รักไม่รักไม่รู้...แต่ห้ามเจ้าชู้ให้ตูเห็น { 41- 42}

tanya

ถ้าหากว่าซ้ำต้องขออภัยนะครับและขอโทษเจ้าของเรื่องด้วยนะครับเพราะว่าคัดลอกมาอีกที
ความเดิมตอนที่แล้ว
“อย่าหนีดิ!! ไม่ไหวตามแล้วนะ เดี๋ยวก็เมินซะเลยหนิ!”เสียงไอ้นุเสียงเริ่มหงุดหงิดหน่อยๆ ทำเอาพวกกูพร้อมใจกันหันไปมองทันที
“ก็เมินไปดิ ขอร้องหรอสัด!”น่านๆแล้วไอ้พี่เบสก็สวนขึ้นมาทันควัน พร้อมกับทุบไปที่หน้าไอ้นุอย่างจัง
ตอนที่ 41
“เฮ้ย…จะไปไหน ? มานี้!”ผมเดินไปดักทางไอ้นุ่มนิ่มทันทีเมื่อมันตั้งหน้าจะเดินหนีผมทันทีที่เห็นหน้า
เรื่องของเมื่อคืนก็ยังไม่เคลียร์หรอก แต่ผมไม่อยากให้ไอ้นุ่มนิ่มมันไปมีเรื่องกับคนอื่นเพราะมีผมเป็นต้นเหตุ ผมไม่ชอบให้คนมามองคนที่ผมรัก แล้วนินทาหลับหลัง มันน่าหงุดหงิดจนอยากจะเดินเข้าไปซัดปาก และที่สำคัญผมไม่อยากให้แก้ม ปาก จมูก หรือส่วนใดบนใบหน้ามันเปื้อนหรือมีรอยแผล
“เป็นไรๆ เนี่ย ทำไมเดินมาไม่รอแบบนี้ คนอุตสาห์เดินมาหา มาตั้งไกล”ผมแกล้งพูดทำเสียงน้อยอกน้อยใจ
เสียเต็มประดา แต่ดูเหมือนไอ้นุ่มนิ่มจะไม่รับรู้อะไร ซ้ำยังจะพาลโกรธผมมากขึ้นกว่าเดิมอีก ก็ดูมันทำหน้าตอนนี้ดิ แก้มป่อง จมูกเชิดๆ กัดปากตัวเองจนแดงไปหมดแล้ว
“อุตสาห์นักก็ไม่ต้องมาดิ…ขอร้องที่ไหนล่ะ สัด!”มันพูดแล้วจะดึงมือให้หลุดจากผม เสียแรงเปล่าครับที่รัก
ตัวกับแรงแค่นี้ไม่ขนามือไอ้นุสักนิด
“โอ๊ะๆ เปล่าๆ ไม่ได้อุตสาห์ พูดผิด ตั้งใจจะมาหาจริงๆ เป็นไรครับ เหวี่ยงใส่ตั้งแต่เช้าแล้วเนี่ย!”ผมดึงมือมันเข้ามาใกล้ๆแล้วถาม เอานิ้วไปนวดๆบริเวณระหว่างคิ้วที่ขมวดติดกัน
“ไม่ได้เป็นไร…ไม่ต้องมานยุ่ง…ไม่ต้องมาจับ!”ไอ้นุ่มนิ่มพูด ผมได้ยินก็เริ่มหงุดหงิดขึ้นมานิดๆล่ะ ด้วยนิสัย
ไม่ค่อยชอบง้อคนเท่าไร แต่พอมาเจอกับไอ้นุ่มนิ่มนี้เปลี่ยนเลย ต้องง้อ เพราะถ้าไม่ง้อผมนี่แหละเดือดร้อน
“เริ่มแล้วนะๆ เป็นแบบนี้อีกแล้วนะ ไม่พอใจอะไรไหนพูดมาดิ!”ผมพูดเสียงเข้ม จะต้องขู่หน่อยๆ
“เปล่า! ไม่ได้เป็นอะไรจะไปซ้อมบาสไม่ใช่หรือไง ก็ไปดิ! เดี๋ยวคนที่มาเชียร์จะรอหรอก!”
“ใคร ? ใครมาเชียร์อะไรยังไง พูดให้เคลียร์ดิ!”ผมถามแต่ยังรักษาระดับความเข้มของน้ำเสียง ดูท่าทางไอ้คนตรงหน้ามันจะยิ่งเคืองผมหนักเข้าไปอีกนะนั้น
“ก็เมียเก่ามึงไง…เห็นส่งข้อความมาบอกว่าตอนเย็นจะไปหาที่สนามบาสนะ คิดถึงจัง!”ไอ้นุ่มนิ่มดัดเสียงพูดล้อเลียนแล้วหยิบโทรศัพท์ผมที่ฝากไว้กับมันขึ้นมาดู เป็นข้อความจากไอ้เด็กซันจริงๆด้วย
“หึงหรือไง”ผมถามแล้วแอบหอมมันแรงๆหนึ่งที ชอบหอม หอมทุกวันแหละ
“หึ!”ไม่ตอบ แต่แค่ทำเสียงไม่พอใจ ผมยิ้มร่าทันทีอยากจะกอดรัดฟัดเหวี่ยงไอ้นุ่มนิ่มตรงนี้เหลือเกิน
“น่ารักว่ะ ถ้ารู้ว่าหึงแล้วน่ารัก จะทำให้หึงบ่อยๆเลย มานี้มา!”ผมพูดแล้วดึงมือมันเดินมาที่โรงยิม ตอนนี้ยังไม่ค่อยมีคนมาซักเท่าไร ทางโล่งปลอดคน
“จะทะ…อื้ม!”มาถึงผมก็ผลักมันชิดกับล็อกเกอร์แล้วแนบริมฝีปากไปที่ปากไอ้นุ่มนิ่มทันที มันนิ่มทั่งตัวเลยให้ตายเหอะ ผมไม่เคยหลงใครขนาดมาก่อนเลยนะ ทำไมถึงทั้งรักทั้งหลงได้มากขนาดนี้ก็ไม่รู้ เรายืนจูบแลกเปลี่ยนเอนไซม์กันจนไอ้นุ่มนิ่มเริ่มรู้สึกหายใจไม่ออก ทุบไหล่ผมเป็นสัญณาน
“คิดมากนะ นุรักนุ่มนิ่มคนเดียว ส่วนไอ้เด็กซันนุไม่ได้ยุ่งเกี่ยวกันนานแล้ว ไม่มีอะไรนะครับ”ผมพูดเสียงกระเส่าที่ข้างหูไอ้นุ่มนิ่ม แล้วกดจูบหนักๆลงไปที่ขมับและแก้มของมัน
“แต่มันบอกว่ามึงยังซื้อข้าวให้มันกินอยู่!”ไอ้นุ่มนิ่มถาม ฟังจากน้ำเสียงแล้วท่าทางจะยังเคืองๆอยู่
“ไม่ได้ตั้งใจจะซื้อให้ แต่มันเป็นเหตุสุดวิสัย”ผมพูดแล้วจูบไปที่หน้าผากมัน ชอบจริงๆเลยกับการนัวเนียไอ้นุ่มนิ่มเนี่ย ถ้าวันไหนอยู่ด้วยกันทั้งวันนะ จะเป็นแบบเนี่ย ถ้าผมไม่หอม ก็จูบ ไม่จูบก็กัด ถ้ามันรำคาญขึ้นมาหน่อยๆก็ทุบมาที่หน้าผมแค่นั้น
“…………………”ไอ้นุ่มนิ่มไม่พูด แต่จ้องตาผมเขม็งเลย
“ดูมองดิ ไม่มีอะไรจริงๆครับ นุแค่ไม่อยากรำคาญเพราะถ้าไม่ซื้อข้าวให้ มันก็จะยุ่งกับนุไม่เลิก”
“แล้วยังไง กูก็เห็นว่าตอนนี้มันก็ยังไม่เลิกยุ่งกับมึงอยู่ดี สงสัยคงจะติดใจมากหละซิ!”ไอ้นุ่มนิ่มพูด ผมขมวดคิ้วใส่ทันที ไม่รู้ว่าตั้งใจหรือผลั่งปาก แต่ไม่ชอบฟังเวลามันพูดแบบนี้
“ติดใจอะไร ไม่เอาหน่านะ งอนมากๆคิ้วขมวดบ่อยๆ ไม่น่ารักนะ”
“ไม่น่ารักก็ช่าง! ไม่ตายซะหน่อย”ไอ้นุ่มนิ่มพูด ผมละเกลียดปากมันตอนเวลาพูดประชดซะเหลือเกิน
“หว่า…ทำไมแฟนเราขี้น้อยใจแบบนี้ล่ะ คิดถึงคนอื่นทำไม นุไม่เห็นคิดถึงคนอื่นตั้งแต่เจอนุ่มนิ่มเนี่ย”ผมพูดแล้วรวบตัวมันเข้ามากอดโยกตัวไปมาทำแบบที่มันชอบ มือก็ลูบไปแถวๆสะโพกนิ่มๆของมัน เสื้อนักเรียนผมจัดการดึงมันออกนอกกางเกงเป็นทีเรียบร้อยแล้ว สอดมือเข้าไปให้มือสัมผัสกับแผ่นหลังนิ่มๆเนียนๆ
ของมันตรงๆ
“มึงชอบมันมั้ย ?!”ไอ้นุ่มนิ่มถามเสียงเครือๆจนผมต้องจับมาดูหน้า ตาแดงหน่อยๆด้วย
“ชอบ…แต่เป็นเมื่อก่อนนะ”ผมรีบพูดต่อให้จบทันที เพราะแค่ชอบน้ำตาไอ้นุ่มนิ่มก็ร่วงเผลาะลงมาที่แขนแล้ว
“แล้วตอนนี้ล่ะ”มันถามเสียงสั่น แววตาที่มองมาเหมือนเด็กที่ไม่มีความมั่นใจในตัวเอง มือที่กอดเอวผมอยู่เปลี่ยนมาจับชายเสื้อผมไว้แน่น
“ชอบได้ไงล่ะ…มีแฟนแล้วหนิ รักแฟนจะตาย ที่สำคัญแฟนน่ารักขนาดนี้ ไปชอบคนอื่นก็ควายอ่ะดิ”ผมพูดแล้วก้มลงไปจูบที่ปลายจมูกมันเบาๆแบบปลอบโยน ชอบจริงๆเวลาไอ้นุ่มนิ่มมันทำหน้าทำตาเหมือนผมจะไม่รักมัน ชอบเวลามันหาเรื่องงอแงใส่ถ้าผมพูดหรือสนใจคนอื่นมากกว่ามัน
“แน่นะ!”เสียงเริ่มดีขึ้นมาหน่อย จะกลับมาซ่าส์เหมือนเดิมทันทีที่ได้รับคำตอบที่ถูกใจ
“แน่ดิ…รู้ป่ะว่าถ้าทำแบบนี้แล้วยิ่งจะทำให้รัก ให้หลงมาขึ้นมากว่าเดิมอีก ฮืม รู้มั้ย ?!”ผมถามแล้วเอาหน้าผากผมให้ชนกับหน้าผากมัน จุ๊บเบาๆที่ปลายจมูกจนมันแบนปากใส่ เพราะไม่ยอมหอมแก้มมัน
“รู้ดิ..อื้ม!”มันพูดออกมาเบาๆ ทำเอาผมยิ้มแก้มแตก เลยจัดรางวัลให้เขาหน่อย ผมก้มลงไปหอมแก้มมันช้าแล้วค่อยๆเลื้อนลงมาที่ปาก ผมปล่อยให้นุ่มนิ่มมันเป็นคนคุมเกมส์ ผมพามันเดินมานั่งลงตรงเก้าอี้โดยที่ปากเรายังนัวเนียกันอยู่ ผมจับมันขึ้นนั่งตักหันหน้าเข้าหา เอามือไปลูบที่สะโพกและหลังมันไปมา ส่วนไอ้นุ่มนิ่มมันเอามือมากอดคอผมไว้
“เป็นอะไรครับ ทำไมวันนี้น่ารักขนาดนี้ล่ะ”ผมถามเบาๆหลังจากที่เราจูบกันเสร็จ ผมอ่ะไม่ค่อยเท่าไรหรอกจูบขนาดไหนก็สบาย แต่ไอ้นุ่มนิ่มนั่งซบหน้าลงที่น่าอก กำลังสูดอากาศเข้าปอด
“ไม่ได้เป็นไรซะหน่อย…จิ๊! ปล่อยได้แล้ว คนเริ่มมาแล้วไม่ได้ยินเสียงหรือไง”มันพูดหน้าแดงแล้วทุบไปไหล่ผมแรงๆแบบให้ปล่อยได้แล้ว ผมไม่ปล่อยแกล้งเขาสักหน่อย รอจนให้เสียงมันใกล้เข้ามากว่านี้อีกหน่อย
“ปล่อยเด้! คนมาจะลงแล้วๆ”ดิ้นใหญ่แล้ว ฮ่าๆ หน้าตาแบบเหรอหรามากมันคงกลัวคนเข้ามาเห็น
“มาที่ไหน ยังไม่เห็นมีสักคน”ผมพูดแล้วกระชับกอดมันให้แน่นมากกว่าเดิม
“อื้อ! มาแล้วๆ ไม่ได้ยินเสียงหรือไง เหี้ย!”เริ่มด่าออกมาแล้ว แสดงว่ากลับมาซ่าส์เหมือนเดิม มันเริ่มดันหน้าอกผมให้ปล่อย ผมรอจนได้ยินเสียงคนเปิดประตู พอไอ้พวกนั้นเปิดผมก็ดันตัวมันออกทันที แรงไปหรือเปล่าไม่รู้เพราะมันก็ดันออกเหมือนกัน เลยทำให้มันร่วงลงไปนั่งกับพื้นดีนะที่ผมแขนยาวคว้าไว้ได้ ไม่งั้นนอนหงายหลังตึงไปแล้ว มันทำหน้าบึ้งใส่ผมทันที
“เหี้ย!...สันดาร!”มันลุกขึ้นด่าแล้วเตะมาขาผมอย่างแรงๆ แต่ไม่เจ็บหรอกเพราะโดนเฉียดๆ
“อ้าว…พี่เบสหวัดดีครับ มาทำไรในนี้ เห็นพวกพี่จิมกับพี่เสือหาอยู่ด้านนอก!”เสียงรุ่นน้อง ม.4 คนนึงใน
ชมรมทัก ผมหันไปมองหน้ามันหน่อยๆ แล้วเดินไปหยิบเสื้อออกมาเปลี่ยน
“อ่อ เออๆ มาเอาของ พวกมันมาแล้วแหงะว่ะ!”ไอ้นุ่มนิ่มถามกลับ ผมกำลังยืนหันหลังเปลี่ยนเสื้ออยู่ ตาไม่ได้หันไปมองแต่หูทำงานตลอด
“ไม่นานนะ เพิ่งมาเมื่อกี้เอง แล้วนี้พี่หาของเจอป่ะ เดี๋ยวนุช่วยหาเอาป่ะ?!”ผมหันไปมองหน้าไอ้รุ่นน้องนั้นทันที ห่า!เสือกมาชื่อเหมือนกูอีก ไอ้นุ่มนิ่มเหมือนรู้ว่าผมคิดอะไร มองหน้าผมแต่ไม่ได้พูดอะไรออกมา
“ไม่เป็นไร นุเข้าไปเปลี่ยนเสื้อเหอะ เดี๋ยวพี่จะออกไปแล้ว!”คราวนี้ผมทำหน้าบึ้งใส่แม่งแล้ว เสือกไปพูดเพราะกับไอ้นุ ม.4  นั้นทำไมล่ะ ที่กับกูนะ มึงกูตลอด เดี๋ยวไอ้นุ่มนิ่มโดน
“ครับๆ ถ้ายังไงยังหาไม่เจออยากให้ช่วยก็บอกนะครับ เพื่อพี่เบสนุช่วยได้!”ไอ้เด็กเวรนั้นพูดแล้วเดินมาที่ล็อกเกอร์ ผมแทบอยากเอาประตูล็อกเกอร์ฟาดหน้า ห่า!!มาหยอดเมียกู ได้ตายไวหรอกมึง
“หึ! ไปนะ”ไอ้นุ่มนิ่มพูดแล้วมองหน้าผม ผมไม่พูดอะไรแค่พยักหน้าส่งๆ อยากให้มันรีบออกจากห้องนี้ไปเร็วๆเพราะถ้านานกว่านี้เด็กมันจะเริ่มเข้ามา ไม่วายโดนหยอดอีก
“ไงมึงลากเพื่อนกูมาไม่บอกไม่กล่าวเลยนะ หาตั้งนาน!”ไอ้พี่โค้กเดินมาเข้าล็อคคอผมแล้วตบที่หัวผมหนึ่ง
ที่เน้นๆ
“หึ! แล้วนี้ไปไหนเนี่ย ?”ผมถาม ตาก็กวาดไปรอบๆจะเอากระเป๋าไปฝากไว้ที่มันเหมือนปกติ แต่เจ้าตัวมันไม่อยู่
“ไปกับไอ้เสือเดี๋ยวมา”พี่โค้กบอกแล้วโยนน้ำมันนวดขามาให้ ช่วงนี้ต้องฟิตร่างกายห้ามเจ็บหรือได้รับอันตรายทั้งนั้น เพราะเหลือไม่ถึงสองอาทิตย์ พวกผมต้องไปเจอกับคู่ปรับเก่าเมื่อปีที่แล้ว
“ไงมึง ? มาเฝ้าทุกวันกลัวหายหรือไง สาด!”ผมเดินเข้าตบหัวไอ้โรลลี่แบบทักทาย เพราะผมเห็นมันมานอนเล่นเกมส์เฝ้าเฮียซ้อมทุกเย็นเลย
“ไม่ต้องเฝ้าก็ไม่หายครับ ระดับกูอ่ะ ดูหน้าตาเพื่อนมึงมั่งขนาดไหน..?”ไอ้โรลลี่คุยโวทันที แต่ยอมรับว่าไอ้เหี้ยนี่แม่งสวยจริง ใช่สวย ไม่ได้น่ารัก ยิ่งเวลาใส่วิกนะผู้หญิงสวยๆแบบไอ้ฟ้ายังอาย แต่ด้วยหุ่นมันที่สูงพอสมควร บวกท่าทางของมันเลยทำให้คนรู้ว่ามันเป็นผู้ชาย แต่เป็นผู้ชายสวยที่สำคัญปากหมาและเจ้าชู้มาก เพิ่งมาเพลาๆตอนคบกับเฮียนี่แหละ
“ขี้โม้!”ผมลากเสียงแบบประชด แล้วสะกิดมันให้ขยับออกไปหน่อย
“เหี้ยจ๊ะ กับไอ้แชมป์อ่ะ ?”ผมหันไปถามอีกสองคนที่ยังไม่เห็นหน้า
“ซื้อหนม เดี๋ยวมา”ไอ้โรมลลี่ตอบ ตากับมือจ้องอยู่โทรศัพท์ในมือตัวเอง เจริญสุดๆซื้อโทรศัพท์มาเพื่อเล่นเกมส์
“เหี้ยนุ! นุโว๊ย!”เสียงไอ้จ๊ะดังลั่นมาตั้งแต่หน้าประตู ทุกสายตาจับจ้องไปที่มันคนเดียว เลยโดนเฮียกเรียกไปเขกหนึ่งทีเน้นๆ
“ห่าอะไร แหกปากมาซะดัง อายคนบ้างเหอะสัด!”ผมด่าแล้วดึงถุงขนมในมือมาเปิดดู
“ได้ทีด่ากูใหญ่เลยนะ ไอ้ห่า! เกือบลืมเมื่อกี้กูเจอโจทย์เก่ามึงด้วย!”ไอ้จ๊ะพูดแล้วเดินมานั่งลงข้างๆผม พวกมันสองคนโคตรจะไม่ชอบไอ้เด็กซันเอาซะเลย
“ทำไม ?”
“ก็ไม่ทำไม ถ้ากูไม่ได้ยินมันบอกเพื่อนมันว่า มึงกับมันกลับมาคบกันอีก!”
“เหี้ยล่ะ!”ผมลืมตัวสบถด่าออกมาอย่างดัง ไอ้เด็กเวรเล่นกูแล้วมั้ยล่ะ ? นี้ถ้าไอ้นุ่มนิ่มรู้อีกต้องง้อใหม่หมดเลยนะเนี่ย
“นั้นดิ! เนมว่าจะมาบอกพี่นุอยู่เหมือนกัน เพราะเพื่อนในห้องเนมเอามาถาม”ไอ้เนมชะโงกหน้ามาบอก ไปแอบอยู่หลังไอ้โรลลี่ตั้งแต่ตอนไหนวะ
“แล้วมึงบอกพวกมันไปว่าไง ?”ไอ้โรลลี่ถาม
“เนมก็บอกว่า อยากเป็นควายให้มันหลอกก็เชื่อไปดิ”ไอ้เนมพูด พวกกูถึงกับหัวเราะออกมา เห็นยังงี้ๆก็เหอะเปรี้ยวอย่าบอกใคร
“ไม่เสียชื่อที่เป็นน้องกูจริงๆ”ไอ้โรลลี่พูดแล้วแบบภูมิใจแล้วกอดคอกดลงที่พุงมัน เดี๋ยวเหอะมึงเฮียเห็นก็เป็นเรื่องอีกหรอก
“แล้วมึงเอางัย ? รู้ใช่มั้ยว่าไอ้ซันเป็นประเภทไหน”ไอ้จ๊ะถาม
“มึงให้กูทำไง กูทั้งผลักทั้งถีบมันออกไปจากชีวิตกูแล้วนะเว้ย ที่สำคัญมันทิ้งกูก่อนมึงอย่าลืม”ผมพูด ไอ้จ๊ะ
กับโรลลี่มองหน้าแล้วยิ้มแบบเจ้าเล่ห์
“งั้นกูขอ!”เสียงไอ้จ๊ะกับไอ้โรลลี่ดังขึ้นพร้อมกัน ผมหันไปมองหน้าพวกมันแบบจับผิด
“ทำเหี้ยไรพวกมึงเนี่ย…?”ผมถาม
“ก็….”
“พี่นุ!”ไม่ทันที่ไอ้โรลลี่จะตอบ เสียงที่กูไม่คิดว่าจะได้ยินก็ดังขึ้นมา มาเต็มๆเลย ทั้งไอ้ซันและก็ไอ้นุ่มนิ่มที่เดินมากับพี่เสือ หน้าหงิกงอบอกยี่ห้อว่ากำลังโกรธกูอยู่ แต่พี่เสือแม่งหัวเราะอ่ะ
“ฮ่าๆ”แต่ไอ้สามตัวข้างๆผมก็เสือกหัวเราะออกมาอย่างดัง
“หัวเราะกันไปนะพวกมึง สัด!”ผมหันไปด่าไอ้สามตัวพวกมันแล้วเดินตรงไปหาไอ้นุ่มนิ่ม เสือกยืนอยู่ใกล้ๆ
กันอีก แต่ดีที่มีพี่เสือยืนอยู่ด้วย ไม่งั้นไอ้เด็กซันมันต้องหันไปหาเรื่องไอ้นุ่มนิ่มแน่
“ไปไหนมา”ผมเดินเข้ามาหาแล้วจับมือมัน แต่เจ้าตัวกลับสะบัดออก ไม่รู้ว่าอายหรือโมโหผมกันแน่
“พี่นุ…ซันมาหานะ ไม่ทักทายกันบ้าง”ไอ้ซันเดินมาแทรกตรงกลางเข้ามาควงแขนผมอย่าถือวิสาสะ ผมทำหน้าไม่ถูกแล้วหันไปมองหน้าไอ้จ๊ะกับไอ้โรลลี่ด้านหลัง
“อะไรเนี่ย!”เสียงไอ้ซันโวยวายขึ้นมา ก็อยู่ดีๆไอ้เนมก็โดนผลักเข้ามาแทรกกลางระหว่างผมกับไอ้ซันทำให้แขนไอ้ซันหลุดออก ผมเลยถือโอกาสควงแขนไอ้นุ่มนิ่มทันที ส่วนไอ้เนมโดนพี่เสือรวบตัวไปแล้ว
“แหะๆ โทษทีว่ะ พอดีไอ้เนมมันคิดถึงแฟนมันมากไปหน่อย พวกกูเลยสงเคราะห์ให้เจอกันเร็วๆ”ไอ้โรลลี่พูดแล้วยักไหล่เหมือนเป็นเรื่องปกติ
“จงใจแกล้งชัดๆ ซันไม่ได้โง่นะ ที่ไม่รู้ว่าพี่สองคนจงใจแกล้งแบบนี้!”ไอ้ซันเถียงขึ้นอย่างไม่เกรงกลัว ไอ้สองแสบมันมองหน้าแล้วยักคิ้วกวนตีนไปให้
“แล้วยังไง ไม่ได้โง่ก็ดีแล้วหนิ งั้นก็คงจะรู้นะว่าพวกกูไม่อยากให้มึงมายุ่งกับเพื่อนกูอีก”ไอ้จ๊ะพูดแล้วเดินไปจ้องหน้าใกล้ๆจนไอ้ซันต้องขยับหนีนิดหน่อย แล้วส่งสายอ้อนวอนมาให้ผม
“แล้วยังไง..ในเมื่อซันกับพี่นุเป็นแฟนกัน!”ไอ้ซันพูด ผมมองหน้าไอ้นุ่มนิ่มแล้วส่ายหัวทันที
“มึงพูดให้ดีนะ..กูเลิกกับมึงไปนานแล้ว จะให้ทวนมั้ย? ว่าใครบอกเลิกใครก่อน”ผมพูดแล้วจ้องหน้าไอ้ซันแบบโมโห ไอ้นุ่มนิ่มก็ตั้งหน้าจะแกะมือผมออกลูกเดียว เสียใจไอ้นุไม่ปล่อยหรอก
“ไม่เอาอะ…พี่นุซันขอโทษ ซันแค่น้อยใจที่พี่นุสนใจบาสมากกว่าซันก็แค่นั้น เรากลับมาคบกันใหม่นะ”ไอ้ซันพูดแล้วเดินจะมาจับมือผม แต่ไอ้นุ่มนิ่มไวกว่าดึงมือผมหนี ไม่รู้ตั้งใจหรือลืมตัวแต่ผมนี้ดีใจไปแล้ว
“มึงนี้ไม่เลิกนะ เขาบอกโต้งๆอยู่ว่าไม่เอามึงแล้วอะ ยังจะดันทุรังอยู่ได้!”ไอ้โรลลี่ด่า
“พี่โรลไม่ต้องมาว่าซันหรอก เพราะพี่โรลก็ไปแย่งพี่จิมมี่มาจากพี่เพียวเหมือนกันหนิ!”ไอ้ซันสวนกลับไป
ไอ้โรลจ้องหน้านิ่ง กำมือแน่นไอ้จ๊ะรีบล็อคไว้ทันที
“ปากดีแบบเนี่ย อยากตายก่อนได้ผัวเหรอมึง!”ไอ้โรลลี่ด่าทำท่าจะพุ่งเข้ามาเอาเรื่อง แต่เฮียมาดึงไว้ได้ทัน
“กูว่ามึงกลับไปเหอะนะ และพยายามทำแบบนี้อีก มึงก็รู้นิสัยกูดี คำไหนคำนั้น!”ผมพูดแล้วดึงมือไอ้นุ่มนิ่มมากุมไว้แน่น
“ไม่เอา! ซันไม่ยอมหรอก พี่นุเป็นของซันมาก่อน ใครมาทีหลังก็ต้องหลบไปซิ”ไอ้ซันพูดแต่ตาจ้องมาทาง
ไอ้นุ่มนิ่ม
“บอกเมียมึงด้วย ถ้ายังยืนจ้องหน้ากูแบบนี้อีก กูเล่นแน่!”ไอ้นุ่มนิ่มพูดเสียงเย็นข้างๆผม
“ทำไม ไม่ต้องกระซิบ แน่จริงก็พูดออกมาเลย ทำเป็นใสๆที่จริงก็อยากพี่นุเหมือนกันใช่มั้ย ?!”
พลั๊วะ!
ไอ้ซันหน้าหันทันที เพราะมันโดนมือไอ้นุ่มนิ่มไปเต็มๆ
“จะบอกอะไรให้นะ คนอย่างกูไม่จำเป็นต้องใช้ของรองจากใคร ยิ่งรองจากแล้วละก็ ไม่เคยจะต้องการเลยสักนิด พูดจาอะไรหัดระวังปากซะบ้าง อย่าลืมกูรุ่นพี่มึง”ไอ้นุ่มนิ่มเดินเข้าไปด่าซ้ำ แล้วหันมาจ้องหน้าก่อนเดินหนีออกไป
“หาเรื่องเองนะ ช่วยไม่ได้”ผมพูดแล้วเดินตามไอ้นุ่มนิ่มไปทันที
“โอ๊ะ…อย่า!”ผมร้องห้ามแล้วเอามือมาบังหน้าตัวเองไว้ทันที ก็ไอ้นุ่มนิ่มมันตั้งทาจะสวนมือมาที่หน้าผมอ่ะ
“ไหนบอกว่าไม่มีอะไรแล้วไงล่ะ!!...มานี้เลย!!”มันตะคอกใส่หน้าผมอย่างดัง ลงมือจิกหัวผมแล้วลากเข้ามา
ในห้องเปลี่ยนเสื้อ(อีกแล้ว)
ตอนที่ 42
“หูแตกหรือไง ไม่ได้ยินที่เพื่อนก็พูดเมื่อกี้หรอ คนเขาไม่เอายังหน้าด้านเสนอหน้ามาอยู่ได้”กูพูดแล้วเดินไปผลักอกไอ้เด็กเวรนี้ทันที เมื่อกี้เสือกปากหมาดีนัก ดีนะที่ไอ้มี่มาดึงมือกูไว้ทัน
“พี่โรล!..เรื่องนี้ไม่เกี่ยวกับพี่ซะหน่อย ทำไมต้องมาเป็นเดือดเป็นร้อนแทนด้วย!”มันเถียงทั้งที่ตัวเองไม่สมควรจะเถียงออกมาด้วยซ้ำ
“ไม่เกี่ยวยังไง ไอ้นุเพื่อนกู แล้วอย่าคิดว่ากูไม่รู้นะ ว่าที่มึงกลับมาขอคบกันมันอีกเพื่ออะไร?!”กูพูดแล้วจ้องหน้ามันแบบกินเลือดกินเนื้อ ไอ้มี่ทั้งบีบทั้งลูบมือมันคงกลัวกูเผลอซัดปากไอ้ซันซ้ำรอยไอ้พี่เบส
“แล้วยังไง ซันไม่สน ในเมื่อซันกับพี่นุเราเป็นอะไรกันมาก่อน แต่พี่เบสพี่นุก็แค่ชอบเพราะเป็นของใหม่!”ไอ้ซันพูด พี่เสือกับไอ้มี่ถึงกับมองหน้าหาเรื่องทันที ก็ว่าไปเพื่อนมันอ่ะ
“ปากมึงเนี่ยนะน่าจะโดนอีกสักที อยากเป็นเกย์สาวหลายผัวหรอมึง เห็นมั้ยว่าในห้องเนี่ยมีกี่คนอยากโดน
เหรอมึง”ไอ้จ๊ะพูดหน้าเจ้าเล่ห์แล้วเดินไปกอดคอไอ้ซันแน่น แกล้งเรียกพวกรุ่นน้องให้หันมาดูไอ้ซัน ด้วยน่าตา
ของมันแล้วอยู่ในระดับต้นๆของสายชั้นเลย
“พวกพี่ก็ดีแต่หมาหมู่ ซันบอกไว้ก่อนเลยนะ ยังไงพี่นุก็เป็นของซัน”มันพูดแล้วผลักไอ้จ๊ะออกแล้ววิ่งหนีไปทันที กูกับไอ้จ๊ะมองหน้ากันทำท่าจะวิ่งตาม แต่ไอ้มี่ลากตัวไว้ก่อนสั่นหัวว่าไม่ต้องไป
“ปล่อยไปเหอะนะ ยิ่งไปเอาเรื่องก็ยิ่งไม่จบ สู้รอตอนที่มันสนุกกว่านี้!”ไอ้มี่พูดแล้วก้มลงมาหอมแก้มกู แล้วเดินลงไปในสนามแบบหน้าตาเฉย กูมองซ้ายมองหน้าทุกสายตาจ้องมาที่กูหมด อายฉิบ
“พี่กูแรงตลอดเนาะ”ไอ้จ๊ะเดินมาพูดที่ข้างหูกู ก่อนเดินกอดคอไอ้เนมไปนั่งดูที่ข้างสนาม พอไอ้ซันไปทุกอย่างก็กลับสู่สภาพเหมือนเดิม มีแค่ไอ้นุกับไอ้เตี้ยพี่เบสที่ไม่รู้ไปไหน
“ถ้ามีคนเดินมาขอไอ้มี่จากมึง มึงจะให้มันมั้ย?”ไอ้จ๊ะถามขึ้นมาดื้อๆ กูกับไอ้เนมที่กำลังนั่งเล่นเกมส์มองหน้ากันงงๆอารมณ์ไหนของมันว่ะ
“ใครขอ….?”กูถาม แต่ใจนี้ให้คำตอบไปแล้ว ฮ่าๆ
“ก็พวก…แบบไอ้ซันเมื่อกี้ หรือใครก็ได้อ่ะ ที่มันตามไอ้มี่ไม่หยุดทั้งที่รู้ว่าไอ้มี่คบกับมึง หรืออาจจะแฟนเก่า”
ไอ้จ๊ะบอก กูวางเกมส์แล้วขยับเข้าไปกอดคอมัน ตามองไปที่ไอ้มี่
“ไม่รู้ว่ะ…ถ้าถามตอนนี้ กูก็ตอบได้เลยว่าไม่ให้ แต่ถ้าเป็นอนาคตใจกูกับพี่มึงไม่ได้ตรงกันแบบนี้ กูไม่รู้ว่ารั้งไว้ทำไม”กูพูด
“เหรอ…มึงรักพี่กูมากมั้ย ?”ไอ้จ๊ะหันมาถามอีก ไม่เข้าใจวันนี้มันเป็นไรมากป่ะ
“ถามทำไม”กูถามแล้วมองหน้ามันแบบงงๆ
“ก็อยากรู้ว่ามึงอ่ะรักพี่กูขนาดไหน เท่ากับที่พี่กูรักมึงหรือเปล่า”
“มึงเพื่อนกูป่ะล่ะ กูว่ามึงน่าจะรู้คำตอบ คนอย่างกูอ่ะ ถ้าพูดว่ารักนั้นก็คือรัก ไม่ต้องถามว่ามากขนาดไหน แต่ถ้ากูบอกว่าไม่รักทำยังไงกูก็ไม่รัก”กูพูดแล้วตบบ่าไอ้จ๊ะเบาๆ
“พวกมึงสองคนสมที่เป็นพี่น้องกันมากอ่ะ”ไอ้จ๊ะพูดแล้วลูบหน้าตัวเอง
“กับใคร … ?”
“ก็ไอ้โรมไง มึงรู้มั้ยกูถามมันแบบที่ถามมึงเมื่อกี้ พวกมึงสองคนตอบแนวเดียวกันเด๊ะ!”ไอ้จ๊ะพูดแล้วผลักหัวกูแบบหมั่นไส้
“ยังไง”กูถามแล้วหันไปหยิบถุงเลย์บนตัวไอ้เนมมากิน ไอ้ห่านั้นนอนเล่นเกมส์สบายเฉิบเลย
“ก็ไม่ยังไงตามตัวเลย มึงตอบว่าไง ไอ้โรมก็พูดแบบนั้น มึงรู้มั้ยมันคนแรกที่กูคบด้วยแล้วรู้สึกว่า ถ้าอยากจะให้มันบอกรักต้องมีข้อแลกเปลี่ยนหรืออะไรมาล่อ”
“ขนาดนั้นเลย”กูแกล้งถาม เพราะกูรู้ว่าไอ้โรมบอกรักไอ้จ๊ะทุกวันแต่อยู่ที่ว่าวันไหนไอ้โรมมันจะพูดให้ไอ้จ๊ะได้ยิน เหมือนกับกูที่ทำกับไอ้มี่ไง มันบ่นทุกวันว่าทำไมไม่บอกรักมันบ้าง มันก็งอนเป็นนะ มันไม่รู้หรอกว่ากูบอกรักมันทุกวันก่อนนอนแต่แค่มันไม่ได้ยิน
“ก็เอออ่ะดิ สุดๆอ่ะพี่มึง แต่แปลกว่ะทั้งที่กูน้อยใจมันนะเว้ย แต่ถ้ามีคนมาบอกให้เลิกกูไม่เลิก และไม่ยกมันให้ใครด้วย”
“555 เว้ย! กูอยากให้ไอ้โรมมาได้ยินฉิบหาย มันคงลากมึงเข้าไปปล้ำเดี๋ยวนี้เลย! 555”กูแหกปากดังลั่นอย่าง
ลืมตัว ไอ้มี่มองหน้ากูแล้วชี้หน้า เพราะทุกสายแม่งมองมาทางกูหมดอ่ะ
“ห่า!แหกปากหาพ่อมึงเหรอสัด! และอย่าปากบอนไปบอกพี่มึงเด็ดขาด!”ไอ้จ๊ะด่ากูอายๆแล้วดึงมือกูให้นั่งลงเหมือนเดิม
“รู้หรอกหน่าๆ 555”กูยังหัวเราะอย่างบ้าคลั่ง ไอ้สองพี่น้องบ้านนี้มันต้องเป็นเอามากแน่ๆเลย แต่ก็นะขนาดกูยังรู้สึกหงุดหงิดแปลกๆเลย ถ้าไม่ยินไอ้มี่บอกรักทุกวัน จากที่รำคาญเริ่มเสพติดละ ไอ้เจ้ามันไม่รู้หรอกแล้วกูก็จะไม่ยอมบอกด้วย
“โรลลี่ครับ อาทิตย์หน้าจะเริ่มสอบแล้วนะ เลิกเล่นเกมส์ได้แล้ว งานส่งหมดหรือยัง ?”เสียงไอ้มี่บ่นงุงงิงแบบนี้ตั้งแต่สองทุ่มหลังจากกินข้าวเสร็จ จนตอนนี้จะสี่ทุ่มครึ่งแล้ว มันก็ยังงุงงิงเหมือนเดิม
“ส่งหมดแล้วหน่า ไม่มีค้างแล้ว!”กูพูดแล้วกระหน่ำกดจอยส์เกมส์อย่าบ้าคลั่ง ไม่ได้หันไปสนใจไอ้มี่หรอก
“ถึงไม่มีงานค้าง ก็หัดอ่านหนังสือบ้าง รู้ว่าเรียนเก่งแต่ถ้าไม่อ่านเลยก็โง่เป็นควายได้เหมือนกัน”ไอ้มี่ด่า กูวางจอยเกมส์ลงแล้วหันไปมองหน้ามันทันที ทำไมต้องด่าแรงขนาดนี้ด้วยวะ เห็นหงุดหงิดตั้งแต่เย็นแล้ว
“ด่ากูแรงไปไหม โง่เป็นควายเลยหรอ เสียใจนะเนี่ย!”กูพูดแล้วทำหน้างอนๆลุกขึ้นคลานเข้าไปนั่งตักหันหน้าเข้าหาไอ้มี่ เอามือมาลูบหน้ามันให้ผ่อนคลาย เข้าใจว่ามันเครียด เพราะไหนจะเรื่องสอบ เรื่องแข่งกีฬาอีก
ที่สำคัญปีนี้มันก็ต้องเอนท์
“ก็ดูโรลลี่ดิ เล่นแต่เกมส์ไม่สนใจอะไรเลย แม้กระทั่งพี่!”มันพูดแล้วก้มหน้ามาซุกที่ซอกคอกู ชัดเลยแบบนี้เค้าเรียกงอนและกำลังเรียกร้องความสนใจกลบเกลื่อน
“โอ๋ๆ ไม่งอนนะครับ ไม่งอนน๊าๆ มึงอย่าเครียดดิ เครียดมากๆตีนกาขึ้น ไม่หล่อนะ”กูพูดแล้วดึงแว่นที่มันใส่ออก แล้วแนบริมฝีปากไปที่เปลือกตามัน กูทำแบบนี้ประจำเวลาไอ้มี่มันนอยส์แดก
“ไม่หล่อแล้วรักมั้ย?”มันถามทั้งที่ปากกูยังแนบกับเปลือกตามันอยู่
“แล้วมึงจะให้กูรักมั้ย…ถ้าให้รักก็จะรัก แต่ถ้าไม่ให้รักกูคงเสียใจ”กูพูดแล้วหอมแก้มมันแรงๆทั้งสองข้าง นานๆกูจะเป็นฝ่ายนัวเนียมันแบบนี้บ้าง เห็นมันเครียดๆแล้วเซ็งลูกกะตา
“ฮ่าๆ..ดูโรลลี่พูดดิ หาเรื่องเสียตัววะ”มันพูดแล้วจับกูกดลงบนที่นอน กูโน้มคอไอ้มี่ลงมาจนชิด เลียริมฝีปากมันเบาๆค่อยๆกัดจนมันเผยรับจูบมันอย่างอ่อนโยน จูบเหมือนปลอบ เหมือนให้กำลัง
“ดูแลตัวเองหน่อย อย่าทำหน้าเครียดบ่อยๆ บอกตามตรงกูไม่ชอบเอาซะเลย”กูพูดหลังจากที่เราจูบกันเสร็จไอ้มี่แม่งโคตรไวอ่ะ จัดการเริกเสื้อกล้ามกูขึ้นมาไว้ที่คอเรียบร้อย มือก็ลูบไล้ไปทั่ว
“ก็แฟนไม่สนใจ อยากให้หายเครียด แฟนก็สนใจหน่อยดิ”ไอ้มี่พูดแล้วก้มลงไปขบกัดที่ยอดอกกูทั่งสองข้าง
กูเริ่มหายใจติดๆขัด เมื่อมันสอดมือเข้าไปในบ็อกเซอร์กู แล้วจับเข้าที่น้องชายกูขยับมือขึ้นลงเบาๆ
“อือ…สนใจอยู่ตลอดเหอะ …อ๊ะส์”พูดยังไม่ทันรู้เรื่องไอ้มี่เริ่มปฏิบัติการหากำไรจากตัวกูทันที
“มึงอ่ะ เครียดมากเกิน อะไรที่ปล่อยวางได้ก็ปล่อยดิ!”กูพูด เอานิ้วไปขีดๆเขียนๆบนหน้ามัน หลังจากทีอะไรกันเสร็จก็นอนพักเอาแรงยังไม่ได้ลุกขึ้นไปอาบน้ำหรอก ไอ้มี่ไม่ให้ไป
“ไม่มีสักอัน ทั้งเรื่องเรียน เรื่องลี่ แล้วก็เรื่องบาส”ไอ้มี่พูดแล้วก้มมากัดปากกูเบาๆ กูขยับตัวให้เข้าไปชิดกับมันอีกเอื้อมมือไปหยิบกิ๊บที่หัวเตียงมาติดที่ผมที่เริ่มยาวลงมาปิดหน้าผาก ยังไม่ได้ไปตัดเลยอาทิตย์หน้า
จะสอบแล้ว
“อะไรๆ มีเรื่องกูด้วย กูไปทำอะไรให้มึงไม่สบายใจครับ ออกจะเรียบร้อยน่ารัก”กูพูดแล้วยักคิ้วกวนตีนไปให้ จะหันไปบุหรี่มาดูดซะหน่อย แต่ไอ้มี่สั่นหัวไม่ให้ดูด
“เมื่อกี้ก็ดูดแล้ว ไม่ต้องเลย พี่ไม่ชอบจูบแล้วมีกลิ่นบุหรี่เท่าไร”มันพูดแล้วผลิกตัวขึ้นคร่อมกูไว้ ก้มหน้ามาเลียแก้มกูทั้งสอง แทรกตัวลงกลางหว่างขาแล้วเบียดตัวให้น้องชายมันโดนน้องกู
“อยากเหรอ”กูพูดยั่วๆ ยกหน้าขึ้นไปจูบปากกับไอ้มี่แบบอ้อยอิ่ง
“ก็อยากดิ อยู่ใกล้โรลลี่ทีไร อยากทุกที”มันพูดแล้วแลบลิ้นออกมา กูก็เลยแลบลิ้นออกไปเหมือนกัน ค่อยๆ
ยื่นออกไปจนลิ้นเราสัมผัสกัน
“ดูดดิ”ไอ้มี่พูด ทำหน้าเหมือนขัดใจ เพราะกูไม่ยอมดูดลิ้นให้มัน กูแค่เอาลิ้นโดนกันเฉยๆ แล้วเลื่อนไปกัดที่ติ่งหูมันแทน
“ไม่เอา..”กูพูดอย่างเอาแต่ใจ แล้วแลบลิ้นให้มันแทน มันก็รู้หน้าที่จัดการดูดเข้าไปอย่างแรง แอบเจ็บนิดๆ
“พอเหอะ!..ไม่เอาแบบนี้”ไอ้มี่พูดแล้วยกก้นกูขึ้นจัดการสอดใส่ไอ้น้องชายมันเข้ามาเต็มแรง จนกูจุกอยู่สักพัก
“อือ…แปบ”กูพูดแล้วตบไปที่ท้องมันแรงๆ หายใจเข้าลึกๆค่อยพยักหน้าบอกให้มันขยับได้ มันยิ้มรับแล้วเริ่มขยับเบาๆก่อนค่อยเพิ่มแรงขึ้นเรื่อยๆ
“อ๊าส์…เอากี่ครั้งก็ไม่เบื่อ..อื้ม แน่น อ๊าส์”ไอ้มี่ทั้งครางทั้งพูดออกมา กูได้แต่ซูดปากด้วยเสียว คว้าคอไอ้มี่ก้มลงมาจูบเพื่อระบายอารมณ์ความเสียว มันทั้งกระแทก ทั้งเปลี่ยนท่าจนครางออกเสียงดัง แสบคอไปหมดแล้ว
“มึงอ่ะ…พอเหอะ ไม่สงสารกูหรอ เหนื่อยแล้วเนี่ย!”กูพูดแล้วทุบที่หลังมันแรงๆ ไอ้มี่แม่งสุดๆอ่ะเครียดแล้วมาระบายลงกับกู หลังจากเสร็จไปอีกสองรอบ มันก็ยังไม่ยอมออกห่างจากตัวกู นัวเนียคลอเคลียปากไม่ยอมห่าง
“ครับๆ พอก็ได้ โรลลี่นอนรอตรงนี้แปบ”ไอ้มี่พูดแล้วลุกขึ้นเดินตัวเปล่าไปเปิดลิ้นชักโต๊ะคอม หยิบกล่องอะไรออกมาก็ไม่รู้
“อะไรเนี่ย!”กูถามแล้วดึงแขนไอ้มี่ลงมานอนข้างๆ มันลุกขึ้นท้าวแขนลงบนที่นอนเปิดกล่องออกมาเป็น
ต่างหูเว้ย
“หันหูมา เจาะหูแล้วใช่มั้ย ?!”มันถามแล้วดึงหูกูเข้าไปใกล้ๆ ย้ำว่าดึงจริงๆ
“ก็เออดิ …เฮ้ย!แล้วถอดของกูออกทำไม เดี๋ยวมันตัน!”กูโวยวาย พยายามจะปัดมือมันออก มันเลยหันมาทำ
ตาดุใส่
“นิ่งๆ โรลลี่”มันพูดแล้วดึงต่างหูที่ใส่ออกมาตั้งบนหัวเตียง หยิบของมันเพิ่งซื้อมาใส่แทน ก็สวยดีนะเป็นเงินแต่แอบมีเพชรนิดๆ วิ้งๆดี เหอะๆ
“ใส่ให้แล้วนะ ห้ามถอดด้วย โรลลี่แกะต่างหูนี้เมื่อไร พี่กระชากใส่สร้อยขาดแน่!”ไอ้มี่พูดแกมขู่กูชัดๆ หน้าตามันจริงจังมาก แต่แอบเคืองตรงที่มันบอกว่ากระชากสร้อยกูขาด พูดออกมาง่ายๆเหมือนไม่มีความสำคัญ
“สันดารแล้วมี่ แม่ง! มึงทำสร้อยกูขาดเมื่อไรนะ ไม่ต้องมาให้เห็นหน้าเลย!”กูพูดอย่างโมโห หันหลังให้มันทันที หมั่นไส้ปากมันจริงๆเลย
“โอ๋ๆ เฮ้ยงอนแหงะเนี่ย ไม่เอาดิ หันหน้ามาเร็วๆ”ไอ้มี่พูดแล้วจับกูผลิกตัวไปหามัน กูมองหน้าแล้วตบไปที่หน้ามันให้หายเจ็บใจ ไม่แรงอะไรมากหรอกแค่พอคันๆ
“กูเกลียดปากมึงมากเลย รู้ตัวป่ะ ?!”กูถามแล้วกัดไปที่หูไอ้มี่อย่างแรง มันดิ้นแล้วดึงตัวขึ้นไปนอนทับบนตัว
มันแทน กูจ้องหน้ามันนิ่งๆแล้วจูบเบาๆที่ปลายจมูก
“บอกรักหน่อยดิ…โรลลี่ไม่ได้บอกรักพี่นานแล้วนะ”มันพูดอ้อนๆแล้วโน้มคอกูลงไปหอมแก้มฟอดใหญ่
“ทำไมต้องบอก ไม่รู้หรือไง ว่ากูคิดยังไงกับมึง”กูพูดแล้วลูบแก้มมันไปมา
“ก็รู้…แต่ไม่เอาอ่ะ บอกหน่อยเร็ว ไม่มีกำลังใจเลย บอกหน่อยนะจะได้มีกำลังใจไปแข่งบาสไง”
“เฮ้อ!...สุดๆอ่ะมึง ทั้งที่ก็บอกอยู่ทุกวัน แต่ช่วยไม่ได้นี่หว่ากูดันบอกไม่ให้มึงได้ยินเอง งั้นฟังดีๆนะพูดครั้งเดียว”กูพูดแล้วเอามือไปป้องที่หูไอ้มี่ ก้มหน้าลงไปชิดๆ
“โรลลี่ รัก จิมมี่ครับ”กูพูดแล้วหอมแก้มมันแรงๆ ก่อนผลิกตัวลงมานอนข้างๆเอาผ้าห่มมาคลุมโปงทันที
“จิมมี่ก็รักโรลลี่มากเหมือนกันครับ”มันพูดแล้วดึงตัวกูเข้าไปกอดจนแน่นกูทำใจอยู่สักพักแล้วหันไปหาไอ้มี่ซุกหน้าลงกับอกมัน หลับตาแล้วนอนทันที

GBOMK

ขอบคุนคับผม {:7_279:}

kamaji

ขอบคุนคราบ

ton521

ขอบคุนครับ

Klong

ขอบคุนครับ

gigusa

ขอบคุณครับ

kiwwy

ขอบคุณมากๆค่ะ น่ารักทุกคนเร้ย อิอิ {:sm-52:}

doltae

ชอบครับ ขอบคุณครับ

tarsii

ขอบคุณมากนะ

harain15

ขอบคุณครับ

cawee

ขอบคุนนคราฟผม

kiloay

ขอบคุน น๊ คราฟผม

Ikunpalm

ขอบคุณคราฟฟฟฟ

dfredf120

ขอบคุณครับ

ShangHai

ขอบคุณครับ

minone

ขอบคุนนะคับ

4_NAY

เสน่ห์แรงทั้งก๊กเลย

Soyu

ขอบคุณนะครับ

Golfgg

ตอนนี้มันส์ดีนะ

chapat

สนุกดีครับ
ขอบคุณครับ