รักไม่รักไม่รู้...แต่ห้ามเจ้าชู้ให้ตูเห็น { 33- 34}

tanya

ถ้าหากว่าซ้ำต้องขออภัยนะครับและขอโทษเจ้าของเรื่องด้วยนะครับเพราะว่าคัดลอกมาอีกที
ความเดิมตอนที่แล้ว
“ไอหยะ! เคยรู้มาก่อนว่าพี่เป็นน้องไอ้โรม”ไอ้มิ้นสั่นหัว
“แล้วตอนนี้ล่ะ”กูลองแกล้งกวนตีนมันเห็นตั้งหน้าตั้งตากินทั้งเค้ก อมยิ้มในปาก ไหนบอกแจ้วๆของมันอีก
“รู้ซิ! พี่โรลก็ เอ๊ะ.. โทรศัพท์มาแปบๆๆ”ไอ้มิ้นบอกแล้วลุกขึ้นเดินไปรับโทรศัพท์พออยู่คนเดียวแม่งก็คิดเคืองไอ้มี่ขึ้นมาทันทีหายไปนานขนาดนี้ไม่คิดจะโทรมาตามเลยหรือไงว่ะ
ตอนที่ 33
ตุ๊บ!
“มิ้นไปเหอะ เบื่อแล้วเดินเล่นดีกว่า เฮ้ย!”กูพูดแล้วลุกขึ้นจะจ่ายตังค์  หันจะไปด่าไอ้มิ้นตบมาที่ไหล่กูซะแรง
ที่ไหนได้เป็นไอ้จ๊ะ และอีกหลายๆหน่อ มากันครบกูว่าแม่งหาเรื่องโดดกันมากกว่า
“หนีมาไม่บอกกู สันดารนะ สาด!!”ไอ้จ๊ะด่าเสียงดัง ลืมไปหรือเปล่าวว่ะว่านี้ไปใช่เหมือนฝันหน้าโรงเรียนนะ
“รู้ได้ไงว่ากูอยู่นี้”ปากถามไอ้จ๊ะ แต่ตาหันไปมองทางไอ้มี่ที่กำลังยืนคุยกับไอ้มิ้นอยู่
“หึ!สายสืบไอ้มี่อ่ะดิ เพราะมันรู้ไงว่ามึงคงไม่ไปแน่ นอกจากมาหาไอ้เด็กตาใส”ไอ้จ๊ะว่างี้ กูเลยเดินไปหา
ไอ้มิ้นมำหน้าเหมือนจะร้องไห้ออกมาซะให้ได้
“แล้วพวกมึงมากันทำไม ไม่เรียนหรือไง สัด!”กูหันไปถามไอ้แชมป์กับไอ้นุ พวกมันสามตัวพร้อมใจกัน
พยักหน้า
“ไม่มี คาบบ่ายว่างเหอะ!”ไอ้แชมป์บอก
“แล้วมึงอ่ะ มาแบบนี้ไม่กลัวไอ้เตี้ยพี่เบสวีนใส่อีกหรือไง”
“ห่า!เรียกให้มันดีๆหน่อย นุ่มนิ่มมันไม่ได้เตี้ย แค่สูงไม่ถึงมาตรฐานก็แค่นั่น”
“เหรอ!”กูกับไอ้จ๊ะพร้อมใจกันประชด
“ปากดีไปเหอะมึง หนีออกมาแบบนี้โดนเฮียด่าแน่!”ไอ้นุพูดขู่ กูยักไหล่ไม่เคยคิดกลัวอยู่แล้ว ไม่ได้ข้อร้องให้ตามมาซะหน่อย
“จะกลัวรึก็ไม่!”กูพูด
“สัด!สงสารเฮียวะแม่งได้มึงเป็นแฟนเนี่ย งี่เง่า ขี้โมโห เอาแต่ใจตัวเอง ที่หนึ่ง ไม่รักจริงนี้มีโดนตีนกันมั่งกุว่า”ไอ้นุพูดแล้วส่ายหัวอย่างหน่ายๆ ก่อนเดินออกไปรับโทรศัพท์ด้านนอก มาว่ากูไอ้นุ่มนิ่มก็ใช่ย่อยว่ะ ><
“สนใจไอ้นุมัน แล้วนี้มึงหนีออกมาทำไมเนี่ย รู้มั้ยว่ามันโมโหมาเลยนะเว้ย ที่มึงว่ามันเสือกอ่ะ”ไอ้จ๊ะพูดแล้วลากกูมาลงที่เดิม
“ไม่ได้ตั้งใจนี่หว่า รู้อีกทีก็ด่าออกไปแล้ว”กูพูดเหมือนไม่ใส่ใจ
“เหอะๆ นี่ตกลงมึงคิดมากเรื่องที่กูเล่าให้ฟังใช่มั้ย?!” ไอ้จ๊ะถามแล้วมองหน้ากูอย่างจับผิด
“หึ!ไม่รู้ว่ะ บอกตามตรงนะกูจุก ไม่รู้ดิ อาจเพราะกูมั่นใจว่าไอ้มี่มันรักกูแค่คนเดียวมั้ง พอได้ยินมึงบอกแบบนั้นกูเลยตั้งตัวไม่ถูก”
“เฮ้ย!นั้นมันอดีตนะเว้ย อีกอย่างตอนนี้ไอ้มี่ก็ไม่ได้รักพี่เค้าเหมือนแฟนแล้ว มึงอย่าคิดมากดิ”
“กูก็ไม่ได้อยากจะคิด แต่ให้ทำไงได้ใจกูมันคิดไปแล้วนี่หว่า”กูพูดแล้วถอนหายใจออกมาอย่างเซ็งๆ เซ็งกับตัวเองที่เป็นแบบนี่
“แม่งรู้งี้กูไม่น่าเล่าให้มึงฟังเลย กูน่าจะรู้จักนิสัยมึงดี ว่าปากกับใจมึงไม่เคยตรงกัน”ไอ้จ๊ะพูดแล้วตบไปที่ปากตัวเองแรงๆ
“ไม่เห็นเกี่ยว ถึงมึงไม่เล่ายังไงกูก็ต้องรู้อยู่ดี สู้กูมารู้จากมึงดีกว่า อย่างน้อยก็มั่นใจได้ว่ามึงไม่โกหกกู”
“ไม่ใช่ล่ะ นี้มึงกำลังใจเสียใช่มั้ย ? มึงกลัวว่าเขาคนนั้นจะกลับมาหาไอ้มี่อีกใช่มั้ย ?”
“เหี้ยล่ะ กูไม่ได้คิดขนาดนั่นซะหน่อย แล้วถ้าคนนั้นของมันจะกลับมาหาไอ้มี่อีกกูก็ว่าอะไรไม่ได้ซะหน่อย”
กูพูดแล้วหันไปมองทางไอ้มี่กับไอ้มิ้นที่ยืนคุยกันอยู่ นานแล้วนะเมื่อไรจะเสร็จกันซะที
“พอเลยมึง ทำเป็นคนดีตลอดเลิกคิดที่จะเลิกกับพี่กูซะ ไม่งั้นอย่าหาว่ากูไม่เตือน”
“ทำไม มึงจะทำไรกู คนไม่รักกันแล้วจะคบได้ยังไง”กูพูด
“ใครไม่รักใคร โรลลี่มึงอย่าบ้านะ!”ไอ้จ๊ะตวาดออกมาเสียงดัง จนไอ้นุกับไอ้แชมป์หันมามองหน้า
“เป็นเหี้ยไร อายคนมั้ง”ไอ้แชมป์ด่า
“หุบปากไป ห่า!”ไอ้จ๊ะด่าสวนกลับไป ไอ้มี่กับไอ้มิ้นเดินเข้ามาใกล้ๆ ไอ้มิ้นเดินมาควงแขนกูอย่างไม่เกรงกลัวสายตาไอ้มี่จนกูแอบอึ้ง ไหนมึงบอกว่ามึงกลัวมันไง
“พี่โรลวันนี้ไปซื้อของกับมิ้นนะ”ไอ้มิ้นหันมาบอกกู
“ไม่ได้ วันนี้กูมีซ้อมบาส โรลลี่ต้องไปเฝ้ากู!”ไอ้มี่แย้งขึ้นมา ไอ้มิ้นไม่สนใจกระชับแขนให้แน่นขึ้น
“เรื่อง! พี่โรลไม่ไปหรอก พี่ทำนิสัยเอง”
“กูทำนิสัยยังไง ไม่รู้อะไรเงียบปากไปเลย โรลลี่มานี้”ไอ้มี่พูดแล้วเอื้อมมือมาดึงกูเข้าไปยืนข้างๆ
“ไม่! ไม่รู้ไม่สน คนเข้าจะจีบกันพี่ไม่ต้องมายุ่ง!”กูหันไปมองหน้ามันงงๆ ไอ้มิ้นมึงพูดอะไร กูยังไม่รู้เรื่อง หน้าไอ้มี่ตอนนี้โคตรจะบึ้ง
“เดี๋ยวกูฆ่าตรงนี้เลย เมียกู!”ไอ้มี่พูดอย่างโมโหแล้วโอบไหล่กูจนรู้สึกเจ็บขึ้นมา
“ปากบอกว่าเป็นเมีย แต่เคยคิดจะให้เมียสบายใจบ้างมั้ย ถ้ามิ้นรู้ว่าพี่ทำให้พี่โรลเครียดอีกนะ มิ้นจะจีบให้เป็นแฟนกับคนอื่นเลย”
“เดี๋ยวมึงโดนกู!”ไอ้มี่ชี้หน้าไอ้มิ้นแบบหมายหัว แล้วหันมามองหน้ากู
“ไม่กลัว! ไม่รู้แหละยังไงซะ วันนี้พี่โรลก็ต้องไปกับมิ้นก่อน เดี๋ยวพอซื้อของเสร็จพี่ค่อยมารับ โอเค ห้ามเถียง”ไอ้มิ้นพูดอย่างเด็ดขาดแล้วหันยักคิ้วกวนตีนให้ไอ้มี่
“ถามเขาหรือยัง ว่าจะไปกับมึงหรือเปล่า”
“ไม่ต้องถาม มิ้นรู้คำตอบ พี่โรลไม่ขัดใจมิ้นอยู่แล้ว ใช่มั้ยครับ”ไอ้มิ้นหันมาถามแล้วทำตาใสใส่ กูกับไอ้จ๊ะมองหน้ากันแล้วส่ายหัว สุดๆกับมันจริงๆ
“หึ ถ้าพี่ไม่ไปด้วย มิ้นก็จะไม่ยอมใช่มั้ย?!”กูถามไอ้มิ้นหยักหน้าทันที
“งั้นก็แบบที่ไอ้มิ้นบอก มึงซ้อมบาสเสร็จค่อยมารับกูกลับบ้าน”กูหันไปบอกไอ้มี่ มันทำหน้าเซ็งแต่ก็โวยวายไม่ได้ ขืนโวยวายได้มีเถียงกับไอ้มิ้นอีกแน่ ยอมใครกันที่ไหนล่ะ
“ห้าโมงครึ่ง”ไอ้มี่พูดเสียงเข้ม
“อะไร”
“ห้าโมงครึ่งเดียวพี่ไปรับ ห้ามปิดมือถือหนีด้วย ไม่งั้นคืนนี้ไม่ได้นอนแน่” สัด ไอ้มี่พูดจา ไม่ได้นอนเหี้ยไรล่ะ ไอ้จ๊ะแม่งหัวเราะเยาะกูเลย
“รู้แล้วแหละน่า กลับไปโรงเรียนได้แล้ว”
“อ้าว!แล้วมึงอ่ะ กระเป๋านักเรียนอีก เดี๋ยวกูฟ้องพี่มึงซะเลย”ไอ้จ๊ะพูด
“กลัวตายแหละ มึงก็ฝากให้มันดิ เพราะเดี๋ยวมันก็ต้องมารับกู”
“ใครมันโรลลี่ พูดให้ดี ชักเอาใหญ่”
“ทำไม ก็กูจะเรียกแบบเนี่ย ไม่พอใจก็เรื่องของมึง ไม่ใช่คนน่ารักเลยพูดจาไม่น่ารัก”
“ว่าไม่ได้เลยนะ มานี้ก่อนเร็ว!”ไอ้มี่พูดหน้างอแล้วดึงมือลากกูออกมาด้านนอก มันลากมาที่สวนหย่อมใกล้ๆ
ยังไม่ค่อยมีคนเท่าไร จะได้เวลาเลิกเรียนแล้ว
“อะไร ลากออกมาทำไม!”กูพูดอย่างหงุดหงิด
“ไม่พอใจอะไร?”ไอ้มี่ถาม จับกูพลิกตัวเข้าหาแล้วจ้องตากับมัน พอกูหันหน้าหนีมันก็เอามือมาบีบคางกูไม่ให้หันหนี
“เจ็บนะ! ไม่พอใจไรล่ะ มึงทำอะไรกูหรือเปล่าล่ะ!”
“โรลลี่เอาดีๆ ไม่พออะไรพูดออกมาดิ ไม่ใช่หนีออกมาแบบนี้ โทรศัพท์ก็ไม่รับ”
“หึ! ไม่รับงั้นหรอ มึงโทรหากูกี่สาย ได้ข่าวว่าสายเดียวเองนะ”ไอ้มี่ไม่พูดอะไรล้วงมือเข้ามาในกระเป๋ากางเกงกูแล้วหยิบมือถือขึ้นมา
“แหกตาดูนะ ปิดเครื่องแบบนี้เขาคงโทรติดกันหรอก”กูรีบหยิบโทรศัพท์ออกมาดูทันที ไม่ทันสังเกตุเห็นหน้าจอมันมืดอยู่เลยคิดว่าล็อกไว้ พอเปิดเครื่องข้อความสายเข้าดังขึ้นมาทันที
“รู้เรื่องแล้วใช่มั้ย?!”ไอ้มี่ถามขึ้นมาด้วยน้ำเสียงที่จริงจัง มันเดินจูงมือกูนั่งคุยที่เก้าอี้ใกล้ๆ จับมือไปวางไว้บนหน้าขาตัวเอง
“อืม”
“อยากรู้อะไรเพิ่มมั้ย? สงสัยตรงไหน? ถามมาดิ จะบอกความจริงให้ทุกอย่างเลย”
“ทุกเรื่อง!”
“พี่กับเหมียเคยคบตอนม.สาม พี่เป็นคนขอคบก่อน เราคบกันและรักกันจนขึ้น ม.4 ไอ้ชินก็เข้ามา มันเป็นเด็กใหม่เพิ่งเข้า ครั้งแรกที่เห็นหน้าก็ไม่ถูกชะตาด้วยเลย แรกๆก็ไม่มีอะไรจนถึงวันก่อนวันกีฬาสี มีรุ่นน้องมาบอกว่าเห็นไอ้ชินออกไปกับเหมียวด้านหลังโรงเรียน ความรู้สึกวูบขึ้นมาทันที เพราะพี่สงสัยแล้วเหมือนกันว่าสองคนนี้ต้องมีอะไรกันแน่ แล้วมันก็เป็นอยากที่พี่คิด เหมียวกับไอ้ชินแอบคบกัน ความรู้สึกตอนที่เหมียวมาบอกเลิกเป็นอะไรที่พี่คาดไม่ถึงเพราะพี่กับเหมียวรักกันมากจนไม่คิดว่าจะเลิกกัน แต่พี่ก็ไม่ได้โกรธในเมื่ออยากเลิกก็เลิก หลังจากนั้นเราก็เป็นเพื่อนกันอยู่ แต่ความรู้พี่ที่มีต่อเหมียวก็เหมือนเดิม พี่ยังรักเหมียวอยู่ ยิ่งเห็นก็ยิ่งรัก และวันที่ไม่คิดว่ามันจะเกิดขึ้นอีกครั้ง ก็ตอนที่เหมียวเดินมาบอกว่าเหมียวจะไปเรียนเมืองนอก พอพี่ถามว่าทำไม เหมียวไม่ยอมบอก จนพี่เค้นอยู่นานกว่าจะบอก รู้มั้ยว่าเพราะอะไร”ไอ้มี่หันมาถามกู แววตาของมันตอนนี้ดูเจ็บปวดกับสิ่งที่มันเล่ามาก
“จะไปรู้มั้ย?! กูไม่ได้อยู่ในเหตุการณ์ซะหน่อย”กูพูด ไอ้มี่หันมายิ้มแล้วลูบแก้มกูเบาๆก่อนเล่าต่อ
“เหมียวท้อง ท้องกับไอ้ชิน ความรู้สึกมันหนักกว่าตอนที่เหมียวมาขอเลิกอีก แต่ที่ทำให้พี่โกรธแค้นไอ้ชินก็คือ มันสั่งให้เหมียวไปทำแท้ง บอกว่ายังไม่พร้อม ตอนแรกๆเหมียวไม่ยอม แต่ไอ้ชินมันขู่ว่าถ้าไม่ยอมไปทำมัน
จะบอกเรื่องนี้กับพ่อแม่เหมียว เพราะมันรู้ว่าท่านทั่งสองเข้มงวดเรื่องแบบนี้มาก แต่ก็นะยังดีที่เหมียวเลือกที่
จะไม่ทำตามที่ไอ้ชินบอก แล้วเป็นฝ่ายเดินไปบอกพ่อแม่ด้วยตัวเอง เหมียวบอกว่าแรกๆท่านก็โกรธแต่ก็ทำอะไรไม่ได้ในเมื่อเด็กที่กำลังจะเกิดมาเป็นหลานของตัวเอง เหมียวเลยตัดสินใจย้ายไปอยู่เมืองนอกกับน้าสาว”
“แล้วไอ้ชินล่ะ”กูถามออกไปเบาๆ กลัวไอ้มี่โกรธเหมือนกันแหละ
“หึ!ไอ้ห่านั้นนะหรอ นอกจากจะไม่สนใจแล้ว ยังมีหน้าเดินเยาะเย้ยพี่ถึงที่อีก พี่กับพวกเลยจัดไปให้นิดๆหน่อย  แต่มันก็ยังไม่วายปากดี บอกว่ามันไม่เคยรักเหมียวเลยสักนิด แค่เห็นว่าสวยเลยอยากนอนด้วย และที่สำคัญมันเกลียดพี่เลยแย่งเหมียวไปก็เท่านั้น ยิ่งได้ฟังก็แค้นเล่นจนมันเข้าไปนอนโรง’บาล อาทิตย์นึงเต็มๆ”
“หึ!มึงคงรักเขามากเลยนะ”ถามเองรู้สึกเองเลยกู แม่งเอ้ย!
“ก็รักดิ เหมียวเป็นคนแรกเลยนะที่พี่ใช่คำว่ารัก เคยคิดว่าถ้าไม่มีอะไรผิดผลาดคงได้แต่งงานกันเลย”
“แต่งงานเลยหรอ”ค่อยๆกลืนน้ำตาลงคอ กลั้นน้ำตาที่กำลังไหล่ออกมา
“หึหึ! ความคิดเด็กๆไง แต่พอเข้าจริงก็ไม่ใช่”น้ำเสียงไอ้มี่ดูเศร้าขึ้นมาทันตา
“แต่โรลลี่ไม่ต้องคิดมากนะ นั้นมันเรื่องของอดีต แต่ปัจจุบันพี่มีโรลลี่แล้ว และไม่คิดที่จะกลับไปหาเหมียวด้วย”ไอ้มี่พูดแล้วบีบมือกูจนแน่น แต่ไม่ทำให้ความรู้สึกกูดีขึ้นมาเลย
“ยังรักอยู่มั้ย?!”กูถาม
“รัก”น้ำตากูร่วงลงมาที่มือทันที กูรีบหันหน้าไปอีกทาง ไม่อยากให้มันเห็น
“………………………….”พูดไม่ออก บอกไม่ถูก มันจุกจนแทบจะหายใจไม่ออก ไอ้น้ำตาที่ไม่อยากให้ไหล่ก็ไหล่ออกมาอยู่ได้
“แต่ไม่ได้รักเหมือนเมื่อก่อน ไม่ได้อยากเจอหน้าทุกวัน ไม่ได้อยากคุยตลอดเวลา แค่ขอให้รู้ว่าสบายดีก็โอเคแล้ว แค่รักเหมือนเพื่อนคนนึง”
“…………………………”
“ไม่ต้องห่วงนะโรลลี่ ที่ตรงนี้มันมีเจ้าของแล้ว และเจ้าของมันหวงมากด้วย พี่คงให้คนอื่นไม่ได้”ไอ้มี่พูดแล้ว
จับมือกูไปทาบที่อกด้านซ้ายของมัน กูหันไปมองหน้ามันแล้วยิ้มฝื่นๆ
“สัญญานะ”กูพูดออกมาเบาๆกลั้นน้ำเสียงไม่ให้สั่นไปมากกว่านี้ ไม่เคยคิดว่าจะต้องมาร้องไห้กับเรื่องรักๆใคร่ๆ
“ไม่สัญญาแต่จะทำให้รู้สึก เรื่องเมื่อกี้มันคืออดีต อดีตที่กลับไปแก้ไขอะไรไม่ได้  แต่ปัจจุบัน ณ.ตอนนี้เวลานี้จิมมี่คนนี้รักโรลลี่คนเดียว” ไอ้มี่พูดแล้วตบมาที่หน้าขากูเพื่อเป็นการแน้นย้ำ จะให้กอดก็ไม่ได้กลางแจ้งเกิน ฮ่าๆ
ตอนที่ 34
“พี่โรลๆ อันนี้กับอันนี้อันไหนสวยกว่า”เสียงไอ้มิ้นดังแจ้วๆอยู่ข้างๆหูกูนานล่ะ มันเดินเข้ามาซื้อของแต่งห้อง บอกว่าเบื่อห้องเดิมแล้ว อยากแต่งใหม่
“ซักอักเหอะ มิ้นเลือกอยู่นานล่ะ ถ้าชอบก็ซื้อไปสองอันเลย”กูก็ไม่รู้ว่ามันเป็นอะไรเหมือนที่ไอ้มิ้นกำลังเลือก ถามว่าเอาไปใช้อะไร มันก็ตอบไม่ได้เห็นว่าสวยดีเลยจะซื้อ
“ไม่ได้! ถ้ามิ้นซื้อ ก็ตังค์ไม่พออะดิ จะต้องซื้อการ์ตูนอีก”
“งั้นมา พี่ซื้อให้อันนึง โอเค พอใจมั้ย?!”กูพูดแล้ว ดึงของที่อยู่ในมือไอ้มิ้นมาจ่ายตังค์ เจ้าตัวมันยิ้มแป้นทันที
“น่ารักที่สุดเลย”
“ของฟรีก็น่ารักตลอด อยู่ด้วยกันไม่ถึงวัน เอาตังค์พี่กี่บาทแล้วเนี่ย”กูพูดแล้วหันไปตีหน้าเข้มใส่ ไอ้มิ้นไม่สนใจแลบลิ้นแล้วเดินไปดูของอย่างอื่น
“พี่โรล พี่จิมมี่จะมารับกี่โมงอ่ะ?”หลังจากเดินซื้อของเสร็จ ก็มานั่งกินพิซซ่ากันต่อ มากันสองแต่กินมาเหมือนมาเป็นสิบ ของโปรดของทั่งคู่พอดี
“ไม่รู้ ช่างมัน มากี่โมงเดี๋ยวก็โทรมาเองแหละ”
ครืด ครืด
“ฮ่าๆ พูดถึงก็มาพอดีตายยากจริงๆ”ไอ้มิ้นพูดแล้วหัวเราะ มันกินคนเดียวไปเกือบครึ่งถาดแล้ว ไม่มีท่าทางว่าจะอิ่มง่ายๆด้วยนะ
“เดี๋ยวมันมา แล้วเอาให้ปากเก่งแบบนี่นะ”
“หึ!ไม่สนใจ”ไอ้มิ้นพูดแล้วลากเสียงยานๆ แบบล้อเลียน
“อื้ม!ว่า”กูรับสายโทรศัพท์ไอ้มี่
“อยู่ไหน?!”
“พิซซ่าๆ”ไอ้มี่ตอบรับว่าเข้าใจ แล้วกดวางสายไป สงสัยกำลังหาที่จอดรถอยู่มั้ง
“อยู่ไหนแล้ว”ไอ้มิ้นเงยหน้าถาม กินเหมือนเด็กเลยแม่ง ปากเลอะซอส กูเลยเอื้อมมือไปเช็ดที่ขอบปากให้ ทำเอาโต๊ะข้างๆหันมามองหน่อยๆ แต่พวกกูไม่สนใจ หน้าตาดีคิดไรมาก
“กำลังมา กินให้มันดีๆดิ โตแล้ว!”กูบอกมือเช็ดๆที่ปากมัน ก่อนตบไปแก้มแรงๆแบบหมั่นไส้
“อือ อ๊ากเจ็บ ใครว่ะ!”ไอ้มิ้นโวยวายเสียงดัง ลุกขึ้นหันไปเอาเรื่องกับคนที่ดึงผมมันแต่กูนี้หัวเราะกร๊ากไปแล้ว
“ทำไมๆ จะเอาเหรอๆ”ไอ้มี่พูดจาแล้วทำหน้ากวนตีน ผลักไหล่ไอ้มิ้นนิดหน่อยแบบหาเรื่อง ไอ้มิ้นพอรู้ว่าทำอะไรไม่ได้ก็หันมาทำหน้าใส่กู
“ฮึ้ย! มาทำไม ใครชวน!”ไอ้มิ้นพูดแล้วเดินมานั่งลงข้างๆกู มันไม่ยอมให้ไอ้มี่นั่ง แรกๆก็ไม่ยอมจนเกือบเป็นเรื่องกูเลยตัดสินใจ ดึงมือไอ้มิ้นลงมานั่งข้างๆแทน ส่วนไอ้มี่มันก็ดึงผมไอ้มิ้นแรงๆอีกครั้งก่อนเดินไปนั่งลงตรงที่ไอ้มิ้นนั่งเมื่อกี้
“ก็มาหาแฟน มีเด็กนิสัยไม่ดี พาแฟนคนอื่นมาเที่ยว”
“ชิส์! ตัวนิสัยไม่ดีหรือเปล่า แฟนถึงมาเที่ยวกับคนอื่นอ่ะ!?” ฮ่าๆ กูชอบปากไอ้มิ้นเวลาที่เถียงกับไอ้มี่จริงๆเลย ปากมันบอกว่ากลัว แต่เวลาไอ้มี่พูดแหย่มามันก็สวนกลับไปทันที
“เหรอ! กินเยอะขนาดนี้เดี๋ยวก็เป็นหมูหรอกมึง ไม่มีใครเอา”ไอ้มี่พูดแล้วหยิบพิซซ่ายัดเข้าไปในปากมัน ท่าทางจะหิวเพราะชุดที่มันใส่มายังเป็นชุดบาส
“เสียใจเหอะ เพราะถึงจะเป็นหมู แต่ก็เป็นหมูน้อยน่ารัก เคยได้ยินเปล่า บูรินๆอ่ะ!”กูกับไอ้มี่ส่ายหัวแล้วหัวเราะออกมา ขำกับท่าทางของไอ้มิ้น ไม่รู้ว่ามันทำหรือแก้มมันป่องอยู่แล้ว
“ฮ่าๆ คิดได้ไงวะ”กูหันไปถาม
“เหอะๆ ไม่รู้เหมือนกัน แต่มิ้นไม่อ้วนนะ อ้วนยากมากอ่ะ”
“ทำไมอ่ะ พี่ก็เห็นมิ้นกินเยอะอยู่นะ เนี่ยขนาดกินเค้กไปตั้งขนาดนั้น ยังมากินพิซซ่าได้อีกเป็นถาดๆ”
“ของชอบมั้ง! เค้กกับพิซซ่ามิ้นกินได้ไม่เบื่อ แม่ยังบ่นบ่อยๆเลย”
“เหอะ! โรลลี่ทำไมต้องพูดเพราะกับมันด้วย ร้ายจะตาย”ไอ้มี่พูดแล้วหันไปจิกตาใส่ไอ้มิ้น เอื้อมมือมาดึงจมูก
ไอ้มิ้นบิดไปบิดมา
“อ๊ากๆ อิจฉา ตัวเองหน้าตาไม่ดี นิสัยก็ไม่ดี ใครเขาอยากจะพูดเพราะๆด้วย”
“เหอะ! ไอ้สะระแหน่มึง กูมันคนน่าตาไม่ดี ไม่เป็นไรมีแฟนน่าตาดีเป็นพอ”ไอ้มิ้นหันมาทำหน้าบึ้งใส่กูทันที
ก็ไอ้มี่เรียกมันว่าสะระแหน่ ที่มาจาก peppermint เพี้ยนหนักๆกลายเป็น สาระแน ไอ้มิ้นปรี๊ดแตกเลย
“พี่โรลดูเด้! ชอบเรียกแบบเนี่ย นิสัยไม่ดี! หึ!”
“อ้าว! กูพูดผิดตรงไหน ก็ชื่อมึงหมายความแบบนี้จริงๆนี่หว่า”
“พูดมาก เลี้ยงด้วย!”ไอ้มิ้นพูดอย่างเอาแต่ใจ ลอยหน้าลอยตาไม่สนใจไอ้มี่ กว่าจะกินเสร็จแล้วก็ต้องไปส่งไอ้มิ้นที่บ้านอีก ตอนแรกมันบอกจะกลับเอง เลยโดนกูด่าไปให้ของเยอะขนาดนั้น บ้านก็อยู่ตั้งไกล
“ไปไหน ทำไมไม่ไปส่งบ้าน!”กูหันไปโวยวายกับไอ้มี่ นี้มันไม่ใช่ทางกลับบ้านกูแต่เป็นทางไปบ้านไอ้มี่ ไม่เอาเมื่อคืนก็นอนที่บ้านไอ้มี่แล้ว คืนนี้จะนอนที่บ้าน
“นอนที่บ้านนะ”
“ไม่เอา จะกลับไปนอนกับแม่!”
“โทรบอกแม่แล้ว ว่าวันนี้โรลลี่นอนบ้านพี่”
“ไม่ๆ มี่ไปส่งที่บ้าน เมื่อคืนก็มานอนแล้ว อยากกลับบ้าน!ๆ”กูโวยวายชักดิ้นชักงอ ทำหน้าไม่พอใจ แต่ไอ้มี่ไม่สนใจซ้ำยังจะกวนตีน เปิดเพลงให้ดังเพื่อกลบเสียงกูที่กำลังโวยวาย
“ลงมา!”ไอ้มี่พูดเสียงแข็ง จับข้อมือแล้วบีบจนแน่น เจ็บจะตายอยู่แล้ว ห่า
“ไม่ลง กูจะกลับบ้าน ดูปากกูนะว่าจะกลับบ้าน!”กูก็ไม่ยอมเหมือนกัน ไม่เอาขืนให้นอนกับไอ้มี่ในอารมณ์แบบนี้ไม่ไหวแน่ ไม่แคล้วต้องทะเลาะกัน
“โรลลี่ อย่าให้ต้องใช้กำลัง ลงมา!”กูนิ่งเงียบไม่สน หันหน้าหนี ได้ยินไอ้มี่ถอนหายใจแรงๆก่อนรู้สึกตัวเองว่าตัวลอยเพราะไอ้มี่มันจับกูอุ้มผาดบ่าเดินเข้ามาในบ้าน
“อือๆ ปล่อยๆ”กูดิ้น ไม่ชอบให้อุ้มแบบนี้มันเสียว อีกอย่างเดี๋ยวเลือดลงหัวอีก กูเลยเกี่ยวขาทั้งสองข้างที่เอวไอ้มี่แล้วขยับตัวลงมากอดคอมันไว้ โดยที่มือมันก็เปลี่ยนมารองก้นกูไว้กันร่วง
“เป็นอะไรครับ ไม่สบายใจเรื่องเมื่อตอนบ่ายหรือไง หืม”ไอ้มี่ถามแล้วจูบมาที่ขมับกดแช่ไว้ แล้วก้มลงมาหอมที่ซอกคอ ปากมันก็พรบจูบไปเรื่อย มือก็ค่อยๆแกะกระดุมออกแบบเนียนๆ
“ไม่ใช่ซะหน่อย”กูพูดแล้วกอดคอไอ้มี่จนแน่น เอาขายกพาดหลังมันไว้
“ไม่ใช่ แล้วเป็นอะไร ทำไมเงียบๆ ซึมๆ แบบนี้ ไม่เอาดิ แบบนี้ไม่เหมือนโรลลี่ของพี่เลย”มันพูดแล้วหอมแก้มกูซ้ำไปซ้ำมา กูเอียงคอมองออกไปนอกหน้าต่าง ไม่ใช่อะไรความรู้สึกเหมือนน้ำตาจะไหลออกมาอีกแล้ว เลยไม่อยากให้มันเห็น
“ถ้าอยากร้องก็ร้องออกมาเลย ไม่ต้องกลั้นไว้ ทำแบบนี้พี่ใจไม่ดีรู้มั้ย ?!” ไอ้มี่พูดแล้วจับหน้ากูให้หันมาจ้องตากับมัน กูเอามือทั้งสองข้างไปแนบไว้ที่แก้มมัน ใช้นิ้วโป้งลูบเบาๆไม่พูดอะไร ปล่อยให้น้ำตามันไหลออกมา
ไอ้มี่พอเห็นว่ากูร้องออกมาจริงๆ ก็ลุกขึ้นนั่งอุ้มกูขึ้นไปนั่งบนตักมัน ใช้นิ้วเกลี่ยน้ำตาที่ไหลออกมา
“ไม่เอานะครับ โรลลี่ไม่ร้องนะ”กูสั่นหัว เบะปากเตรียมร้องไห้ออกมาเหมือนเวลาอยู่กับไอ้โรม
“โรลลี่ฟังนะ เรื่องที่เล่าให้ฟัง มันเป็นเรื่องนานมาแล้ว พี่อยากให้โรลลี่รู้ทุกอย่างโดยที่ออกมาจากปากพี่เอง
พี่เลยต้องพูดออกมาตรงๆ พี่กลัวว่าวันใดวันนึงมีคนมาบอกโรลลี่ก่อนที่พี่จะบอก พี่กลัวว่ามันไม่เป็นความจริง”ไอ้มี่พูดน้ำเสียงอ่อนโยน พร้อมกับกดริมฝีปากแนบที่หน้าผากกู ไล้ลงมาจูบที่เปลือกตาทั้งสองข้าง
“แต่…ไม่เอา อือ อึก”กูพูดได้แค่นั้นแล้วซบหน้าลงมาบนบ่าไอ้มี่ พร้อมกับร้องไห้ออกมาอย่างอดกลั้น กูจุกตรงคำที่มันบอกว่าจะแต่งงาน งั้นแสดงว่าต้องรักมาก หรืออาจจะมากกว่ากูเลยด้วยซ้ำ ที่สำคัญเขาคนนั้นเป็นผู้หญิง ไม่ใช่ผู้ชายแบบกู
“หว่า… เด็กน้อยของพี่งอแงซะแล้ว ไม่เอานะครับไม่ร้องนะ โรลลี่เชื่อใจพี่นะตั้งแต่มีโรลลี่ ใจของพี่ไม่เคยคิดถึงใครอีกเลย”
“เรื่องของมึงดิ ฮึก จะคิดถึงคนอื่นก็เรื่องของมึง อึก”
“หึหึ จริงอ่ะ แล้วทำไมต้องร้องไห้ด้วยล่ะ ไหนขอดูหน้าคนปากเก่งหน่อย”ไอ้มี่ผละออกจากบ่า แล้วเช็ดคราบน้ำตาที่แก้มกูก่อนจุ๊บมาที่ปากแรงๆเน้นๆสามที
“อือ เจ็บนะ!”กูพูดแล้วจิกไปที่หัวไอ้มี่อย่างแรง ก้มลงไปกัดที่ซอกคอมันจนเป็นรอยฟัน สมน้ำหน้า!!
“เจ็บเหมือนกันนะ อ๊ากๆ ปล่อยเลย เป็นหมาบ้าหรือไง ฮืม”ไอ้มี่จับหัวออกจากซอกคอแล้วกดริมฝีปากแดงๆของมันมาที่ปากกูทันที กูขยับตัวนั่งบนตักไอ้มี่ให้ดี เอาขาเกี่ยวเอวมันไว้ มือก็กอดคอมันไว้ทั้งสอง ส่วนไอ้มี่
มือมันกอดเอวกูเฉยๆ มีลูบบ้างนิดๆหน่อยๆ
“อื้อ!...”กูส่งเสียงไม่พอใจทันที ก็อยู่ดีๆไอ้มี่ก็ผละริมฝีปากออก มันยิ้มแล้วยื่นหน้ามาเลียที่ข้างแก้มกูขึ้นลง
สลับกับติ่งหู
“อือ…อ๊ะ”กูครางออกมาอย่างตั้งใจ แล้วจับหน้าไอ้มี่มาจูบต่อทันที กูจูบมันอย่างร้อนแรงแล้วค่อยๆไล้ลิ้นลงมาซอกคอทำรอยแดงเน้นๆสามรอย
“อื้ม…เป็นรอยนะ”ไอ้มี่ครางออกมาเบาๆ ก่อนก้มลงมาดูดซอกคอกูเหมือนกัน มันกัดลงมาเน้นๆแบบจมเขี้ยวแลบลิ้นเลียเบาๆจนรู้สึกเปียกชื้น แล้วค่อยๆกัดจนมันเป็นรอยแดงขึ้นมา
“อ๊าส์ โรลลี่แยกขาออกหน่อยครับ”หลังจากที่แลกลิ้นกันอย่างนัวเนีย ไอ้มี่ก็ถอดเสื้อผ้าชุดนักเรียนกูออกไปด้วยพลางๆ รู้สึกตัวอีกที ก็นอนราบบนที่นอน ไม่มีเสื้อผ้าหลงเหลืออยู่บนตัวสักชิ้น
“อือ.. อ๊ะ …มี่เสียว”มันใช้ปากเล่นกับส่วนกลางลำตัวของกูอย่างชำชอง ขยับขึ้นลงช้าบ้างเร็วบ้างสลับกันไป
นิ้วมือที่ว่างก็เอามาลูบไล้ไปตามลำตัวก่อนมาหยุดที่ยอดอกกูทั้งสอง ทั่งบดขยี้ จนรู้สึกเจ็บ แต่เสียวมีมากกว่า
“อ๊ะ …อ๊าส์ มี่…ไม่ไหวแล้ว …จูบหน่อย อะส์!”กูพูดแล้วคว้าขอไอ้มี่ขึ้นมาจูบทันที เราแลกลิ้นกันจนน้ำลายเปรอะข้างแก้ม
“เดี๋ยวกูทำให้นะ”กูพูดแล้วพลักให้ไอ้มี่นอนราบลงกับเตียง โดยมีกูขึ้นคร่อมตัวมันทันที กูลากลิ้นผ่านติ่งหู ลำคอ มาหยุดลงตรงน่าอกแกร่งของมัน ผิวเนียนๆลื่นๆ กับยอดอกสีสวย มันช่างยั่วกูเหลือเกิน อดใจไม่ไหว
ก้มลงไปชิม กูใช้ลิ้นแตะเบาๆก่อนค่อยๆเพิ่มความแรงกัดนิดๆให้รู้สึกเจ็บ จนไอ้มี่ต้องครางออกมา
“อ๊ะส์ …ที่รักครับ!”ทั่งสีหน้าและน้ำเสียงของไอ้มี่ตอนนี้โคตรจะเซ็กซี่มาก ตามลำตัวมีเหงื่อไหลออกมานิดหน่อยๆให้พอยั่วยวน
“มึงเป็นของกู ของกูคนเดียว คนเดียวจริงๆ ไม่ยกให้หรอก ไม่ยอมแน่!”กูก้มลงไปกระซิบที่ข้างแก้มไอ้มี่
เสียงหวาน ก่อนลากลิ้นจนมาถึงกลางลำตัวไอ้มี่ กูใช้มือจับมันขึ้นมาเบาๆ ใช้ลิ้นแตะที่ส่วนปลายนิดๆแล้วค่อยๆลากลิ้นไปตามความยาวของลำ
“อือ… อย่าแกล้งแบบนี้ซิครับ เดี๋ยวเจ็บหนักนะ”ไอ้มี่ลุกขึ้นมาพูดกับกู โดยที่แขนมันสองข้างยันที่นอนเอาไว้ ขาก็อ้ากว้าง กูเงยหน้ามองหน้ามันนิดหน่อย ก่อนก้มลงไปครอบริมฝีปากกับน้องมัน เหล่ตาขึ้นมาสู้ตากับไอ้มี่
ที่นอนกัดฟัน หลับตา มือทั้งสองข้างเปลี่ยนมาจับหัวกู
“อ๊าส์… แบบนั้นแหละ …ครับ …อื้อ ….ลึกๆ โรลลี่ อื้อ…”ไอ้มี่ครางออกมอย่างหนักเมื่อกูขยับปากขึ้นลงอย่างรวดเร็ว โดยที่ไอ้มี่ก็เด้งสวนขึ้นมาเป็นครั้งคราว กูเอาปากออกแล้วเลียหัวแดงๆของไอ้มี่อย่างหยอกล้อจนไอ้มี่เกร็งขึ้นเป็นกล้ามขา
“อ๊าส์…พอครับ.. ขี้แกล้งนักนะ…มานี้เลย!”ไอ้มี่พูดแล้วอุ้มกูพลิกตัวโยนลงบนเตียง มันจับกูให้เอนหลังชิด
กับหัวเตียงโดยมีหมอนรองหลังไว้ แยกขากูออกจากกัน ดันขาขึ้นให้ชิดกับหน้าอก
“อ๊ะ… มี่ …อ๊าส์.. อื้อ…”กูครางออกมาทันทีเมื่อไอ้มี่ใช้ลิ้นกับช่องทางด้านหลัง มันห่อลิ้นแล้วค่อยๆแหย่ลง
ในรูด้านหลัง จนกูต้องบิดตัวหนี เพราะมันเสียว
“ครับ แกล้งดีนัก อื้อ!”มันเงยหน้ามาพูดเสียงยั่ว แล้วส่งนิ้วเข้ามาข้างในโดยที่กูไม่ทันตั้งตัว
“อ๊ะ…เจ็บนะ!”กูพูดหน้างอแล้วทุบไปแขนไอ้มี่แรงๆ มันยิ้มแล้วยื่นหน้ามากัดที่แก้มกู
“ไม่เจ็บหรอก เดี๋ยวเจอใหญ่กว่านี้อีก”มันพูดแล้วเพิ่มจำนวนนิ้วที่ด้านหลังกูทันที จากสองกลายเป็นสาม
มันหมุนนิ้วให้เป็นวงกลม กดย้ำตรงจุดที่เรียกเสียงกู
“อ๊ะ…อ๊าส์…มี่ ตรงนั้น อื้อ”กูขยับตัวให้เข้าไปใกล้ไอ้มี่ทันที สั่นหัวปฏิเสธอารมณ์ตอนนี้ต้องการมากกว่า
นิ้วแล้ว และเหมือนไอ้มี่มันจะรู้ แต่ไม่ยอมทำ ซ้ำยังเอามืออีกข้างที่ว่างมาบดขยี้กับยอดอก จนกูต้องคราง
เสียงหลง
“เป็นอะไรครับ จะเอาอะไร บอกมี่หน่อย” ไอ้มี่พูดเสียงยั่ว ก้มลงเลียที่หัวแดงๆของกู ยิ่งทำให้กูแทบคลั่ง
เพราะจะจับไอ้มี่ก็ไม่ให้จับ พอกูขืนมันก็รัวนิ้วที่อยู่ในตัวกู
“อึก…มี่อย่าแกล้ง ไม่ไหวแล้ว อ๊ะส์”กูพูดพร้อมกับน้ำตาที่เอ่อคลออยู่เต็มเบ้าตา
“ไม่ไหวแล้วต้องทำไงครับ ทำไงจิมมี่ถึงจะช่วยโรลลี่ครับ”กูค่อยๆยันตัวขึ้นไปหาไอ้มี่ แล้วจูบไปที่ปากไอ้มี่อย่างร้อนแรงพร้อมกับดูดลิ้นให้มันจนมันครางออกมา
“จิมมี่ครับ โรลลี่ไม่ไหวแล้ว ช่วยหน่อยครับ”กูพูดเสียงหวานก่อนซบลงที่บ่ามัน เพราะถ้าไม่พูดหรือทำแบบนี้ไอ้มี่ไม่มีทางปลดปล่อยให้กูแน่ มันยิ้มจับขากูแยกออกให้กว้างกว่าเดิม เอาให้เห็นช่องสีแดงด้านหลัง มันเอื้อมมือไปหยิบเจลที่หัวเตียง แล้วบีบทาที่ส่วนของมันและช่องทางรับของกู
“รักนะครับ รักมากๆ รักคนเดียว อ๊ะ!”มันพูดพร้อมกับค่อยๆดันส่วนหัวของน้องชายมันเข้ามา และสุดท้ายก็เข้ามาจนหมด ทำเอากูจุกไปซักพัก โดนบ่อยก็จริงๆแต่มันก็จุกจริงทุกครั้ง
“อ๊าส์…หวง…อย่าเพิ่งขยับนะ”กูพูดแล้วซูดหายใจเข้าเต็มปอดคว้าคอไอ้มี่ลงมาจูบเพื่ออารมณ์
“อะ อื้ม ขยับดิ ค่อยๆนะ ….อ๊ะส์”สิ้นคำพูดกูไอ้มี่ก็ขยับเบาๆ แล้วค่อยๆเพิ่มแรงไปตามอารมณ์ที่กำลังได้ที่ กูก็เหมือนกันพอหายจุก ไฟปรารถนาก็ครอบงำทันที ยิ่งอารมณ์แบบนี้อยู่ด้วย
“อ๊าส์…เอากี่ครั้งก็ไม่เบื่อ…อื้ม…แน่น…อ๊ะส์”ไอ้มี่ครางออกมาแล้วกระหน่ำกระแทกเข้ามาอย่างแรง
“ช้าๆ มี่…อ๊าส์..อื้ม…”
“อ๊าส์ๆ โรลลี่…ช่วยพี่หน่อยนะ อึบ!”ไอ้มี่ไม่พูดเปล่าจับกูขึ้นไปนั่งบนตักมัน ทั้งที่ส่วนนั้นยังเชื่อมต่อกันอยู่
ยิ่งทำให้ลึกเข้าไปอีก
“อ๊ะ…อ๊าส์…มี่ …ไม่ไหวแล้ว อื้ม…”กูก็ขยับตัวขึ้นลงตามแรงที่มี มือก็จิกไปบ่าไอ้มี่จนเกิดเป็นรอยแดง
มือด้านขวาของไอ้มี่จับอยู่ที่น้องชายกู มันค่อยๆขยับมือไปตามอารมณ์ ทำเอากูแทบหมดแรงเพราะโดนทั้งด้านด้านหลัง ส่วนมืออีกข้างจับอยู่ที่ก้นกู
“อ๊ะ…พร้อมกันนะครับที่รัก เก่งครับ แบบนั้นแหละ …อื้อ …อ๊าส์ๆ”ไอ้มี่พลักกูให้นอนลงตามเดิมแล้วกระหน่ำกระแทกเข้ามาอีกครั้ง
“ไม่ไหวแล้วมี่…อ๊าส์…แรงๆ…จะไปแล้ว…อื้อ….อ๊าส์!”แล้วกูก็ปล่อยออกมาจนได้ น้ำเปรอะขึ้นมาจนถึงหน้าอก นอนหมดแรงโดยที่ไอ้มี่ยังโยกในตัวกูอยู่
“รักนะครับ รักโรลลี่ที่สุดเลย อื้อ…อ๊าส์!”แล้วไอ้มี่ก็ตามมาติดๆ มันล้มตัวลงนอนทับ ยื่นหน้าให้กูไปรับจูบมัน เราแลกลิ้นกันอีกครั้ง ผลิกตัวลงมานอนข้างกันแต่ปากยังเชื่อมต่อกันอยู่เหมือนกับส่วนล่างที่ยังไม่ได้หลุดออกจากกัน
“อีกรอบนะ ยังไม่อิ่มเลย”ไอ้มี่พูดแล้วตัวขึ้นคร่อมกูอีกครั้งมันขยับที่ช่วงล่างเบาๆเพื่อปลุกอารมณ์กูให้ลุกขึ้นมาอีกครั้งแล้วกูเสร็จมันอีกครั้ง และอีกหลายๆครั้ง

ton521

ขอบคุนครับ

harain15

ขอบคุณครับ

GBOMK

ขอบคุนมากคับผม

Klong

ขอบคุนครับ

kamaji

ขอบคุนคราบ

gigusa

ขอบคุณครับ

kiwwy

ขอบคุณมากๆค่ะ อิอิ {:sm-52:}

dfredf120

ขอบคุณครับ

doltae

ขอบคุนครับ

tarsii

ขอบคุณมากนะ

cawee

ขอบคุนนคราฟผม

kiloay

ขอบคุน คราฟผม

Kwu_y

ขอบคุณครับ

Ikunpalm

ขอบคุณคราฟฟฟฟ

ShangHai

ขอบคุณครับ

minone

ขอบคุนนะคับ

pt200

ขอบคุณครับ

4_NAY

สุดยเลย

Soyu

ขอบคุณนะครับ