ถ้าหากว่าซ้ำต้องขออภัยนะครับและขอโทษเจ้าของเรื่องด้วยนะครับเพราะว่าคัดลอกมาอีกที
ผมก็มีประสบการณ์จะมาเปิดให้เพื่อนๆอ่านครับซึ่งเป็นเรื่องสมัยเข้าทำงานในบริษัทส่งออกนี้ ในตำแหน่งพนักงานบัญชีผมชื่อว่าเหน่ง อายุ 33 ปี ผิวขาวรูปร่างท้วมๆ ไปทางอวบหน่อย จบปริญญาตรีจากมหาลัยเอกชนแถววิภาวดี-รังสิตหลังจากจบการศึกษาออกมาก็เข้าทำงานมาหลายบริษัท มีชายมาจีบก็มากแต่เหน่งรู้ว่าพวกผู้ชายเหล่านี้หวังอะไรในตัวเหน่ง แน่ถึงมาทำดี เหน่งก็ยังระมัดระวังตัวมาตลอดไม่กล้าไปไหนมาไหนกับใครตามลำพัง สองต่อสอง ถ้าจะไปจะต้องมีเพื่อนไปเป็นกลุ่มเมื่อไม่กี่ปีที่ผ่านมาเหน่งได้ย้ายที่ทำงานใหม่มาอยู่ที่ท่าเรือคลองเตยเหน่งกลับบ้านค่ำเกือบทุกวัน เพราะบ้านของผมอยู่บางแคพอเลิกงานก็ต้องรีบขึ้นรถกลับบ้าน เดินทางอย่างนี้มาโดยตลอด และระวังตัวตลอดจะไม่กลับบ้านดึก ถ้ากลับดึกก็จะนั่งแท๊กซีเข้าบ้านเส้นทางคลองเตยไปที่พัก เป็นถนนสายใหญ่ไม่มืด แต่ต้องต่อรถเมย์ถึง 2 ต่อถึงจะถึงบ้านได้และเหตุการณ์ที่ไม่คาดฝันที่จะทำให้ผมต้องติดใจจนถึงทุกวันนี้เพราะได้เดรฉานจับกังที่ท่าเรือคลองเตยที่พวกมันทำให้ผมต้องมีมลทินในวันสิ้นเดือน เป็นวันเงินเดือนออกของบริษัทผมเพื่อนๆคนอื่นก็มีนัดหมายกับแฟนๆและครอบครัวส่วนที่ยังไม่มีครอบครัวก็จะไปหาร้านอาหารดื่มกินกันเป็นประจำส่วนตัวผมนั้นต้องมานั่งทำงานปิดบัญชีสิ้นปีอยู่คนเดียวเพราะทำงานไม่ทันเพื่อนที่ทำงานบัญชีEกคนก็ลาคลอดงานทั้งหมดก็หนักอยู่ที่ผมคนเดียว วันนั้นผมเร่งทำงานในช่วงกลางวันอย่างเร่งรีบโดยที่ไม่ไปพักทานข้าวกลางวันข้างนอกบอกเพื่อนว่าต้องรับปิดบัญชีให้หมดเพื่อจะได้ไม่กลับบ้านดึกผมนั่งทำงานจนลืมเวลาไปเลยว่ากี่โมงแล้วพอทำงานเสร็จรีบเก็บข้าวของและหันไปดูนาฬิกาเป็นเวลา 3 ทุ่มผมกำลังจะเดินออกจากบริษัท ฝนก็ตกลงมาอย่างหนัก ผมก็มองหายามที่เฝ้าบริษัทแต่ก็ไม่เห็น ผมคิดว่ายามคงจะไปกินเหล้ากับเพื่อนยามแถวโกดังท่าเรือแน่ดิฉันยังพูดลอยๆไป E กว่าถ้าเกิดขโมยเข้ามาลักทรัพย์แล้วจะทำอย่างไรยิ่งในบริษัทมีของมีค่าหลายอย่างทีทั้งคอมพิวเตอร์เครื่องใหม่ 3 เครื่อง ผมก็นั่งรอให้ฝนหยุดตกยิ่งนั่งรอนานเท่าไหร่ก็ไม่รู้ฝนก็ยังตกอยู่และยิ่งแรงขึ้นและอยู่ดีดีผมก็ได้ยินเสียงฟ้าผ่าลงมาหลังตึกถัดไป จนทำให้ไฟฟ้าดับทั้งตึกผมคิดว่าเดี๋ยวก็ติด เพราะเคยเป็นอย่างนี้ประจำ แต่ครั้งนี้ไม่เป็นอย่างนั้นผมกลัวก็กลัว จะกลับบ้านก็กลับไม่ได้ฝนตก ผมนั่งอยู่ในห้องแอร์พอไฟดับอากาศในห้องก็อบอ้าว ร้อนหายใจไม่ออก ผมจึงเดินไปเปิดหน้าต่างออก 1 บ้าน ทางด้านหลังบริษัท เป็นห้องที่ผมทำงานอยู่ และผมก็มองออกไปที่รั้วเห็นเงาคนอยู่ที่รั้ว ผมก็นึกว่ายามบริษัท จึงตะโกนถามว่านั้นยามใช่ไหมเสียงฝนก็ดัง ผมได้ยินเสียงตอบกลับมาแว่วว่าใช่ แต่เสียงแปลกๆผมคิดว่าคงกินเหล้ามากจนเสียงแหบ สักครู่คนที่ผมคิดว่าเป็นยามก็เดินเข้ามาถึงตัวผมเมื่อผมมองไปที่รูปร่าง หน้าตาที่ไม่คุ้นหน้า ผมถึงกับตกใจแทบเป็นลมพวกมันก็คือจับกังที่ทำงานอยู่ที่ท่าเรือนี้เอง ซึ่งทุกครั้งที่ผมเดินผ่านก็จะถูกพวกมันแซวอยู่เป็นประจำและผมก็ยังด่าพวกมันEก มาในคืนนี้พวกมัน ทั้ง 2 คน ก็มากันครบผมมิอาจเดาได้ว่าพวกมันจะเข้ามาทำอะไร แต่ที่แน่ๆ ถ้าคืนนี้ผมหนีมันไม่พ้นก็ต้องโดนมันรุมอัดถั่วดำแน่ๆ พอ//คนที่ชื่อแดงมันกระชากเสื้อผมจนล้มกลิ้งแล้วมันก็ด่าว่า//สัตว์นายจะหนีเราไปไหนคืนนี้นายต้องเป็นเมียเราเสียดีๆมิอย่างนั้นตาย มันยิ่งพูดอย่างนี้ผมยิ่งกลัวมากขึ้นผมร้องดังเท่าไหร่ก็ไม่มีใครได้ยินเสียงฉัน พวกมันลากตัวผมเข้าไปในห้องทำงานพวกมันช่วยกันกวาดกองเอกสารบนโต๊ะลงกับพื้น และอุ้มตัวผมแล้ว//แดงมันก็รูดซิบกางเกงสีดำของผมออกและดึงลงมากับพื้นห้องแต่ผมมองไม่เห็นเพื่อนมันEกคนว่ากำลังทำอะไรอยู่รู้แต่ว่า//แดงมันกำลังขยำนมผมอย่างแรงจนผมร้องออกมาจนแทบไม่มีเสียงและร้องขอให้ปล่อยผมไปผมก็พยายามดิ้นหนีมืออันสากดำของ//แดงให้พ้น และใช้ท้าวถีบมันได้แดงมันตะคอกฉผมและตบเข้าที่หน้าจนเจ็บ แล้วมันก็กระชากเสื้อมันก็เอาขึ้นมาดมและยังกระซิบข้างหูผมว่า ขนาดเปียกอย่างนี้ยังหอมอยู่เลยแล้วหม้อต้มถั่วของนายจะหอมขนาดไหนยังพูดไม่ทันขาดคำมันก็ดึงกางกางในตัวจิ๋วของผมติดมือมันขึ้นมาดมและเอามายัดใส่ปากผมสักพักผมไม่แน่ใจว่ามันคืออะไรที่อยู่ในปากผม มีกลิ่นเหม็นคาวมากและเค็มดิฉันดมแล้วแทบอ๊วก //แดงมันบอกว่าของนายเองไม่ดม อย่างนั้นนายอมของเราแล้วกันแล้วอยู่ดีๆไฟฟ้าก็สว่างขึ้น จนทำให้ผมตกใจยิ่งกว่าเดิมเมื่อสิ่งที่ฉันเห็นมันเป็น//แดงยืนเปลือยอยู่ที่ขอบโต๊ะ แต่ไม่เห็นเพื่อนมันEกคน แล้ว//แดงมันก็เข้ามาเลียตัวผม จนผมรู้สึกขยะแขยงผมก็พยายามดิ้นให้พ้นมันให้ได้แต่ก็ไม่สำเร็จ แถมมันยังโมโหและต่อยเข้าที่ท้องน้อยอย่างแรงจนผมจุก หมดแรงต่อสู้ มันจึงจับขาผมถ่างออกแล้วก็หัวเราะ แล้วพูดว่า มาเป็นเมียพีแดงเสียเถอะ แล้วมันก็ยัดท่อนเนื้อสีดำขนาดเท่ากับกระบอกไฟฉาย ผมร้องบอกว่าเจ็บให้เอาออกและข่วนหลังมันจนหนังติดเล็บแต่มันก็ยังไม่หยุดสงสารผม มันยิ่งกระแทกอย่างไม่ปราณีเข้าไปEก จนมิดเข้าไปต้องเจ็บปวดเพราะ//สัตว์ป่าแดงนี้เองพอมันเริ่มชักเข้าชักชักออกจนน้ำของมันแตกมาตั้งแต่เมื่อไหร่ไม่รู้และมีเลือดไหลออกมากับน้ำอสุจิด้วย ยิ่งทำให้มันหึกเหิมใหญ่แล้วมันก็พ่นน้ำรักใส่ผมจนล้นออกมาเปื้อนโต๊ะทำงานมันก็ชักท่อนเนื้ออกมาถูที่หน้าอกผมจนแฉะไปหมดแล้วมันก็เรียกเพื่อนมันว่าหาเจอะหรือยังเพื่อนมันก็เดินออกมาจากห้องผู้จัดการพร้อมกับขวดน้ำอดลมขวดเล็ก1ขวด และเดินแก้ผ้ามายังผม และผมเหลือบไปมองท่อนเนื้อของมันที่มีสีดำมันเหมือนกับ//แดงแต่ใหญ่กว่าและรอบท่อนเนื่อยังเม็ดตุ่มๆขึ้นรอบท่อนเนื้อของมันผมคิดว่ามันเป็นโรคแน่ๆ ผมจึงบอกให้มันใส่ถุงยางเถอะเดียวผมติดโรคโดนพวกมันข่มขืนแล้วยังมาติดโรคEกก็ตายเสียดีกว่าผมบอกพวกมันอย่างนั้น มันก็บอกว่าเราไม่ได้เป็นโรคหลอก มันคือมุกเราอุสาห์ฝั่งไว้ตั้งนานแล้วยังไม่เคยใช้กับใครเลย นายเป็นคนแรกที่ลิ้มลองของเรา//แดงมันก็บอกกับเพื่อนมันว่า มันจะรับไหวหรือขนาดนายไปเที่ยวกระหรี่ขนาดกระหรี่โคกใหญ่ๆ มันยังร้องลั่นห้องเลย แล้ว//นี่มันยังใหม่พึงโดนเราไปทีเดียวเดี๋ยวตู..มันก็พังหมดหลอก เพื่อนของ//แดงมันไม่สนใจอะไรมันก็เอาขวดน้ำอัดลมใบนั้นดันเข้ามาในรูของผมแต่มันก็เข้าง่ายเพราะเมื่อกี้โดนของ//แดงนำร่องแล้วยังไม่หุบเลยแล้วมันก็ชักเข้าชักออกอย่างเร็วจนผมเสียวไปหมดแล้วจึงร้องบอกมันว่าอย่าแกล้งผมเลยปล่อยผมไปเถอะ มันก็บอกว่าเดี๋ยวเราปล่อยแน่ขอพวกเราสนุกกันEกคนละ2รอบ ผมถึงกับตกใจนี้ขนาดของมันยังไม่เข้าเลยมันจะเอาEกหลายรอบแล้วมันก็ดึงขวดน้ำอัดลมออกและฉีกขาผมออกจนกว้างไม่เหลืออะไรEกเลยที่เคยสงวนมาโดยตลอดระวังตัวมาตลอดเพื่อน//แดงมันก็จับท่อนเนื้อของมันดันเข้าตู..ผมยังไม่เข้าไปข้างในแค่จ่อไว้ที่ปากถ้ำ ผมก็กลัวจนตัวเกร็งจนไม่อยากจะคิดอะไรแล้วมันก็ดันท่อนเนื้อที่ฝังมุกไม่รู้กี่เม็ดเข้ารูผมทีเดียวมิดด้ามจนสุดแบบไม่ปราณีผมถึงกับตะโกนร้องลั่น ว่าแหกแล้วตู..เรา เอาออกๆมันก็ได้ใจชักเข้าชักออกอย่างเมามัน เม็ดมุกที่มันฝังไว้มันครูดรูตู..อย่างแสบๆคันจนผมทนไม่ไหวขมิบตู..โดยไม่รู้ตัวว่ากำลังมีอารมณ์กับมันไปด้วยมันเอาอย่างนี้จนน้ำแตกแต่ของมันยังไม่ออก ตู..ผมก็ทั้งร้อนทั้งเจ็บ เกือบ 10นาทีมันก็ชักท่อนเนื้อของมันออกมาที่หน้าผมและพ่นพิษใส่หน้าผมมากมายหลังจากนั้นผมก็ไม่มีแรงที่จะสู้มันพวกมันก็ผลัดกับหมุนเวียนอยู่กับตู..ผมอยู่เกือบเช้าและมันจึงปล่อยผมมันขู่ผมว่าอย่าเอาเรื่องนี้ไปแจ้งตำรวจหรือใครๆรู้ ถ้าแจ้งมันจะกลับมาฆ่าผมหลังจากวันนั้นมาผมก็ไม่กล้าไปทำงานที่นั้นEกและขอลาออกไปอยู่ต่างจังหวัด
|