อาศัยอยู่ในจังหวัดตาก
ลงทะเบียน2012-10-20
ล่าสุด2023-4-8
วันเกิด1995 ปี 5 เดือน 5 วัน
มหาลัยซีเนียร์
- กระทู้
- 10
- พลังน้ำใจ
- 1964
- Zenny
- 1454
- ออนไลน์
- 384 ชั่วโมง
|
ผมลังเลอยู่นาน ว่าจะเขียนบทความเรื่องนี้ดีหรือไม่ หากแต่ถ้าลองจะวิเคราะห์ให้ดี เรื่องราวที่เกิดขึ้นเมื่อคืนที่ผ่านมา แม้ว่าอาจกระทบกับความรู้สึกเบื้องลึกในจิตใจคนหลายคน อาจทำร้ายทำลายตัวตนที่ปิดบังอำพรางไว้จากครอบครัวหรือสังคม แต่ในขณะเดียวกัน แง่คิดที่ได้มา อาจเป็นอุทธาหรณ์สอนใจ สร้างแรงบันดาลใจให้กับใครอีกหลายคน ให้เข้าใจหัวใจของคนที่เรียกกันว่า เพศที่สาม ผมจึงจำต้องขออนุญาตเพื่อนร่วมเตียงเมื่อคืน นำพาบทสนทนาของเราสองคน เผยแพร่สู่สังคมภายนอก โดยจะพยายามอย่างที่สุด ที่จะไม่ให้เกิดผลกระทบกับชีวิตของใครก็ตามที่จะอยู่ในบทความนี้ จึงจำเป็นต้องใช้นามสมมติ เพื่อรักษาความเป็นส่วนตัวของทุกคนด้วย
! K) q8 w F2 A6 o: e' m* V5 W) Y; ]* M; X7 U3 m( T: v
ช่วงสายของเมื่อวาน ผมพบและรู้จักกับเอกโดยบังเอิญ ขณะเดินช้อปปิ้งเสื้อผ้าในร้านค้าใจกลางเมือง ด้วยหลังเทศกาลคริสมาสต์ในประเทศอังกฤษ จะมีช่วงสัปดาห์ลดราคาสินค้ากระหน่ำครั้งใหญ่ในรอบปี จึงเป็นโอกาสเดียวที่ผมจะได้มาซื้อเสื้อหนาว ในราคาเพียงครึ่งเดียวของราคาปกติ เพื่อดำรงชีวิตฝ่าความความเย็นเยียบยามย่างเข้าสู่ฤดูหนาวนี้ ข่าวพยากรณ์อากาศบอกว่า ใกล้จะถึงวันหิมะตกเข้ามาทุกที และปีนี้จะหนาวจัดกว่าปีที่ผ่านมา- O) s- }: J! }$ `$ @* e' `
# G. c0 b; \4 [& U! t: ^ผมมาคนเดียว เดินเก้ๆกังๆ ดูลังเลและงกๆเงิ่นๆ เพราะไม่เคยซื้อเสื้อหนาวหนาๆราคาแพงใส่มาก่อน ถ้าของราคาถูก ก็อาจไม่ช่วยให้ความอบอุ่นเพียงพอ กลายเป็นเสียเงินเปล่าไปอีก ลองแล้วลองอีกอยู่หลายแบบหลายตัว ทั้งเสื้อหนัง เสื้อขนเป็ด ก็ยังตัดสินใจไม่ได้ จนมีชายหนุ่มแต่งตัวดูดี ท่าทางเป็นกันเอง เดินเข้ามาทัก
4 o: f$ \- t4 U* I( J
% _5 l8 f0 s& C Y. n"เรือรบใช่มั้ยครับ เราชื่อเอก รุ่นเดียวกันแหละ ได้ยินชื่อนายมานานแล้ว แต่ไม่เคยเจอซักที" เอกยิ้ม * J! X Q; s0 Z9 i
8 \$ K8 k4 {' G, A5 O
ผมทำหน้าเอ๋อ "อ๊ะ ใช่ครับ แล้วเอ่อ...เอก รู้่จักผมได้ยังไง" ผมประหลาดใจพอสมควร 6 b) W: M2 c( y5 {5 \6 B( c
$ u7 V9 l- ~2 }# R- D n"ก็เราเป็นนักเรียนที่นี่แหละ อยู่ปีสุดท้ายแล้ว ยุ่งๆกับการเขียนทีสิส เลยไม่ได้ไปร่วมกิจกรรมของมหาวิทยาลัยเลยในระยะหลังๆนี้ วันก่อนมีเพื่อนๆคนไทย บอกอยู่ว่ามีเพื่อนใหม่เพิ่งย้ายมา" พูดพลางมองผมอย่างขำๆที่เห็นผมหอบเสื้อผ้าอยู่หลายตัว
; \# z% {9 ]) }' V& p! M: l! Y. V% S, w7 R" e: ~
“อ้อ กำลังช้อปปิ้งอยู่เหมือนกันหรอ หาของเจอมั้ย วันนี้คนเยอะหน่อย ปีนึงจะลดราคาเยอะๆสักครั้ง"4 ]4 ?( y& I; Z. ]3 v/ u
เอกพูดพลาง โชว์ถุงเสื้อผ้าเต็มสองมือให้ผมดู ; j( f" [' P k' s
/ w& S5 f: R. l, F“เจอครับ แต่ผมเลือกไม่ถูกน่ะ แล้วก็ไม่รู้ด้วยว่า ราคามันเหมาะสมมั้ย คือไม่อยากซื้อของแพง เพิ่งมาถึง เงินเก็บก็ยังไม่ค่อยมี" ผมเปิดใจสารภาพความเป็นจริงกับเพื่อนใหม่
, b3 j- a* K# \ C' l, }+ e
) o0 H4 I3 \ L9 x4 Y8 f“อืม ไม่เป็นไร มาใหม่ก็เป็นแบบนี้ เห็นอะไรก็แพงไปหมด ไม่กล้าซื้อ เราซื้อของเสร็จพอดี ตอนนี้ก็ว่างแล้ว งั้นเราจะพาไปร้านประจำของเราที่ลดเยอะๆ แบบก็สวยนะ แล้วจะช่วยนายเลือกแล้วกัน " เพื่อนใหม่หยิบยื่นไมตรีให้ผมอย่างเต็มใจ 1 d- p: e8 K% z i( [2 [! l: }
3 m$ t1 C6 z$ N# T7 L$ i! @8 X
“โอ้ งั้นก็ดีเลยครับ ผมกำลังอยากได้คนช่วยแนะนำเลย แล้วก็จะได้ถือโอกาสคุยกับเอกเสียหน่อย เป็นเพื่อนนักเรียนไทยด้วยกัน จะได้ทำความรู้จักกันไว้ และผมคงมีเรื่องขอคำปรึกษาหลายเรื่องทีเดียว" ผมดีใจที่ได้เพื่อนใหม่โดยไม่คาดคิด ในยามตกที่นั่งลำบากพอดี
% V& y ^+ J9 q$ g$ D' s9 i% V8 P6 P
หลังจากนั้นสามชั่วโมง เอกก็พาผมเดินตระเวนเข้าร้านนู้น ออกร้านนี้อย่างคล่องแคล่ว พร้อมกับแนะนำวิธีเลือกซื้อเสื้อกันหนาว เสื้อโค้ทที่ใส่แล้วดูดี ราคาไม่แพง การมีที่ปรึกษาอีกสักคนช่วยตัดสินใจ ทำให้ผมมั่นใจในการซื้อของมากขี้น จนซื้อของได้เกือบครบถ้วนตามที่ต้องการ แบบสบายกระเป๋าซะด้วย ยังขาดแต่รองเท้าบู้ท และถุงมือขนสัตว์/ u0 y: f( t; C4 o& |( D9 W
: w0 P* m0 S7 F! m" H# i“อ้อ ที่นี่นะ จะมีเอาท์เลทอยู่ชานเมือง ของถูกมากกว่าในเมืองอีก มีร้านรองเท้าดีๆอยู่ด้วย นายอาจจะได้ของที่ต้องการเพิ่มเติมอีก วันนี้เย็นแล้ว ไว้พรุ่งนี้เราค่อยไปกันก็ได้" เอกเสนอ หลังจากเดินกันมาสักพักใหญ่ๆ หอบถุงหลายใบ จนแขนและขาเริ่มบ่นว่าล้า
/ }; }9 q: i# a; A+ \: O
' R2 a- P$ G6 G# Hเรามานั่งพักเหนื่อยในร้านกาแฟตรงหัวมุมถนน หลังจากได้หย่อนก้นลงโซฟานุ่มและจิบเครื่องดื่มร้อนๆแล้ว เราก็เริ่มแลกเปลี่ยนซักถามประวัติความเป็นมาของแต่ละคน คุยกันเรื่องการเรียน การใช้ชีวิตไกลบ้านในต่างแดน จนไปถึงประสบการณ์การท่องเที่ยวตามเมืองและประเทศต่างๆในทวีปยุโรปของเอก
( q) _+ H+ e( [
# O: R) {. W# G- dผมรู้สึกประทับใจในความเป็นกันเองของเอก อีกทั้งยังได้รับความรู้ใหม่เยอะแยะจากการพูดคุยเพียงไม่นาน เอกเป็นคนร่าเริง การที่มาเรียนมีประสบการณ์ในต่างแดนมาหลายปี ทำให้รู้กว้างและเยอะ ด้วยเป็นคนเก็บรายละเอียดได้ดี แถมชอบถ่ายรูปและท่องเที่ยวเหมือนผมอีก เราเลยคุยกันถูกคออย่างกับเพื่อนเก่าผู้รู้จักกันมาอย่างดี เอกบอกว่า พอรู้จากเพื่อนๆคนไทยว่ามีทหารเรือมาเรียนต่อ ก็เลยเสิร์ชลองเข้าไปหาข้อมูลดู เห็นบล็อคของผมน่าสนใจ เลยอ่านจนหมด เพราะเอกก็เขียนบล็อคอยู่เช่นกัน เราเลยมีเรื่องพูดคุยแลกเปลี่ยนกันในงานเขียนของผมเพิ่มเข้าไปอีก, K \8 T* }& S! v4 ]0 z$ q8 ?, f3 |
. R0 v# J" s- ^) r2 S9 Nเวลาผ่านไปอย่างรวดเร็ว จนฟ้าเริ่มครึ้ม เอกมองนาฬิกาแล้วบ่นดังๆ "เอ้อ แย่จริง เราคงต้องไปแล้ว วันนี้มีงานที่ร้าน ผู้จัดการลาด้วย เราเป็นมือขวา เลยต้องคุมร้านแทน ยุ่งมากๆแน่คืนนี้"
1 L+ t% _: y! k- w, `3 k j& I( X& ~ A6 @, Z2 G
“อื้อ ไปเถอะ ขอบคุณนายมากนะเอก วันนี้ได้อะไรเยอะเลย แล้วหนังสือท่องเที่ยวที่เราจะขอยืมนาย ไว้พรุ่งนี้เจอกันอีก แล้วเราจะหาโอกาสไปเอาที่บ้านนะ จะได้เลือกดูด้วย" ผมนัดแนะ ก่อนที่เราจะได้แยกย้ายจากกันไป% J9 G8 H) u4 z$ X# p4 b
- V" j. ~0 z O" L+ oผมกลับบ้าน จัดเก็บข้าวของเข้าที่ ทำอาหารรับประทาน อาบน้ำและขึ้นห้องนอนเพื่อเตรียมตัวอ่านหนังสือ เวลาผ่านไปจนเกือบสามทุ่ม มีเสียงโทรศัพท์ดังขึ้น เป็นสายของเอกนั่นเอง3 ?. X2 Y1 N: F% O/ \7 k
9 v3 s& F: b- [5 i: r* C+ E1 c
“เรือรบ เราเอกนะ พอดีวันนี้ลูกค้าไม่ค่อยมี เราว่าจะปิดร้านเร็วหน่อย แล้วคิดว่าจะแวะเอาหนังสือไปให้นายด้วย แล้วพอดีมีเสื้อโค้ทที่พี่ๆยกให้มา แต่เราตัวเล็กใส่ไม่ได้ คิดว่านายอาจจะใช้ได้ด้วย จะเอาไปให้นายลองใส่ดู" 6 C* D& W j- J& s! F* V/ b
1 _$ k, H$ D& n! ?, ~“อ้อ แต่ตอนนี้ดึกแล้ว นายจะมาถูกหรือ เดี่๋ยวพรุ่งนี้เราไปเอาก็ได้" ผมเสนอเพราะไม่อยากให้เพื่อนลำบาก
2 }9 Q0 E' C4 L5 m/ F6 _6 S3 J ]7 e) M% ]
“ไม่เป็นไร เราอยากเห็นบ้านนาย เห็นรูปในเฟสบุ๊ค สวยดี แล้วเรามีจักรยาน ขี่ไปแป๊บเดียว บอกที่อยู่มาได้เลย ว่าแต่จะขอค้างหน่อยนะ เพราะว่าพรุ่งนี้เช้า เราจะได้พานายไปช้อปต่อที่เอาท์เลทชานเมือง ไปสายเดี๋ยวของหมด" 3 h0 a1 ~0 c* s' r
& |2 }4 h# L8 V' G& @, M! f8 ^“เอางั้นเหรอ เกรงใจนะ แต่ก็ดีเหมือนกัน บ้านเราอยู่ใกล้เอาท์เลทกว่า เราจะได้ไม่ต้องย้อนไปเอาของบ้านนายก่อน แล้วย้อนกลับมาอีก หมดวันพอดี" ผมเออออ อย่างเห็นดีด้วย8 y1 [) C$ q& i7 Y/ J
1 \1 F3 }/ @; |- i5 Q
อีกสองชั่วโมงถัดมา เอกก็มาถึงบ้านผม แถมเอาเสื้อโค้ท ผ้าพันคอ หนังสือ และขนมติดไม้ติดมือมาฝาก ผมยินดีมาก ไม่รังเกียจของมือสอง เป็นผู้ชายไม่ต้องเรื่องมาก แค่มีใส่ ดูดี แถมฟรีอีกต่างหาก
% D& W. {1 j; P2 u" p: j
, B. D* B% O8 W3 O) Vมาถึงเรื่องการนอน แม้ว่าวันนี้เพื่อนร่วมบ้านของผมจะไม่อยู่เพราะกลับไปเยี่ยมครอบครัว แต่ผมก็ไม่อยากให้เอกไปนอนห้องเค้า หรือจะถือวิสาสะเอาเครื่องนอนหมอนผ่าห้มเค้ามาใช้ เพราะไม่ได้ขออนุญาตเอาไว้ก่อนนั่นเอง และเนื่องจากผมมาอยู่ใหม่ ยังไม่มีเครื่องนอนสำรอง และเห็นเอกเป็นผู้ชายเหมือนกัน ตัวก็เล็กกว่าผม เลยตกลงกันว่า จะให้เอกนอนบนเตียงเดียวกับผม แม้ไม่ใหญ่นักแต่ถ้านอนไม่ดิ้นก็คงไม่ถึงกับอึดอัดรำคาญนัก หวังว่าไม่มีใครนอนกรนก็พอ จะเดือดร้อนอีกคนอย่างช่วยไม่ได้% ~4 r' @+ R6 E) \- v
7 N! }1 y+ a9 K# a
เราปิดไฟนอนคุยกันไปอีกหลายชั่วโมง เอกมีนิสัยหลายอย่างคล้ายๆกับผม เราแลกเปลี่ยนชีวิตของแต่ละคนอย่างถูกคอ นานๆผมจะเจอเพื่อนผู้ชายคุยเก่งๆอย่างนี้สักที เพราะโดยมาก ผู้ชายจะไม่ค่อยคุยกันมากมาย โดยเฉพาะเรื่องส่วนตัว ถ้าไม่ได้อยู่ในวงเหล้า วงไพ่ โต๊ะบอล ก็ไม่ค่อยจะมีเรื่องคุยกันสักเท่าไหร่ ผมจึงมักคบเพื่อนผู้หญิงมากกว่า เพราะผมเป็นคนชอบรับฟัง และชอบคุยเรื่องชีวิต เรื่องลึกๆเกี่ยวกับความคิด ทัศนคติ ความเชื่อ หรือการเดินทางเรียนรู้ชีวิตของแต่ละคน ผู้หญิงจะละเอียดอ่อนในเรื่องเหล่านี้มากกว่าผู้ชาย แต่ถ้าปล่อยผู้หญิงหลายๆคนอยู่ด้วยกันเมื่อไหร่ ก็จะกลายเป็นหัวข้อสนทนาที่ผมไม่รู้จักทันที เช่น พระเอกละคร ดารา เครื่องสำอางค์ และของลดราคา
! A3 p; W/ i# t8 ? p+ Z
& A0 l1 s0 ~2 }9 L0 Y/ m% Kเมื่อคนสองคนคุยกันไปหลายเรื่อง หลายด้านในชีวิต และสนิทกันถึงขั้นหนึ่ง ก็คงมีเรื่องปรับทุกข์เล่าสู่กันฟังเป็นธรรมดา ผมก็จะทำหน้าที่เป็นผู้รับฟังที่ดี เพราะที่ผ่านมาถ้าเพื่อนได้ระบายความอัดอั้นตันใจแล้วสบายใจขึ้น ผมก็รู้สึกดีไปด้วยทุกครั้ง ! H0 ^* z4 n* C: P
7 ~0 V l/ k8 B- n$ p
“เรามาเรียนนอกหลายปี ก็นึกอยู่แล้วว่าความห่างไกล จะทำให้เค้าเปลี่ยนไป แม้รู้ทั้งรู้ แต่ก็นึกเสียดายเวลาที่คบกันมา" เอกแบ่งปันเรื่องรักระคนเศร้าของตน
# i( k, q$ }0 P) |
2 F6 a1 j- }. I& B9 g' c3 {& i& C“แต่นายคิดดู แค่พอเค้าทำท่าจะไป เราก็ทำใจไม่ได้แล้ว แต่ไม่นานก็มีคนใหม่เข้ามา เราเจอกันในอินเตอร์เนท คุยกันอย่างถูกคอ ไม่นานเค้าก็มาขอให้เราเป็นแฟน ด้วยความเหงา เราก็ตกลงทันที" เอกเล่าต่อ U" r/ S* N5 c4 ? N" z1 F. V; \
; a1 N% n, B* S" I
“เรายังไม่ได้เลิกกับคนเก่า แต่คนใหม่ก็รุกหนักเหลือเกิน พอเราติดทำงาน ก็โทรตามจิกเรา จนแฟนเก่าเรารู้ เค้าก็เป็นห่วงเรา เลยขอกลับมาคืนดี แต่เราก็ยังไม่รู้จะทำยังไงกับคนใหม่ ดูท่าทางรักแรง หึงแรง" เรื่องชักซับซ้อน ผมตามไม่ค่อยทัน ก็ได้แต่ฟังและพยักหน้าหงึกๆอยู่ในความมืด
4 V+ o" Z% V: D: b6 v# D1 V( e: N0 g9 W6 \ h! x0 A
“เราเลือกไม่ถูกว่าเรารักใครแน่ แฟนเก่าแม้จะคบมานาน แต่การศึกษาเค้าน้อย คุยกันไม่ค่อยจะรู้เรื่อง แต่เค้าเอาใจใส่เราดี และรักเรามาก ส่วนคนใหม่ คุยกันถูกคอ มีหลายอย่างคล้ายกัน ฐานะก็ดี อะไรก็ดูเหมาะสมกว่าคนเก่ามาก ระยะยาวน่าจะลงตัวกว่า เราจะทำยังไงดี" เอกเริ่มถามผมบ้าง
0 w; Q" ]: [$ |2 K, @
5 y/ k( o8 p' W“ความรักนะ มันไม่ได้มาจากการพูดคุยแค่ชั่วประเดี๋ยวหรอก มันต้องมาจากความผูกพัน ร่วมทุกข์ร่วมสุขกัน ต้องอาศัยเวลา นายใจเย็นๆก็ได้ ดูๆไปก่อน" ผมพยายามช่วย แม้จะทำได้ไม่มากนัก" h9 P1 {/ v% M# Y8 Z# B
, `9 [8 J: ^% m2 ?: H& t- Y' l
“เราเสียเวลาไปกับเรื่องรักๆใคร่ๆมาพักใหญ่ ทำให้งานที่ต้องส่ง ช้ากว่ากำหนดไปหลายเดือนแล้ว แต่เราไม่มีกำลังใจทำเลย รู้ทั้งรู้ว่าไม่เป็นสาระ แต่พอแก้ปัญหาไม่ตก ก็ไม่มีอารมณ์ทำอะไรเลย" 1 j- t0 }4 B: b! z7 E: N; ^8 j
+ ~6 v: e* d& N% {& ]: W9 W: @
“เอก นายรักษาศีลถึงพร้อม ดีอยู่รึ" อยู่ๆอะไรดลใจให้ผมเริ่มตั้งคำถามนี้ขึ้นมาหนอ
. s; U6 m, K/ x4 u
6 q# i2 Y5 O8 V. W# z2 T“หือ นายหมายความว่าไง ศีลห้าเรอะ มันเกี่ยวอะไรด้วยล่ะ" เอกสงสัย 7 v1 {9 |9 p3 |8 B
, I# ^+ i& r* o/ a“ก็... ถ้านายมีศีล นายจะมีความเป็นปกติ เมื่อนายมีความปกติ สติก็จะมั่นคง คิดอ่านการใดก็จะทะลุปรุโปร่ง และควบคุมอารมณ์จิตใจตนเองได้ดี นี่คือภาวะพื้นฐานที่เราจะขาดไม่ได้" ผมค่อยๆเรียบเรียง
: H2 f) f/ _! k
, A9 ~, v4 a% D$ V3 t“นายพูดมีเหตุผล เราเป็นบาร์เทนเดอร์ด้วย ก็อยากเลิกเหล้าอยู่ แต่ก็เลี่ยงไม่ได้ ต้องคอยชิมอยู่เรื่อย"
- ]: i+ _% f% Z- w“เรามีแฟนแล้ว และกำลังมีกิ๊กอีกคน ถึงได้มีเรื่องวุ่นๆอยู่อย่างนี้" เอกนิ่งไปอีกสักพักใหญ่
" e* t8 v0 i$ K! n“แล้วก็... ในฐานะที่นายถือว่าเราเป็นเพื่อน เราก็ไม่อยากโกหก หรือปิดบังนายต่อไป เราเป็นเกย์นะ") J* {9 R, X9 `
% I/ {3 B @2 E3 w) Z, Dผมอึ้งไปหนึ่งอึดใจ ไม่เฉลียวใจคิดว่าเอกจะเป็น และที่สำคัญเค้าไม่จำเป็นต้องบอกผมเลย นอกจาก...4 `- N% K5 U$ d9 t% u! N
t2 g8 [* z2 ~8 M/ r4 _“เอ้อ นายบอกมาก็ดีแล้ว เราขอบใจมากที่นายจริงใจกับเรา" ผมทำเสียงสบายๆ แต่ไม่รู้จะทำยังไงต่อ
' ?% j/ s, b7 O! W“เอางี้ นายบอกว่าอยากเลิกเหล้า อยากรักษาศีล คิดไว้รึยังว่าจะเริ่มเมื่อไหร่" ผมพยายามหาเรื่องคุย ไม่ให้เกิดความเงียบ เพราะสภาวะตอนนี้ ผมคงนอนหลับได้อย่างไม่สนิทใจนัก
! o1 d. t" E2 b
9 f& A3 a/ |( i# H2 ? o“เอ่อ ก็ไม่รู้สิ คิดไว้เฉยๆนานแล้ว ยังไม่ได้กำหนด" เอกตอบสั้นๆ เหมือนรอดูท่าทีบางอย่างของผม
8 V9 M2 y" Z: g4 ~" i5 H"แล้วนี่ นายคิดจะทำอะไรน่ะ" เอกถามทันทีเมื่อเห็นผมขยับตัวจากท่านอนลุกขึ้นนั่งคุกเข่าอย่างรวดเร็ว% I% Y4 W) T0 w, a. _4 v7 S( c) Q
: |4 t* k0 q2 D8 ~“โอเค อย่าช้าอยู่เลย ลุกขึ้นนั่งสิ แล้วลงมือได้เลย" ผมเชื้อเชิญในความมืด . t( L T# y p" z0 k; R
“นะโม ตัสสะ ภควะโต.. อ้าว ว่าตามสิ" ผมพูดพร้อมกับพนมมือขึ้น เริ่มด้วย ตั้งนโมฯ 3 จบแล้วต่อด้วยการอาราธนาศีล โดยที่เอกก็งงๆ แต่ยอมทำตามอย่างว่าง่าย แถมกล่าวพร้อมกันได้อย่างคล่องแคล่ว
/ `6 Q% E& P. E" X" r% C9 s$ _. ~. B6 P# W' a5 w( P1 T
"มะยัง ภัณเต... ปาณาติปาตา... อทินนาธานา... กาเมสุมิจฉา... มุสาวาทา... สุราเมระยะ มัจฌะปะมา... เวระมณี สิกขาปะทัง สมาทิยามิ" เรากล่าวคำสัตย์สัญญา เพื่อรักษาศีลห้าพร้อมกันอย่่างตั้งใจ พร้อมกับก้มลงกราบหมอนสามครั้ง ถือว่านับจากวินาทีนี้เป็นต้นไป เราทั้งสอง ถึงพร้อมด้วยการเป็นผู้มีศีล กลับมาสู่ความเป็นปกติ ปิดหนทางลงสู่อบายภูมิเบื้องต่ำ ตราบนานเท่าที่ความตั้งใจอันเป็นสัตย์นี้จะคงมั่นอยู่
! l; ^$ X M) m, |3 {5 P0 b* v' T
เราล้มตัวลงนอนอีกครั้ง เอกถอนใจเฮือกใหญ่ "เฮ้อ... เรือรบ เราสบายใจขึ้นมากจริงๆ อย่างไม่น่าเชื่อนะเนี่ย ตัวเบาเลย ขอบใจมาก ตั้งแต่มาเจอนาย เราเหมือนเจอทางสว่างของชีวิตจริงๆ" 8 V5 R$ U& L7 c9 o& n$ z
- q# T2 i5 g6 ^ x& x1 O5 E# Y
“อื้ม ความหนักของนาย มันไม่ได้อยู่ที่ปัญหาหรอก เพราะปัญหาของนายมันยังไม่ได้ถูกแก้ไขเลย แต่มันอยู่ที่ใจต่างหากล่ะที่เข้มแข็งขึ้น ต่อไปนี้ นายจะตัดสินใจแก้ไขปัญหาอะไรได้ง่ายขึ้น แจ่มชัดขี้น" ผมเสริม. Y; n- j# C7 d% F8 j5 C
+ [( p" k! i6 u) T( I
“จริงสินะ ก่อนหน้านี้ เราไม่มีแรงจะคิดจะทำอะไร เหมือนตกอยู่ในวังวนที่ไม่มีทางขึ้น แล้วมันก็มีแต่จะแย่ลงเรื่อยๆ นี่ถ้าไม่ได้คุยกับนายวันนี้ อาจจะทำอะไรผิดพลาดเพิ่มขึ้นไปอีก" เสียงเอกสดใสขึ้นจริิงๆ# O$ d5 Y* D1 |8 G. L' w
/ s. q* _, o% h
“ก่อนจะนอน เราถามหน่อย เราอยากรู้มานาน ว่าคนเราเกิดมาเป็นผู้ชาย ทำไมถึงเป็นเกย์ได้ เราหมายความว่า เด็กที่เกิดมาก็จะมีเพศของตน แล้วจุดไหน ทำให้นายเริ่มรู้สึกว่า นายชอบผู้ชาย" ผมถามตรงๆ เนื่องจากมั่นใจว่า เอกมีสติดีมั่นคงดีแล้ว และพร้อมที่แบ่งปันความจริงอันเร้นลับให้ผมบ้าง
" R+ K6 O5 l5 [
+ a$ _7 Q d( K$ u“ตอนเด็ก เราถูกเลี้ยงมาโดยแม่กับป้า เล่นแต่กับผู้หญิง ช่วยงานในครัวมาตลอด ส่วนพ่อเรา ด้วยความที่เค้าเป็นเด็กกำพร้า ตั้งแต่จำความได้เค้าไม่เคยกอดหรือแสดงความรักกับเราเลย เรารู้สึกขาดอะไรบางอย่างไปในชีวิต" เอกย้อนรำลึกความหลังอย่างตั้งใจ0 @# a0 e8 u( f3 r
# q6 I+ G# Y7 E" o/ ?) b
“อืม ฟังดูมีเหตุผล แต่เราเองก็โตมากับยาย ช่วยงานในครัวมาตลอด ทำกับข้าวก็ได้ ยายอบรมเข้มงวด ทำให้เรามีระเบียบเรียบร้อย เหล้าไม่กิน บุหรี่ไม่สูบ แล้วพ่อแม่ก็ทำงานต่างจังหวัดไม่เคยได้ใกล้ชิดกันนัก ก็คล้ายๆกับนาย" ผมเล่าเรื่องวัยเด็กของตนที่ก็คล้ายคลึกกับเอก- q% }: f( _* l! n$ Q" ^5 Z% i5 C
, M. }8 `( S7 ^. m$ M“ก็นั่นน่ะสิ เราเห็นนายครั้งแรก เราก็นึกว่านายเป็นเหมือนเรา" เอกพูดหน้าตาเฉย: p+ x0 k: ^1 I6 H+ S
4 e8 i& K( X, t m! m4 Z“เอ่อ... ก็คงจะจริง เราเคยถูกเข้าใจผิดบ่อยเลย มีเกย์มาจีบ ตอนไปเที่ยวผับสมัยวัยรุ่น" ผมไม่เถียง
" s3 n l2 b# B$ Z“แต่ตอนนั้นเราก็งงนะ ไปเที่ยวหวังได้แอ้มสาวแต่ไหงมีแต่เกย์มาให้ท่า" ผมเผยเรื่องตอนสมัยวัยซ่า8 T \2 L( r' w) R3 m" H3 u# [
2 f3 U) {& a E& L! O" Z: ^“ก็นายมันดูเรียบร้อยเกินผู้ชาย ไม่แปลกหรอก ที่จะถูกเข้าใจผิด" เอกตอกย้ำให้ผมช้ำใจเล่น
9 u8 q! H) K- X/ p. m0 V5 ?8 ^( _5 m
“เอาเหอะ สรุปว่า เราไม่ใช่ก็แล้วกัน แน่ใจด้วย" ผมรีบสรุป "แล้วคำถามของเราล่ะ ว่าเริ่มรู้ตอนไหน"" ~* V) o% i U; l/ V6 d: Q
" \7 ?* J* d7 y8 @3 F8 b" g& a& s+ `“จริงๆไม่เคยเล่าให้ใครฟังเลยนะ แต่สำหรับนาย เราไว้ใจ คือตอนเด็กๆเราเรียบร้อยและตัวเล็กบอบบาง ก็เลยเริ่มถูกเพื่อนล้อ แต่ก็ยังไม่ได้คิดอะไร ตอนนั้นห้าหกขวบ วันหนึ่งเล่นอยู่กับเพื่อนบ้าน เล่นกันในห้องนอน แล้วมันก็เกิดมาลวนลาม มากอดจูบ ในจุดหนึ่งเราเกิดความรู้สึกดีขึ้นมา ไม่รูุ้ทำไม ตั้งแต่นั้น เราก็เลยเริ่มชอบผู้ชาย" เอกเปิดอกเปิดใจอย่างหมดจด( B' s% e# z+ g# k4 s) D! L
) N) K! G6 N9 j) i7 a“อืม นายเป็นเด็กน้อย ที่่ไม่ได้รับการกอดจากพ่อ นั่นคือส่วนที่นายขาด แล้วมีผู้ชายที่รุ่นใกล้ๆกันมา กอด ทำให้นายเกิดรู้สึกดีโดยไม่ได้ตั้งใจ แล้วก็รู้สึกผิดด้วยในคราวเดียวเพราะเป็นเพศเดียวกัน นายก็เลยแอบคิดว่า นายคงชอบผู้ชายจริงๆ และในที่สุดก็เลยเป็นเกย์" ผมทวนเพื่อสะท้อนให้เอกได้ยินอดีต4 d/ |, D) i, B! I$ b0 e
' o/ P; q& M: r; i8 I“เอก แม้วันนี้นายจะเป็นเกย์ แต่อดีตนายไม่ใช่ นายก็เป็นแค่เด็กชาย ที่ต้องการความรักความอบอุ่นจากพ่อ นายโหยหาสิ่งนั้นมาจนโต นายไม่จำเป็นต้องไปหาความรักจอมปลอมจากเซ็กซ์ หรือจากอะไร แค่มอบความรักให้คนอีกคน นายก็จะได้ความรักนั้นกลับมาแล้ว ความรักจากเพื่อนก็ไม่ได้น้อยไปกว่ากันเลย และถ้านายหาความรักจากสังคมที่มีเซ็กส์นำ การคบหากันเพื่อนอนด้วยกันแค่ข้ามคืน นายจะจมอยู่กับวังวนนั้น ถอยลงๆทุกวัน 8 I7 g8 _/ ]) }! t9 E
, Q0 r6 i: W5 @- Kคนเหล่านั้นไม่มีสติ รักแรง แค้นแรง แล้วนายจะเอาพลังชีวิตที่ไหน สร้างสรรค์การเรียน การทำงานของนาย นายมาเรียนปริญญาเอก ไม่ใช่ทำตัวยังไงก็ได้แล้วจะจบ หากหากัลยาณมิตรได้แม้เพียงสักคน มอบความรักความห่วงใยให้กันได้ นายก็จะไม่เหงาอีกต่อไป ไม่ต้องไปควานหาความรักมาเติมเต็มอีก และลองไปคิดดูนะ นายไม่จำเป็นต้องเป็นเกย์ เพียงเพราะการเข้าใจผิดของตัวนายเองในวัยเด็ก...”
+ F, h: t9 { Y6 s' O% u s
1 S7 x, P3 c- t, ?0 d“แล้วก็ เราไม่ได้บอกว่า การเป็นเพศที่สามไม่ดี แต่ถ้านายต้องการกลับมาเป็นชาย ก็สามารถทำได้นับตั้งแต่วันนี้ นายสร้าง สภาวะความเป็นชาย ได้โดยใช้เวลาไม่นาน นายเพียงรักษาศีลให้ตั้งมั่น มีความมั่นคงในจิตใจ มีระเบียบวินัย สร้างสรรค์ริเริ่มเป็นผู้นำในการทำความดี ชักชวนหมู่มิตรสหายเข้าร่วมกิจกรรมทำบุญ ทั้งมีเจตจำนงอันแรงกล้า ที่จะก่อการนั้นๆให้สำเร็จลุล่วงไปด้วยดี กุศลเจตนาเหล่านี้จะทำให้นายมีจิตใจเข้มแข็ง มั่นคง มุ่งมั่น เป็นคุณสมบัติและเสน่ห์แห่งความเป็นชาย ที่แม้ผู้ชายบางคนยังมีน้อยหรือหาไม่ได้เลย" & _/ b% z s6 d6 a
8 g7 K$ G6 _( o' l7 Q“เรือรบ ขอบใจนายมาก ไม่เคยมีเพื่อนคนไหนพูดกับเราแบบนี้มาก่อนเลย ที่ผ่านมา คนที่เข้ามาหาเราก็เรื่องอย่างว่าทัั้งนั้น แต่วันนี้ นายทำให้เราตาสว่างจริงๆ ถ้ามีนายเป็นกัลยาณมิตรแบบนี้แค่เพียงคนเดียว เราก็ไม่กลัวแล้วที่จะเหงาหรือขาดแคลนความรัก" เอกยิ้มและหลับตาลงอย่างมีความสุขบนเตียง เคียงข้างผม โดยที่ความเป็นเพื่อน บนหนทางสว่างแห่งธรรม ไม่อาจชักนำจิตใจกระตุ้นให้เขาคิดเกินเลย ต่ำลงไปได้แม้แต่นิดเดียว นับถึงนาทีนี้ เรารู้จักกันมาไม่ถึงหนึ่งวัน แต่อาจใกล้ชิดสนิทกว่าคนรู้จักกันมาหลายปี% k$ k; _8 s" K; {
3 b7 X+ q8 a# ]" b) ^' C
สำหรับความรู้สึกของผม แม้เมื่อคืนผมนอนกับเกย์ แต่ก็เป็นคืนที่สำคัญคืนหนึ่งในชีวิต ที่ได้รับเกียรติอย่างสูงจากเพื่อนใหม่ ให้รับรู้เรื่องราวละเอียดอ่อนในชีวิตของเค้าอย่างเปิดเผย ได้รับการยอมรับให้เป็นกัลยาณมิตรผู้นำพาเพื่อนให้พ้นห้วงทุกข์ ได้ทบทวนความหมายของความเป็นชาย ทำไมแม้มีคนเข้าใจผมผิดแต่ใจผมไม่เคยสั่นคลอน และท้ายสุดมีความรักให้เพื่อนโดยไม่มีเงื่อนไข ไปพ้นสภาวะร่างกาย เพศ ได้สัมผัสจิตใจอันห่อหุ้มความดีงาม และพิสูจน์ความจริงแท้แห่งธรรม การรักษาศีล ที่นำพามวลสัตว์โลกขึ้นสู่ทางสีขาวบริสุทธิ์ สว่าง ได้อย่างมิอาจหาสิ่งใดเปรียบปาน) m ^" v) N' j7 q2 k" k z
|
คะแนน
-
ดูบันทึกคะแนน
|