย
“หึ!มึงเล่นแบบนี้ใช่มั้ย ไอ้สัตว์ป่า! พี่แดนไปเต้นกัน!”ไอ้เนมพูดแบบแค้นๆ แล้วหันไปชวนไอ้พี่แดนออกไปเต้น ไม่ทันที่ไอ้พี่แดนจะพูดอะไร ก็โดนไอ้เนมลากออกไปกลางคนแล้ว
“เอาไงมึง!”ไอ้จ๊ะหันมาถามกูแบบหวั่นๆงานนี้ต้องตีกันชัวร์
“ไม่รู้วะ แล้วแต่เวรแต่กรรมล้วนๆ”กูพูดแบบปลงๆ
“มีอะไรกันหรือเปล่าครับ ทำหน้าเหมือนเห็นแฟนมากับกิ๊กงั้นแหละ!”ไอ้พี่ทีมพูดแทงใจดำกูกับไอ้จ๊ะเหลือเกิน
“เหอะๆ โนคอมเม้นครับ”กูพูดแล้วนั่งลงกินปกติ ตาก็มองไปทางไอ้เนมมั่ง ไอ้มี่มั่งสลับกันไป
“ไอ้เนม!”กูกับไอ้จ๊ะแหกปากลั่น คราวนี้หันมากันมาหมด รวมทั้งโต๊ะไอ้มี่ด้วย ก็ไอ้เนมอะดิ ไม่รู้ว่าเมาหรือตั้งใจ สัด!ก็มันยืนแลกลิ้นกับไอ้พี่แดนกลางร้าน คนโห่ทั่งร้าน
“เอาไงมึง พี่เสือมองแล้ว!”ไอ้จ๊ะกระซิบถามกู เสียงสั่นไปมั้ยมึง ไอ้มี่หันมามองหน้ากูพอดี ส่วนไอ้โรมนี้ชี้หน้ากูแล้ว ผิดแผนกูหมดแล้ว ต้องไม่ใช่แบบนี้ ไม่เอา!
“ไม่รู้วะ แต่ที่แน่ๆต้องไปลากไอ้เนมออกมาก่อน”กูพูดแล้วรีบดึงมือไอ้จ๊ะจะไปหาไอ้เนม แต่มีคนมาขวางทางไว้ก่อน ตามที่คาดไว้ไอ้มี่กับไอ้โรม ไหนจะพี่เสือ และอีกหลายคน
“มาทำไรที่นี่!”ไอ้มี่ตะวาดกูลั่นร้านเลย กูชะโงกไปทางไอ้เนมมันโดนพี่เสือลากออกไปแล้ว พี่แดนโดนชกคว่ำหนึ่งที
“หูแตกหรือไง ถามไม่ตอบอะ!”คราวนี้ดังกว่าเดิมอีก เพิ่งเห็นไอ้มี่โกรธแบบนี้ ก็ทุกครั้งมันอารมณ์ดีจะตาย
“โทษนะครับ ผมไม่รู้ว่าคุณเป็นใคร แต่ตอนนี้คุณกำลังทำให้โรลลี่เจ็บ กรุณาปล่อยด้วยครับ”เสียงไอ้พี่เติม
พูดขึ้น ไอ้มี่หันไปมองหน้าแล้วตะหวัดสายตากลับมาหากู
“อย่าเสือก!เรื่องของผัวเมีย!”
“เฮ้ย!”กูตกใจอย่างมหาศาล อย่าเข้าใจผิดกูยังไม่ได้เป็นเมียไอ้มี่ เหลืออีกสองอาทิตย์
“ตกใจไรครับที่รัก เมื่อกี้ที่ถามยังไม่ได้ตอบเลย มาทำอะไรที่นี่ครับ”ไอ้มี่หันมาถามกูอีกรอบ คราวนี้มันถามไปยิ้มไปแต่เป็นรอยยิ้มที่น่ากลัวที่สุด
“ก็ร้านเหล้า ก็มาเที่ยวดิ!”กูตอบไปอย่างปากดี แต่ในใจนี่กลัวไปกว่าครึ่งแล้ว
“ปากดีนักนะ!! มานี่เลย ส่วนมึงไอ้น้องจ๊ะเดี๋ยวมึงโดนกูเหมือนกัน!”ไอ้มี่กระชากกูออกมาจากร้านทันที ไอ้จ๊ะจะตามมาแต่ไอ้โรมดึงไว้
“กูเจ็บนะ!”กูด่ามันทันทีที่ออกมานอกร้าน มันหันมามองหน้ากูแล้วเพิ่มแรงบีบมากขึ้นกว่าเดิม
“ทำให้เจ็บไง ที่บอกที่พูดไม่ฟังไม่สนใจเลยใช่มั้ย!!”ตะคอกเลย ตะคอกอีก เอาให้น้ำลายเต็มหน้ากูไปเลย!
“หูแตกเหี้ย!ตะคอกใส่หน้าอยู่ได้!”
“ก็พูดดีๆมันไม่รู้เรื่องกันไง ไหนบอกมาดิว่ามาทำไม!”
“แล้วมึงหละมาทำไม”กูถามกลับไปอย่างโมโห เดี๋ยวกูร้องไห้ใส่เลยแม่ง!! บีบแขนจนกระดูกกูจะแตกอยู่
แล้วนะ
“ก็บอกแล้วไงว่าจะมาเลี้ยงรับน้อง โรลลี่เป็นอะไร ไม่เข้าใจหรือไง!”
“เออ!! กูไม่เข้าใจ ไม่เข้าใจว่าทำไมมึงถึงไม่อยากให้กูมานัก ห๊ะ!”กูตะโกนใส่หน้ามันอย่างเหลืออด น้ำตาเริ่มปริ่มๆ เจ็บใจ เจ็บใจจริงๆโว้ย!
“ก็บอกแล้วไง ว่าไม่อยากให้ผู้ชายมอง!! แล้วเป็นไง มาเนี่ยได้กี่คนแล้วหละ!”
ผลั๊ก!
“สันดาร!กูไม่ใช่มึงนะ! ที่ปล่อยผู้หญิงมานั่งชิดจนแทบจะนั่งตักกันอยู่แล้ว!!”กูตะคอกใส่หน้ามันแล้วเตะขามันซ้ำอีกครั้ง ก่อนรีบวิ่งมาที่รถทันที น้อยใจเหี้ย!! เห็นกูร่านผู้ชายมากขนาดนั้นเลยรึไง
“โรลลี่!หยุดเดี๋ยวนี้นะ จะวิ่งไปไหน!”เสียงไอ้มี่ดังตามหลังมาติดๆ ก็เมื่อกี้โดนกระชากออกโดยไม่ทันตั้งตัว อะไรก็ไม่ได้หยิบออกมาสักชิ้น กุญแจรถก็ไม่มี เชี้ย!สัดหมาเอ้ย
“อย่าเสือก!ไม่ต้องมายุ่ง!”กูหันไปด่าแล้วตั้งหน้าตั้งตาวิ่งต่อไป ไม่รู้เหมือนกันว่าจะวิ่งไปไหน รู้อย่างเดียวว่าต้องวิ่ง ไม่อยากเห็นหน้าไอ้มี่ เกลียดๆ
“เหลือเกินจริงๆนะ วิ่งอะ ระวัง!”ช้าไปแล้วไอ้มี่ กูสะดุดล้มเป็นที่เรียบร้อยใครเอาท่อนเหล็กมาวางขว้างทางไว้วะเนี่ย เจ็บเหี้ย!”
“สัดเอ้ย!”กูด่าตัวเองอย่างหงุดหงิด
“เห็นมั้ย! เจ็บตรงไหนหรือเปล่า”ไอ้มี่รีบวิ่งมาดูกูทันที
“ตาแตกหรือไง ก็เห็นอยู่ว่าล้ม ก็ต้องเจ็บขาดิ!”
“เดี้ยง!แล้วยังจะปากดีอีกนะ!”ไอ้มี่พูดแล้วสั่นหัว ก่อนก้มมาดูที่ขากู วันนี้กูเสือกใส่ขาสั้นอีก
“ไม่ต้องมายุ่ง กูร่าน กูผู้ชายเยอะ เดี๋ยวกูเรียกออกมาใช้งานสักคนเอง”ได้ผลไอ้มี่เงยหน้ามองกูหาเรื่องทันที
“ประชดนักนะ! ตัวเองผิดยังมาโกรธคนอื่นอีก”มันว่าแล้วจับกูให้ลุกขึ้น แต่กูไม่ลุกถ่วงน้ำหนักตัวเองสุดฤทธิ์
“อยากโชว์สดเหรอครับ พี่กล้านะ!”มันหันมาขู่ กูถลึงตาใส่ทันที
“อุ้ม!”กูพูดเสียงห้วนแล้วหันหน้าหนีทันที ได้ยินมันหัวเราะหน่อย แล้วตัวก็ลอยขึ้น มันไม่ได้อุ้มกูท่าเจ้าหญิง แต่เอากูขี่หลังมันแทน
“ว๊าย!จิมมี่ ทำไมเป็นแบบนี้เนี่ย”เสียงอีพี่เพียว ชีแกรีบเดินตรงมาทางไอ้มี่ทันที พร้อมกับจะมาดึงกูลงจากหลังไอ้มี่ เมินซะเถอะ
“อือๆ ไม่เอา ไม่ลง”กูพูดเสียงอู้อี้ แล้วซุกหน้าลงไปที่ซอกคอไอ้มี่
“ครับๆ เพียวมีอะไรหรือเปล่า”ไอ้มี่ถามเสียงปกติ ลองทำเสียงหวานดูดิ กูกัดหูขาดแน่
“เอ่อ…คือเพียวเห็นจิมมี่ออกมาด้านนอกนาน เลยจะออกมาตาม แต่ไม่คิดว่า…”อีพี่เพียวพูดหยุดไว้แค่นั้น
แล้วจิกสายตาใส่กู กูแลบลิ้นให้แม่งเลย
“มี่! โรลลี่เจ็บขา ง่วงนอนแล้วด้วย”กูพูดเสียงงัวเงีย เอาหน้าบี้ๆไปที่หลังไอ้มี่ ได้ยินมันหัวเราะอีกแล้ว คงดีใจหละซิที่กูมาอ้อนแบบนี้
“ครับๆกลับบ้านนะครับ ผมไปก่อนนะ”
“แต่…จิมมี่! เดี๋ยวก่อนจิมมี่!”เสียงอีพี่เพียวเรียกตามหลังมา พอไอ้มี่จะหันกลับไปกูขู่มันทันที
“เหลือเกินจริงๆนะเรา กลับบ้านโดนหนักแน่!”มันพูดแล้วยัดกูเข้าไปนั่งในรถก่อนจูบมาที่ปากกูแรงๆหนึ่งทีแล้วเดินมาขับรถกลับบ้าน

dfredf120

ขอบคุณครับ

kamaji

ขอบคุนคราบ

ton521

ขอบคุนครับ

harain15

ขอบคุณครับ

Klong

ขอบคุนครับ

GBOMK

ขอบคุณคับ {:7_268:}

dung

ขอบคุณมากๆครับ

gigusa

ขอบคุณครับ

mind010

ขอบคุณครับ

kiwwy

ขอบคุณมากๆค่ะ สนุกดี มากๆ{:sm-52:}

doltae

ขอบคุณครับ

cielsweet2532

ขอบคุณค้าบ

tarsii

ขอบคุณมากนะ

cawee

ขอบคุนนะครราฟ

kiloay

ขอบคุน น๊ ครับ

Kwu_y

ขอบคุณครับ

Ikunpalm

ขอบคุณคราฟฟฟฟ

yodsangathai

ขอบคุณครับ

thong_18

ขอบคุนคราบ