ควยเล็กเอาไว้ใช้ ควยใหญ่เอาไว้โชว์ ตอนที่ 57 - 58

tanya

ถ้าหากว่าซ้ำต้องขออภัยนะครับและขอโทษเจ้าของเรื่องด้วยนะครับเพราะว่าคัดลอกมาอีกที
ความเดิมตอนที่แล้ว
"คับเหรอต้น ใส่ได้ป่ะ" ไอ้ทักมันร้องถามพลางเดินมา อย่าเข้ามาเส่ มันไม่ได้คับหรอก แต่มัน..

"ไหนดูสิ" ผมไม่ทันระวังตัวไอ้ทักมันจับผมหมุนตัวมาแล้วมันก็อึ้ง ไม่อึ้งได้ไงก็กูยังรูดซิปไม่ขึ้นควยแม่งโผล่ขึ้นมาจากขอบกางเกงในครึ่งลำขนาดนั้น โอ๊ยกูอยากจะบ้าตาย
"เอ่อ... ต้นเก็บของต้นก่อนแล้วกันนะพี่ไปรอข้างนอกก่อนล่ะ"
ตอนที่ 57
ไอ้ทักพูดเสียงสั่น พลางขยับตัวจะเดินออก
"เดี๋ยวดิ" ผมร้องเรียก เหอๆ ไม่ได้อะไรนะ แต่...
"ผมผูกเนกไทไม่เป็น พี่ผูกให้ก่อน" อ้าว ก็ปรกติไอ้ต้ามันผูกให้ผมประจำ(ถ้าต้องใส่) กูทำไม่เป็นจริงๆนะเว้ย ไม่ใช่จะยั่วไอ้ทักนะ หุหุ
ไอ้ทักยืนนิ่งรออยู่ ผมก็ยืนหันหลังทั้งหยิกทั้งตีควยตัวเอง จนมันอ่อนตัวลงช้าๆ พอเก็บได้แล้ว ก็หันมาให้มันผูกเนกไทให้
"แล้วปรกติใครผูกให้เนี่ย แค่เนกไทก็ผูกไม่เป็น" ไอ้ทักพูดขำๆ เออดีแล้วที่มึงหายตกใจควยกู แม่งเสียว
แว๊บเลย
"แฟนผูกให้อ่ะคับ" เหอๆ ให้รู้ไปเลยว่ากูมีแฟนแล้ว
"แฟนต้นเก่งเนอะ ผูกเนกไทเป็นด้วย" ผมก็ยิ้ม
"มันก็ต้องผูกของมันอยู่แล้วนิ ให้ผูกเพิ่มให้ผมอีกเส้นไม่เห็นจะยาก" ไอ้ทักมันมองหน้าผม มองทำไมวะ หรือกูพูดอะไรผิดไป
"แฟนต้นเป็นผู้ชายเหรอ ถึงผูกเนกไททุกวัน" อ๊าก ไอ้ต้นพลาดอีกแล้ว กูว่าแล้วทำไมมันมองหน้ากู     แหม่งๆ เอาไงดีวะ จะโกหก หรือจะยอมรับ ไม่พูดอะไรดีกว่า ปล่อยแม่งงไปงั้นแหละ
"อ่ะเสร็จแล้ว แต่งตัวเรียบร้อยแบบนี้ก็ดูดีนี่หว่า" จะชมกูว่ากูหล่อก็พูดมาตรงๆ ก็ได้ ทำเป็นเฉไฉนะไอ้ทัก
ผมเดินออกจากห้องน้ำไอ้ทักก็เดินตามมาติดๆ แม่งอึดอัดว่ะ ไม่ชอบแต่งตัวแบบเต็มยศแบบนี้เลยให้ตายสิ
กูว่ามันไม่เข้ากับกูเลย ผมเดินไปถึงห้องกิจการ รุ่นพี่ก็รีบเรียกไปแต่งหน้า
"ไม่แต่งไม่ได้เหรอ ไม่ชอบ" ผมพูดตรงๆ แม่งเรื่องมากอะไรกันนักหนาไม่รู้
"แกอย่าเรื่องมากเลยไอ้ต้น แต่งๆ ไปเหอะ" น่าน คุณดาวคนสวยด่ากูอีกแล้ว กูเรื่องมากตรงไหน เรื่องของพวกมึงทั้งนั้น เรื่องของกูซะทีไหนล่ะ ผมทำหน้าเบื่อๆ จนรุ่นพี่ก็คงรำคาญ
"โอเค ไม่แต่งก็ไม่แต่ง ทำหน้าเป็นส้นตีนเลย ไอ้ทักมาหวีผมให้น้องมันหน่อย" หัวกูกูหวีเองได้ ทำไมต้องให้
ไอ้ทักมันมาหวีให้วะ ผมรีบเอามือลูบๆ ผมที่มันกระเซิงให้เรียบลง ก็กูชอบเซอร์ๆ แล้วจะทำไมวะ
"อ่ะ มานี่มา" ไอ้ทักพูดพลางจับผมหันหน้ามา แล้วจัดการหวีผมให้กูซะ แม่งเอ้ย ไม่กล้าเงยหน้าจ้องหน้ามันเลย เดี๋ยวใจแตก ไม่ได้ๆ ยังไงกูก็ต้องหวงตัวไว้หน่อย
"อ่ะ หล่อแล้ว ไปถ่ายได้" ไอ้ทักพูดยิ้มๆ อยากทำไรกะกูป่าววะเนี่ย อ้าวแล้วไมมึงต้องหยิบสายสะพายมาด้วย
กูไม่ใช่นางสาวไทยนะมึง
"ไม่ใส่ได้ไหมไอ้เนี่ย" ผมชี้สายสะพาย แม่งอุปกรณ์เยอะแยะไปหน่อยไหมเนี่ยมึง
"ไม่ได้ แกเลิกเรื่องมากเสียทีไอ้ต้น หน้าชั้นมันหมดแล้ว" คุณดาวซับหน้าไปด่าผมไป เอาไงก็เอา กูจะได้เสร็จๆ ซะที ผมยอมใส่สายสะพายแม่งเอ้ย กูเกลียด ถ้ากูแต่งหน้าอีกหน่อยกุคงไปประกวดนางงามได้จริงๆ
ผมกับคุณดาวประจำคณะ ก็ยืนคู่กันหน้าฉากให้ไอ้พี่ช่างถาพถ่ายไปเรื่อย เอาวะกูเข้าหน้ากล้องแล้วกูก็ยิ้มซะอย่างหล่อ
"ต้นยิ้มน้อยหน่อยก็ได้ เหงือกบานเชียว" ไอ้ทักแม่งเสือกแซว เดี๋ยวเหอะมึงจะตูดบาน ยุ่งอะไรกะกูนักหน้า กูไปยิ้มบนหน้ามึงเหรอ ผมก็ไม่สนใจยืนถ่ายตามที่ช่างภาพสั่งจนเสร็จพอเสร็จผมรีบโยนสายสะพายทิ้ง แกะเน็กไทออกเพราะอึดอัดมาก อ้าว ไอ้ทักไปไหนวะ เมื่อกี้ตอนถ่ายรูปกันกูก็ไม่ได้มองว่ามันเดินออกไปไหน เห็นมันรับโทรศัพท์แล้วก็เดินออกไป อ้าวแล้วจะให้กูแต่งตัวอย่างนี้ไปอีกนานไหมเนี่ย ไม่ชอบเลยจริงๆ
"พี่ทักไปไหนอ่ะ" ผมถามพวกพี่ที่นั่งอยู่ในห้อง เพราะรอนานแล้วก็ยังไม่เห็นมาสักที
"ทักมันกลับไปแล้ว เห็นบอกว่ามีธุระด่วนที่บ้าน" พี่คนนึงบอก เออกลับไปซะก็ดี แต่!เอ้ย แล้วชุดกู จะให้กูใส่ชุดนี้กลับบ้านหรือไงวะ ไอ้บ้าทัก ไมมึงไม่รอกูก่อน กูจะเอากางเกงยีนส์คืน ไอ้เชี่ย กูไม่ได้ซักมาเกือบเดือนมึงยังจะขโมยกูอีกเหรอ ไอ้แสรด
ผมนั่งด่ามันในใจ เอาไงดีวะเนี่ย แม่งเซ็งจริงๆ กลับบ้านชุดนี้ไอ้ต้ามันต้องถามแน่ๆ แม่งจะหึงกูไหมวะเนี่ย
ง้อคนไม่เป็นนะโว้ย กำลังนั่งเซ็งๆ อยู่ ไอ้ฟ้าก็โผล่ขึ้นมา
"โห เพื่อนกูมันหล่อโว้ย ถอดรูปแล้วดูดีนะเนี่ย" ไอ้ห่า กูไม่ใช่เงาะป่านะ ผมยังนั่งหน้าเป็นตูด
"แล้วชุดมึงอ่ะ" ไอ้ฟ้าถาม
"ไอ้ทักมันใส่ไปสิ เนี่ยกูอยากกลับบ้านแล้ว แม่งเสือกไปไหนไม่รู้" ผมบ่นเซ็งๆ
"อ้าว ได้กันแล้วเหรอ เลยใส่ชุดสลับกัน" เฮ้ย ไอ้ห่าฟ้า ปากมึงนี่
"ได้กะพ่อเมิงสิ" ผมด่า
"พ่อกูมาเหรอวะ อยู่ไหนอ่ะ" ไอ้เหี้ยฟ้า ไอ้ห่าเย็ดเป็ด มึงไปไกลๆ ตีนกูเลยไปก่อนกูเผลอถีบยอดหน้ามึง ไอ้ห่าทักก็ไม่มาสักที ไม่รอแม่งแล้ว ผมเดินออกจากตึกเพื่อจะกลับบ้าน สายตาหลายคู่ยังคงจ้องกู แม่งอะไรกันวะ
ซิปก็รูดนี่หว่า มันคงแปลกใจกันมั้งว่าทำไมผมถึงเรียบร้อยผิดปรกติ ผมเอามือขยี้หัวให้ผมที่ไอ้ทักมันหวีให้นั้นดูยุ่งๆ เออ ค่อยดูเป็นตัวกูหน่อย พอออกนอกรั้วมหาลัย ผมก็เอาเสื้อออกนอกกางเกง พันแขนเสื้อ ปลดกระดอ เอ้ย กระดุม เออ แม่งค่อยเป็นตัวกูหน่อย
ผมยืนรอรถเมลล์อยู่ สักพักก็มีรถเก๋งสีดำคันนึงมาจอดเทียบ แม่งใครวะ โจทก์กูปล่าวเนี่ย กระจกที่ติดฟิล์มสะท้อนแสงเลื่อนเปิดลงช้าๆ
"ว่าไงน้องต้น ไม่ได้เจอกันนานเลยนะ" ผมก้มหน้าลงไปดูใครวะ พอเห็นหน้าชัดๆ เฮ้ย นี่มันไอ้พี่คนที่จะแดกกูกะไอ้ต้าแล้วจะให้ห้าหมื่นนี่หว่า ฉิบหายแล้ว มาทำไมวะเนี่ย ผมถอยหลังกรูดๆ เอาไงดีวะเนี่ย เห็นรถเมลล์คันนึงกำลังจะจอดเข้าที่ป้าย ผมรีบวิ่งไปที่รถเมลล์ทันที ไม่ใช่สายที่กูจะต้องไปหรอก แต่กูไปให้พ้นมันก่อน เกิดไอ้ต้ารู้แม่งเอากูตายแน่
ผมวิ่งไม่สนใจใคร กำลังจะก้าวขึ้นก็ชนกับคนที่กำลังลงมาเต็มๆ จนล้มตรงบันได แม่งซวยอีกแล้ว ผมเงยหน้า
กูว่าแล้วทำไมกูถึงซวย
"มึงจะรีบไปไหนวะไอ้ต้น" ไอ้ทักตัวซวยมันกำลังจะลงรถหน้ามหาลัย ผมหันไปมองข้างหลังไอ้พี่คนนั้นมันลงจากรถยืนมอง ผมรีบเผ่นขึ้นรถ ไอ้ทักมันก็คงงงๆ เดินตามผมมาด้วย ตามมาทำไมล่ะมึง มึงจะลงแล้วก็ไปเส่
"ตามผมมาทำไมเนี่ย" ผมถามไอ้ทักที่กำลังนั่งลงข้างๆผม มันก็ยังทำหน้างงๆ
"หนีใครวะต้น" กูถามน่ะมึงตอบกูมาก่อนเส่
"พี่ตามผมมาไมอ่ะ" ไอ้ทักมองผมแปลกๆ
"ไม่รู้ดิ ก็เห็นต้นมานั่งพี่ก็เดินตามมา" รถออกแล้ว ผมถอนหายใจโล่งอก ไอ้ทักมังก็มองไปทางที่ผมมอง
"ตกลงหนีใครเนี่ย" ไอ้ทักยังไม่ลดความพยายาม ถ้ากูเลือกจะหนี กูก็หนีมึงแหละไอ้ทัก
"เหอะน่า อย่ารู้เลย" ผมพูดเสียงแบบรำคาญเต็มที่ มันจะตามกูมาทำไมเนี่ย
"กลับบ้านเหรอต้น" ไอ้ทักถามผมต่อ
"อือม์"มันจะมายุ่งอะไรกับกูเนี่ย
"แล้วพี่ลงไหนอ่ะ"เมื่อไหร่จะลงสักทีวะ กูชักรำคาญแม่งแล้ว
"ต้นลงไหนพี่ก็ลงที่นั่นแหละ" ผมหันหน้าไปมอง
"ตามผมทำไมเนี่ย" กูถามสามรอบแล้วนะไอ้ทัก มึงจะตามกูเพื่อ
"ก็ต้นใส่ชุดพี่อยู่นี่ พี่ก็ใส่ชุดต้นอยู่ จะไม่เอาคืนเหรอ" อ้าวเออ กูมัวแต่หนีไอ้พี่นั่น ลืมไปเลย
"เปลี่ยนสิ" ผมบอกไอ้ทัก ไม่ได้อยากใส่ชุดมันเท่าไหร่หรอก แต่กูคิดไม่ออกว่าจะไปเปลี่ยนที่ไหน
"แล้วจะไปเปลี่ยนที่ไหนอ่ะ" ผมถามไอ้ทัก เพราะไม่รู้จริงๆ ว่ารถเมลล์สายนี้มันวิ่งไปไหน
"แถวนี้มีห้างบ้างไหมคับ" ผมถามไอ้ทัก แม่งเสือกยิ้ม
"ไม่มีอ่ะ ไปเปลี่ยนที่หอเพื่อนพี่ไหม อยู่เลยไปสองป้ายเอง" เอาไงดีวะไอ้ต้น แม่งใส่ชุดนี้กลับบ้านก็ไม่ดีแน่ ไอ้ต้ามันได้แหกอกเอาเส่ หอเพื่อไอ้ทักเหรอ จะดีเหรอเดี๋ยวมันทำอะไรกูก็แย่ แต่เอ๊ะ ถ้าเพื่อนมันอยู่ด้วยก็คงไม่เป็นไร มันคงไม่ทำอะไรกูต่อหน้าเพื่อนหรอก
"โอเค ไปก็ได้" ผมบอกไอ้ทัก เดี๋ยวพอกูเปลี่ยนเสร็จก็ขึ้นรถเมลล์ย้อนกลับไปแล้วค่อยขึ้นรถกลับบ้าน สบายไอ้ต้นอยู่แล้ว ผมนั่งรถไปอีกสองป้าย ไอ้ทักก็พาลงแล้วเดินเข้าซอย ผมก็เดินตามมันไปตอนนั้นคิดว่ามันคงไม่กล้าทำอะไรกูหรอก แล้วมือตีนกูก็มี ผมเดินตามมันต้อยๆ ก็ไปถึงหอนึงใหญ่พอสมควร ไอ้ทักพาผมเข้าไปในหอ เฮ้ย หอเพื่อนมึงทำไมถึงมึงถึงมีการ์ดรูดเข้าหอด้วยวะ ผมก็ยืนระแวงอยู่ เหมือนมันจะรู้
"มาเหอะ ไม่ต้องกลัว เปลี่ยนแล้วจะได้กลับ พี่ก็เหม็นชุดต้นเต็มแก่แล้ว" อ้าวไอ้ทัก กูอาบน้ำทุกวันนะมึง ชุดกู
ก็ซัก ยกเว้นกางเกงเนี่ยละ ผมเดินตามมันขึ้นไป ห้องเพื่อนมันอยู่ชั้นสาม มันยืนหน้าห้องแล้วก็เคาะประตู ผมก็ยืนมอง ไม่เห็นมีใครมาเปิดเลยวะ
"เพื่อนพี่ไม่อยู่เหรอ" ผมถาม ไอ้ทักส่ายหน้า
"ไม่รู้สิ ปรกติป่านนี้ก็กลับมาแล้วนะ" ไอ้ทักมันก็บ่นๆ สักพักมันก็ล้วงกระเป๋าแล้วหยิบกุญแจออกมา
"เพื่อนพี่มันให้สำรองไว้น่ะ" เฮ้ย ไอ้ทัก กูว่ามันชักแปลกๆ แล้วนะ แต่มาแล้วนี่จะให้ทำไงอ่ะ
"มาเร็วต้น จะได้รีบเปลี่ยน" ผมเดินตามไอ้ทักที่เดินเข้าห้องไป สาธุ ขอให้มันอย่าทำอะไรกูเลย ถ้ามึงจะเป็นเกย์ขอให้มึงเป็นรับด้วยเหอะ อ้าว ไอ้ต้น คิดอะไรน่ะมึง ไอ้ทักเปิดไฟในห้อง ห้องเพื่อนไอ้ทักดูเรียบร้อยดี เหมือนเป็นห้องผู้หญิงเลย แม่งตุ๊กตาเต็มเตียงเลย ผมยืนมองในห้องเห็นกรอบรูปสีหวานวางอยู่ ในนั้นมีรูปไอ้ทักกับสาวสวยคนนึง ถ่ายรูปด้วยกันหน้าแนบเลย เออ สงสัยเป็นแฟนมันแหงๆ เฮ้อ มันเป็นผู้ชายเว้ย มึงไม่ต้องกลัวมันหรอกไอ้ต้น
"พี่ฉี่ก่อน เดี๋ยวต้นนั่งพักก่อนก็ได้" ผมก็พยักหน้า ตอนนี้ไม่กลัวแล้ว มันเป็นชายแท้ชอบหญิงกูจะกลัวมันทำอะไรกูทำไม ผมนั่งรอไอ้ทัก เสียงฉี่แม่งดังอย่างแรงอย่างกะท่อประปาแตก แม่งท่อมันจะใหญ่ไหมวะเนี่ยเสียงดังซะ ผมฟังมันฉี่เพลินจนเสร็จ มันก็เดินออกมา
"อ้าว นึกว่าถอดเสื้อผ้าแล้ว" เฮ้ยไอ้ทัก มึงคิดอะไรกับกูเปล่าวะ ว่าแล้วไอ้ทักมันก็ถอดเสื้อ ผมก็เลยถอดบ้าง
ผมถอดเสื้อไอ้ทักโยนไว้ที่เตียง ไอ้ทักมันยังหันหลังให้ไม่ส่งเสื้อให้ผม ผมก็เลยถอดกางเกงออกก่อน แม่งดีนะที่ควยกูไม่แข็ง
"ไอ้ทักเอาเสื้อผมวางไว้บนโต๊ะ แล้วมันก็ถอดกางเกงออก โห หุ่นแม่งดีเว้ย ตัวมันคล้ำกว่าผมเล็กน้อย ผมเอื้อมจะไปคว้าเสื้อผมที่วางบนโต๊ะมาใส่ เพราะไอ้ทักยังถอดกางเกงไม่เสร็จ
ผมเดินไป แม่งห่างก้นมันไม่ถึงคืบ ไอ้ทักกำลังก้มๆ เงยๆ ถอดกางเกง ผมคว้าเสื้อได้ก็รีบดึงมาเพื่อจะเอามาใส่ ชายเสื้อเสือกสะบัดไปโดนกล่องบนโต๊ะที่เสื้อวางไว้หล่นลงมา ด้วยสัญชาตญาณผมเอื้มมือคว้ากล่องนั้นไว้พร้อมๆกับไอ้ทักที่มันคงเห็นกล่องกำลังจะตก แต่มันกำลังยกขาออกจากกางเกงเลยทำให้ทรงตัวไม่ถนัด ตัวมันพุ่งชนผมที่เอื้อมมือรับกล่องขวางทางมันพอดี
"โครม โอ๊ย" ผมโดนชนเซหงายท้อง ไอ้ทักมันกำลังก้มหน้าอยู่เมื่อกี้ล้มทับผมเต็มตัว กล่องที่เราคว้าไว้แต่พลาด ของในกล่องหล่นกระจายเต็มห้อง ท่าที่ไอ้ทักล้มทับผมใครมาเห็นคงนึกว่าไอ้คู่นี้กำลังทำอะไรกันแน่ๆ
เพราะมือมันพาดลงบนหน้าอกผม แต่หน้ามันน่ะอยู่ตรงควยกูพอดีเลย ผมนอนหงายท้องกำลังมึนๆ เพราะหัวฟาดแรงพอควร ไอ้ทักแม่งก็ดิ้นขลุกๆ ตรงเป้ากู มันคงกำลังพยายามลุกแต่คงไม่ถนัด ผมยันตัวขึ้นนั่ง เฮ้ยถุงยางมาจากไหนกระจายเต็มพื้นเลย แม่งกล่องเมื่อกี้กล่องเก็บถุงยางเหรอวะ แสรดไอ้ทักรีบพลิกตัวลงคว่ำหน้าเพื่อจะคุกเข่ายืน พอดีประตูห้องเปิดออก พร้อมเสียงผู้หญิงคนนึงดังขึ้น
"พี่ทักมานานรึ กรี้ด พี่ทักทำอะไรกันเนี่ย"
ตอน58
เสียงแหลมๆ ของผู้หญิงกรีดร้องลั่น ผมสะดุ้งเฮือก หุบขาที่ถ่างอ่าซ้าอยู่นั้นเข้าหากันโดยอัตโนมัติ เฮ้ย ไอ้ทัก มึงเอาหัวออกไปเส่ เอามาให้กูหนีบทำม้าย ไอ้ทักดิ้นจนหลุด เสียงผู้หญิงยังคงกรี้ดไม่เลิก สงสัยจะชอบ แหะๆ
ผมรีบลุกขึ้นยืนใส่เสื้อผ้าทันที แม่งเอ้ยทำไมกูมันซวยอย่างนี้วะ เจอไอ้ทักไม่ทันไรความซวยของกูมันยิ่งซับซ้อนซ่อนเงื่อนกว่าเดิมหลายเท่า
"ไม่มีอะไรนะแอน พี่แค่พาน้องมาเปลี่ยนเสื้อผ้า" ไอ้ทักรีบแก้ตัว ใครวะแอน เมียเมิงละเส่ น่ารักดีซะด้วย
"แล้วทำไมพี่ทักกะนายนั่นต้องแก้ผ้าด้วยล่ะ" อ้าว กูกลายเป็นนายนั่นของมันตั้งแต่เมื่อไหร่ว่ะ
"มาเปลี่ยนชุดจริงๆ ไม่เชื่อก็ตามใจ" ผมพูดเบื่อๆ แต่แม่แอนท่าทางจะไม่เชื่อ
"นายอย่ามาโกหกเลย หน้าตาก็ดีมาแย่งผัวชาวบ้าน" เฮ้ย กูขอตบอีนังแอนนี่มันได้ไหมวะ ใครจะแย่งผัวมึง
อีนี่นิ
"บ้าหรือเปล่า กูเป็นผู้ชายโว้ย แล้วหน้าอย่างไอ้ทักเนี่ย ไม่ได้แอ้มกูหรอก" ผมพูดเสียงดัง เลือดขึ้นหน้าแล้ว
อีห่านี่แม่งคิดอะไรต่ำจริง คิดเหรอว่าคนอย่างกูจะยอมให้ไอ้ทักมันทำอะไร ถ้ากูทำอะไรมันก็ว่าไปอย่าง
"ไม่มีอะไรจริงๆ เชื่อพี่สิ" ไอ้ทักยังคงพูดแก้ตัว ผมไม่อยู่แม่งแล้ว เปลี่ยนชุดเสร็จแล้วนิ เดินจะออกประตู
ยัยแอนนั่นมายืนขวาง
"ไปไหน พูดกันให้รู้เรื่องก่อน" แม่งเอานมชี้หน้ากูด้วย
"มึงไม่หลบกูถีบ" ผมร้องเสียงดัง แอนสะดุ้งเฮือก ผมไม่รอช้ารีบเดินฝ่ามันไป ถ้ามันไม่หลบกูก็ไม่ถีบหรอก
ลงไม้ลงมือกับผู้หยิงนั่นมันไม่ใช่กูอยู่แล้ว ต่อให้มันร้ายแบบอีนังแอนนี่ก็เหอะ ไอ้ห่ากูแทบจะมุดดินหนีไอ้ทักมันแล้ว ยังจะหาว่ากูจะแย่งผัวมึง ไอ้ทักโน่น แม่งกระดิกหางมาหากูเอง
ผมเดินหงุดหงิดออกจากหอนั่นกลับมาทางปากซอย แม่งจะซวยอะไรนักหนาไม่รู้ แล้วแอนแม่ง เด็กมหาลัยเดียวกับกูป่าววะ ต้องใช่แน่ๆ แม่งจะบอกใครไหมเนี่ย โอ๊ยเครียดว้อย พอเดินมาถึงปากซอยก็กะจะข้ามฝั่งถนนเพื่อนั่งรถย้อนกลับไปที่มหาลัย แล้วจะได้ต่อรถอีกสายกลับบ้าน ไอ้ทักมันก็วิ่งมาจับไหล่ผม
"เฮ้ยอะไรวะ" ผมสะบัดไหล่หลุดจากมือมัน
"เดี๋ยวเมียมึงก็มาด่ากูอีกหรอก" ตอนนี้ขึ้นมึงขึ้นกูแล้ว ขอต่อยไอ้ทักแทนแม่แอนนั่นได้ไหมวะ อารมณ์
เสียโว้ย
"เฮ้ย ต้น พี่ขอโทษ" ไอ้ทักพูดหอบๆ กลับไปอยู่กะเมียมึงเลยไปไอ้สัด อย่ามายุ่งกะกู
"พี่ไม่นึกว่าแอนมันจะกลับมาเร็ว แล้วเห็นเรากำลัง..." เหี้ยอะไรล่ะมึง คนเต็มป้าย มึงพูดเหี้ยไรออกมา
"เรื่องของมึง" ผมฉุนจัด ไม่สนใจมัน เดินขึ้นสะพานลอยไอ้ทักก็ตามมาติดๆ พอขึ้นถึงชานพัก ผมกลับหลังหันชี้หน้าไอ้ทัก
"มึงตามกูมาทำไม กลับไปหาแอนมันไป" ผมโมโหผลักไอ้ทัก หน้าตามันเครียด
"ต้นไม่เข้าใจหรอก ให้พี่อธิบายหน่อยสิ" เฮ้ย คนที่เข้าใจผิดอ่ะ ไม่ใช่กู ป่านนี้มันไม่เผาห้องแล้วเรอะ ไปดูมันหน่อยไป
ผมกลับหลังหันจะเดินข้ามต่อ ไอ้ทักมาดึงมือไว้
"มึงหยุดเลยไอ้ต้น ฟังกูก่อน" แม่งก็คงรำคาญเต็มที่เลยขึ้นกูกับมึงแล้วล่ะไอ้ต้น
"อะไรอีกล่ะ ปล่อยกู" ผมกระชากมือกลับไอ้ทักเสียหลักคว้าเสื้อผมไว้ ปื๊ดๆ แม่งไอ้ห่าทักมันล้มดึงเสื้อผมไว้แต่มันเสือกดึงข้างหน้า กระดุมเสื้อกูห้าเม็ดหลุดกระเด็นเต็มสะพานลอย
"ไอ้เหี้ย มึงเลิกยุ่งกับกูสักที จะไปตายห่าที่ไหนก็ไป" ผมตะโกนลั่นสะพานลอย คนแถวนั้นหันมามองกูเป็นตาเดียว
"กูบอกไว้เลยนะ กูไม่ได้คิดอะไรกับมึง ไปบอกเมียมึงด้วยว่าอย่ามายุ่งกับกู เออ มึงอีกคน เลิกยุ่งกับกูเสียที"
ผมโมโหจนทนไม่ไหว เรื่องอะไรต้องให้พวกมึงมาดูถูกกูโดยที่กูไม่ได้ทำอะไรผิด ไอ้ทักลุกขึ้นยืนช้าๆ หน้ามันดูไม่ดีเอาซะเลย สมน้ำหน้า โดนกูด่าแค่นี้ยังน้อยไปขอต่อยแม่งหน่อยได้ไหมวะ
"ตกลงมึงจะไม่ฟังกูเลยใช่ไหม" ไอ้ทักพูดเสียงดัง ผมยืนมองหน้ามัน
"มึงจะฟังกูดีๆ หรือจะให้กูเอาเรื่องที่มึงหนีไอ้พ่อเล้านั่นไปแฉ" ไอ้ทักพูดตาจ้องผมเขม็ง เฮ้ย เรื่องอะไรวะ
เรื่องกูหนี อ้อ เมื่อกี้กูหนีไอ้พี่คนนั้นมานี่หว่า แล้วพ่อเล้า เฮ้ย มึงอย่าบอกนะว่ามึงรู้จักกัน โลกจะกลมเกินไปแล้ว
"เรื่องอะไร กูไม่รู้เรื่อง" ผมเฉไฉ เผื่อมันมั่ว
"ก็ไอ้อ้วนคนที่ขับรถสีดำหน้ามอไง มึงรู้จักมันไม่ใช่เหรอ" กูซีดเลย เฮ้ยแม่งรู้ได้ไง ผมยังคงเงียบไม่พูด
"เอาล่ะ มึงพ้อมจะฟังกูรึยัง" ไอ้ทักพูดไว้เชิงเหมือนมันรู้ว่าถือไพ่เหนือผมแล้ว
"เรื่องอะไร" ผมยังคงถามเสียงเข้ม อย่าให้มันรู้นะว่ามึงเริ่มกังวลแล้ว
"เรื่องกูกับแอน มึงจะได้ไม่งอนกูแบบนี้" เฮ้ย ไอ้ทักมึงพูดอย่างงี้ได้ไงวะ มึงคิดจริงๆ เหรอว่ากูชอบมึงเนี่ย
"ใครงอน กูเปล่านะ มึงเข้าใจผิดแล้ว" ผมปฏิเสธ แม่งคิดว่ากูงอนเหี้ยไรเนี่ย
"มึงอย่ามาเฉไฉไอ้ต้น กูรู้ว่ามึงชอบกู" ไอ้ทักพูดหน้าตาเฉย แม่งเข้าข้างตัวเองมากไปแล้ว คนอ่านเค้ายังรู้เลยว่ามึงน่ะแหละที่มาชอบกู หุหุ หลงตัวเองพอกันแหละไอ้ต้น
"มึงเอาที่ไหนมาพูด" ผมย้อนมันโกรธๆ
"ไอ้ฟ้ามันบอกกูตั้งแต่วันแรก มึงอย่ามาปฏิเสธเลย" ไอ้เหียฟ้าแม่งทำเรื่องจริงๆ กูควรจะเลิกคบมันดี
ไหมเนี่ย
"ไอ้ฟ้ามันโกหก" ผมเถียง
"มันแค่อยากเปลี่ยนพี่รหัส กูไม่เคยคิดชอบมึงสักนิด" ไอ้ทักยิ้มเยาะ
"ให้มันจริงเหอะ เดี๋ยวก็รู้ว่าอะไรเป็นอะไร" ผมยังคงยืนจ้องมัน ไอ้ทักออกเดินลากแขนผมมา
"ไปเหอะ ไปหาที่คุยกัน มึงจะได้เข้าใจกูซะที" ผมขืนตัวไว้
"ไม่ไป จะกลับบ้าน" ไอ้ทักยิ้มเจ้าเล่ห์
"จะไปกับกู หรือมึงจะให้กูแฉเรื่องมึงกับไอ้พ่อเล้านั่น"
ไอ้ทักลากผมที่ยังขืนตัวไว้ แม่งเอาเรื่องไอ้พี่นั่นมาขู่กู แม่งรู้อะไรมาบ้างวะเนี่ย
"แล้วแอนล่ะ มึงไม่ไปหาแอนรึไง เมียมึงรออยู่" ผมเอาเรื่องแอนมาอ้าง เผื่อมันจะปล่อยผม
"ช่างแม่งมันสิ ปล่อยมันบ้าไป เลิกแล้วไม่รู้จักเลิก"อ้าว อะไรวะ มึงเลิกกันแล้วรึไง แล้วมึงพากูไปหออีนั่นทำไม
"มาไอ้ต้น มึงมากับกูเดี๋ยวกูอธิบายทุกอย่างเอง" ไอ้ทักลากผมลงมาจากสะพานลอย แล้วโบกแท็กซี่ มันจับแขนผมไว้แน่น แม่งอะไรกับกูนักหนาวะเนี่ย พอแท็กซี่จอดมันก็เปิดประตูผลักผมเข้าไป มือมันก็ยังจับแขนผมไว้ไม่ปล่อย ไอ้ทักบอกจุดหมายให้คนขับ
"มึงจะพากูไปไหน กูไม่ไป" ผมโวยวายเมื่อได้ยินจุดหมายปลายทางที่ไอ้ทักสั่งคนขับ สภาพกูเป็นแบบนี้มึงยักจะพากูไปไหนอีก กูจะกลับบ้าน
ไอ้ทักไม่พูดอะไรต่อ มันไม่ยอมปล่อยมือ ผมก็ดิ้นจนคนขับมอง แม่งเอ้ยมันจะพากูไปที่นั่นจริงๆ เหรอวะ
กูไม่ไป เอาไงดีวะ
"เออ กูยอมคุยด้วยแล้ว แต่ต้องไม่ใช่ที่โรงแรมนะ" ผมพูดแบบหมดท่า ก็ไอ้ห่าทักบอกให้คนขับรถแท็กซี่ขับรถไปโรงแรมแถวๆ นั้น แม่งคิดอะไรวะเนี่ย
"อ้าว มันก็เงียบดีนี่ ถ้าไม่ไปโรงแรมแล้วจะไปที่ไหน" แม่งใครจะกล้าไปกับมึง เสื้อกูก็ขาดขนาดนี้ เกิดมึงหื่นขึ้นมากูก็โดนมึงข่มขืนสิ
"ไปบ้านกู ถ้ามึงบริสุทธิ์ใจ มึงไปคุยที่บ้านกูแล้วกัน" ผมคิดที่ปลอดภัยออกได้ที่เดียว อย่างน้อยไอ้ต้ามันก็อยู่ด้วยมันคงไม่กล้าทำอะไรกูหรอก ไอ้ทักมองจ้องหน้าผม
"เออก็ได้ ถ้ามึงสัญญาว่าจะฟังที่กูพูด" ไอ้ทักมันสำทับ ผมพยักหน้าพลางบอกให้คนขับรถเปลี่ยนจุดหมายปลายทาง
พอรู้ว่าได้กลับบ้านแน่ผมก็หายเริ่มเครียดน้อยลง ไอ้ทักแม่งคิดเป็นจริงเป็นจังห่าอะไรไม่รู้กับเรื่องที่ไอ้ฟ้า
มันพูด
"แอนเรียนที่ไหน" ผมถามไอ้ทักเพราะยังกังวลใจว่าถ้ามันเรียนที่เดียวกับกูคงแย่ ไอ้ทักมองผมเหมือนสงสัยว่าผมถามทำไม แต่มันก็ยอมบอก น้องแอนของไอ้ทักมันเรียน ปวช. โรงเรียนพาณิชย์แถวๆนั้น เฮ้อ ค่อยยังชั่ว
โล่งใจไปอีกหนึ่งอย่าง อย่างน้อยมันก็คงไม่มาราวีผมถึงที่มหาลัยหรอก
"เออ กูขอโทษนะ เรื่องแอนน่ะ มันยังเด็ก เห็นอะไรก็เชื่อไปหมด" ไอ้ทักพูดเสียงเบาๆ
"แล้วมึงพากูไปทำไมว่ะ แม่งโดนด่าฟรี" ผมบ่นอุบ
"เออ อย่าว่าแต่มึงเลย เพื่อนๆ กูก็แทบไม่เหลือเพราะแอนเนี่ยแหละ แม่งหึงอะไรนักก็ไม่รู้"ไอ้ทักพูดตรงๆ มีเมียเด็กก็เก๊กซิมอย่างงี้แหละ ไอ้ทักว่าต่อ
"ถ้าไม่ติดว่ากูต้องไปเอาของที่หอมันกูไม่พามึงไปหรอก" อ่อ มันไปเอาของด้วยเนี่ยเอง อะไรวะ ไม่เห็นมันถืออะไรซักอย่าง
"แล้วได้ไหมล่ะของมึงน่ะ" ผมถามไอ้ทัก ไอ้ทักล้วงกระเป๋าหยิบของที่มันว่าให้ผมดู แม่งยังกะพวกโจรกรรมข้อมูล มันชูเมมโมรีสติ๊กให้ผมดู ปากก็บอก
"เนี่ยล่ะ ถ้ากูไม่ได้คืนกูแย่แน่" ชักสนใจแล้วสิไอ้ต้น มีอะไรในนั้นวะ หรือว่ามึงจะถ่ายตอนที่มึงกับแอนกำลังเย็ดกัน ขอกูดูหน่อยดิ แหะๆ
ไอ้ทักเก็บเมมโมรีสติกส์คืนใส่กระเป๋ากางเกง
"ขอโทษนะต้น เมื่อกี้พี่ไม่น่าพาต้นไปที่หอแอนมันเลย" ผมไม่ติดใจแล้ว มันคงไม่ตั้งใจจะให้แอนมาเจอ
ผมหรอก แต่เรื่องไอ้พ่อเล้าเนี่ย
"แล้วเรื่องพี่ เอ่อ ที่เป็นพ่อเล้าน่ะ" ผมพูดกระซิบๆ ไอ้ทักมองหน้าผม
"อือม์ มันเคยมาหว่านเงินจะซื้อพี่ แต่พี่ไม่เล่นด้วย" ไอ้ทักพูดเสียงเรียบ
"มันให้พี่แสนนึง แต่ต้องไปเป็นเมียมัน แล้วก็มันจะจ่ายเงินเลี้ยงดูเดือนละห้าหมื่น"โห ไอ้ทัก แม่งค่าตัวแพงกว่ากูอีก
ผมขยับตัวจะถามต่อ แต่ไอ้ทักยกมือห้ามเพราะคนขับรถกำลังจ้องมองเราทั้งสองคน ผมเลยนั่งเงียบไปจนรถเลี้ยวเข้าหมู่บ้านผม
"เอ่อ เสื้อมึง ที่บ้านจะว่าไหม" ไอ้ทักถามน้ำเสียงสำนึกผิด
"ไม่หรอก มันเป็นอุบัติเหตุนี่"ผมพูดไม่ใส่ใจ รถมาจอดหน้าบ้านผม พอจ่ายเงินลงจากรถแล้วก็เข้าบ้าน
ผมภาวนาในใจขอให้ไอ้ต้ามันอยู่ทีเหอะ
"อ้าวต้น ทำไมเสื้อเป็นอย่างนั้นล่ะ" พ่อทักผมทันทีที่เห็น ผมก็บอกว่าเป็นอุบัติเหตุ ไอ้ทักไหว้พ่อผม ผมก็แนะนำไป
"พี่ที่มหาลัยคับ วันนี้จะมาเที่ยวที่บ้าน" ผมบอกพ่อไปงั้นแหละ เที่ยวเหี้ยอะไรกูพามึงมาเพราะมึงจะพากูเข้าโรงแรมตะหาก
"ต้าล่ะพ่อ" ผมถามหาสุดที่รักเพราะยังไม่เห็น
"ต้าโทรมาบอกว่าจะกลับเย็นหน่อย เดี๋ยวต้นให้เพื่อนอยู่กินข้าวด้วยกันนะ รอเจอพี่ต้าก่อน" ผมก็พยักหน้าไม่ได้คิดอะไร แต่ไอ้ทักนี่ไม่น่าชวนมันแดกข้าวเลยปล่อยมันแดกแกลบแทนเหอะ
ผมพาไอ้ทักขึ้นห้อง ตอนนั้นบอกได้เลยว่าไม่กลัวเพราะเป็นบ้านผมเอง ไอ้ทักมันจะกล้าทำอะไรก็ให้รู้ไปสิ
แต่ไอ้ทักมันทำคิ้วขมวดตั้งนานแล้ว เป็นเหี้ยอะไรวะ ผมพาไอ้ทักเข้าห้องแล้วก็ลากเก้าอี้มานั่งคุยกับมัน
"เอ้า จะอธิบายอะไรก็ว่ามา" ไอ้ทักยังคงทำหน้าแบบสงสัย
"เอ้ยต้น กูถามหน่อย คนชื่อต้านี่ใครวะ"ผมงงๆ อย่าบอกนะว่ามึงรู้จักกัน

"ถามทำไม พี่ชายผมเอง" ผมตอบไปเท่าที่มันควรจะรู้ แต่ไอ้ทักยิ่งขมวดคิ้วกว่าเดิม
"ถ้าต้ามันเป็นพี่ชายแล้วทำไมต้นต้องสักชื่อต้าไว้ตรงหน้าท้องด้วยล่ะ"

kamaji

ขอบคุนคราบ

labergini

ขอบคุนคราบ

Ikunpalm

ขอบคุณคราหฟฟ

Jt37

ควยเล็กเอาไว้ใช้ ควยใหญ่เอาไว้โชว์

dada4567

ขอบคุณมากครับผม

tarsii

ขอบคุณมากนะ

soto

ขอบคุณมากๆครับ

harain15

ขอบคุณครับ

harain15

ขอบคุณครับ

bobbynvc

ขอบคุนคราบ

sam123

ขอบคุณมากครับ

thong_18

ขอบคุนมากครับ

xoman

ขอบคุณครับ

sensedevil

ขอบคุณมากนะครับ

wi2

ขอบคุณครับ

love-w

ขอบคุนมากครับ

sosarin

ขอบคุณมากครับผม

pt200

ขอบคุณครับ

pt200

ขอบคุณครับ