ควยเล็กเอาไว้ใช้ ควยใหญ่เอาไว้โชว์ ตอนที่ 41 - 42

tanya

ถ้าหากว่าซ้ำต้องขออภัยนะครับและขอโทษเจ้าของเรื่องด้วยนะครับเพราะว่าคัดลอกมาอีกที
ความเดิมตอนที่แล้ว
ผมมองสิ่งที่ตัวเองทำกับไอ้ต้าคืนนั้นด้วยความรู้สึกสันสนรสจูบเผ็ดร้อนนั้นยังตราตรึง สองมือไอ้ต้าโอบหลังหัวผมกระชับแน่นร่างสองร่างกอดกันราวกับจะรวมเป็นร่างเดียวสองมือไอ้ต้าเลื่อนไล้ไปตามแผ่นหลังของผมจนผมอดคิดถึงรอยแดงช้ำที่ไอ้เชนมันแซวผมในคืนแรกที่ไปนอนคอนโดมันไม่ได้ผมดูภาพในวิดีโอด้วยมือสั่นเท่าก่อนจะหน้าชาเหมือนมีใครอัดกำปั้นหนักๆใส่หน้าผมอย่างจังเพราะเสียงในวิดีโอที่ดังอย่างชัดเจน
"ไอ้ต้า กูขอเย็ดมึงก่อนนะ เสร็จแล้วมึงค่อยเย็ดกูบ้าง"
ตอนที่ 41
เสียงจากวิดีโอดังก้องในหัว ภาพความทรงจำในค่ำคื่นนั้นพรั่งพรูในหัวจนผมคลื่นไส้อยากอาเจียน ความรู้สึกที่มีคือเกลียดตัวเองมาก กูทำเหี้ยอะไรลงไปวะเนี่ยผมทรุดตัวร้องไห้อย่างไม่อายใคร (เพราะกูอยู่คนเดียว แหะๆ) ภาพตอนที่ผมทำร้ายไอ้ต้าก่อนหนีออกจากบ้านมันตอกย้ำจนอยากแหกปากร้องโวยวายออกมา กูจะสู้หน้าไอ้ต้าได้ยังไง ในเมื่อสิ่งที่กูคิดว่ามันเกิดขึ้น มันช่างตรงข้ามกับความเป็นจริงอย่างมาก
ผมกดวิดีโอปิดถอดเทปนั้นออก เหม่อมองไปที่เตียงที่ผมกับไอ้ต้านอนด้วยกันเกือบทุกคืน คราบเลือดที่แห้งกรังเด่นชัดเหมือนจะฟ้องสิ่งที่ผมทำลงไป โอยกูจะบ้าตาย แม่งคราบเลือดของกูหรือไอ้ต้าก็ไม่รู้ แต่ที่รู้คือผมทนอยู่ในสภาพนี้ไม่ไหวแล้ว ผมทนอยู่ในห้องนี้ในสภาพเหมือนคืนนั้นไม่ได้ ความรู้สึกผิดที่มันถาโถมเข้ามาจนผมรับมือไม่ไหว ฟางเส้นสุดท้ายของทิฐิมานะขาดผึง ไม่ว่าตอนนี้ไอ้ต้าจะรู้สึกกับผมแบบไหน จะโกรธหรือจะเกลียดผมขนาดไหนก็ตาม สิ่งที่ผมทำลงไปนั้นต้องถูกชดใช้
ผมเดินออกจากบ้านในสภาพจิตใจไม่ปรกติ ผมไม่ร้องไห้แล้วหรือน้ำตามันไม่เหลือก็ไม่รู้ หัวใจเหมือนมีใครมาจับแล้วบีบแน่นจนหายใจติดขัด ใครมาเห็นผมในสภาพนี้ก็คงนึกว่าผมเป็นคนบ้า ที่แรกที่ผมนึกถึงคือบ้าน
แต่เมื่อในบ้านไม่มีคนอยู่ ผมก็เลยต้องไปในที่ที่มีคนที่ผมรักอยู่ที่นั่น
ผมย้อนกลับไปที่โรงพยาบาลที่พ่ออยู่อีกครั้ง ผมอยากไปสารภาพผิดกับคนที่มีบุญคุณมากมายกับผม ว่าผมได้ทำร้ายคนที่เขารักมากมายขนาดไหน ผมให้กำลังใจตัวเอง ไอ้ต้น มึงเป็นลูกผู้ชาย กล้าทำก็ต้องกล้ารับ ผมเดินเข้าห้องผู้ป่วยช้าๆ พ่อยังอยู่คนเดียว ดีแล้ว ผมไม่อยากเจอใครอีกนอกจากพ่อ ถ้าเจอไอ้ต้ามันตอนนี้ผมไม่รู้จะทำหน้ายังไง
พ่อเห็นผมก็ทำสีหน้าแปลกใจที่ผมกลับมาที่โรงพยาบาลอีกครั้ง ผมไม่ตอบคำถามพ่อสักคำ ได้แต่ซุกหน้าร้องไห้เป็นวรรคเป็นเวร พ่อผมตกใจมากที่เห็นลูกชายคนเล็กเอาแต่ร้องไห้ไม่พูดไม่จ่า เอาเข้าจริงผมก็พูดอะไรไม่ออก พ่อเห็นผมไม่พูดอะไร แกก็ได้แต่กอดผมไว้ คำพูดที่พ่อปลอบเรียกสติผมกลับคืนมาอีกครั้ง
"ร้องไปเถอะถ้าต้นมีอะไรไม่สบายใจ แต่พ่ออยากให้ต้นรู้ไว้นะ ว่าต้นยังมีพ่อ มีโต มีต้าที่เป็นห่วงต้นเสมอ
ในความรู้สึกของพ่อ ต้นไม่เคยเป็นคนอื่น ต้นเป็นลูกพ่อตั้งแต่วันแรกที่เกิดมาและจะเป็นอย่างนั้นตลอดไป"
ผมเงยหน้ามองพ่อ เป็นครั้งแรกในชีวิตของผมที่เห็นว่าพ่อร้องไห้
พ่อปาดน้ำตาให้ผม ผมเลยกลั้นใจข่มความรู้สึกไว้ ไอ้ต้นมันจะต้องไม่อ่อนแออีก พ่อเอามือลูบหัวผม
"โตเป็นหนุ่มแล้วนะเรา ยังขี้แยอยู่อีก" ผมหัวเราะทั้งน้ำตา ถ้าผมไม่ได้พ่อ ไม่ได้ครอบครัวนี้ดูแล ชีวิตผมคงต้องไปอยู่สถานที่เลี้ยงเด็กกำพร้าสักแห่ง นี่คือสิ่งที่ดีที่สุดในชีวิตที่ผมมี แต่ผมกลับวิ่งหนีมันไป ผมกอดพ่อไว้แน่น ไม่มีคำพูดใดๆ ออกจากปากอีก คำสารภาพที่เตรียมมาคงไม่จำเป็น พ่อไม่ถามสักคำว่าผมเสียใจเรื่องอะไร สิ่งที่พ่อเคยบอกเสมอตั้งแต่เด็กคือ
"ชีวิตคนเราต้องเดินไปข้างหน้า ก้าวที่แล้วมาคืออดีต อย่าเอามาเป็นอุปสรรคขวางทางอนาคต"
ผมกอดพ่อเนิ่นนานจนไม่รู้ตัวเลยว่าตรงหน้าประตูมีใครคนนึงยืนอยู่ จนเสียงพ่อดังขึ้นนั่นแหละผมถึงเห็น
"ต้า แกล้งน้องหรือเปล่า ดูสิร้องไห้มาฟ้องพ่อใหญ่แล้ว" ผมรีบเช็ดน้ำตามองไอ้ต้าที่กำลังเดินตัวเกร็งเข้ามา สายตามันจับจ้องที่ผมเหมือนมีคำพูดมากมายที่จะบอก ผมรีบพูดกับพ่อ
"ไม่ครับ พี่ต้าเขาดีกับต้นเสมอ มีแต่ต้นนี่ล่ะที่ชอบแกล้งพี่ต้า" ผมพยายามใส่น้ำเสียงสนุกไปด้วยเพื่อให้พ่อสบายใจ เหมือนมันจะได้ผล พ่อยิ้มเรียกไอ้ต้ามากอดไว้อีกคน
"รักกันไว้นะลูก เรามีอยู่แค่นี้ เดี๋ยวพี่โตแต่งงานไป ก็เหลือแค่เราสองคนแล้วนะ" ผมกับไอ้ต้ามองหน้ากันทันที ไอ้โตจะแต่งงาน โอ้วม่าย
"พี่โตจะแต่งงานเหรอครับ" ผมถามพ่อเหมือนจะย้ำว่าสิ่งที่ได้ยินเมื่อกี้นี้ไม่ชัด พ่อยิ้มอารมณ์ดี
"ใช่ๆ โตบอกพ่อเมื่อวานนี้ ดีเหมือนกันพ่อแก่แล้ว จะได้มีหลานไว้อุ้มกับเขาบ้าง ลูกเป็นฝั่งเป็นฝาก็นอนตายตาหลับแล้ว" ผมเข้าใจทันทีว่าไอ้โตจะแต่งงานทำไม จริงๆแล้วพ่อผมเป็นคนแข็งแรงมาก ไม่เคยเจ็บเคยป่วยอย่างที่เคยบอกไปแล้ว แต่ไอ้โตคงอยากให้พ่อหมดห่วงพวกเรา อย่างน้อยลูกคนโตที่ทำงานเป็นหลักเป็นฐานแล้ว
จะมีครอบครัวพ่อก็คงสบายใจได้เยอะ
ผมนั่งคุยกับพ่อแต่ไม่ค่อยกล้าสบตาไอ้ต้ามันเท่าไหร่ ก็กูน่ะความผิดเต็มตัวเลย แต่ไอ้ต้าทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น ชวนผมคุยเป็นปรกติจนผมกล้าที่จะคุยกับมันเหมือนเดิม ผมอยู่โรงพยาบาลจนค่ำ ลืมนัดไอ้เชนไปสนิทเลย แต่ช่างมันเหอะ นาทีนี้ครอบครัวต้องมาก่อน เกือบสองทุ่มพี่โตก็โผล่มา พี่โตทำหน้างงๆที่เห็นผมกับไอ้ต้านั่งคุยกันเป็นปรกติ แต่มันก็ยิ้มดีใจที่ผมคืนดีกับไอ้ต้ามัน
ผมมองนาฬิกาเห็นว่าสี่ทุ่มกว่าแล้วเลยชวนไอ้ต้ากลับ ไอ้ต้ามองหน้าผมเหมือนจะพูดอะไร แต่มันก็ยังคงเงียบ อาจเป็นเพราะอยู่กันหลายคน จนเมื่อเราสองคนมายืนหน้าลิฟท์มันก็กระซิบเบาๆ
"พี่ขอโทษนะ พี่ไม่น่าทำอย่างนั้นเลย" ผมเหลือบมองไอ้ต้าจะพูดกับมัน พอดีประตูลิฟท์เปิดออก มันก็เดินเข้าลิฟท์ไป แม่งเอ้ย ให้เวลากูหน่อยก็ไม่ได้ ผมรีบเดินตามมันเข้าไป ในลิฟท์ไม่มีใครนอกจากเราสองคน
"คนที่ควรจะขอโทษน่ะคือกู แล้วมึงเลิกพูดแทนตัวเองว่าพี่ได้แล้ว" ประตูลิฟท์ปิดลงพร้อมๆกับความรู้สึกแย่ๆ ของผมที่มลายหายไป ผมจ้องหน้าไอ้ต้าในลิฟท์ หน้ามันมีรอยแผลจากที่โดนกูซ้อมไปวันก่อนจางๆ ผมอ้าปากจะพูดต่อ ประตูลิฟท์ก็เปิดที่ชั้นห้า ผมเหลือบมองเห็นบุรุษพยาบาลเข็นเตียงคนไข้เข้ามา มีญาติคนป่วยตามมาสี่ห้าคน ผมเลยดันไอ้ต้าหลบชิดผนังลิฟท์ข้างใน ตอนนี้หน้าเราสองคนห่างกันไม่ถึงคืบ ญาติผู้ป่วยเบียดเข้ามาในลิฟท์ตัวเดียวกันจนทำให้ผมเขยิบเข้าไปใกล้ไอ้ต้าอีก มือไอ้ต้าดันหน้าท้องผมเหมือนจะเป็นสัญญาณว่าอย่าเข้ามาอีกนะ ใกล้เกินไปแล้ว แต่ผมไม่สนใจเบียดตัวเองจนควยผมไปอัดเข้าหน้าขามันเต็มๆ ไอ้ต้าเหมือนจะรู้ตัวเอามือดันผมไว้ ผมเอามือข้างนึงโอบหลังมันตรงสะโพกเข้าประชิด ตาจ้องหน้าไอ้ต้าที่หลบตาอยู่
ผมอยู่ในท่านั้นเนินนาน ในใจภาวนาขอให้ลิฟท์แม่งค้าง ควยผมที่แนบเนื้อแกร่งของต้นขาไอ้ต้ามันเริ่มขยับขยาย ไอ้ต้าหน้าแดงอย่างเห็นได้ชัด ความรู้สึกเดิมๆที่เคยรังเกียจมันหนักหนาว่าเอาแม้กระทั่งพี่น้องตัวเองมันหายไปหมด คนที่อยู่ตรงหน้ากูนี่มันเป็นใครกันวะ ทำไมกูถึงมีอารมณ์กับมันขนาดนี้ ควยผมตอนนี้แข็งตัวขยายจนสุดแล้ว ที่หน้าขาของผมก็เริ่มจับความเปลี่ยนแปลงของไอ้ต้าได้ มันหายใจแรงขึ้นลมหายใจเป่ารดต้นคอผมจนขนลุกซู่
ประตูลิฟท์เปิดขึ้นอีกครั้งที่ชั้นเจ็ด บุรุษพยาบาลเข็นรถคนไข้ออกไปพร้อมทั้งบรรดาญาติๆ คราวหน้ามากันเยอะๆ แบบนี้อีกนะมึง ไอ้ต้าพยายามผลักผมออก ตอนนี้ในลิฟท์ไม่เหลือใครแล้วนอกจากเราสองคน ผมไม่ขยับตัว กลับดันตัวไอ้ต้าเข้าชิดผนังมากกว่าเดิม ประตูลิฟท์ปิดลงช้าๆ พร้อมกับที่ปากผมประกบเข้าปากไอ้ต้าทันที ไอ้ต้าผลักผมออกแต่ผมไม่ยอมขืนตัวไว้ มันขนลุกซู่ควยกระตุกหงึกๆ เป้ากางเกงไอ้เชนที่ผมใส่อยู่แม่งนูนออกมาเป็นลำเห็นได้ชัดเจน ผมไม่ปล่อยให้เสียเวลา บดขยี้ปากเข้าปากไอ้ต้าที่กำลังดิ้นรน จนประตูลิฟท์เปิดที่ชั้นเก้าที่ไอ้โตจอดรถของมันไว้ให้เราสองคนขับกลับบ้าน ผมถึงยอมผละออก
"ไอ้บ้าต้น มึงทำอะไรไม่อายคนบ้างเหรอ" ผมยิ้มที่ไอ้ต้ากลับมาเป็นคนเดิมแล้ว ผมพามันเดินหารถพี่โตจนเจอแล้วก็เปิดประตูให้มัน ไอ้ต้ายิ้มอายๆ พอเราสองคนนั่งในรถแล้วผมก็ยังไม่ยอมสตาร์ทเครื่อง ไอ้ต้าคงสงสัยเลยหันมา ผมโน้มคอมันมาจูบอีกรอบจนไอ้ต้าด่า
"เป็นเหี้ยอะไรเนี่ย เมายามารึไง" ผมหัวเราะเขินๆ
"ไม่อ่ะ ไม่ใช่เมายาหรอก แต่มาว......." ไอ้ต้าหน้าแดงอย่าเห็นได้ชัด ผมไม่พูดอะไรต่อ สตาร์ทเครื่องแล้วขับออกไป
ผมขับออกจากโรงพยาบาลแล้วไปในเส้นทางที่ไอ้ต้าไม่คุ้น มันเลยเอ่ยปากถามผม
"มึงจะไปไหนเนี่ย ไม่กลับบ้านเหรอ" ผมอมยิ้ม ชี้ให้มันดูเป้ากางเกงที่ยังตุงโด่ของผม ไอ้ต้าคงนึกว่าผมจะพามันไปข่มขืนมั้ง มันเลยร้องจะกลับบ้านท่าเดียว ผมหัวเราะกับความคิดของมัน
"ไอ้บ้า มึงคิดว่ากูจะเย็ดมึงท่าเดียวเหรอ" (จริงๆ แล้วถ้าได้เย็ดอีกขอหลายๆท่านะ) ไอ้ต้าเงียบเสียงลง ผมคว้ามือมันมาจับที่ควยแข็งๆของผมไว้ ไอ้ต้าจะชักมือออกแต่ผมไม่ยอม
"ที่ให้จับเนี่ย จะให้ลองดูว่ากางเกงที่กูใส่เนี่ย ผ้ามันใส่สบายดี มึงนี่คิดไปถึงไหนแล้วเนี่ย" ผมพูดขำๆที่แกล้งมันสำเร็จ ไอ้ต้ามันคงแค้นเลยบีบควยผมซะเต็มแรง เหี้ยเอ้ย ดีนะที่ไม่ใช่ไข่ ไม่งั้นกูคงหน้าเขียวไปแล้ว ผมขับรถไปจนถึงคอนโดไอ้เชน ไอ้ต้าก็ทำหน้าสงสัยอีกแล้ว
"ลงมาด้วยกันก่อนดิ มาเป็นเพื่อนกูหน่อย" ผมเรียกไอ้ต้า มันก็งงๆ ที่ผมพามันมาที่นี่ทำไม ผมเลยต้องเฉลย
"มาเปลี่ยนชุดอ่ะ กูยืมชุดเพื่อนกูมา" ไอ้ต้าเลยเข้าใจยอมลงตามมาโดยดี แต่ที่จริงกูเอามันมาเป็นไม้กันหมา
เผื่อไอ้เชนมันโกรธที่ผมเบี้ยวนัด มันจะได้ไม่กล้าโวยมาก เลวจริงๆ เลยกู
ผมพาไอ้ต้าขึ้นไปที่ห้องของไอ้เชน ผมเห็นรถมันจอดอยู่เลยรู้ว่ามันกลับมาแล้ว เคาะเรียกอยู่อึดใจใหญ่ก็มีคนมาเปิดประตู แต่ไม่ใช่ไอ้เชน ผมมองผู้ชายคนที่มาเปิดประตูแล้วก็รู้สึกคุ้นๆ คลับคล้ายคลับคลาว่าเคยเห็นที่ไหน แต่ผู้ชายคนนั้นเหมือนจะรู้จักผม
"อ้าว ต้นนี่เอง กำลังให้เชนตามตัวอยู่พอดี" ผมงงมากที่แกรู้จักผมได้ไง พอเดินเข้าไปในห้องเห็นไอ้เชนอยู่นุ่งผ้าขนหนูสีขาวผืนเดียวกินเหล้าอยู่ หน้าตามันเหมือนคนไม่ค่อยได้สติ มันคงเมายาตามเคย แม่งไม่น่าเชื่อว่าสภาพอย่างมันเนี่ยจะสามารถรักษารูตูดมันไว้ได้อย่างที่มันคุย
พอผมเดินเข้าไปใกล้ ไอ้เชนก็ด่าเลย
"ไอ้เหี้ยต้น มึงหายหัวไปไหนมา มึงรู้ไหมว่ากูรอมึงตั้งนาน" ผมยืนอึ้งทำไมมันถึงโกรธผมขนาดนี้ ยังไม่ทันได้พูดอะไร มันก็พูดกับผู้ชายคนนั้น
"นี่ไงพี่ ไอ้ควยใหญ่ที่พี่อยากเจอนักหนาอ่ะ เจอแล้วก็จ่ายผมมาซะดีๆ ห้าหมื่นบาทขาดตัว" ผมประมวลเรื่องราวในหัว กูจำได้แล้ว ไอ้คนนี้ไงที่ด้อมๆ มองๆ กูตอนที่กูไปกินข้าวในห้างกับไอ้เชน แล้วก็คงเป็นคนเดียวกับที่
ไอ้เชนส่งรูปควยผมไปให้ ผมหันไปมองไอ้ต้าที่มองจ้องอยู่ เหมือนมันจะเข้าใจว่าเกิดอะไรขึ้นบ้าง แต่ยังไม่ทันทำอะไรไอ้พี่ผู้ชายคนนั้นมันก็ชี้ที่ผมกับไอ้ต้าแล้วพูดขึ้นมาก่อน
"ถ้าต้นกับเพื่อนยอมนอนกับพี่ พี่จ่ายให้คนละห้าหมื่นเหมือนกัน สนใจไหม"
ตอนที่ 42
โห ไอ้ต้นหูผึ่งเลย เงินจริงหรือเปล่าวะ (แอบบอกสักนิดว่าจริงแล้วที่พี่คนนั้นเขาเสนอมาไม่ถึงห้าหมื่นหรอกครับ หย่อนกว่านั้นนิดโหน่ย หุหุหุ แต่ที่บอกห้าหมื่นอ่ะ เผื่อมีใครแถวนี้เรียกใช้บริการจะได้โก่งค่าตัว อุบส์ แล้วมึงจะไปบอกเค้าทามมาย ไอ้ฟายต้น)
"ห้าหมื่น ให้ทำอะไรบ้างอ่ะ" ผมถามอย่างสนใจโดยไม่ได้มองสายตาเขียวๆของไอ้ต้าข้างหลังเลย ไอ้ห่าต้นเอ้ย ไม่รู้เลยว่าพายุกำลังก่อตัวอยู่ข้างหลังมึงแล้ว ไม่ใช่พายุธรรมดาด้วยนะมึง พี่คนนั้นยิ้มแสยะ
"ทุกอย่าง อมดูด ประตูหลัง พี่จะทำอะไรก็ได้ ถือว่าซื้อขาดเลย ใช้ได้ทั้งตัว" แม่งเอ้ย ออปชั่นนี้ไม่ไหววะ กูน่วมแน่
"ขอไม่ให้ทำบางอย่างคิดเท่าไหร่คับ" อ้าว ไอ้ต้น ใจคอมึงจะขายกินให้ได้ว่างั้น กำลังรอคอยพี่แกคำนวณก์มีมือแข็งๆกระชากคอเสื้อผมอย่างแรงจนผมหงายหลัง
"ไอ้ต้น กลับบ้านเดี๋ยวนี้" เสียงไอ้ต้าคำราม พร้อมๆกับลากผมออกจากห้อง ผมพยายามดิ้นรน ไม่ได้อยากกลับไปขายต่อนะเว้ย แต่ไอ้ต้ามันเล่นลากจนผมเซแซ่ดๆตามมันไป ไอ้ห่านี่เอาแรงมาจากไหนวะ ขนาดมือมันเจ็บข้างนึงนะ ผมพยายามยื้อไว้
"ไอ้ต้า ปล่อยกูก่อน เสื้อผ้ากูในห้องยังไม่ได้เอามาเลย" ไอ้ต้าหยุดยืนมองหน้ากูที่หอบแฮ่ก
"จะไปเอาเสื้อผ้าหรือจะไปถอดเสื้อผ้าให้ใครเอา" ชะอุ๋ย ตาเขียวปั๊ดเลย แม่งหวงน้องหรือหึงผัวแน่วะเนี่ย สายตาคมกริบของมันบ่งบอกชัดเจน
"แน่จริงก็ลองเส่" แล้วใครจะไปกล้ากับมันวะ
"ช่างมัน เดี๋ยวกูซื้อให้ใหม่" ไอ้ต้าพูดเน้นๆ แล้วลากผมไปถึงหน้าลิฟท์ อีพี่คนนั้นวิ่งกระหืดกระหอบพุงกระเพื่อมมา
"อย่าเพิ่งไป คุยกันก่อนสิ" ผมจะอ้าปากแต่ไม่ทันแล้ว ไอ้ต้าส่งปลายตีนจิ้มพุงกระเพื่อมนั้นจนหงายหลังลง
ไปกอง ก่อนเตะไซด์คิกเข้าหว่างขา ไม่รู้ว่าโดนบอลลูกไหน แต่กูหลับตาปี๋เลย คิดในใจงานนี้ไม่แตกก็ฟีบแบนแต๊ดแต๋แน่ๆ
ไอ้ต้าลากผมมาถึงรถ ผมก็ยืนนิ่ง กลัวมันอ่ะดิถามได้ ไอ้ต้าคว้ากุญแจเปิดรถแล้วผลักผมเข้าไป ก่อนจะมานั่งที่คนขับ ผมไม่กล้าสบตามันเลย ระหว่างทางกลับบ้านเพราะหน้ามันโคตรโหดเลยตอนนี้ ชิบหายเอ๊ย ความซวยแม่งไปไหนไม่เป็นหรือไงวะ มาเคาะประตูบ้านกูอยู่เรื่อย ว่างไม่ได้งานเข้าตลอด นั่งๆอยู่ แอบเหล่มันไปที แม่งเหล่กลับซะกูหัว(คน)หดเลย เอาวะ เป็นไงเป็นกันถามแม่งให้รู้เรื่องไปดีกว่า
"มึงเป็นไรอ่ะ หึงกูเหรอ" โอ้ว ไอ้ต้น เอ็งมั่นมาก กล้าพูดเนอะ หน้าอย่างมึงใครจะมาหึง
"สัดเส่ ใครจะไปหึงน้องตัวเองวะ" เห็นป่ะ กูบอกแล้วว่าใครจะไปหึงมึง พูดจายังกะบ้านไม่มีกระจก
"อ้าว หรือว่าหวงกู" ผมถามต่อ เอาสิวะ ดูสิมันจะตอบว่าไง
"หวงทำไม มึงไม่ได้เป็นไรกับกูซะหน่อย" อ้าวไอ้ต้า เมื่อกี้บอกกูเป็นน้องแท้ๆ แป๊บเดียวเสือกบอกว่ากูไม่ใช่ ไม่บอกว่ากูเป็นหมาไปเลยล่ะ
"หน้าหมาๆ อย่างมึงจะเป็นอะไรกะกู" โอ้ว ไอ้เหี้ย ขอบใจว่ะ
"จริงอ่ะ ไม่เป็นอะไรกันจริงเหรอ" ผมถามย้ำเน้นทุกคำทั้งประโยค ไอ้ต้านิ่งอึ้งไป แม่งช็อกตายไป ปล่าววะ "ไอ้ต้า ว่าไงวะ" ไอ้ต้าถอนหายใจก่อนเปิดไฟเลี้ยวแล้วเอารถจอดข้างทาง
"มึงว่าเราจะเป็นอะไรกันได้วะ" มันนิ่งไปอีก ก่อนจะพูดต่อ
"มึงลองคิดดูดิว่าถ้าพ่อรู้จะเป็นยังไง" ผมจุกอกขึ้นมาทันที พ่อบอกเสมอว่าให้พวกเรารักกัน แต่พ่อคงไม่ได้อยากให้เรารักกันแล้วมีอะไรกันขนาดนี้หรอก
"มึงรู้อะไรป่ะ ตอนแรกกูกะจะบอกพ่อว่ะ" ผมบอกไอ้ต้าไปตามตรงเรื่องที่คิดว่าจะสารภาพสิ่งที่ทำผิดไปให้พ่อรู้ ไอ้ต้าทำหน้าตกใจ
"อย่านะ พ่อเล่นเละแน่ อย่าให้พ่อรู้เชียวนะมึง" ผมพยักหน้านึกในใจว่าเราจะปิดเรื่องนี้ไปได้นานสักเท่าไหร่
กันเชียว
"แล้วเรื่องของมึงกะกูอ่ะ" ผมถามไอ้ต้าต่อ
"จะให้มันเป็นต่อไปยังไง" ไอ้ต้านั่งคิดก่อนตอบมาเสียงเบา
"เป็นพี่น้องกันเหมือนเดิมนะต้น" เสียงไอ้ต้าสั่นบ่งบอกให้รู้ว่ามันก็ฝืนใจที่ต้องพูดออกมา ผมใจหายแว๊บเลย ทำไมความรู้สึกมันช่างแตกต่างกับที่กูคิดจะบอกเลิกพี่ดิวและขอพี่ดิวเป็นพี่น้องกันลิบลับ
"แต่..." ผมพูดได้แค่นั้นแล้วก็ต้องกลืนน้ำลายลง ความรู้สึกบางอย่างที่ถูกสะสมในเบื้องลึกมานานหลายปีกำลังถูกงมขึ้นมาจากทะเลหัวใจที่ดำมืด เวิ้งว้าง
"ช่างมันเหอะ ไม่มีอะไร" ผมตอบเบาๆ หันหน้าออกสู่กระจกข้าง
"เป็นพี่น้องอ่ะดีแล้ว ถึงยังไงพี่น้องมันก็ตัดกันไม่ขาด จริงไหม" ไอ้ต้าพูดก่อนเอามือมาขยี้หัวผม ผมยิ้มแห้งๆให้มันก่อนที่มันจะเลื่อนรถออกไป
ไอ้ต้าคงเห็นว่าผมนิ่งเงียบไปตลอดทางมันก็พยายามชวนคุย ในใจผมตอนนี้คุณธรรมกับความรู้สึกตีกันให้มั่ว ต่างฝ่ายต่างอ้างเหตุผลมาหักล้างกันจนใจผมเต้นไม่เป็นส่ำ ผมถอนหายใจหลายครั้งจนไอ้ต้ามันคงสังเกตเห็น มันเอามือตบบ่าผมเบาๆแล้วพูดขึ้นมา
"บางครั้งคนเราก็ยึดติดกับอะไรมากไป มันก็ทุกข์ใจอย่างนี้แหละ ปล่อยวางมั่งก็ได้ไอ้น้อง คนที่รักกันไม่จำเป็นต้องอยู่ในสถานะเดียวนี่หว่า คำว่าแฟนน่ะ มันไม่เห็นจะยิ่งใหญ่หรือสำคัญกว่าคำว่าพี่น้องเลย" ผมอึ้งกับสิ่งที่ไอ้ต้าพูด ทุกอย่างมันบอกชัดเจนว่า ไอ้ต้ากับผมใจตรงกัน หุหุหุ
"งั้นก็ต้องเรียนภาษาไทยใหม่แล้วสิ" ผมพูดยิ้มๆ ไอ้ต้ามันคงงงหันมาถาม
"อะไรนะ" ผมจับมือไอ้ต้าข้างที่เข้าเฝือกอ่อนไว้พูดเสียงดัง
"ก็ต้องบัญญัติความหมายของคำว่าพี่น้องใหม่ไง แปลว่าแฟนที่เปิดเผยไม่ได้" ไอ้ต้าหัวเราะเบาๆ
"ถ้าใครถามก็บอกว่า... เราเป็นพี่น้องกันคร้าบ"....เราเป็นคนเชียงใหม่เหมือนกันคร้าบ อุ้ย ไม่ใช่ละ เดี๋ยวคนเข้าใจผิดกันทั้งประเทศ กูไม่ใช่คู่พี่น้องนัทต้อลนาโว้ย (แฟนคลับอย่ามาตื๊บผมน้า) คำจำกัดความของคำว่าพี่น้องแต่ละคนไม่เหมือนกันเว้ย
ระหว่างทางกลับบ้าน ผมกับไอ้ต้าช่วยกันคิดคำจำกัดความความรักแบบพี่น้องออกมา อย่างที่จะบอกนี่ล่ะครับ
นิยามรักของลุงต้ากับป้าต้น (ชื่อนี้ไอ้ต้ามันเป็นคนคิด เกลียดแม่งจริงๆ เลย)
"ความลับของความรัก ใครมาทักบอกพี่น้อง รู้กันเพียงเราสอง ว่าพี่น้องท้องติดกัน เย้"
เรากลับมาถึงบ้านก็ดึกพอควรแล้ว ก็มัวไปเสียเวลาที่คอนโดไอ้เชนโดยไม่ได้อะไรเลย เงินสักบาทก็ไม่ได้ แม่งเซ็ง ผมเปิดประตูบ้านตอนนี้ใจเริ่มนึกอะไรบางอย่างขึ้นมา "กูอยู่กับไอ้ต้าสองคนนี่หว่า พ่อกับไอ้โตก็ไม่อยู่" ทะลึ่งอีกแล้วมึงไอ้ต้น อย่าไปคิดสิ ข่มไว้ๆ ใจต้องแข็งไว้ แข็งไว้ เย็นไว้ แข็งไว้ แข็งไว้ แข็งไว้ แข็งแว้ว แม่งเอ้ย ไหนมึงบอกจะไม่คิดแล้วควยแข็งทำถ้วยอะไรวะ ผมเปิดประตูบ้านเสร็จก็ยืนค้างอยู่ตรงประตู ไอ้ต้าที่เดินตามต้องสะกิด มันทำหน้างงๆ แต่กูรู้ตัวเลยว่าหน้ากูตอนนั้นหื่นแดกมาก
ผมเดินตามไอ้ต้าไปที่ห้อง ภาพที่คิดไว้เมื่อกี้ยิ่งชัด นอกจากพ่อกับไอ้โตไม่อยู่แล้ว กูยังต้องนอนเตียงเดียวกับไอ้ต้าอีก ขัยติไว้ลูก ขันติ ขันติ ขันติ ขันแว้ว จุ๊กกรู๊ว ด้วย อ๊อยๆ กูจะบ้าตาย แม่งกางเกงกูก็ไม่ได้เปลี่ยน
ของไอ้เชนแม่งใส่แล้วเห็นควยชัดดีชิบหาย ผมเดินโก่งตูดตามไป ไอ้ต้าหยุดยืนหน้าห้องเพื่อเปิดประตู
แต่ไอ้ต้นเบรคแตกดับเครื่องชนก้นมันเต็มๆ จนไอ้ต้าหันมามอง พอมันเห็นควยกูที่แข็งอยู่ภายใต้ร่มผ้ากับ
หน้าหื่น ไอ้ต้าเผ่นผลุงออกมายืนหน้าห้องไอ้โต
"คืนนี้กูนอนห้องไอ้โตก็ได้ จะได้ไม่กวนมึง" เหี้ยเส่ ไหนบอกว่ารักกูไง มึงจะเผ่นทำไม
"ไม่อ่ะ มึงต้องนอนห้องนี้กับกูเท่านั้น" ผมแกล้งสั่งเสียงแข็ง ได้ผล ไอ้ต้าเดินตามผมเข้าห้องตาปริบ
"แต่.." ไอ้ต้าอ้าปากค้าง
"ไม่มีแต่ ไม่มีต่อรอง กูเป็นน้องมึงต้องยอม" ผมรีบพูดจนมันยอมเงียบ ไอ้ต้ายืนอยู่หน้าตู้สีหน้ามันมองผมไม่ไว้ใจ ผมแกล้งเดินปรี่ไปที่ตู้เสื้อผ้า มันรีบกระโดดหลบ
"เดี่ยวกูไปอาบน้ำก่อนนะ" ผมพูดทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น ผลัดผ้าขนหนูแล้วเดินไปอาบน้ำอย่างไว แต่ขัดทุกซอกทุกหยักที่มีสะอาดนะเว้ย
ระหว่างที่ผมนุ่งผ้าเช็ดตัว ใจนึกถึงวันแรกที่ผมกับไอ้ต้าชักว่าวด้วยกันครั้งนั้น ขำมันว่ะแม่งเสือกจำหน้าจำควย
กูได้ติดตา แล้วผมก็นึกอะไรขึ้นมาได้ ว่าแล้วปั่นควยตัวเองให้แข็ง งานถนัดกูอยู่แล้ว ไม่ถึงนาทีแม่งก็แข็ง
ทันใจชิบ ผมเดินออกจากห้องน้ำช้าๆ ปล่อยควยแหวกชายผ้าขนหนูที่นุ่งอยู่ออกมา ไอ้ต้าก็เปลี่ยนเป็นผ้าขนหนูแล้วเหมือนกัน มันกำลังเก็บของที่รกอยู่ตามพื้น มันเลยยังไม่ทันเห็นผม ผมแอบใช้โอกาสนี้สำรวจรูปร่างมัน ไอ้ต้ากับผมแม้จะไม่ใช่พี่น้องแท้ๆ แต่คนส่วนใหญ่จะไม่แปลกใจ เพราะทั้งความสูง ทั้งสีผิวไม่ต่างกัน หน้าตาก็เป็นไอ้ตี๋ทั้งคู่ ถ้าพูดแบบไม่เข้าข้างตัวเองก็ต้องบอกว่าไอ้ต้ามันหล่อกว่ากูอีก แต่ถ้าพูดเข้าข้างตัวเองล่ะก็ หุหุ ไอ้ต้ามันก็หล่อกว่าอยู่ดี แล้วมึงจะพูดทำไมวะไอ้ต้น
ไอ้ต้ามันคงรู้ตัวว่ามีคนมองอยู่มันเลยเงยหน้ามาดู แล้วมันก็ต้องอึ้งเป็นใครไม่อึ้งก็แย่แล้ว เห็นไอ้บ้าคนนึงยืนควยแข็งโด่โผล่ผ้าขนหนูหน้าตาหื่นกามน้ำลายไหลย้อย เป็นพวกมึงไม่อึ้งเหรอ ผมเห็นมันจ้องอย่างนั้นความคิดเลวๆ (เรื่องถนัดอีกอย่างของกู)แล่นแปล๊บเข้ามาในหัว
"ไอ้ต้า กูเงี่ยนว่ะ ควยแข็งจนปวดไปหมดแล้วมึงช่วยสอนกูชักว่าวหน่อย กูชักว่าวไม่เป็น"

Ifoot-ballZ

ขอบคุณมากมายครับ

teaser

ขอบคุณมากครับ

kamaji

ขอบคุนคราบ

labergini

ขอบคุณมากๆครับ

phzaa

รออยู่เลย ขอบคุณมากครับ

Ikunpalm

ขอบคุณคราฟฟฟ

pptom

ขอบคุณมากๆน่ะครับ

00jjj00

ขอบคุณครับ

Jt37

ควยเล็กเอาไว้ใช้ ควยใหญ่เอาไว้โชว์ ตอนที่ 61 - 62

bobbynvc

ขอบคุณครับ

tarsii

ขอบคุณมากนะ

Hero37529

ขอบคุณมากนะคร๊าบ ^^

soto

ขอบคุณมากๆครับ

harain15

ขอบคุณครับ

kampeera

ขอบคุณมากครับ....

thong_18

ขอบคุนมากครับ

chane234

ขอบคุนครับ

xoman

ควยเล็กเอาไว้ใช้ ควยใหญ่เอาไว้โชว์

loveyous

ขอบคุณมากมายครับ