มนุษย์ยุคหิน

nokky

มนุษย์ยุคหิน เมื่อหลายพันปีก่อนนั้น มนุษย์เรายังไม่มีบ้านหรือที่อยู่อาศัยเหมือนกับปัจจุบันนี้ แต่มนุษย์เหล่านั้นจะอาศัยอยู่ในถ้ำ พวกเขาจะดำรงชีพโดยการล่าสัตว์เพื่อนำเนื้อมาเป็นอาหาร และนำหนังมาทำเป็นเครื่องนุ่งห่ม และ บางทีก็จะนำเอาหนังสัตว์มาทำเป็นกระโจม เพื่ออยู่อาศัยด้วย

มนุษย์ยุคหิน

• มนุษย์ยุคหิน ในสมัยก่อนนั้นไม่มีที่อยู่อาศัยเป็นหลักแหล่งแน่นอนพวกเขาจะอพยพไปเรื่อยๆ เพื่อตามล่าฝูงสัตว์ เช่ง กวางเรนเดียร์ ฝูงวัวไบซัน และ ฝูงช้างแมมมอธ

• มนุษย์ในสมัยก่อนจะล่าสัตว์โดยใช้หอกปลายแหลมเป็นอาวุธ

• เมื่อพวกเขาล่าสัตว์ได้แล้ว ก็จะถลกหนังของมันออกมาทำความสะอาด

• จากนั้นก็จะเย็บเศษหนังชิ้นเล็กชิ้นน้อยให้ติดกันเป็นผืน โดยใช้เข็มที่ทำมาจากกระดูกของสัตว์

• ในช่วงฤดูหนาวพวกเขาจะสวมเครื่องนุ่งห่มที่มีลักษณะคล้ายกับเครื่องนุ่งห่มของชาวเอสกิโมในปัจจุบันนี้

• มนุษย์ยุคหิน ในสมัยก่อนยังไม่มีโลหะ เช่น เหล็กหรือโลหะสัมฤทธิ์ใช้

• เราเรียกมนุษย์ยุคนี้ว่า มนุษย์หิน เพราะว่ามนุษย์ในสมัยนั้นประดิษฐ์เครื่องมือขึ้นใช้ โดยการนำหินมาขัดฝนให้มีลักษณะปลายแหลม และมีขนาดต่างๆกันตั้งแต่ขนาดใหญ่ลงไปถึงหัวธนูที่มีลักษณะบางเฉียบ

• หมู่บ้านสการ่า แบร์ บนหมู่เกาะออร์คนีย์ ทางตอนเหนือของ ประเทศสกอตแลนด์ เป็นชุมชนของ มนุษย์ยุคหินใหม่ เมื่อ 5,000 ปีก่อน
• ชุมชนแห่งนี้ถูกค้นพบในปี พ.ศ. 2393 หลังมีพายุพัดจนหมู่บ้านโผล่ขึ้นมาจากใต้ทะเล
• หมู่บ้านสการ่า แบร์ นี้เป็นสถานที่ที่ เป็นตัวแทนของคนในยุคก่อนประวัติศาสตร์ และถือเป็นชุมชนที่ได้รับการอนุรักษ์อย่างดีที่สุดและมีสภาพสมบูรณ์มากที่สุดแห่งหนึ่งในบรรดาชุมชนยุคหินที่มีการค้นพบ นักโบราณคดีเริ่มขุดค้นสถานที่แห่งนี้ในปี พ.ศ. 2470
• หมู่บ้านแห่งนี้มีบ้านประมาณ 10 หลัง บ้านทุกหลังถูกสร้างอยู่ใต้ดินเพื่อป้องกันอันตรายจากนักล่าและการปล้นสะดม
• บ้านแต่ละหลังจะมีห้องนอน ห้องแต่งตัว ห้องนั่งเล่นที่มีเตาผิง และทางเดินใต้ดินที่เชื่อมไปยังบ้านหลังอื่นๆ ในหมู่บ้าน ขนาดและรูปร่างของถนนอยู่ในสภาพเดิมๆ แต่ที่ขาดหายไปคือหลังคาบ้าน
• โครงสร้างของหมู่บ้านแสดงให้เห็นถึงความน่าทึ่งของการสร้างบ้านที่เน้นเรื่องการรักษาความปลอดภัย
  

สาเหตุที่ทำให้ สการ่า แบร์ ซึ่งได้รับการขึ้นทะเบียนให้เป็น มรดกโลก จากองค์การยูเนสโกสามารถอยู่รอดได้มาจนถึงทุกวันนี้ก็คือ โครงสร้าง อุปกรณ์ และวัสดุที่ทำจากหินและการถูกปกคลุมด้วยหญ้าและทรายตอนที่หมู่บ้านแห่งนี้ถูกทิ้งให้ร้าง นับเป็นเวลาหลายพันปีที่ สการ่า แบร์ ซ่อนตัวและถูกปกป้องจากสภาพอากาศที่รุนแรงของภูมิประเทศที่เป็นเกาะ แต่ตอนนี้อากาศที่เกรี้ยวกราดกลับพัดพาเอาน้ำทะเลมากัดเซาะชายฝั่งจนกลายเป็นภัยคุกคามของเพชรเม็ดงามแห่งยุคหินใหม่

ที่มา: http://www.toptenthailand.com/23-1679.html

kopiko68

ไม่แน่ว่าวันนึงเราอาจต้องกลับไปใช้ชีวิตแบบมนุษย์ถ้าก้อได้นะ

aoodie

ขอบคุณครับ

onewin

ขอบคุณคราบ